Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "guzy wewnątrzkomorowe" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Wodogłowie wymagające implantacji układu zastawkowego u pacjentów z pierwotnymi guzami komór mózgowych – doświadczenia własne
Shunt-dependent hydrocephalus in patients with primary intraventricular
Autorzy:
Chodakowski, Paweł
Kapustka, Bartosz
Kotas, Adrian
Marcol, Wiesław
Wysokiński, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1035864.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
guzy wewnątrzkomorowe
wodogłowie
zastawka komorowo-otrzewnowa
hydrocephalus
intraventricular tumours
ventricular shunt
Opis:
WSTĘP: Guzy wewnątrzkomorowe stanowią 1,5–3% wszystkich guzów mózgu. Są to zmiany o znacznej heterogenności pod względem rozpoznania histopatologicznego, symptomatologii oraz możliwych dostępów operacyjnych. Jednym z powikłań guzów wewnątrzkomorowych jest wodogłowie wymagające implantacji układu zastawkowego. Autorzy ocenili zależność rozwoju wodogłowia „zastawkozależnego” od lokalizacji guza, doszczętności resekcji, występowania wodogłowia przedoperacyjnego oraz zastosowania drenażu zewnętrznego komór mózgu. MATERIAŁ I METODA: Analizie retrospektywnej poddano 31 przypadków chorych z pierwotnie wewnątrzkomorowymi guzami mózgu, leczonych na Oddziale Neurochirurgii Szpitala w Jastrzębiu-Zdroju w latach 2002–2013. Wiek chorych wahał się od 17 do 75 lat. Grupa ta stanowiła 2,3% wszystkich pacjentów z guzami mózgu. Wybór dostępu operacyjnego był uzależniony od lokalizacji i charakteru zmiany oraz preferencji operatora. WYNIKI: 14 guzów (45,2%) położonych było w komorze czwartej, 9 (35%) w komorze trzeciej, 8 (25,8%) w komorach bocznych. Diagnostyka histopatologiczna wykazała: 6 przypadków ependymoma WHO II (19,4%), 4 subependymoma WHO I (12,9%), 3 carcinoma plexus choroidei WHO IV (9,7%), po dwa przypadki (6,5%) torbieli koloidowej i malignant ependymoma WHO III/IV oraz 10 innych rozpoznań. W 81% przypadków wykonano całkowitą resekcję guza. Wodogłowie przedoperacyjne występowało w 35% przypadków. U 42% chorych zastosowano drenaż komorowy zewnętrzny w okresie okołooperacyjnym. Wodogłowie pooperacyjne, wymagające implantacji układu zastawkowego, wystąpiło w 12,9% przypadków (4 chorych). Analiza statystyczna wykazała statystycznie istotną zależność jedynie między występowaniem takiego wodogłowia a lokalizacją guza (p = 0,041). WNIOSKI: Doszczętność operacyjna, obecność wodogłowia obturacyjnego przed zabiegiem oraz założenie drenażu komorowego zewnętrznego nie mają statystycznie istotnego wpływu na ryzyko rozwoju wodogłowia po zabiegu. Istotny statystycznie wpływ na powstanie „zastawkozależnego” wodogłowia w przebiegu pooperacyjnym ma jedynie lokalizacja guza z predylekcją do komory czwartej.
INTRODUCTION: Intraventricular tumours constitute 1.5–3% of all brain tumours. These tumours are a very heterogeneous group. There are many histologic types, various symptomatology and different surgical approaches. One of the possible complications is hydrocephalus, sometimes demanding shunt implantation. The authors estimated the relationship between shunt-dependent hydrocephalus and tumour location, the extension of resection, occurrence of preoperative hydrocephalus and the use of an external ventricular shunt. MATERIAL AND METHODS: A retrospective analysis of 31 cases with primary intraventricular tumours operated on in the Neurosurgical Department of the State Hospital in Jastrzebie-Zdroj between 2002 and 2013 was conducted. The age of the patients ranged between 17 and 75 years. This group constituted 2.3% of all patients with brain tumours. RESULTS: 14 tumours (45.2%) were located in the 4th ventricle, 9 (35%) in the 3rd ventricle, 8 (25.8%) in lateral ventricles. The histopathological diagnostics revealed: 6 cases of ependymoma WHO II (19.4%), 4 cases of subependymoma (12.9%), 3 cases of choroid plexus carcinoma, 2 coloid cysts (6.5%), 2 cases of malignant ependymoma WHO III/IV (6.5%) and 10 other diagnoses. Total resection was performed in 81% of tumours. Preoperative hydrocephalus appeared in 35% of cases. A perioperative external ventricular shunt was applied in 42% of patients. Shunt-dependent hydrocephalus appeared after 12.9% of operations (4 patients). Statistical analysis revealed a significant relationship between the existence of shunt-dependent hydrocephalus and tumour location (p = 0.041). CONCLUSION: The extent of resection, the occurrence of preoperative hydrocephalus and the use of an external ventricular shunt do not change the risk of the development of postoperative hydrocephalus. Only the location of the tumour has a statistically significant influence on the occurrence of shunt-dependent hydrocephalus.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2017, 71; 32-37
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Porównanie metody endoskopowej i klasycznej w leczeniu torbieli pajęczynówki i guzów wewnątrzkomorowych
Endoscopic and classic methods in treatment of arachnoid cysts and intraventricular tumors
Autorzy:
Błaszczyk, Bartłomiej
Michalak, Anna
Kowalczyk, Agnieszka
Suszyński, Krzysztof
Kwiek, Stanisław J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1037889.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
neuroendoskop
torbiele pajęczynówki
guzy wewnątrzkomorowe
neuroendoscope
arachnoid cysts
intraventricular tumors
Opis:
INTRODUCTION Endoscopic operations are classified as minimally invasive procedures. It means that the traumatization of skin, bone and brain tissue is reduced to a minimum. The endoscopic technique is used especially in the case of intraventricular system pathology or when precise manipulations in deep structures are to be performed (e.g. excising part of arachnoid cyst and its communication with arachnoid cisterns or ventriculostomy). The endoscopic method in Polish neurosurgery departments is still not widespread, therefore knowledge about the legitimacy of its use and effectiveness requires discussion and popularization. MATERIAL AND METHODS We have analyzed immediate and long-term results of treatment,operation time, postoperative hospitalization time, and complications in 62 patients operated on in the Department of Neurosurgery. Among them 25 were treated using an endoscope and 37 had a classical operation performed. The patients were divided into two groups according to the kind of treatment and pathology. RESULTS According to our observation, the mean operation time for tumors of the third ventricle was markedly shorter in the endoscpic operation (mean 119 minutes, median 102 minutes vs. mean 280 and median 265 minutes in classical operation). The mean hospitalization time was 25 days using the endoscopic vs. 33 in the classic method. In both methods we obtained improvement of the clinical state, which was higher in the endoscopic method. Similar results were observed in patients operated on for lateral ventricle tumors, or arachnoid cysts. CONCLUSION The endoscopic method is an effective and minimally invasive technique which might be applied in the treat- ment of brain disorders. The use of this modern technology shortens the treatment time and duration of ostoperative hospitalization. The effectiveness of the endoscopic method is comparable to the classical method, but the former is associated with fewer complications.
WSTĘP Operacje endoskopowe należą do grupy zabiegów tzw. minimalnie inwazyjnych, co oznacza, że traumatyzacja powłok i tkanki mózgowej ograniczona jest do minimum. Technikę endoskopową stosuje się zwłaszcza w przypadkach patologii układu wewnątrzkomorowego (w których dojście klasyczne wiąże się z koniecznością przechodzenia przez zdrową tkankę) oraz gdy zachodzi potrzeba wykonania jedynie niewielkich manipulacji w obszarach zlokalizowanych głęboko (np. wycięcie części torbieli ściany pajęczynówki i połączenie jej ze zbiornikami pajęczynówki). Metoda endoskopowa w polskich oddziałach neurochirurgii nadal nie jest szeroko rozpowszechniona, tak więc wiedza co do zasadności jej zastosowania i skuteczności wymaga omawiania i popularyzacji. MATERIAŁY I METODY Analizie poddano wyniki leczenia bezpośrednie i odległe, czas operacji, okres hospitalizacji oraz powikłania u 62 pacjentów leczonych chirurgicznie w Klinice Neurochirurgii SUM w Katowicach. Wśród nich było 25 leczonych endoskopowo i 37 leczonych klasycznie. Chorych podzielono na dwie zasadnicze grupy, co do patologii i rodzaju zabiegu. WYNIKI W naszych analizach średni czas operacji pacjentów z guzem komory trzeciej był przy zastosowaniu metody endoskopowej (średnio 119 min, mediana 102 min) znacznie krótszy niż w metodzie klasycznej (średnio 280 min, mediana 265 min). Średni czas hospitalizacji pacjentów leczonych metodą endoskopową wynosił 25 dni, a pacjentów leczonych metodą klasyczną 33 dni. W obu metodach uzyskaliśmy poprawę stanu klinicznego, choć w grupie leczonych metodą endoskopową zaobserwowano mniejszą liczbę powikłań. Podobne wyniki uzyskano w grupie chorych leczonych z powodu torbieli pajęczynówki. WNIOSKI Metoda endoskopowa jest skuteczną i małoinwazyjną technika mogącą mieć zastosowanie w leczeniu schorzeń mózgu. Jej zastosowanie skraca czas zabiegu oraz czas hospitalizacji pooperacyjnej. Skuteczność metod endoskopowej klasycznej jest porównywalna, jednak pierwsza wiąże się z mniejszą liczbą powikłań.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2014, 68, 5; 268-274
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies