Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "endoscopic retrograde cholangio-pancreatography" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Endoscopic Treatment of the Choledocholithiasis - Effectiveness, Safety and Limitations of the Method
Autorzy:
Peterlejtner, Tadeusz
Szewczyk, Tomasz
Firkowski, Piotr
Zdrojewski, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1396654.pdf
Data publikacji:
2012-07-01
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
choledocholithiasis
endoscopic retrograde cholangio-pancreatography
endoscopic sphincterotomy
Opis:
Endoscopic Retrograde Cholangio-Pancreatography (ERCP) is accepted referred method of treatment of the choledocholithiasisThe aim of the study. Evaluation of efficacy and safety of the endoscopic treatment of the biliary tract stones.Material and methods. Results of 3309 Endoscopic Retrograde Cholangio-Pancreatography (ERCP) carried out in Division of Endoscopy of the General Surgery Department in the period 2000 - 2010. The retrospective analysis of the indications, process, findings and final results of 1698 ERCP and Endoscopic Sphincterotomy (ES) was performed with intention to treat of the biliary tract stones.Results. The 883 (52%)patients with coexisted gall-bladder and biliary tract stones were the principal group. The second group included 580 (34.2%) patients with residual choledocholithiasis after cholecystectomy and biliary tract surgery. Moreover ERCP, ES and endoscopic evacuation of biliary stones have been urgently carried out in 159 (9.4%) cases with acute biliary pancreatitis. Lastly ERCP with re-sphincterotomy and removal of the stones was performed in 75 (4.4%) patients with recurrent choledocholithiasis. The procedure was effective in 1561 (92%) patients. When removal of the stones was not possible, decompression of the biliary tract by implantation of the plastic stent was done in 63 (3.7%) cases. Ineffective procedure was noted in 74 (4.3%) patients. The most commonly observed complication was acute pancreatitis. Because of: post ES bleeding, acute haemmorhagic and necrotic pancreatitis, impacted Dormia basket and peripapillary duodenal perforation 10 patients (0.5%) had to be operated. Two patients (0.1%) died.Conclusions. 1. Endoscopic treatment of choledocholithiasis is highly effective but risk factors of complications with urgency an intensive conservative management and surgical intervention have to be considered. 2. After ES, if surgical evacuation of the stones have to be carry out, post operative biliary tract drainage (by T tube) is not necessary.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2012, 84, 7; 333-340
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Endoskopowa ultrasonografia czy endoskopowa cholangiopankreatografia w diagnostyce kamicy żółciowej przewodowej?
Choledocholithiasis diagnostics – endoscopic ultrasound or endoscopic retrograde cholangiopancreatography?
Autorzy:
Leszczyszyn, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1057974.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
choledocholithiasis
endoscopic ascending retrograde cholangio- pancreatography
endoscopic ultrasound
endoskopowa cholangiopankreatografia wstępująca
endoskopowa ultrasonografia
kamica przewodowa
Opis:
It is estimated that 3.4% of patients qualified for cholecystectomy due to cholelithiasis have a coexisting choledocholithiasis. For decades, endoscopic ascending retrograde cholangiopancreatography has been the golden diagnostic standard in cases of suspected choledocholithiasis. The method is associated with a relatively high rate of complications, including acute pancreatitis, the incidence of which is estimated to range between 0.74% and 1.86%. The mechanism of this ERCP-induced complication is not fully understood, although factors increasing the risk of acute pancreatitis, such as sphincter of Oddi dysfunction, previous acute pancreatitis, narrow bile ducts or difficult catheterization of Vater’s ampulla are known. It has been suggested to discontinue the diagnostic endoscopic retrograde ascending cholangiopancreatography and replace it with endoscopic ultrasonography due to possible and potentially dangerous complications. Endoscopic ultrasonography has sensitivity of 94% and specificity of 95% regardless of gallstone diameter, as opposed to magnetic resonance cholangiography. However, both of these parameters depend on the experience of the performing physician. The use of endoscopic ultrasonography allows to limit the number of performed endoscopic retrograde cholangiopancreatography procedures by more than 2/3. Ascending endoscopic retrograde cholangiopancreatography combined with an endoscopic incision into the Vater’s ampulla followed by a mechanical evacuation of stone deposits from the ducts still remains a golden standard in the treatment of choledocholithiasis. Despite some limitations such as potentially increased treatment costs as well as the necessity of the procedure to be performed by a surgeon experienced in both endoscopic retrograde cholangiopancreatography as well as endoscopic ultrasonography, the diagnostic endoscopic ultrasonography followed by a simultaneous endoscopic retrograde cholangiopancreatography aimed at gallstone removal is the most efficient diagnostic and therapeutic management scheme in cases of suspected choledocholithiasis.
Kamica przewodu żółciowego u pacjentów zakwalifikowanych do cholecystektomii współistnieje z kamicą pęcherzyka żółciowego u 3,4% chorych. Od kilkudziesięciu lat standardem diagnostycznym w podejrzeniu kamicy żółciowej przewodowej była endoskopowa cholangiopankreatografia wstępująca. Metoda ta obarczona jest relatywnie wysokim odsetkiem powikłań w postaci ostrego zapalenia trzustki, którego częstość ocenia się na 0,74% do 1,86%. Mechanizm tego powikłania po diagnostycznym ERCP nie jest do końca zrozumiały, choć znane są czynniki zwiększające prawdopodobieństwo ostrego zapalenia trzustki, takie jak: zaburzenia motoryki zwieracza Oddiego, przebyte wcześniej ostre zapalenie trzustki, wąskie przewody żółciowe czy trudna kaniulacja brodawki Vatera. Z powodu możliwych, potencjalnie groźnych dla życia powikłań postuluje się całkowite zaniechanie wykonywania diagnostycznej endoskopowej cholangiopankreatografii wstępującej i zastąpienie jej endoskopową ultrasonografią. Endoskopowa ultrasonografia cechuje się czułością 94% i specyficznością 95%. Cechy te są niezależne od średnicy złogów, w przeciwieństwie do cholangiografii w rezonansie magnetycznym, natomiast związane są z doświadczeniem lekarza wykonującego badanie. Zastosowanie endoskopowej ultrasonografii pozwala ograniczyć liczbę wykonywanych endoskopowych cholangiopankreatografii o ponad 2/3. Endoskopowa cholangiopankreatografia wstępująca połączona z endoskopowym nacięciem zwieracza brodawki Vatera i mechaniczną ewakuacją złogów z przewodu nadal pozostaje złotym standardem w leczeniu kamicy przewodowej. Pomimo pewnych wad, takich jak potencjalnie zwiększony koszt leczenia, konieczność wykonywania zabiegu przez lekarza doświadczonego zarówno w endoskopowej cholangiopankreatografii, jak i endoskopowej ultrasonografii, najbardziej efektywnym schematem postępowania diagnostyczno-terapeutycznego w przypadku podejrzenia kamicy przewodowej, jest wykonanie diagnostycznej endoskopowej ultrasonografii, z następową, jednoczasową endoskopową cholangiopankreatografią celem usunięcia złogów.
Źródło:
Journal of Ultrasonography; 2014, 14, 57; 125-129
2451-070X
Pojawia się w:
Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies