Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "elegia" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Owidiusz, Amory III 1 w polskim przekładzie
Ovid’s Amores III 1 in Polish Translation with Commentary
Autorzy:
Wesołowska, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52405147.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Owidiusz
elegia
tragedia
recusatio
gra
Amores
Ovid
elegy
tragedy
game
Opis:
The paper aims to show the new Polish translation with a brief introduction. The elegy seems to be especially interesting as the way of poetical recusatio and the sophisticated game with the reader.
Źródło:
Collectanea Philologica; 2023, 26; 131-137
1733-0319
2353-0901
Pojawia się w:
Collectanea Philologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sarmacki Odyseusz. Postać Jana Łaskiego w epicedium Andrzeja Trzecieskiego
A Sarmatian Odysseus: Jan Łaski in Andrzej Trzecieski’s Epicedium
Autorzy:
Ryczek, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2053947.pdf
Data publikacji:
2022-02-25
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Andrzej Trzecieski (Tricesius)
Jan Łaski Młodszy (Ioannes a Lasco)
epicedium
elegia żałobna
św. Jan Chryzostom
Herkules
Odyseusz
Trzecieski (Tricesius)
Jan Łaski the Younger (Ioannes a Lasco)
funeral elegy
St. John Chrysostom
Hercules
Odysseus
Opis:
Artykuł stanowi propozycję interpretacji wybranych motywów z epicedium upamiętniającego postać i działalność Jana Łaskiego Młodszego (zmarł 8 I 1560 roku w Pińczowie), humanisty i wybitnego reformatora religijnego (Ioannis a Lasco viri clarissimi epicedion). Andrzej Trzecieski (Tricesius, ok. 1525 – po 1584) był autorem wielu łacińskich epigramatów, elegii, epitafiów, epicediów i utworów pochwalnych. W elegii żałobnej dla Łaskiego twórczo przekształcił on strukturę antycznego epicedium, obejmującą tradycyjne elementy comploratio (opłakiwania), laudatio (pochwały zmarłego) i consolatio (pocieszenia). Dołożył wszelkich starań, aby ukazać zmarłego reformatora jako męża słynącego z pobożności, czcigodnego starca jaśniejącego licznymi cnotami, a przede wszystkim nowego proroka zapowiadającego odrodzenie Kościoła. W tym kontekście Trzecieski przywołuje trzy przykłady wybitnych mówców: św. Jana Chryzostoma (Złotoustego), galijskiego Herkulesa i „wielce obrotnego” (politropicznego) Odyseusza.
This paper offers an interpretation of selected motives from the epicedium commemorating the personage and activity of the humanist and prominent religious reformer Jan Łaski the Younger who died in Pinczów on 8th January 1560 (Ioannis a Lasco viri clarissimi epicedion). Andrzej Trzecieski (Tricesius, ca. 1525 – post 1584) was the author of many Latin epigrams, elegies, epitaphs, epicedia and laudatory poems. In the funeral elegy for Łaski, he creatively reshaped the structure of the ancient epicedium, including the traditional elements of comploratio (mourning), laudatio (praise of the deceased) and consolatio (consolation). He did his utmost to present Łaski as a man well-known for his piety, a venerable old man renowned for his many virtues, and, most of all, a new prophet announcing the rebirth of the Church. In this context, Trzecieski evokes three examples of illustrious orators: St. John Chrysostom (‘the golden-mouthed’), the gallic Hercules and Odysseus “of the many twists and turns” (polytropos).
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 1; 75-94
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Audax i ignavus – Marek Antoniusz w Wojnie domowej Lukana (V 476–497)
Audax and ignavus – Marc Antony in Lucan’s Civil War (V 476–497)
Autorzy:
Plago, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52926489.pdf
Data publikacji:
2021-09-02
Wydawca:
Oficyna Wydawnicza ATUT – Wrocławskie Wydawnictwo Oświatowe
Tematy:
Lukan
Cezar
Antoniusz
ignavus
audax
rzymska elegia miłosna
Owidiusz
Heroidy
Hero
Leander
Lucan
Caesar
Antony
Roman love-elegy
Ovid
Heroides
Opis:
Lucan uses two negative adjectives to describe Marc Antony in Book V, in the scene where Caesar calls his officer to come with the troops from Brundysium (496–497; l. 478: audax, in the narrator’s discourse; l. 487: ignavus, in Caesar’s speech). On the one hand, these adjectives evoke the mutineers from ll. V 237 ff. of the poem, on the other hand, they refer the audience to Roman love elegy, and especially to Ovid’s Heroides 18 and 19 (like many other elements in the scene). The intertextual play with love poetry seems to confirm Antony’s laziness, cowardice and disloyalty, but when we take a closer look, it denies Caesar’s and the narrator’s accusations.
Źródło:
Orbis Linguarum; 2021, 55; 113-129
1426-7241
2657-4845
Pojawia się w:
Orbis Linguarum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Et in Arcadia ego: Elegias da pátria e da infância na poesia de Alberto de Lacerda e Rui Knopfli
Autorzy:
Pereira, Paulo Alexandre
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2080193.pdf
Data publikacji:
2021-12-23
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Neofilologii
Tematy:
Alberto de Lacerda
Rui Knopfli
elegia
pátria
infância
Opis:
Conformadas por circunstâncias biográficas e eixos temáticos comuns, as poéticas de Rui Knopfli (1932-1997) e Alberto de Lacerda (1928-2007) exploram um mesmo ethos elegíaco, compaginando-o com a tópica evocação nostálgica dos lugares da memória. Tanto no caso do autor de Elegias de Londres, como no de O Monhé das Cobras, o género da elegia surge coligado com o tema seminal do exílio, que em ambos surge declinado nas suas múltiplas modulações geográficas, políticas, temporais e ontológicas, com particular incidência nas saudades da infância moçambicana comum aos dois poetas. Se, no caso de Knopfli, a elegia tematiza a dilacerante experiência de expatriado de um império extinto, num verdadeiro trabalho de luto pós-colonial, em Lacerda a exaltação libertária vivida numa pátria adotiva, livre da sombra da ditadura, não deixa, contudo, de ser manchada pela solidão congénita de quem se sabe exilado de si próprio. Mais do que a convencional meditatio mortis que ecoa na elegia clássica, na poesia de Knopfli e Lacerda reverbera-se, assim, a consciência de que qualquer arcádia é precária e que, mais cedo ou mais tarde, nela se insinuará o seu fim.
Źródło:
Itinerarios; 2021, 34; 159-178
1507-7241
Pojawia się w:
Itinerarios
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jana Danieckiego dwa przekłady ze zbioru Elegiarum libri quattuor Jana Kochanowskiego
Jan Daniecki’s two translations from Jan Kochanowski’s “Elegiarum libri quattuor”
Autorzy:
Rusnak, Radosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2078329.pdf
Data publikacji:
2021-03-30
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Badań Literackich PAN
Tematy:
Jan Daniecki
Jan Kochanowski
elegia
Wanda
przekład literacki
elegy
literary translation
Opis:
The paper includes two Polish translations of two Latin elegies of Jan Kochanowski. Their author is a Late-Renaissance poet Jan Daniecki (died after 1611), known for his passion for the antique tradition since he also translates some works of Lucian of Samosata. The first work tells the heroic deeds and tragic death of the legendary princess Wanda; the second one presents the story of two lovers, Odatis and Zariadres, overcoming all odds to unite and live happily ever after.
Źródło:
Meluzyna. Dawna Literatura i Kultura; 2020, 2, 13; 57-79
2449-7339
Pojawia się w:
Meluzyna. Dawna Literatura i Kultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Różne oblicza elegii w poezji Adama Zagajewskiego
Different Faces of Elegy in the Poetry of Adam Zagajewski
Autorzy:
Fałtynowicz, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1997111.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
elegia
polska poezja współczesna
pamięć
przeszłość
Adam Zagajewski
elegy
contemporary Polish poetry
memory
past
Opis:
W artykule poddano analizie wiersze Adama Zagajewskiego wpisujące się w konwencję elegijną. Rekapitulując wcześniejsze ustalenia badaczy dotyczące funkcji elegii w poezji Zagajewskiego, autor przedstawia własne interpretacje wybranych utworów. Dowodzi, że forma elegijna, realizująca się w twórczości Zagajewskiego na wiele różnych sposobów, nie jest wyłącznie wyrazem nostalgii poety za przeszłością. Przywołując minione zdarzenia, wspominając zmarłych znajomych, a także podtrzymując pamięć o o ofiarach Holocaustu, Zagajewski czyni bohatera lirycznego swoich wierszy strażnikiem pamięci o przeszłości, której trzeba umożliwić oddziaływanie na przyszłość.
The article analyses Adam Zagajewski's poems that observe the elegiac convention. While summarizing the existing critical thought on the function of elegia in Zagajewski's poetry, the author presents his own interpretations of selected works. He proves that the elegiac form, realised in Zagajewski's work in many different ways, is not just an expression of the poet's nostalgia for the past. By recalling past events, by remembering his deceased friends, and by maintaining the memory of the victims of the Holocaust, Zagajewski makes the lyrical hero of his poems the guardian of the past. This remembrance must be allowed to influence the future.
Źródło:
Białostockie Studia Literaturoznawcze; 2021, 19; 265-280
2082-9701
2720-0078
Pojawia się w:
Białostockie Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Elegia o rzece” (Heshang) – spór o symbole, interpretację przeszłości i wizję przyszłości Chin
“River Elegy” (Heshang): An Argument about Symbols, Interpretation of China’s Past and a Vision of Its Future
Autorzy:
Kasarełło, Lidia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1791127.pdf
Data publikacji:
2020-10-08
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
miniserial telewizyjny Heshang (河殇, „Elegia o rzece”)
chińskie debaty kulturowe
chiński nacjonalizm kulturowy
Wielkie Chiny
tradycja
modernizacja
westernizacja
TV miniseries Heshang (河殇, “River Elegy”)
Chinese cultural debates
Chinese cultural nationalism
Great China
tradition
modernity
westernization
Opis:
Serial telewizyjny „Elegia o rzece” (Heshang 河殇) z 1989 r. w reżyserii Xia Juna, wyprodukowany z inspiracji środowisk uczestniczących w debacie kulturowej (wenhua re 文化热) lat 80. XX wieku, to jeden z najważniejszych tekstów kultury należącym do dyskursu tożsamościowego, w którym podjęto temat sporu cywilizacyjnego między Chinami i światem zachodnim. W dwóch okresach otwarcia Chin na świat, kontekstualizujących zjawisko współczesnego nacjonalizmu kulturowego (Zhongguowenhua minzuzhuyi 中国文化民族主义) odbywała się ważna debata naukowa i społeczna na temat wyboru przyszłej drogi rozwoju Chin. Zarówno w latach 20., jak i 80. XX wieku ten spór ten dotyczył oceny przeszłości oraz fundamentalnej dychotomii między tradycją i nowoczesnością, najogólniej reprezentowanej przez konserwatystów (neotradycjonalistów) i zwolenników okcydentalizacji. „Elegia o rzece” niejako syntezuje dyskusję chińskich elit intelektualnych na ten temat. W wielopoziomowej narracji, zbudowanej z głównej opowieści, materiałów dokumentalnych, wywiadów, dyskusji oraz licznych cytatów, emblematy kulturowe Chin (np. smok) i wyraziste metafory pełnią funkcję nici przewodnej splatającej całość przekazu. Jego emocjonalny odbiór wzmacnia wprowadzenie modelu polaryzującego kolor i symbole kardynalne Chin. Na dwóch biegunach znajduje się m.in. Żółta Rzeka, uosabiająca zacofaną cywilizację feudalnych Chin, i błękitny ocean, reprezentujący nowoczesny, przemysłowy Zachód oraz Wielki Mur i Jedwabny Szlak – symbole izolacji i otwarcia. Analiza filmu pokazuje, że pierwotny cel służący wzmocnieniu obozu reformatorskiego nie został osiągnięty. Emisja filmu skończyła się zajadłą kampanią polityczną, natomiast sami twórcy, zamiast deklarowanej aprobaty dla projektu oświeceniowego, odsłonili przywiązanie do idei wielkich Chin.
Heshang (河殇, “River Elegy”), a TV miniseries (1989) directed by Xia Jun and produced due to the inspiration from various circles participating in the cultural debates (wenhua re 文化热) of the 1980s, is one of the most important cultural texts belonging to identity discourse which deals with the issue of the controversy between Chinese and Western civilisation. During two periods of China’s opening up to the world, which contextualised the phenomenon of contemporary cultural nationalism (Zhongguo wenhua minzuzhuyi 中国文化民族主义), an important scientific and social debate on the choice of paths for China’s development took place. Both in the 1920s and 1980s, this dispute concerned an assessment of the past and the fundamental dichotomy between tradition and modernity. The “River Elegy”, which synthesised, in a way, the discussion of the Chinese intellectual elites on this subject, is divided into six episodes: “In Search of a Dream” (Xunmeng 寻梦), “Destiny” (Mingyun 命运), “A Glimmering Light” (Lingguang 灵光), “A New Epoch” (Xinjiyuan 新纪元), “Sorrows and Crises” (Youhuan 忧患) and “Azure” (Weilanse 蔚蓝色). In the multi-level narrative built around the main story, documentary materials, interviews, discussions and numerous quotations, Chinese cultural emblems (e.g. the dragon) and expressive metaphors serve as the guiding thread intertwining the whole message: Old China can only rejuvenate its culture via modernisation and Westernisation. Its emotional reception is reinforced by the introduction of a model that polarises the colour and cardinal symbols of China. The two poles include the Yellow River, which epitomises the backward civilisation of feudal China, and the blue ocean, representing the modern, industrial West, and the Great Wall, as well as the Silk Road—symbols of isolation and openness. An analysis of Heshang shows that the original goal of strengthening the reformer camp was not achieved. The broadcasting of the series ended with a fierce political campaign, while the filmmakers themselves, instead of declaring their approval for the Enlightenment project, revealed their attachment to the idea of a Great China.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 9; 119-138
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Grief, dogs and disillusioned writers in the modern prose elegy The Friend by Sigrid Nunez
Żałoba, psy i rozczarowani pisarze we współczesnej elegii prozą Przyjaciel, autorstwa Sigrid Nunez
Autorzy:
Załużna-Łuczkiewicz, Malina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1070325.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Chełmie
Tematy:
mourning
literature
animals
Sigrid Nunez
elegy
żałoba
twórczość literacka
zwierzęta
elegia
Opis:
Artykuł analizuje motywy żałoby, twórczości literackiej i relacji pomiędzy zwierzętami i ludźmi w powieści Przyjaciel Sigrid Nunez. Przedstawia zbieżności i odstępstwa od tradycyjnych konwencji elegijnych. Tezą artykułu jest stwierdzenie, że trzymając się niektórych konwencji, a inne zmieniając, powieść staje się współczesną elegią prozą, którą charakteryzuje poczucie straty. Strata nie jest jedynie osobista, ale ma charakter bardziej ogólny i obejmuje wiele aspektów rzeczywistości
Źródło:
Language. Culture. Politics. International Journal; 2020, 1; 145-158
2450-3576
2719-3217
Pojawia się w:
Language. Culture. Politics. International Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nekrolog jako składnik elegijnego świata poetyckiego i jako tekst metapoetycki w wybranych utworach Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego
Obituary as a Component of the Elegiac Poetic World and as a Meta-poetic Text in the Selected Pieces by Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki
Autorzy:
Trusewicz, Szymon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1450117.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
nekrologia
metapoetyka
autotematyzm
elegia
poezja
necrology
meta-poetics
autothematism
elegy
poetry
Opis:
W artykule zaproponowano interpretację wybranych wierszy Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego, w których obecny jest motyw nekrologu. Autor wskazuje na dwie funkcje tego motywu w utworach poety. Po pierwsze nekrologi wprowadzają tonację elegijną, charakteryzującą poetę jako jednostkę melancholijną i skoncentrowaną na tematyce funeralnej.  Po drugie pełnią funkcję metapoetycką, poddając doświadczenie śmierci afektywnej i językowej refleksji.
The article interprets the selected poems by Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki which use the trope of obituary. The author points out its functions. First, the obituary introduces an elegiac tone that characterizes the poet as a melancholic subject, focused on the theme of a funeral. Second, this form has a meta-poetic function which allows an affective and linguistic reflection on the experience of death.
Źródło:
Białostockie Studia Literaturoznawcze; 2020, 17; 87-98
2082-9701
2720-0078
Pojawia się w:
Białostockie Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problem autentyczności Corpus Theognideum w świetle historii jego transmisji: manuskrypty i pierwsze edycje krytyczne
The Authenticity of the Corpus Theognideum throughout the History of its Transmission: Manuscripts and the First Printed Critical Editions
Autorzy:
Skarbek-Kazanecki, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1791393.pdf
Data publikacji:
2020-02-07
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Teognis
Theognidea
elegia
Kwestia Teognidejska
tradycja rękopiśmienna
Theognis
elegy
the Theognidean question
the manuscript tradition
Opis:
Corpus Theognideum stanowi największy zabytek wczesnogreckiej poezji i jeden z niewielu tekstów tego okresu, który przetrwał w bezpośrednim przekazie rękopiśmiennym. Forma, w jakiej znamy elegie, stała się źródłem trwającej blisko 200 lat dyskusji dotyczącej ich autentyczności. Celem tekstu było przedstawienie kluczowych dla problemu autentyczności Corpus Theognideum argumentów i uwag z perspektywy recepcji i jego transmisji w epoce bizantyńskiej i nowożytnej. Podjęcie tematu w przedstawionej tu formie zostało zainspirowane metodą hermeneutyczną Hansa-Georga Gadamera: na podstawie tej propozycji metodologicznej, autor dążył zarówno do zrozumienia świadectw przeszłości we właściwym kontekście historycznym, jak i do zrewidowania pewnych dogmatycznych interpretacji innych badaczy, opartych na powziętych z góry założeniach lub błędach.
Corpus Theognideum constitutes the largest anthology of poetry composed in the archaic or classical period as well as the only elegiac text that has been transmitted by medieval manuscripts. Nevertheless, the form in which we know this collection is provided an important basis for the discussion about its authenticity. The present article is the result of the examination of the problem both about the history of disputes concerning that subject, and about the reception of the Theognidean poems, traced in Byzantine, early modern and modern period. Special focus has been given to the manuscript tradition, e.g. the most ancient codex Paris suppl. gr. 388 and Vaticanus, gr. 915, which bears witness to the popularity of the Theognidean elegies in the Byzantine age. The very raising of the subject in the form presented above was inspired by Hans-Georg Gadamer’s hermeneutic method: based on this methodological proposal, the author sought to understand the evidence of the past in the proper historical context and to revise some dogmatic interpretations of other researchers; in this manner the author notes that the transmission of Corpus Theognideum is not really a solid foundation on which to build an argument about the falseness of the whole collection.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 3; 93-109
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Świat zapachów w elegiach Propercjusza według polskiego przekładu z 1839 roku. Studium wybranych zagadnień
The world of fragrances in the elegies of the Propercius according to the Polish translation from 1839. Study of selected issues
Autorzy:
Wilk, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/510142.pdf
Data publikacji:
2020-01-01
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Instytut Literaturoznawstwa
Tematy:
Propercjusz
zapach
starożytność
elegia
Propercius
smell
Antiquity
elegy
Opis:
Man, curious about the world, learns about the surrounding reality in various ways. In exploring knowledge of reality, he uses his senses and intellect. For centuries, it was believed that all data that the intellect possesses is delivered to him through the senses. It is obvious that we receive most news from the world around us through the sense of sight and hearing. However, this does not change the fact that the other senses, that is, smell, touch and taste, play a significant role in our everyday lives and in exploring the reality around us. Following this thinking and focusing on the sense of smell, it can be concluded that we can try to learn about the world by smelling it. In the following article I describe the role of fragrances in the poetry of Propercius. For the sake of maintaining a certain methodological order, at the beginning I introduce the figure of a Roman poet. Then, I briefly comment the translation into Polish, which is my direct source for work. Next, I point to individual examples of the functioning of the fragrance category in the work of the said author. After analyzing the mentioned fragments, I allow myself to make a certain synthesis and draw conclusions.
Źródło:
Littera Antiqua; 2019, 14; 44-56
2082-9264
Pojawia się w:
Littera Antiqua
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W kręgu późnobarokowej zootanatologii. Trzy próbki literackie Jana Ludwika Platera
On late‑Baroque zoonatology: Three literary samples by Jan Ludwik Plater
Autorzy:
Samborska-Kukuć, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1036405.pdf
Data publikacji:
2020-12-20
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
Jan Ludwik Plater
animal elegy
Baroque poetry
elegia zwierzęca
poezja barokowa
Opis:
A manuscript collection, literary Miscellanea, from the 18th century, which is in the possession of the Ossolineum Library, contains works written by Jan Ludwik Plater (ca. 1670–1736), a Livonian voivode. Three poems about little domestic animals, and more specifically – their dying, are worth the attention. The author, who was an educated man, wrote elegies for the death of the ‘turkey court’ favourites, following the model of ancient (Catullus, Ovid) and old‑Polish (Kochanowski, Szymonowic) writers. He wrote light and graceful poems, which contain the features of an elegy but are also decorative in the Rococo style; on the one hand they ‘commemorate’ ephemeral beings, on the other hand they provoke thought on the universality of death. 
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria; 2020, 20; 135-141
2081-1853
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Próba semiotycznej analizy kompozycji i przestrzeni elegii Vidi te in somnis (II 26A) Propercjusza
An Attempt at the Semiotic Analysis of Composition and Space of Elegy Vidi te in somnis (II 26A) of Properius
Autorzy:
Kopek, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1806917.pdf
Data publikacji:
2019-10-23
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Propercjusz; elegia; kompozycja; semiotyka; narratologia; monodram; granica; liminalność; transgresja; przestrzeń
Properius; elegy; composition; semiotics; narratology; monodrama; boundary; liminality; transgression; space
Opis:
W artykule została podjęta semiotyczna analiza przestrzeni w elegii II 26a Propercjusza na poziomie wydarzeń tekstowych (narracyjność) oraz na poziomie kompozycji utworu. Odwołując się do malarskich inspiracji poety (M. Hubbard), autor posługuje się koncepcją ekfrastycznej techniki kompozycji przestrzeni do ukazania funkcji motywu „granicy” tak w liminalnym i transgresyjnym modelu przestrzeni, jak i relacjach interpersonalnych. Ostatecznie autor konkluduje, że powyższe poziomy obrazów poetyckich i kompozycji tekstu łączy transgresyjna postać podmiotu, zdolnego do przekraczania wykreowanej w strukturze tekstu granicy między „opowieścią o śnie” a relacją narrator–odbiorca. Prowadzi to do postawienia tezy, że elegia II 26a jest formą monodramu z centralną postacią podmiotu–aktora, który niczym postać angellosa w dramacie, funkcjonuje jednocześnie w „scenicznej” przestrzeni relacji narrator–odbiorca i fabularnej przestrzeni opowieści.
The article describes the undertaken semiotic analysis of space in elegy II 26a of Properius both at the level of textual events (narrative) and at the level of poem composition. Referring to the Propertian inspiration by visual arts (M. Hubbard), the author uses the concept of an ekphrastic technique of space composition to show the function of the “border” motif in a liminal and transgressive space model as well as interpersonal relations. In result the author concludes that the above-mentioned levels of poetic images and the composition of the text are connected by a transgressive figure of the subject, able to cross the boundary created between the “story of a dream” and the narrator–reader (or listener) relationship. This leads to the argument that elegy II 26a is a form of monodrama with the central figure of the subject–actor, who, like a angellos in the drama, simultaneously operates in the “stage” space of the narrator–recipient relation and the space of textual fiction.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2018, 66, 3; 147-167
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sive aliquid pharetris Augustus parcet eois. Wschodnia polityka Rzymu w poezji Propercjusza
Sive aliquid pharetris Augustus parcet eois. Roman Eastern Policy in the Poetry of Propertius
Autorzy:
Babnis, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1806889.pdf
Data publikacji:
2019-10-23
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Propercjusz; Partowie; relacje rzymsko-partyjskie; epoka augustowska; rzymska elegia miłosna
Propertius; Parthians; Romano-Parthian relations; Augustan Age; Roman Love Elegy
Opis:
Propercjusz, jeden z najważniejszych poetów epoki augustowskiej, sięgał nieraz w swoich utworach do tematyki politycznej. Jednym z wątków poruszanych przez niego w II, III i IV księdze elegii są stosunki rzymsko-partyjskie. Propaganda augustowska wykorzystywała temat zemsty za klęskę pod Carrhae w roku 53 przed Chr. i zapowiadała podbój monarchii Arsakidów. Poeci tej epoki również nawiązywali do rzymskiej polityki wobec Partów. W artykule pokazano, jak na przestrzeni lat zmieniało się podejście Propercjusza do tematyki partyjskiej i jak na obraz Partów wpływała aktualna sytuacja polityczna.
Propertius, one of the most important poets of the Augustan Age, referred sometimes to Roman politics. One of the issues he covered in 2nd, 3rd and 4th book of his elegies was Romano-Parthian relations. The Augustan propaganda exploited the topic of revenge for the defeat of Carrhae in 53 BC and forecasted the conquest of the Arsacid monarchy. The poets of this age also referred to the Roman policy towards Parthia. In paper it was shown how in the course of time Propertius’ attitude to Parthian topics changed and how the image of Parthians was influenced by the current political situation.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2018, 66, 3; 7-27
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The sense of sight in Jan Kochanowski’s poetry: A research reconnaissance
Zmysł wzroku w poezji Jana Kochanowskiego – rekonesans badawczy
Autorzy:
Krzywy, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2088422.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Polish literature of the 16th century
visual imagery
the elegy ekphrasis
Jan Kochanowski (1530–1584)
poezja polskiego renesansu
studia wizualne
elegia
ekfraza
Opis:
This study is a research reconnaissance into the visual imagery in the poetry of Jan Kochanowski, Poland’s most talented poet before the Romantic Age. Although he was familiar with the technique of ekphrasis and took an interest in emblems, he seems to have been rather sparing in making use of visual potential of the poetic word. However, he does rely on the sense of sight in his epistemological refl ection concerning the problem of knowing God, aesthetics (the experience of beauty) and ethics (the visible order of the world as a guide to proper conduct). The eye also plays a major role in his descriptions of the human psychology, especially love. The sight has a special function in his Treny (Laments), a cycle of elegies written after the death of his baby daughter Urszula in 1579. While addressing the fundamental questions of life and death, Kochanowski draws on visual and aural imagery to convey the devastating pain felt by the father after the death of his beloved child and to question his earlier confi dence in man’s sovereign mind.
Źródło:
Ruch Literacki; 2019, 2; 129-151
0035-9602
Pojawia się w:
Ruch Literacki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies