Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "growth retardant" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
The consequent effect of growth retardants on the growth and development of Tibouchina urvilleana Cogn. shoots in vitro
Następczy wpływ retardantów na wzrost i rozwój pędów Tibouchina urvilleana Cogn. in vitro
Autorzy:
Kozak, D.
Grodek, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11364519.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Tematy:
Melastomataceae
plant growth
retardant consequent effect
ornamental shrub
growth retardant
plant development
Tibouchina urvilleana
Opis:
The consequent effect of growth retardants: paclobutrazol – 0.1, 0.5, 1, 5 mg l⁻¹, flurprimidol – 0.1, 1, 5 mg l⁻¹, chlorocholine chloride (CCC) – 5, 50 mg l⁻¹ on the growth and development of Tibouchina urvilleana Cogn. in vitro was examined. Paclobutrazol at concentration of 1 or 5 mg l⁻¹ and flurprimidol at 5 mg l⁻¹ inhibited the growth of shoots significantly. It was noted that shoots originating from these media had thicker, straighter stems and shorter internodes. The stimulating influence of CCC at 5 mg l⁻¹ on the elongation of the main shoot was observed. Axillary shoots formation was the best when shoots were derived from the medium supplemented with flurprimidol 1 mg l⁻¹. Paclobutrazol at 0.5 and 1 mg l⁻¹ and flurprimidol at 5 mg l⁻¹ influenced the formation and fresh weight of roots increase, but flurprimidol was more effective. Growth retardants (except paclobutrazol at 5 mg l⁻¹) applied in the earlier passage stimulated elongation of roots.
Badano następczy wpływ następujących retardantów: paklobutrazolu – 0,1; 0,5; 1; 5 mg l⁻¹, fluropirimidolu – 0,1; 1; 5 mg l⁻¹, chlorku chlorocholiny (CCC) – 5, 50 mg l⁻¹ na wzrost i rozwój pędów Tibouchina urvilleana Cogn. in vitro. Paklobutrazol w stężeniu 1 i 5 mg l⁻¹, a także fluropirimidol w stężeniu 5 mg l⁻¹ istotnie hamowały wzrost pędów. Pędy pochodzące z tych pożywek były grubsze oraz sztywniejsze i miały krótsze międzywęźla. Obserwowano stymulujący wpływ CCC w stężeniu 5 mg l⁻¹ na wzrost elongacyjny pędu głównego. Największą liczbę pędów kątowych wytworzyły pędy inkubowane wcześniej na pożywce zawierającej 1 mg l⁻¹ fluropirimidolu. Paklobutrazol w stężeniu 0,5 i 1 mg l⁻¹ oraz fluropirimidol w ilości 5 mg l⁻¹ wpływały na regenerację i przyrost świeżej masy korzeni. Fluropirimidol wywierał silniejsze działanie. Retardanty (z wyjątkiem paklobutrazolu w stężeniu 5 mg l⁻¹) zastosowane we wcześniejszym pasażu stymulowały wzrost elongacyjny korzeni.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2005, 04, 2; 123-128
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The effect of growth retardants applied in vitro on the acclimatization and growth of Tibouchina urvilleana Cogn. in vivo
Wpływ retardantów wzrostu zastosowanych in vitro na aklimatyzację i wzrost Tibouchina urvilleana Cogn. w warunkach in vivo
Autorzy:
Kozak, D
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11364548.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Tematy:
in vitro
acclimatization
growth retardant
plant cultivation
growth
in vivo
Tibouchina urvilleana
Opis:
Shoot tips of Tibouchina urvilleana Cogn. were cultured 4 weeks in vitro in modified Murashige and Skoog (MS) [1962] medium supplemented with growth retardants: paclobutrazol – 0.1, 0.5, 1.0, 5.0 mg·dm⁻³, flurprimidol – 0.1, 1.0, 5.0 mg·dm⁻³, chlorocholine chloride (CCC) – 5.0, 50.0, 250.0 mg·dm⁻³. Explants cultured on the medium without growth substances were used as a control. Rooted microcuttings were transferred to the greenhouse and transplanted into a mixture of 1 peat : 1 perlite, where they were grown for 5 weeks. Plants were then cultivated in a peat substrate during another 5 weeks. Acclimatization of rooted shoots in the greenhouse was affective in 92.5–100%. The survival of plants was lowest when microcuttings were previously cultured on medium with flurprimidol at 5.0 mg·dm⁻³. Cultivation of Tibouchina urvilleana shoots in vitro on media with various growth retardants had a significant effect on the further growth of plants ex vitro. Paclobutrazol and flurprimidol at 5.0 mg·dm⁻³ inhibited very strong growth of plants after 10 weeks of growth ex vitro.
Wierzchołki pędów Tibouchina urvilleana Cogn. prowadzono 4 tygodnie in vitro na zmodyfikowanej pożywce Murashige i Skooga (MS) [1962] z dodatkiem retardantów wzrostu: paklobutrazol – 0,1; 0,5; 1,0; 5,0 mg·dm⁻³, fluropirimidol – 0,1; 1,0; 5,0 mg·dm⁻³, chlorek chlorocholiny (CCC) – 5,0; 50,0; 250,0 mg·dm⁻³. Kontrolę stanowiła pożywka nie zawierająca retardantów wzrostu. Ukorzenione pędy przenoszono do szklarni i sadzono do mieszaniny torfu i perlitu (1:1), gdzie rosły przez 5 tygodni. Następnie rośliny przesadzono do substratu torfowego i uprawiano przez kolejne 5 tygodni. Rośliny przyjęły się w 92,5–100,0%. Najniższy procent przyjęć wykazywały rośliny pochodzące z pożywki zawierającej 5,0 mg·dm⁻³ fluropirimidolu. Wzrost in vitro pędów Tibouchina urvilleana na pożywce zawierającej retardanty wzrostu miał istotny wpływ na dalszy wzrost roślin w podłożu. Paklobutrazol i fluropirimidol w stężeniu 5,0 mg·dm⁻³ bardzo silnie hamowały wzrost roślin ex vitro po 10 tygodniach.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2006, 05, 1; 65-70
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Influence of growth retardants on growth and flower bud formation in rhododendron and azalea
Autorzy:
Marosz, A
Matysiak, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/41091.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Dendrologii PAN
Tematy:
azalea
rhododendron
flower bud formation
plant growth
growth retardant
growth inhibition
growth regulator
plant cultivar
Opis:
Plants of ‘Catawbiense Boursault’ and ‘Eskimo’ rhododendrons or ‘Cannon’s Double’ and ‘Kilian’ azalea grown in 4 l containers were treated twice with chlormequat (2000, 4000 and 8000 mg · dm-3), trinexapac-ethyl (50, 100, 200, 400 mg · dm-3), daminozide (2500, 5000, 7500 mg · dm-3), proxeadione calcium (75, 150, 300 mg · dm-1) and once with paclobutrazol (50, 100, 200, 400 mg · dm-3). Shoot length of the subsequent growth flush following the treatments decreased with increasing rates of the growth retardants. The number of flower buds per plant increased with increasing rates of pacloburazol, chlormequat and daminozide. Prohexadione calcium was less effective in flower bud initiation and the worst results were obtained with trinexapac-ethyl.
Źródło:
Dendrobiology; 2005, 54; 35-40
1641-1307
Pojawia się w:
Dendrobiology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The influence of growth retardants and cytokinins on flowering of ornamental plants
Wplyw retardantow wzrostu i cytokinin na kwitnienie roslin ozdobnych
Autorzy:
Pobudkiewicz, A
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27049.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
flower longevity
growth retardant
flower diameter
ornamental plant
flower number
flowering
flower size
cytokinin
Opis:
In fresh moist meadows, double-cut, located in the Bydgoszcz Canal Valley, you can find Ostericum palustre, a species of priority importance, which requires protection in the form of designation of Natura 2000 sites. The aim of the present research was to define the effect of the cutting date on blooming and fruit-bearing of O. palustre in meadows covered by the PO1b agro-environmental programme. Phenological observations included three populations of O. palustre. The first one occurs in a traditionally used meadow, not covered by the agro-environmental programme (2) where the date of the first cut falls in mid June. The second one is located in a meadow covered by the agro-environmental programme (1) where the first cutting date is possible from July 1, and the third population located in a natural meadow is not agriculturally used (0). The present research showed that individuals of O. palustre in the traditionally used meadows (2), prior to the first cut, reach the leaf rosette phase, while individuals which occur in the meadow covered by the agro-environmental programme (1), prior to the first cut, reach the generative tiller phase. Full bloom of O. palustre in the traditionally used meadows occurs after July 20, while individuals of O. palustre in the agro-environmental programme reach that phase only at the beginning of August. At the same time, about August 6, the first inflorescence in 70% of individuals in the agriculturally unused meadow (0) has ripe fruit, and in mid August all fruits are ripe. In mid August 70% of individuals in the meadow used for traditional cutting have ripe fruits of the first inflorescence, and right before the second cut, on August 27, almost 90% of fruits were ripe. Most O. palustre individuals in the meadows covered by the agro-environmental programme do not finish blooming of the first infl orescence before mid August. By the end of August, about 60% of individuals reach the phase of young fruits. The first ripe fruits occur as late as September 12. About September 20 most fruits are ripe. To sum up, delayed PO1b agro-environmental programme meadow cutting, after July 1, does not facilitate the production of ripe fruit in O. palustre individuals.
Na łąkach wilgotnych, turzycowych, użytkowanych dwukośnie, położonych w Dolinie Kanału Bydgoskiego występuje O. palustre, gatunek o znaczeniu priorytetowym, wymagający ochrony w formie wyznaczania obszarów Natura 2000. Zagadnienia owocowania są podstawowym warunkiem zachowania populacji tego gatunku. Celem badań było określenie wpływu terminu koszenia na kwitnienie i owocowanie O. palustre, na łąkach objętych programem rolnośrodowiskowym PO1b, mającym wspierać zachowanie różnorodności biologicznej. Do obserwacji fenologicznych wybrano trzy populacje. Pierwsza z nich występuje na łące użytkowanej tradycyjnie, nie objętej programem rolnośrodowiskowym (2), gdzie termin I pokosu przypada na połowę czerwca. Druga położona jest na łące objętej programem rolnośrodowiskowym (1), gdzie termin I pokosu możliwy jest od 1 lipca i trzecia populacja zlokalizowana na łące naturalnej, nie użytkowanej rolniczo (0). W wyniku przeprowadzonych badań okazało się, że osobniki O. palustre na łąkach użytkowanych tradycyjnie (2), przed I pokosem osiągają fazę rozety liściowej. Tracą ją w trakcie pierwszego pokosu, po czym wydają pęd generatywny, który około 20 lipca jest w pełni kwitnienia, a w końcu sierpnia, tuż przed II pokosem, rośliny wydają dojrzałe owoce na pierwszym kwiatostanie. Osobniki O. palustre występujące na łące objętej programem rolnośrodowiskowym (1), przed I pokosem osiągają fazę pędu generatywnego, który tracą w czasie koszenia. Reakcją obronną gatunku jest wytworzenie 2 do 3 nowych pędów generatywnych z pączków przybyszowych kłącza. Pełnia kwitnienia na tych pędach przypada dopiero na początku sierpnia, a owoce pierwszego kwiatostanu osiągają pełną dojrzałość w połowie września, pod warunkiem, że wcześniej nie zostaną skoszone w ramach II pokosu. Na obydwu użytkowanych rolniczo łąkach nie dojrzewają owoce dalszych pięter kwiatostanów. W tym samym czasie, około 6 sierpnia, I kwiatostan osobników występujących na łące nie użytkowanej rolniczo (0), w 70% ma dojrzałe owoce, a w połowie sierpnia dojrzewają już wszystkie. Do końca sierpnia dojrzewają owoce drugiego poziomu kwiatostanów, a do połowy września dojrzewają owoce trzeciego poziomu kwiatostanów. Podsumowując, opóźnione od 1 lipca koszenie łąk objętych programem rolnośrodowiskowym PO1b, nie sprzyja wydaniu dojrzałych owoców u osobników O. palustre.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2008, 61, 1
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Regulatory roslinne - ich rola i wykorzystanie w uprawie ziemniaka
Autorzy:
Erlichowski, T
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/834942.pdf
Data publikacji:
1999
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
cytokininy
auksyny
kwas abscysynowy
triakontanol
ziemniaki
retardanty
kwas jasmonowy
brasinosteroidy
gibereliny
inhibitory wzrostu
regulatory wzrostu
cytokinin
auxin
abscisic acid
triacontanol
potato
retardant
jasmonic acid
brassinosteroid
gibberellin
growth inhibitor
growth regulator
Źródło:
Ziemniak Polski; 1999, 2; 14-18
1425-4263
Pojawia się w:
Ziemniak Polski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dynamika wzrostu i kwitnienia aksamitki rozpierzchłej (Tagetes patula L.) uprawianej z rozsady poddanej działaniu retardantów stosowanych dolistnie i doglebowo
The dynamics of growth and flowering of marigold cultivated from trans-plants treated with different retardants used to leaves and directly to peat-substrate
Autorzy:
Jerzy, M.
Schroeter, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11364478.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Tematy:
Tagetes patula
uprawa z rozsady
kwitnienie
wzrost roslin
uprawa roslin
retardanty
metody stosowania
dynamika wzrostu
aksamitka rozpierzchla
application method
flowering
growth dynamics
plant cultivation
plant growth
retardant
seedling
spreading marigold
Opis:
Doświadczenie przeprowadzono w latach 2001–2002. Rozsadę aksamitki rozpierzchłej ‘Jumbo Golden Yellow’ uprawiano w szklarni w doniczkach, w substracie torfowym z dodatkiem piasku. Zastosowano B-Nine, Cycocel i Topflor 1–3 razy w odstępach 14-dniowych: dolistnie i doglebowo. W maju rośliny posadzono do gruntu. Prześledzono dynamikę wzrostu i kwitnienia roślin uprawianych w gruncie. Najsilniej i najdłużej hamowały wzrost roślin B-Nine i Cycocel zastosowane dolistnie. Cycocel i Topflor zastosowane doglebowo miały silniejsze właściwości skarlające niż B-Nine. Cycocel oraz B-Nine zastosowany doglebowo dwukrotnie w stężeniu 0,2% wywierał pozytywny nasępczy wpływ na kwitnienie roślin.
The experiments were carried out in 2001–2002. Young plants of Tagetes patula were growed in pots in peat substrate. Plants were sprayed or soil drenched with B-Nine, Cycocel and Topflor. All the retardants were applied 1-3 times with a 2 weeks interval. The plants were planted in the field in May. After-effect of B-Nine and Cycocel applied to leaves was observed to the end of experiment. Cycocel and Topflor used directly to peat-substrate retarded growth of plants the strongest. Cycocel and B-Nine applied twice in 0.2% concentration directly to peat-substrate stimulated flowering of plants.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2004, 03, 1; 11-23
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies