Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "exile" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Between Conservatism and Radicalism. Wincenty Tyszkiewicz in Belgium (1833-1848)
Między konserwatyzmem a radykalizmem. Wincenty Tyszkiewicz w Belgii (1833-1848
Autorzy:
Claerhout, Veerle
Goddeeris, Idesbald
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954355.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Wielka Emigracja
Belgia
Wincenty Tyszkiewicz
Tadeusz Tyszkiewicz
uchodźcy polityczni
Great Emigration
Belgium
Exile Politics
Opis:
Artykuł niniejszy rzuca światło na życie i działalność polityczną na emigracji hrabiego Wincentego Tyszkiewicza (1795-1856). Opracowano go na podstawie zbiorów archiwalnych w Belgii i Polsce i korespondencji Lelewela oraz prasy emigracyjnej. Odkryto między innymi kilka źródeł belgijskich dotąd nieznanych polskim historykom, jak teka Tyszkiewicza w archiwum brukselskiej policji do spraw cudzoziemskich. Autor omawia także życie syna Wincentego, Tadeusza Tyszkiewicza (1833-1877), jednego z Polaków (oprócz Joachima Lelewela oraz Ludwika Lublinera), któremu poświęcono biogram w narodowym belgijskim słowniku biograficznym. Wincenty Tyszkiewicz był synem Jerzego Janusza a bratankiem generała Tadeusza Tyszkiewicza. W 1831 r. skoordynował kilka niefortunnych akcji na Ukrainie i został wybrany posłem. Jesienią tego roku uciekł do Lipska, a rok później wrócił do Galicji. W przeciwieństwie do wcześniejszych przypuszczeń dotyczących rekrutacji polskich oficerów do wojska belgijskiego w r. 1832, ze sprawą tą łączony jest inny Tyszkiewicz. Po udziale w konspiracji Józefa Zaliwskiego, Wincenty Tyszkiewicz został zmuszony do ucieczki na Zachód. Przyjechał do Belgii w grudniu 1833r. Początkowo osiedlił się w Brukseli. Brał tam czynny udział w życiu emigracyjnym bardzo ożywionym dzięki Lelewelowi. Działał w kilku klubach demokratycznych, m.in. ZDLP. Jednocześnie utrzymywał dobre stosunki z kilkoma monarchistami (między innymi z Kruszewskim oraz Proszyńskim) i przyjął wraz z rodziną bardziej arystokratyczny styl bycia na emigracji. Nie przyniosło mu to szczęścia: żona i starszy syn zmarli w Belgii, mimo że w roku 1838 z powodów zdrowotnych rodzina przeprowadziła się z Brukseli na wieś koło Namur. Tam Tyszkiewicz żył w większej izolacji od emigracji. W latach 1842 i 1843 prawie przez rok przebywał w Wielkim Księstwie Poznańskim. Potem osiedlił się znów w stolicy belgijskiej. Po powstaniu krakowskim przyjął zwierzchnictwo nad ZEP i jego periodykiem „Orłem Białym”, ogłosił się Pełnomocnikiem Zjednoczonej Emigracji i zorientował dawną organizację lelewelowską w kierunku bardziej monarchistycznym. Po upadku rewolucji 1848 r., Tyszkiewicz przeprowadził się do Wielkiego Księstwa Poznańskiego. Zmarł w roku 1856 w majątku nowej żony Izabeli Grabowskiej. Rzecz oczywista, że Wincenty Tyszkiewicz nie był najważniejszym przedstawicielem Wielkiej Emigracji. Okazał się fundamentalnym sceptykiem i nigdy nie pałał entuzjazmem do projektów politycznych. Wielkie dylematy składały się na jego życie: wyemigrować czy zostać w kraju?; monarchizm legitymistyczny czy radykalizm lelewelowski?; angażować się w sprawę polską, czy wybrać rodzinę i wycofać się na wieś lub do Wielkiego Księstwa Poznańskiego? Syn Wincentego Tadeusz wahał się nawet między walką z Rosją a służbą w Sankt Petersburgu. Charakterom ojca i syna Tyszkiewiczów może być zarzucona chwiejność, ale biografia Wincentego Tyszkiewicza nie wydaje się aż tak wyjątkowa. Inni uchodźcy polscy także nie mogli rozwiązać dylematu dotyczącego powrotu do kraju lub wycofania się z polityki. Wśród emigrantów taką dwoistość polityczną między lewicą a prawicą prezentowali m.in. hrabia Wincenty Budzyński i generał Józef Dwernicki. Nie wolno zapominać, że, oprócz emigrantów zaangażowanych w działalność na obczyźnie, wielu było takich, którzy wiedli życie mniej udane, pełne frustracji i wahania zarówno w dziedzinie politycznej, jak i z dala od spraw publicznych. Oni również zasługują na zainteresowanie ze strony historyków, jak i ich bardziej szczęśliwych ziomków.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2002, 50, 2; 99-136
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Powstanie warszawskie w świetle historiografii polskiej zlat 1953-1956
The Warsaw Uprising in the Light of Polish Historiography of the Years 1953-1956
Autorzy:
Rabiński, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954364.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Warsaw Uprising
historiography
World War II
Home Army
Red Army
politics
Polish government in exile
strategy
Powstanie Warszawskie
historiografia
II wojna światowa
Armia Krajowa
Armia Czerwona
polityka
Rząd Londyński
strategia
Opis:
In the years 1953-1956 Polish historians and journalists often took up the issue of the Warsaw Uprising. Controversies and polemics connected with the problem were going on in Poland rather than in the emigration circles. It would seem that four years are a short period of time, but inner caesuras were able to form then, which were characterized by different points of view on and different ways of writing about the Uprising. These divisions were clearly seen in writings inside Poland only. Social and political transformations that happened in Poland in 1956 and that culminated in the October of that year, played an important role here. The emigration historiography did not experience such sudden changes in the way of writing or evaluating certain phenomena. From the beginning freedom of expressing one's thoughts prevailed there; the standpoints differed from one another and `the only correct' interpretation of historical events was not obligatory. A sudden change in the style of writing about the fights in the Polish capital that occurred in 1956 is a characteristic feature of historiography devoted to the Uprising. Before that date historians mainly studied the genesis of the event as well as the political and military motives that led the Home Army commanders to giving the order to start the Uprising, and these analyses were mainly made by the regime historians. However, after the 1956 changes a matter-of-fact analysis of the course of the Warsaw fights took over, and the question of its genesis takes up proportionally less space. The works of that time (Borkiewicz) are characterized by objective and many-sided approach to the problem as well as use of a broad range of sources. In emigration historiography the circles related to the Home Army, people who took part in the Uprising (T. Bór-Komorowski, T. Pełczyński) defend their positions concerning the proper date of starting the Uprising and the need of doing so, using rational arguments, refuting the charges formulated in the literature written inside Poland and basing on reliable sources. However, there are also contrary opinions that are opposed to the idea of uprising, which point to its uselessness (J. Giertych). Most publications of the years 1953-1956 concerning the problem were written in Poland. Historians and journalists with clearly leftist views wrote for immediate political and propagandist needs. They often use malicious invectives, slanders, emotional terms. Such historians should be mentioned here as Turlejska, Weber and Okęcki, and the journalists and writers, who were, so to say, `on duty': Koźniewski, Przymanowski and Małcużyński. Another issue is interpretation of the sources. The same ones were often used for proving contrary theses. It must be stated that in the years 1953-1956 the sources were interpreted quite freely in literature written inside Poland; they were often quoted in fragments, choosing the parts favourable for one's theses (Turlejska, Koźniewski, Weber, Małcużyński, Okęcki). True and imaginary information was mixed together and it was interpreted in a free way, which might give the impression of historical objectivism. Summing up, one may say that a number of issues connected with the topic `the Warsaw Uprising' were shown in Polish historiography of 1953-1956 in different ways, and the particular way depended mainly on what political circles the authors belonged to. Up to 1956 publications that criticised or even condemning the uprising and the Home Army prevailed. At different times different problems were emphasized, and the heroism of the Warsaw soldiers served as a basis for the Polish Communist authorities' propaganda and political games; on the other hand it was an example of utmost sacrifice for the emigration circles.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2002, 50, 2; 211-230
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W oczekiwaniu na wyzwolenie. Rząd Rzeczypospolitej Polskiej na uchodźstwie o sytuacji międzynarodowej na przełomie lat czterdziestych i pięćdziesiątych
Autorzy:
Tarka, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/477224.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
Polish Underground State
Polish government-in-exile Government of the Republic of Poland in exile
international situation
40s
50s
Źródło:
Pamięć i Sprawiedliwość; 2002, 2; 209-231
1427-7476
Pojawia się w:
Pamięć i Sprawiedliwość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Changing Countries: Exile and Classical Influences in Joseph Brodsky
Zmieniając kraje. Wygnanie i wpływy klasyczne u Josifa Brodskiego
Autorzy:
Bajoni, Maria Grazia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954295.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
exile
change of country
Joseph Brodsky
classical influences
Ovid
Seneca
Virgil
wygnanie
zmiana kraju
Josif Brodski
wpływy klasyczne
Owidiusz
Seneka
Wergiliusz
Opis:
Celem artykułu jest zbadanie niektórych wpływów klasycznych w twórczoÑci Josifa Brodskiego, zaczynając od topiki wygnania u Owidiusza i Seneki. Istotnie, wygnanie jest nie tylko bolesną zmianą kraju, pełnym napięcia doświadczeniem życia, lecz także szansą, by wygnany człowiek mógł jeszcze raz popatrzeć na swoje życie i umocnić swoją duszę. Istnieje bardzo silna więź między wygnaniem i językiem, ponieważ język ojczysty jest środkiem do zachowania tożsamości poety: samotność i smutek Owidiusza zasadniczo określa jego językowa izolacja (por. np. Trist. 3.14.45-50; 5.7.55-56; 5.12.57-58; ex Pont. 4.13. 17-20). Brodski zaznacza, óe w warunkach wygnania język sprawuje kontrolę tak nad literaturą, jak i myÑl, percepcją i uczuciem. Zainteresowanie Owidiuszem u Brodskiego wychodzi ponadto poza sprawę wygnania: Owidiusz jest przede wszystkim poetą metamorfozy, a List do Horacego Brodskiego, pomimo swego adresata, stanowi właściwie pochwałę Owidiusza, ponieważ metamorfoza i wygnanie ściśle się ze sobą łączą. Brodski woli Owidiusza od Wergiliusza. Owidiusz, jako poeta zmieniającej się rzeczywistości, zostaje przeciwstawiony Wergiliuszowi, poecie augustowskiej propagandy.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2003, 51, 3; 131-138
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
EXILE IN OVID'S AND PHILIPPUS CALLIMACHUS' POETRY: BETWEEN POETICAL AUTOBIOGRAPHY AND LITERARY CREATION (Tulaczka i wygnanie w poezji Owidiusza i Filipa Kallimacha - miedzy poetycka autobiografia a kreacja literacka)
Autorzy:
Awianowicz, Bartosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/702877.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
EXILE
NEO-LATIN POETRY
OVID
PHILIPPUS CALLIMACHUS
ROMAN ELEGY
Opis:
A comparison of the life and poetry of Ovid and of Philippus Callimachus (Filippo Buonaccorsi, 1437-1496) during their exile from Italy. Although there are some undeniable analogies between their fates on the whole, Callimachus' state of mind in exile, his relations with his new neighbours and the tone of his poetry are all quite different than Ovid's. All this is due especially to the fact that he found his new love and a new, quite well-educated audience in Poland.
Źródło:
Meander; 2007, 62, 3-4; 270-282
0025-6285
Pojawia się w:
Meander
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Emigracyjni przywódcy Stronnictwa Pracy wobec sanacji w pierwszych miesiącach II wojny światowej
Emigrant Leaders of Working Party towards Sanation in the First Months of the Second World War
Autorzy:
Rabiński, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1945163.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Karol Popiel
Izydor Modelski
Stronnictwo Pracy
sanacja
rząd RP na uchodźstwie
the Working Party
the „sanacja” regime
Polish government in exile
Opis:
The first months of the Polish authorities in exile saw a conflict between the activists of the Working Party and the “sanacja” political milieu. Karol Popiel and Izydor Modelski were staunch advocates of limiting the influence of the “sancja” regime on the political life of the country and emigration. It was manifested by the establishment of a commission and its works on the causes of the failure of the September campaign. The politicians of the Working Party shouldered the responsibility for the Polish-German clash on the members of the pre-September ruling authorities. Another area of conflict was the Committee of Ministers for the Affairs of the Country. It was a body competent for the leading of the underground struggle in occupied Poland. In the initial stage of the committee conducted by General Kazimierz Sosnkowski, who was linked with the milieu of the “sanacja” regime, attempts were made to keep a representative of the Working Party at a distance. This was connected with the then political competition between the Alliance of Armed Fighting (with some potent influences of the “sanacja” regime) and the Central Committee of Independence Organisations (with the leading position of the Working Party) for a leading function in the Polish underground state. In this case confrontation ended with a peculiar compromise – CKON ceased to function, and a representative of the Working Party became a permanent member Committee for the Affairs of the Country.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2008, 56, 2; 229-246
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Le double autre. Le cas de Vassilis Alexakis
Autorzy:
Fréris, Georges
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1945208.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
le double
l’autre
identité
exil
lange
récit
double
the other
identity
exile
language
account
Opis:
Le romancier francophone grec, V. Alexakis se présente dans son œuvre sous une double identité : du grec et du français, du narrateur et de l’écrivain, de l’observateur et du héros. Nous essaierons donc de mettre en évidence son jeu de similitude ou de similarité par le processus de ce « cache-cache » entre l’écriture et la mémoire. Nous discernerons qu’il arrive à unir le niveau personnel (le fait de se rapporter sans cesse à au personnel) à la mémoire collective (il parvient à présenter social tout élément personnel), traits qui s’opposent à la vanité « traditionnelle » du texte autobiographique, lui apportant de la sorte une certaine nouvelle fraîcheur originale.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2008, 56, 5; 135-148
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Artysta na obrzeżach świata, czyli wszyscy jesteśmy Odyseuszami. Kilka refl eksji ogólnych w nawiązaniu do Cycerona, Owidiusza i Seneki
Autorzy:
Wesołowska, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/631198.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Odysseus
Cicero
Ovid
Seneca
exile
centre
periphery
Opis:
Th e paper discusses three grand personalities of antiquity: Cicero, Ovid and Seneca in the circumstances of their exile, Th eir attitudes to the punishment received (whose severity varied) were diverse. Nevertheless, all they left a trace in the shape of literary works and letters. Upon reading, one discovers ambiguous attitudes towards their per-sonal misfortunes. Finally, the situation of the exiles and their return may be compared with the archetypal fi gure of Odysseus.
Źródło:
Studia Europaea Gnesnensia; 2010, 1-2; 141-147
2082-5951
Pojawia się w:
Studia Europaea Gnesnensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Christlich tradierte Aggressionsdarstellung in Monika Hunnius’ Erlebnisbericht "Bilder aus der Zeit der Bolschewikenherrschaft in Riga vom 3. Januar bis 22. Mai 1919"
Autorzy:
Hartmann, Regina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032720.pdf
Data publikacji:
2010-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
rosyjska okupacja
Ryga
Monika Hunnius
przemoc
terror
wypędzenie
Apokalipsa św. Jana
subtekst
Russian aoccupation
violence
exile
st John Apocalipse
subtext
russische Besetzung
Riga
Gewalt
Terror
Vertreibung
Offenbarung des Johannes
Subtext
Opis:
Der Beitrag untersucht einen Erlebnisbericht der deutschbaltischen Autorin Monika Hunnius über die russische Besetzung Rigas im Jahre 1919. Geschildert werden Gewalt und Terror der Besatzungsmacht bis zu deren Vertreibung. Doch hier geht es nicht nur um das Thema ‚Aggression‘, sondern durch die Rezeption der Offenbarung des Johannes gewissermaßen als Subtext auch um sprachliche Aggressivität, um aggressive Darstellungsstrategien als Texteigenschaft, zumal die apokalyptischen Gewaltbilder sich als Ausdruck von Unterdrückungs-, Angst- und Aggressionserfahrungen zu erkennen geben.
Artykuł bada relację z rosyjskiej okupacji Rygi w 1919 roku przedstawioną przez Monikę Hunnius. Opisuje ona przemoc i terror wojsk okupacyjnych wobec tzw. Niemców bałtyckich (Baltendeutsche) aż do chwili ich wypędzenia. Jednak nie chodzi tu jedynie o problem agresji. Recepcja Apokalipsy św. Jana jako swoistego subtekstu pozwala dostrzec agresywność w sferze języka. Agresywne strategie opisu są tu cechą charakterystyczną tekstu, apokaliptyczne obrazy przemocy służą do wyrażenia takich doświadczeń jak prześladowanie, strach i agresja.
The present paper contributes to the discussion of violence in literature and language. It investigates the report by Monika Hunnius which describes aggression and terror under Russian occupation in Riga in 1919. Thereby, the analysis concentrates on two aspects: violence as the subject of the text – terror of Russian soldiers against Germans (the so called ‚Baltendeutschen‘) – and violence as a quality of the language the report uses. The interpretation of the text focuses on Hunnius’ reception of the apocalypse in The Book of the Revelation to John. Hunnius draws on apocalyptical visions to express suppression, fear and aggression.
Źródło:
Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen; 2010; 45-59
2196-8403
Pojawia się w:
Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
OBRAZ EMIGRACJI POLSKIEJ W PRASIE KRAJOWEJ Z LAT 1980-1989 (CZ. I)
THE PICTURE OF THE POLISH DIASPORA IN THE NATIONAL PRESS OF 1980-1989 (PART I)
Autorzy:
Kraszewski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/580174.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
POLISH PRESS
POLISH EMIGRATION
THE PICTURE OF THE POLISH EXILE
Opis:
Until the late seventies of the last century, the authorities of the People's Republic of Poland ,for political reasons, treated its citizens work trips to capitalist countries as an undesirable phenomenon, officially nonexistent. The information on Polish emigration of the time rarely appeared in the then press. The situation changed in the late 1980 and 1981 as a result of ongoing socio-political transformation. The press began to place reports on conditions of living outside Poland. Authors of a published material - depending on the political "inclination" of a newspaper where they were employed – either expressed sympathy for people’s fate in exile, or they mocked at their irrational decision to leave the country, or even accused of lack of patriotism and selling out to the "mammon", etc. The press releases at large, however, were characterized by considerable diversity both in a description of the exile as well as its assessment. The presented text attempts to reproduce the picture of the then Polish exile which Polish newspaper reader could have find in the official press.
Źródło:
Studia Migracyjne - Przegląd Polonijny; 2011, 37, 3(141); 49-66
2081-4488
2544-4972
Pojawia się w:
Studia Migracyjne - Przegląd Polonijny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Asyryjska diaspora Izraelitów w świetle Księgi Ezechiela – Wojciechowi Pikorowi w odpowiedzi
The Assyrian Diaspora of Israelites in the Light of the Book of Ezekiel – An Answer to Wojciech Pikor
Autorzy:
Chrostowski, Waldemar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1178525.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Księga Ezechiela
imperium nowoasyryjskie
Samaria
wygnanie asyryjskie
wygnanie babilońskie
diaspora
„nowy Izrael”
Book of Ezekiel
Neo-Assyrian Empire
Assyrian exile
Babylonian exile
Diaspora
“New Israel”
Opis:
The article opposes the main thesis of W. Pikor who argues against the existence and crucial importance of the Israelite Diaspora in Assyria and against viewing it as an important factor seriously influencing the message of the prophet Ezekiel and his book. In the first part of the article its author scrutinizes the Ezechielian texts questioned by W. Pikor as direct or indirect arguments for the existence of the Assyrian Diaspora. In the second part the possible existence of the Assyrian Diaspora is examined, taking that the Book of Ezekiel bears witness to the Babylonian Diaspora of the Judean exiles, who in the first decades of the sixth century B.C. met the descendants of the Israelites exiled to Assyria at the end of the eight century B.C. The message of Ezekiel, as it may be known from his book, answers the questions and challenges which resulted from an unprecedented meeting of two different, but at the same time cognate groups, namely the Israelites and Judeans, preparing thus the ground for the idea of the renewed “new Israel”.
Źródło:
The Biblical Annals; 2012, 2, 1; 75-122
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Intensywność Wata
The intensity of A. Wat
Autorzy:
Kandziora, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1534049.pdf
Data publikacji:
2012-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Aleksander Wat
Futurism
Communism
Symbolism
Catastrophism
literature in exile
Judeo-Christian tradition
mythology
Opis:
The article discusses a collection of literary essays Elementy do portretu. Szkice o twórczości Aleksandra Wata published and edited by Poznań-based specialists in Polish literature and dedicated to Professor Ewa Wiegandt. The starting point for the discussion is the observation that the authors of the essays had to grapple with the elusiveness and multidimensional character of the output of A. Wat, with the entanglement of the text of his works with the text of his biography, and finally with the multitude of its cultural contexts. The reviewer distinguishes four research currents in the collection of essays, each being a different answer to these particular traits of Wat’s writing. Historical and literary studies in the book show the author in his relations and as a non-categorizable author, and challenge the Futurist character of his juvenile writings by juxtaposing them with earlier Symbolism and later Catastrophism. The interpretative study current tries to find ways to define Wat through reading his individual works. Here, the overriding opposition between ”closeness” and ”openness”, so pivotal in the poet’s works, becomes apparent. The current of thematology that present Wat’s literary topoi in relation to his biography is well represented in the volume. Finally, the studies that cross the strictly literary horizon try to capture the multi-tier structures of Wat’s works, reinterpreting them from the sociological, historical or axiological perspectives. The final conclusion of the review is the acknowledgement of the richness offered by the book that corresponds well to the intensity of works and the biography of the author.
Źródło:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka; 2012, 19; 303-316
1233-8680
2450-4947
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
L’absence d’un frère dans Le Dicôlon de Yannis Kiourtsaki
The absence of a brother in Le Dicôlon of Yannis Kiourtsakis
Autorzy:
Premat, Christophe
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/483655.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Wydawnictwo Werset
Tematy:
loneliness
Odyssey
absence
exile
death
Kiourtsakis
Opis:
Yannis Kiourtsakis wrote Le Dicôlon, an autobiographical novel which describes all the important events for the Kiourtsakis family throughout the twentieth century. The novel is written under the spell of the author’s brother’s absences as he committed suicide. The experience of an irremediable loss echoes the collective destiny of Greece. The article focuses on the conditions of the staging of this loss with an analysis of different types of narration. In which way is the autobiographical genre affected by the writing of the death?
Źródło:
Quêtes littéraires; 2012, 2; 134-143
2084-8099
2657-487X
Pojawia się w:
Quêtes littéraires
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W poszukiwaniu asyryjskiej diaspory Izraelitów w Księdze Ezechiela
In Search for the Assyrian Israelite Diaspora in the Book of Ezekiel
Autorzy:
Pikor, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1178534.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Księga Ezechiela
imperium asyryjskie
Asyria
wygnanie asyryjskie
wygnanie babilońskie
diaspora
Samaria
Book of Ezekiel
Assyrian Empire
Assyrian exile
Babylonian exile
Nippur
Diaspora
Opis:
The article deals with the argument of W. Chrostowski about the Assyrian Israelite Diaspora as a factor influencing the book of Ezekiel. First, the author verifies the Ezekielian texts evoked by Chrostowski as arguments for his thesis (garden of Eden motif; “the 30th year” in Ezek 1:1; subjects participating in the dispute about the possession of the promised land in Ezek 11:14-17; allusion to Samaria in Ezek 23; the vision of dry bones in Ezek 37:1-14). The second part of the article examines the possibility of existence of the Assyrian Diaspora in the light of biblical and extra-biblical sources. The analysis of the situation of the Israelites deported to Assyria after the fall of Samaria in 722 B.C.E. (especially in the context of the population and religion politics of the Assyrian Empire) permits to exclude the existence of the Assyrian Israelite Diaspora and the claim that it could not only preserve, but also deepen and strengthen its identity. The third part of the article argues that the audience of Ezekiel does not derive from the descendants of the Israelites exiled to Assyria. Thus, the book of Ezekiel is the testimony written for those who experienced the Babylonian exile only.
Źródło:
The Biblical Annals; 2012, 2, 1; 27-74
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies