Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "fitoterapia" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Substancje bioaktywne w surowcach pochodzenia roślinnego i roślinach zielarskich
Bioactive substances in plants and herbs
Autorzy:
Sadowska, A.
Skarżyńska, E.
Rakowska, R.
Batogowska, J.
Waszkiewicz-Robak, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/228263.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Wyższa Szkoła Menedżerska w Warszawie
Tematy:
surowce roślinne
zioła
substancje bioaktywne
fitoterapia
plants
herbs
bioactive substances
phytotherapy
Źródło:
Postępy Techniki Przetwórstwa Spożywczego; 2014, 2; 131-135
0867-793X
2719-3691
Pojawia się w:
Postępy Techniki Przetwórstwa Spożywczego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Berberys pospolity - roślina ozdobna i lecznicza
European barberry - ornamental and medicinal plant
Autorzy:
Wojciechowska, Irmina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1034093.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Przyrodników im. Kopernika
Tematy:
Berberis vulgaris L.
berberine
biologically active constituents
phytotherapy
berberyna
fitoterapia
substancje biologicznie czynne
Opis:
Berberys pospolity jest popularnym, dziko rosnącym krzewem krajów europejskich oraz krzewem ozdobnym na całym świecie. Roślina ta posiada walory dekoracyjne dzięki zimotrwałym, czerwonym jagodom. Prócz tego, korzeń i owoc berberysu zawierają liczne biologicznie aktywne związki, które umożliwiają stosowanie berberysu w terapii stanów zapalnych, zakażeń, chorób serca, dróg żółciowych i jelit. Najważniejszym związkiem aktywnym berberysu jest alkaloid berberyna, która jest naturalnym antybiotykiem. Ponadto, owoc berberysu stanowi cenne źródło witamin C i P.
Berberis vulgaris L. is a wild shrub common in European countries and an ornamental shrub throughout the world. Its unusual decorative value is caused by red berries which do not fall during the wintertime. Besides, the barberry root and fruit contain various biologically active constituents. These compounds are used in phytotherapy as anti-inflammatory, antiseptic, cardiac, digestive and choleretic natural agents. The most important active compound of barberry is alkaloid berberine, a natural antibiotic. In addition, barberry fruit of is a good source of vitamins C and P.
Źródło:
Kosmos; 2017, 66, 3; 487-490
0023-4249
Pojawia się w:
Kosmos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Neuroprotekcyjne właściwości związków pochodzenia roślinnego: triterpeny pentacykliczne
Neuroprotective properties of compounds of vegetable origin: pentacyclic triterpenes
Autorzy:
Orłowska-Majdak, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/944179.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
neurogenesis
neuroprotection
pentacyclic triterpenes
phytotherapy
synaptic plasticity
fitoterapia
neurogeneza
neuroprotekcja
plastyczność synaptyczna
triterpeny pentacykliczne
Opis:
The brain is a structure of great variability during the ontogenetic human life. In the first period of life, changes in its structure and activities are due to the processes of development and maturation. Then, due to the remarkable synaptic plasticity, individual brain centres adapt to the requirements of the environment in which the man lives, and his lifestyle. After the age of 40 years, apoptosis, the process of programmed cell death of neurons begins. In a state of disease, the process of necrosis or aponecrosis may cause additional destruction of neurons. The process of neurogenesis based on local or transplanted brain stem cells has a repairing effect in the damaged structures, but may be also associated with psychiatric and neurological diseases. Underlying processes of neuroprotection include antioxidant, anti-inflammatory, anti-apoptotic processes and antidestructive action of Ca. Phytotherapy based on compounds of plant origin has been found to have a supporting function in neuroprotection. In recent years, particular attention is paid to neuroprotective properties of pentacyclic triterpenes and their derivatives. The article presents neuroprotective properties of ursolic, oleanolic, maslinic, asiatic, betulinic, boswellic acid and triterpene saponins from Bupleurum and Panax ginseng. Ginseng saponins additionally increase neurogenesis in the brain. The possibility of using these triterpene compounds in the treatment of many neurological and psychiatric diseases has been suggested. However, it should be pointed out that the direction of their action may depend on the dosage, they may have a different effect on various types of neurons, and they can interact with other drugs used simultaneously. Most of the experiments using triterpenes were performed on animals or cell cultures. Further studies in humans are required to further determine triterpene effect in humans.
Ludzki mózg to struktura wykazująca ogromną zmienność w ciągu życia osobniczego. W pierwszym okresie zmiany budowy i czynności spowodowane są procesami rozwoju i dojrzewania. Następnie, dzięki niezwykłej plastyczności synaptycznej, poszczególne ośrodki mózgu przystosowują się do wymagań środowiska, w jakim człowiek funkcjonuje, i do stylu jego życia. Po 40. roku życia włącza się proces zaprogramowanej śmierci neuronów, czyli apoptozy, a w stanie choroby neurony mogą ginąć w procesie nekrozy lub aponekrozy. Neurogeneza na bazie miejscowych albo transplantowanych komórek macierzystych mózgu pełni funkcję naprawczą w powstałych uszkodzeniach, ale może także mieć związek z chorobami psychicznymi i neurologicznymi. U podstaw neuroprotekcji leżą procesy antyoksydacyjne, przeciwzapalne, antyapoptotyczne i przeciwdziałające destrukcyjnemu działaniu jonów wapnia. Wspierającą funkcję w działaniu neuroprotekcyjnym mogą mieć związki pochodzenia roślinnego, podawane w ramach fitoterapii. W ostatnich latach zwrócono uwagę na neuroprotekcyjne właściwości pentacyklicznych triterpenów i ich pochodnych. W pracy omówiono właściwości neuroprotekcyjne kwasu ursolowego, oleanolowego, maslinowego, asjatowego, betulinowego, bosweliowego oraz saponin triterpenowych pozyskiwanych z roślin Bupleurum i Panax ginseng. Saponiny ginseng dodatkowo nasilają neurogenezę w mózgu. Sugeruje się potencjał stosowania wymienionych związków w terapii wielu chorób neurologicznych i psychicznych – z kilkoma zastrzeżeniami: 1) kierunek działania może zależeć od dawki; 2) związki te mogą różnie działać na neurony różnych rodzajów; 3) mogą istnieć niekorzystne interakcje z innymi lekami stosowanymi równocześnie. Większość doświadczeń z użyciem triterpenów wykonano na zwierzętach bądź w hodowlach komórkowych, zagadnienie wymaga więc dalszych badań na ludziach.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2014, 14, 4; 284-289
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zielnik Wiesława Myśliwskiego – o języku fitoterapii w powieściach pisarza
Zielnik by Wieslaw Mysliwski ‑ about the phytotherapy in the novels of the writer
Autorzy:
Kuska, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/497063.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia im. Jakuba z Paradyża w Gorzowie Wielkopolskim
Tematy:
zioła
roślinność
wieś
terapia naturalna
magia
fitoterapia
herbs
greenery
the village
natural therapy
magic
phytotherapy
Opis:
Tradycja leczenia ziołami, oraz wykorzystywania ich w zabiegach z pogranicza rytuałów magicznych, przetrwała zwłaszcza w środowiskach wiejskich. Niejednokrotnie mówi o nich również Wiesław Myśliwski, który akcje swoich powieści – jakże często ‑ osadza poza miastem, a bohaterów wyposaża w wiedzę i cechy świadczące o umiejętności posługiwania się ziołami. Celem referatu jest językowa analiza omawianych elementów fitosfery i ich wykorzystania w codziennym życiu kreowanych postaci.
The tradition of treating with the herbs, and the their usage in the procedures in the field of the magical rituals, lasted especially in the village societies. Repeatedly, they are mentioned by Wieslaw Mysliwski, who, frequently, sets the action of his novel outside the cities, and his protagonists appear to have the knowlegde and qualities indicating the abilities to use the herbs. The goal of the paper is the linguistic analysis of the discussed elements of the phytosphere and their usage in the characters’ everyday life.
Źródło:
Język. Religia. Tożsamość; 2018, 2(18); 77-93
2083-8964
2544-1701
Pojawia się w:
Język. Religia. Tożsamość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nigerian polyherbal-based hydrotherapy: a panacea to infectious diseases
Autorzy:
Lawal, I.O.
Omogbene, T.O.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2049340.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
Tematy:
hydrotherapy
herbal medicine
infectious disease
influenza
COVID-19
ethnobotany
phytochemistry
therapeutic potential
panacea
wiedza odziedziczona
grypa
okłady
fitoterapia
koronawirus
Opis:
A global society, including developed countries, continues to struggle with fatal diseases that are difficult to treat with Western medicine. A variety of infectious diseases have existed for ages, but in Africa they had been limited thanks to the Indigenous Knowledge System (IKS) prior to the introduction of cosmopolitan medicine. Influenza virus repression has been demonstrated by a number of herbal antivirals, yet the invaluable therapeutic potential of herbal medicine has been underestimated. Despite various reliable methods offered by Western medicine, the globally destructive COVID-19 pandemic requires a successful fight. The wisdom of African IKS used in tackling epidemics that have broken out in the past is brought to mind again. Pneumonia – a COVID-19 symptom, could be treated with polyherbal fomentation. Selected plants cultivated across Nigeria for hydrotherapy are under consideration to be used in proper doses. Given the potential associated with IKS, a multi-disciplinary approach involving experts in phytomedicine, ethnobotany, phytochemistry, plant physiology and ecology is necessary to unlock the therapeutic potential of traditional medicine.
Źródło:
Herba Polonica; 2021, 67, 2; 65-79
0018-0599
Pojawia się w:
Herba Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie substancji pochodzenia naturalnego w leczeniu zapalenia zatok przynosowych w świetle Europejskich wytycznych na temat zapalenia zatok przynosowych i polipów nosa – EPOS 2012
The use of natural substances in the treatment of rhinosinusitis in the light of the European Position Paper on Rhinosinusitis and Nasal Polyps 2012
Autorzy:
Pachecka, Małgorzata
Pachecka, Ryszard
Pławińska, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1033341.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
diagnostic management guidelines
phytotherapy (as adjunct treatment)
rhinosinusitis
treatment
zapalenie błony śluzowej nosa i zatok przynosowych
wytyczne postępowania diagnostycznego
leczenie
fitoterapia (jako leczenie wspomagające)
Opis:
Rhinosinusitis is a very common condition of the upper respiratory tract. The disease may be caused by viral, bacterial or fungal infections as well as by allergens or air pollution (e.g. tobacco smoke), with viral infections being the most common cause. The first phase of viral rhinosinusitis therapy involves the use of antipyretics, analgesics, anti-oedematous agents as well as nasal decongestants, occasionally, topical glucocorticosteroids, nasal irrigation and adjunct phytotherapy. Viral or allergic rhinosinusitis does not require antibiotic therapy. Antibiotics should be used if symptoms persist after 7–10 days or bacterial superinfection develops. More intense treatment (antibiotic, metronidazole, intranasal glucocorticosteroid as well as formulations that dilute mucous secretions and have anti-oedematous effects) for up to several days is necessary in cases of acute rhinosinusitis in children, which is quite often a very serious disease bordering on sepsis (pansinusitis). According to the 2012 European Position Paper on Rhinosinusitis and Nasal Polyps 2012 (EPOS 2012), natural compounds may be used as an adjunct treatment in some cases and in certain periods of the disease. These include nasal irrigation with saline or an appropriate seawater solution as well as the use of herbal medicinal products. The paper discusses in detail the use of different herbal medicinal products and presents literature data related to the efficacy and tolerance of these products.
Zapalenie śluzówki nosa i zatok przynosowych to bardzo częste schorzenie górnych dróg oddechowych. Może być spowodowane zakażeniami wirusowymi, bakteryjnymi, grzybiczymi, alergenami oraz zanieczyszczeniem powietrza (np. dymem tytoniowym); najczęstszą przyczynę stanowią zakażenia wirusowe. W pierwszej fazie leczenie zapalenia śluzówki nosa i zatok przynosowych o etiologii wirusowej polega na stosowaniu leków przeciwgorączkowych, przeciwbólowych, przeciwobrzękowych, udrożniających nos, niekiedy glikokortykosteroidów miejscowo, płukaniu jam nosa oraz wspomagająco fitoterapii. Nie jest konieczne stosowanie antybiotyków w przypadkach wirusowego lub alergicznego podłoża choroby. Jeśli objawy po 7–10 dniach utrzymują się albo dochodzi do nadkażenia bakteryjnego, należy zastosować antybiotyki. W przypadkach ostrego zapalenia zatok przynosowych u dzieci, będącego dość często bardzo poważną chorobą na pograniczu posocznicy (pansinusitis), konieczne jest intensywne leczenie (antybiotyk, metronidazol, glikokortykosteroid donosowo oraz preparaty rozrzedzające wydzielinę i działające przeciwobrzękowo), trwające nawet kilkanaście dni. Według Europejskich wytycznych na temat leczenia zapalenia śluzówki nosa i zatok przynosowych z 2012 roku (EPOS 2012) w niektórych przypadkach i okresach choroby mają zastosowanie substancje pochodzenia naturalnego – jako leczenie wspomagające. Należy do niego płukanie jam nosa fizjologicznym roztworem chlorku sodu lub odpowiednim roztworem wody morskiej oraz wykorzystanie roślinnych produktów leczniczych. Niniejszy artykuł szczegółowo omawia zastosowanie poszczególnych roślinnych produktów leczniczych i przedstawia dane literaturowe na temat ich skuteczności oraz tolerancji.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2014, 10, 4; 427-439
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ostre zapalenie zatok przynosowych w codziennej praktyce
Autorzy:
Arcimowicz, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/23212058.pdf
Data publikacji:
2021-08-23
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
antybiotykoterapia
diagnostyka
epidemiologia
EPOS
fitoterapia
glikokortykosteroidy donosowe
leczenie
ostre bakteryjne zapalenie zatok
ostre powirusowe zapalenie zatok
ostre zapalenie zatok
przeziębienie
zapalenie błony śluzowej nosa i zatok przynosowych
zintegrowane ścieżki opieki
Opis:
Znajomość prawidłowych zasad diagnostyki i terapii ostrych zapaleń błony śluzowej nosa i zatok przynosowych jest niezwykle istotna ze względu na rozpowszechnienie tych schorzeń w populacji. Umiejętność różnicowania podstawowych fenotypów ostrych zapaleń zatok, tj.: ostrej infekcji wirusowej (przeziębienia), ostrego powirusowego zapalenia zatok oraz ostrego bakteryjnego zapalenia zatok, determinuje prawidłowe postępowanie i racjonalne zalecenia terapeutyczne, zwłaszcza w zakresie antybiotykoterapii, która niezwykle często jest nadużywana w ostrych zapaleniach zatok, mimo że fenotyp bakteryjny to jedynie 0,5–2% wszystkich ostrych zapaleń zatok. Najnowsze rekomendacje terapeutyczne zawarte w dokumencie EPOS2020 wprowadzają w zapaleniach zatok system oparty na zintegrowanych ścieżkach opieki (ang. integrated care pathways; ICP), wyróżniając na pierwszym poziomie samoleczenie z udziałem farmaceuty oraz e-medycynę, zaś na kolejnym podstawową opiekę zdrowotną, a opiekę specjalistyczną rezerwują dla pacjentów z cięższym przebiegiem, podejrzeniem powikłań czy nawracającymi ostrymi zapaleniami zatok. W leczeniu ostrych zapaleń zatok dominuje przede wszystkim leczenie objawowe oraz leczenie przeciwzapalne, a antybiotykoterapia ma bardzo ściśle określone i ograniczone wskazania. Najnowsze wytyczne rekomendują w leczeniu ostrych wirusowych i powirusowych zapaleń zatok również fitoterapię. Powikłania ostrych zapaleń zatok są stosunkowo rzadkie i nie mają związku z przyjmowaniem antybiotyków. Ze względu na powszechność występowania ostrych zapaleń zatok, ich istotny wpływ na jakość życia oraz wysokie koszty zarówno bezpośrednie, jak i pośrednie, prawidłowa diagnoza i odpowiednie leczenie, bez niepotrzebnego eskalowania terapii może przekładać się w istotny sposób na szeroko pojęte elementy zdrowia publicznego.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2021, 75, 4; 40-50
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies