Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "gestalt psychology" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    Forma, „przedmiot dzieła”, Gestalt. Max Imdahl i Erwin Panofsky
    The Form, the “Subject Matter”, the Gestalt. Max Imdahl and Erwin Panofsky
    Autorzy:
    Bałus, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/23340386.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Erwin Panofsky
    Max Imdahl
    Ernst Cassirer
    iconology
    Ikonik
    Gestalt psychology
    ikonologia
    ikonika
    psychologia Gestalt
    Opis:
    Max Imdahl uważał, że w metodzie ikonologicznej Erwin Panofsky nie poświęcił należytej uwagi problematyce formy artystycznej. Panofsky faktycznie nie dostrzegał „ikonicznego” poziomu dzieła sztuki, ale starał się uzasadnić nierozdzielność formy i subject matter, by udowodnić, że badania ikonograficzne są niezbywalnym elementem historii sztuki. Ta nierozdzielność charakteryzowała też typy ikonograficzne, określone terminem Gestalt. Ścisła odpowiedniość wszystkich elementów pozwalała na prawidłową percepcję dzieła, gdyż uruchamiała „symboliczną pregnancję”, sposób poznawania opisany przez psychologię Gestalt i Ernsta Cassirera.
    Max Imdahl was of the opinion that in the iconological method, Erwin Panofsky had not given due attention to the problem of artistic form. Panofsky indeed failed to recognise the “iconic” level of an artwork; but he sought to justify the inseparability of form and subject matter in order to prove that iconographic research was an inalienable part of art history. This inseparability also characterised iconographic types, defined by the term Gestalt. A strict correspondence of all elements made the correct perception of the work possible, since it triggered the “symbolic pregnancy”, a mode of cognition described by the Gestalt psychology and Ernst Cassirer.
    Źródło:
    Biuletyn Historii Sztuki; 2023, 85, 4; 51-68
    0006-3967
    2719-4612
    Pojawia się w:
    Biuletyn Historii Sztuki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Psychologiczne prawo bliskości w perspektywie semiotycznej i lingwistycznej
    Autorzy:
    Kiklewicz, Aleksander
    Kusse, Holger
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2163203.pdf
    Data publikacji:
    2022-12-15
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski i Uniwersytet Rzeszowski
    Tematy:
    gestalt psychology
    law of proximity
    visual communication
    editing
    contextuality
    semantic reinterpretation
    contextualization
    Opis:
    The authors discuss the possibilities of applying the law of proximity as one of the categories of gestalt psychology to describe the social communication. The first part considers the mutual determinants of sensory and cognitive processes, including the phenomenon of cognitive penetrability and the phenomenon of semantic priming. In the following parts, the authors show how the law of proximity is implemented in various types of discourses. In visual communication (especially in film and photography), the law of proximity is the basis of collage editing. The authors describe the principles by which semantic inference is made in such discourses. The law of proximity also significantly influences the processing of information in speech. In poetic texts, the compactness of the line sequence is based on this principle, i.e. what R. Jakobson defined as the transfer of equivalence from the selection axis to the combination axis. In artistic, journalistic or rhetorical texts, the proximity of words in the text contributes to the emergence of semantic implications, i.e. allusive meanings.
    Źródło:
    tekst i dyskurs - text und diskurs; 2022, 16; 89-113
    1899-0983
    Pojawia się w:
    tekst i dyskurs - text und diskurs
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Strategy of the Void by the Office for Metropolitan Architecture in the light of Gestalt psychology
    Strategia pustki autorstwa pracowni Office for Metropolitan Architecture w świetle psychologii postaci
    Autorzy:
    Wąsowicz, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2174417.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
    Tematy:
    architecture
    psychology of vision
    Gestalt
    architectural space
    architectural graphics
    architektura
    psychologia widzenia
    przestrzeń architektoniczna
    grafika architektoniczna
    Opis:
    The purpose of this paper is to analyze the usefulness and versatility of a design method, called by the authors from the OMA studio The Strategy of the Void, and its application in the broader context of architectural and urban design. The study of this topic was carried out using a qualitative analytical method and a bibliographic research method. In order to analyze the projects and their broad context, conceptual apparatus borrowed from the gestalt psychology in architecture (in particular the works of Arnheim, Rubin and Żórawski) has been applied. It allows us to point out the connections between the formal operations carried out in the The Strategy of the Void and the impact on visual perception assumed by the architects. So far in the literature there has been no detailed analysis of how the graphic tools that Koolhaas used in his OMA projects are related to the gestalt psychology. The conceptual formal functional scheme called by OMA architects the Strategy of the Void is presented in this paper using two projects as examples. At the urban scale, it is discussed on the basis of the 1987 Melun-Sénart new town project, which established a strategy based on connections between strategic voids in the layout. At the architectural scale, the strategy is developed in a 1989 competition project for the Grand National Library of France in Paris.
    W artykule przedstawiono analizę przydatności i uniwersalności metody projektowej nazwanej przez autorów z pracowni OMA strategią pustki oraz jej zastosowania w szerszym kontekście projektowania architektonicznego i urbanistycznego. Studia tego tematu przeprowadzono metodą analityczną jakościową oraz metodą badań bibliograficznych. Do analizy projektów i ich szerokiego kontekstu zastosowany został aparat pojęciowy zapożyczony z psychologii postaci w architekturze (w szczególności prac Arnheima, Rubina i Żórawskiego). Pozwala on wskazać powiązania przeprowadzanych w strategii pustki operacji formalnych z założonym przez architektów oddziaływaniem na percepcję wzrokową. Dotychczas w literaturze przedmiotu nie przeprowadzono szczegółowej analizy pod kątem pokrewieństwa narzędzi graficznych, których Koolhaas używał w projektach OMA, z psychologią widzenia. Konceptualny schemat formalno-funkcjonalny nazwany przez architektów OMA strategią pustki przedstawiono w niniejszym artykule na przykładzie dwóch projektów. W skali urbanistycznej omówiona została ona na podstawie projektu nowego miasta Melun-Sénart z 1987 r., w którym ustanowiono strategię opartą na połączeniach pomiędzy strategicznymi pustkami w układzie. W skali architektonicznej strategia rozwijana jest w projekcie konkursowym z 1989 r. na Très Grande Bibliothèque Nationale w Paryżu.
    Źródło:
    Architectus; 2022, 3 (71); 39--47
    1429-7507
    2084-5227
    Pojawia się w:
    Architectus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Graphic depictions of form and space in architecture: a visual perception outlook
    Graficzne wyobrażenia formy i przestrzeni w architekturze w kontekście percepcji wzrokowej
    Autorzy:
    Wąsowicz, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2028510.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
    Tematy:
    architecture
    psychology of vision
    Gestalt
    architectural space
    architectural graphics
    architektura
    psychologia widzenia
    przestrzeń architektoniczna
    grafika architektoniczna
    Opis:
    The article discusses the issue of the interpretation of two-dimensional graphic representations in architecture which spatially order and divide the visual field into figure and ground (background) by means of perceptive criteria. The Gestalt theory was used to explain the relationship between graphic representations in architecture and the shaping of the built environment corresponding to the recipient’s perceptive possibilities. The article demonstrates that each two-dimensional representation of an architectural idea can be subjected to an analysis and interpretation in respect of the system of figure-ground fields. The ordering of gestalts in the visual field can also refer to urban and plot development plans, sections, projections and façades. The gestalt-based graphic technique makes it possible to record the relationship of space and material objects in architecture, identify space characteristics as well as clarify functional organisation, circulation, zoning and other characteristics in a building. In the article, the author proposes the classification of representations into four categories, such as: 1) interior space of the building and its material structure: walls and internal space as well as openings in the aforesaid walls, 2) body of the building in the context of surrounding spaces, 3) interior space and space surrounding an architectural structure, as well as 4) programme components. This classification is presented using examples of contemporary buildings.
    W artykule omówiono zagadnienie interpretacji dwuwymiarowych przedstawień graficznych w architekturze jako determinowane kryteriami percepcyjnymi, porządkującymi przestrzennie pole wzrokowe na figurę i tło. W oparciu o teorię Gestalt wyjaśniono związek przedstawień graficznych w architekturze z kształtowaniem środowiska zbudowanego odpowiadającego możliwościom percepcyjnym odbiorcy. Wykazano, że każda dwuwymiarowa reprezentacja idei architektonicznej może zostać poddana analizie i interpretacji w kontekście układu pól figura-tło. Porządkowanie gestaltów w polu wzrokowym odnosić się może do planów zagospodarowania miast i działek, przekrojów, rzutów oraz elewacji. Poprzez technikę graficzną opartą na gestaltach możliwe jest rejestrowanie związku przestrzeni i obiektów materialnych w architekturze, określenie charakterystyki przestrzeni, wyjaśnienie organizacji funkcjonalnej, cyrkulacyjnej, strefowania i innych w budynku. W artykule zaproponowano klasyfikację reprezentacji na obrazujące przestrzeń wewnętrzną i strukturę materialną obiektu: 1) przegrody i przestrzeń wewnętrzną oraz otwory w tych przegrodach; 2) bryłę budynku w kontekście otaczających przestrzeni; 3) przestrzeń wewnętrzną i otaczającą obiekt architektury, jak również 4) grupy komponentów funkcjonalnych. Klasyfikację tę przedstawiono na przykładach budynków współczesnych.
    Źródło:
    Architectus; 2021, 3 (67); 103-111
    1429-7507
    2084-5227
    Pojawia się w:
    Architectus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Teoria Formy Architektonicznej Juliusza Żórawskiego i Jego Uczniów na tle Koncepcji Psychologii Postaci Wypracowanych w Bauhausie
    The Theory of Architectural Form by Juliusz Żórawski and His Students in the Context of the Gestalt Psychology Concepts Developed in the Bauhaus
    Autorzy:
    Borowik, Aneta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1015472.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
    Tematy:
    psychologia postaci
    teoria architektury
    bauhaus
    juliusz żórawski
    henryk buszko
    aleksander franta
    gestalt psychology
    architecture
    Opis:
    W artykule omówiono pewne wciąż nie do końca rozpoznane zagadnienia naukowe – oddziaływanie idei psychologii postaci na edukację i praktykę twórczą Bauhausu oraz na architektów działających w Polsce po II wojnie światowej. W pierwszej części zreferowano dotychczasowy stan wiedzy na temat oddziaływania Gestaltu na wykładowców i uczniów szkoły, między innymi na Wassilya Kandinsky’ego, Josefa Albersa, László Moholy-Nagy’ego i Paula Klee. W drugiej części skrótowo zaprezentowano założenia teorii formy architektonicznej Juliusza Żórawskiego oraz jej wpływ na młodsze pokolenie architektów, przede wszystkim na teorię architektury oraz praktykę twórczą Henryka Buszko i Aleksandra Franty. Obaj architekci należeli do grupy najwybitniejszych architektów powojennej Polski, a ich najbardziej znanymi dziełami są: Dzielnica leczniczo-rehabilitacyjna Ustroń-Zawodzie (słynne „piramidy”) oraz katowickie osiedla – Tysiąclecia i Roździeńskiego.
    The article discusses some still not fully recognized scientific issues such as the impact of the idea of Gestalt Psychology on the education and creative practice of Bauhaus and on the architects operating in Poland after World War II. The first part of the article, reviews the current state of knowledge about the influence of the Gestalt on Bauhaus school teachers and students (among others on Wassily Kandinsky, Josef Albers, László Moholy-Nagy and Paul Klee). The second part of the text briefly presents the theory of architectural form of Juliusz Żórawski and its impact on Polish architects, especially the generation taught by Żórawski. The theory of architecture and the creative practices of Henryk Buszko and Aleksander Franta were analysed. Both architects belonged to the group of the most outstanding architects of post-war Poland. Their most well-known works: the rehabilitation district Ustroń-Zawodzie (the famous “pyramids”) and two housing estates – Tysiąclecia and Roździeńskiego in Katowice were clear example of the Gestalt theory in practice.
    Źródło:
    Sztuka i Dokumentacja; 2020, 23; 121-131
    2080-413X
    Pojawia się w:
    Sztuka i Dokumentacja
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Percepcja bez wrażeń zmysłowych. „Nowa psychologia” J. J. Gibsona
    Perception without sensations. The “New Psychology” of J. J. Gibson
    Autorzy:
    Schetz, Adriana
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2128399.pdf
    Data publikacji:
    2019-03-29
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    James J. Gibson
    perception
    ecological theory of perception
    gestalt psychology
    motor theory of perception
    control of action
    living retinal image
    the senses as perceptual systems
    optic array
    perceptual invariants
    Opis:
    Artykuł stanowi omówienie faz rozwoju nowego, w latach 1950-1980, podejścia do zagadnienia percepcji wzrokowej, które zaproponował amerykański psycholog James J. Gibson. Odnoszący się z dużym sceptycyzmem do wyrosłej na gruncie filozofii idealistycznej kategorii wrażenia zmysłowego, Gibson znany jest ze swojej ekologicznej teorii percepcji, w której zaciera się granica między podmiotem i środowiskiem. Nie wszyscy jednak zdają sobie sprawę z tego, że nawiązując do podstawowych założeń psychologii postaci, sformułował on wiele idei, które są w stosunku do niej nowatorskie, a przeprowadzona przez niego drobiazgowa analiza pojęcia ekosystemu bardziej zbliża go do postaciowców, niż wymierzona w kategorię Gestalt krytyka go od nich oddala.
    The paper discusses the development of the new – in 1950-1980 – approach to the visual perception proposed by the American psychologist James J. Gibson. He is known from his skepticism about the category of sensation that emerged within the context of idealistic philosophy, and from his ecological theory of perception, wherein the boundary between the subject and environment is obliterated. However, it is not always noticed that while referring to the Gestalt psychology he formulated a lot of original ideas. His detailed analysis of the ecosystem concept makes him more akin to the Gestalt theorists, despite the fact that his criticism of the Gestalt category seems to suggest the very opposite.
    Źródło:
    Roczniki Psychologiczne; 2012, 15, 1; 31-53
    1507-7888
    Pojawia się w:
    Roczniki Psychologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    On the origin and meta-principles of causal inference. The case of T. Haavelmo
    O źródłach i meta-zasadach wnioskowań przyczynowych. Analiza przypadku T. Haavelmo
    Autorzy:
    Kawalec, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/577391.pdf
    Data publikacji:
    2017-12
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    causal calculus
    Gestalt psychology
    Haavelmo
    Katona
    Frisch
    rachunek przyczynowy
    psychologia postaci
    Opis:
    Recent advancements in methodology of social sciences focus on elaboration of formal tools representing causal dependencies (Kawalec 2006) collectively referred to hereafter as “causal calculus” (Pearl 2014 pp. 161–162). In his recent paper Judea Pearl elaborates on the historical role of Trygve Haavelmo in initiating the development of causal calculus as the scholar who was “the first to recognize the capacity of economic models to guide policies” (Pearl 2014 p. 152). The present paper attempts to extend Pearl’s observation by discussing a historical hypothesis concerning likely inspirations of Haavelmo’s original idea. It opens with a prima facie plausible observation that because of apparent similarities between the relevant features of Haavelmo’s and George Katona’s inferential procedures, both contemporaneous members of the Cowles Commission, the historical development of causal calculus was largely influenced by Katona’s research design intended to capture effects of interventions. The reasons are discussed in the paper to the effect that the hypothesis on direct influence may be found wanting and more plausible seems a modifi ed hypothesis to the effect that several of the critical features of Haavelmo’s innovative approach are indirectly (via Kurt Wicksell) inherited from Eugen Böhm von Bawerk (Böhm-Bawerk hereafter). The similarities between Katona and Haavelmo, however, are – after all – not accidental as they stem from the mediating role of Christian von Ehrenfels, one of the founders of Gestalt psychology, and his mutual inspirations with Böhm-Bawerk. Nevertheless, while, on a closer inspection the improved version of the hypothesis is rejected, a more likely historical origin of the idea of autonomy and the structural aspect is pinned down in Ragnar Frisch’s paper.
    Najnowsze osiągnięcia w metodologii nauk społecznych koncentrują się na opracowaniu formalnych metod reprezentacji zależności przyczynowych (Kawalec 2006), określanych tu zbiorczo jako „rachunek przyczynowy” (Pearl 2014, 161–162). W swojej niedawno opublikowanej pracy Judea Pearl odnosi się do historycznej roli, jaką odegrał Trygve Haavelmo w zainicjowaniu rozwoju rachunku przyczynowego, uznając go za badacza, który „jako pierwszy dostrzegł potencjał modeli ekonomicznych w kierowaniu politykami” (Pearl, 2014, 152). Niniejszy artykuł zmierza do rozwinięcia obserwacji Pearla, odnosząc się do hipotezy historycznej, poświęconej prawdopodobnej inspiracji, którą kierował się Haavelmo w swoich dokonaniach. Rozpoczyna od sformułowania prima facie prawdopodobnej obserwacji, że – z uwagi na zauważalne podobieństwa między istotnymi własnościami procedur inferencyjnych, jakie stosował Haavelmo i George Katona, będących jednocześnie członkami Komisji Cowlesa – historyczny rozwój rachunku przyczynowego w dużej mierze dokonał się pod wpływem planu badań, jaki zainicjował Katona w badaniach efektów interwencji publicznych. Dalej, sformułowane zostały racje, dla których hipoteza o bezpośrednim oddziaływaniu prac Katona może być uznana za wątpliwą i że bardziej wiarygodna może wydawać się zmodyfi kowana postać hipotezy, zgodnie z którą szereg istotnych własności innowacyjnego podejścia Haavelmo jest pośrednio (via Kurt Wicksell) pochodną odziedziczoną od Eugena Böhma von Bawerka. Te podobieństwa między pracami Katona a Haavelmo być może nie są przypadkowe, gdyż pośredniczącą rolę mógł tu odegrać Christian von Ehrenfels, jeden z fundatorów psychologii postaci, oraz jego wzajemne oddziaływanie z myślą Bö hm-Bawerka. Jednak zmodyfikowana hipoteza zostaje zakwestionowana wobec faktu przywołania istotnych faktów, dotyczących bezpośredniego wpływu na Haavelmo ideę autonomii i strukturalnej niezmienniczości, jaką są prace Ragnara Frischa.
    Źródło:
    Zagadnienia Naukoznawstwa; 2017, 53, 4(214); 453-466
    0044-1619
    Pojawia się w:
    Zagadnienia Naukoznawstwa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Programmed and audiovisual learning – the stages of information technology implementation in the educational practice
    Programowane i audiowizualne nauczanie – uczenie się: etapy implementacji technologii informacyjnej w praktyce edukacyjnej
    Autorzy:
    Noskova, Tatyana
    Pavlova, Tatyana
    Yakovleva, Olga
    Smyrnova-Trybulska, Eugenia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/442226.pdf
    Data publikacji:
    2017-12-31
    Wydawca:
    Towarzystwo Wiedzy Powszechnej w Szczecinie
    Tematy:
    programmed learning
    audiovisual learning
    behaviorism
    Gestalt psychology
    media
    multimedia
    education
    programowane nauczanie
    uczenie się audiowizualne
    behawioryzm
    psychologia Gestalt
    edukacja
    Opis:
    This article represents an overview of programmed learning and audiovisual learning. This aim will be achieved through the presentation of the historical stages of the implementation of information technology in educational practice. The concepts of Programmed learning are critically analysed from the behaviorism standpoint, while audiovisual learning concepts are presented from the point of view of Gestalt psychology. The summary of the 20th century European and Russian scientific research in the fields of programmed learning and audiovisual learning leads to the integration of these ideas into the concepts of distance learning, e-learning and blended learning within a life learning strategy.
    Artykuł przedstawia przegląd programowanego nauczania nauki i edukacji audiowizualnej jako historycznych etapów wdrażania technologii informacyjnych w praktyce edukacyjnej. Idee programowanego nauczania – uczenia się są krytycznie analizowane z punktu widzenia podstaw behawiorystycznych, a koncepcje uczenia się audiowizualnego wiążą się z psychologią Gestalt. Podsumowanie europejskiego i rosyjskiego badania naukowego z XX wieku w zakresie programowanego nauczania i kształcenia audiowizualnego prowadzi do włączenia tych idei do koncepcji uczenia się na odległość, e-learningu oraz nauki mieszanej (blended learning) w ramach strategii uczenia się przez całe życie.
    Źródło:
    Edukacja Humanistyczna; 2017, 2; 123-137
    1507-4943
    Pojawia się w:
    Edukacja Humanistyczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies