Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "filozofia poznania" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    Władysław Tatarkiewicz. Uwagi metafilozoficzne
    Władysław Tatarkiewicz. Metaphilosophical remarks
    Autorzy:
    Kleszcz, Ryszard
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/950467.pdf
    Data publikacji:
    2017-04
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    Władysław Tatarkiewicz i jego metafilozofia
    filozofia analityczna i miejsce logiki w filozofii
    filozofia wobec poznania naukowego i potocznego
    klasyfikacja nauk
    swoistość filozofii
    Władysław Tatarkiewicz and his metaphilosophy
    analytical philosophy and place of logic in philosophy
    philosophy versus scientific and common sense knowledge
    classification of sciences
    specificity of philosophy
    Opis:
    Władysław Tatarkiewicz był jednym z najbardziej znaczących polskich historyków filozofii, historyków sztuki i estetyki. W rzeczywistości jednak był on nie tylko historykiem, lecz także uczonym o szerokich zainteresowaniach w zakresie filozofii systematycznej (aksjologii ogólnej, etyki, estetyki i metodologii nauk humanistycznych). W tekście poddaję pod dyskusję jego ważne metodologiczne i metafilozoficzne idee. Artykuł nie jest jednak tylko prezentacją poglądów metafilozoficznych/metodologicznych Tatarkiewicza, lecz jest także próbą rekonstrukcji jego filozoficznego stanowiska.
    Władysław Tatarkiewicz was one of the most signifi cant polish historian of philosophy and historian of art and aesthetics. In reality he was not only a historian but also a scholar of broad interest in area of systematic philosophy (aesthetics, general axiology, ethics and methodology of humanities). In this paper I discuss his important methodological and metaphilosophical ideas. The article presents not only Tatarkiewicz’s metaphilosophical/methodological opinions but also tries to reconstruct specifi city of his philosophical position.
    Źródło:
    Zagadnienia Naukoznawstwa; 2017, 53, 1(211); 29-48
    0044-1619
    Pojawia się w:
    Zagadnienia Naukoznawstwa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Who Needs Holocaust Studies? Writing Structurally, Reading Corporeally
    Autorzy:
    Wolski, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1009821.pdf
    Data publikacji:
    2014-01-01
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Holocaust studies
    theory of knowledge
    philosophy of knowledge
    corpo-reality
    badania nad Zagładą
    teoria wiedzy
    filozofia poznania
    narracje somatyczne
    Opis:
    W artykule bronię tezy głoszącej, że nauka o Zagładzie jako dyscyplina wytwarza szczególne napięcie pomiędzy autorem tekstów należących do tej dziedziny (badaczem) i obiektem jego narracji (badań). To napięcie, w pewnym stopniu obecne także w innych dziedzinach humanistycznych pod postacią rewaloryzacji autobiografizmu, narracji somatycznych itp., w przypadku badań nad Zagładą pozostaje w ścisłym związku z zasadniczą modalnością-gatunkiem tego rodzaju pisarstwa – świadectwem – i jego paradoksalnym wymogiem narracyjnego umieszczenia się wewnątrz własnej narracji (obecność zaświadczająca) i pozostawania poza nią (zakładana zdolność narratora do spójnej i bezstronnej opowieści). Próbując udowodnić powszechność tego paradoksu w holocaustowych narracjach historiograficznych, literaturoznawczych i innych, dochodzę do wniosku, że staje się on quasi-gatunkowym wyznacznikiem tej dyscypliny, która opierając się na wspomnianym paradoksie (sygnalizowanym m.in. poprzez proliferację kategorii takich jak np. niewypowiadalność) dąży do ustanowienia własnego badawczego języka i własnej metodologii. Choć jest to często metodologia i terminologia zbieżna z powszechnie stosowanymi narzędziami badań historiograficznych, literaturoznawczych i innych, to w ramach omawianej dziedziny zyskuje ona status narzędzi osobnych, właściwych jedynie dziedzinie Holocaust studies.
    In the text I argue that Holocaust studies, to an extent, are part of the global trend within contemporary human studies to include issues such as body of the author, corporeal aspect of a narrative, and autobiographical context etc. in its theory. This trend, however in the case of Holocaust studies remains in close correlation with the paradox inscribed in the genre of a (Holocaust) testimony as the main model for any Holocaust text: being “in” and “out” of it, conveying the “objective” truth and confirming it by virtue of a witness “who was there”. Based on this observation and after quoting examples of Holocaust writing in disciplines such as historiography or literary studies, (considered as specific genres of Holocaust writing, nevertheless governed by narrative rules equal to those present within genres such as diary, novel etc.) I come to the conclusion that the paradox has become the core feature of the discipline which aims to define its own boundaries by creating a separate, yet familiar methodology and language corresponding to the paradoxical ontology of the texts it analyses.
    Źródło:
    Praktyka Teoretyczna; 2014, 11, 1; 53-70
    2081-8130
    Pojawia się w:
    Praktyka Teoretyczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Tomizm analityczny
    Analytical Thomism
    Autorzy:
    Japola, Justyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2015833.pdf
    Data publikacji:
    2003
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    tomizm
    filozofia analityczna
    tomistyczna teoria poznania
    Thomism
    analytical philosophy
    Thomistic theory of knowledge
    Opis:
    The term „analytical Thomism” was coined by John Haldane of the University of St. Andrews (Scotland). Haldane characterizes analytical Thomism as „a broad philosophical approach that brings into mutual relationship the styles and preoccupations of recent English-speaking philosophy and the concepts and concerns shared by Aquinas and his followers.” In addition to Haldane, the most prominent philosophers, whose philosophical training and general philosophical perspective are rooted in English-speaking analytical philosophy but who are very much interested in the thought of Thomas Aquinas include: Peter Geach, Elisabeth Anscombe, Anthony Kenny, Norman Kretzmann, Brian Davies, Scott MacDonald, Eleonore Stump, and Christopher Martin. In the first part of the paper I consider the question whether it is possible to be both a Thomist and an analytic philosopher. I set forth reasons why the alliance between the two views does not seem to be possible and I try to make clear that such impressions are often based on misconceptions. In fact, I try to show in the paper that the alliance between Thomism and analytic philosophy may prove beneficial for both sides. The goal of the second part of the paper is to present some specific problems characteristic of contemporary analytic philosophy and to show how they are approached from a Thomistic perspective. First of all, I present Robert Pasnau's analysis of Aquinas' position on the nature of human thinking. I also argue that Aquinas' account of our knowledge of our own mental states can be an attractive alternative to currently still popular models of self-knowledge as a type of perception. On the latter accounts, introspection, which is a very special type of causal mechanism, reliably produces corresponding second-level beliefs or judgments about our first-level mental states. In this special type of observation no intermediate and fallible organ of perception is involved, and this is what guarantees the truth of second-level statements. The principal problem facing such inner sense accounts of self-knowledge is that they do not provide us with a satisfactory explanation of why a causal mechanism should always produce true statements in the case of knowledge of mental states where similar mechanisms sometimes fail in the case of external perception. It is exactly at this point, as we shall see, that Aquinas' reflective model of self-knowledge turns out to be attractive.
    Źródło:
    Roczniki Filozoficzne; 2003, 51, 1; 321-347
    0035-7685
    Pojawia się w:
    Roczniki Filozoficzne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O semantycznej i formalnej teorii poznania. Ajdukiewicz – Suszko – Woleński
    Autorzy:
    Olech, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/705783.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    metaepistemologiczny projekt Ajdukiewicza
    semantyczna teoria poznania
    klasyczna (subiektywna) teoria poznania
    formalna teoria poznania
    Husserlowska filozofia języka
    Opis:
    Metaepistemologiczny projekt Kazimierza Ajdukiewicza zwany „semantycz-n4 teorią poznania” postuluje, aby podchodzić do poznania od strony języka. Projekt ten zarazem uzasadnia ów analityczny postulat, wykazując, ze jeśli poznanie ma bye określone co do treści, to do poznania tak właśnie powinno się podchodzić. Podejście to pojmuje poznanie jako twór, na który składają się językowe znaczenia wyrażeń. Takie pojmowanie poznania posiada tę zaletę iż pozwala wykorzystać w epistemologii rezultaty uzyskane w metamatema-tyce do rozwiązywania pewnych tradycyjnych sporów epistemologicznych. Projekt formalnej teorii poznania przedstawił Roman Suszko. Inspiracją tego projektu była semantyczna teoria poznania Kazimierza Ajdukiewicza, której Roman Suszko nadal postać sformalizowaną. Kontynuatorem formalnoepiste-mologicznych badah Suszki jest Jan Wolehski. Pytanie, które autor artykułu stawia i na które udziela odpowiedzi, brzmi: jakie warunki winny bye spenio-ne, aby można było przejsc od klasycznej (subiektywnej) teorii poznania do teorii poznania rozumianej semantycznie, a w szczególności do jej sformalizo-wanej postaci, i aby zarazem wyniki uzyskane na gruncie semantycznej teorii poznania były równoważne wynikom uzyskanym na gruncie teorii poznania pojmowanej klasycznie?
    Źródło:
    Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2013, 4; 425-444
    1230-1493
    Pojawia się w:
    Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Filozofia przyrody jako podstawa światoobrazu
    Autorzy:
    Pleszczyński, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2013470.pdf
    Data publikacji:
    2006
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    światoobraz
    obraz świata
    ewolucyjna teoria poznania
    filozofia nauki
    filozofia przyrody
    Weltbild
    picture of the world
    evolutionary epistemology
    philosophy of sciences
    philosophia naturalis
    Źródło:
    Roczniki Filozoficzne; 2006, 54, 1; 306-309
    0035-7685
    Pojawia się w:
    Roczniki Filozoficzne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czy filozofia i filozofowie są jeszcze komukolwiek potrzebni?
    Нужны ли еще кому-либо философия и философы?
    Are the Philosophy and Philosophers Still Needed?
    Autorzy:
    Zachariasz, Andrzej L.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/497603.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Filozofów Krajów Słowiańskich
    Tematy:
    filozofia
    koniec filozofii
    metafizyka
    ontologia (teoria bytu)
    epistemologia (teoria poznania)
    hermeneutyka
    kultura
    nauka
    religia
    философия
    конец философии
    метафизика
    онтология (теория бытия)
    эпистемология (теория познания)
    герменевтика
    культура
    наука
    религия
    philosophy
    end of philosophy
    metaphysics
    ontology (the theory of existence)
    epistemology (the theory of cognition)
    hermeneutics
    culture
    science
    religion
    Opis:
    The thesis about the end of philosophy is actual. It is declared in the situation of pragmatization of culture and underestimation of philosophical knowledge. Human world seems to be dominated by practical technical, consumer or religious way of thinking. Islamic religious fundamentalism expands its influence. The very philosophical thinking participates in pragmatization. The resignation of metaphysics, epistemology and philosophy of first principles was defined within its framework on behalf of hermeneutics or the everyday philosophy. It offers to replace philosophy with poetry or exact sciences (cognitive science or sciences of communication). The philosophy is displaced from the educational programs not only in the schools, but also in the universities. In this situation the question of whether philosophy and philosophers are still needed, seems to be particularly justified.
    Тезис о конце философии актуален. Эта позиция провозглашается в атмосфере прагматизации культуры и усиления убеждения о непригодности философского знания. Кажется, что в мире человека стали преобладать техническое мышление и практическое потребительское, а также религиозное мышление. Исламский религиозный фундаментализм расширяет свое влияние. В прагматизации участвует сама философская мысль. Она же формулирует отказ от метафизики и эпистемологии, отказ от философии первых принципов, ради герменевтики или философии обыденности. Она также предлагает заменить философию поэзией или точными науками (когнитивистикой, науками об общении). Философию вытесняют из образовательных программ не только средних школ, но и ВУЗ-ов. В такой ситуации вопрос о том, нужны ли еще кому-либо философия и философы, выглядит особенно целесообразным
    Źródło:
    ΣΟΦΙΑ. Pismo Filozofów Krajów Słowiańskich; 2015, 15; 15-34
    1642-1248
    Pojawia się w:
    ΣΟΦΙΑ. Pismo Filozofów Krajów Słowiańskich
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Aksjomaty i mistyfikacje, czyli o świetle i ciemnej stronie poznania. Szkic do portretu Juliana Ochorowicza
    Axioms and Mystifications, or On Light and the Dark Side of Cognition: A Preliminary Sketch for the Portrait of Julian Ochorowicz
    Autorzy:
    SKAŁA, Agata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1046855.pdf
    Data publikacji:
    2020-01-12
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Julian Ochorowicz (1850-1917), filozofia pozytywna, ethos poznania, mediumizm, spirytyzm, aksjologia
    Julian Ochorowicz (1850-1917), positivism, the ethos of cognition, mediumism, spiritism, axiology
    Opis:
    Chociaż z technicznej myśli naukowej Juliana Ochorowicza (1850-1917) korzysta cały cywilizowany świat, w świadomości współczesnych nie pojawia się jego nazwisko jako genialnego konstruktora i pomysłodawcy idei naukowych. Celem artykułu jest przedstawienie badań dotyczących charakteru i znaczenia działalności naukowej tego wszechstronnego uczonego – teoretyka pozytywizmu i pisarza. Ochorowicz zyskał za życia uznanie wielu światowych towarzystw psychologicznych – w Wielkiej Brytanii, Nowym Jorku, Paryżu, Kolonii, Berlinie, Budapeszcie i Lipsku. W Polsce środowiska naukowe przyjmowały prace Ochorowicza (również te z obszaru nowych technologii) pobłażliwie lub skazywały je na dyskwalifikację, a samego uczonego na wykluczenie. Istnieje potrzeba zweryfikowania fałszywych ustaleń na temat istoty prac twórczych Ochorowicza, kojarzonych błędnie z romantyzmem, szarlatanerią czy brakiem naukowej poprawności. Postrzega się nader często Ochorowicza przez pryzmat okultyzmu i hipnologii, łącząc nazwisko autora rozprawy O sugestii myślowej przede wszystkim ze spirytyzmem. Ze wstępnych rozpoznań wynika, że Ochorowicz był rzecznikiem scjentyzmu i racjonalizmu, a jego ustalenia badawcze są ściśle naukowe.
    The whole civilized world takes advantage of Julian Ochorowicz’s (1850-1917) technological-scientific thought, but he does not exist in the contemporary consciousness as a genius-constructor and the author of scientific ideas. The aim of the article is to present studies on the character and significance of scientific activity led by this versatile scholar—a theorist of positivism and a writer. During his life Ochorowicz gained recognition of many international psychological societies—in Great Britain, New York, Paris, Köln, Berlin, Budapest, and Leipzig. In Poland the scientific circles treated Ochorowicz’s works (also those concerning new technologies) indulgently or disqualified them and doomed the scholar himself to exclusion. There exists a need to verify false findings concerning the significance of Ochorowicz’s creative works, mistakenly associated with romanticism, charlatanism and lack of scientific correctness. Ochorowicz is very frequently perceived through the prism of occultism and hypnology, first of all connecting the name of the author of the treatise Mental Suggestion with spiritism. The initial recognition shows that Ochorowicz was an advocate of scientism and rationalism. His research findings are strictly scientific.
    Źródło:
    Ethos; 2017, 30, 3 (119); 293-309
    0860-8024
    Pojawia się w:
    Ethos
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies