Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "facies" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 98
Tytuł:
Paleoecology of Productacea (Brachiopoda) from the Permian Kapp Starostin Formation, Spitsbergen
Autorzy:
Małkowski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2053232.pdf
Data publikacji:
1988
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Arctic
Spitsbergen
Permian
facies
paleontology (Brachiopoda)
Źródło:
Polish Polar Research; 1988, 9, 1; 3-60
0138-0338
2081-8262
Pojawia się w:
Polish Polar Research
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sea-bottom relief versus differential compaction in ancient platform carbonates: a critical reassessment of an example from Upper Jurassic of the Cracow-Wielun
Relief dna morskiego a zróżnicowana kompakcja w kopalnych platformach węglanowych: krytyczne przeszacowanie przykładu z górnej jury Wyżyny Krakowsko-Wieluńskie
Autorzy:
Matyszkiewicz, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/191314.pdf
Data publikacji:
1999
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geologiczne
Tematy:
sea bottom relief
carbonate buildup
bedded facies
compaction
Tethyan shelf
Late Jurassic
Opis:
The growth of carbonate buildups in the northern, stable shelf of the Tethyan Ocean was the principal factor in the development of diversified sea-bottom relief in the Late Jurassic basin. Reconstruction of this relief has been a matter of numerous controversies. This paper provides an analysis of published data on elevation differences on sea bottom along the SW margin of the Holy Cross Mts. and in the Cracow-Wielun Upland. Moreover, methods of reconstruction of synsedimentary relief are presented. In the Late Oxfordian the elevations on basin floor in the Czestochowa area (Cracow-Wielun Upland) were about 100 meters at most, and were presumably even lower. The largest (over 200 meters) elevation differences of sea-bottom relief existing in the Czestochowa area at the Oxfordian/Kimmeridgian have been postulated when the recently observed differences in thickness between the deposits of carbonate buildup and of equivalent basinal facies were identified as a relief. In fact, different thickness is, in considerable part, an effect of differential compaction.
Wzrost budowli węglanowych na północnym, stabilnym szelfie Tetydy był główną przyczyną powstania urozmaiconego reliefu dna w basenie późnojurajskim. Rekonstrukcja tego reliefu jest przedmiotem licznych kontrowersji. Praca analizuje dane literaturowe o wielkości deniwelacji dna z rejonu SW-obrzeżenia Gór Świętokrzyskich i Wyżyny Krakowsko-Wieluńskiej oraz omawia metodykę rekonstrukcji reliefu synsedymentacyjnego. Deniwelacje dna basenu u schyłku oksfordu w rejonie Częstochowy wynosiły co najwyżej około 100 m a przypuszczalnie były jeszcze mniejsze. Postulowane wcześniej, ponad dwustumetrowe deniwelacje w basenie w rejonie Częstochowy na przełomie oksfordu i kimerydu były oparte na utożsamianiu z deniwelacjami dna aktualnej różnicy miąższości między utworami budowli węglanowej a ekwiwalentnymi jej utworami facji basenowej. Różnica ta jest w znacznej części wynikiem zróżnicowanej podatności osadów na kompakcję.
Źródło:
Annales Societatis Geologorum Poloniae; 1999, 69, No. 1-2; 63-79
0208-9068
Pojawia się w:
Annales Societatis Geologorum Poloniae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sedimentary characteristics of the Hüdaý Formation (Early Cambrian) within the Aydincik (ÝÇEL) area, S Turkey
Autorzy:
Eren, M.
Öner, F.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/191184.pdf
Data publikacji:
2000
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geologiczne
Tematy:
sedimentology
Early Cambrian
clastics
Hüdai Formation
facies
Turkey
Opis:
The study area is located in Aydýncýk (ÝÇEL) area where Early Cambrian rocks are represented by the Hüdai Formation. The formation represents three different parts in the vertical sequence which has a thickness of approximately 830 metres. The basal part of the formation consists of a rhytmic alternation of horizontal laminated sandstone, ripple trough cross-laminated sandstone, mixed sandstone-shale, and rarely metashales. The middle part comprises dominantly metashales. The upper part is made up by an alternation of horizontal laminated sandstone, mixed sandstone-shale and rarely metashales. Vertical variations in the formation is caused by marine transgressious and regressious, and by fluctuations in sediment supply. Lower to middle parts of the formation characterize a fining-upward sequence, and middle to upper parts display a coarsening-upward sequence. In the Hüdai Formation, four lithofacies are recognized based on lithology and sedimentary structures. These are (1) horizontal laminated sandstone (predominantly quartzarenite) indicating deposition from tidal currents during the high velocity phases of tidal cycles; (2) ripple cross-laminated sandstone (predominantly quartzwacke) deposited in lower part of intertidal (sand-flat) environment; (3) mixed sandstone-shale revealing deposition in mid-intertidal flat environment; and (4) shale (or metashale) deposited mainly in upper intertidal (mudflat) environment.
Źródło:
Annales Societatis Geologorum Poloniae; 2000, 70, No. 3-4; 251-259
0208-9068
Pojawia się w:
Annales Societatis Geologorum Poloniae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Young Baltic advance in the western Baltic depression
Autorzy:
Stephan, H. J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2059318.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
Palaeo-ice stream
Baltic Depression
Weichselian
till facies
ice flow
Opis:
The last Weichselian glacial advance into the western Baltic depression, the so-called "Young Baltic" glacier advance is described. In the southern Baltic depression, ice masses flowed westwards and fanned out in the western Baltic region where they terminated along the end moraines of the East Jutland advance (Denmark), Sehberg advance (Schleswig-Holstein) and Mecklenburg advance (Mecklenburg-Vorpommern). The westward ice advance is likely due to the rapid melting of Norwegian and Swedish ice masses which had previously blocked the more easterly ice masses from draining to the west and north-west. The deposition of a purely eastern-sourced debris facies by a Baltic ice stream in the far west might be the result of ice/bed separation during flow.
Źródło:
Geological Quarterly; 2001, 45, 4; 359-364
1641-7291
Pojawia się w:
Geological Quarterly
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Depositional evolution of the Soma coalfield, western Turkey: a preliminary report
Autorzy:
Inci, U.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1204926.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
facies
stratigraphy
Soma coalfield
Turkey
Opis:
Miocene alluvial/fluvial-lacustrine deposits composed of three lignite successions (Lower, Middle, and Upper) are exposed in Soma coalfield located near the northern Aegean Sea coastline of the Western Anatolia. The total thickness of the coal successions is about 900 m, and they rest unconformably on the Mesozoic carbonate/siliciclastic basement rocks. Recognised lithofacies of coal successions have been arranged to fourteen facies assemblages and interpreted as environments.Lower Coal succession was deposited in an alluvial fan to plain and perennial forest mire system resulting in a subbituminous lignitic coal, in average 20 m thick. Freshwater carbonate-dominated Middle Coal succession, having lignite beds ranging from 0.5 to 2.5 m, was formed in floodplain environment, including shallow freshwater carbonate lakes and/or ponds, and frequently drying poor forest mires of an anastomosed river system. Volcanism-induced Upper Coal succession was deposited in fluvial channel, floodplain, and probably in allochthonous peat mires of a braided river system that rapidly got buried and/or eroded by volcaniclastic apron deposits, and culminated by large carbonate-dominated perennial shallow lakes.The Miocene coal successions were probably deposited in the fault-controlled karst-based palaeovalleys and lowlands of the intramountain palaeomorphology that were patterned by the Early Tertiary collision of the Eurasia and Anatolian plates. The coal successions was faulted by the extensionally tectonic regime and covered with Plio-Quaternary deposits.
Źródło:
Polish Geological Institute Special Papers; 2002, 7; 109-118
1507-9791
Pojawia się w:
Polish Geological Institute Special Papers
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Late Cretaceous inversion and salt tectonics in the Koszalin-Chojnice and Drawno-Człopa-Szamotuły zones, Pomeranian sector of the Mid-Polish Trough
Autorzy:
Leszczyński, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2059905.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
Mid-Polish Trough
Upper Cretaceous
salt structures
inversion
palaeogeography
facies and thickness analysis
Opis:
Late Cretaceous inversion processes and their relation to salt movements in the Pomeranian sector of the Mid-Polish Trough are described, based on deep boreholes. Two tectonic zones, inverted in the Late Cretaceous, located in the Mid-Polish Trough, were selected for study: the Koszalin-Chojnice Zone situated NE of the present-day Mid-Polish Swell in the Pomeranian Trough, within an area of non-salt anticlines, and the Drawno-Człopa-Szamotuły Zone located in the Szczecin Trough, SW of the Mid-Polish Swell, in an area of strong salt tectonics. The stratigraphic gaps present indicate that the first pulse of Late Cretaceous inversion might have occurred in the Coniacian-early Santonian in this area. Another pulse can be dated at late Campanian-early Maastrichtian. Intra-Cretaceous stratigraphic gaps reached their maximum areal extent in the Coniacian (Inoceramus involutus Zone) and Upper Campanian (Koszalin-Chojnice Zone). Over large areas, Santonian (mostly upper Santonian) deposits rest upon Turonian (including Inoceramus schloenbachi Zone), and locally on older rocks. The lithofacies maps show that thickness and lithofacies distribution in the Cenomanian was independent of the strike of the Koszalin-Chojnice Zone. Such a dependence began and was accentuated in the Coniacian. Santonian and Campanian clastic deposits, extending along the SW boundary of the Mid-Polish Swell and absent in the SW part of the Pomeranian Trough, suggest local tectonic inversion within the central part of the Mid-Polish Trough.
Źródło:
Geological Quarterly; 2002, 46, 3; 347-362
1641-7291
Pojawia się w:
Geological Quarterly
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lithofacies and palaeoenvironmental interpretation of the Early Jurassic Höör Sandstone, Southern Sweden
Autorzy:
Pieńkowski, G.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2059898.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
Höör Sandstone (Fm)
Early Liassic
Stanstorp Member
Vittseröd Member
sedimentology
fluvial lithofacies
storm- and tide-dominated facies
formal lithostratigraphy
Opis:
Sedimentological analysis of the Early Jurassic Höör Sandstone in Central Scania, Sweden shows that two units representing different lithofacies may be distinguished. The lower Stanstorp Member is characterised by texturally and mineralogically heterogeneous sediments. Mature arenites and immature quartz and subarkosic wackes form two clearly separated groups, interpreted as fluvial channel and alluvial plain deposits respectively. The fluvial character of this member is supported by a dominance of unidirectionally oriented trough sets, abundant plant detritus, the presence of plant roots and palaeosols and a lack of marine body fossils and trace fossils. An intercalated composite polymict conglomerate layer is interpreted as the result of an extraordinary flood. The overlying Vittseröd Member is characterised by mature quartz arenites and large-scale tabular sets with multidirectional orientations. The Vittseröd Member arenites are of storm- and possibly tide-dominated shoreface origin. Bidirectional wave and tide-induced longshore currents and unidirectional onshore migration of sand ridges were the chief depositional processes. Longshore currents towards the NNW prevailed. Upper flow regime features, and erosion and reworking of sediments are attributed to the storm-induced rip currents. Lithofacies characteristics are used to define the following lithostratigraphical units: the Stanstorp and the Vittseröd members, as well as the Höör Sandstone (Fm) above. Lithofacies and palaeoenvironmental characteristics of the Vittseröd Member and their comparison with the facies of the Helsingborg and Döshult members in Western Scania suggest a Sinemurian age for the Vittseröd Member.
Źródło:
Geological Quarterly; 2002, 46, 3; 307-320
1641-7291
Pojawia się w:
Geological Quarterly
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dynamika rozwoju utworów koralowych środkowego oksfordu okolic Bałtowa
Middle Oxfordian coral facies of the Bałtów region, NE margin of the Holy Cross Mts, Poland
Autorzy:
Gutowski, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2077305.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
rafa
utwory koralowe
Bałtów
coral facies
reefs
syndepositional activity of extensional blocks
Opis:
Coral facies developed on the Middle Oxfordian carbonate ramp were controlled in the region of Bałtów, NE margin of the Holy Cross Mts., Poland, by syndepositional activity of extensional fault blocks. Elevated parts of sea bottom were occupied since Early Oxfordian time by sponge bioherms successively colonized by coral reefs when grown up to the sea level. Micritic sedimentation prevailed in interbioherm denivelations. This micritic succession was replaced by soft-bottom coral buildups constructed by flat coral colonies, typical of a relatively quiet environment of the depths 20-70 m, and finally by coarse bioclastic grainstones and oncolites which are interpreted as talus of the coral reef constructed on tops of former sponge bioherms by branched and hemispherical coral colonies in very dynamic and extremely shallow water conditions.
Źródło:
Volumina Jurassica; 2004, 2, 1; 17-28
1896-7876
1731-3708
Pojawia się w:
Volumina Jurassica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
From palaeosols to carbonate mounds: facies and environments of the middle Frasnian platform in Belgium
Autorzy:
Silva da, A. C.
Boulvain, F.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2058840.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
Belgium
middle Frasnian
carbonate platform
palaeogeography
facies
carbonate mounds
Opis:
This paper provides a synthetic sedimentological overview of themiddle Frasnian carbonate platform of Belgium and associated carbonate mounds. Carbonate mounds started usually in a relatively deep, quiet subphotic environment with a crinoid-coral-sponge assemblage, then reached the fair-weather wave base and the euphotic zone with an algal-microbial facies. The upper parts of themounds are characterised by lateral facies differentiation with the algal-microbial facies protecting a central sedimentation area with a dendroid stromatoporoids facies and fenestral limestone. The lateral facies reflect different kinds of input of reworked mound material in the proximal area, from transported fine-grained sediment to coarse-grained fossil debris. On the platform, environments range from the outer zone (crinoidal facies) to stromatoporoid-dominated biostromes and to the lagoonal area of the inner zones (subtidal facies with Amphipora floatstone, algal packstone, intertidal mudstone and laminated peloidal packstone and palaeosols). These facies are stacked in metre-scale shallowing-upward cycles. The larger scale sequential organisation corresponds to transgressions and regressions, whose cycles are responsible for differentiating a lower open-marine biostrome dominated unit from an upper lagoonal unit. The last regression- transgression cycle, responsible for the platform-scale development of lagoonal facies, can be correlated with an atoll-stage evolution of the carbonate mounds belonging to the Lion Member.
Źródło:
Geological Quarterly; 2004, 48, 3; 253--266
1641-7291
Pojawia się w:
Geological Quarterly
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jurajskie korale w Polsce
Jurassic corals in Poland
Autorzy:
Roniewicz, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2077293.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
jura
facja korali
środowisko
skleraktinie
korale
Jurassic
scleractinian corals
environment
coral facies
Opis:
In the epicontinental Jurassic of Poland, scleractinian corals appeared in the Bathonian, but only in the Middle Oxfordian-Lower Kimmeridgian became a significant element of the shallow-water fauna. Over the whole area, Upper Jurassic coral facies are situated above the Oxfordian sponge megafacies. Middle Oxfordian Jurassic corals are the best known from the NE margin of the Holy Cross Mts and represented chiefly by lamellate colonies. The Upper Oxfordian and Kimmeridgian coral facies extends from the Pomerania, through central Poland to the fore-Carpathian region. Taxonomical and morphotypical coral diversifications of the Upper Oxfordian and Kimmeridian were higher than that of the Middle Oxfordian. In the Tethyan region, corals are known from the exotic pebbles of the Stramberk-type Tithonian limestones in the Carpathian Flysh and Pieniny Klippen Belt. The arguments against the interpretation of epicontinental coral accumulations as reefs, are as follows: abundance of lamellate corals and epithecate phaceloid taxa (the latter incapable to repair skeletal damages), high taxonomical diversification and frequency of corals with menianes representing presumable adaptations to filtering mode of nutrition, comparable rate of growth of coral constructions and of accumulation of surrounding sediment, association of corals characterized above with soft bottom and turbid water.
Źródło:
Volumina Jurassica; 2004, 2, 1; 83-98
1896-7876
1731-3708
Pojawia się w:
Volumina Jurassica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sołtyków - unikalny zapis paleoekologiczny wczesnojurajskich utworów kontynentalnych
Sołtyków, Poland – an unique palaeoecological record ot the Early Jurassic continental deposits
Autorzy:
Pieńkowski, G.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2077290.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
wczesna jura
Polska
utwory kontynentalne
geopark
ochrona przyrody
Early Jurassic
Polska
continental facies
vertebrate tracks
nature conservation
Opis:
The Sołtyków exposure is an old, long time abandoned clay pit. This exposure became known as a classical outcrop of alluvial-lacustrine deposits. Floral remains point to the earliest Jurassic (Lias 1-2) age, and the sequence stratigraphic correlation allows to narrow its age range to the Early Hettangian (Planorbis biochronozone). Sołtyków exposure fits the avulsion-controlled (crevassing- anastomosing) fluvial sedimentation model, however, some features such as laterally-accreted bedding point also to presence of high-sinuosity/meandering streams. Relatively thick and individualised package of lacustrine deposits occurring in the Sołtyków outcrop points to some permanency of the lake/swamp area during deposition of the sediments visible in the outcrop. Palaeosols are both of Podzol and Histosol type. The plant fossils in the Sołtyków exposure are very abundant and well preserved. The list of plants includes Neocalamites, the matoniacean, osmundacean and other indeterminate ferns, as well as pteridosperms, benettitaleans and conifers. Non-marine trace fossils comprise Coprinisphaera, Scoyeniaand aquatic Mermia ichnofacies. Other fossils that occur in Sołtyko?w are represented by Unionidae freshwater bivalve assemblage, insect remains, fresh-water ostracodes and scales of palaeoniscid fish. The Sołtyków exposure is well known Early Jurassic tracksite with numerous dinosaur footprints, mainly left by theropods and sauropods, and early mammalian footprints. The dinosaur nesting ground was also described. Recently, the Sołtyków exposure has been declared a natural reserve. Nature conservation problems are discussed. Due to many unique finds in Sołtyków (the oldest known evidence of gregarious ethology of dinosaurs, the biggest known Early Jurassic theropod footprints, rich and well-preserved invertebrate ichnoforms and plant remains, this exposure should be enlisted on the UNESCO World Heritage List (in geological cathegory). Moreover, the idea of “Kamienna Valley” geopark, comprising Sołtyków and other valuable outcrops in the region, is introduced.
Źródło:
Volumina Jurassica; 2004, 2, 1; 1-16
1896-7876
1731-3708
Pojawia się w:
Volumina Jurassica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Facies and sedimentary environments of the Upper Scythian-Carnian succession from the Belanské Tatry Mts., Slovakia
Autorzy:
Rychliński, T.
Szulc, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/191990.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geologiczne
Tematy:
facies
paleoenvironments
late Scythian-Carnian
Belanské Tatry Mts.
Opis:
The Triassic Fatricum basin studied in the Belanské Tatry Mts. (Slovakia) was a relatively stable and restricted platform area influenced by eustatic and climatic fluctuations. During the early Triassic the platform was influenced by continental clastic sedimentation intermittent with shallow marine transgressions when carbonate sediments formed. Common occurrence of carbonized plat debris suggests relatively humid climatic conditions dominating during this interval (Werfenian facies). Significant climate aridisation was concurrent with the beginning of the Middle Triassic transgression as indicated by evaporitic fabrics common within the entire Middle Triassic carbonate succession. The Middle Triassic has been divided into several lithofacies complexes reflecting the interplays between the eustatic and climatic fluctuations. The lower Middle Triassic complex (lower-middle Anisian?) displays dominance of calcareous sediments indicating free communication with the open ocean. The subsequent intervals are rather uniform facies assemblage composed by dolomites and evaporites formed in a restricted and stagnant basin. The basin has been strongly influenced by subtropical storms, particularly common in the late Anisian. Transgression pulse in the early Ladinian involved growth of microbial colonies building thrombolitic biostromes. Final shallowing by the end of Ladinian led to replacement of carbonate sediments by continental clastics of the Carpathian Keuper. These sediments, mostly of alluvial nature, comprise plant debris what suggests climate pluvialisation in Carnian times.
Źródło:
Annales Societatis Geologorum Poloniae; 2005, 75, No 2; 155-169
0208-9068
Pojawia się w:
Annales Societatis Geologorum Poloniae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Facies development of the Badenian (Middle Miocene) gypsum deposits in the Racławice area (Miechów Upland, southern Poland)
Rozwój facjalny gipsów Badenu (środkowy miocen) w okolicy Racławic (Wyżyna Miechowska, południowa Polska)
Autorzy:
Becker, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/191956.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geologiczne
Tematy:
Miocene
Badenian
gypsum facies
Miechów Upland
Opis:
The Middle Miocene (Badenian) gypsum sequence was investigated by means of facies analysis on the Miechów Upland in the environs of Racławice, about 40 km northeast of Cracow. The region lies at the northwestern margin of the Carpathian Foredeep and has been omitted in detailed investigations until now. Five gypsum facies were distinguished: giant gypsum intergrowths, grass-like gypsum, palisade gypsum, sabre gypsum and microcrystalline gypsum. Except for the palisade gypsum, the other facies were described from the adjacent Nida area. The vertical arrangement of the facies is generally the same along entire northern margin of the Carpathian Foredeep. The studied sequence is reduced in thickness (up to 30 m) in comparison to the Nida area (up to 50 m). The lower part of the section, composed of the giant gypsum intergrowths and grass-like gypsum, is distinctively reduced. It is often replaced by a thin layer of palisade gypsum. The microcrystalline gypsum and the sabre gypsum are the most common facies. The giant gypsum intergrowths and the grass-like gypsum occur in the northern part of the Racławice area, while the palisade gypsum dominates in the southern part. The gypsum basin of the Miechów Upland developed in a similar way as the basin of the Nida area, but was shallower and its brines underwent more often dilution. The basin-floor morphology probably showed a variety of features.read in the deeper waters of the northwestern Proto-Caribbean basin.
Badeńskie osady ewaporatowe zapadliska przedkarpackiego wzbudzają coraz większe zainteresowanie dzięki rozwojowi analizy facjalnej. Utwory gipsowe Wyżyny Miechowskiej w południowej Polsce były omijane w dotychczasowych szczegółowych analizach ze względu na brak dużych odsłonięć w tym rejonie. W niniejszej pracy przedstawione są pierwsze wyniki analizy facjalnej gipsów okolic Racławic w południowej częoeci Wyżyny Miechowskiej, 40 km na północny-wschód od Krakowa (Fig. 1). W pracy porównano profil gipsowy badanego obszaru z dobrze rozpoznanym profilem gipsów nadnidziańskich. Osady ewaporatowe Wyżyny Miechowskiej są podoecielone przez utwory dolnego lub środkowego badenu, do których należą piaski heterosteginowe oraz warstwy baranowskie (Fig. 2; Krach, 1947; Radwański, 1968). Gipsy mogą również leżeć bezpośrednio na górnokredowym podłożu (Radwański, 1968). Osady ewaporatowe są przykryte przez utwory górnego badenu lub sarmatu lub przez utwory czwartorzędowe (Osmólski, 1972; Woiński, 1991). Badaniami objęto 10 następujących odsłonięć: Kowary, Małoszów, Pałecznica, Podgaje, Głupczów, Racławice-źródło, Racławice-góra Widnica, Kooeciejów, Kowalówka i Działoszyce (Fig. 3). Wyróżnionych zostało pięć facji gipsowych: gipsy szklicowe, gipsy trawiaste, gipsy palisadowe, gipsy szablaste i gipsy mikrokrystaliczne (sensu Bąbel, 1999a, oprócz gipsów palisadowych). Gipsy szklicowe i trawiaste występują na badanym obszarze jedynie w postaci niewielkich bloków i rumoszy (Głupczów, Kooeciejów, Kowalówka, Działoszyce) dlatego nie zostały one dokładnie scharakteryzowane. Gipsy palisadowe, gipsy szablaste i gipsy mikrokrystaliczne są odsłonięte stosunkowo dobrze (Fig. 4). Gipsy palisadowe, po raz pierwszy opisane szczegółowo w niniejszej pracy, a stwierdzone już przez Bąbla (1987, Pl. 7, Fig. 2; 1990, Phot. 3-5, 16) są zbudowane z kryształów gipsu osiągających do 0.7 m długości, podobnych do kryształów szklicowych (Fig. 5). Kryształy palisadowe mają kształt zbliżony do prostopadłościanów i nie tworzą zrostów. Częste są ślady rozpuszczania. Gipsy palisadowe tworzyły się w podobnych warunkach jak gipsy szklicowe (Bąbel, 1999a; Kasprzyk, 1999; Peryt, 1996). Narastały one na dnie płytkiego basenu ewaporatowego w postaci zwartych pokryw. Krystalizacja gipsu była często przerywana epizodami dopływu wysłodzonych wód, które częściowo rozpuszczały powsta ły gips. Gipsy szablaste zbudowane są z długich, zakrzywionych kryształów gipsu, przypominających szable (Fig. 6; Bąbel, 1999a; Kasprzyk, 1999; Peryt, 1996 etc.). Warstwa gipsów szablastych dzieli się na dwie części, dolną i górną, o różnym wykształceniu. W dolnej części przestrzenie pomiędzy kryształami szablastymi (do 0,5 m długości) wypełnione są przez chaotycznie ułożone, drobne kryształy o pałeczkowatym pokroju. Struktura ta przypomina gipsy szkieletowe sensu Kasprzyk (1993). W górnej części przestrzenie pomiędzy kryształami szablastymi (do 1,18 m długooeci) wypełnia gips mikrokrystaliczny. Sedymentacja gipsów szablastych przebiegała identycznie jak na Ponidziu (Bąbel, 1999a; Kasprzyk 1993, 1999). Kryształy narastały na dnie basenu w solance o rozwarstwieniu gęstościowym. Pod koniec sedymentacji zasolenie wzrosło na tyle, iż doszło do krystalizacji gipsu w toni wodnej. Gipsy mikrokrystaliczne są zbudowane z bardzo drobnych kryształów gipsu (do 0,05 mm, Kwiatkowski, 1972; Niemczyk, 1988; Kubica, 1992; Bąbel, 1999a). Najczęstszymi strukturami sedymentacyjnymi są: płaska laminacja, laminacja falista, powierzchnie rozmycia, brekcje, mikrouskoki i mikrofałdy (Fig. 7). Ślady po kryształach halitu występują rzadko. Gipsy mikrokrystaliczne powstały z osadzenia na dnie basenu kryształów wytrąconych w toni wodnej lub redeponowanych (Pawlikowski, 1982; Bąbel, 1999a; Kasprzyk, 1999). Do nasycenia solanki względem halitu dochodziło epizodycznie. Gipsy mikrokrystaliczne zostały częściowo diagenetycznie przekształcone w gipsy porfiroblastyczne (Bąbel, 1992). Gipsy szablaste i mikrokrystaliczne są najbardziej rozprzestrzenione i występują na całym badanym obszarze (Fig. 8). Gipsy palisadowe dominują na południu badanego terenu, pomiędzy Kowarami i Głupczowem, podczas gdy gipsy szklicowe i trawiaste występują głównie na północ od Głupczowa (Fig. 8). Pionowa sukcesja gipsów Wyżyny Miechowskiej jest stała, identyczna jak w całym północnym obrzeżeniu zapadliska przedkarpackiego (Fig. 9). Całkowita miąższooeć sekwencji gipsów rzadko osiąga 30 m, czyli jest o ok. 20 m mniejsza niż na Ponidziu (Fig. 10). Szczególnie zredukowana jest dolna część profilu obejmująca gipsy szklicowe i trawiaste, które często zastąpione są jedną cienką warstwą gipsów palisadowych (Fig. 10). Przebieg sedymentacji gipsów nie odbiegał znacząco od sedymentacji gipsów Ponidzia. Basen Wyżyny Miechowskiej był prawdopodobnie płytszy i miał bardzo urozmaiconą morfologię dna. Często dochodziło również do rozcieńczania wód basenu przez wody z lądu.
Źródło:
Annales Societatis Geologorum Poloniae; 2005, 75, No 2; 111-120
0208-9068
Pojawia się w:
Annales Societatis Geologorum Poloniae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stratigraphy and facies development of the upper Tithonian-lower Berriasian Niżniów Formation along the Dnister River (Western Ukraine)
Autorzy:
Gutowski, J.
Popadyuk, I. V.
Olszewska, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2059550.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
Tithonian-Berriasian Ukraine
transgression
stratigraphy
facies development
Opis:
The deposits of the Niżniów Formation, exposed around Niżniów, mainly on the banks of Dnister River, accumulated in the most proximal, marginal position of the latest Jurassic-earliest Cretaceous epicontinental basin on the SW margin of the East European Platform. The Niżniów Formation directly onlaps a Palaeozoic substrate and consists of transgressive cliff-derived conglomerates, and sandstones and marls which pass laterally into shallow marine carbonates: mainly biomicrites, oncomicrites, and pelmicrites with an abundant benthic fauna dominated by nerineid gastropods. The thickness of the formation in the area studied ranges from 0 to more than 20 metres and was controlled bymorphology of the pre-transgression substrate (mainly built of Devonian clastic rocks), synsedimentary fault tectonics and pre-mid-Albian erosion. The age of the Niżniów Formation can be determined, on the evidence of benthic foraminifers encountered in thin sections, as most probably late Tithonian-early Berriasian.
Źródło:
Geological Quarterly; 2005, 49, 1; 45--52
1641-7291
Pojawia się w:
Geological Quarterly
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Wenlock-Ludlow carbon isotope trend in the Vidukle core, Lithuania, and its relations with oceanic events
Autorzy:
Martma, T.
Brazauskas, A.
Kaljo, D.
Kaminskas, D.
Musteikis, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2058950.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
Lithuania
Silurian
carbon isotopes
oceanic events
sedimentary facies
Opis:
A Wenlock to Ludlow terrigenous-carbonate succession in the Vidukle core in Central Lithuania represents a deep shelf environment with a general upwards-shallowing trend, interrupted by brief deepening episodes. The carbon isotope trend, based on 115 whole-rock analyses, shows three main excursions: (1) a major excursion (δ13 C values reach 3.2‰) in the lower Wenlock, (2) low shifts (1.3‰ and 1.6‰) at two levels in the upper most Wenlock Siesartis Formation corresponding to the Monograptus ludensis Biozone, (3) the most prominent excursion (δ13 C values reach 8.2‰) occurs in the upper Ludlow Mituva Fm. The upper Ludlow excursion is dated by the last occurrences of Polygnathoides siluricus below the main shift and the appearance of Ozarkodina wimani and O. crispa above the excursion. The excursion stratigraphically coincides with the Lau oceanic Event and is correlated with the mid-Ludfordian Neocucullograptus kozlowskii-Bohemograptus bohemicus tenuis Biozone. Changes in the carbon isotope trend are in general harmony with some aspects of the rock (CaO, terrigenous component) and fossil content of the section. The data presented are consistent with an arid climate model for the Ludfordian isotope event.
Źródło:
Geological Quarterly; 2005, 49, 2; 223--234
1641-7291
Pojawia się w:
Geological Quarterly
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 98

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies