Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "happening" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 16
Tytuł:
CONTINGENCY AND IMPROVISATION IN PERFORMANCE ART FROM THE 1970s TO THE PRESENT
Autorzy:
Kaźmierczak, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1011645.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
performance art
improvisation
contingency
coincidence in art
happening
Opis:
The first part of the article focuses on how an accident or unexpected event may influence a performance piece. Examples of accidents with creative potential are described. The second part concerns improvisation; it investigates what it means to improvise in performance art and reveals the political potential of improvisation. Even though artists reluctantly admit they improvise or make errors, examples of such cases suggest this is not uncommon and usually involves unexpected audience interaction or occurs when the piece's structure is open. The article is based on artists' statements, performances described in the literature, and those witnessed by the author. The theoretical part is mainly based on articles by Alessandro Bertinetto.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2020, 22; 9-16
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czar wahania się pomiędzy tym, co wirtualne, a tym, co możliwe. Sztuka efemeryczna we współczesnej estetyce i myśli o sztuce na przykładzie wybranych prac współczesnych artystów słowackich
The Attraction of Hesitating Between the Virtual and the Possible. Ephemeral Art in Contemporary Aesthetics and Thoughts on Art with the Example of Selected Artworks by Contemporary Slovakian Artists
Autorzy:
Cseres, Jozef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/424488.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
ephemeral
intermedia
performance
signature
social happening
intermedia art
Opis:
In his paper “The Attraction of Hesitating Between the Virtual and the Possible” Jozef Cseres reflects upon four different ephemeral art strategies in Slovak intermedia art – the social happening of Stano Filko (b. 1934), the visual and action music of Milan Adamčiak (b. 1946), the simulated art museum of Michal Murin (b. 1963), and the extreme performances of József R. Juhász (b. 1963). Dealing with these fragile manifestations of conceptual and performance art, he finds interesting affinities between the extreme social positions of the actual art and the poststructuralist discourse of humanities, mainly reflected by a process of interpretations of the world coined by Gilles Deleuze and Félix Guattari. This kind of art is ephemeral and fragile not only in terms of its forms but also in terms of communication and presentation. That’s why it often requires and uses specific institutional frameworks, ways and means. Often it is difficult or even impossible to integrate this kind of art into the conventional cultural running of establishments. Moreover, the ephemeral art forms played and still play an important role in political life due to their ability to reflect actual social issues in an unbiased way, using inventive persuasive means that attract people frustrated by corrupted politics and sordid mass media games. Ephemeral art is open-minded and resists the current art world consolidated and corrupted by technocratic and trendy curators and their commissioned “art” commodities. Whether this resistance will survive a global crisis of representation is of course questionable, but hope in the ability of art to transform itself to new kind of sensibility, corresponding with our postmodern condition, still lives.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2012, 7; 44-53
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dorosłe dzieci rozwiedzionych rodziców – przegląd teorii i badań
Adult Children of Divorced Parents – an overview of theory and research
Autorzy:
Sokołowska, Edyta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/460102.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:
dorosłe dzieci rozwiedzionych rodziców
rozwód
rodzina
wydarzenie
krytyczne
młody dorosły
adult children of divorced parents divorce
family
critical happening
young adult
Opis:
Współcześnie w środowisku naukowym trwa dyskusja dotycząca przeobrażeń instytucji rodziny. Statystyki pokazują od lat wzrastającą liczbę rozwodów w państwach rozwijających się i rozwiniętych, co potwierdza zasadność zajmowania się problematyką rozwodu i konsekwencjami jakie za sobą niesie dla członków rodziny. Rozwód jest tematem licznych publikacji, lecz skupiają się one głównie na radzeniu sobie z tą sytuacją osób rozwodzących się i ich dzieci. Coraz częściej dostrzega się jednak konieczność poznania długoterminowych konsekwencji rozwodu dla dzieci rozwodników. Artykuł zawiera przegląd wybranych podejść i badań na temat rozwodu, dzieci osób rozwiedzionych, ale przede wszystkim tych dotyczących dorosłych dzieci rozwiedzionych rodziców.
The scientifi c world is currently engaged in a discussion regarding the transformation of the institution of family. For many years now statistics have shown an increasing occurrence of divorce in both well-developed and developing countries, which underlines the legitimacy of concentrating on the fi eld of divorce and the consequences of it for the family. Divorce is the main topic of many publications, but these focus mainly on situation-coping of the divorcees and their children. The need for recognising the long-term consequences of divorce for the children of the divorced people is more oft en perceived these days. The article includes a review of chosen approaches and researches in the area of divorce, children of divorced parents and, above all, the adult children of divorced parents.
Źródło:
Ogrody Nauk i Sztuk; 2013, 3
2084-1426
Pojawia się w:
Ogrody Nauk i Sztuk
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Godzina "W" na Trakcie Królewskim w Warszawie
Autorzy:
Dziewicka-Janicka, Ewa.
Powiązania:
Biuletyn Informacyjny / Światowy Związek Żołnierzy Armii Krajowej. Zarząd Główny 2009, nr 8, s. 18-19
Data publikacji:
2009
Tematy:
Powstanie warszawskie (1944)
Obchody
Happening
Sztuka polska
Poezja polska od 2001 r.
Opis:
Happening na Trakcie Królewskim - kobieta zszywa kir na znak żałoby. W tekście wiersz "Memento".
Fot.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Happeningi w służbie kontrkultury. Czy pomarańczowe Krasnale zdobyły Twierdzę?
Happenings in the service of the counterculture; did the Orange Dwarves conquer the fortress?
Autorzy:
Niziołek, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/514862.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Fundacja dzień dobry! kolektyw kultury
Tematy:
The Orange Alternative
happening
The Dwarves
absurd
pacifist opposition
Pomarańczowa Alternatywa
Krasnale
pacyfistyczny opór
Opis:
The article presents the history of the actions of the Orange Alternative, the countercultural movement formed in Wroclaw in the 80’s of the twentieth century. Based on the students’ New Culture Movement, as an alternative to the opposition of Solidarity, the movement used irony and absurdity to tame the reality of contemporary Poland. Happenings organized for several years commented absurd life in the communist Poland, often constituted an alternative form of handling public holidays. With the development of the movement, students started organizing happenings in other cities, such as Warsaw and Lodz. The history of the Orange Alternative, led by Waldemar Major Fydrych, also has its continuation in the democratic Poland and the world. In 2004, the movement supported the Orange Revolution and the events in Kiev Maidan, the Dwarves also appeared on Times Square in New York. How-ever, the legacy of Dwarves is not sufficiently emphasized on the pages of Polish art history, and a symbolic Dwarf became the object of marketing of the city of Wroclaw. The article also includ-ed examples of countercultural movements in Europe, such as the Situationists and Provo which could be a prototype for the Orange activists.
Źródło:
Amor Fati; 2016, 2(6); 95-122
2449-7819
Pojawia się w:
Amor Fati
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Homo orans. Między mową a milczeniem
Homo orans. Between speech and silence
Autorzy:
Klimowski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/426623.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
M. Nédoncelle
B. Welte
A. J. Heschel
G. Marcel
homo orans
prayer
polarity
speech
silence
happening
distance
closeness
contemplation
modlitwa
biegunowość
mowa
milczenie
wydarzenie
dystans
bliskość
skupienie
kontemplacja
dialogiczność
Opis:
Celem artykułu jest ukazanie aktu modlitwy jako wydarzenia, które dokonuje się na dwóch podstawowych biegunach, jakimi są mowa i milczenie. W pierwszej kolejności artykuł analizuje fenomen mowy, określa jej warunki, wskazując przede wszystkim na dystans i bliskość. Analizuje również skupienie i kontemplację oraz poczucie tego, co niewysłowione, jako różne warianty modlitewnego milczenia. W artykule został również podkreślony paradoks, iż modlitewny dialog może opierać się na wzajemnym milczeniu Boga i człowieka. Artykuł wskazuje ponadto, że dialektyka mowy i milczenia określa w modlącym się człowieku sposób samorozumienia oraz sposób rozumienia Boga. Z jednej strony Bóg jest Kimś niewysłowionym, z drugiej strony istnieje religijna konieczność wysławiania Boga.
Źródło:
Logos i Ethos; 2015, 2(39); 137-154
0867-8308
Pojawia się w:
Logos i Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kategoria „nowości” w polskich dyskusjach awangardowych przełomu lat 60. i 70. XX wieku publikowanych na łamach „Ruchu Muzycznego”
The Category of “Novelty” in Polish Avant-garde Discussions Published in “Ruch Muzyczny” in the late 1960s and early 1970s
Autorzy:
Mika, Bogumiła
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/521924.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Akademia Muzyczna im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku
Tematy:
avant-garde
novelty
experiment
composer
listener
serial music
aleatoric music
happening
Opis:
The reception of the second avant-garde in Poland was initiated, as is commonly agreed, in 1956 with the fi rst “Warsaw Autumn” festival, and consisted of two phases. The fi rst phase, lasting ten years until around 1966, was the most important, as during this phase Polish listeners became acquainted with avant-garde innovations, music from the Darmstadt and New York schools, and electronic music from the studios in Paris and Cologne. The second phase of the avantgarde reception in Poland began in the symbolic year of 1965 with St. Luke Passion by Penderecki. In this work, the composer recalled the heritage and values of traditional music together with innovations from a synthesis of avant-garde experiments and values. In my paper, I concentrate on articles published in Polish musical press from the late 1960s and early 1970s, where readers could deduce signs of turning away from affi rmative reception of the avant-garde. I con sider issues such as the function of avant-garde art, its new relationship with the listener, creative experimentation, all of which constitute the category of “novelty”. These issues were undertaken by outstanding Polish critics: Stefan Kisielewski, Bohdan Pociej, Zygmunt Mycielski, Marian Wallek-Walewski, and Krystyna Tarnawska-Kaczorowska. I select only a few texts as a representation of the body of the published discourse.
Źródło:
Aspekty Muzyki; 2011, 1; 130-149
2082-6044
Pojawia się w:
Aspekty Muzyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Make no mistake! Reflections on the benefits of erring in postconceptual art practice. Introduction
Autorzy:
Kaźmierczak, Małgorzata
Siatka, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2127566.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
performance art
improvisation
contingency
coincidence in art
happening
croatian art
wincenty dunikowski-duniko
post-digitality
digital art
computer art
error in art
software art
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2020, 22; 7
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nie wolno ci o nich zapomnieć : las dla bohaterów
Autorzy:
Gajewska, Joanna (ilustratorka).
Gajewski, Piotr.
Powiązania:
Biuletyn Informacyjny / Światowy Związek Żołnierzy Armii Krajowej. Zarząd Główny 2012, nr 3, s. 40-43
Data publikacji:
2012
Tematy:
Stowarzyszenie Studenci dla Rzeczypospolitej
Narodowy Dzień Pamięci "Żołnierzy Wyklętych" (1 marca)
Podziemie polityczne i zbrojne (1944-1956) obchody Polska
Polityka historyczna
Happening
Sztuka polska
Opis:
Fot.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Nie wolno ci o nich zapomnieć : las dla bohaterów
Autorzy:
Gajewska, Joanna.
Gajewski, Piotr.
Powiązania:
Biuletyn Informacyjny / Światowy Związek Żołnierzy Armii Krajowej. Zarząd Główny 2012, nr 3, s. 40-43
Data publikacji:
2012
Tematy:
Stowarzyszenie Studenci dla Rzeczypospolitej
Narodowy Dzień Pamięci "Żołnierzy Wyklętych" (1 marca)
Happening
Sztuka polska
Podziemie polityczne i zbrojne (1944-1956)
Opis:
Happening historyczny na Dworcu Centralnym w Warszawie.
Fot.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Patočka, Nietzsche and the issue of man
Autorzy:
Jusko, Štefan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/665284.pdf
Data publikacji:
2016-07-04
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Patočka
Nietzsche
human existence
the world as a whole
absolute meaning
ambiguity of the happening
situational meaning
Opis:
In framing a question about meaning of man, respectively human history, Patočka uses a historical-philosophical aspect as well as a phenomenological aspect. By tracking the genesis of the concept of eternity from Kant to the 20th century he concludes, that human meaning cannot be derived from moral postulates which exceed finitness of man. By deleting the concept of eternity Patočka concludes, that the question of meaning cannot be bound by human targets, because filled purpose is already objectified, existing, without the horizon of your being and in this its takes the form of a relative meaning. The meaning, according to Patočka is phenomenologically bound to being, which is non-objective, implying that the meaning is problematic, unreal, yet constantly perpetuated. This attitude has served Patočka to the criticism of nihilism and in it especially to the unacceptability of active nihilism, the concept which Nietzsche introduced into the philosophy. Patočka transferred a critique of Nietzsche´s understanding of realized meaning in terms of superman by rejection of his idea of will to power (he understood it in the definition of gross and ruthless animal life, namely in the form of the highest being) and the doubtful idea of eternal return. Patočka with his attitude to Nietzsche only echoed the opinion presented by Heidegger, which called Nietzsche the consummator of modern subjectivity.In terms of the present (Kouba) it shows, that phenomenology will profit more if it converts both Nietzsche´s thoughts to its own area and use them in the analysis of situational meaning that is constantly (by contradiction) bound to the horizon of possibility of the situation without a sense – that is in meaningful situation suppressed, not realized, but its validity and consistency with the horizon of meaning does not lose. In this view, it appears that Nietzsche´s understanding of the meaning is also problematic, but this problematic natureis not bound to absolute meaning.
Źródło:
Folia Philosophica; 2016, 37
1231-0913
2353-9445
Pojawia się w:
Folia Philosophica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Performance and Participatory Art
Performans a sztuka partycypacyjna
Autorzy:
Sztabińska, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/593823.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
sztuka partycypacyjna
happening
Nicolas Bourriaud
performance art
Claire Bishop
Erika Fisher-Lichte
Opis:
The relationship between participatory art and performance is complex. On the one hand, their affinity is recognized, because in both cases we are dealing with emphasizing the role of action, but on the other, this action is understood differently. If the first aspect is taken into account, in museum or gallery press releases the manifestations of participatory art are referred to as “performances” – sometimes accompanied by an adjective. The aim of the article is to take a closer look at this issue. The discussion begins by highlighting the fact that happenings (especially European) from the 1960s are more often considered as a reference point for participatory art than performance art. Claire Bishop points to the conscious socio-political criticism of the consumer society that appears in happenings. The author of the article argues that the structure of these activities may also be an argument. When discussing the rules of public participation in happenings and performance art, she cites Erika Fischer-Lichte’s views that in the latter case a “feedback loop” should be created between the performer and the audience. Such a loop is not formed in the case of happenings and cannot be shaped in participatory art, where the artist is only one of the people participating in the action. The article examines examples of characteristic works based on the principle of participation: Rirkit Tiravanija, Tania Bruguera and Paweł Althamer. In none of them did the artist occupy a distinguished position, she/he did not affect the way the participants behaved, and she/he only created an opportunity for a community. In the first case, its formation was completely free, in the second – there were forms of pressure release from it, in the third – there was encouragement. Nowhere, however, did the artist define the rules of action, did not determine the stake, did not set goals. At the same time, while making the participants the creators of the course of the action, the question “What for?” remains important in participatory art, which lends it a political character.
Związki sztuki partycypacyjnej z performansem są złożone. Z jednej strony dostrzegane jest ich powinowactwo, gdyż w jednym i drugim przypadku mamy do czynienia z podkreśleniem roli działania, z drugiej jednak strony akcyjność ta jest inaczej pojmowana. Wzięcie pod uwagę pierwszego aspektu powoduje, że w informacjach prasowych muzealnych lub galeryjnych przejawy sztuki partycypacyjnej określane są jako “performansy” – czasami z dodaniem jakiegoś przymiotnika. Celem artykułu jest nieco dokładniejsze przyjrzenie się temu zagadnieniu. Rozważania rozpoczyna zwrócenie uwagi na fakt, że jako punkt odniesienia dla sztuki partycypacjnej częściej bierze się pod uwagę happeningi (zwłaszcza europejskie) z lat sześćdziesiątych, niż sztukę performans. Jako powód Claire Bishop wskazuje występującą w happeningach świadomą społeczno-polityczną krytykę społeczeństwa konsumpcyjnego. Autorka artykułu dowodzi, że argumentem może być także struktura tych działań. Omawiając zasady udziału publiczności w happeningach i sztuce performance odwołuje się do poglądów Eriki Fischer-Lichte zakładającej powstawanie w drugim przypadku “pętli feedbacku” łączącej performera i widzów. Pętla taka nie powstaje w przypadku happeningów i nie może ukształtować się w sztuce partycypacyjnej, gdzie artysta jest tylko jedną z osób uczestniczących w działaniu. W artykule rozważone zostają przykłady charakterystycznych dzieł opartych na zasadzie partycypacji: Rirkita Tiravaniji, Tanii Bruguery i Pawła Althamera. W żadnym z nich artysta nie zajmował wyróżnionej pozycji, nie wpływał na sposoby zachowania się uczestników, a stwarzał tylko szansę powstania wspólnoty. W pierwszym przypadku jej kształtowanie się było całkowicie swobodne, w drugim pojawiały się formy presji, nacisku i uwalniania od niego, w trzecim występowała zachęta. Nigdzie jednak artysta nie określał zasad działania, nie podawał stawki, nie wyznaczał celów. Jednocześnie zaś, przy uczynieniu uczestników twórcami przebiegu akcji, w sztuce partycypacyjnej istotne pozostaje pytanie “po co?”, które nadaje jej charakter polityczny.
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2018, 20; 185-201
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Plenery w Osiekach i Granice Nowoczesnego Obrazu
Plein Air Events in Osieki and Limits of Modern Painting
Autorzy:
Lachowski, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/424443.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
nowoczesność
awangarda
kolekcja
abstrakcja geometryczna
malarstwo materii
malarstwo metaforyczne
happening
formy przestrzenne
modernity
avant-garde
collection
geometric abstraction
matter painting
metaphoric painting
spatial forms
Opis:
Artykuł podejmuje refleksję nad wczesnymi plenerami w Osiekach, organizowanymi od 1963 roku przez Jerzego Fedorowicza i Mariana Bogusza. Impreza zinterpretowana została jako rozwinięcie projektu kolekcji sztuki nowoczesnej, inicjowanej przez Mariana Bogusza w warszawskiej Galerii Krzywego Koła. Przekazanie części kolekcji Muzeum w Koszalinie zapoczątkowało spotkania w Osiekach, jednocześnie oferując możliwość przemyślenia zróżnicowanych konwencji artystycznych okresu odwilży. Kolejne edycje spotkań w Osiekach, prezentując prace w naturalnym krajobrazie, wyznaczały proces kwestionowania modernistycznej formy, poprzez eksponowanie form przestrzennych oraz akcji i działań artystycznych. Plenery mieszcząc się w generalnej ramie polityki kulturalnej PRL wobec tzw. Ziem Odzyskanych, doprowadziły do głębokich przemian sztuki nowoczesnej, oferując refleksję nad obrazem, który łączy się z miejscem i czasem działania, anektując i ukazując fragmenty rzeczywistości, reinterpretując kategorię „realizmu”. Taka praktyka stała się bezpośrednim impulsem dla twórczości konceptualnej na przełomie dekad, ale stała się także elementem głębszej transformacji nowoczesnego dzieła, w złożoną awangardową strukturę montażu - dzieła wobec otoczenia.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2018, 18; 29-35
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Redefinicja sztuki i nowe media – Fluxus
Autorzy:
Ryczkowska, Marta Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/634331.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Fluxus, nowe media, wideo art, Nam June Paik, John Cage, George Maciunas, Ben Patterson, Dick Higgins, Stefan Morawski, happening, performance, environment, event scores, interdyscyplinarność, dada, neo dada, anty-sztuka, postmuzyka, Jarosław Kozłowski
Opis:
Esej jest próbą spojrzenia na grupę Fluxus jako na zjawisko, które w znaczny sposób wpłynęło na kulturę współczesną dzięki nieszablonowemu podejściu do aktywności artystycznej oraz płynnym przekraczaniu granic pomiędzy różnymi dyscyplinami sztuki a życiem. Głównym przedmiotem zainteresowania w obrębie Fluxusu jest redefinicja sztuki oraz czerpanie z technologii audiowizualnych, które przyczyniło się do rozwoju sztuki nowych mediów. W tym celu przywołany zostaje jeden z głównych reprezentantów i prekursorów wideo art Nam June Paik, amerykański artysta pochodzenia koreańskiego, który działał w kolektywie oraz tworzył indywidualnie. We wprowadzeniu do rozważań o Fluxusie nakreślony został kontekst historyczny, wskazujący na  tendencje i okoliczności towarzyszące powstaniu grupy. Przy przywołaniu najważniejszych artystów i ich około-artystycznych aktywności szczególny akcent zostaje położony na postać George’a Maciunasa oraz na lewicowe wpływy, jakim ulegał konstruując program Fluxusu. Kolejnym punktem rozważań jest analiza zjawiska pod kątem wyjaśnienia jego podstawowych założeń i ich realizacji, aktualności postulatów w czasach współczesnych oraz dziedzictwa. Finalnym i kluczowym elementem tekstu jest przywołanie lat 60. Jako złotej dekady technologicznych eksperymentów, na tle której Nam June Paik ukazał się jako niezwykle kreatywny wizjoner i inicjator procesów, związanych z rozwojem sztuki nowych mediów. The art redefinition and new media – FluxusSUMMARYThe present essay seeks to look at the Fluxus group as a phenomenon that largely influenced contemporary culture owing to an unconventional approach to artistic activity and the smooth crossing of boundaries between different art disciplines and life. The main subject of interest within Fluxus was to redefine art and draw on audiovisual technologies, which contributed to the development of the art of new media. For this purpose, the text refers to one of the main representatives and predecessors of video art, Nam June Paik, a Korean-born American artist, who worked creatively both in a team as well as individually. The introduction to the considerations on Fluxus outlines the historical context showing the tendencies and circumstances of the origin of the group. When referring to the most important artists and their accompanying artistic activities, special emphasis was laid on the figure of George Maciunas and the left-wing influences to which he yielded while he constructed the Fluxus program. The next point of presentation is the analysis of the phenomenon from the perspective of explaining its fundamental assumptions and their implementation, the relevance of the Fluxus postulates in the contemporary period and its heritage. The final and key element of the text is the reference to the nineteensixties as a golden decade of technological experiments, in whose context Nam June Paik appeared as an extremely creative visionary and initiator of processes associated with the development of art of new media.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes; 2017, 15, 2
2083-3636
1732-1352
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The avant-garde as a movement towards the present
Autorzy:
Piotrowska, Maja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/593945.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
avant-garde
eventness
happening
‘absolute present’
shock
liquidity
modernism
awangarda
nowoczesność
wydarzenie
absolutna teraźniejszość
szok
płynność
modernizacja
Opis:
This text attempts to reconsider the threads of topicality and happening as the factors defining the artistic avant-garde movement, understood as a creative formation with identifiable common assumptions that transcend disciplinary divisions and historical classifications. I have decided to assume that a large part of modern art remains faithful to the distinctive avant-garde aspirations. It seems that today, as at the beginning of the 20th century, the present appears to the artists as still difficult to grasp. This phenomenon manifests itself in both the discussion of art’s own borders in the contemporary context, and in its attempts to understand and interpret the changes in the modern life. The intensive focusing of art on the present can be viewed as a lack of reflection, but also as a response to the process of modernisation, i.e. as being unable to separate from it. Some philosophical and anthropological investigations concerning time and the idea of the present (including, above all, the concepts of the “absolute present” of Karl Heinz Bohrer, "modern Constitution" by Bruno Latour and the suspicions concerning the present of the so-called "philosophy of suspicion") will in turn allow for probative diagnoses of the potential causes for anxiety concerning the directions of the contemporary development of art, which can still be observed in its colloquial reception.
Tekst stawia sobie za zadanie namysł nad wątkami aktualności i wydarzeniowości ujmowanymi jako definiujące artystyczny ruch awangardowy, rozumiany w związku z tym jako formacja twórcza o identyfikowalnych wspólnych założeniach przekraczających podziały dyscyplinarne i historyczno- filozoficzne klasyfikacje. Zakładam, że duża część sztuki współczesnej pozostaje w ten sposób wierna pewnym dającym się wyróżnić inicjalnym dążeniom awangardowym. Wydaje się, że także obecnie, podobnie jak na początku XX wieku, teraźniejszość jawi się artystom jako wciąż trudno uchwytna. Zjawisko to dotyczy zarówno komentarzy, które odnoszą się do własnych granic i charakteru sztuki (wypowiadającej się wciąż na nowo o sobie samej wobec zobowiązującego ją wciąż imperatywu nowości), jak i jej prób rozumienia i interpretowania przemian życia współczesnego. Natężone skupienie sztuki na tym, co obecne, może być klasyfikowane jako słabość refleksji, ale także jako reakcja na tempo modernizacji, nieodłączne od niej samej. Filozoficzne i antropologiczne ujęcia czasu i współczesności (m.in. i przede wszystkim koncepcje absolutnej teraźniejszości Karla Heinza Bohrera, nowoczesnej Konstytucji Brunona Latoura i podejrzenia odnośnie współczesności tzw. "filozofii podejrzeń") pozwolą z kolei na próbne diagnozy potencjalnych powodów zaniepokojenia kierunkami rozwoju sztuki współczesnej, które daje się wciąż obserwować w jej powszechnej recepcji.
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2017, 19; 107-120
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 16

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies