Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "historia Rosji" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 28
Tytuł:
Ku rozwiązaniu zagadki Borysa Sawinkowa. Recenzja biografii autorstwa Konstantina M. Morozowa
Solving the Riddle of Boris Savinkov. Review of the Biography by Konstantin M. Morozov
Auf dem Weg zur Lösung des Geheimnisses von Boris Sawinkow. Eine Rezension der Biographie von Konstantin M. Morozov
Autorzy:
Sadłowski, Michał Patryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/8787214.pdf
Data publikacji:
2023-07-27
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
Borys Sawinkow
Historia Rosji XIX i XX w.
biografia
Opis:
Recenzja biografii Borysa Sawinkowa autorstwa Konstantina M. Morozowa, wydanej w Moskwie w 2022 roku.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2023, XXIV (LXXV), 1(283); 243-261
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Artykuł recenzyjny monografii naukowej Aleksandra S. Puczenkowa pt. Первый год Добровольческой армии. От возникновения „Алексеевской организации” до образования Вооруженных Сил на Юге России (ноябрь 1917 – декабрь 1918 года)
Autorzy:
Sadłowski, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2057151.pdf
Data publikacji:
2022-07-05
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
Organizacja Aleksiejewa
historia Sił Zbrojnych Rosji
Rosja 1917-1918
Opis:
Artykuł recenzyjny publikacji autorstwa Aleksandra Siergiejewicza Puczenkowa z Instytutu Historii Państwowego Uniwersytetu w Sankt-Petersburgu pt. "Pierwszy rok Armii Ochotniczej. Od pojawienia się „Organizacji Aleksiejewa” do powstania Sił Zbrojnych na Południu Rosji. Listopad 1917 – grudzień 1918 r.", wydanej w 2021 roku.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2022, XXIII (LXXIV), 1 (279); 205-212
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
«Крутые галсы» российского переводоведения
TRANSLATION STUDIES IN RUSSIA: TACKS TO AND FRO
"Trudne halsy" rosyjskiego przekładoznawstwa
Autorzy:
Kostikova, Olga
Garbovskiy, Nikolay
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1181646.pdf
Data publikacji:
2021-01-02
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
наука о переводе, история перевода в России, парадигмы науки о переводе
nauka o przekładzie
historia przekładu w Rosji
paradygmat nauki o przekładzie
Translation Studies, Russian history of translation, Scientific paradigms
Opis:
Современный научный дискурс при всей строгости и терминологичности научного изложения допускает и некоторую метафоричность в тех случаях, когда образ способствует более полному пониманию сущности предмета мысли. Оглядывая многовековую историю размышлений о переводе писателей, философов, литературных критиков, нельзя не заметить явного лавирования научной мысли, подталкиваемой желанием либо найти идеальные способы совершенного перевода, либо оправдать его онтологическое несовершенство, крутых разворотов от одних крайностей к другим. Становление науки о переводе в России наглядно иллюстрирует этот тезис.
Współczesny dyskurs naukowy, przy całej ścisłości i precyzji terminologicznej prezentacji naukowej, dopuszcza również pewną metaforyczność w tych przypadkach, w których obraz przyczynia się do pełniejszego zrozumienia istoty przedmiotu myśli. Patrząc na wielowiekową historię myślenia o przekładzie pisarzy, filozofów, krytyków literackich, nie sposób nie zauważyć oczywistego manewru myśli naukowej, która pchana pragnieniem albo znalezienia idealnych sposobów doskonałego przekładu, albo usprawiedliwienia jego ontologicznej niedoskonałości, stromo skręca z jednej skrajności w drugą. Kształtowanie się nauki o przekładzie w Rosji jest żywą ilustracją tej tezy.
Russian translation studies emerged at the beginning of the 20th century. Its formation and evolution led to social transformations and the development of scientific thought in such areas as linguistics, philosophy, psychology, communication theory, etc. Various translation models and scientific paradigms replacing each other throughout the development of Russian translation studies reflect its interdisciplinary status. The plurality of approaches to understanding translation leads to the need to build a systemological model based on the synthesis of a set of data, perceived as something whole. This approach makes it possible to identify various types of links within such a complex object as a translation.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2021, 2 (174); 8-25
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
4 Dywizja Strzelców na Kubaniu i w Odessie jako element Armii Polskiej we Francji (1918–1919)
Autorzy:
Jarno, Witold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041215.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
4th Rifle Division in Russia
General Lucjan Żeligowski
Polish Army in France
History of Odessa
Polish Army in South Russia
4 Dywizja Strzelców w Rosji
generał Lucjan Żeligowski
Armia Polska we Francji
Historia Odessy
Wojsko Polskie w Południowej Rosji
Opis:
This paper outlines the history of the 4th Rifle Division led by General Lucjan Żeligowski, which was established in the autumn of 1918 in Kuban in southern Russia. It was initially under the command of the Russian Volunteer Army, but soon afterwards it became a part of the Polish Army in France. After the agreement between the French government and the Polish National Committee was concluded in September 1918, the 4th Rifle Division was subordinated to the command of the allied forces and in December it was transported to Odessa. During the talks with the French government, it was established that from January 1919 the French side would take over upkeep of the division. The division was then subordinated to the Supreme Commander of the Allied Forces in the Balkans. From that point on, the division has officially become a part of the Polish Army in France. At the same time, however, General Lucjan Żeligowski established close contacts with the command of the Polish Army in Warsaw and de facto subordinated himself to the authority of Józef Piłsudski, as the Commander in Chief. The 4th Rifle Division eventually returned to Poland in June 1919, where it was transformed into the 10th Infantry Division. This concluded the history of the of the 4th Rifle Division, which was the only Polish tactical unit formed in Russia that managed to return to Poland.
Artykuł opisuje historię 4 Dywizji Strzelców dowodzonej przez generała Lucjana Żeligowskiego. Powstała ona jesienią 1918 r. na Kubaniu w południowej Rosji. Podlegała początkowo dowództwu rosyjskiej Armii Ochotniczej, lecz niebawem stała się częścią Armii Polskiej we Francji. Po podpisaniu we wrześniu 1918 r. umowy pomiędzy rządem francuskim a Komitetem Narodowym Polski – 4 Dywizja Strzelców została podporządkowana dowództwu wojsk sprzymierzonych i w grudniu przetransportowana do Odessy. W toku rozmów z rządem francuskim ustalono, iż od stycznia 1919 r. pełne zaopatrzenie dywizji miała przejąć na siebie strona francuska. Wówczas też dywizja została podporządkowana pod względem operacyjnym Naczelnemu Dowódcy Sił Sprzymierzonych na Bałkanach. Dywizja stała się odtąd oficjalnie częścią Armii Polskiej we Francji. Równocześnie jednak generał Lucjan Żeligowski nawiązał bliskie kontakty z dowództwem Wojska Polskiego w Warszawie i de facto podporządkował się władzy Józefa Piłsudskiego, jako Naczelnego Wodza. 4 Dywizja Strzelców powróciła ostatecznie do Polski w czerwcu 1919 r., gdzie została przeformowana na 10 Dywizję Piechoty. Zakończyło to istnienie 4 Dywizji Strzelców, która jako jedyny polski związek taktyczny powstały w Rosji powrócił do Polski.
Źródło:
Res Historica; 2020, 50; 285-318
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Конфессиональная политика генералов-губернаторов виленских в 1860–1870-х годах
Religious policy of Vilnius generals-governors in the 1860s and 1870s
Autorzy:
Wiech, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/969456.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Towarzystwo Nauki i Kultury Libra
Tematy:
конфессиональная политика
Римско-католическая церковь
история Польши XIX в.
история России XIX в.
religious policy
Catholic Church
history of Poland 19th century
history of Russia 19th century
polityka religijna
Kościół Katolicki
historia Polski XIX wieku
historia Rosji XIX wieku
Opis:
Po upadku Powstania styczniowego na Litwie i Białorusi nastąpiła zasadnicza zmiana w polityce religijnej władz rosyjskich. W tworzeniu nowej polityki ważną rolę odegrali wileńscy generał-gubernatorzy. Kościół i duchowieństwo katolickie uznano za najważniejsze bastiony kultury polskiej i łacińskiej, dlatego wobec ludności katolickiej narzucono represyjną politykę religijną. Represje i restrykcje wobec Kościoła Katolickiego przybrały postać likwidacji diecezji mińskiej, likwidacji kościołów i klasztorów katolickich oraz nałożenia licznych zakazów i ograniczeń praktyk religijnych. W wyniku nowej polityki nastąpił drastyczny spadek liczby katolików, a także zmniejszenie liczebności duchowieństwa oraz degradacja społeczna i ekonomiczna Kościoła. Przeciwne cele i zadania postawiono Cerkwi Prawosławnej. Władze rosyjskie wspierały tworzenie nowych parafii, budowę kościołów, zakładanie klasztorów, rozszerzenie stanu posiadania i uposażenia księży. W latach 60-ch i 70-ch XIX wieku intensywnie forsowany był program powrotu Litwy i Białorusi do ich rosyjskich korzeni, który zakładał, że wiara prawosławna będzie główną podstawą budowania nowej tożsamości narodowej, kulturowej i politycznej. Największą ofiarą tego programu była ludność polska, kultura polsko-łacińska i Kościół Katolicki.
Źródło:
Wschodni Rocznik Humanistyczny; 2020, XVII, 4; 131-144
1731-982X
Pojawia się w:
Wschodni Rocznik Humanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Материалы интернет-блогов как источник личного происхождения
Materiały blogów internetowych jako źródło pochodzenia osobistego
Autorzy:
Славко, Маргарита
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/969790.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Towarzystwo Nauki i Kultury Libra
Tematy:
интернет-блог
исторический источник
источниковедческий анализ
история России
блоги чиновников
blog internetowy
źródło historyczne
analiza źródła
historia Rosji
blogi urzędników
Internet blog
historical source
source analysis
Russian history
official blogs
Opis:
The article is devoted to the analysis of Internet blogs as a source of personal origin. The paper gives the concept of an online blog; describes the specifics of various Internet platforms; problems faced by a researcher using blogs as a historical source; features of source analysis of online blogs. The author examines certain categories of personal blogs, for example, blogs of Russian officials. The role of Internet blogs in studying the history of Russia at the beginning of the XXI century is touched.
Źródło:
Wschodni Rocznik Humanistyczny; 2020, XVII, 1; 177-186
1731-982X
Pojawia się w:
Wschodni Rocznik Humanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Политика генерал-губернатора А. П. Безака в отношении римско-католической церкви в Юго-Западном крае (1865-1868)
Politics of the Governor-General Alexander Pavlovich Bezak in relation to the Roman Catholic Church in the Southwest Territory (1865-1868)
Autorzy:
Legieć, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/969429.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Towarzystwo Nauki i Kultury Libra
Tematy:
религиозная политика
католическая церковь
история Польши XIX в.
история России XIX в.
история Украины XIX в.
religious politics
the Catholic Church
the history of Poland in the 19th century
the history of Russia in the 19th century
the history of Ukraine in the 19th century
polityka wyznaniowa
Kościół Katolicki
historia Polski XIX w.
historia Rosji XIX w.
historia Ukrainy XIX w.
Opis:
Dla generał-gubernatora kijowskiego Aleksandra Pawłowicza Bezaka walka z wpływami Kościoła rzymskokatolickiego w województwach kijowskim, podolskim i wołyńskim, tworzących Kraj Południowo-Zachodni, stała się jednym z głównych zadań stojących przed administracją rosyjską regionu po upadku powstania styczniowego. Bezak zażądał likwidacji jednej z dwóch diecezji katolickich działających na terenie prowincji, postulował zamknięcie części kościołów i kaplic katolickich oraz zmniejszenie liczby księży. Zamierzał także zamknąć wszystkie działające na tym terenie klasztory katolickie. Generał-gubernatorowi udało się ostatecznie doprowadzić do likwidacji diecezji kamienieckiej, ale za jego panowania w kraju zamknięto tylko kilka kościołów i kaplic, a tylko cztery z jedenastu klasztorów. Nie udało się też znacząco ograniczyć liczby duchownych katolickich. Przede wszystkim stanowisko ministra spraw wewnętrznych P.A. Valueva uniemożliwiło pełną realizację planów Bezaka. Jednak Bezakowi udało się wprowadzić język rosyjski do nauczania religii we wszystkich typach szkół, a wszelka działalność duchowieństwa katolickiego została poddana ścisłej kontroli państwa.
Źródło:
Wschodni Rocznik Humanistyczny; 2020, XVII, 4; 145-160
1731-982X
Pojawia się w:
Wschodni Rocznik Humanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Towarzystwo Otwierania i Utrzymywania Bibliotek Publicznych w Białymstoku (1907–1915)
The Society for Opening and Maintaining Public Libraries in Białystok (1907–1915)
Autorzy:
Wróbel, Wiesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1396170.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
historia bibliotek w Polsce
organizacje społeczne w Rosji po 1905 r.
Towarzystwo Otwierania i Utrzymywania Bibliotek Publicznych w Białymstoku
history of libraries in Poland
community organizations in Russia after 1905
Society for Opening and Maintaining Public Libraries in Białystok
Opis:
Odnalezienie nieznanych materiałów archiwalnych dotyczących założenia Towarzystwa Otwierania i Utrzymywania Bibliotek Publicznych w Białymstoku z 1907 r. oraz jego funkcjonowania, a także drukowanej wersji statutu tego Towarzystwa, pozwoliło na ponowne przyjrzenie się zagadnieniu początków bibliotekarstwa publicznego w Białymstoku. Artykuł ten stanowi próbę bardziej szczegółowej rekonstrukcji okoliczności powstania Towarzystwa i jego funkcjonowania przed 1915 r. na podstawie nowych źródeł historycznych.
Finding unknown archival materials referring to the foundation of the Society for Opening and Maintaining Public Libraries in Białystok of 1907 as well as its functioning, and also the printed version of the status of the Society, allowed us to review the issue of the origins of public libraries in Białystok. The article is an attempt at a more specific reconstruction of the circumstances of the Society’s foundation and its functioning before 1915 on the basis of new historical sources.
Źródło:
Studia Podlaskie; 2019, 27; 125-163
0867-1370
Pojawia się w:
Studia Podlaskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
U źródeł drugiego Komitetu Zachodniego. Sprawa polska na Ziemiach Zabranych w latach 1860–1862
At the Roots of the Second Western Committee. The Polish Case in the Taken Lands in 1860–62
Autorzy:
Wiech, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/654082.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
19th-century history of Poland
19th-century history of Russia
Western Committee
Stolen Lands
historia Polski XIX w.
historia Rosji XIX w.
Komitet Zachodni
Ziemie Zabrane
Opis:
Artykuł dotyczy genezy powstania w 1862 r. Komitetu Zachodniego odpowiedzialnego za opracowanie programu depolonizacji zachodnich guberni Cesarstwa Rosyjskiego. Był on piątym w dziejach carskiej Rosji specjalnym komitetem o szerokich kompetencjach w zakresie zarządzania rubieżami Cesarstwa. 
The sources of the so-called second Western Committee should be sought in the reaction of the Russian authorities to the growing and unprecedented wave of social and political unrest in the early 1860s and national aspirations expressed by the Polish society. One of them was the desire to incorporate the Western Guberniyas into the Kingdom of Poland. For the first time this demand was officially put forward by the nobility of the Rahachow District (Mogilev Guberniya) in October 1861. The reaction of the Russian authorities to this event was the cancellation of the nobility elections in the Mogilev Guberniya and the arrest of the marshal of the Rahachow District Jan Bohusz.Much greater political repercussions were brought by the congress of the nobility at Kamianets-Podilskyi (in September 1862). The gathered nobility of the Podolia Guberniya prepared an address to Tsar Alexander II, demanding the administrative integration of the Stolen Lands with the Kingdom of Poland as a condition and “the basis for the further development of both the Polish and Ukrainian people”. These demands of the Podolia nobility were received in St Petersburg as a threat to the state and an expression of Polish separatism which should be fought at all costs. Almost immediately a decision was made to set up a Western Committee to prepare decisions regarding the solution of the so-called Polish case, consisting primarily in the definitive ousting of Polish influence from the Western Guberniyas of the Russian Empire.
Истоков образования т.н. второго Западного комитета надо доискиваться в реакции российских властей на нарастающую в начале 1860-х годов и ранее невиданную волну волнений общественных и политических настроений, а также изъявляемые польским общество национальные стремления. Одним из них было желание объединить Западные губернии с Царством Польским. Впервые это требование было официально предъявлено представителями дворянства Рогачевского уезда (Могилевской губернии) в октябре 1861 г. Реакцией российских властей на это событие стала отмена дворянских выборов в Могилевской губернии, а также арест предводителя дворянства Рогачевского уезда – Яна Богуша.Более серьезные политические последствия принес съезд дворянства в Каменец-Подольском (IX 1862). На этом съезде дворяне Подольской губернии подготовили адрес на имя императора Александра II, в котором требовали административного объединения Отобраных земель с Царством Польским, как условие и «основу дальнейшего развития как польской так и украинской нации». Требования дворянства Подольской губернии были восприняты в Петербурге как угроза государству и проявление польского сепаратизма, который надо любой ценой истребить. Почти сразу было принято решение образовать Западный комитет, которому было поручено подготовить решения, касающиеся разрешения т.н. польского вопроса, прежде всего, заключающиеся в окончательном искоренении польского влияния из Западных губерний Российской Империи.
Źródło:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2019, 54, 1; 147-173
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ewakuacja Polaków z Archangielska i Murmańska w 1919 roku
Autorzy:
Turek, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1963215.pdf
Data publikacji:
2018-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
wojsko polskie w Rosji
Gdańsk
Armia Polska we Francji
Batalion Murmański
reemigracja
historia polityczna Polski
Polish army in Russia
Polish Army in France
Murmansk Battalion
reemigration
political history of Poland
Opis:
In the three shipwrecked transports by sea in 1919, Polish soldiers and civilian refugees from Archangelsk and Murmansk - ships “Stephen”, „Caritza” and „Helena” were evacuated at least 1093 people, including 369 officers and privates. Considering that Poles left the area of northern Russia also in small groups or individually, it can be estimated that the total number of Poles evacuated in 1919 from that region exceeded 1.5 thousand. people. For comparison, evacuation by sea to Gdansk Poles from the Far East in 1920 - ships „Gweneth”, „Yaroslavl”, „Voronezh” and „Brandenburg” - covered a total of nearly 3.2 thousand. people, including 1744 officers and privates. Despite the difficulties arising from the limitation of Polish laws, the port of Gdansk in 1919-1920 was the most convenient place for receiving ships with Poles returning to the country. The dimensions of the described phenomenon are evidenced by data concerning the period from August 1919 to April 12, 1920 - in Gdańsk, 9,981 persons returning by ship to Poland were admitted at that time. Although another ship „Helena” with Polish soldiers evacuated from Arkhangelsk finished their flight not in Gdansk but in Szczecin, however, in 1920, the above-mentioned, four organized sea transports with reemigrants from the Far East came to Gdańsk. After the end of the First World War, Gdańsk fulfilled - to a limited extent - the role of the Polish „window to the world”, although it is worth noting that the implementation of the return of Polish soldiers from distant parts by the city being subject to a sharp Polish-German dispute was not used by the Polish authorities to strengthen de facto Polish position in the Baltic Sea port.
Źródło:
Polish Biographical Studies; 2018, 6; 59-70
2353-9291
Pojawia się w:
Polish Biographical Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Серая Маркович Шапшал (1873 -1961)
Seraya Shapshal (1873–1961)
Autorzy:
Дзевановский-Петрашевский, Виктор
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/440347.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Związek Karaimów Polskich. Karaimska Oficyna Wydawnicza Bitik
Tematy:
Karaimi
historia studiów orientalnych w Rosji
biografia hachama Seraja Szapszała
nowe materiały archiwalne
nauczyciel perskiego szacha
ostatni imperator Rosji
emigracja rosyjska
Karaites
the history of oriental studies in Russia
the biography of hakham Seraya Shapshal
new archival materials
teacher of Persian shah
last Russian Emperor
караимы
история отечественного востоковедения
биография гахама С. М. Шапшала
новые архивные материалы
учитель Шаха Персии
последний российский император
русская эмиграция
Opis:
W tym artykule autor odtwarza z materiałów archiwalnych, z których większość jest publikowana po raz pierwszy, książek i wspomnienień biografię hachama S. M. Szapszala (1873-1961), wybitnego syna ludu karaimskiego, naukowca, osoby publicznej z pierwszej połowy XX wieku, który uratował swój lud podczas II wojny światowej. Ponadto przeszedł do historii jako twórca Muzeum Kultury Karaimskiej, kilku bibliotek naukowych, kenesy i badacz ikon muzułmańskich.
In this article the author provides a detailed biographical sketch of Seraya Shapshal (1873–1961), a well-known Karaite personality, scholar and public figure living in the first half of the 20th century. The author gathered all the existing published materials connected with the life and work of this eminent scholar, and based his description on various sources of knowledge: belletristic, archival and autobiographical. The article thus introduces into scholarly circulation for the first time the widest possible range of archival materials.
В данной статье автор воссоздает по архивным материалам, большая часть которых публикуется впервые, книгам и воспоминаниям биографию гахама С. М. Шапшала (1873-1961), выдающегося сына караимского народа, ученого, общественного деятеля первой половины XX века, спасшего своей народ во время второй мировой войны. Также, вошел в историю как создатель музея караимской культуры, нескольких научных библиотек, кенасы и исследователь мусульманских икон.
Źródło:
Almanach Karaimski; 2018, 7; 25-65
2300-8164
Pojawia się w:
Almanach Karaimski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Koniec albo nowy początek historii Rosji? Paradoksy okcydentalistycznej radykalizacji wizji rosyjskiej przyszłości
Конец или новое начало истории России? Парадоксы западнической радикализации видения российского будущего
The End or the New Beginning of the Russian History? Paradoxes of the Occidentalistic Radicalization of the Visions of the Russian Future
Autorzy:
Broda, Marian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/497188.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Stowarzyszenie Filozofów Krajów Słowiańskich
Tematy:
история России
конец
новое начало
западническая радикализация
парадоксы
видение будущего
historia Rosji
koniec
nowy początek
radykalizacja okcydentalistyczna
paradoksy
wizje przyszłości
history of Russia
end
new beginning
occidentalistic radicalization
paradoxes
visions of the future
Opis:
Среди формулируемых в последние десятилетия разнообразных видений российского будущего, обращает на себя внимание – предлагаемая некоторыми представителями западни-чески ориентированной части интеллигенции – дихотомическая формула: конец или новое начало истории России. Несмотря на то, что субъективный замысел ее авторов выражает ради-кальное дистанцирование от российского прошлого, ряд содержаний, присутствующих – пред-полагаемых – в мыслительных структурах их концепций демонстрирует симптоматичное по-добие ментальных оснований, структур и условий, совместно создающих как раз это прошлое, механизмы его продолжения и саморепродукции.
Among the formulated in the last decades various visions of the Russian future, attention is drawn to – presented by some representatives of the Occidentalistically oriented part of the intelligentsia – the dichotomous formula: the end or the new beginning of the Russian history. Although the subjective intent of its authors expresses a radical distance to the Russian history, some content presented – assumed – in the mental structures of their idea shows the symptomatic similarity to the mental foundations, structures and conditions that contribute to history, the mechanisms of its continuation and self-reproduction.
Źródło:
ΣΟΦΙΑ. Pismo Filozofów Krajów Słowiańskich; 2017, 17; 147-164
1642-1248
Pojawia się w:
ΣΟΦΙΑ. Pismo Filozofów Krajów Słowiańskich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polskie teatry w Moskwie (1915–1918)
Polish Theatre Companies in Moscow (1915–1918)
Autorzy:
Osińska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32083664.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
teatr polski w Rosji
Moskwa
historia teatru
Polish theater in Russia
Moscow
theater history
Opis:
Artykuł oraz załączony do niego aneks przypominają mało znany epizod w historii polskiego teatru z okresu pierwszej wojny światowej. W lipcu 1915 roku, kiedy wojska niemieckie zbliżały się do Warszawy, część ludności została ewakuowana w głąb Rosji. Wśród uchodźców z Królestwa Polskiego znalazło się wielu przedstawicieli świata teatru, w tym tak wybitne postaci, jak Stefan Jaracz, Juliusz Osterwa, Mieczysław Limanowski, Wojciech Brydziński, Wincenty Drabik, Arnold Szyfman i inni. W Moskwie  we wrześniu 1915 roku odbyła się inauguracja pierwszego polskiego teatru. Rekonstrukcja tego i kolejnych polskich przedsięwzięć teatralnych w Moskwie przedstawiona została na podstawie znanych już i publikowanych polskich źródeł oraz nieznanych i dotąd niepublikowanych w Polsce recenzji polskich przedstawień z prasy rosyjskiej. Aneks zawiera recenzje premier w polskich teatrach oraz relacje z udziału Polaków w przedsięwzięciach kulturalnych polsko-rosyjskich pochodzące z następujących gazet i tygodników: „Russkije wiedomosti", „Rampa i żyzń", „Tieatr", „Tieatralnaja gazieta" oraz „Kijewskaja mysl". Z tej ostatniej, wydawanej w Kijowie w języku rosyjskim gazety, pochodzi obszerny artykuł Jakowa Tugendholda, poświęcony polskiemu dramatowi, w szczególności Stanisławowi Wyspiańskiemu. Teksty te zostały zebrane w wyniku kwerend rosyjskiej prasy; nie były one  dotąd (poza tekstem Jakowa Tugendholda) przedrukowywane w Rosji.
The article and the annex it is supplied with presents a little-known episode in the history of Polish theatre during the First World War. In July 1915, when the German army was drawing close to Warsaw, a part of the population was evacuated to Russia. The refugees included a number of people of the theatre, with such outstanding individuals as Stefan Jaracz, Juliusz Osterwa, Mieczysław Limanowski, Wojciech Brydziński, Wincenty Drabik, Arnold Szyfman, and others. The first Polish theatre was launched in Moscow in September 1915. The present reconstruction of this and other Polish theatre endeavours in Moscow is based on the body of known and published Polish sources as well as on previously unknown and unpublished in Poland Russian press reviews. The annex comprises reviews of Polish theatre premieres and reports about Polish-Russian cultural undertakings that appeared in the following Russian weeklies and dailies: Russkiye vedomosti, Rampa i zhizn, Teatr, Teatralnaya gazeta, and Kievskaya mysl. The last of these, a Russian-language daily published in Kiev, featured a large article about Polish drama, with a special emphasis on Stanisław Wyspiański, written by Yakov Tugenhold. All the texts have been found as a result of on-site library searches of Russian press archives; except for the article by Tugenhold, they have not been reprinted in Russia.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2017, 66, 1/2; 67-121
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prasa rosyjska wobec Aktu 5 listopada 1916 r.
The Russian press’ response to the Act of 5th November 1916
Autorzy:
Tarasiuk, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2164438.pdf
Data publikacji:
2017-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
historia
prasa
Polacy w Rosji
history
the press
Poles in Russia
Opis:
This article presents the response of the Russian press to the Act of 5th November of 1916 administered by Germany and Austria-Hungary and proclaiming independence of the Polish state in the former Russian Partition. Most frequently, Russian writers tended to unanimously disregard and belittle the Act as devoid of legal significance. The Polish cause continued to be regarded an internal Russian issue. It was also generally required that Poles unambiguously criticize the Act’s provisions. In fact, no postulate was put forward for Russia to outbid the central powers’ offer regarding the Polish cause.
Źródło:
Historia Slavorum Occidentis; 2017, 2 (13); 57-69
2084-1213
Pojawia się w:
Historia Slavorum Occidentis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jezuickie instytucje edukacyjne w Orszy 1773–1820
Jesuit Educational Institutions in Orsha 1773–1820
Autorzy:
Bieś, Andrzej, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/448643.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
Orsza
historia edukacji
historia jezuitów
jezuici w Rosji XVIII–XIX w.
szkolnictwo jezuickie
bursa muzyczna
konwikt
seminarium nauczycielskie
programy nauczania
Orsha (Belarus)
the history of education
the history of Jesuits
Jesuits in Russia in the 18th and 19th century
Jesuit education
music dormitory
boarding school
teacher training college
curricula
Opis:
Celem artykułu opisującego funkcjonowanie jezuickich placówek edukacyjnych, istniejących w latach 1773–1820 w położonym nad Dnieprem mieście powiatowym Orsza, jest przybliżenie fenomenu przetrwania i kontynuowania prac wychowawczo-oświatowych w warunkach poważnego kryzysu instytucjonalnego. Dla wspomnianych placówek kryzys ten był związany z jednej stron z upadkiem polskiej państwowości i włączeniem w struktury obcego państwa, a z drugiej z perturbacjami wywołanymi nieskuteczną próbą całkowitej likwidacji organizacji odpowiadającej za ich dotychczasowe prowadzenie. Korzystając z zachowanych materiałów archiwalnych oraz skąpej literatury przedmiotu, autor odtwarza przebieg działalności poszczególnych jednostek – jezuickiej szkoły publicznej, bursy muzycznej, konwiktu szlacheckiego, studium nauczycielskiego dla kleryków jezuickich oraz rocznego kursu formacji zakonnej tzw. trzeciej probacji. Ze względu na rodzaj dostępnych materiałów źródłowych tekst skupia się głównie na prowadzonej przez jezuitów od 1618 roku szkole, zwracając uwagę m.in. na jej bazę materialną, liczebność uczniów, kadry nauczycielskie, na zmiany zachodzące w programach nauczania oraz powody ich wprowadzania, a także uzyskane efekty kształcenia. W dalszej części zostały przedstawione cele stawiane pozostałym placówkom, metody ich realizacji i zakres oddziaływania, oraz osoby odpowiedzialne za wypełnianie zadań w poszczególnych jednostkach. I chociaż edukacyjna działalność jezuitów w Orszy została ostatecznie i bezpowrotnie przerwana ich wypędzeniem w 1820 roku, a same instytucje nie przetrwały nawet dekady w rękach nowych administratorów, to pamięć o dawnych zakładach poświęconych nauczaniu i wychowaniu w sposób nieoczekiwany powróciła po wiekach do przestrzeni publicznej w postaci śladu zrekonstruowanego – wzniesionych z ruin i zaadaptowanych budynków.
The aim of the article, describing the functioning of Jesuit educational institutions, in the years 1773–1820, in Orsha, the poviat town located by the Dnieper, is to present the phenomenon of the survival and continuation of educational and pedagogical activities at the time of a serious institutional crisis. On the one hand, for the above-mentioned institutions, the crisis was connected with the collapse of the Polish statehood and its incorporation into the structure of a foreign state. On the other hand, it was related to the perturbations caused by a futile attempt to completely abolish the organisation responsible for its functioning until then. Taking advantage of preserved archival materials as well as of the scarce literature on the subject matter, the author reconstructs the subsequent forms of functioning of particular institutions – the Jesuit public school, music dormitory, landed gentry boarding school, teacher training college for Jesuit clerics and a year course for nunnery formation, the so-called third probationary period. Owing to the type of the available source material, the article concentrates mainly on the school ran by Jesuits since 1618, focusing among other things on its material basis, the number of students, the teaching staff, on the changes in the curricula as well as the reasons for these changes, and also on accomplished educational results. The further part of the article presents the objectives set for the remaining institutions, methods of their implementation and the scope of their functioning, as well as the people responsible for task fulfillment in particular institutions. The educational activity of Jesuits in Orsha was irreversibly terminated as a result of their expulsion in 1820 and the institutions themselves did not survive even a decade once their new administrators were in charge. However, after centuries, the memory of former institutions dedicated to education and upbringing unexpectedly returned to the public space in the form of the reconstructed trace – the adapted buildings which were erected from ruin.
Źródło:
Studia Paedagogica Ignatiana; 2016, 19, 3; 15-34
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:
Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 28

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies