Temat: ethnographic museum - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: THE SIBERIAN COLLECTION OF THE ETHNOGRAPHIC MUSEUM IN CRACOW IN THE LIGHT OF FIELDWORK AND ANTHROPOLOGICAL REINTERPRETATIONS
KOLEKCJA SYBERYJSKA MUZEUM ETNOGRAFICZNEGO W KRAKOWIE W ŚWIETLE BADAŃ TERENOWYCH I ANTROPOLOGICZNEJ REINTERPRETACJI
Autorzy:: Zych, Magdalena
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/433003.pdf
Data publikacji:: 2020-08-10
Wydawca:: Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:: collection
Siberia
ethnographic museum
research
museology
Opis:: The paper presents the results of the academic museum Project called Anthropological reinterpretation of the Siberian collections from the Ethnographic Museum in Cracow that came from Polish 19th-century explorers of Siberia financed by the National Programme for the Development of Humanities (2016–2019). Four major topics of investigation among the collections’ source communities have been presented: Benedykt Dybowski’s collection from Kamchatka, Konstanty Podhorski’s collection from Chukotka, Nenets’ clothing donated by Izydor Sobański, and two cult figurines which reached the Cracow Museum from Jan Żurakowski. The presentation reveals the assumptions of the in-field museology: the method combining the anthropological perspective with museology elements. Furthermore, the digital repository www.etnomuzeum.eu/syberia is discussed; it is the one that makes the collections and research results available online. The paper may prove of interest to professionals curating collections, culture researchers, historians, cultural anthropologists, art historian, conservation services, museology theoreticians.
Źródło:: Muzealnictwo; 2020, 61; 172-180
0464-1086
Pojawia się w:: Muzealnictwo
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Tabor Pamięci Romów jako przykład promowania wiedzy o Romach przez Muzeum Etnograficzne w Tarnowie
Roma Caravan Memorial as an example of pro motion of knowledge about Roma by the Ethnographic Museum in Tarnów
Autorzy:: Kaźmierska, Wioleta
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/952699.pdf
Data publikacji:: 2014-12-15
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:: Roma Caravan Memorial
Ethnographic Museum in Tarnów
Roma Holocaust
tabor pamięci romów
dziedzictwo kulturowe romów
holocaust
Opis:: The first Roma Caravan Memorial set off from outside the Ethnographic Museum in Tarnów in 1996. It was organised by Adam Bartosz, an expert on Roma culture, history and language, and Adam Andrasz, the president of the Association of Roma in Tarnów. The Caravan is to commemorate Roma Holocaust. Members of the Roma community can thus learn about the history of extermination from local priests and authors of historical publications. Participants of the Caravan visit the following places of martyrdom: Żabno where possibly 49 of German and 12 of Hungarian Romas were shot by the Nazis in summer 1943), the grave in Borzęcin Dolny where anonymous 28 Romas, killed in the nearby forests, were buried, and Szczurowa where Germans murdered almost an entire Roma settlement of 93 people; the victims were buried in the local cemetery; it is probably the biggest grave of Roma people on the present territory of Poland. The Caravan Memorial is a project that integrates the Roma and the local community, also friendly villagers, journalists and sometimes passers-by join it.
Pierwszy „Cygański Tabor Pamięci Romów”, który później nazwany został „Międzynarodowym Taborem Pamięci Romów”, wyruszył sprzed dziedzińca tarnowskiego Muzeum Etnograficznego w lipcu 1996 roku. Jedną z głównych idei, która przyświecała organizatorom „Taboru” było upamiętnienie zagłady Romów, którym podobnie jak Żydom naziści odmówili prawa do życia i skazali na całkowitą eksterminację. Tabor jest swego rodzaju „pielgrzymką” upamiętniającą kaźń Romów, jak i oddaniem pomordowanym hołdu w miejscu ich wiecznego spoczynku. „Tabor Pamięci Romów” stanowi istotny element dziedzictwa kulturowego Romów zamieszkujących ziemie polskie. Sięganie do tego dziedzictwa, nawiązywanie do niego i ukazywanie w jak najszerszym zakresie niewątpliwie przyczyniać się będzie do głębszego poznania kultury romskiej.
Źródło:: Sprawy Narodowościowe; 2014, 44; 150-161
2392-2427
Pojawia się w:: Sprawy Narodowościowe
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Strój pyrzycki w świetle źródeł etnograficznych i ikonograficznych zachowanych w Muzeum Narodowym w Szczecinie
Pyrzyce costume in the light of iconographical and ethnographical sources from the National Museum in Szczecin
Autorzy:: Karwowska, Iwona
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/440816.pdf
Data publikacji:: 2018-12-27
Wydawca:: Muzeum Narodowe w Szczecinie
Tematy:: Western Pomerania
Pyrzyce costume
ethnographic sources
museum collections
August Ludwig Most
Pomorze Zachodnie
strój pyrzycki
źródła etnograficzne
zbiory muzealne
Opis:: The article discusses selected elements of traditional Pyrzyce costume, archive records and an oil painting by August Ludwig Most that survived in the collection housed in the Department of Ethnography of Pomerania at the National Museum in Szczecin. The painter’s sketchbook drawings held in the Department of Old Art were also taken into account, showing the look of the costume in the 1930s and 1940s.
Źródło:: Materiały Zachodniopomorskie; 2018, 14; 193-224
0076-5236
Pojawia się w:: Materiały Zachodniopomorskie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Projekt "Ersatz"
"Ersatz" Project
Autorzy:: Harasymowicz, Sława
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/521336.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:: Archival impulse
Counter-archive
Archival archaeology
displacement
Installation
Ethnographic Museum in Krakow
Opis:: Artykuł jest refleksją wokół wystawy pt. Ersatz, która odbyła się w Muzeum Etnograficznym w Krakowie. Subiektywna, twórcza interpretacja fragmentarycznego materiału archiwalnego poprzez opowiedzenie historii na nowo, w ramach odkrywania i rekonstrukcji indywidualnych historii (mikrohistorii) połączonych z historią powszechną, proponowana jest jako krytyczny model renegocjacji współobecności postpamięci z pamięcią autobiograficzną, historii z tożsamością współczesną. Projekt zrealizowany przy współpracy kuratorskiej Katarzyny Szydłowskiej, Konrada Schillera i Ewy Rossal (MEK).
The article is a reflection on the exhibition entitled Ersatz, which took place in the Ethnographic Museum in Krakow. The subjective, creative interpretation of the partial archive material through retelling the story, as a part of discovering and reconstructing individual histories (microhistories) connected with common history, is a proposition of a critical model of renegotiating the coexistence of postmemory and autobiographic memory, history with modern identity. Project was realised in curatiorial collaboration with Katarzyna Szydłowska and Konrad Schiller and Ewa Rossal (MEK).
Źródło:: Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura; 2015, 7, 1 "Re: Reprezentacja – Rekonstrukcja – Reinterpretacja"; 180-189
2083-7275
Pojawia się w:: Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Olender ethnographic park in Wielka Nieszawka: assumptions and implementation
Olenderski park etnograficzny w Wielkiej Nieszawce – założenia i realizacja
Autorzy:: Tyczyńska, Ewa
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1932652.pdf
Data publikacji:: 2021-04-28
Wydawca:: Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:: Olenders
Mennonites
Lower Vistula Valley
architecture
homestead
settlement
Wielka Nieszawka
translocation
open-air museum
ethnographic park
olendrzy
menonici
Dolina Dolnej Wisły
architektura
zagroda
osadnictwo
translokacja
muzeum typu skansenowskiego
park etnograficzny
Opis:: What has proven the most effective and durable form of the preservation of rural historic buildings in Poland is their translocation to open-air museums. A branch of the Maria Znamierowska-Prüffer Ethnographic Museum in Torun, the Olender Ethnographic Park in Wielka Nieszawka was opened to visitors in 2018, and it is the first open-air museum in Poland entirely dedicated to the colonization of the Olenders and Mennonites in the Lower Vistula Valley. Following the decision on the Park’s location in 2011, the construction works were conducted for several following years. They had been preceded by fieldwork allowing to identify six buildings for translocation: residential as well as farm and livestock structures. Constituting the most precious preserved examples of architecture related to the Olender settlement, they date back to the 18th and 19th centuries. Their deplorable technical condition found in the field was most commonly due to the lack of continuous care and to improper preservation of the buildings. Therefore the facilities’ translocation to the Park was the only chance of securing their effective preservation and survival. Owing to the varied structures, substantial alterations over the years and varied preservation state, the historic facilities transferred to the Park posed new conservation and ethnographic challenges. It goes without saying that any relocation of a building sets difficult conservation tasks, that it is a complex multi-stage process which requires contribution from representatives of various professions and trades, while its fulfillment goes well beyond any generally known ‘standards’, revealing new mysteries and problems which have to be solved in real time. What matters a lot in such projects is an appropriate attitude to a historic building, scientifically grounded, and supported with expertise, experience and reliable documentation. The methods and reconstruction means used in the translocation of the edifices to the Olender Ethnographic Park in Wielka Nieszawka described in the paper display the highest standards of open-air museology, owing to which the basic conservation rule, namely securing the historic monument’s authenticity, and thus its historical value, has been obeyed.
Najskuteczniejszą i najbardziej trwałą formą ochrony zabytkowego budownictwa wiejskiego w Polsce okazały się translokacje do muzeów typu skansenowskiego. Olenderski Park Etnograficzny w Wielkiej Nieszawce, będący oddziałem Muzeum Etnograficznego im. M. Znamierowskiej-Prüfferowej w Toruniu, otwarty został dla zwiedzających w 2018 r. i jest pierwszym muzeum na wolnym powietrzu w Polsce poświęconym w całości osadnictwu olenderskiemu i menonitom z Doliny Dolnej Wisły. Decyzję o jego lokalizacji podjęto w 2011 r., a prace nad budową realizowane były w kolejnych kilku latach. Poprzedziły je penetracje terenowe, dzięki którym wytypowanych zostało do translokacji sześć budynków mieszkalnych, gospodarczych i inwentarskich. Pochodzą one z XVIII i XIX w. i stanowią najcenniejsze, zachowane przykłady architektury związanej z osadnictwem olenderskim. Ich stan techniczny zastany w terenie był w większości katastrofalny, najczęściej na skutek braku stałej opieki lub niewłaściwego zabezpieczenia budynków. Dlatego translokacja ich na teren Parku była jedyną skuteczną formą zabezpieczenia i szansą na ich przetrwanie. Przenoszone na teren Parku obiekty – z uwagi na różnorodne konstrukcje, znaczne przebudowy na przestrzeni lat, różny stan zachowania – niosły wraz ze swoją historią nowe wyzwania natury konserwatorskiej i etnograficznej. Każda zresztą translokacja budynku to trudne zadanie konserwatorskie, to proces złożony i wieloetapowy, wymagający uczestnictwa w nim fachowców różnych profesji, a jego realizacja wykraczająca poza powszechnie znany „standard”, niesie ze sobą nowe zagadki i nowe problemy, które wymagają rozwiązywania na bieżąco. Niezwykle ważne jest odpowiednie podejście do zabytkowego budynku, podparte naukowymi podstawami, oparte na wiedzy, doświadczeniu i rzetelnie sporządzonej dokumentacji. Opisane w niniejszym artykule metody i sposoby rekonstrukcji przy translokacji budynków na teren Olenderskiego Parku Etnograficznego w Wielkiej Nieszawce prezentują najwyższe standardy muzealnictwa na wolnym powietrzu, dzięki którym podstawowa zasada konserwatorska, czyli zachowanie autentyzmu zabytku, a w ślad za tym jego wartości historycznej, zostały spełnione.
Źródło:: Muzealnictwo; 2021, 62; 30-40
0464-1086
Pojawia się w:: Muzealnictwo
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Obraz Matki Bożej Kodeńskiej ze zbiorów Muzeum „Górnośląski Park Etnograficzny w Chorzowie”
The Painting of Matka Boża Kodeńska from the Collection of the Museum “Upper Silesian Ethnographic Park in Chorzów”
Autorzy:: Klajmon, Barbara
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2057019.pdf
Data publikacji:: 2015-12
Wydawca:: Muzeum "Górnośląski Park Etnograficzny w Chorzowie"
Tematy:: conservation
oil print
Museum “Upper Silesian Ethnographic Park in Chorzów”
konserwacja
oleodruk
Muzeum "Górnośląski Park Etnograficzny w Chorzowie"
Opis:: The following work presents an analysis of the style and range of conservation interference in anonymous painting entitled: Matka Boska Kodeńska (Eng. Holy Mary of Kodeńsk) from the collections of the Museum “Upper Silesian Ethnographic Park in Chorzów”. Except for the description of the already conducted works and challenges associated with the painting, the article also contains some references to the history of the prototype and tries to classify this work of art and attribute in to a particular artistic community. The Museum “Upper Silesian Ethnographic Park in Chorzów” has been the owner of this image since 2013. It was made on a paper and its condition was described as serious and deep destruction. Simultaneously, to conservation works the object’s iconography and origin were tested. The painting itself shows the Madonna portrayed frontally, which is a characteristic feature of the iconographical style, with the Child on her left hand and baton in the right hand. The characters are situated on a homogenous gold background sparkled with a few red stars. The anthropomorphic imaginations of the sun and moon are placed in the upper corners of the image. Mary and the Child are geometric, only their faces are treated individually, but they are also linear in comparison to the original work. The Madonna’s head is covered with a dark cloth decorated with white patterns. She wears a closed crown with rays extending from it. The infant Christ wears an opened crown with straight, sharp endings. The characters are wearing gold robes decorated with textural vertical and semicircular patterns. Due to this diversification of patterns the separate elements of costumes in the same golden color are highlighted. Different necklaces with crosses of white pearls, pinned with rose flowers on the chest of Mary and Jesus are the only decorative accents. The already conducted researches did not allow for unambiguous attribution and dating of the painting. However, the result of the conservation works that were carried out so far include rescue of the painting and restoration of its lost values.
Praca prezentuje analizę stylistyczną oraz zakres ingerencji konserwatorskiej anonimowego obrazu Matki Bożej Kodeńskiej ze zbiorów Muzeum „Górnośląski Park Etnograficzny w Chorzowie”. Oprócz opisu przeprowadzonych prac i wyzwań z nimi związanych, zawiera również odniesienia do historii pierwowzoru oraz próbę przypisania chorzowskiego obiektu do określonego środowiska twórczego. Muzeum „Górnośląski Park Etnograficzny w Chorzowie” nabyło obraz przedstawiający Matkę Bożą Kodeńską w 2013 roku. Wykonany na podłożu papierowym prezentował stan zachowania kwalifikowany jako głęboka destrukcja. Równolegle do prac konserwatorskich prowadzono badania nad ikonografią i proweniencją obiektu. Sam obraz przedstawia Madonnę ukazaną frontalnie, zgodnie z typem ikonograficznym, z Dzieciątkiem na lewym ręku i buławą w prawej. Postaci są umieszczone na jednorodnym złotym tle, które rozbijają nieliczne czerwone gwiazdki oraz konturowe, antropomorficzne wyobrażenia słońca i księżyca umieszczone w górnych narożnikach. Postaci Maryi i Dzieciątka są zgeometryzowane, indywidualnie zostały potraktowane jedynie twarze. Jednakże i one są linearne, przetworzone w stosunku do oryginału. Głowę Madonny nakrywa ciemna chusta zdobiona białymi wzorami, na której spoczywa zamknięta korona, z odchodzącymi od niej promieniami. Dzieciątko nosi koronę otwartą z prostymi, ostrymi zębami. Szaty postaci są złote, zdobione fakturowo wzorami pionowymi i półkolistymi. Dzięki temu zróżnicowaniu zaakcentowano odrębne elementy strojów utrzymanych w tej samej, złotej kolorystyce. Jedynym odmiennym akcentem dekoracyjnym są naszyjniki z krzyżykami z białych perełek, upięte kwiatami róży na piersiach Maryi i Jezusa. Przeprowadzone badania nie pozwoliły na jednoznaczną atrybucję i datowanie obrazu. Jednak efektem wykonanych prac jest uratowanie samego zabytku i przywrócenie mu utraconych walorów.
Źródło:: Rocznik Muzeum "Górnośląski Park Etnograficzny w Chorzowie"; 2015, 3, 3; 145-164
2353-2734
Pojawia się w:: Rocznik Muzeum "Górnośląski Park Etnograficzny w Chorzowie"
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Nieznane polskie subskrypcje do emblematów Ottona van Veen i Hermana Hugona. Przyczynek do funkcjonowania zachodniej grafiki religijnej w kulturze staropolskiej
Unknown Polish subscriptiones to the emblems by Otton van Veen and Herman Hugon. Some remarks on how Western sacred engravings functioned in the Old Polish culture
Autorzy:: Grześkowiak, Radosław
Niedźwiedź, Jakub
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/636439.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:: Otton van Veen
Herman Hugon
Western sacred engravings
emblems
Ethnographic Museum in Krakow
Opis:: The Seweryn Udziela Etnographic Musem in Kraków holds an impressive collection of old engravings, among which there are also copperplates by Cornelis Galle. He used selected prints from Amorum emblemata (1608) and Amoris divini emblemata (1615) by Otton van Veen and Pia desideria (1624) by Herman Hugon to form his own emblematic cycle on metaphysical relations between the Soul and Amor Divinus. The drawings from the works of Veen and Hugon were very popular in the 17th century and inspired numerous poets and editors around Europe. In the Polish-Lithuanian Commonwealth it was Hugons Pia desideria that aroused particular interest. The cycle was imitated and translated by e.g. Mikołaj Mieleszko SJ, Zbigniew Morsztyn, Aleksander Teodor Lacki and Jan Kościesza Żaba. On three of the Galle’s prints stored in the Kraków museum an anonymous author wrote, unknown until now, epigrams accompanying the icons taken from the cycle by Veen (No. 8 and 21) and by Hugon (II 5). This emblematic micro-cycle was, with all probability, written down at the end of the 17th or at the beginning of the 18th century by a nun or a monk in one of the Little Poland convents or monasteries. Possibly the origins of the cycle may be linked with the Carmelite nuns’ convent in Cracow. And whether it is the actual place where the cycle was created or not, it is a good point to begin studies on the employment of emblematic practices in Catholic convents and monasteries in the Polish-Lithuanian Commonwealth between the 16th and the 18th centuries. Imported copperplates and woodcuts were a typical piece of the equipment of a cell. They were hung on the cell walls or simply were collected in sets of prints and often exchanged as gifts among nuns or monks, e.g. on the occasion of New Years Eve (an example of such a gift from 1724 is given in this paper). It was a common practice to put notes of diverse character on the reverse side of such prints, e.g. autobiographic details, short prayers or excerpts from sacred texts and religious literature. Still, the main purpose of the emblems was their application in everyday meditations and other forms of personal prayers. The three subscriptiones in the Ethnographic Museum in Krakow are also prayers of this kind, combining word and image.
Źródło:: Terminus; 2012, 14, 25; 47-68
2084-3844
Pojawia się w:: Terminus
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Muzeum na wolnym powietrzu w Katowicach (1929–1955). Idee, plany i realizacja
Open Air Museum in Katowice (1929–1955). The Idea, Plan and Realization
Autorzy:: Rygus, Piotr
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2051737.pdf
Data publikacji:: 2013-12
Wydawca:: Muzeum "Górnośląski Park Etnograficzny w Chorzowie"
Tematy:: history of museology
open-air museums
Museum “Upper Silesian Ethnographic Park in Chorzów”
historia muzealnictwa
muzea na wolnym powietrzu
Muzeum "Górnośląski Park Etnograficzny w Chorzowie"
Opis:: Although the first open-air museum was opened to the public at the end of the 19th century, the concept became popular in Poland only after the country had regained its independence in 1918. During that time, the idea was born to creatie a Silesian village heritage park, and the person who rose to the challenge was Tadeusz Dobrowolski, a conservator of monuments and the director of the Art Department at the Silesian Voivodeship Office since 1927. He saw that the industrialization of the region was rapidly consuming more and more examples of the old wooden architecture – a crucial argument in the discussion on the Polish identity of Upper Silesia. The area of the Kosciuszko Park in Katowice was selected as the location for the new heritage park. It is the place where in 1933 the court granary from Gołkowice and in 1938-1939 – the church of St. Michael Archangel from Syrynia were reconstructed. The outbreak of the war shattered all further opportunities to expand the display. The issue of creating the Silesian village heritage park in this spot was brought up again in the 1950s. Finally, out of the many propositions for its location, the decision was made to choose the westernmost part of the Voivodeship Park of Culture and Recreation in Chorzów.
Chociaż pierwsze muzeum na wolnym powietrzu udostępniono zwiedzającym pod koniec XIX wieku, w Polsce idea ta nabrała popularności dopiero po odzyskaniu niepodległość w 1918 roku. Wówczas także narodziła się myśl stworzenia skansenu wsi śląskiej. Zadania tego podjął się Tadeusz Dobrowolski, który od 1927 roku pełnił funkcję konserwatora zabytków i kierownika Oddziału Sztuki w Śląskim Urzędzie Wojewódzkim. Spostrzegł on bowiem, że industrializacja regionu w zawrotnym tempie pochłania kolejne przykłady drewnianej architektury, będącej istotnym dowodem w dyskusji o polskość Górnego Śląska. Na lokalizację nowego skansenu wybrano obszar Parku Kościuszki w Katowicach, gdzie w 1933 roku odtworzono zabudowania spichlerza dworskiego z Gołkowic, a w latach 1938-1939 kościoła Michała Archanioła z Syryni. Wybuch wojny przekreślił szanse dalszej rozbudowy ekspozycji. W latach 50. tych XX weku po raz kolejny podjęto temat utworzenia skansenu wsi śląskiej w tym miejscu. Ostatecznie spośród kilku propozycji jego lokalizacji wybrano zachodnie krańce Wojewódzkiego Parku Kultury i Wypoczynku w Chorzowie.
Źródło:: Rocznik Muzeum "Górnośląski Park Etnograficzny w Chorzowie"; 2013, 1, 1; 83-98
2353-2734
Pojawia się w:: Rocznik Muzeum "Górnośląski Park Etnograficzny w Chorzowie"
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Museums beyond walls in the context of the third place’s concept
Muzea poza murami w kontekście koncepcji trzeciego miejsca
Autorzy:: Jagodzińska, Katarzyna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/433203.pdf
Data publikacji:: 2018-07-16
Wydawca:: Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:: Ray Oldenburg
concept of the third place
Museum Forum in Kraków
Sculpture Park at Bródno in Warsaw
Ethnographic Museum in Kraków
koncepcja trzeciego miejsca
Muzeum Forum w Krakowie
Park Rzeźby na Bródnie w Warszawie
Muzeum Etnograficzne w Krakowie
Opis:: The article focuses on museums’ activity that reaches beyond the walls of their premises in the context of a concept of the so-called third place. The third place – as a gathering place which is neither one’s home, i.e. first place, nor workplace, i.e. second place – was described by an American sociologist Ray Oldenburg in 1999 in his book The Great Good Place: Cafes, Coffee Shops, Bookstores, Bars, Hair Salons, and Other Hangouts at the Heart of a Community. Three study cases have been used in the article: Museum Forum (project carried out by the National Museum in Kraków), Bródno Sculpture Park (project co-conducted by the Museum of Modern Art in Warsaw), and the method of work implemented by the Ethnographic Museum in Kraków, including in particular the project Dzikie Planty (Wild “Planty” Park). I discuss assumptions the projects have been based on, how they fit in an overall strategy of the museums, and reasons why they have been undertaken. Finally, I wonder whether having been conducted in a fully accessible public space and conducive to users’ interaction make it justified to categorise them as the third places in the meaning given by Oldenburg. Although Oldenburg’s concept has been regarded by museum theorists as not applicable to museums, I have come to the conclusion that projects conducted by museums in a non-committal context of an open space meet the conditions the third places do.
Tematem artykułu jest działalność muzeów poza murami ich siedzib w kontekście koncepcji tzw. trzeciego miejsca. Trzecie miejsce – jako miejsce spotkań, które znajduje się poza pierwszym miejscem, którym jest dom i drugim, którym jest miejsce pracy – opisał amerykański socjolog Ray Oldenburg w 1999 r., w książce The Great Good Place: Cafes, Coffee Shops, Bookstores, Bars, Hair Salons, and Other Hangouts at the Heart of a Community. W artykule podstawą dla rozważań są 3 studia przypadków: Muzeum Forum (projekt realizowany przez Muzeum Narodowe w Krakowie), Park Rzeźby na Bródnie (projekt współrealizowany przez Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie) oraz metoda pracy Muzeum Etnograficznego w Krakowie ze szczególnym uwzględnieniem projektu Dzikie Planty. Wskazuję założenia tych projektów, ich miejsce w strategiach programowych i powody ich podjęcia przez muzea, a w finale zastanawiam się czy fakt, że są realizowane w przestrzeniach w pełni dostępnych, a ich charakter sprzyja interakcjom pomiędzy użytkownikami, może uzasadniać ich kategoryzację jako trzecich miejsc w rozumieniu Oldenburga. Mimo podnoszonej w literaturze muzeologicznej nieprzystawalności tej koncepcji do muzeów, dochodzę do wniosku, że projekty realizowane przez muzea w niezobowiązującym kontekście otwartej przestrzeni, spełniają warunki stawiane trzecim miejscom.
Źródło:: Muzealnictwo; 2018, 59; 123-131
0464-1086
Pojawia się w:: Muzealnictwo
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Maria Znamierowska-Prüffer – an ethnologist and museologist
Autorzy:: Czachowski, Hubert
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1932827.pdf
Data publikacji:: 2019-07-19
Wydawca:: Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:: Maria Znamierowska-Prüffer (1898–1990)
ethnology
museology
Ethnographic Museum in Vilnius
Ethnographic Museum in Toruń
fishery
folklore
Intangible Cultural Heritage (ICH)
open-air museum
Znamierowska-Prüfferowa (1898–1990)
etnologia
muzealnictwo
Muzeum Etnograficzne w Wilnie
Muzeum Etnograficzne w Toruniu
rybołówstwo
folklor
dziedzictwo niematerialne
muzeum na wolnym powietrzu
Opis:: Born in Kybartai, Lithuania, on 13 May 1898, in the 1930s Maria Znamierowska studied ethnology at the Stephen Batory University (USB) in Vilnius under Prof. Cezaria Baudouin de Courtenay-Ehrenkreutz and Prof. Kazimierz Moszyński. She began working at the University Ethnographic Museum established by Prof. Ehrenkreutz; apart from the collection of material culture, the Museum researched into and collected records of oral and musical folklore. M. Znamierowska organized exhibitions on folk construction, and investigated folk fishery, the topic she dealt with in her MA thesis and doctoral dissertation. In 1925, she married the zoologist and entomologist Prof. Jan Prüffer. Following WW II, Znamierowska-Prüffer and a group of USB professors came to Toruń, where she was employed as lecturer at the Chair of Ethnology and Ethnography of the Nicolaus Copernicus University (UMK). She made attempts to establish an ethnographic museum resembling the Vilnius one at her Chair, however, she was only able to set up an ethnographic section at the Toruń City Museum (1946-1958). Having received Professor’s title in 1955, in 1959 she launched a separate Ethnographic Museum in Toruń, additionally establishing an ethnographic park by the museum. Her most important exhibition: ‘Traditional Folk Fishery in Poland’, was mounted in 1963. Committed to creating open-air museums in Poland, M. Znamierowska-Prüffer also released publications on ethnographic museology. Having headed the Toruń institution for 13 years, she left the Museum boasting the collection of 15,000 exhibits and an ample Folklore Archive. In 1958-1963, she headed UMK’s Chair of Ethnography, however giving museology lectures until 1988. She participated in numerous ethnology and museology conferences around Europe. An active member of the Polish Folklore Association, she held various positions in its structures until 1978, when she became its honorary member. Retired, she continued her in-field research, and worked on her last publication meant to recapitulate all her research into fishery (1988). She died in Toruń in 1990, and was buried there. The Toruń Ethnographic Museum has been named after her since 1990.
Maria Znamierowska urodziła się 13 maja 1898 r. w Kibartach na Litwie. W latach 20. XX w. studiowała etnologię na Uniwersytecie Stefana Batorego (USB) w Wilnie pod kierunkiem prof. Cezarii Baudouin de Courtenay-Ehrenkreutz oraz prof. Kazimierza Moszyńskiego. Pracę rozpoczęła w stworzonym przez prof. Ehrenkreutz uniwersyteckim Muzeum Etnograficznym, które poza kolekcją kultury materialnej prowadziło badania i gromadziło zapisy folkloru ustnego i muzycznego. M. Znamierowska organizowała wystawy budownictwa ludowego oraz prowadziła badania ludowego rybołówstwa, czego dotyczyły jej prace – magisterska i doktorska. W 1925 r. wyszła za mąż za zoologa i entomologa prof. Jana Prüffera. Po II wojnie światowej Znamierowska-Prüfferowa przybyła razem z grupą profesorów USB do Torunia, i na nowo utworzonym uniwersytecie została zatrudniona jako adiunkt w Katedrze Etnologii i Etnografii Uniwersytetu Mikołaja Kopernika (UMK). Próbowała zorganizować przy Katedrze muzeum etnograficzne na wzór wileński, ale mogła tylko stworzyć dział etnograficzny w Muzeum Miejskim w Toruniu (1946–1958). W 1955 r. otrzymała tytułu profesora, a w 1959 r. otworzyła odrębne Muzeum Etnograficzne w Toruniu, tworząc także przymuzealny park etnograficzny. W 1963 r. powstała jej najważniejsza wystawa „Tradycyjne rybołówstwo ludowe w Polsce”. M. Znamierowska-Prüfferowa była zaangażowana w powstawanie w Polsce muzeów na wolnym powietrzu i publikowała na temat muzealnictwa etnograficznego. Dyrektorem toruńskiej placówki była przez 13 lat, zostawiła muzeum z kolekcją 15 000 eksponatów i obszernym Archiwum Folkloru. W latach 1958–1963 była kierownikiem Katedry Etnografii UMK, a do 1988 r. prowadziła wykłady z muzealnictwa. Brała udział w wielu konferencjach etnologicznych i muzealniczych w Europie. Aktywnie pracowała w Polskim Towarzystwie Ludoznawczym, pełniąc różne funkcje, a w 1978 r. została jego członkiem honorowym. Na emeryturze nadal prowadziła badania terenowe i pracowała nad ostatnią publikacją, będącą podsumowaniem jej badań nad rybołówstwem (1988). Zmarła w 1990 r. w Toruniu i tutaj została pochowana. Od 1990 r. Muzeum Etnograficzne w Toruniu nosi jej imię.
Źródło:: Muzealnictwo; 2019, 60; 154-162
0464-1086
Pojawia się w:: Muzealnictwo
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Magdalena Rostworowska: “It was just a normal job – we did field research, studies, trips; we prepared exhibitions and museum collections.” The beginning and development of ethnology and ethnographical museology in postwar Wrocław
Autorzy:: Kurpiel, Anna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/31803980.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Ośrodek Pamięć i Przyszłość
Tematy:: Polish ethnography
Polish Ethnographical Society
Polish Ethnographic Atlas
Ethnological Museum in Wrocław
herstory of knowledge
oral history
Opis:: The paper presents a biographical interview with Dr. Magdalena Rostworowska, an ethnographer and museologist, focusing on her professional experience. Her narrative gives us a valuable in sight into the development of the ethnological community in Wrocław with its main institutions: the Polish Ethnographic Atlas, the Polish Ethnological Society and the Ethnographical Museum, as well as the substantive dilemmas and choices of Polish ethnographers who began their research in post-war Lower Silesia.
Źródło:: Wrocławski Rocznik Historii Mówionej; 2023, 13; 224-253
2719-7522
2084-0578
Pojawia się w:: Wrocławski Rocznik Historii Mówionej
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Konserwacja ołtarzyka domowego i rzeźby św. Stanisława – eksponatów Muzeum „Górnośląski Park Etnograficzny w Chorzowie”
Restoration of a Home Altar and a Sculpture of St. Stanislaus – Exhibits from the Museum “Upper Silesian Ethnographic Park in Chorzów”
Autorzy:: Chyłka, Paulina
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/37511877.pdf
Data publikacji:: 2016-12
Wydawca:: Muzeum "Górnośląski Park Etnograficzny w Chorzowie"
Tematy:: Museum “Upper Silesian Ethnographic Park in Chorzów”
conservation
St. Stanislaus
sculpture
home altar
Muzeum "Górnośląski Park Etnograficzny w Chorzowie"
konserwacja
św. Stanisław
rzeźba
ołtarzyk domowy
Opis:: Restoration of a Home Altar and a Sculpture of St. Stanislaus – Exhibits from the Museum “Upper Silesian Ethnographic Park in Chorzów” The following object illustrative article is dedicated to the issues of maintenance and restoration of objects of polychromed wood on the example of two exhibits from the Museum “Upper Silesian Ethnographic Park in Chorzow”: the altar home ref. no. GPE–3529, and the sculpture of St. Stanislaus – Bishop ref. no. GPE–2675. Furthermore, the article presents a brief description of the objects, the technology of creation, the objects’ history and the state of their preservation as well as the causes of the destruction of each exhibit. A major part of the article was devoted to the description of course of maintenance and restoration works with regard to methods and materials used and different stages of accomplishing the restoration goals.
Źródło:: Rocznik Muzeum "Górnośląski Park Etnograficzny w Chorzowie"; 2016, 4, 4; 238-253
2353-2734
Pojawia się w:: Rocznik Muzeum "Górnośląski Park Etnograficzny w Chorzowie"
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Konserwacja malowanej szafy ludowej ze zbiorów Muzeum „Górnośląski Park Etnograficzny w Chorzowie”
Restoration of the Painted Folk Wardrobe from the Collection of the Museum „Upper Silesian Ethnographic Park in Chorzów”
Autorzy:: Klajmon, Barbara
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2052180.pdf
Data publikacji:: 2014-12
Wydawca:: Muzeum "Górnośląski Park Etnograficzny w Chorzowie"
Tematy:: restoration
folk furniture
Museum "Upper Silesian Ethnographic Park in Chorzów"
konserwacja
meble ludowe
Muzeum "Górnośląski Park Etnograficzny w Chorzowie"
Opis:: The following article undertakes the attempt to present the history of painted folk furniture, simultaneously giving a brief description of the collection of furniture belonging to the Museum “Upper Silesian Ethnographic Park in Chorzów”. Additionally the author of the work tries to reconstruct the history of a painted wooden wardrobe from 1848, which came to the Museum in 2009. The most extensive part of the work focuses on the presentation of the history of discovery of the original polychrome and maintenance of the furniture. The completed works led to the restoration of the wardrobe’s lost values.
Artykuł przybliża historię malowanych mebli ludowych i skrótowo opisuje kolekcję mebli posiadanych przez Muzeum „Górnośląski Park Etnograficzny w Chorzowie”. Następnie autor dokonuje próby rekonstrukcji historii malowanej szafy drewnianej z 1848 roku, która trafiła do Muzeum w 2009 roku. Najobszerniejszą część pracy stanowi przedstawienie historii odkrycia pierwotnych polichromii oraz konserwacji mebla. Wykonane prace doprowadziły do przywrócenia obiektowi utraconych walorów.
Źródło:: Rocznik Muzeum "Górnośląski Park Etnograficzny w Chorzowie"; 2014, 2, 2; 158-173
2353-2734
Pojawia się w:: Rocznik Muzeum "Górnośląski Park Etnograficzny w Chorzowie"
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Dziedzictwo kulinarne i jego miejsce w turystyce etnograficznej na przykładzie muzeów skansenowskich
Culinary heritage and its position in etnographic tourism on the example of open-air museums
Autorzy:: Orłowski, Dominik
Woźniczko, Magdalena
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2049265.pdf
Data publikacji:: 2020-01-24
Wydawca:: Centrum Doradztwa Rolniczego w Brwinowie. Oddział w Poznaniu
Tematy:: dziedzictwo kulinarne
turystyka etnograficzna
muzeum skansenowskie
culinary heritage
ethnographic tourism
open-air museum
Opis:: Muzea skansenowskie, ze względu na swoje nieocenione walory są idealną przestrzenią dla popularyzacji wiejskiego dziedzictwa kulturowego, a zwłaszcza pożywienia charakterystycznego dla grup etnograficznych, które występują na danym obszarze działalności muzeum. W opracowaniu zaprezentowano zjawisko turystyki etnograficznej w świetle literatury naukowej, następnie omówiono wybrane lekcje muzealne prezentujące zagadnienia pożywienia ludowego, a na zakończenie przedstawiono wydarzenia folklorystyczne promujące wiejskie dziedzictwo kulinarne, które stanowią element oferty turystyki etnograficznej w muzeach skansenowskich. Celem pracy jest ukazanie dziedzictwa kulinarnego i jego miejsca w turystyce etnograficznej na przykładzie funkcjonowania muzeów skansenowskich, które w ostatnich latach sprzyjają rozwojowi tego rodzaju turystyki kulturowej w Polsce. Do przygotowania opracowania zastosowano badania niereaktywne – metodę analizy treści, w których wykorzystano dane wtórne pochodzące z literatury przedmiotu i technikę obserwacji uczestniczącej podczas licznych wizyt studyjnych w muzeach skansenowskich w różnych częściach Polski, w latach 2009-2019.
Open-air museums, due to their invaluable values, are an ideal space for popularizing the rural cultural heritage and particularly food characteristic for ethnographic groups that occur in the area of the museum’s activity. The study presented the phenomenon of ethnographic tourism in the light of scientific literature, then it discussed selected museum lessons presenting the issues of folk food, and finally it presented folklore events promoting rural culinary heritage, which are part of the ethnographic tourism offer in open-air museums. The aim of the work is to show the culinary heritage and its place in ethnographic tourism on the example of functioning of open-air museums, which recently have promoted the development of this type of cultural tourism in Poland. Non-reactive research - a method of content analysis was chosen to prepare the study. It used secondary data from the literature on the subject and the technique of participating observation during numerous study visits to open-air museums in various parts of Poland in 2009-2019.
Źródło:: Zagadnienia Doradztwa Rolniczego; 2019, 98, 4; 116-130
1232-3578
2719-8901
Pojawia się w:: Zagadnienia Doradztwa Rolniczego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Działalność kolekcjonerska Juliusza Zborowskiego na rzecz Muzeum Tatrzańskiego w kontekście plebiscytu spisko-orawskiego
Juliusz Zborowski’s collecting activity for the Tatra Museum in the context of the Spiš-Orava plebiscite
Autorzy:: Kwiecińska, Magdalena
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/19322546.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
Tematy:: Juliusz Zborowski
collecting
plebiscite
Spisz
Orava
the Tatra Museum
ethnographic collection
kolekcjonowanie
plebiscyt
Spiš
Orawa
Muzeum Tatrzańskie
zbiory etnograficzne
Opis:: Juliusz Zborowski, absolwent polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego w 1913 roku zamieszkał na Podhalu, bo podjął pracę nauczyciela w nowotarskim gimnazjum. Wydarzenia historyczne tamtych lat związane z ustalaniem nowych granic II Rzeczpospolitej sprawiły, że zaangażował się w działania na rzecz ochrony kulturowego dziedzictwa na spornych terenach Spisza i Orawy. Był członkiem Głównego Komitetu Plebiscytowego Spisko-Orawskiego, następnie kierownikiem jego referatu prasowego „Gazety Podhalańskiej” (1919–1920), od 1918 roku członkiem Towarzystwa Tatrzańskiego, by w 1922 roku zostać pierwszym dyrektorem Muzeum Tatrzańskiego. W 1920 roku Główny Komitet Plebiscytowy uległ likwidacji, a zebrane na jego działalność pieniądze zostały przeznaczone na zakup etnograficznych okazów z tak zwanych kresów południowych II Rzeczpospolitej. Zborowski zajął się ich pozyskiwaniem dla muzeum. W efekcie ponad dwieście egzemplarzy obrazów malowanych na szkle i barwnej ceramiki oraz liczne obiekty od prywatnych kolekcjonerów wzbogaciły zbiory Muzeum Tatrzańskiego.
Juliusz Zborowski, a graduate of Polish Philology at the Jagiellonian University, moved to Podhale in 1913, as he started working as a teacher in a junior high school in Nowy Targ. The historical events of those years, related to the establishment of new borders of the Second Polish Republic, made him engaged in activities for the protection of cultural heritage in the disputed areas of Spisz and Orawa. He was a member of the Main Plebiscite Committee of Spisz-Orawa, then the head of its press section of Gazeta Podhalańska (1919–1920), from 1918 a member of the Tatra Society, and in 1922 he became the first director of the Tatra Museum. In 1920, the Main Plebiscite Committee was liquidated, and the money collected for its activities was allocated to the purchase of ethnographic artefacts from the so-called southern borderlands of the Second Polish Republic. Zborowski started sourcing them for the museum. As a result, over two hundred examples of paintings painted on glass and colored ceramics as well as numerous objects from private collectors enriched the collections of the Tatra Museum.
Źródło:: Lud; 2023, 107, 1; 307-328
0076-1435
Pojawia się w:: Lud
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "ethnographic museum" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język