Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "geometric abstraction" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Instructive Invisibility: Paradoxical Sub-Pedagogy of Janusz Orbitowski
Autorzy:
Solewski, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/485516.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
Janusz Orbitowski
teaching art
Academy of Fine Arts
geometric abstraction
op-art
Opis:
The text focuses on Janusz Orbitowski, a Krakow-based painter of geometric abstraction, and on his teaching methods at the Academy of Fine Arts. This discussion is combined with interpretation of his works. Orbitowski’s distance to the academic milieu and his quiet teaching of traditional nude drawing are presented as a contrast to his openness and “energetic” lifestyle among friends, as well as to the distinct expressiveness found in his works. The text suggests that the paradoxical duality of silent invisibility, concealed by expression, could lead the artist and his students as well as the viewers of his art to a variety of cognitive experiences, including metaphysical cognition.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Arte et Educatione; 2018, 13; 96-104
2081-3325
2300-5912
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Arte et Educatione
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Artist and his City. New York in the Works of Tadeusz Mysłowski
Artysta i jego miasto. Nowy Jork w twórczości Tadeusza Mysłowskiego
Autorzy:
Lameński, Lechosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041817.pdf
Data publikacji:
2021-11-25
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
Tadeusz Mysłowski
Irena Hochman
New York
fascination
love
geometric abstraction
collection
Nowy Jork
fascynacja
miłość
abstrakcja geometryczna
kolekcja
Opis:
Tadeusz Mysłowski, born in 1943 in the village of Piotrków near Lublin, a graduate of the Academy of Fine Arts in Krakow, left Poland in 1969. His first destination was Paris and then, in 1970, the United States. From that moment on, he has been living and working in New York, a city that has become an inexhaustible source of inspiration for him. Fascinated by the urban layout of Manhattan, its astounding network of streets, he abandoned traditional painting techniques in favour of a black-and-white series of drawings, prints, collages, photomontages and installations, created in the spirit of geometric abstraction and Constructivism, the art trends that were particularly dear to him. His works display transformed portions of the architectural structures of this extraordinary city with which the artist conducts a never-ending formal discourse. Mysłowski has always been supported by his wife Irena Hochman, an art historian by education, owner of a notable art gallery and an important figure in the American art market. Tadeusz and Irena share not only a passionate relationship, but also a great collector's passion, which has resulted in the creation of an interesting collection of works by Polish, European and American artists who were primarily active in the 20th century. These are exclusively works on paper, mainly prints made using all possible graphic techniques. In 2017, the couple donated a part of the collection to the then Lublin Museum (now the National Museum in Lublin) and placed some of the artworks on a long-term loanść dokonania zmian w kulturze.
Tadeusz Mysłowski (rocznik 1943), urodzony w podlubelskiej wsi Piotrków, absolwent krakowskiej ASP, wyjechał z Polski w 1969 roku. Najpierw do Paryża, a następnie w 1970 roku do Stanów Zjednoczonych. Od tego momentu żyje i tworzy w Nowym Jorku, mieście które stało się dla niego niewyczerpanym źródłem inspiracji. Zafascynowany układem urbanistycznym Manhattanu, niezwykłą siatką jego ulic, zrezygnował z uprawiania tradycyjnego malarstwa na rzecz czarno-białych cykli rysunków, grafik, kolaży, fotomontaży i instalacji, utrzymanych w duchu szczególnie mu bliskiej abstrakcji geometrycznej i konstruktywizmu. Tadeusz Mysłowski (rocznik 1943), urodzony w podlubelskiej wsi Piotrków, absolwent krakowskiej ASP, wyjechał z Polski w 1969 roku. Najpierw do Paryża, a następnie w 1970 roku do Stanów Zjednoczonych. Od tego momentu żyje i tworzy w Nowym Jorku, mieście, które stało się dla niego niewyczerpanym źródłem inspiracji. Zafascynowany układem urbanistycznym Manhattanu, niezwykłą siatką jego ulic, zrezygnował z uprawiania tradycyjnego malarstwa na rzecz czarno-białych cykli rysunków, grafik, kolaży, fotomontaży i instalacji, utrzymanych w duchu szczególnie mu bliskiej abstrakcji geometrycznej i konstruktywizmu. Pojawiają się w nich przetworzone fragmenty zabudowy architektonicznej tego niezwykłego miasta, która prowokuje artystę do nieustającego dyskursu formalnego. Mysłowskiego wspiera niezmiennie jego żona Irena Hochman, historyk sztuki z wykształcenia, właścicielka znaczącej galerii sztuki, ważna postać na amerykańskim rynku sztuki. Tadeusza i Irenę łączy nie tylko płomienna miłość, ale także ogromna pasja kolekcjonerska, która zaowocowała powstaniem interesującego zbioru dzieł artystów polskich, europejskich i amerykańskich, czynnych przede wszystkim w XX wieku. Są to wyłącznie prace na pierze, głównie ryciny wykonane we wszelkich możliwych technikach graficznych. W 2017 roku małżonkowie podarowali cześć kolekcji ówczesnemu Muzeum Lubelskiemu na Zamku (ob. Muzeum Narodowe w Lublinie), a część przekazali w depozyt
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2021, 23; 261-278
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Neomodernist Digital Painting
Neomodernistyczny charakter malarstwa cyfrowego
Autorzy:
Łukaszewicz Alcaraz, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/593810.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
digital painting
geometric abstraction
modernism
postmodernism
neomodernism
aesthetic values
medium
technologies
malarstwo cyfrowe
abstrakcja geometryczna
modernizm
postmodernizm
neomodernizm
wartości estetyczne
technologie
Opis:
Since the beginning of the 21st century we can observe a kind of revival of specifically modernist features, characteristics, and aims in the art practice which focuses on creating images. I presume that digital painting is neomodernist in its essence, and in the present article I will try to demonstrate that it can be understood within the characteristics of modernism, as Clement Greenberg has defined them. Digital painting continues to question the medium used by the critical investigation, by focusing on the flatness and on the aesthetic features devoid of any representational sense, and by its drive to touch the untouchable and present the unpresentable – that is the absolute. As a case study, I present the works of the Polish artist Zbigniew Romanczuk and the Turkish artist Yaman Kayihan, who represent two different ways of creating digital paintings.
Od początku XXI wieku obserwujemy odrodzenie specyficznych cech modernizmu w praktyce artystycznej zorientowanej na tworzenie obrazów. Twierdzę, że cyfrowe malarstwo jest w swojej istocie neomodernistyczne i w poniższym artykule postaram się wykazać, że można je rozumieć w kontekście charakterystyki modernizmu przedstawionej przez Clementa Greenberga. Cyfrowe malarstwo nadal podchodzi w sposób krytyczny do swojego medium, koncentrując się na płaskości i cechach estetycznych pozbawonych znaczenia przedstawieniowego, starając się dotknąć niedotykalne i przedstawić nieprzedstawialne – czyli Absolut. Jako studium przypadku posłużę się pracami polskiego artysty Zbigniewa Romańczuka oraz tureckiej artystki Yaman Kayihan, którzy prezentują dwa różne podjeścia do tworzenia cyfrowych obrazów malarskich.
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2016, 18; 177-197
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Idealistic Philosophy of Participation and Contemporary Art. Selected Examples of Polish Art at the turn of the Twenty First Century
Idealistyczna filozofia partycypacji i sztuka współczesna. Wybrane przykłady sztuki polskiej na przełomie XX i XXI wieku
Autorzy:
Solewski, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/593839.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
philosophy of participation
being
act
geometric abstraction
critical art
symbol
paradox
poetry
filozofia partycypacji
byt
akt
abstrakcja geometryczna
sztuka krytyczna
paradoks
poezja
Opis:
The article begins with elements of the idealistic philosophy of participation. The introduction includes both Plato’s thought regarding the possibility of participating in the world of ideas and the concepts of being (including the Absolute Being), acting and existence of Saint Thomas Aquinas. Finally, the notion of religious faith in participating in God’s truth and love is discussed. The examples of works by Janusz Orbitowski, Grzegorz Sztabiński, Mirosław Bałka, Sebastian Wywiórski and Zbigniew Libera are described then as contemporary artistic attempts to participate in the metaphysical reality. The participation not only occurs thanks to the very metaphysical nature of art, but it is also the content and theme of works. Artists address the issues of being, essence, act, ideal pattern, the idea of writing, eternity, love relationship as participation in the idea of the Good. The poetic use of symbols and paradoxes also serves to relate to metaphysics. It is precisely poetics that is ultimately indicated as a way of participating in the metaphysical reality clearly present in contemporary visual arts.
Tekst rozpoczyna wprowadzenie w idealistyczną filozofię partycypacji. Zawiera ono przypomnienie o myśli Platona dotyczącej możliwości uczestniczenia w świecie idei, o koncepcjach bytu (w tym Bytu Absolutnego), aktu i egzystencji w filozofii Św. Tomasza z Akwinu oraz o religijnej wierze w uczestniczenie w prawdzie i miłości Boga. Opisane dalej przykłady dzieł Janusza Orbitowskiego, Grzegorza Sztabińskiego, Mirosława Bałki, Sebastiana Wywiórskiego * i Zbigniewa Libery zinterpretowane zostają jako współczesne próby artystycznego uczestniczenia w rzeczywistości metafizycznej. Dzieje się to przez samą metafizyczność sztuki oraz przez podejmowanie w treści i formie dzieł zagadnień bytu, esencji, akt, idealnego wzoru, idei pisma, wieczności, relacji miłosnej jako uczestniczenia w idei Dobra. Relacji z metafizyką służy także poetyckie wykorzystanie symbolu i paradoksu. Właśnie poetyckość zostaje ostatecznie wskazana jako sposób partycypowania w rzeczywistości metafizycznej wyraźnie obecny we współczesnych sztukach wizualnych.
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2018, 20; 245-255
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Luigi Veronesi – protagonista włoskiego abstrakcjonizmu
Luigi Veronesi – the protagonist of Italian abstractionism
Autorzy:
Pyshynskaya, Darya
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1791412.pdf
Data publikacji:
2020-08-25
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Luigi Veronesi
abstrakcja geometryczna
malarstwo bezprzedmiotowe
awangarda
sztuka konkretna
galeria Il Milione
Abstraction-Création
fotogram
geometric abstraction
abstract painting
avant-garde
applied art
Il Milione Gallery
photogram
Opis:
Artykuł prezentuje postać mediolańskiego artysty Luigi Veronesiego (1908-1998), będącego jednym z głównych przedstawicieli włoskiego malarstwa abstrakcyjnego. Działalność Veronesiego nie jest dobrze znana w Polsce, dlatego niniejszy tekst obejmuje życiorys artysty, a także opisuje i analizuje poszczególne etapy jego twórczości. Uwzględnione są rozmaite obszary pracy artysty: grafika, malarstwo, fotografia, teatr, animacja filmowa, sztuka użytkowa, typografia, projektowanie przestrzenne. Szczególny nacisk jest położony na przedstawienie związku Veronesiego z tradycją awangardy oraz jego kontaktów z europejskimi artystami. Jako podstawa do napisania artykułu posłużyła rozmowa z synem artysta Silvio Veronesim, jak również bogaty materiał bibliograficzny dotychczas nieopublikowany w języku polskim.
The article presents the figure of a Milanese artist Luigi Veronesi (1908–1998), one of the main representatives of Italian abstract painting. Since Veronesi’s work is not well known in Poland, this text covers the artist’s biography as well as describes and analyses individual stages of his work. The article covers various areas of the artist’s work: graphic arts, painting, photography, theatre, film animation, applied arts, typography and spatial design. Special emphasis is placed on presenting Veronesi’s relationship with the avant-garde tradition and his contacts with European artists. The article is based on a conversation with the artist’s son, Silvio Veronesi, as well as on a rich bibliographic material not yet published in Polish.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 4; 125-154
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Plenery w Osiekach i Granice Nowoczesnego Obrazu
Plein Air Events in Osieki and Limits of Modern Painting
Autorzy:
Lachowski, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/424443.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
nowoczesność
awangarda
kolekcja
abstrakcja geometryczna
malarstwo materii
malarstwo metaforyczne
happening
formy przestrzenne
modernity
avant-garde
collection
geometric abstraction
matter painting
metaphoric painting
spatial forms
Opis:
Artykuł podejmuje refleksję nad wczesnymi plenerami w Osiekach, organizowanymi od 1963 roku przez Jerzego Fedorowicza i Mariana Bogusza. Impreza zinterpretowana została jako rozwinięcie projektu kolekcji sztuki nowoczesnej, inicjowanej przez Mariana Bogusza w warszawskiej Galerii Krzywego Koła. Przekazanie części kolekcji Muzeum w Koszalinie zapoczątkowało spotkania w Osiekach, jednocześnie oferując możliwość przemyślenia zróżnicowanych konwencji artystycznych okresu odwilży. Kolejne edycje spotkań w Osiekach, prezentując prace w naturalnym krajobrazie, wyznaczały proces kwestionowania modernistycznej formy, poprzez eksponowanie form przestrzennych oraz akcji i działań artystycznych. Plenery mieszcząc się w generalnej ramie polityki kulturalnej PRL wobec tzw. Ziem Odzyskanych, doprowadziły do głębokich przemian sztuki nowoczesnej, oferując refleksję nad obrazem, który łączy się z miejscem i czasem działania, anektując i ukazując fragmenty rzeczywistości, reinterpretując kategorię „realizmu”. Taka praktyka stała się bezpośrednim impulsem dla twórczości konceptualnej na przełomie dekad, ale stała się także elementem głębszej transformacji nowoczesnego dzieła, w złożoną awangardową strukturę montażu - dzieła wobec otoczenia.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2018, 18; 29-35
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies