Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "epigramat" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 19
Tytuł:
Pszczoła w bursztynie
Autorzy:
Morsztyn, Jan Andrzej
Współwytwórcy:
Kukulski, Leszek
Sutkowska, Olga
Sekuła, Aleksandra
Data publikacji:
2007-09-06
Wydawca:
Fundacja Nowoczesna Polska
Tematy:
Barok
Epigramat
Liryka
Opis:
Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl). Reprodukcja cyfrowa wykonana przez Bibliotekę Narodową z egzemplarza pochodzącego ze zbiorów BN.
Źródło:
Jan Andrzej Morsztyn, 275 wierszy, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa, 1977
Dostawca treści:
Wolne Lektury
Książka
Audiobook
Tytuł:
Niestatek (Prędzej kto wiatr w wór zamknie, prędzej i promieni...)
Autorzy:
Morsztyn, Jan Andrzej
Współwytwórcy:
Kukulski, Leszek
Sutkowska, Olga
Sekuła, Aleksandra
Data publikacji:
2007-09-06
Wydawca:
Fundacja Nowoczesna Polska
Tematy:
Barok
Epigramat
Liryka
Opis:
Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl). Reprodukcja cyfrowa wykonana przez Bibliotekę Narodową z egzemplarza pochodzącego ze zbiorów BN.
Źródło:
Jan Andrzej Morsztyn, 275 wierszy, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1977
Dostawca treści:
Wolne Lektury
Książka
Audiobook
Tytuł:
Na zegarek ciekący
Autorzy:
Morsztyn, Jan Andrzej
Współwytwórcy:
Kukulski, Leszek
Sutkowska, Olga
Sekuła, Aleksandra
Data publikacji:
2007-09-06
Wydawca:
Fundacja Nowoczesna Polska
Tematy:
Barok
Epigramat
Liryka
Opis:
Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl). Reprodukcja cyfrowa wykonana przez Bibliotekę Narodową z egzemplarza pochodzącego ze zbiorów BN.
Źródło:
Jan Andrzej Morsztyn, 275 wierszy, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1977
Dostawca treści:
Wolne Lektury
Książka
Audiobook
Tytuł:
Niestatek (Oczy są ogień, czoło jest zwierciadłem...)
Autorzy:
Morsztyn, Jan Andrzej
Współwytwórcy:
Kukulski, Leszek
Sutkowska, Olga
Sekuła, Aleksandra
Data publikacji:
2007-09-06
Wydawca:
Fundacja Nowoczesna Polska
Tematy:
Barok
Epigramat
Liryka
Opis:
Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl). Reprodukcja cyfrowa wykonana przez Bibliotekę Narodową z egzemplarza pochodzącego ze zbiorów BN.
Źródło:
Jan Andrzej Morsztyn, 275 wierszy, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1977
Dostawca treści:
Wolne Lektury
Książka
Audiobook
Tytuł:
Nauczyciele, uczeni i poeci w epigramatach Janusa Pannoniusa
Teachers, Scholars and Poets in Janus Pannonius’ Epigrams
Autorzy:
Łuka, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954294.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Janus Pannonius
Guarino Veronese
epigramat
imitatio
epigram
Opis:
Janus Pannonius, the first great poet in Hungary, brought his skills to perfection in Italy. He attended Guarino Veronese’s school in Ferrara and studied law in Padua, where he came into contact with many poets and scholars. The paper deals with the references to those contacts in Janus’ epigrams. Many a time Pannonius not only sneers at second-rate poets and inefficient scholars, but also ruthlessly ridicules their mental impotence and apparent erudition. On the other hand, he willingly praises people, whose output is really splendid and composed in accordance with the requirements of contemporary poetics. Janus’ scoffs are first of all addressed to his schoolmates. Being a poet aware of his own talent, Pannonius tends to point out the erroneous understanding of Renaissance theories, the misuse of the principle of imitatio antiquorum and the lack of self-invention in adopting other – both classic and modern – authors’ motifs. Neither does he approve of innovatory style of writing and considers that as an offence against pure Latinitas. Despite his severe criticism, he also manages to appreciate true talent, praise poetical skills or admire someone’s versatility. With unaffected pleasure and approval he is singing the praises of Guarino Veronese, his master from Ferrara. Janus highlights Guarino’s knowledge, eloquence, didactic powers and great command of Latin and Greek. In his epigrams Pannonius shows oneself as a careful observer precisely describing features of persons from his own circle, many times showing them, if that is the word, in a distorting mirror, what does not, perhaps, creates complete picture of Renaissance humanists, but surely makes it more witty and florid.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2003, 51, 3; 121-130
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Elegijność Foricoeniów miłosnych Jana Kochanowskiego – wzorce Owidiańskie
Autorzy:
Cabras, Francesco
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/636391.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Kochanowski, Foricoenia, Owidiusz, Elegia, Poezja miłosna, epigramat.
Opis:
Jan Kochanowski’s amorous Foricoenia: Ovidian models The purpose of this article is to find Classical references in Jan Kochanowski’s amorous foricoenia, as yet not systematically studied. Scholars have focused on the meaning of the title Foricoenia (Szatyńska-Siemion) or on the ancient references (e.g. the presence of Terence in some epigrams or the translations from Greek, studied by Głombiowska), but have not studied the amorous epigrams as a whole. At the beginning the author indicates some topoi that are common to elegiac poetry (recusatio or the heroes treated like elegiac lovers). Firstly, the author shows that Kochanowski uses elegiac material and topoi in his epigrams, presenting to the reader a little epigrammatic Ars Amatoria, based on Ovid’s model. Secondly, he argues that even when Kochanowski translates epigrams from Greek, he chooses those that are more appropriate to his literary project, i.e. the “elegization” of the epigrams. Conclusions: Kochanowski “elegizes” his epigrams, first of all presenting a small Ars Amatoria, and then writing his texts according to the elegiac tradition, both in terms of topoi and textual imitations. After singling them out, I propose an interpretation of Kochanowski’s choices: I argue that he engages in a long-distance dialogue with Ovid’s Ars amatoria and more in general with the whole ancient amorous-elegiac tradition, which he sometimes denies. I bring forward a few examples, starting from a comparison between Kochanowski’s epigram XVI and Ovid’s Remedia Amoris 501–502 and Ars amatoria I 45–48 (i.e. the hunter caught in his own nets). Epigram V, In paellas venetas, introduces a special Ulys-ses, described as amorous, a lover rather than an epic hero, exactly as Ovid taught for this character. Furthermore, writing epigram LXIX to his friend Torquato, Kochanowski assures him he can make people fall ill with love, as well as cure his friend of such a “disease;” similarly, Ovid teaches how to make people fall in love (Ars amatoria) and how to recover from love (Remedia amoris).
Źródło:
Terminus; 2014, 16, 1(30)
2084-3844
Pojawia się w:
Terminus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nawiązania do Marcjalisa w epigramatach Janusa Pannoniusa
References to Martial in Janus Pannonius Epigrams
Autorzy:
Łuka, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954795.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Janus Pannonius
Marcjalis
epigramat
aemulatio
imitatio
Martial
epigram
Opis:
The various and rich output of Janus Pannonius, Hungarian poet of Renaissance, includes almost five hundred epigrams, written in splendid Latin and following traditions of poetics. The article gives several examples of Pannonius' epigrams to reveal references to Martial they contain. Janus refers to the classics in accordance with the principles of imitatio and aemulatio, due to which the work meets the requirements of Renaissance poetics without losing its own authenticity at the same time. Pannonius is not only the first known poet of his country, but also the first who implanted European culture in Hungary.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2001, 49, 3; 39-49
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Elocutio w wybranych epigramatach Janusa Pannoniusa na tle porównawczym
Elocutio in Janus Pannonius’ Selected Epigrams on a Comparative Background
Autorzy:
Łuka, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1953788.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Janus Pannonius
elocutio
epigramat
figury retoryczne
epigram
figures of rhetoric
Opis:
The paper attempts to put some light on the question of elocutio in Janus Pannonius’ epigrams, showing means of expression he preferred, as anaphora, antithesis, comparatio, enumeratio, epitheton, sententia and synonymia. Using them, the poet easily attracts the attention of the reader and captures his imagination. Enumerationes may be often found in laudatory or thanksgiving epigrams, especially when Pannonius tries to portray a person, a thing or a situation precisely. To incite the curiosity of the reader Janus willingly uses antithesis which gives rise to tension and makes the culminating point more puzzling. Due to synonymia the poet avoids monotony and makes the description of a given object more vivid. Sententia also plays an important role in epigrams, as it first of all allows conciseness of the text and then makes the contents timeless. Means of expression enumerated in the paper were used by Pannonius more often than some others, that is why they seem to be his favourites. One must remember, however, that to meet the requirements of Renaissance poetics, as far as elocutio is concerned, the poet was naturally made to choose those means of expression, which had been typical elements of the ancient epigrams. Needless to say, only thus did he manage to deal with the principles of imitatio and aemulatio antiquorum.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2005, 53, 3; 101-121
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Epigramatyka barokowa w świetle analizy logicznej
Logical analysis of Baroque epigram
Autorzy:
Wierzbicka-Trwoga, Krystyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2012616.pdf
Data publikacji:
2015-06-01
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
epigramat
barok
koncept
logika
entymemat
epigram
Baroque
conceit
logic
enthymeme
Opis:
The paper considers the question of the logical status of conceited epigram. 16th century theoreticians, for instance J.C. Scaliger, already applied logical methods to the analysis of epigrams, and 17th century theoreticians developed a strict logical description of the so-called compound epigram. This form of epigrams met with particular interest in the Baroque period because of the opportunity it gave to express the construction of a conceit. A conceit was defined as an “argument urbanely fallacious” by E. Tesauro, i.e. an enthymematical construction built upon a metaphor. It should be therefore called a paralogismo, but 17th century theoreticians avoided this term in the belief that the conceit offered special cognitive possibilities. In my paper I use logical methods to analyse the epigrams by J.A. Morsztyn, M.K. Sarbiewski and S.H. Lubomirski, to argue the assumed thesis that conceits served as logical experiments performed in the conviction of the insufficiency of Aristotle’s categories to describe the transcendent as well as the visible world. Above all, the questioning of Aristotle’s principle of non-contradiction allowed Baroque writers to transgress the two classical logical values, “true” and “false”, bringing along the intuition of a third logical value, defined in the 20th century as the “unknown” by J. Łukasiewicz.
Źródło:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2015, 5(8); 135-148
2084-6045
2658-2503
Pojawia się w:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jeszcze w sprawie genezy terminu „fraszka”
A few more words on the notion of “fraszka”
Autorzy:
Rusnak, Radosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/649921.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
fraszka
epigramat
Fraszki
Satyr
Jan Kochanowski
Stanisław Orzechowski
Historyja trojańska
epigram
Opis:
Author, pondering over various meanings of “fraszka” in the work of Jan Kochanowski, expresses his doubts in regards of Sante Graciotti’s thesis, claiming there is no one single case of its genological use in it. Sufficient enough to prove it wrong is the fact of him naming his epigrammatic collection – simultaneously to the process of putting in proper order his output – with the use of nothing other but this exact notion. The impending appropriation of such a use in Polish language has been shortly after confirmed by Melchior Pudłowski’s Fraszek księga pierwsza (1586). In further part of the article author tries to establish the precise moment of the first ever use of the word “fraszka” in print. As it turns out, although Kochanowski makes a use of it for the first time in his Satyr (1564), he was slightly preceded by both Stanisław Orzechowski’s Rozmowa albo dyjalog około egzekucyjej (1563) and anonymous Historyja trojańska (1563).
Autor, rozważając sposoby rozumienia leksemu „fraszka” przez Jana Kochanowskiego, poddaje w wątpliwość tezę Sante Graciottiego, jakoby nie pojawił się ani razu w twórczości pisarza genologiczny sens tego leksemu. Za dostateczny dowód, iż jest inaczej, uznaje on opatrzenie przez czarnoleskiego poetę takim a nie innym tytułem swej obszernej epigramatycznej antologii w momencie porządkowania dorobku całego życia, a potwierdzenie, iż sens ten doczekał się rychłego zadomowienia, przynosi wydany krótko potem zbiór Melchiora Pudłowskiego Fraszek księga pierwsza (1586). W drugiej części artykułu próbuje się ustalić, komu należy przypisać pierwszeństwo, jeśli chodzi o użycie wyrazu „fraszka” w druku. Jak się okazuje, u samego Kochanowskiego leksem ten po raz pierwszy pojawia się w Satyrze (1564), wyprzedzają go natomiast nieznacznie zarówno Rozmowa albo dyjalog około egzekucyjej (1563) Stanisława Orzechowskiego, jak i anonimowa Historyja trojańska (1563).
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2019, 53, 2; 213-227
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O cnocie w Ikones książąt i królów polskich Jana Głuchowskiego
About the virtue in “Ikones of Polish princes and kings” by Jan Głuchowski
Autorzy:
Słomka vel Słomiński, Krystian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1597363.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Badań Literackich PAN
Tematy:
cnota
epigramat
ikones
władca
męstwo
porównanie
przysłowie
virtue
epigram
icones
ruler
bravery
comparison
proverb
Opis:
“Vitae Regum Polonorum” by Klemens Janicki (Clemens Ianicius) (1516–1543) based on the Polish tradition of describing Polish rulers. This genre flourishes at the turn of the 16th and 17th centuries. The numerous translations and paraphrases of the Ianicius’ cycle were created then, including published in 1605, “Icones of Polish princes and kings” (“Ikones książąt i królów polskich”) by Jan Głuchowski (?–1604), who, based on the various rhetorical measures, repeatedly emphasized the role of virtue in the system of ruler’s values, and also formulated its definitions. It appears in the enumeration alongside other monarch attributes, but in different configurations. It also functions in the description of the ruler’s qualities as the culmination of other values. The definitions of virtue were built by Głuchowski using comparisons where he made tendecious associations, such as identification with a jewel. The highest value also appears in apophthegm formulations. Głuchowski most often drew on the proverbs that were popular in the literature at that time, modifying them to emphasize the content.
Źródło:
Meluzyna. Dawna Literatura i Kultura; 2019, 2, 11; 35-52
2449-7339
Pojawia się w:
Meluzyna. Dawna Literatura i Kultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przekłady i parafrazy „Vitae Regum Polonorum” Klemensa Janicjusza od XVI do XVIII wieku – sposoby kreowania wizerunku doskonałego władcy
Autorzy:
Słomka vel Słomiński, Krystian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1789372.pdf
Data publikacji:
2021-10-01
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Katedra Italianistyki. Polskie Towarzystwo Retoryczne
Tematy:
epigramat
władca
wizerunek
adjekcja
detrakcja
transmutacja
immutacja
epigram
ruler
image
addition
omission
transposition
permutation
Opis:
W artykule analizowane są podobieństwa i różnice w sposobie kreowania wizerunków doskonałego władcy, które występują w zbiorze epigramatów Janicjusza oraz w tekstach inspirowanych jego dziełem, napisanych przez S. F. Klonowica, J. A. Kmitę, J. Głuchowskiego, M. Paszkowskiego i J. Bielskiego. Fakt, iż teksty te w różnym stopniu nawiązują do pierwowzoru, a ponadto powstawały na przestrzeni 200 lat, sprawia, że w kolejnych zbiorach zmienia się wymowa poszczególnych epigramów (ocena czynów władcy ulega złagodzeniu lub wyostrza się nagana); ponadto modyfikacji poddany jest zespół cech monarchów. Służą temu cztery typy zabiegów retorycznych (quadripartita ratio): adjekcja (adiectio), detrakcja (detractio), transmutacja (transmutatio) i immutacja (immutatio).
The article offers an insight into the similarities and differences in the way of creating the images of a perfect ruler in the collection of Janicius' epigrams and the texts inspired by his work, written by S.F. Klonowic, J.A. Kmita, J. Głuchowski, M. Paszkowski and J. Bielski. The fact that these texts refer to the prototype to a varying degree, and, moreover, were written over the span of 200 years, makes the significance of individual epigrams evolve in subsequent collections (the assessment of the ruler’s deeds is softened or the criticism is sharpened). Moreover, the set of monarchs’ features is subject to modification by using four fundamental rhetorical operations (quadripartita ratio): addition (adiectio), omission (detractio), permutation (immutatio) and transposition (transmutatio).
Źródło:
Res Rhetorica; 2021, 8, 3; 4-19
2392-3113
Pojawia się w:
Res Rhetorica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z badań nad literaturą staropolską tworzoną przez protestantów. Wybrane metodologie
The old polish literature written by protestants. Selected methodologies
Autorzy:
Chemperek, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2048360.pdf
Data publikacji:
2021-10-27
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
Protestantism
methodology
Aesopian speech
sermon
hymn-books
epigram
protestantyzm
metodologia
mowa ezopowa
kazanie
kancjonał
epigramat
Opis:
The article presents four research methods that find application in the study of literary works written by Polish Protestants in the Old Polish epoch. The first one is a reconstruction of the theological (religious, ethical) programme of the writers who openly declare that they are Evangelicals or Anti-Trinitarians. What serves as a liminal case are funeral works about high-ranking people and addressed to Christians in general – here Protestant writers use the principle of denominational modesty, although in the terms of inventio their rhetoric is different from that of Catholics. The second method consists in examining the religious background of ludic works (e.g. epigrams) from the perspective of cultural hermeneutics – an analysis of symbolism, and historical and moral references. A researcher must go even deeper when analysing parenteral or didactic works addressed to general readers and promoting the Protestant ethos, usually in a subtle and consistent manner. The fourth method is usually used when studying anonymous poems (from the 17th century) or those in which the religious declaration is vague. These texts can be successfully examined using the philological method of tracking phrases from denominational Bibles and songs from popular Protestant hymn-books (“biblical and song pebbles” inlaid into the mosaic of the work). Yet, the researcher also needs to pay attention to subtle theological allusions (sometimes in Aesopian speech) that are characteristic of Protestantism.
Źródło:
Prace Polonistyczne; 2021, 76; 121-132
0079-4791
Pojawia się w:
Prace Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Życie seksualne jako obiekt krytyki i źródło inwektyw w literaturze politycznej czasów stanisławowskich. Casus „Zagadek Sejmu Czteroletniego
Sexual life as an object of criticism and source of invectives in political literature of the times of Stanislaus. The case of ‘Zagadki Sejmu Czteroletniego’
Autorzy:
Kaczyński, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/690336.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
literatura oświecenia
literatura polityczna
epigramat
inwektywa
Sejm Wielki
Enlightenment literature
political literature
epigram
invective
Great Sejm
Opis:
The paper focuses on the collection of political epigrams from the time of the Four-year Sejm. It is compilation of a few hundred pieces depicting in a different light all the participants of the parliamentary sessions, as well as a number of women in these circles. In critical epigrams, the role of an argument is often played by more or less open allusions to love life of the criticised people. Although the riddles touching upon this subject constitute only a minor part of this collection (approx. 14%), different strategies in employing the theme of love life can be distinguished: from delicate taunts to depicting the love life of the given character as the main argument against the person, related to allegations of indifference to the fate of their homeland or even treason. An interesting disparity can be observed while comparing the riddles about men and women. In the case of women, criticism of their love life occurs more frequently than in the case of men. Despite the use of sexual themes as an argument in the political struggle, Polish poetry of the Four-year Sejm era is much less radically vulgar or obscene compared to, for instance, French political literature of the Revolution.
Źródło:
Prace Polonistyczne; 2013, 68; 73-109
0079-4791
Pojawia się w:
Prace Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kilka uwag o Epigramatach polskich Wespazjana Kochowskiego. Przyczynek do recepcji Acroamatum epigrammaticorum centuriae VII Alberta Inesa w epigramatyce polskiej XVII wieku
Some Remarks on Wespazjan Kochowski’s Epigramaty polskie. A Contribution to the Reception of Albert Ines’s Acroamatum epigrammaticorum centuriae VII in Polish Seventeenth-Century Polish Epigrammatic
Autorzy:
Piskała, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1945401.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Albert Ines
Wespazjan Kochowski
przekład
nowołacińska poezja barokowa
epigramat
recepcja
translation
new-Latin
baroque poetry
epigram
reception
Opis:
Albert Ines, the Jesuit new-Latin poet writing in the middle of the seventeenth century, is today almost forgotten. This does not mean that he was not popular among his contemporaries, in particular as an author of epigrams, a fact testified by the number of the editions of his “Acroamatum epigrammaticorum libri VII”, but also by the presence of his works in the collections of poets writing in Polish. He was a source of inspiration for them that equaled Marcialis or John Owen. This paper discusses the question of the reception of Albert Ines’s epigrams in Polish seventeenth-century poetry, as instanced by the paraphrases of the Jesuit poet’s texts in Wespazjan Kochowski’s collection of epigrams put in “Niepróżnujące próżnowanie” [Non-idling Idling]. Moreover, it seeks to present the intertextual dependencies on the basis of some translations made by Kochowski.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2008, 56, 1; 153-167
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 19

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies