Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "etyka cnót" wg kryterium: Temat


Tytuł:
An Analysis of Ethical Theories in the Direction of Sustainable Development: Aristotelian Virtue Ethics is the Greatest Option for Long-term Sustainability
Analiza teorii etycznych w kierunku zrównoważonego rozwoju: etyka cnót arystotelesowskich jako najlepsza opcja dla długoterminowego zrównoważonego rozwoju
Autorzy:
Maharana, Subhasmita
Behura, Ajit Kumar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27314036.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Komitet Człowiek i Środowisko PAN
Tematy:
environmental problems
consequentialist theory
deontology theory
Aristotelian virtue ethics
environmental sustainability
problemy środowiskowe
teoria konsekwencjalistyczna
teoria deontologiczna
etyka cnót arystotelesowskich
zrównoważoność
Opis:
Environmental issues such as deforestation, climate change, ozone layer depletion, greenhouse effect, and pollution of air, water, and soil are among the most difficult to address. These are the results of human beings’ immoral actions. Humans are the most powerful living beings on the planet, and they have abused their physical and mental abilities to fulfill their greed rather than their needs, resulting in environmental destruction. They have abused nature and exploited it for their own economic gain, giving them control over it. Furthermore, environmental degradation and human moral decline are intertwined, necessitating a moral revolution to reform human conduct for the sake of society, with a focus on Aristotelian Virtue Ethics rather than consequentialist or deontological ethics. The main focus of Aristotelian Virtue Ethics is, on what type of persons we should be, what kind of characteristics we should have, and how we should act. This leads to the development of one’s character and environmental attitudes; resulting in the smart use of natural resources and, more particularly, the preservation of the natural environment, ensuring environmental sustainability.
Kwestie środowiskowe, takie jak wylesianie, zmiana klimatu, zubożenie warstwy ozonowej, efekt cieplarniany oraz zanieczyszczenie powietrza, wody i gleby należą do najtrudniejszych do rozwiązania. To skutki niemoralnych działań ludzi. Ludzie są najpotężniejszymi żywymi istotami na planecie, jednak nadużywają swoich zdolności fizycznych i umysłowych, aby zaspokoić swoją chciwość, a nie potrzeby, co prowadzi do zniszczenia środowiska. Nadużyli natury i wykorzystali ją dla własnych korzyści ekonomicznych, dając sobie kontrolę nad nią. Co więcej, degradacja środowiska i upadek moralny człowieka są ze sobą powiązane. Wymaga to rewolucji moralnej w celu zreformowania ludzkiego postępowania dla dobra społeczeństwa, z naciskiem na arystotelesowską etykę cnót, a nie etykę konsekwencjalistyczną lub deontologiczną. Głównym celem arystotelesowskiej etyki cnót jest to, jakimi ludźmi powinniśmy być, jakie cechy powinniśmy mieć i jak powinniśmy się zachowywać. Prowadzi to do rozwoju charakteru i postaw środowiskowych; prowadzące do inteligentnego wykorzystania zasobów naturalnych, a w szczególności do zachowania środowiska naturalnego i zapewnienia zrównoważenie środowiskowego.
Źródło:
Problemy Ekorozwoju; 2023, 18, 1; 183--187
1895-6912
Pojawia się w:
Problemy Ekorozwoju
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Etyka a pedagogika. Myśl pedagogiczna Jacka Woronieckiego w odniesieniu do współczesnej edukacji
Ethics and Pedagogy: The Pedagogical Thought of Jacek Woroniecki in Relation to Contemporary Education
Autorzy:
Szymczyk, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2131183.pdf
Data publikacji:
2022-09-26
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
pedagogika
edukacja
etyka cnót
wychowanie moralne
Jacek Woroniecki
pedagogy
education
virtue ethics
virtue theory
moral education
Opis:
W artykule zaprezentowano rozważania nad dorobkiem pedagogicznym Jacka Woronieckiego. Odwołano się do prac autora, w których etykę i aspekt moralny uczynił podstawowym przejawem szeroko rozumianej działalności edukacyjno-wychowawczej. Kierowany troską o właściwy poziom moralny człowieka we wszelkich przejawach jego życia, zbudował katalog refleksji i podpowiedzi, z których możemy czerpać niezależnie od aktualnych uwarunkowań. Przemyślenia z nich płynące, skłaniające czytelnika do budowania moralnie prawidłowych relacji między osobą wychowawcy i wychowanka, czynią z podmiotowości człowieka podstawowy paradygmat edukacji, tak istotny i niezbywalny również w dzisiejszych realiach. Przedmiotem dociekań niniejszego artykułu uczyniono zatem kwestię aktualności poglądów Woronieckiego w odniesieniu do współczesnej przestrzeni oddziaływań edukacyjnych. Wskazano tu na podnoszony przez myśliciela istotny aspekt integralności etyki z pedagogiką, stanowiący filar jego pedagogiki, a ściślej aretologii, będącej syntezą humanizmu greckiej paidei oraz chrześcijańskiej pedagogiki. Osobne miejsce poświęcono epistemologicznym odniesieniom idei paedagogiae perennis wskazującej na nierozłączność poznawczą filozofii i pedagogiki oraz – w wymiarze praktyki pedagogicznej – wychowania i edukacji. Biorąc pod uwagę konieczność nieustannych poszukiwań przez współczesnych pedagogów nowych edukacyjnych ścieżek, obierania nieraz trudnych kierunków w swojej praktyce zawodowej, klasyczna myśl Woronieckiego w świecie zrelatywizowanych wartości może się okazać ścieżką wiodącą „człowieka do moralnej dojrzałości”. Dorobek Woronieckiego posiada w tym zakresie ogromny, ponadczasowy walor pedagogiczny.
The article addresses the pedagogical achievements of Jacek Woroniecki. Reference is made to his works, in which he made ethics and the moral aspect the basic manifestation of educational activity. Guided by a concern for the proper moral level of people in all manifestations of their lives, Woroniecki created a body of work and thinking from which we can draw, regardless of the current conditions. The reflections resulting from them, prompting the reader to build morally good relationships between educators and pupil, make the subjectivity of a human being the basic paradigm of education, which is so important and inalienable in today’s reality as well. The subject of this article is therefore the topicality of Woroniecki’s views in relation to the contemporary space of educational influence. It points to the very important aspect of the integrity of ethics and pedagogy, which the thinker raises to constitute a pillar of his pedagogy, or more precisely, of aretology, a synthesis of the humanism of Greek paideia and Christian pedagogy. A separate section is devoted to epistemological references to the idea of paedagogia perennis, pointing to the cognitive inseparability of philosophy and pedagogy and – in relation to pedagogical practice – of upbringing and education. Taking into consideration the need for contemporary educators to constantly search for new educational paths, to take sometimes difficult directions in their professional practice, Woroniecki’s classic thought in the world of relativized values may turn out to be “the path leading man to moral maturity.” Woroniecki’s achievements in this respect definitely have a great, timeless pedagogical value.
Źródło:
Studia Paedagogica Ignatiana; 2022, 25, 3; 87-104
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:
Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Etyka dla postchrześcijańskiego świata
Ethics for the Post-Christian World
Autorzy:
Chmielewski, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31232559.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
chrześcijaństwo
postchrześcijaństwo
etyka
prawo naturalne
teoria cnót
sumienie
Christianity
post-Christianity
ethics
natural law
virtue theory
conscience
Opis:
Przedmiotem artykułu jest konceptualizacja problemu autentycznych i domniemanych deficytów teoretycznych doktryny etyki chrześcijańskiej, rozmaicie diagnozowanych na gruncie współczesnej chrześcijańskiej filozofii moralnej. Artykuł ten stanowi polemikę z próbą ujęcia tych deficytów, a także prób ich przekroczenia, sformułowaną przez Sebastiana Gałeckiego w jego książce Etyka chrześcijańska dla postchrześcijańskiej epoki (2020). Doceniając śmiałość podjętego zadania teoretycznego oraz istotność teoretyczną zaproponowanej przezeń koncepcji uspójnienia nurtów etycznych w ramach chrześcijaństwa, wskazuję na szereg uchybień w realizacji zaprojektowanych dociekań. Należy do nich m.in. okcydentalność perspektywy teoretycznej obranej przez autora, problematyczność operacjonalizacji kategorii postchrześcijaństwa w diagnozie współczesnych przemian społecznych, pomijanie endemicznych wobec instytucji kościelnych przyczyn odchodzenia od chrześcijańskiego kanonu etycznego oraz wewnętrzna niespójność projektu integracji rozmaitych perspektyw teoretycznych chrześcijańskiej teologii moralnej.
The subject of the article is an assessment of conceptualizations of the theoretical deficits in the doctrine of Christian ethics, both genuine and presumed ones, variously diagnosed by contemporary Christian moral philosophers. The article is a polemic with the theoretical approach to these deficits, as well as an attempt to overcome them, formulated by Sebastian Gałecki in his book Etyka chrześcijańska dla postchrześcijańskiej epoki [Christian Ethics for the Post-Christian Age] (2020). While appreciating the boldness of the theoretical task undertaken in his book, and the theoretical significance of the project of integrating various ethical trends now emerging within Christianity, I point out several serious shortcomings in implementing this commendable venture. I stress, among others, the excessively occidental point of view adopted by the author, questionable operationalization of the category post-Christianity in his diagnosis of contemporary social transformations, his neglect to analyze the causes, endemic to Church institutions, for the people to depart from the Christian ethical canon and the internal inconsistency of the attempt to integrate various theoretical perspectives of the contemporary Christian moral theology.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2022, 70, 3; 413-429
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Integralność sędziego z perspektywy jurysprudencji cnót
Autorzy:
Soniewicka, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035298.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Akademia Leona Koźmińskiego w Warszawie
Tematy:
integralność
sędzia
orzekanie sądowe
jurysprudencja
etyka cnót
bezstronność
integrity
judge
process of judgment
jurisprudence
virtue jurisprudence
impartiality
Opis:
W artykule przedstawione zostało pojęcie integralności sędziego z perspektywy jurysprudencji cnót. Omówione zostały cnoty sędziego, w tym integralność jako jeden z elementów cnoty sprawiedliwości. Rozróżniona została integralność w znaczeniu subiektywnym i obiektywnym, osobistym i zawodowym oraz instytucjonalnym. Integralność sędziego w orzekaniu sądowym to z jednej strony integralność osobista i zawodowa, z drugiej zaś integralność instytucjonalna, czyli branie pod uwagę wartości i celów profesji. Jurysprudencja cnót nie daje jednoznacznych wskazówek rozstrzygania sporów, ale wskazuje na konieczność odniesienia się do dyspozycji sędziego, aby w pełni zrozumieć proces orzekania. Na gruncie tego podejścia zakłada się integralność podmiotu moralnego, co ma stanowić podstawę zaufania do zawodu sędziego i nie pozwala na separację pełnionych ról społecznych, zakładając możliwość ich uzgodnienia z pomocą roztropności. Problem konfliktu między cnotą bezstronności a integralności moralnej w kontekście orzekania konstytucyjnego został omówiony na przykładzie wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 22.10.2020 r., K 1/20. Wnioskiem z prezentowanych rozważań jest, że w niektórych sytuacjach, takich jak orzekanie w kwestiach spornych politycznie czy moralnie, roztropność prowadzić może do kierowania się cnotą powściągliwości sędziowskiej z uwagi na szacunek dla demokracji oraz trójpodziału władz.
The paper analyzes the concept of integrity of a judge from the perspective of the virtue jurisprudence. There are the judicial virtues specified and described, including integrity as one of the elements of the virtue of justice. Subjective and objective integrity are distinguished, as well as personal, professional and institutional integrity. Integrity of a judge is understood as personal integrity combined with professional integrity and also institutional integrity in which values and aims of the profession are taken into account. Virtue jurisprudence does not provide clear directives for solving legal disputes but it emphasizes the necessity of referring to the dispositions of a judge in order to understand fully the process of judgment. On the grounds of virtue jurisprudence, the integrity of a moral subject if assumed which provides the foundation for trust in the profession of judge and does not allow for the separation of social roles, assuming the possibility of reconciling them with the use of prudence. The problem of conflicting virtues, namely integrity and impartiality in the context of judicial review is discussed on the example of the judgment of the Polish Constitutional Tribunal of October 22, 2020, K 1/20 which illustrates judicial activism. The considerations concerning this example bring about the conclusion that in the most controversial political and moral disputes, political prudence suggest the direction of the virtue of judicial restraint due to deference of democracy and the division of powers.
Źródło:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem; 2021, 13, 3; 81-97
2080-1084
2450-7938
Pojawia się w:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawnicze wzorce osobowe na kanwie „małpiego procesu” w filmie Inherit the Wind Stanleya Kramera
Autorzy:
Widłak, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1153479.pdf
Data publikacji:
2021-03-30
Wydawca:
Stowarzyszenie Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej – Sekcja Polska IVR
Tematy:
egzemplaryzm
etyka cnót
etyka prawnicza
jurysprudencja cnót
małpi proces
Opis:
Artykuł analizuje film Inherit the Wind (“Kto sieje wiatr”) z 1960 r. w reżyserii Stanleya Kramera według scenariusza inspirowanego wydarzeniami tzw. „małpiego procesu Scopesa”, który odbył się w 1925 r. w Dayton, Tennessee (USA). Twórcy dzieła dość swobodnie potraktowali motyw kontrowersyjnego „procesu stulecia”, proponując widzowi, zamiast historycznej dokładności, alegorię politycznych wydarzeń lat 50. XX w. w USA a zarazem uniwersalne studium skutków instytucjonalizacji ideologiczno-religijnego fundamentalizmu. Ponadczasowość obrazu Kramera można upatrywać jednak także w kontekście jego pozytywnego zaangażowania w kształtowanie etyki prawniczej. Osią fabuły filmu jest zderzenie postaci prawniczych, nawiązujących do rzeczywiście biorących udział w małpim procesie wybitnych jurystów swojej epoki: Williama Jenningsa Bryana oraz Clarenca Darrowa. Film Kramera przedstawia pozytywny wzorzec prawnika w osobie obrońcy – adwokata Drummonda, kontrastując go z anty-bohaterem – wspierającym oskarżenie prawnikiem i politykiem Bradym. Rekonstrukcja filmowych osobowości Drummonda i Brady’ego przeprowadzona została z perspektywy etyki cnót z wykorzystaniem egzemplarystycznej teorii moralnej Lindy Trinkaus Zagzebski, która pozwala na uzyskanie pełniejszego obrazu wykreowanych postaci niż w przypadku deontycznej oceny słuszności moralnej ich poszczególnych czynów.
Źródło:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej; 2021, 1(26); 33-44
2082-3304
Pojawia się w:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola narracji filozoficznej w etyce cnót środowiskowych
The Role of Philosophical Narration in Environmental Virtue Ethics
Autorzy:
Dzwonkowska, Dominika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1815518.pdf
Data publikacji:
2021-06-30
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
etyka cnót środowiskowych
cnoty środowiskowe
narracja
phronesis
edukacja moralna
environmental virtue ethics
environmental virtue
narration
moral education
Opis:
Etyka cnót środowiskowych jest stosunkowo młodym obszarem badań, który podejmuje zagadnienie moralnych dyspozycji wspierających działania na rzecz ochrony środowiska. W niniejszym artykule przedstawiam i porządkuję tezy narracyjnej koncepcji etyki cnót środowiskowych. Celem moich analiz jest ukazanie podwójnej roli narracji w tej koncepcji etyki, to jest zarówno jako narzędzia transformacji indywidualnej, jak i społecznej. Takie ujęcie odpowiada rodzajom dyspozycji moralnych, w koncepcji Briana Treanora, twórcy narracyjnej etyki cnót. Przeprowadzone analizy pomogły pokazać narrację, jako narzędzie do poznawania siebie samego, a dokładniej odpowiadania na pytanie: kim jestem? By móc zdefiniować i dążyć do tego, kim chcę się stać. W ten sposób autonarracja staje się narzędziem osobistej przemiany (metanoi). Narracja nie tylko służy rozwojowi osobistemu, lecz także poprzez język mitów, metafor i obrazów wspiera promowanie pożądanych kodów kulturowych. W ten sposób narracja jest bardzo skutecznym narzędziem przemiany społecznej. Kluczowe w narracji są dwa narzędzia. Po pierwsze, na poziomie indywidualnym, istotne jest phronesis, które pomaga wybierać dobrą narrację i odpowiednio ją interpretować. Drugim narzędziem, ważnym na poziomie społecznym, jest edukacja moralna, która pozwala kształtować postawy moralne służące rozwojowi społeczeństwa w pożądanym kierunku.
Environmental virtue ethics is quite a new area of research that undertakes the issue of moral dispositions enabling actions for environmental protection. In this article, I shall present and organise the claims of narrative, environmental, virtue ethics. The aim of my analysis is to highlight the dual role of narration in this concept of ethics, which can be used as a tool for individual and social transformation. This approach corresponds to the types of moral dispositions, within the concept formed by Brian Treanor, the author of the narrative virtues ethics. The analyses carried out, helped to show the narrative as a tool allowing to get to know oneself and, or more precisely, to answer the question: who am I? To be able to define and pursue what I want to become. In this way, auto-narration becomes a tool of personal transformation (metanoi). Narration not only serves personal development, but through the language of myths, metaphors, and images, supports the promotion of desired cultural codes. In this way, narration is a very effective tool for social transformation. Two instruments are key in narration. First, on an individual level, phronesis is important to help to choose a good narrative and interpret it in the proper way. The second tool, important at the social level, is moral education, which helps to shape the moral attitudes for the development of society in the desired direction. 
Źródło:
Studia Ecologiae et Bioethicae; 2021, 19, 2; 5-15
1733-1218
Pojawia się w:
Studia Ecologiae et Bioethicae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Environmental vices as ethical and anthropological roots of the environmental crisis
Wady środowiskowe jako etyczne i antropologiczne źródła kryzysu środowiskowego
Autorzy:
Dzwonkowska, Dominika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1062713.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
wady środowiskowe
cnoty środowiskowe
etyka cnót
etyka środowiskowa
egoizm
chciwość
arogancja
niewiedza
apatia
environmental vice
environmental virtue
virtue ethics
environmental ethics
egoism
greed
arrogance
ignorance
apathy
Opis:
The root of environmental crisis is not only the failure to recognize the intrinsic value of the non-human world, but it can also be perceived as a failure in moral excellence and in the cultivation of virtue. The word “virtue” is an old-fashioned one, representing tradition and today we mostly associate it with academic discussion. However, the term is not only connected with traditional ethical reflection; nowadays, we can witness a revival of virtue discourse in environmental ethics, namely in environmental virtue ethics. The paper analyses the problem of cardinal virtue and vice, and tries to answer which vices are the most responsible for the environmental crisis. Thus the five crucial environmental vices are defined as egoism, greed, arrogance, ignorance and apathy.
Źródłem kryzysu środowiskowego jest nie tylko brak uznania wewnętrznej wartości świata poza-ludzkiego, ale również niepowodzenie w kultywowaniu cnoty. Słowo "cnota" jest staromodne i dziś kojarzy nam się głównie z dyskusją akademicką. Jednak termin ten wiąże się nie tylko z tradycyjną refleksją etyczną; dziś jesteśmy świadkami ożywienia dyskursu cnót w etyce środowiskowej i rodzenia się etyki cnót środowiskowych. W artykule analizuje się problem kardynalnych wad i próbuje się odpowiedzieć na pytanie, które z nich są odpowiedzialne za kryzys ekologiczny. W tekście omówiono pięć kluczowych wad środowiskowych: egoizm, chciwość, arogancję, niewiedzę i apatię.
Źródło:
Studia Ecologiae et Bioethicae; 2020, 18, 5; 171-180
1733-1218
Pojawia się w:
Studia Ecologiae et Bioethicae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Environmental Virtue Ethics and the Sources of Normativity
Etyka cnót środowiskowych a źródła normatywności
Autorzy:
Piekarski, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1064888.pdf
Data publikacji:
2020-09-30
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
etyka cnót środowiskowych
normatywność
podmiot moralny
argument konstytutywny
internalizm
eksternalizm
environmental virtue ethics
normativity
moral subject
constitutive argument
internalism
externalism
Opis:
This article is an attempt to identify the sources of normativity in virtue ethics. The starting point for the analyzes presented here is the book by Dominika Dzwonkowska Environmental virtue ethics. In § 1, I present the basic theses and assumptions of this approach to ethics. Then, with reference to the concept of the moral subject proposed by Dzwonkowska, I ask whether it constitutes the primary source of normativity (§ 2). I argue that environmental virtue ethics can be ascribed to arguments shared by supporters of the so-called constitutive arguments in metaethics (§ 3). Their position is based on the recognition that moral norms, obligations, etc., derive from the constitutive features of the subject. I call such an approach internalist and contrast it with the non-internalist approach, the outline of which I propose in § 4. In the Conclusion, I suggest that the pragmatic considerations and conservatism of researchers speak in favor of the internalist approach.
Niniejszy artykuł jest próbą wskazania źródeł normatywności w etyce cnót. Punktem wyjścia dla prezentowanych tutaj analiz jest książka Dominiki Dzwonkowskiej pt. Etyka cnót środowiskowych. W § 1 przedstawiam podstawowe tezy i założenia tego podejścia do etyki. Następnie odnoszę się do rozumienia podmiotu moralnego zaproponowanego przez Dzwonkowską i zadaję pytanie o to, czy stanowi on właściwe źródło normatywności (§ 2). Wykazuję, że zwolennikom etyki cnót środowiskowych można przypisać argumentację podzielaną przez zwolenników tzw. argumentów konstytutywnych w metaetyce (§ 3). Ich stanowisko opiera się na uznaniu, że moralne normy, zobowiązania itd., wynikają z konstytutywnych cech podmiotu. Takie ujęcie określam mianem internalistycznego i przeciwstawiam je koncepcji eksternalistycznej, której zarys proponuję w § 4. W Zakończeniu. sugeruję, że za stanowiskiem internalistycznym przemawiają względy pragmatyczne i konserwatyzm badaczy.
Źródło:
Studia Ecologiae et Bioethicae; 2020, 18, 3; 29-36
1733-1218
Pojawia się w:
Studia Ecologiae et Bioethicae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O możliwości zastosowania Nagelowskiej typologii racji do działania we współczesnej etyce cnót
On the possibility of applying Nagel’s typology of reasons for action in contemporary virtue ethics
Autorzy:
Wojtanowska, Weronika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2197028.pdf
Data publikacji:
2020-04-06
Wydawca:
Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi
Tematy:
etyka cnót
wychowanie
racje do działania
Thomas Nagel
pluralizm etyczny
virtue ethics
upbringing
reasons for action
ethical pluralism
Opis:
W artykule podejmuję próbę wzięcia udziału w dyskusji odbywającej się w ramach współczesnej etyki cnót. Przedstawiam jeden z głównych problemów związanych z procesem kształtowania cnót i argumentuję, że większe zbliżenie etyki cnót do modelu niedyrektywnego pozwoliłoby zmniejszyć adekwatność zarzutów wysuwanych wobec stosowanych metod i mechanizmów wykorzystywanych w procesie kształtowania charakteru. Jako jeden z możliwych sposobów zbliżenia etyki cnót do modelu niedyrektywnego wskazuję uwzględnienie zagadnienia Nagelowskiej typologii racji do działania.
In this article, I contribute to the discussion on contemporary virtue ethics. I present one of the major problems connected with moral education and I argue that modifying virtue ethics in order to make it more similar to the non-directive model would reduce the strength of some of the objections against the methods and mechanisms used in the process of shaping character. As one of the possible ways of bringing virtue ethics closer to the non-directive model I suggest taking into account Thomas Nagel's typology of reasons for action.
Źródło:
Civitas Hominibus. Rocznik filozoficzno-społeczny; 2019, 14; 77-90
1896-1819
2391-5145
Pojawia się w:
Civitas Hominibus. Rocznik filozoficzno-społeczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jak kształtować postawy moralne w polskim sektorze bankowym w kontekście Sektorowych Ram Kwalifikacji?
How to shape the moral character in Polish banking sector confronting Sector Qualifications Framework?
Autorzy:
Kucz, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/468764.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Filozofii i Socjologii PAN
Tematy:
etyka zawodowa
etyka w finansach
etyka cnót
etyka kodeksowa
zachęty
Vocational ethics
Ethics in finance
virtue ethics
code of ethics
incentives
Opis:
W swoim tekście skupiam się na praktycznym zagadnieniu kształtowania postaw moralnych wśród przedstawicieli polskiego sektora bankowego w obliczu wymagań, jakie stawia przed nimi Sektorowa Rama Kwalifikacji dla Sektora Bankowego (SRKB). Wstępne rozważania dotyczą refleksji nad stanem dyskursu etycznego w polskim sektorze finansowym oraz wyjaśnieniu, czym jest SRKB. W drugiej części pracy zostaną poddane analizie kodeksy i zachęty, których aktualnie używa się, by kształtować postawy moralne w praktyce zawodowej, m.in. w sektorze bankowym. Po wykazaniu pewnych braków tych narzędzi w części trzeciej wskażę możliwe formy rozwiązania pojawiających się problemów adekwatne do wymagań stawianych przez SRKB. W tej części przedstawię podejście do budowania postaw moralnych oparte na arystotelesowskiej etyce cnoty, która w klasycznym rozumieniu często jest przeciwstawiana interesowym motywacjom ekonomicznym. Postaram się pokazać, że nie musi tak być i przy pewnych założeniach koncepcja Arystotelesa może być zgodna z działaniami rynkowymi. W szczególności jego koncepcja mądrości praktycznej – phronesis – może w istotny sposób poprawić i uzupełnić funkcjonujące mechanizmy i pomóc w budowaniu postaw moralnych opisanych w SRKB.
In my text, I focus on the practical issue of shaping a moral character among representatives of the Polish banking sector in the face of the requirements that Sectoral Qualifications Framework for Banking (SQFB16) puts before the employees of this sector. Preliminary considerations are devoted to reflection on the ethical discourse within Polish financial sector and clarification what SQFB is? In the second part of the work I will analyze codes of ethics and incentives which are currently used to shape moral attitudes in professional practice, including in the banking sector will be analyzed. After demonstrating some shortcomings of these tools in the third part, it will indicate possible forms of solving emerging problems and tools appropriate to the requirements of SQFB. In this part, I will try to present an approach to building a moral character based on the Aristotelian virtue ethics. The virtue ethics in the classical sense is often contrasted with an interest, selfish economic motivation. I will try to show that it does not have to be that way and with certain assumptions, Aristotle’s concept may be consistent with market activities. In particular, his concept of practical wisdom – phronesis can significantly improve and complement existing mechanisms and help in building moral character in the finance sector introduced by SQFB.
Źródło:
Prakseologia; 2019, 161; 95-114
0079-4872
Pojawia się w:
Prakseologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Judges’ Virtues and Vices: Outline of a Research Agenda for Legal Theory
Cnoty i wady sędziowskie – zarys koncepcji badań z zakresu teorii prawa
Autorzy:
Widłak, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/531409.pdf
Data publikacji:
2019-06-01
Wydawca:
Stowarzyszenie Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej – Sekcja Polska IVR
Tematy:
virtue
virtue ethics
aretaic theory
judicial virtues
juristic virtues
virtue jurisprudence
judicial character
cnota
cnoty jurydyczne
cnoty sędziowskie
etyka cnót
jurysprudencja cnót
teoria aretyczna
charakter sędziego
Opis:
This article focuses on the issue of applicability of virtue theory to legal theory in civil-law (statutory) jurisdictions and suggests research areas and problems in that respect. The author starts with an assumption that the notion of “virtue” and virtue ethics should be used for the purposes of legal theory starting from references to judicial ethics and normative theory of judicial decision-making. This approach looks especially promising for the purpose of systematizing the chaotic moral language that is being currently used in Poland in reference to judges, their skills, and qualities of their character, which in turn may lead to formulating an explanatory and normative theory of the judicial role that better addresses the observable deficiencies of legal deontology. The author suggests research that could proceed from interpretatively uncovering what are believed to be specific judicial virtues and vices, considering different aspects of the wider Polish and European legal culture of civil law countries (included but not limited to legal and ethical standards, public discourse, legal and other literature, historical and fictional examples, and role models). With respect to judicial ethics, existing virtue theories, including non-eudaimonistic ones, may be examined for the purpose of identifying the model of virtue best suited to the particular nature of the judicial profession. The aretaic (rather than deontological or consequentialist) perspective may enable legal scholarship to take a new path in the debate on the status and qualities of the judiciary, including the problems relating to judicial independence and the selection of candidates for judicial offices.
Artykuł porusza kwestię możliwości zastosowania teorii aretycznej do teorii prawa w jurysdykcjach kręgu kultury prawa stanowionego i proponuje obszary oraz problemy badawcze w tym zakresie. Autor wychodzi z założenia, że wykorzystanie pojęcia „cnoty” i etyki cnót na potrzeby teorii prawa powinno rozpocząć się od odniesienia do etyki sędziego i normatywnej teorii sądowego podejmowania decyzji. Podejście to może być szczególnie owocne na potrzeby 1) uporządkowania chaotycznego języka moralnego, który jest obecny w debacie publicznej w Polsce w odniesieniu do sędziów, ich umiejętności i cech charakteru, co z kolei może doprowadzić do 2) sformułowania teorii wyjaśniającej i normatywnej ról sędziowskich, która lepiej odpowiada zauważalnym brakom prawniczej deontologii. Autor proponuje przeprowadzenie badań, które mogłyby polegać na interpretacyjnym ustaleniu katalogu cnót i wad sędziowskich, biorąc pod uwagę różne aspekty szeroko pojmowanej polskiej i europejskiej kontynentalnej kultury prawnej (obejmujące normy prawne i etyczne, dyskurs publiczny, literaturę prawniczą i inną, historyczne i fikcyjne przykłady i wzorce). Jeśli chodzi o etykę zawodu sędziego, istniejące teorie cnót na gruncie filozofii moralności, w tym nieeudajmonistyczne, powinny zostać uwzględnione w celu zidentyfikowania modelu cnoty najlepiej dostosowanego do specyfiki zawodu sędziego. Aretyczna (a nie deontologiczna lub konsekwencjalistyczna) perspektywa umożliwia otwarcie nowych perspektyw dla debaty nad statusem i jakością sądownictwa, w tym problemów niezależności sędziów i wyboru właściwych kandydatów na urzędy sędziowskie.
Źródło:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej; 2019, 2(20); 51-62
2082-3304
Pojawia się w:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Environmental Virtue Ethics and Sustainability
Etyka cnót środowiskowych a zrównoważony rozwój
Autorzy:
Dzwonkowska, Dominika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/371526.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Komitet Człowiek i Środowisko PAN
Tematy:
environmental ethics
environmental virtue ethics
sustainable development
etyka środowiskowa
etyka cnót środowiskowych
rozwój zrównoważony
Opis:
In Environmental Virtue Ethics by Louke van Wensveen, the scientist puts forward an idea to link ecosystem sustainability with environmental virtues. Ecosystem sustainability is understood here as a criterion of genuine environmental virtue. On the one hand, such an idea presents an interesting theoretical postulate, since is connects morality with ecology. Thus, it can become a very powerful tool in stimulating environmental activities. On the other hand, the idea of linking environmental sustainability with aretology is a little bit problematic. Thus, the aim of the article is to analyse ecosystem sustainability as a criterion of environmental virtue.
W ramach etyki cnót środowiskowych pojawił się postulat, żeby powiązać cnoty środowiskowe z trwałością ekosystemów. Louke van Wensveen zaproponowała, aby trwałość ekosystemów stała się kryterium cnoty środowiskowej. Z jednej strony pomysł jest interesującym teoretycznie postulatem, przede wszystkim dlatego, że wiąże sferę moralności ze sferą działań służących ochronie środowiska. Co więcej, może stać się skutecznym narzędziem motywującym do działań na rzecz ochrony środowiska. Z drugiej strony pomysł powiązania trwałości ekosystemów z problematyką aretologiczną jest nieco problematyczny. Stąd celem artykułu jest analiza postulatu uczynienia trwałości ekologicznej kryterium cnoty.
Źródło:
Problemy Ekorozwoju; 2018, 13, 2; 139-146
1895-6912
Pojawia się w:
Problemy Ekorozwoju
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Theologischer Paradigmenwechsel und neue pastorale Spielräume. Das Nachsynodale Apostolische Schreiben Amoris laetitia
Change of the theological paradigm and new pastoral spaces. Post-synodal exhortation Amoris laetitia
Zmiana paradygmatu w teologii i nowe obszary duszpasterskie. Posynodalna adhortacja apostolska Amoris laetitia
Autorzy:
Schockenhoff, Eberhard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595740.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Amoris laetitia
change of theological paradigm
moral theology
ethics of virtues
divorces people in second partnerships
zmiana paradygmatu w teologii
teologia moralna
etyka cnót
osoby rozwiedzione żyjące w powtórnych związkach
Opis:
There are two different key interpretations on post-synodal exhortation Amoris laetitia. The first is based on hermeneutics of the continuation of Church teachings on marriage with the new language, and the second one is connected with a change in the moral message of the objective and static ontology to the theology that more fulfils the readings of the Gospel and are closer to a person’s real life. Pope Francis clearly expresses scepticism over the use of general rules for complex pastoral situations and the deductive method, which uses general truths to takes far-reaching proposals for every detailed situation. A change of paradigm in theology consists in the transition from the speculative-deductive method to the inductive method that attributes more value to the experience and the normative adequacy of single normative statements in the life of people. Amoris laetitia avoids the exaggerated idealism of marriage and demands a change of perspective which does not judge but inspires a direction towards growth, but does not substitute conscience, but rather shapes it. Encouraging personal evaluation of conscience is concerned especially with the problem of providing an opportunity to allow divorced people living in second partnerships to participate in taking the sacrament. The only way to answer this question is through the logic of mercy and integration, that orders discernment over complex situations. The crucial assertion of Amoris laetitia is: „it can no longer simply be said that all those in any «irregular» situation are living in a state of mortal sin and are deprived of sanctifying grace” (no 301). The Pope refers to the teachings of St. Thomas Aquinas who emphasizes the circumstances of man’s activities that should be applied in the observance of norms. It is not the ethics of situations, in that the decision about good and evil conduct be left to the freedom of man, but about the resolution of the Neo-Scholastic morality of deeds in favour of the ethics of virtues. The vision of sexuality included in Amoris laetitia is not based on the hamartiology, but on the Thomistic vision of human passions that are itself neither morally bad nor morally good, but becomes the moral through the attitude and action of subject. The justification of the entitlement and the commitment to the pastoral discernment of the complex situations is the logic of mercy.
Wobec posynodalnej adhortacji apostolskiej Amoris laetitia stosowane są dwa różne klucze interpretacyjne. Pierwszy opiera się na hermeneutyce kontynuacji nauczania Kościoła o małżeństwie, ale nowym językiem, a drugi związany jest z hermeneutyką zmiany przesłania moralnego z uzasadnionego obiektywnie i opartego na statycznej ontologii w kierunku teologii odpowiadającej Ewangelii i bliskiej życiu. Franciszek jasno wyraża sceptycyzm wobec stosowania ogólnych reguł do złożonych sytuacji duszpasterskich i wobec metody dedukcyjnej, która z powszechnych prawd wywodzi daleko idące wnioski dla każdej szczegółowej sytuacji. Zmiana paradygmatu w teologii polega na przejściu z metody spekulatywno-dedukcyjnej w kierunku metody indukcyjnej, która przypisuje większą wartość doświadczeniu i odnoszeniu poszczególnych wypowiedzi normatywnych do życia wierzących. Amoris laetitia unika przesadnego idealizowania małżeństwa i postuluje zmianę perspektywy duszpasterskiej, która nie osądza, ale inspiruje na drodze wzrostu, nie zastępuje sumienia, ale je formuje. Zachęta do osobistej oceny sumienia dotyczy szczególnie problemu możliwości dopuszczenia osób rozwiedzionych żyjących w powtórnych związkach do sakramentów świętych. Jedyną drogą w tej kwestii jest logika miłosierdzia, integracji, włączenia, która nakazuje rozeznawać złożone sytuacje. Przełomowe jest stwierdzenie Amoris laetitia, że „nie można już powiedzieć, że wszyscy, którzy są w sytuacji tak zwanej «nieregularnej», żyją w stanie grzechu śmiertelnego, pozbawieni łaski uświęcającej” (nr 301). Papież powołując się na nauczanie św. Tomasza z Akwinu, podkreśla znaczenie okoliczności działania człowieka, które muszą znaleźć zastosowanie w przestrzeganiu norm. Nie chodzi o etykę sytuacyjną, w której decyzja o dobru i złu postępowania zostaje pozostawiona dowolności człowieka, ale przezwyciężenie neoscholastycznej moralności czynów w kierunku etyki cnót. Zawarte w Amoris laetitia ujęcie seksualności nie opiera się na hamartiologii, ale na tomistycznej wizji ludzkich namiętności, które nie są w sobie ani złe, ani dobre moralnie, ale takimi stają się dopiero przez nastawienie i działanie podmiotu. Uzasadnieniem prawa i zobowiązania do duszpasterskiego rozeznawania złożonych sytuacji jest logika miłosierdzia.
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2017, 37, 1; 15-25
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ethics of politics in context of the present
Autorzy:
Ďurčík, V.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/323791.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Politechnika Śląska. Wydawnictwo Politechniki Śląskiej
Tematy:
ethics of politics
ethics of virtues
ethics of institutions
work ethics of a politician
virtues
etyka polityki
etyka cnót
etyka instytucji
etyka pracy polityka
cnoty
Opis:
Ethics of politics focuses on the relationship between politics and morality, deals with principles and norms of political order and action. The politics cannot be exempted neither from morality, moral standards, nor principles. Politicians, political parties, and political institutions that manipulate the truth, bribery, corruption, a strong ruthless governmental politics, as well as mass media manipulation, need to seek recourse in shifting to moral values, and to generally binding moral norms. Our effort will be to explore the ethics of politics at the level of ethics of political institutions, as well as at the level of the ethics of political virtues, i.e. ethics of politics at the level of an individual, moral quality of those acting, with a focus on a politician’s work ethics, which demands to create the widest possible space for the basic moral virtues.
Etyka polityki skupia swą uwagę na relacjach pomiędzy polityką i moralnością, a także zajmuje się zasadami ładu politycznego i działań politycznych. Polityka nie może być wolna od moralności, norm moralnych i zasad. Politycy, partie polityczne, instytucje polityczne, które manipulują prawdą, posługują się przekupstwem i korupcją, realizują bezwzględną politykę rządową, a także manipulują środkami masowego przekazu, powinni zwrócić się ku wartościom moralnym i powszechnie obowiązującym normom moralnym. Podejmiemy próbę poszukiwania etyki polityki na obszarze etyki instytucji politycznych, jak również na obszarze etyki cnót politycznych, tj. etyki na poziomie jednostki, moralnej jakości osób działających, skupiając uwagę na etyce pracy polityka, co wymaga stworzenia możliwie najszerszej przestrzeni podstawowych cnót moralnych.
Źródło:
Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie / Politechnika Śląska; 2016, 94; 41-47
1641-3466
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie / Politechnika Śląska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Etyka cnót wobec kryzysu ekologicznego
Autorzy:
Dzwonkowska, Dominika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/15053605.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czasopisma i Monografie PAN
Tematy:
etyka cnót
etyka środowiskowa
etyka cnót środowiskowych
cnota środowiskowa
antropocen
antropocentryzm
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2016, 2; 57-67
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies