Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "esse" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 27
Tytuł:
Existence And God: On Aquinas–Kerr’s Metaphysical Argument
Istnienie i Bóg: o metafizycznym argumencie Akwinaty–Kerra
Autorzy:
Wojtysiak, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/488791.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
the theistic argument from De Ente et Essentia
existence
the essence-esse composition
God as esse tantum
participation
teistyczny argument z De ente et essentia
istnienie
złożenie z istoty i esse
Bóg jako esse tantum
partycypacja
Opis:
In this paper, I discuss, as carried out by Gaven Kerr, a reconstruction of Aquinas’s argument for the existence of God from his work De Ente et Essentia. My analysis leads to complementing Kerr’s proposal with the following elements: (i) a summarization of the presented argument in a more formal manner; (ii) a specification of the main presuppositions of the Thomistic conception of existence; (iii) a drawing of attention to the fact that the essence–esse composition is a borderline case of the array of potency–act compositions; (iv) a distinguishing of the empirical (connected with the problem of the regress) and speculative (deprived of such a problem) interpretations or versions of Aquinas’s argument; (v) a clarification of what is the Divine exception from the essence–esse composition; (vi) a distinguishing of the three models of participation and a defence of the moderate model. I regard the following two issues to be of key importance for the argument under discussion: the relation between the Aristotelian compositional model and the Platonic model of participation as well as the defence of the Thomistic conception of the essence–esse composition.
W niniejszym tekście dyskutuję, dokonaną przez Gavena Kerra, rekonstrukcję Akwinaty argumentu za istnieniem Boga z dzieła De ente et essentia. Moja analiza prowadzi do uzupełnienia propozycji Kerra o następujące elementy: (i) bardziej formalne streszczenie rozpatrywanego argumentu; (ii) wyszczególnienie głównych założeń Tomistycznej koncepcji istnienia; (iii) zwrócenie uwagi na to, że kompozycja istota–esse jest granicznym przypadkiem ciągu kompozycji możność–akt; (iv) odróżnienie empirycznej (związanej z problemem regressu) oraz spekulatywnej (pozbawionej tego problemu) interpretacji argumentu; (v) precyzacja, na czym polega wyjątek od kompozycji istota–esse; (vi) odróżnienie trzech modeli relacji esse stworzonego do esse tantum. Za kluczowe dla dyskutowanego argumentu uznaję dwie kwestie: relacji między Arystotelesowskim modelem kompozycyjnym a Platońskim modelem partycypacyjnym oraz obrony Tomistycznej koncepcji kompozycji istota–esse.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2019, 67, 4; 89-103
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jeszcze o istnieniu — próba rekapitulacji
On Existence Again. An Attempt at a Recapitulation
Autorzy:
Wojtysiak, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/488477.pdf
Data publikacji:
2017-12-20
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
istnienie
przedmioty intencjonalne i realne
rozróżnienie esse-essentia
Akwinata
Barry Miller
existence
real and intentional objects
the esse-essentia distinction
Aquinas
Opis:
W niniejszym artykule przedstawiam moje poglądy dotyczące tematyki istnienia. Moją prezentację organizuję wokół trzech rozróżnień: między statycznymi a dynamicznymi koncepcjami istnienia, między istnieniem czegoś jako faktem a istnieniem jako zasadą (czynnikiem wewnątrzbytowym) czegoś, między (przygodnym) istnieniem czegoś a (Boskim) istnieniem samym (czystym). Staram się przy tym bronić poznawczej wartości drugich członów tych dystynkcji w kontekstach ontologicznych i teologicznych. Za pomocą kilku eksperymentów myślowych pokazuję, że istnienie jako zasada jest czynnikiem różnicującym przedmioty realne względem intencjonalnych oraz realne (aktualne) stany świata względem potencjalnych. Istnienie jest także koniecznym warunkiem swoistych aktywności poszczególnych bytów. W końcowych częściach artykułu podejmuję dyskusję z trudnościami postawionymi przez Marka Piwowarczyka w jego artykule Trudności analizy faktu istnienia. Wykorzystuję przy tym koncepcję Barry’ego Millera, która — moim zdaniem — dostarcza narzędzi rozwiązujących większość tych (lub podobnych) trudności.
In the paper, I put forward my views on the topic of existence. I do it by focusing on three distinctions: between static conceptions of existence and dynamic ones; between existence (of something) as a fact and as a principle of being; and between the limited existence of contingent beings and the Divine existence itself. I try to defend the cognitive value of the second parts of these distinctions in ontological and theological contexts. In my opinion, existence as a dynamic factor of being makes the difference between real and intentional objects, as well as between real (actual) and potential states of the world. Existence is also a necessary condition of proper activities of beings. In the final parts of the article I discuss some objections stated by Marek Piwowarczyk in his essay “Troubles with an Analysis of Facts of Existence.” I maintain that most of these (or similar) difficulties can be resolved by means of tools present in Barry Miller’s conception of existence.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2017, 65, 4; 93-114
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
MARITAIN AND AQUINAS ON OUR DISCOVERY OF BEING
Autorzy:
Wippel, John F.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/507683.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
International Étienne Gilson Society
Tematy:
Maritain
Aquinas
Gilson
essence
esse
ens
metaphysics
abstraction
judgment
separation
Opis:
The author presents and compares Maritain’s and Aquinas’s accounts of our discovery (1) of being as existing; and (2) of being as being (ens inquantum ens or the subject of metaphysics). He finds that especially in his final discussion of how one discovers being as being, Maritain’s account suffers greatly from the absence of any appeal to Aquinas’s negative judgment of separation and also from the omission of reference to the role of judgments of existence in one’s discovery of a premetaphysical notion of being. Wippel finds no evidence in Aquinas’s texts for Maritain’s defense of an intuition of being or of existence.
Źródło:
Studia Gilsoniana; 2014, 3; 415-443
2300-0066
Pojawia się w:
Studia Gilsoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Opuścić bezpieczne schronienie. Problem obcości w świetle filozofii dialogu
To Leave the Safe Shelter: The Problem of ‘Otherness,’ as seen in the Light of the Philosophy of Dialogue
Autorzy:
WIECZOREK, Krzysztof T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046723.pdf
Data publikacji:
2020-01-12
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
obcość, dialog, doświadczenie agatologiczne, topografia bytu, des-inter-esse-ment
otherness, dialogue, agathological experience, topography of being, des-inter-esse-ment
Opis:
Europa, chcąc nie chcąc, musi zmierzyć się dziś z problemem stosunku do obcych. Nie wystarczą tymczasowe rozwiązania, nie pomoże uszczelnianie granic i budowanie obozów dla uchodźców. Potrzebne jest gruntowne przemyślenie tematu. W tym celu warto sięgnąć po inspiracje do filozofii. Takich inspiracji autor poszukuje na drodze krytycznej lektury tekstów Martina Bubera, Ferdinanda Ebnera, Franza Rosenzweiga, Emmanuela Lévinasa, Józefa Tischnera i Marcii Sá Cavalcante Schuback. Wynika z nich potrzeba rozumienia kategorii obcości jako zrelatywizowanej do określonej wspólnoty kulturowej oraz ustosunkowania się do następujących problemów: (1) czy obcość jest cechą nieredukowalną i nieusuwalną, czy stanem tymczasowym i możliwym do przezwyciężenia; (2) które elementy europejskiej tradycji kulturowej wymagają przezwyciężenia, byśmy mogli skutecznie uporać się z tym problemem; (3) czy filozofia europejska potrafiła wyciągnąć trafne wnioski z tragicznych wydarzeń wojen, totalitaryzmu i ludobójstwa; (4) czy rację ma Lévinas, głosząc potrzebę nowego ugruntowania relacji etycznych dzięki myśleniu „poza filozofią”, zakładającemu „ontologiczne zerwanie” na rzecz swoiście rozumianego „désintéressement”. Autor poszukuje własnych odpowiedzi na te pytania, by lepiej zrozumieć współczesny status fenomenu obcości.
Whether it be desired or not, Europe must face today the problem of her relation to ‘others.’ Temporary solutions will not suffice, neither will tightening the borders or founding refugee camps. A thorough and profound reconsideration of the issue is necessary, which calls for seeking inspiration in philosophy. The inspiration in question is found by the author in a critical reading of Martin Buber, Ferdinand Ebner, Franz Rosenzweig, Emmanuel Lévinas, Józef Tischner, and Marcia Sá Cavalcante Schuback. As a result, the author proposes to conceive of the category of ‘otherness’ as relativized to the conditions of a given community of culture, and points to the necessity of taking a clear position on issues such as: (1) whether ‘otherness’ is irreducible and irremovable a trait, or rather a temporary condition that may be overcome; (2) which elements of European culture tradition need to be overcome so that the problem in question may be effectively addressed; (3) whether European philosophy has come to the right conclusions about the tragic events, such as the wars, totalitarianisms and genocide, it has experienced; (4) whether Lévinas is right in pointing to the need for a new ‘grounding’ of ethical relations by means of thinking ‘outside philosophy,’ which presupposes an ‘ontological rupture’ for the sake of a specific désintéressement. The author seeks his own answers to the above questions so that the present status of the phenomenon of ‘otherness’ may be understood better. Translated by Dorota Chabrajska
Źródło:
Ethos; 2017, 30, 1 (117); 76-104
0860-8024
Pojawia się w:
Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
How Save Aquinas’s “Intellectus Essentiae Argument” For The Real Distinction Between Essence And Esse?
Jak ocalić Akwinaty „argument intellectus essentiae” za realną różnicą między istotą i esse?
Autorzy:
Twetten, David
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/488403.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Aquinas
“Intellectus essentiae Argument”
esse
essence
Lawrence Dewan
Akwinata
„argument Intellectus essentiae”
istota
Opis:
Aquinas’ so-called “Intellectus essentiae Argument” for the distinction between being and essence is notoriously suspect, including among defenders of Aquinas’ distinction. For the paper in this volume, I take as my starting point the recent defense of the argument by Fr. Lawrence Dewan, O.P. Fr. Dewan’s project is unsuccessful. Pointing out some shortcomings in his readings allows me to take up his call to highlight the “formal” or “quidditative side” of Aquinas’ metaphysics, in this case in regards to the proofs of the “real distinction.” Accordingly, the second half of this paper sets forth a way in which the famous “Intellectus essentiae Argument” of De Ente et Essentia 4 can succeed as a proof of the real distinction. Aquinas’ argument presupposes the prior real distinction between essence and supposit or individual substance. Esse is the ontological component that makes true our judgments that substances actually are: Obama exists. By contrast, this “truth-maker” cannot be predicated of humanity, although it is in Obama as really distinct from him. If Aquinas’ reasoning in this most contentious of his proofs can be saved, so, perhaps, can most of his other proofs.
Tak zwany argument intellectus essentiae Akwinaty za realną różnicą między bytem a istotą jest powszechnie podawany w wątpliwość, w tym także w kręgu obrońców tego rozróżnienia Akwinaty. W artykule zawartym w niniejszym tomie za punkt wyjścia biorę ostatnią obronę tego argumentu przez o. Lawrence’a Dewana OP. Projekt o. Dewana kończy się niepowodzeniem. Wskazanie pewnych niedociągnięć w jego twierdzeniach pozwala mi podjąć jego wezwanie do podkreślenia „formalnej” lub „istotnościowej” strony metafizyki Akwinaty, w tym przypadku w odniesieniu do dowodów za „realną różnicą”. Druga część tego artykułu przedstawia, w jaki sposób słynny „argument intellectus essentiae” z De ente et essentia 4 może zostać uznany za dowód realnej róznicy. Argument Akwinaty zakłada wcześniejszą realną różnicę między esencją i suppositum lub pojedynczą substancją. Esse jest składnikiem ontologicznym, który potwierdza nasze osądy, że substancje faktycznie są: Obama istnieje. Z kolei ów „uprawdziwiacz” nie może być przypisany ludzkości, chociaż w Obamie jest tak naprawdę czymś odrębnym od niego. Jeśli rozumowanie Akwinaty w tym najbardziej kontrowersyjnym z jego dowodów może zostać ocalone, być może ocalić można także wiele innych jego dowodów.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2019, 67, 4; 129-143
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Moralny wymiar apostazji. Uwagi w kontekście filozofii klasycznej
The moral dimension of apostasy. Remarks in the context of classical philosophy
Autorzy:
Szymonik, Marian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/5959713.pdf
Data publikacji:
2022-12-31
Wydawca:
Naukowe Towarzystwo Tomistyczne
Tematy:
byt
istota
Bóg
Ipsum Esse
dowód
metafizyka
apostasy
God
philosophy
virtue
man
metaphysics
religion
Opis:
Apostasy is a phenomenon which is gaining strength especially in contemporary religious life in Poland. This paper addresses the issue of the moral dimension of apostasy. A definition of apostasy is the starting point of this analysis. Then conditions of departure from faith are presented. The first are objective con-ditions connected with the state of contemporary culture and philosophy. Contemporary thought is marked by philosophical nihilism, whose main manifestation is the abandonment of metaphysics. In the next part subjective conditions of apostasy are discussed, which basically derive from misconstrued human freedom. The phenomenon of apostasy is also affected by social factors. The discussion closes by drawing attention to the connection between the axiological crisis and apostasy. The paper seeks to draw attention to the moral responsibility of man for the act of apostasy. Man is a free being. A particularly sensitive area of this freedom is religion. Man’s openness to truth makes him open to God as the ultimate goal of man. Just as truth is the means of human existence, so also religion appears as the sphere of the highest values that give meaning to human life. From the philosophical, especially moral point of view, apostasy appears as a form of man’s escape from a deeper, and at the same time difficult, insight into the sense of his own life and the whole of reality.
Źródło:
Rocznik Tomistyczny; 2022, 11; 313-342
2300-1976
Pojawia się w:
Rocznik Tomistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Form, essence and matter in Aquinas’ early work De ente et essentia. Notes to the metaphysical foundation of Aquinas’ psychology
Autorzy:
Slováček, Petr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/426593.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
matter
form
esse/essentia distinction
physics
metaphysics
Thomas Aquinas
Avicenna
Aristotle
soul
human being
Opis:
The article analyzes the role of matter (materia prima) in the philosophy of Thomas Aquinas, from both the systematic and historicalphilosophical aspect. It shows that Arab tradition (Avicenna and Averroes) and its interpreters from the first half of the 13ᵗʰ century played an important and very complex role in his reception of philosophical tools derived from Aristotle. The article also presents the process by which Aquinas was able to unite hylomorphism with the metaphysical theory of real distinction esse/essentia, which paved the way for a non-dualistic conception of man.
Źródło:
Logos i Ethos; 2015, 2(39); 59-95
0867-8308
Pojawia się w:
Logos i Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Person in Relation: An Analysis of Great Catholic Education via Thomistic Personalism
Autorzy:
Salisbury, Melissa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/507550.pdf
Data publikacji:
2018-06-30
Wydawca:
International Étienne Gilson Society
Tematy:
Thomistic personalism
first act
second act
esse
operari
act of existence
personal relation
transcendentals
principles of knowledge
truth
love
goodness
beauty
Catholic education
liberal arts education
metaphysics
metaethics
evangelization
Opis:
The author shows the usefulness of the philosophy of Thomistic personalism in determining the type of education most beneficial to the human person’s highest development by building on St. Thomas Aquinas’s idea of personal relation according to both the first act-esse and the second act-operari. Because the richness of this philosophy involves the use of Thomistic metaphysics and metaethics, anthropology, political philosophy, phenomenology and aesthetics and is meant to be applied (as in Pope St. John Paul II’s theology of the body), the author helps discover a unique and fitting tool by which Catholic education may be considered and planned for based on what is most fundamental to the human person’s reality—the act of his existence and subsequent personalistic act, according to truth and love. The author also presents a selection of real applications included in such an approach to the person in relation.
Źródło:
Studia Gilsoniana; 2018, 7, 2; 263-291
2300-0066
Pojawia się w:
Studia Gilsoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Le concept de leternité du temps dans le "Liber de causis"
Koncepcja wieczności i czasu w "Liber de causis"
The Concept of Eternity and Time in "Liber de causis"
Autorzy:
Prokop, Marek P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/452443.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Naukowe Towarzystwo Tomistyczne
Tematy:
Liber de causis
eternite
temps
esse
hierarchie
la Cause premiere
wieczność
czas
hierarchia
Pierwsza Przyczyna
Opis:
Księga o przyczynach była w Średniowieczu podręcznikiem filozofii na uniwersytetach europejskich. Zachowało się ponad 200 kopii. Każdy znaczący uczony łaciński pisał komentarz do tego traktatu, nawet jeszcze w Renesansie. Także dzisiaj organizowane są kolokwia, na których dyskutuje się zagadnienia poruszane w tej księdze. Periodycznie historycy filozofii usiłują wskazać imię autora i miejsce powstania. Współcześnie Cristina d’Ancona Costa sugeruje, że może to być uczeń al-Kindiego z Bagdadu z IX w., natomiast A. Pattin utrzymuje, że autorem jest Ibn Dawud z Toledo z XI w. Ciekawe dlaczego żaden z arabizujących historyków nie zadał sobie pytania, jak to się stało, że Commentator (Awerroes +1198) nie sporządził komentarza do tego tekstu, który w jego czasach był tłumaczony z arabskiego na łacinę w Toledo przez Gerarda z Kremony (†1187), skoro arabski oryginał przypisywał autorstwo Arystotelesowi, jako pracę o czystym dobru (Kitab Aristutalis fi iydah al-hair al-mahd = Liber Aristotelis de expositione bonitatis purae)? Wiele pytań pozostaje bez odpowiedzi, chociaż dziś większość historyków opowiada się za bagdackim pochodzeniem anonima. Zagadnienie wieczności i czasu, temat niniejszego artykułu, anonim łączy z podziałem „esse” na proste, które posiada każda, materialna rzecz znajdująca się w czasie oraz na hierarchicznie uporządkowane „esse superius”: to, które jest wieczne i identyczne z inteligencją; następnie to, które jest ponad wiecznością jako Pierwsza Przyczyna oraz to, które jest na horyzoncie wieczności i czasu, a jest nim dusza stwarzająca czas. Chociaż Anonim posługuję się metodą apofatyczną opisującą hierarchię bytów w odniesieniu do Pierwszej Przyczyny, będącej poza wiecznością i czasem, przez co idzie drogą z „Elementów teologii” Proklosa, niemniej posługuje się także terminologią Arystotelesa np. w określeniu pojęcia czasu. Ten traktat wpisuje się w arabską tradycję łączenia neoplatonizmu z arystotelizmem oraz monoteizmu, gdzie Pierwsza Przyczyna stwarza byty bezpośrednio, ale także za pośrednictwem przyczyn drugich (wyjątkiem wśród filozofów jest Ibn Tufayl † 1185, dla którego jedyną przyczyną sprawczą jest Bóg). Natomiast niezgodnie z arabską tradycją jest przypisanie Przyczynie Pierwszej atrybutu „czysty” (arab. al-hair), które to określenie nie występuje w kanonie 99 imion bożych.
In the Middle Ages Liber de causis was a textbook of philosophy in European universities. It remained more than 200 copies. Every significant Latin scholar wrote a comment to this treaty, in the Renaissance too. Also today colloquia are organized which picked up the issues discussed in this book. Historians of philosophy periodically try to identify the author’s name and a place of its origin. Nowadays Cristina d’Ancona Costa suggests that it may be a student of Al-Kindi from Baghdad who lived in ninth century. A. Pattin maintains that this author Ibn Dawud from Toledo who lived in eleventh century. In that days this text was translated from Arabic into Latin in Toledo by Gerard of Cremona (+1187). Is why it is interesting that no one from among historians did not ask himself how did it happen that Commentator (Averroes +1198) did not write a comment to this text as Arabic the original ascribed the authorship to Aristotle as a work about pure good (Aristutalis Kitab fi al-hair iydah al-Mahd = Liber de Aristotelis Exposition bonitatis pura). Many questions remain unanswered, although today most historians declare in favour of Baghdad’s origin of Anonymous Person. The issue of eternity and time, the topic of this article, Anonymous Person connects with the classification of ‘esse’ for simple that has each, material thing located in time and the second one – hierarchically organized ‘esse superius’ which is eternal and identical with intelligence; next that which is beyond eternity as the First Cause; and thatwhich is on the horizon of eternity and time, and it is the soul which creates time. Although Anonymous Person used the method of apophatic which describes the hierarchy of beings in relation to the First Cause, who is beyond eternity and time – that goes by way of the Elements of Theology by Proclus – but he also uses the terminology of Aristotle, eg. in determining the concept of time. This treaty is a part of the Arabic tradition of connecting Neoplatonism with Aristotelianism and monotheism in which The First Cause creates beings directly but also through secondary causes (with the exception of Ibn Tufayl +1185 – according to him the only causative is God). Whereas ascribing the attribute of ‘pure’ (al-hair) to The First Cause is contradict Arabic tradition. This term is not included in the canon of 99 names of God.
Źródło:
Rocznik Tomistyczny; 2015, 4; 27-37
2300-1976
Pojawia się w:
Rocznik Tomistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problems with the Inseparability of Esse
Problemy z niesamodzielnością istnienia
Autorzy:
Piwowarczyk, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/488805.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
esse
essence
inseparability
istota
niesamodzielność
Opis:
One of the most important theses of Existential Thomism is that contingent things are composed of essence and existence. The thesis is immediately supplemented by a proviso that these components are not parts in the regular sense of the word. Essence and existence are not extended pieces of the thing which can be detached from it. They are inseparable aspects of the thing wherein inseparability is understood as a sort of dependence. In my paper I analyze the thesis of the inseparability of existence. For me this is untenable. I argue that this inseparability blocks up the essential function ascribed by Thomists to existence: the function of making the thing real. Thus to save this function we are forced to export existence to outside the thing. It contradicts our deep belief that existence is the most intimate aspect of the thing. Therefore the Thomistic analysis of existence seems to be invalid.
Jedną z najważniejszych tez tomizmu egzystencjalnego jest, że rzeczy przygodne składają się z istoty i istnienia. Teza ta jest od razu uzupełniana zastrzeżeniem, że nie chodzi tu o części w regularnym sensie. Istota i istnienie nie są rozciągłymi kawałkami rzeczy, które mogą być od niej oddzielone. Są niesamodzielnymi aspektami rzeczy, przy czym niesamodzielność rozumiana jest jako pewien rodzaj zależności. W moim artykule dokonuję analizy tezy o niesamodzielności istnienia. Jest ona dla mnie nie do utrzymania. Argumentuję, że niesamodzielność blokuje istotną funkcję, którą tomiści przypisują istnieniu: funkcję czynienia rzeczy realną. Stąd, aby zachować tę funkcję, zmuszeni jesteśmy do przeniesienia istnienia poza rzecz. Przeczy to naszemu głębokiemu przekonaniu, że istnienie jest najbardziej intymnym aspektem rzeczy. Dlatego tomistyczna analiza istnienia wydaje się być nietrafna.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2019, 67, 4; 117-128
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gilson - voudrait-il deconstruire la metaphysique?
Czy Gilson chciał dekonstruować metafizykę?
Autorzy:
Moscicki, Nicolas
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2075875.pdf
Data publikacji:
2018-12-30
Wydawca:
Naukowe Towarzystwo Tomistyczne
Tematy:
(De)konstrukcja [metafizyki]
Historyczność [metafizyki]
Historialność [bytu - ens/esse]
Poznanie [bytu - ens/esse]
Przedmiot [metafizyki]
Zapomnienie [bytu - esse]
Connaissance-événement [de l’étant-être]
(De)construction [de la métaphysique]
Historicité [de la métaphysique]
Historialité [de l’étant-être]
Objet [de la métaphysique]
Oubli-retrait [de l’être]
Opis:
This presentation - following, as closely as possible, the book of Pierre Aubenque “Do we have/need to deconstruct the metaphysics? / Faut’il déconstruire la métaphysique?” (PUF Paris 2009) - will be focused just on Gilson’s doctrine: on some, « in a sense, deconstructing approaches » which, according to Aubenque, Gilson (as a metaphysician and as an historian of metaphysics, knowingly or not…) put in fact in practice… The « sense of deconstructing approaches » in question (let us say: the « what-why-when-which way… in singular or in plural, of the practiced deconstruction ») will not be fixed-made explicit at the beginning, but, step by step, will become more and more clear all along the study… Inevitably, the screening of deconstruction practiced here, will put in evidence « its reverse side » - namely, what, within metaphysics, is - can (must?) be - a matter for « construction »… During his screening, Aubenque approaches Gilson on the background of continuous confrontation with Heidegger, punctual confrontation with Bergson; and, in some proximity with Descartes and Kant (tacit-unspoken and what’s more, a bit undecided between them both)… The presentation will finish-culminate with/in a series of global-essential conclusions: Aubenque’s conclusions, related to Gilson, to Heidegger, to convergences-divergences between them; and mines, related to his (especially, to the limitations-confusions-discrepancies… in his own approach) …
Źródło:
Rocznik Tomistyczny; 2018, 7; 79-104
2300-1976
Pojawia się w:
Rocznik Tomistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Parvus Error In Principio Magnus Est In Fine”: Thomas Aquinas’s Reinterpretation Of The Understanding Of Being And Essence As The Basis For The Discovery Of The First Cause As Ipsum Esse
„Mały błąd na początku wielkim jest na końcu”: Tomaszowa reinterpretacja rozumienia bytu i istoty podstawą odkrycia pierwszej przyczyny jako Ipsum Esse
Autorzy:
Maryniarczyk, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/488793.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
being
essence
God
Ipsum Esse
proof
metaphysics
byt
istota
Bóg
dowód
metafizyka
Opis:
In this article, the author notes that Thomas Aquinas, in his brief work entitled De Ente et Essentia, proved that at the base of understanding the world, the human being, and God in particular, there is our understanding of being and its essence. When we make a small mistake at the beginning (parvus error in principio) in our understanding of being and its essence, it will turn to be a big one in the end (magnus in fine). And what is “at the end” of our knowledge is the discovery of the First and Ultimate Cause of all things, known as: Ipsum Esse, God, the Absolute, The Most Perfect Substance, on whom everything depends, and who depends not on anything else. These present inquiries about the proper understanding of being and its essence are aimed at formulating proof of the necessity of existence of a Being that is the First Cause, and which, existing as Ipsum Esse, is the source and reason of existence of all beings. Without these inquiries, the proof itself would be incomprehensible, and more importantly it would be a purely a priori one (i.e., ontological). Furthermore, without the existential conception of being, which Thomas first formulated, one could not discover the First Cause which, as Ipsum Esse, is the source of the existence of every being. This issue seems to have escaped the attention of the author of the book Aquinas’s Way to God. The Proof in “De Ente et Essentia.”
W niniejszym artykule autor zwraca uwagę, że Tomasz z Akwinu w swoim dziełku, noszącym tytuł De ente et essentia, udowodnił, że u podstaw rozumienia świata, człowieka, a w sposób szczególny Boga stoi rozumienie bytu i jego istoty. Gdy popełnimy mały błąd na początku (parvus error in principio) w rozumieniu bytu i jego istoty, to okaże się on wielkim na końcu (magnus in fine). A tym, co jest „na końcu” naszego poznania, jest właśnie odkrycie Pierwszej i Ostatecznej Przyczyny wszechrzeczy, określanej jako Ipsum Esse, Bóg, Absolut, Substancja Najdoskonalsza, od której wszystko zależy, a Ona od nikogo innego. Zapowiedziane dociekania nad właściwym rozumieniem bytu i jego istoty mają na celu doprowadzić do sformułowania dowodu o konieczności istnienia Bytu jako Pierwszej Przyczyny, która będąc Ipsum Esse, jest źródłem i racją istnienia wszystkich bytów. Bez tych dociekań sam dowód byłby niezrozumiały, a co ważniejsze — byłby czysto aprioryczny (w sensie ontologiczny). Ponadto bez egzystencjalnej koncepcji bytu, którą po raz pierwszy sformułował Tomasz, nie można by dojść do odkrycia Pierwszej Przyczyny, która jako Ipsum Esse jest źródłem istnienia każdego bytu. Ten też problem zdaje się umknął uwadze autora książki Aquinas’s Way to God. The Proof in „De Ente et Essentia”.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2019, 67, 4; 27-51
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mały błąd na początku wielkim jest na końcu. Tomaszowa reinterpretacja rozumienia bytu i istoty podstawą odkrycia Pierwszej Przyczyny jako Ipsum Esse
A little error at the beginning is great at the end. Thomas Aquinas’s reinterpretation of the understanding of being and essence as the basis for the discovery of the First Cause as Ipsum Esse
Autorzy:
Maryniarczyk, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2057889.pdf
Data publikacji:
2021-12-30
Wydawca:
Naukowe Towarzystwo Tomistyczne
Tematy:
byt
istota
Bóg
Ipsum Esse
dowód
metafizyka
being
essence
God
proof
metaphysics
Opis:
In this article, the author notes that Thomas Aquinas, in his brief work entitled De Ente et Essentia, proved that at the base of understanding the world, the human being, and God in particular, there is our understanding of being and its essence. When we make a small mistake at the beginning (parvus error in principio) in our understanding of being and its essence, it will turn to be a big one in the end (magnus in fine). And what is “at the end” of our knowledge is the discovery of the First and Ultimate Cause of all things, known as: Ipsum Esse, God, the Absolute, The Most Perfect Substance, on whom everything depends, and who depends not on anything else. These present inquiries about the proper understanding of being and its essence are aimed at formulating proof of the necessity of existence of a Being that is the First Cause, and which, existing as Ipsum Esse, is the source and reason of existence of all beings. Without these inquiries, the proof itself would be incomprehensible, and more importantly it would be a purely a priori one (i.e., ontological). Furthermore, without the existential conception of being, which Thomas first formulated, one could not discover the First Cause which, as Ipsum Esse, is the source of the existence of every being. This issue seems to have escaped the attention of the author of the book Aquinas’s Way to God. The Proof in “De Ente et Essentia”.
Źródło:
Rocznik Tomistyczny; 2021, 10; 57-77
2300-1976
Pojawia się w:
Rocznik Tomistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zjawisko przedwczesnego kończenia nauki i jego ograniczanie
Phenomenon of Early School Leaving and Its Reduction
Autorzy:
Madalińska-Michalak, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1074998.pdf
Data publikacji:
2017-03-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
early school leaving phenomenon
ESL indicator
early adulthood
improvement of quality of education
ESSE project
Opis:
The article discusses the phenomenon of early school leaving, the scale of this phenomenon in Europe, the ways of conducting research on it and its reduction. ESL is caused by a combination of individual, educational and socio-economic factors. Therefore, the article points out that any measures taken to tackle the phenomenon of ESL, focused on prevention, intervention or compensation, must take into account the specific situation of the country and the region. There is no single solution that would be appropriate in all situations and everywhere. The results presented have been achieved within an international educational project: “ESSE – Early School Leaving & Second ChanceEducation”, supported by the European Commission within the Lifelong Learning Programme and by Poland’s Ministry of Science and Higher Education.
Źródło:
Studia Edukacyjne; 2017, 43; 81-97
1233-6688
Pojawia się w:
Studia Edukacyjne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Analytical Thomist And The Paradoxical Aquinas: Some Reflections On Kerr’s Aquinas’s Way To God
Analityczny tomista i paradkoksalny Akwinata: Refleksje na kanwie Aquinas’s way to God Kerra
Autorzy:
Knasas, John F.X.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/488473.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
absolute consideration
esse
real distinction
Principle of Sufficient Reason
infinite regress
sensation
judgment
absolutna uwaga
realna różnica
zasada racji wystarczającej
nieskończony regres
odczucie
osąd
Opis:
My article critically evaluates five key claims in Kerr’s interpretation of Aquinas’s De Ente et Essentia, ch. 4, proof for God. The claims are: (1) the absolutely considered essence is a second intention, or cognitional being; (2) à la John Wippel, the real distinction between essence and existence is known before the proof; (3) contra David Twetten, Aristotelian form is not self-actuating and so requires actus essendi; (4) the De Ente proof for God uses the Principle of Sufficient Reason; (5) an infinite regress must be eliminated before concluding to God. This author wonders if these questionable claims are traceable to the mindset of analytic philosophy which values precision and discreteness and so can fail to appreciate crucial paradoxes in Aquinas’s metaphysics.
Artykuł krytycznie ocenia pięć kluczowych twierdzeń w interpretacji De ente et essentia (rozdz. IV, dowód na istnienie Boga), jakie proponuje Kerr. Twierdzenia te są następujące: 1) istota rozpatrywana sama w sobie jest wtórną intencją lub bytem poznającym; 2) twierdzenie à la John Wippel—realną różnicę między istotą oraz istnieniem poznajemy przed dowodem; 3) wbrew Davidowi Twettenowi Arystotelesowska forma nie jest samoaktualizująca się, domaga się zatem actus essendi; 4) dowód na istnienie Boga z De ente stosuje zasadę racji dostatecznej; 5) należy odrzucić nieskończony regres przed dojściem do istnienia Boga. Autor zastanawia się, czy wątpliwe twierdzenia związane są z nastawieniem filozofii analitycznej, która preferuje precyzję i tendencję do wyodrębniania, a zatem może nie doceniać istotne paradoksy metafizyki Akwinaty.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2019, 67, 4; 71-88
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 27

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies