Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "epiclesis" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
The Eucharist and the Holy Trinity. The liturgical aspect
Autorzy:
Królikowski, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1199282.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Eucharist
Holy Trinity
Eucharistic Prayer
epiclesis
doxology
Opis:
Christian faith is based on the mystery of the Holy Trinity which, therefore, plays an indispensable role in the understanding of the particular truths of faith. This statement refers also to the Eucharist. The New Testament, especially the Gospel of John, conveys an explicit depiction of the links between the Holy Trinity and the Eucharist. The New Testament tradition has found its continuation in theology, and it has been predominantly seen in the Eucharistic Prayers. This paper highlights certain Trinitarian aspects of the mystery of the Eucharist, in order to point out further possibilities, both for deepening the understanding of this mystery and for more integral incorporation of it into faith and Christian experience.
Źródło:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II; 2021, 11, 1; 5-22
2391-6559
2083-8018
Pojawia się w:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
INVOCATION OF HOLY SPIRIT IN ANAPHORA OF SAINT JOHN CHRYSOSTOM AND SAINT BASIL THE GREAT
Przyzywanie Ducha Świętego w anaforach świętego Jana Chryzostoma i świętego Bazylego Wielkiego
Autorzy:
Ławreszuk, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/594981.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Epiclesis
Anaphora
Divine Liturgy
Liturgics
Eucharistic Canon
Saint John Chrysostom
Saint Basil the Great
Opis:
Zadaniem niniejszej pracy jest analiza modlitwy epiklezy w anaforach Li- turgii św. Jana Chryzostoma i św. Bazylego Wielkiego. Tekst skupia się na wyjaśnieniu znaczenia modlitwy w odniesieniu do procesu historycznego roz- woju tekstów liturgicznych od czasów apostolskich do momentu pojawienia się pierwszych kompletnych schematów nabożeństwa. W tekście omówione zostaną rozbieżności w znaczeniu modlitwy epiklezy w Kościele prawosław- nym i rzymskokatolickim. W efekcie przeprowadzonej analizy przedstawione zostanie znaczenie modlitwy epiklezy i jej miejsce w kanonie eucharystycznym tradycji bizantyjskiej.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2014, 14; 195-212
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The role of the epiclesis in transubstantiation
Autorzy:
Krupa, Jozef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2010809.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
epiclesis
transubstantiation
Eucharist
Catechism of the Catholic Church
Eastern churches
epikleza
transsubstancjacja
Eucharystia
Katechizm Kościoła Katolickiego
Kościoły wschodnie
Opis:
The official doctrine of the Catholic Church, contained in the magisterial documents, is still evolving. One recent example is the teaching on who is involved in transubstantiation in the Eucharist. In the Christian West, the words of institution have been emphasized for centuries, while in the Christian East, it has been the epiclesis since the fourth century. Some Catholic theologians explicitly stated that the epiclesis also participates in the conversion of bread and wine, even before the promulgation of this doctrine in the magisterial documents. The doctrinal shift in the Catholic Church regarding the topic of the epiclesis manifested itself in the Catechism of the Catholic Church in number 1105: “The Epiclesis is the intercession in which the priest begs the Father to send the Holy Spirit […], so that the offerings may become the body and blood of Christ.” In number 1353: “In the epiclesis, the Church asks the Father to send his Holy Spirit on the bread and wine, so that by his power they may become the body and blood of Jesus Christ […]. In the institution narrative, the power of the words and the action of Christ, and the power of the Holy Spirit, make sacramentally present under the species of bread and wine Christ’s body and blood, […].” In numbers 1333 and 1357 and also in the General Instruction of the Roman Missal in article 79 c: “The epiclesis, in which, by means of particular invocations, the Church implores the power of the Holy Spirit that the gifts offered by human hands be consecrated, that is, become Christ’s Body and Blood [...].”
Oficjalna doktryna Kościoła Katolickiego, zawarta w dokumentach Urzędu Nauczycielskiego Kościoła, wciąż się rozwija. Jednym z najnowszych tego przykładów jest nauczanie o tym, co powoduje transsubstancjację podczas Eucharystii. Na chrześcijańskim Zachodzie od stuleci akcentowano słowa instytucji (ustanowienia), podczas gdy na chrześcijańskim Wschodzie od IV wieku jest to epikleza. Niektórzy teologowie katoliccy twierdzili, że epikleza powoduje również przemianę chleba i wina, jeszcze zanim doktryna ta pojawiła się w dokumentach Urzędu Nauczycielskiego Kościoła. Doktrynalna zmiana Kościoła Katolickiego jest opisana w Katechizmie Kościoła Katolickiego w pkt 1105: „Epikleza jest modlitwą wstawienniczą, w której kapłan prosi Ojca o posłanie Ducha Uświęciciela, by składane ofiary stały się Ciałem i Krwią Chrystusa [...]”, w pkt 1353: „W epiklezie Kościół prosi Ojca, aby zesłał Ducha Świętego [...] na chleb i wino, aby Jego mocą stały się Ciałem i Krwią Jezusa Chrystusa [...]. W opisie ustanowienia Eucharystii moc słów i działania Chrystusa oraz moc Ducha Świętego sprawia, że pod postaciami chleba i wina uobecnia się sakramentalnie Ciało i Krew Chrystusa, [...]”, w pkt 1333 i 1357 oraz w Ogólne wprowadzenie do Mszału rzymskiego w pkt 79 c: „Epikleza: to szczególne wezwanie, w którym Kościół błaga o zesłanie mocy Ducha Świętego, aby dary złożone przez ludzi zostały konsekrowane, czyli stały się Ciałem i Krwią Chrystusa, [...]”.
Źródło:
Colloquia Theologica Ottoniana; 2021, 37; 115-128
1731-0555
2353-2998
Pojawia się w:
Colloquia Theologica Ottoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wielość teorii dotyczących epiklezy rytu hiszpańsko-mozarabskiego
A Multitude of Theories on the Epiclesis in the Hispanic-Mozarabic Rite
Autorzy:
Porosło, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20434398.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Tematy:
Hispanic-Mozarabic liturgy
Holy Spirit
epiclesis
anaphora
Eucharistic prayer
consecration
liturgia hiszpańsko-mozarabska
Duch Święty
epikleza
anafora
modlitwa eucharystyczna
konsekracja
Opis:
Niniejszy artykuł stawia sobie za cel przedstawienie w formie swoistego status quaestionis najważniejszych badań i opinii dotyczących epiklezy anafor rytu hiszpańsko-mozarabskiego. Wobec faktu, że te opinie znacząco się od siebie różnią, często będąc wręcz sprzecznymi względem siebie, stawia się za cel również pytanie o metodologię tych badań. Kluczowe dla ostatecznych konkluzji artykułu będzie wypracowanie definicji i teologii epiklez hiszpańskich, która wyrasta z analizy oracji Post Pridie Mszału hiszpańsko-mozarabskiego. Wydaje się, że we wcześniejszych badaniach nie odkrywano specyfiki epiklezy hiszpańskiej, ale apriori zakładano pewną definicję epiklezy, poszukując w mszale modlitw odpowiadających tej definicji. Przez tę zmianę metodologiczną udaje się pokazać, że praktycznie każda anafora hiszpańska posiada prawdziwą epiklezę, która raczej jest epiklezą trynitarną, chrystologiczną, a tylko czasami epiklezą pneumatologiczną. Jest to znakiem starożytności tych modlitw, że nie zawsze występuje w nich epikleza Ducha Świętego. Mimo to udaje się również potwierdzić tezę, że liturgia kształtująca się pod wpływem walk z herezją ariańską, oprócz tego, że jest chrystocentryczna, ma również wzbogaconą euchologię w wymiarze pneumatologii. W niniejszym artykule obala się również niektóre zbyt schematyczne twierdzenia Prenotandos do nowego Mszału hiszpańskiego, które sugerują, że istnieje wręcz doskonała, uporządkowana struktura modlitw eucharystycznych tego rytu. Badania nad anaforami rytu mozarabskiego zaprzeczają istnieniu takiej spójnej struktury zbudowanej na ścisłej relacji między słowami ustanowienia, anamnezą i epiklezą.
This article aims to present, in the form of a specific status quaestionis, the most important studies and opinions concerning the epiclesis of anaphora in the Mozarabic rite. Due to the fact that those opinions differ considerably from each other, often being even contradictory to each other, the aim of the text also includes the analysis of the methodology of the studies, since they give such different inferences. The final conclusion of the article will be determined by the definition and theology of Hispanic epicleses based on the analysis of the Post Pridie oration included in the Mozarabic missal. It seems that earlier researchers failed to recognise the specificity of the Hispanic epiclesis; they assumed apriori a certain definition of epiclesis, looking for prayers in the Missal that match this definition. Through this methodological change it is possible to show that almost each Hispanic anaphora has a real epiclesis which tends to be a Trinitarian or a Christological epiclesis; only in some cases it is a pneumatological epiclesis. The fact that the epiclesis of the Holy Spirit is not always included in those Hispanic prayers confirms their ancient origin. Nevertheless, it is also possible to prove the thesis that liturgy shaped under the influence of conflicts with the Arian heresy is not only Christocentric, but it also has an enriched euchology in in terms of pneumatology. Moreover, the author of this article questions some schematic claims related to Prenotandos to the new Hispanic missal which suggest a perfect, well-ordered structure of Eucharistic prayers in this rite. The studies on the anaphora of the Mozarabic rite contradict the existence of such a consistent structure built on the close relationship between the words of the institution of the Eucharist, the anamnesis and the epiclesis.
Źródło:
Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2023, 31, 1; 113-138
2544-6460
Pojawia się w:
Wrocławski Przegląd Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Interpolacje w epiklezach bizantyjskich anafor św. Jana Chryzostoma i św. Bazylego Wielkiego
Interpolation in the Epiclesis of Byzantine Anaphoras of Saint John Chrysostom and Saint Basil the Great
Autorzy:
Ławreszuk, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420199.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
liturgia
bizantyjska
anafora
epikleza
tropariony trzeciej godziny
antytyp
przyzywanie Ducha Świętego
liturgy
byzantine
anaphora
epiclesis
troparia of the third hour
antitype
invocation of Holy Spirit
Opis:
Celem opracowania jest ukazanie interpolacji w epiklezach modlitw anafory Liturgii św. Jana Chryzostoma i św. Bazylego Wielkiego. Analizie zostaną poddane zmiany wprowadzone w drugim tysiącleciu, w szczególności pojawienie się troparionów nabożeństwa trzeciej godziny oraz interpolacja słów: „Przemieniając Duchem Twoim Świętym”. Tekst wskaże genezę pojawienia się dodatkowych słów oraz ukaże ich wpływ na strukturę modlitwy anafory. W efekcie przedstawione zostaną propozycje rozwiązania problemów wynikających z historycznych zmian w strukturze epiklezy i w całej modlitwie anafory.
The aim of this paper is to show the interpolation in the Epiclesis of Anaphora prayers in the Liturgies of St. John Chrysostom and St. Basil the Great. The analysis will cover the changes made in the second millennium, in particular the emergence of the troparion of the third hour service, and interpolation of the words “changing it by your Holy Spirit”. The text shows the genesis of adding additional words and explains what their effect was on the structure of the Anaphora prayers. As a result, proposals to solve the problems arising from historical changes in the structure of the Epiclesis and in the whole prayer of the Anaphora will be presented.
Źródło:
ELPIS; 2014, 16; 33-41
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pneumatologiczny wymiar obrzędów egzorcyzmów
The Pneumatological Dimension of the Rites of Exorcisms
Autorzy:
Towarek, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32062632.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
egzorcyzm wielki
egzorcyzm mniejszy
wymiar pneumatologiczny egzorcyzmu
epikleza
epifania Ducha Świętego
znaki
symbole
euchologia
major exorcism
minor exorcism
pneumatological dimension of exorcism
epiclesis
epiphany of the Holy Spirit
signs
symbols
euchology
Opis:
Every liturgy, including also the liturgy of exorcism, is a peculiar locus theologicus. The present article is focused in this case on emphasizing the pneumatological dimension of the rite. In the exorcisms the Church is united with the Holy Spirit and begs Him to give help to the man’s weakness in his struggle against the evil spirit. This strange synergy of the Spirit and the Church in Christ is manifested not only in the texts of the modernized Rites shown by the author, but also in the signs, gestures, objects and activities accompanying the rites and discussed in the article. In the celebration of exorcism water, salt, oil, hand and breath are the symbols of the Holy Spirit. The liturgy of exorcisms shows not only the dynamism of the action of the third Divine Person, but also is the locus of the epiphany of the Holy Spirit, whose nature is revealed by the texts of the rites. The saturation of the euchology of exorcisms with pneumatological subjects allows the sacramental to return to its original idea, that is the epiclesis of the Spirit’s invitation and descent. Hence the author shows that the true and proper tone of exorcism is not so much exorciso te, but rather invoco te, Spiritus Sanctus, or in a more distinct way: emitte quaesumus Spiritum Sanctum tuum Paraclitum super.
Źródło:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2010, 1; 257-271
2082-8586
Pojawia się w:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Koncelebracja Mszy Świętej 50 lat po Sacrosanctum Concilium
Concelebration of the Holy Mass 50 Years after Sacrosanctum Concilium
Autorzy:
Krakowiak, Czesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040823.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Msza św.
koncelebracja
Konstytucja o liturgii
Inter Oecumenici
Ritus servandus
Eucharisticum mysterium
Mszał Piusa V
Mszał Pawła VI
epikleza
włożenie rąk
Sacramentum caritatis
Holy Mass
concelebration
Constitution on Liturgy
Pious V’s Missal
Paul VI’s Missal
epiclesis
laying on of hands
Opis:
W Kościele obrządku łacińskiego koncelebracja Mszy św. została przywrócona przez Konstytucję Sacrosanctum Concilium (1963). Początkowo mogła być sprawowana tylko w ściśle określanych okolicznościach i pod przewodnictwem biskupa lub jego delegata. Stopniowo koncelebracja Mszy św. stawała się zwyczajną formą celebracji Eucharystii wtedy, gdy kapłani nie są zobowiązani sprawować jej dla dobra wiernych. Obrzędy Mszy św. koncelebrowanej wydane w 1965 r. jako Ritus servandus in concelebratione Missae zostały następnie włączone w 1970 r. do Missale Romanum Pawła VI. Szczegółowe przepisy koncelebry zawarte są w Ogólnym wprowadzeniu do Mszału rzymskiego (1969, 1975, 2002) oraz późniejszych dokumentach Stolicy Apostolskiej. Jeśli Mszy św. koncelebrowanej przewodniczy biskup, należy zachować normy zamieszczone w Ceremoniale liturgicznej posługi biskupów (1984, 2013). Liturgia koncelebrowanej Mszy św., w sposób dla siebie właściwy, ukazuje i buduje jedność kapłaństwa prezbiterów z biskupem i między sobą, jedność Ofiary Jezusa Chrystusa składanej Bogu na jednym ołtarzu i jedność kapłańskiego ludu Bożego, który pełni w niej różne posługi i funkcje.
In the Latin Church concelebration of the Holy Mass was reintroduced by the Constitution Sacrosanctum Concilium (1963). At first it could only be celebrated in special circumstances and with a bishop or his delegate as the principal celebrant. Gradually concelebration of the Holy Mass was becoming the usual form of celebration of the Eucharist when priests are not obliged to celebrate it for the good of the faithful. Rites of the concelebrated Holy Mass published in 1965 as Ritus servandus in concelebratione Missae were then included in Paul VI’s Missale Romanum in 1970. Detailed concelebration regulations are contained in General Instruction of the Roman Missal (1969, 1975, 2002) and in later documents issued by the Holy See. If the concelebration of the Holy Mass is presided over by a bishop, norms should be observed  that are contained in Ceremonial of Bishops’ Liturgical Service (1984, 2013). Liturgy of the concelebrated Holy Mass, in a way typical of it, shows and builds the unity of priesthood of the presbyters with the bishop and among the presbyters themselves; the unity of the Sacrifice of Jesus Christ made to God on one altar; and the unity of the priestly God’s people that perform various services and functions in it.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2014, 61, 8; 43-55
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies