Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "glacial transport" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Litostratygrafia glin lodowcowych i osadów proglacjalnych okolic Szczecina, Polska północno-zachodnia
Lithostratigraphy of tills and proglacial deposits in the Szczecin vicinity, northwestern Poland
Autorzy:
Krzyszkowski, D.
Czerwonka, J. A.
Dobracki, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2063175.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
plejstocen
stratygrafia
petrografia glin
korelacja stratygrafii
transport glacjalny
osady proglacjalne
powierzchnie erozyjne
lob Odry
Pleistocene
stratigraphy
till petrography
stratigraphic correlation
glacial transport
proglacial deposits
erosion surfaces
Odra lobe
Opis:
W regionie szczecińskim występuje 9 poziomów różnowiekowych glin lodowcowych, które zdefiniowano na podstawie ich składu petrograficznego oraz pozycji w sukcesji litostratygraficznej. Poziomy te reprezentują najstarsze zlodowacenie (jedna glina), zlodowacenia południowopolskie (2 gliny), zlodowacenia środkowopolskie (3 gliny) oraz zlodowacenia północnopolskie (2 gliny o regionalnym zasięgu i jedna glina występująca lokalnie, w strefie moren czołowych fazy poznańskiej). Dla wszystkich poziomów glin dokonano formalizacji litostratygraficznej. Niektóre poziomy glin regionu szczecińskiego posiadają cechy, które pozwalają korelować je z glinami o podobnych cechach z zachodniej i centralnej Polski. Wiek innych poziomów glin określono na podstawie ich pozycji w stosunku do horyzontów przewodnich. Kierunki transportu glacjalnego dla wczesnych stadiałów zlodowaceń są zazwyczaj z NW na SE, podczas gdy w młodszych stadiałach zmieniają się na NE-SW, a w najmłodszych na ENE-WSW. W regionie szczecińskim nie udokumentowano istnienia żadnych osadów interglacjalnych lub interstadialnych, natomiast występują powszechnie osady proglacjalne, w tym bardzo miąższe serie zastoiskowe. Te ostatnie udokumentowano prawie dla wszystkich awansów lądolodów i reprezentują one głównie zbiorniki z faz transgresywnych zlodowaceń. W badanym regionie wydzielono dwie główne kopalne powierzchnie erozyjno-denudacyjne, jedną z okresu międzylodowcowego pomiędzy zlodowaceniami południowopolskimi a środkowopolskimi, a drugą z okresu interglacjału eemskiego i wczesnego Vistulianu. Różniły się one intensywnością erozji i charakterem dominujących procesów: w pierwszym okresie przeważała denudacja i powierzchniowe obniżanie terenu, a w drugim prawdopodobnie bardziej intensywna była głęboka erozja rzeczna. Starsze i młodsze serie glacjalne zawierają domieszki materiału wczesnokenozoicznego, podczas gdy osady ze zlodowaceń środkowopolskich takich domieszek nie mają. Świadczy to o występowaniu licznych wychodni podłoża neogeńskiego, a pośrednio też o intensywnej erozji przed i w czasie zlodowaceń najstarszych, południowopolskich i północnopolskich. Natomiast w czasie zlodowaceń środkowopolskich lądolody nasuwały się na obszar z ciągłą pokrywą starszych osadów glacjalnych.
In the vicinity of Szczecin, NW Poland, 9 till horizons occur which have been defined by their petrographic composition and position in lithostratigraphic succession. The tills include to the "oldest glaciation", two tills to Elsterian, three tills to Saalian and three tills to Weichselian (two of them with regional extent, and one local, connected with the marginal zone of the Pomerania Phase). This stratigraphic subdivision was formalized. Some tills of the Szczecin region indicate features which are correlative with till horizons in western and central Poland. The age of other tills has been established in relation to these index horizons. Glacial palaeotransport was usually from NW to SE during the first stadials of each glaciation, then changed from NE to SW in the middle, and finally to ENE-WSW in the final stadials. There are no interglacial or interstadial deposits near Szczecin, but proglacial sediments have a widespread occurrence, particularly glaciolacustrine series. The latter are quite thick and occur in almost all glacial horizons. Glaciolacustrine deposits were formed mainly during the ice sheet advances. Two regional, buried palaeosurfaces have been documented in the studied area. They were formed during the Mazovian (Holstein) Interglacial (Elsterian/Saalian ice free period) and during the Eemian and early Vistulian. Each of them was formed by different processes, the first one by regional denudation and slow lowering of the surface, and the second one probably also by more intensive and deep fluvial erosion. The sediments from the oldest glaciations (San 1 and San 2) and Vistulian contain admixtures of early Cenozoic material, whereas Middle Polish (Saalian) deposits do not. From this it follows that during the first there were many outcrops of older sediments, exposed due to intensive erosion, whereas the Middle Polish (Saalisan) ice sheets advanced to the area covered by continuous cover of older glacial deposits.
Źródło:
Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego; 2007, 425; 47-74
0867-6143
Pojawia się w:
Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Estimating long term sediment yields from sediment core analysis
Oszacowanie dlugookresowej dostawy rumowiska na podstawie analizy rdzeniowej
Autorzy:
Kennie, P
Bogen, J.
Olsen, H.C.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/81703.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
sediment yield
core analysis
glacial river
sediment transport
Lake Nigardsvatn
Norway
Opis:
Sediment cores from lakes and reservoirs can be used to estimate sediment yields. In proglacial lakes, the bed sediment typically accumulates as varves, reflecting changes in seasonal and annual sedimentation. This report compares the results from two different methods of measuring suspended sediment transport in a Norwegian glacial river and lake. Sediment yields obtained from a study of sediment cores in the proglacial lake Nigardsvatn along with measurements of the delta topset were compared with a 25-year record of sediment transport based on automatic water sampling and water discharge measurements at a monitoring station at the inflowing river. During the period from 1980 to 2005, analyses of sediment cores taken from the lake bed along with measurements and grain size distribution analysis of the delta indicated that a volume of 175,670 to 202,697 m3 was deposited in the lake Nigardsvatn and corresponding river delta. The year 1980 was selected as a convenient starting point because a large-magnitude flood with a 100-year recurrence interval occurred at the end of 1979, leaving an easily recognizable sediment layer and accurate reference point. Sediment cores were taken at a total of 24 locations throughout the lake and 25 locations in the delta. The densities of the sediment cores were found to vary between 1.3 and 1.5 g/cm3 during the period examined in this study, giving a total suspended sediment load of between 175,670 and 202,697 tons. The measurements carried out at the sediment station in the glacier melt-water river gave a value of 294,800 tons during the same period. A final value of 211,100 tons is calculated from the monitoring station results after deduction of the sediment fraction which passes through the lake without being deposited. This gives a discrepancy between the two methods of 8,403 to 35,430 tons (4–20%). This can be partially attributed to the difficulties of measuring the water discharge in the unstable glacier meltwater river. In conclusion, sediment cores may be used to extrapolate or correct measurements from sediment monitoring stations over longer periods but caution should be made when considering single years.
W pracy przedstawiono wyniki badań prowadzonych według dwóch różnych metod pomiaru ilości rumowiska unoszonego, dostarczonego w latach 1980–2005 do jeziora Nigardsvatn w Norwegii, które zasilane jest wodami roztopowymi z lodowca Jostedalsbreen. Wielkość dostawy rumowiska, określoną na podstawie analizy rdzeniowej z sondowania geologicznego osadów dennych jeziora, porównano z wynikami uzyskanymi na podstawie danych z 25-cio letniego ciągu pomiarów zmącenia w rzece zasilającej jezioro. Stwierdzono, że różnica w wielkości dostawy rumowiska do jeziora określona dwiema metodami wynosi 4–20%, przy czym mniejsze wartości uzyskano na podstawie analizy rdzeniowej osadów. Autorzy uważają, że metoda ta może być stosowana do oszacowania lub korygowania wyników pomiarów zmącenia w rzekach zasilających jeziora i zbiorniki wodne w dostatecznie długich okresach.
Źródło:
Annals of Warsaw University of Life Sciences - SGGW. Land Reclamation; 2010, 42, 1; 115-126
0208-5771
Pojawia się w:
Annals of Warsaw University of Life Sciences - SGGW. Land Reclamation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Transport substancji biogenicznych w zlewni młodoglacjalnej na tle sezonowych zmian struktury hydrograficznej (na przykładzie zlewni Borucinki)
Transport of nutrients in the young-glacial catchment in relation to seasonal changes in the hydrographic structure (the Borucinka catchment example)
Autorzy:
Pietruszyński, Ł.
Cieśliński, R.
Woźniak, E.
Jokiel, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/339011.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Instytut Technologiczno-Przyrodniczy
Tematy:
sezon suchy
sezon wilgotny
substancje biogeniczne
transport
zlewnia młodoglacjalna
dry season
wet season
nutrients
young-glacial basin
Opis:
Celem pracy jest określenie roli, jaką jednostki struktury hydrograficznej pełnią w różnicowaniu dróg migracji zanieczyszczeń obszarowych w małych zlewniach młodoglacjalnych. W opracowaniu przedstawiono wyniki badań prowadzonych w zlewni rzeki Borucinki, w ramach projektu pt. „Innowacyjne rozwiązania gospodarki ściekowo-osadowej dla terenów niezurbanizowanych”. W opracowaniu zaprezentowano wyniki dla sezonu suchego (lipiec) oraz wilgotnego (kwiecień), uzyskane w roku hydrologicznym 2010. Główne prace polegały na kwerendzie materiałów źródłowych oraz badaniach terenowych, podczas których wykonywano pomiary przepływu w ciekach oraz pobierano próbki ich wody do analizy laboratoryjnej, w której określano stężenie azotu ogólnego i fosforu ogólnego. Na podstawie uzyskanych wyników można stwierdzić, że w zlewniach młodoglacjalnych, w tym w zlewni Borucinki, zachodzą sezonowe zmiany elementarnej struktury hydrograficznej. W konsekwencji tych zmian ładunki jednostkowe azotu ogólnego i fosforu ogólnego odprowadzane do wód powierzchniowych w sezonie wilgotnym są większe niż w sezonie suchym. Wynika to z tego, że zanieczyszczenia zakumulowane w porze suchej w obszarach bezodpływowych mogą zostać uruchomione w wyniku ponownego włączenia ich, poprzez ciek okresowy, w powierzchniowy system odwadniania.
The aim of the study was to determine the role of individual hydrographic structure in the differentiation of pollutant migration routes in a small young-glacial catchments. The paper presents the results of research conducted in the catchment of the Borucinka River within the project “Innovative solutions to sewage and sludge management in non-urbanized areas”. The paper presents results for the dry (July) and wet (April) season obtained in the hydrological year 2010. The main work consisted of the query of source materials and fieldwork, during which the measurements of flow and water sampling for total nitrogen and total phosphorus analyses were made. Based on so obtained results it can be concluded that young-glacial catchments, including the Borucinka catchment, experience seasonal changes of elementary hydrographic structure. These changes result in an increase in unit loads of total nitrogen and total phosphorus in wet season compared with the dry season. This is because pollutants accumulated during the dry season in isolated areas can be mobilised by periodical stream and delivered to the surface drainage system.
Źródło:
Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie; 2015, 15, 3; 75-88
1642-8145
Pojawia się w:
Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Anizotropia podatności magnetycznej jako potencjalne narzędzie wyznaczania kierunków paleoprądów w osadach glacigenicznych w obszarze między Piotrkowem Trybunalskim, Radomskiem a Przedborzem
Anisotropy of magnetic susceptibility as a potential tool of palaeocurrent directions of the glacial sediments in the Piotrków Trybunalski, Radomsko and Przedbórz area
Autorzy:
Król, Elżbieta
Wachecka-Kotkowska, Lucyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/578465.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
anizotropia podatności magnetycznej
kierunki paleoprądów
osady glacjalne
lądolód warty
region łódzki
środkowa Polska
anisotropy of magnetic susceptibility
palaeo-transport directions
glacial sediments
Wartanian ice-sheet
Łódź Region
central Poland
Opis:
Przedstawiono wyniki pomiarów anizotropii podatności magnetycznej (AMS) osadów czwartorzędowych pobranych z 13 stanowisk położonych w strefach I–IV form glacigenicznych SE części regionu łódzkiego. Na podstawie analizy statystycznej i graficznej położenia osi głównych elipsoid obrazujących tensory anizotropii podatności magnetycznej, odtworzono kierunki transportu glacjalnego dla 206 próbek osadów różnego wieku i typu, głównie glacjalnych. Stwierdzono przydatność analizy AMS przy wyznaczaniu kierunku transportu klastów w glinie lodowcowej oraz przy weryfikacji wyników pomiarów kierunkowych w osadach warstwowanych wykonanych innymi metodami.
This article presents the results of measurements of the anisotropy of magnetic susceptibility (AMS) of Quaternary sediments collected from 13 sites, located in zones I–IV of glacigenic forms in SE of the Łódź Region. Based on statistical analysis and graphical position of the principal axes of ellipsoids illustrating the magnetic susceptibility tensors, recreated directions of transport for 206 samples, mainly of glacial sediment of different ages and types. The usefulness of AMS analysis in determining the direction of transport in clasts of the till has been proved and also to verification of the directional results of other measurements in the sediments layered.
Źródło:
Acta Geographica Lodziensia; 2015, 103; 79-97
0065-1249
Pojawia się w:
Acta Geographica Lodziensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies