- Tytuł:
-
Virtual water evaluation for grains products in Iran. Case study: pea and bean
Ocena wirtualnej wody w produkcji ziarna w Iranie – przykład grochu i fasoli - Autorzy:
-
Yousefi, H.
Mohammadi, A.
Mirzaaghabeik, M.
Noorollahi, Y. - Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/292973.pdf
- Data publikacji:
- 2017
- Wydawca:
- Instytut Technologiczno-Przyrodniczy
- Tematy:
-
grains
virtual water trade
water crisis
water use efficiency
handel wirtualną wodą
kryzys wodny
wydajność zużycia wody
ziarno - Opis:
-
Shortage of water is considered as one of the most important straits of agricultural development in Iran. The
main purpose of this study is to determine virtual water used to pea and bean production and water use efficiency,
select the best area for cultivating these two grains and find the virtual water budget for the aforementioned
grains. The results showed that among the three provinces main producers of pea in Iran, the highest virtual water
of pea belongs to Lorestan with 3534 dm3·kg–1 and the lowest belongs to West Azerbaijan with 2660 dm3·kg–1
in irrigated cultivation. Water use efficiency in irrigated cultivation in Kermanshah and West Azerbaijan are at
the same level; however, Kermanshah has enjoyed much more level of virtual water. For beans, the highest
amount of virtual water in irrigated cultivation belongs to Lorestan (3651 dm3·kg–1) and the lowest amount refers
to Markazi (2725 dm3·kg–1) and also the highest level of water use efficiency for this product refers to Markazi.
Also it was found that 160.15 mln m3 of water has been exported from the country water resources by these
products so virtual water budget for studied crops were negative.
Deficyt wody uznawany jest za jeden z najważniejszych problemów rozwoju rolnictwa w Iranie. Głównym celem badań przedstawionych w pracy jest oznaczenie ilości wody wirtualnej zużywanej do produkcji grochu i fasoli oraz wydajności zużycia wody, wybór najlepszych terenów do uprawy obu roślin i sporządzenie dla nich bilansu wirtualnej wody. Uzyskane wyniki wykazały, że spośród trzech prowincji – głównych producentów grochu w Iranie – największą objętość wirtualnej wody (3534 dm3·kg–1) zużywa się do nawadnianych upraw w Lorestanie, a najmniejszą (2660 dm3·kg–1) – do nawadnianych upraw w prowincji Zachodni Azerbejdżan. Wydajność zużycia wody w nawadnianych uprawach w Kermanshah i Zachodnim Azerbejdżanie była podobna, a uprawy w Kermanshah cechowało większe zużycie wody wirtualnej. Do produkcji fasoli największą objętość wirtualnej wody stwierdzono w Lorestanie (3651 dm3·kg–1), a najmniejszą w Markazi (2725 dm3·kg–1), gdzie stwierdzono także największą wydajność zużycia wody. Obliczono także, że – eksportując te produkty roślinne – wysłano za granicę 160,15 milionów m3 wody wirtualnej, skutkiem czego bilans wodny badanych upraw był ujemny. - Źródło:
-
Journal of Water and Land Development; 2017, 35; 275-280
1429-7426
2083-4535 - Pojawia się w:
- Journal of Water and Land Development
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł