Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "epigramat" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-19 z 19
    Tytuł:
    Pszczoła w bursztynie
    Autorzy:
    Morsztyn, Jan Andrzej
    Współwytwórcy:
    Kukulski, Leszek
    Sutkowska, Olga
    Sekuła, Aleksandra
    Data publikacji:
    2007-09-06
    Wydawca:
    Fundacja Nowoczesna Polska
    Tematy:
    Barok
    Epigramat
    Liryka
    Opis:
    Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl). Reprodukcja cyfrowa wykonana przez Bibliotekę Narodową z egzemplarza pochodzącego ze zbiorów BN.
    Źródło:
    Jan Andrzej Morsztyn, 275 wierszy, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa, 1977
    Dostawca treści:
    Wolne Lektury
    Książka
    Audiobook
    Tytuł:
    Niestatek (Prędzej kto wiatr w wór zamknie, prędzej i promieni...)
    Autorzy:
    Morsztyn, Jan Andrzej
    Współwytwórcy:
    Kukulski, Leszek
    Sutkowska, Olga
    Sekuła, Aleksandra
    Data publikacji:
    2007-09-06
    Wydawca:
    Fundacja Nowoczesna Polska
    Tematy:
    Barok
    Epigramat
    Liryka
    Opis:
    Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl). Reprodukcja cyfrowa wykonana przez Bibliotekę Narodową z egzemplarza pochodzącego ze zbiorów BN.
    Źródło:
    Jan Andrzej Morsztyn, 275 wierszy, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1977
    Dostawca treści:
    Wolne Lektury
    Książka
    Audiobook
    Tytuł:
    Na zegarek ciekący
    Autorzy:
    Morsztyn, Jan Andrzej
    Współwytwórcy:
    Kukulski, Leszek
    Sutkowska, Olga
    Sekuła, Aleksandra
    Data publikacji:
    2007-09-06
    Wydawca:
    Fundacja Nowoczesna Polska
    Tematy:
    Barok
    Epigramat
    Liryka
    Opis:
    Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl). Reprodukcja cyfrowa wykonana przez Bibliotekę Narodową z egzemplarza pochodzącego ze zbiorów BN.
    Źródło:
    Jan Andrzej Morsztyn, 275 wierszy, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1977
    Dostawca treści:
    Wolne Lektury
    Książka
    Audiobook
    Tytuł:
    Niestatek (Oczy są ogień, czoło jest zwierciadłem...)
    Autorzy:
    Morsztyn, Jan Andrzej
    Współwytwórcy:
    Kukulski, Leszek
    Sutkowska, Olga
    Sekuła, Aleksandra
    Data publikacji:
    2007-09-06
    Wydawca:
    Fundacja Nowoczesna Polska
    Tematy:
    Barok
    Epigramat
    Liryka
    Opis:
    Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl). Reprodukcja cyfrowa wykonana przez Bibliotekę Narodową z egzemplarza pochodzącego ze zbiorów BN.
    Źródło:
    Jan Andrzej Morsztyn, 275 wierszy, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1977
    Dostawca treści:
    Wolne Lektury
    Książka
    Audiobook
    Tytuł:
    Nauczyciele, uczeni i poeci w epigramatach Janusa Pannoniusa
    Teachers, Scholars and Poets in Janus Pannonius’ Epigrams
    Autorzy:
    Łuka, Agata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1954294.pdf
    Data publikacji:
    2003
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Janus Pannonius
    Guarino Veronese
    epigramat
    imitatio
    epigram
    Opis:
    Janus Pannonius, the first great poet in Hungary, brought his skills to perfection in Italy. He attended Guarino Veronese’s school in Ferrara and studied law in Padua, where he came into contact with many poets and scholars. The paper deals with the references to those contacts in Janus’ epigrams. Many a time Pannonius not only sneers at second-rate poets and inefficient scholars, but also ruthlessly ridicules their mental impotence and apparent erudition. On the other hand, he willingly praises people, whose output is really splendid and composed in accordance with the requirements of contemporary poetics. Janus’ scoffs are first of all addressed to his schoolmates. Being a poet aware of his own talent, Pannonius tends to point out the erroneous understanding of Renaissance theories, the misuse of the principle of imitatio antiquorum and the lack of self-invention in adopting other – both classic and modern – authors’ motifs. Neither does he approve of innovatory style of writing and considers that as an offence against pure Latinitas. Despite his severe criticism, he also manages to appreciate true talent, praise poetical skills or admire someone’s versatility. With unaffected pleasure and approval he is singing the praises of Guarino Veronese, his master from Ferrara. Janus highlights Guarino’s knowledge, eloquence, didactic powers and great command of Latin and Greek. In his epigrams Pannonius shows oneself as a careful observer precisely describing features of persons from his own circle, many times showing them, if that is the word, in a distorting mirror, what does not, perhaps, creates complete picture of Renaissance humanists, but surely makes it more witty and florid.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2003, 51, 3; 121-130
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Elegijność Foricoeniów miłosnych Jana Kochanowskiego – wzorce Owidiańskie
    Autorzy:
    Cabras, Francesco
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/636391.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
    Tematy:
    Kochanowski, Foricoenia, Owidiusz, Elegia, Poezja miłosna, epigramat.
    Opis:
    Jan Kochanowski’s amorous Foricoenia: Ovidian models The purpose of this article is to find Classical references in Jan Kochanowski’s amorous foricoenia, as yet not systematically studied. Scholars have focused on the meaning of the title Foricoenia (Szatyńska-Siemion) or on the ancient references (e.g. the presence of Terence in some epigrams or the translations from Greek, studied by Głombiowska), but have not studied the amorous epigrams as a whole. At the beginning the author indicates some topoi that are common to elegiac poetry (recusatio or the heroes treated like elegiac lovers). Firstly, the author shows that Kochanowski uses elegiac material and topoi in his epigrams, presenting to the reader a little epigrammatic Ars Amatoria, based on Ovid’s model. Secondly, he argues that even when Kochanowski translates epigrams from Greek, he chooses those that are more appropriate to his literary project, i.e. the “elegization” of the epigrams. Conclusions: Kochanowski “elegizes” his epigrams, first of all presenting a small Ars Amatoria, and then writing his texts according to the elegiac tradition, both in terms of topoi and textual imitations. After singling them out, I propose an interpretation of Kochanowski’s choices: I argue that he engages in a long-distance dialogue with Ovid’s Ars amatoria and more in general with the whole ancient amorous-elegiac tradition, which he sometimes denies. I bring forward a few examples, starting from a comparison between Kochanowski’s epigram XVI and Ovid’s Remedia Amoris 501–502 and Ars amatoria I 45–48 (i.e. the hunter caught in his own nets). Epigram V, In paellas venetas, introduces a special Ulys-ses, described as amorous, a lover rather than an epic hero, exactly as Ovid taught for this character. Furthermore, writing epigram LXIX to his friend Torquato, Kochanowski assures him he can make people fall ill with love, as well as cure his friend of such a “disease;” similarly, Ovid teaches how to make people fall in love (Ars amatoria) and how to recover from love (Remedia amoris).
    Źródło:
    Terminus; 2014, 16, 1(30)
    2084-3844
    Pojawia się w:
    Terminus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nawiązania do Marcjalisa w epigramatach Janusa Pannoniusa
    References to Martial in Janus Pannonius Epigrams
    Autorzy:
    Łuka, Agata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1954795.pdf
    Data publikacji:
    2001
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Janus Pannonius
    Marcjalis
    epigramat
    aemulatio
    imitatio
    Martial
    epigram
    Opis:
    The various and rich output of Janus Pannonius, Hungarian poet of Renaissance, includes almost five hundred epigrams, written in splendid Latin and following traditions of poetics. The article gives several examples of Pannonius' epigrams to reveal references to Martial they contain. Janus refers to the classics in accordance with the principles of imitatio and aemulatio, due to which the work meets the requirements of Renaissance poetics without losing its own authenticity at the same time. Pannonius is not only the first known poet of his country, but also the first who implanted European culture in Hungary.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2001, 49, 3; 39-49
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Elocutio w wybranych epigramatach Janusa Pannoniusa na tle porównawczym
    Elocutio in Janus Pannonius’ Selected Epigrams on a Comparative Background
    Autorzy:
    Łuka, Agata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1953788.pdf
    Data publikacji:
    2005
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Janus Pannonius
    elocutio
    epigramat
    figury retoryczne
    epigram
    figures of rhetoric
    Opis:
    The paper attempts to put some light on the question of elocutio in Janus Pannonius’ epigrams, showing means of expression he preferred, as anaphora, antithesis, comparatio, enumeratio, epitheton, sententia and synonymia. Using them, the poet easily attracts the attention of the reader and captures his imagination. Enumerationes may be often found in laudatory or thanksgiving epigrams, especially when Pannonius tries to portray a person, a thing or a situation precisely. To incite the curiosity of the reader Janus willingly uses antithesis which gives rise to tension and makes the culminating point more puzzling. Due to synonymia the poet avoids monotony and makes the description of a given object more vivid. Sententia also plays an important role in epigrams, as it first of all allows conciseness of the text and then makes the contents timeless. Means of expression enumerated in the paper were used by Pannonius more often than some others, that is why they seem to be his favourites. One must remember, however, that to meet the requirements of Renaissance poetics, as far as elocutio is concerned, the poet was naturally made to choose those means of expression, which had been typical elements of the ancient epigrams. Needless to say, only thus did he manage to deal with the principles of imitatio and aemulatio antiquorum.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2005, 53, 3; 101-121
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Epigramatyka barokowa w świetle analizy logicznej
    Logical analysis of Baroque epigram
    Autorzy:
    Wierzbicka-Trwoga, Krystyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2012616.pdf
    Data publikacji:
    2015-06-01
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    epigramat
    barok
    koncept
    logika
    entymemat
    epigram
    Baroque
    conceit
    logic
    enthymeme
    Opis:
    The paper considers the question of the logical status of conceited epigram. 16th century theoreticians, for instance J.C. Scaliger, already applied logical methods to the analysis of epigrams, and 17th century theoreticians developed a strict logical description of the so-called compound epigram. This form of epigrams met with particular interest in the Baroque period because of the opportunity it gave to express the construction of a conceit. A conceit was defined as an “argument urbanely fallacious” by E. Tesauro, i.e. an enthymematical construction built upon a metaphor. It should be therefore called a paralogismo, but 17th century theoreticians avoided this term in the belief that the conceit offered special cognitive possibilities. In my paper I use logical methods to analyse the epigrams by J.A. Morsztyn, M.K. Sarbiewski and S.H. Lubomirski, to argue the assumed thesis that conceits served as logical experiments performed in the conviction of the insufficiency of Aristotle’s categories to describe the transcendent as well as the visible world. Above all, the questioning of Aristotle’s principle of non-contradiction allowed Baroque writers to transgress the two classical logical values, “true” and “false”, bringing along the intuition of a third logical value, defined in the 20th century as the “unknown” by J. Łukasiewicz.
    Źródło:
    Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2015, 5(8); 135-148
    2084-6045
    2658-2503
    Pojawia się w:
    Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Jeszcze w sprawie genezy terminu „fraszka”
    A few more words on the notion of “fraszka”
    Autorzy:
    Rusnak, Radosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/649921.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    fraszka
    epigramat
    Fraszki
    Satyr
    Jan Kochanowski
    Stanisław Orzechowski
    Historyja trojańska
    epigram
    Opis:
    Author, pondering over various meanings of “fraszka” in the work of Jan Kochanowski, expresses his doubts in regards of Sante Graciotti’s thesis, claiming there is no one single case of its genological use in it. Sufficient enough to prove it wrong is the fact of him naming his epigrammatic collection – simultaneously to the process of putting in proper order his output – with the use of nothing other but this exact notion. The impending appropriation of such a use in Polish language has been shortly after confirmed by Melchior Pudłowski’s Fraszek księga pierwsza (1586). In further part of the article author tries to establish the precise moment of the first ever use of the word “fraszka” in print. As it turns out, although Kochanowski makes a use of it for the first time in his Satyr (1564), he was slightly preceded by both Stanisław Orzechowski’s Rozmowa albo dyjalog około egzekucyjej (1563) and anonymous Historyja trojańska (1563).
    Autor, rozważając sposoby rozumienia leksemu „fraszka” przez Jana Kochanowskiego, poddaje w wątpliwość tezę Sante Graciottiego, jakoby nie pojawił się ani razu w twórczości pisarza genologiczny sens tego leksemu. Za dostateczny dowód, iż jest inaczej, uznaje on opatrzenie przez czarnoleskiego poetę takim a nie innym tytułem swej obszernej epigramatycznej antologii w momencie porządkowania dorobku całego życia, a potwierdzenie, iż sens ten doczekał się rychłego zadomowienia, przynosi wydany krótko potem zbiór Melchiora Pudłowskiego Fraszek księga pierwsza (1586). W drugiej części artykułu próbuje się ustalić, komu należy przypisać pierwszeństwo, jeśli chodzi o użycie wyrazu „fraszka” w druku. Jak się okazuje, u samego Kochanowskiego leksem ten po raz pierwszy pojawia się w Satyrze (1564), wyprzedzają go natomiast nieznacznie zarówno Rozmowa albo dyjalog około egzekucyjej (1563) Stanisława Orzechowskiego, jak i anonimowa Historyja trojańska (1563).
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2019, 53, 2; 213-227
    1505-9057
    2353-1908
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O cnocie w Ikones książąt i królów polskich Jana Głuchowskiego
    About the virtue in “Ikones of Polish princes and kings” by Jan Głuchowski
    Autorzy:
    Słomka vel Słomiński, Krystian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1597363.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Badań Literackich PAN
    Tematy:
    cnota
    epigramat
    ikones
    władca
    męstwo
    porównanie
    przysłowie
    virtue
    epigram
    icones
    ruler
    bravery
    comparison
    proverb
    Opis:
    “Vitae Regum Polonorum” by Klemens Janicki (Clemens Ianicius) (1516–1543) based on the Polish tradition of describing Polish rulers. This genre flourishes at the turn of the 16th and 17th centuries. The numerous translations and paraphrases of the Ianicius’ cycle were created then, including published in 1605, “Icones of Polish princes and kings” (“Ikones książąt i królów polskich”) by Jan Głuchowski (?–1604), who, based on the various rhetorical measures, repeatedly emphasized the role of virtue in the system of ruler’s values, and also formulated its definitions. It appears in the enumeration alongside other monarch attributes, but in different configurations. It also functions in the description of the ruler’s qualities as the culmination of other values. The definitions of virtue were built by Głuchowski using comparisons where he made tendecious associations, such as identification with a jewel. The highest value also appears in apophthegm formulations. Głuchowski most often drew on the proverbs that were popular in the literature at that time, modifying them to emphasize the content.
    Źródło:
    Meluzyna. Dawna Literatura i Kultura; 2019, 2, 11; 35-52
    2449-7339
    Pojawia się w:
    Meluzyna. Dawna Literatura i Kultura
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przekłady i parafrazy „Vitae Regum Polonorum” Klemensa Janicjusza od XVI do XVIII wieku – sposoby kreowania wizerunku doskonałego władcy
    Autorzy:
    Słomka vel Słomiński, Krystian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1789372.pdf
    Data publikacji:
    2021-10-01
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Katedra Italianistyki. Polskie Towarzystwo Retoryczne
    Tematy:
    epigramat
    władca
    wizerunek
    adjekcja
    detrakcja
    transmutacja
    immutacja
    epigram
    ruler
    image
    addition
    omission
    transposition
    permutation
    Opis:
    W artykule analizowane są podobieństwa i różnice w sposobie kreowania wizerunków doskonałego władcy, które występują w zbiorze epigramatów Janicjusza oraz w tekstach inspirowanych jego dziełem, napisanych przez S. F. Klonowica, J. A. Kmitę, J. Głuchowskiego, M. Paszkowskiego i J. Bielskiego. Fakt, iż teksty te w różnym stopniu nawiązują do pierwowzoru, a ponadto powstawały na przestrzeni 200 lat, sprawia, że w kolejnych zbiorach zmienia się wymowa poszczególnych epigramów (ocena czynów władcy ulega złagodzeniu lub wyostrza się nagana); ponadto modyfikacji poddany jest zespół cech monarchów. Służą temu cztery typy zabiegów retorycznych (quadripartita ratio): adjekcja (adiectio), detrakcja (detractio), transmutacja (transmutatio) i immutacja (immutatio).
    The article offers an insight into the similarities and differences in the way of creating the images of a perfect ruler in the collection of Janicius' epigrams and the texts inspired by his work, written by S.F. Klonowic, J.A. Kmita, J. Głuchowski, M. Paszkowski and J. Bielski. The fact that these texts refer to the prototype to a varying degree, and, moreover, were written over the span of 200 years, makes the significance of individual epigrams evolve in subsequent collections (the assessment of the ruler’s deeds is softened or the criticism is sharpened). Moreover, the set of monarchs’ features is subject to modification by using four fundamental rhetorical operations (quadripartita ratio): addition (adiectio), omission (detractio), permutation (immutatio) and transposition (transmutatio).
    Źródło:
    Res Rhetorica; 2021, 8, 3; 4-19
    2392-3113
    Pojawia się w:
    Res Rhetorica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Z badań nad literaturą staropolską tworzoną przez protestantów. Wybrane metodologie
    The old polish literature written by protestants. Selected methodologies
    Autorzy:
    Chemperek, Dariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2048360.pdf
    Data publikacji:
    2021-10-27
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    Protestantism
    methodology
    Aesopian speech
    sermon
    hymn-books
    epigram
    protestantyzm
    metodologia
    mowa ezopowa
    kazanie
    kancjonał
    epigramat
    Opis:
    The article presents four research methods that find application in the study of literary works written by Polish Protestants in the Old Polish epoch. The first one is a reconstruction of the theological (religious, ethical) programme of the writers who openly declare that they are Evangelicals or Anti-Trinitarians. What serves as a liminal case are funeral works about high-ranking people and addressed to Christians in general – here Protestant writers use the principle of denominational modesty, although in the terms of inventio their rhetoric is different from that of Catholics. The second method consists in examining the religious background of ludic works (e.g. epigrams) from the perspective of cultural hermeneutics – an analysis of symbolism, and historical and moral references. A researcher must go even deeper when analysing parenteral or didactic works addressed to general readers and promoting the Protestant ethos, usually in a subtle and consistent manner. The fourth method is usually used when studying anonymous poems (from the 17th century) or those in which the religious declaration is vague. These texts can be successfully examined using the philological method of tracking phrases from denominational Bibles and songs from popular Protestant hymn-books (“biblical and song pebbles” inlaid into the mosaic of the work). Yet, the researcher also needs to pay attention to subtle theological allusions (sometimes in Aesopian speech) that are characteristic of Protestantism.
    Źródło:
    Prace Polonistyczne; 2021, 76; 121-132
    0079-4791
    Pojawia się w:
    Prace Polonistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Życie seksualne jako obiekt krytyki i źródło inwektyw w literaturze politycznej czasów stanisławowskich. Casus „Zagadek Sejmu Czteroletniego
    Sexual life as an object of criticism and source of invectives in political literature of the times of Stanislaus. The case of ‘Zagadki Sejmu Czteroletniego’
    Autorzy:
    Kaczyński, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/690336.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    literatura oświecenia
    literatura polityczna
    epigramat
    inwektywa
    Sejm Wielki
    Enlightenment literature
    political literature
    epigram
    invective
    Great Sejm
    Opis:
    The paper focuses on the collection of political epigrams from the time of the Four-year Sejm. It is compilation of a few hundred pieces depicting in a different light all the participants of the parliamentary sessions, as well as a number of women in these circles. In critical epigrams, the role of an argument is often played by more or less open allusions to love life of the criticised people. Although the riddles touching upon this subject constitute only a minor part of this collection (approx. 14%), different strategies in employing the theme of love life can be distinguished: from delicate taunts to depicting the love life of the given character as the main argument against the person, related to allegations of indifference to the fate of their homeland or even treason. An interesting disparity can be observed while comparing the riddles about men and women. In the case of women, criticism of their love life occurs more frequently than in the case of men. Despite the use of sexual themes as an argument in the political struggle, Polish poetry of the Four-year Sejm era is much less radically vulgar or obscene compared to, for instance, French political literature of the Revolution.
    Źródło:
    Prace Polonistyczne; 2013, 68; 73-109
    0079-4791
    Pojawia się w:
    Prace Polonistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kilka uwag o Epigramatach polskich Wespazjana Kochowskiego. Przyczynek do recepcji Acroamatum epigrammaticorum centuriae VII Alberta Inesa w epigramatyce polskiej XVII wieku
    Some Remarks on Wespazjan Kochowski’s Epigramaty polskie. A Contribution to the Reception of Albert Ines’s Acroamatum epigrammaticorum centuriae VII in Polish Seventeenth-Century Polish Epigrammatic
    Autorzy:
    Piskała, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1945401.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Albert Ines
    Wespazjan Kochowski
    przekład
    nowołacińska poezja barokowa
    epigramat
    recepcja
    translation
    new-Latin
    baroque poetry
    epigram
    reception
    Opis:
    Albert Ines, the Jesuit new-Latin poet writing in the middle of the seventeenth century, is today almost forgotten. This does not mean that he was not popular among his contemporaries, in particular as an author of epigrams, a fact testified by the number of the editions of his “Acroamatum epigrammaticorum libri VII”, but also by the presence of his works in the collections of poets writing in Polish. He was a source of inspiration for them that equaled Marcialis or John Owen. This paper discusses the question of the reception of Albert Ines’s epigrams in Polish seventeenth-century poetry, as instanced by the paraphrases of the Jesuit poet’s texts in Wespazjan Kochowski’s collection of epigrams put in “Niepróżnujące próżnowanie” [Non-idling Idling]. Moreover, it seeks to present the intertextual dependencies on the basis of some translations made by Kochowski.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2008, 56, 1; 153-167
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pankratija Sumarokowa wkład w rozwój czasopiśmiennictwa rosyjskiego
    Pancras Sumarokov’s Contribution to the Development of the Russian Periodicals
    Autorzy:
    Dąbrowska, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/437070.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydział Lingwistyki Stosowanej. Katedra Studiów Interkulturowych Europy Środkowo-Wschodniej
    Tematy:
    Pankratij Sumarokow
    czasopismo
    Tobolsk
    „Wiestnik Jewrropy”
    epigramat
    sentymentalizm
    polemika literacka
    Pancras Sumarokov
    periodical
    Tobol’sk
    „Vestnik Evropy”
    epigram
    sentimentalism
    literary polemics
    Opis:
    Artykuł zawiera omówienie roli Pankratija Płatonowicza Sumarokowa (1765–1814) – poety, tłumacza, redaktora czasopism, krewnego Aleksandra Sumarokowa) w dziejach czasopism prowincjonalnych (regionalnych) „Irtysz, priewraszczajuszczyjsia w Ippokrenu” (Tobolsk, 1789–1791) oraz „Biblioteka uczonaja, ekonomiczeskaja…” (Tobolsk, 1793–1794) i stołecznego czasopisma „Wiestnik Jewropy” z lat 1804–1805. Artykuł dotyczy związków Sumarokowa z kierunkami literackimi (sentymentalizm), gatunkami literackimi (epigramat) i polemikami literackimi (Iwan Pnin).
    Pancras Platonovich Sumarokov (1765–1814) was a poet, translator, editor of the periodicals and Alexander Sumarokov’s relative. The article presents the role of Sumarokov in the history of the local periodicals: „Irtysh, prevrashchaiushchiisia v Ippokrenu” (Tobol’sk, 1789–1791), „Biblioteka uchonaya, ekonomicheskaya…” (Tobol’sk, 1793–1794), and the capital periodical „Vestnik Evropy” of 1804–1805. The article concerns connections of Sumarokov with the literary movements (sentimentalism), genres (epigram) and literary polemics (Ivan Pnin).
    Źródło:
    Przegląd Środkowo-Wschodni; 2018, 3; 121-138
    2545-1324
    Pojawia się w:
    Przegląd Środkowo-Wschodni
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Entymemat jako struktura epigramatyczna. Koncepcja Jakuba Masena
    Enthymeme as epigrammatic structure the concept of Jacob Masen
    Autorzy:
    Nowaszczuk, Jarosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2008101.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    Jakub Masen’s concept
    rhetoric syllogism
    enthymeme
    17th-century poetics
    epigram 
    koncepcja Jakuba Masena
    sylogizm retoryczny
    entymemat
    poetyka XVII wieku
    epigramat
    Opis:
    Barokowe epigramaty bywają oceniane krytycznie, uznawane za mało ciekawe i wymyślne. Jak się okazuje, dzisiejsi czytelnicy i interpretatorzy mogą błądzić nie tylko w ocenach, ale i rozumieniu dorobku dawnej epoki. Na przestrzeni czasu zagubiony został bowiem w badaniach literaturoznawczych entymemat, jeden z istotnych składników procesu twórczego i jedna z metod odczytywania poezji. Zasady, jakimi kierowano się, korzystając z sylogizmu krasomówczego w poezji, omawia w ósmym rozdziale swojego dzieła pod tytułem Ars nova argutiarum jeden z najwybitniejszych uczonych jezuickich XVII wieku, Jakub Masen. Autor podejmuje utrwalone w dialektyce i retoryce pojmowanie entymematu, oparte na wykładzie Arystotelesa, który skłania się ku tzw. koncepcji stylistycznej rozumienia zjawiska, wiążąc je zasadniczo z kompozycją dzieła. Swój wykład popiera licznymi przykładami i pokazuje, jak łączyć sylogizm z innymi środkami poetyckimi. Dzieło jezuity jest tym bardziej cenne, że stanowiło swego rodzaju itinerarium dla adeptów sztuki poetyckiej. Pozwalało uczniom i czytelnikom poznać niuanse procesu twórczego. Obecnie stanowić może dobre narzędzie do "deszyfracji" zawartego w epigramatach przesłania, co pozwoli bardziej skutecznie i poprawnie tłumaczyć i interpretować dawny dorobek epigramatyczny
    Baroque epigrams are sometimes criticised and considered as not interesting and sophisticated enough. It appears that today's readers and interpreters may be wrong not only in their judgements but also in their understanding of the achievements of the past era. With the passage of time, literary studies have lost the enthymeme, which is a major component of the creative process and one of the methods for interpreting the meaning of poetry. The principles applied when using rhetorical syllogism in poetry are discussed in chapter eight of the work entitled Ars nova argutiarum by one of the most eminent Jesuit scholars of the 17th century, namely Jakub Masen. The author deals with the understanding of enthymeme as it is established in dialectics and rhetoric, based on Aristotle's lecture. On the one hand, Masen leans towards the so-called stylistic concept of understanding the phenomenon, linking it - in principle - with the composition of the work. His lecture is illustrated with numerous examples and shows how to combine syllogism with other poetic means. The Jesuit's work is all the more valuable because it was a kind of itinerarium for beginners in the art of poetry. The work allowed students and readers to discover nuances of the creative process. Today, it can be a useful tool in "deciphering" the message contained in epigrams, which will allow for even more effective and correct explanation and interpretation of the epigrams of the past
    Źródło:
    Colloquia Theologica Ottoniana; 2015, 1; 107-124
    1731-0555
    2353-2998
    Pojawia się w:
    Colloquia Theologica Ottoniana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Poetyka konceptu Macieja Kazimierza Sarbiewskiego w kręgu historii idei
    Maciej Kazimierz Sarbiewski’s Conceptist Poetics within the History of Ideas
    Autorzy:
    Kołos, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1365808.pdf
    Data publikacji:
    2017-03-06
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    aesthetics
    epigram
    punch line
    concept
    sarbiewski
    formulaic poetics
    baroque
    History of Ideas
    epigramat
    estetyka
    pointa
    koncept
    Sarbiewski
    poetyka sformułowana
    barok
    historia idei
    Opis:
    Twórczość teoretyczna Macieja Kazimierza Sarbiewskiego, cieszy się stałym zainteresowaniem badaczy, którzy najwięcej uwagi poświęcają problematyce koncepcji i estetyki poezji, chrystianizacji antyku czy imitacji horacjańskiej. Wieloaspektowa refleksja autora przynależącego do „przejściowej” formacji intelektualnej w dziejach europejskiej myśli zachęca jednak równie silnie do studiów z zakresu historii idei, które sytuują przedmiot poznania na styku zautonomizowanych dziedzin nauki. Traktat De acuto et arguto poświęcony konceptycznej strukturze epigramatu, stanowi nie tylko świadectwo barokowej teorii literatury, lecz również, czytany w dialogu z innymi pismami Sarbiewskiego, odsłania konsekwentną kosmologię rzeczywistości.
    The theoretical writings of Maciej Kazimierz Sarbiewski have provided a constant focal point of scholarly interest, most often in the context of the study of problems relating to poetry’s concepts and aesthetics, the Christianization of antiquity, or the imitation of Horace. The multifaceted thought of this author, who belonged to a transitional intellectual formation in the history of European thought, can and should nonetheless likewise inspire studies in terms of the history of ideas, which place the object of knowledge at the intersection of artificially separated areas of knowledge. Sarbiewski’s treatise De acuto et arguto, devoted to his conceptist structure of the epigram, represents not only an enunciation of baroque literary theory, but also, read in dialogue with his other writings, reveals a consistent cosmological vision of reality.
    Źródło:
    Forum Poetyki; 2017, 7; 6-17
    2451-1404
    Pojawia się w:
    Forum Poetyki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Epigrammata longiora sine vitio. Egzemplifikacje Jakuba Masena w cyklu Narodzenie Chrystusa
    Epigrammata longiora sine vitio. Jacob Masen’s long-short epigrams in the cycle De Christo nato
    Autorzy:
    Nowaszczuk, Jarosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1882769.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    epigramat jezuicki
    teoria Jakuba Masena
    epigramaty o narodzeniu Chrystusa
    zwięzłość wyrażenia
    długie epigramaty
    Jesuit epigram
    Jakob Masen theory
    Epigrams of the birth of Christ
    brevity of expression
    long epigrams
    Opis:
    Niemiecki jezuita, Jakub Masen, w traktacie z dziedziny poetyki pod tytułem Ars nova argutiarum przedstawia obok treści teoretycznych również przygotowane przez siebie utwory ilustrujące omawiane koncepcje. W ósmym rozdziale dysertacji prezentuje, inaczej niż we wcześniejszej partii dzieła, utwory rozbudowane. Dzieli je na dwa cykle. Przedmiotem zainteresowania w obecnym artykule stały się wiersze dotyczące Bożego Narodzenia, zgromadzone w zbiorze pod tytułem De Christo nato. Spośród dziewięciu znajdujących się w tej grupie przetłumaczono i poddano analizie siedem, które – jakkolwiek autor uznał je za rozbudowane – nie odbiegają znacznie od zwyczajowo przyjętej wielkości utworów. Jak się okazało, potwierdzają one w wielu miejscach erudycję autora. Stosuje on barwne słownictwo; sięga po wyrazy niepospolite, pochodzące z mitologii, neologizmy poetyckie. Sięga ponadto po bardzo szeroki zestaw środków stylistycznych i figur. Korzystając z descriptio a partium numeratione, stosuje niezwykle obrazowy sposób przedstawienia. Punktem wyjścia jest często samo Dzieciątko Jezus, ukazane z perspektywy zwykłego obserwatora bądź świadomego dokonujących się rzeczy teologa. Kiedy indziej bierze za punkt wyjścia którąś z okoliczności zdarzeń (circumstantiae) i na jej kanwie buduje całe przedstawienie. Wszystkie wiersze zostały opracowane na bazie podanej w dysertacji teorii źródeł (fontes) i żył (venae). Mieszczą się one w obrębie poezji nie tyle nawet zretoryzowanej, co „zlogizowanej”. Przedstawione epigramaty nie posiadają szczególnie wyrazistych argucji, lecz jest to również zgodne z założeniem wstępnym przyjętym przez poetę. Wszystkie natomiast stanowią rodzaj itinerarium do zrozumienia barokowej poezji, która niejednokrotnie – ze względu na swoje zagmatwanie – wydaje się mało interesująca, a nawet bezwartościowa. Analiza kilku zaledwie utworów Masena przekonuje, że w jej obrębie należy posłużyć się swoistymi metodami literaturoznawczymi, które pozwolą odnaleźć całe spektrum myśli i rozwiązań „utajonych” w utworze przez poetę.
    The German Jesuit, Jacob Masen, in his poetics treatise entitled Ars nova argutiarum, in addition to the theoretical content, he presents work he prepared himself illustrating the concepts under discussion. Unlike in the earlier part of the work, in Chapter 8 of his dissertation, he presents elaborate poems. He divides them into two cycles. This article is concerned with epigrams on Christmas, which appear in the collection entitled De Christo nato. Out of this group of nine, seven were translated and analysed, and although they were considered by the author as long, their length did not exceed the commonly accepted length for such type of work. As it turned out, the poems prove in many places the author’s erudition. He uses vivid vocabulary, extraordinary words and words originating from mythology and poetic neologisms. At the same time he introduces a wide range of stylistic devices and figures of speech. By the use of descriptio rerum a partium numeratione his topics are presented in an extremely vivid way. The starting point for his descriptions is often the Child Jesus himself depicted from the perspective of an ordinary observer or a conscious of things theologian. Some other time, the scholar starts from the circumstances of the event (circumstantiae) and on their basis the whole performance is built. All the poems are built based on the theory of sources (fontes) and veins (venae) expounded in the dissertation. These pieces of his work are not so much within the rhetorized poetry as within poetry guided by logic. They do not have particularly distinct argutias but this is also in line with the preliminary assumption made by the poet. On the other hand they all form a sort of itinerarium necessary to understand baroque poetry which often, due to its intricacy, appears to be not much interesting and even worthless. It is enough to analyse just a few epigrams by Masen to see that to find the whole range of ideas and solutions concealed by the poet in his poems unconventional literary methods should be used within his poetry.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2015, 63, 3; 123-147
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-19 z 19

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies