Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "ekumenizm" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 230
Tytuł:
František Dvorník, Velehrad Unionism and Church Unity
František Dvorník, ruch zjednoczenia z Velehradu i jedność Kościoła
Autorzy:
Ambros, Pavel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1368706.pdf
Data publikacji:
2021-06-24
Wydawca:
Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:
František Dvorník
Kongresy zjednoczenia
św. Cyryl i św. Metody
ekumenizm
katolicki slawizm
Velehrad Unionist congresses
Francis Dvornik
St. Cyril and St. Methodius
ecumenism
catholic Slavis
Opis:
This paper brings a so far neglected aspect of Francis Dvornik’s work to the fore, namely the influence of the Velehrad unionistic movement on the scientific and personal formation of Dvornik at the beginning of his scientific career on the one hand, which was on the other hand connected with the increasing Dvornik’s influence on the Velehrad unionistic movement. The reciprocal influence is documented on the gradual transformation of the period correlative unionism (on the background of the modernistic tension in the catholic theology) and by strengthening its protoecumenical tendencies towards the clear ecumenical program formulated by Dvornik himself.
Celem artykułu jest ukazanie dotychczas zaniedbywanego aspektu twórczości Franciszka Dvornika, a mianowicie, z jednej strony, wpływu ruchu zjednoczenia z Velehradu na jego formację naukową i osobistą, zwłaszcza u początku jego kariery naukowej, a z drugiej strony, rosnącego znaczenia osoby Dvornika dla ruchu zjednoczenia z Velehradu. Wzajemne oddziaływanie jest udokumentowane przez stopniowe przeobrażanie się tych korelacji (na tle modernistycznych napięć w teologii katolickiej) i przez ukazanie protoekumenicznych tendencji ruchu zjednoczenia z Velehradu w kierunku sformułowanego przez samego Dvornika jasnego programu ekumenicznego.
Źródło:
Studia Bobolanum; 2021, 32, 1; 227-240
1642-5650
2720-1686
Pojawia się w:
Studia Bobolanum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mönchstum und Ökumene nach Andreas Szeptyckyj
Monastycyzm i ekumenizm według Andrzeja Szeptyckiego
Autorzy:
Babiak, Augustyn
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595344.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
ecumenism; monastic life; Andrew Sheptytsky; Greek-Catholic Orthodox Church' order of Studiets;
ekumenizm; monastycyzm; Andrzej Szeptycki; Kościół Wschodni; zakon studytów;
Opis:
This paper concerns the metropolitan Andrew Sheptytsky and his activity for the renewal of monastic life in the Greek-Catholic Orthodox Church at the beginning of the twentieth century. He contributed not only to the revival of religious life, but gave it a new form. The religious foundation for Sheptytsky was eastern spirituality, because it was the monastery of Basilians which aided this formation, and it was completed through study with Jesuits in Kraków. Even through he fulfilled the function of a metropolitan of Lviv-Hal he was still in his spiritual nature a monk. A vision for the renewal of monastic life accompanied Sheptytsky from the beginning of his pastoral service and was developed under the influence of numerous contacts with western orders, like Benedictines, Jesuits and Carmelites. He established an order, gained from their experiences, which responds to Slavic spirituality and religiosity. He began to fulfill this order in 1904, when from two prayer communities he established the foundations of the future order of Studiets. This community took as the foundation of their life the advice of monks written by Studios in the fifth century, and corrected and developed by St. Theodor Studit. In 1923 Sheptytsky obtained from the Vatican confirmation of the rule of their community, which was based on the Byzantine tradition, had numerous elements of the teaching of the western Fathers of the Church, and corresponded with the exigencies of the reality of the time. The basis of the formation of Studiets is not only prayer, asceticism and work, but theological education, patristic knowledge and acquaintance of the eastern liturgy and tradition too. For Sheptytsky the eastern monasticism had to be first of all the source of spiritual life for the Greek-Catholic Orthodox Church and had to influence on the morally and educatory renewal of the believers and the clergy of the diocese. The present article demonstrates the exceptional framework of this order, which was openness to other cultures and religions, through encounters with the Greek-Catholic Orthodox Church of the time. A lot of contacts and activities had an ecumenical dimension. It happened through contact with other Christian’s confessions, showing the richness of the spiritual life, the splendor of eastern liturgy, and indicates the value of unspoiled faith as a way to true unity amongst Christians. The metropolitan Andrew Sheptytsky was an example of this openness, because he personally kept many contacts with different ecclesial communities and was the advocate of the realization of the universal Church. He was not fearful of the benefits from the spiritual richness of the whole of Christianity, through it – attached to the thought of John Paul II – he breathed with both the lungs of the Western and Eastern Church.
Artykuł ukazuje osobę metropolity Andrzeja Szeptyckiego i jego działania zmierzające do odnowienia życia monastycznego w Cerkwi greckokatolickiej na początku XX w. Przyczynił się on nie tylko do ożywienia życia religijnego, lecz nadał mu nowy kształt. Fundamentem religijnym była dla Szeptyckiego duchowość wschodnia, gdyż sam przeszedł formację w zakonie bazylianów, a uzupełnił ją przez studia u jezuitów w Krakowie. Mimo pełnionej funkcji metropolity lwowsko-halickiego w swojej naturze duchowej pozostał zakonnikiem. Wizja odnowy życia monastycznego przyświecała Szeptyckiemu od początku jego posługi pasterskiej i była rozwijana pod wpływem licznych kontaktów z zachodnimi zakonami, takimi jak benedyktyni, jezuici czy karmelici. Czerpiąc z ich doświadczeń, założył zakon, który odpowiada duchowości i religijności słowiańskiej. Ideę tę zaczął realizować w 1904 r., gdy z dwóch wspólnot modlitewnych stworzył podstawy przyszłego zakonu studytów. Wspólnota ta przyjęła za podstawę życia wskazania dla mnichów opracowane przez Studiosa w V w., a poprawione i rozwinięte przez św. Teodora Studytę. W 1923 r. Szeptycki uzyskał w Watykanie zatwierdzenie reguły tej wspólnoty, która choć oparta na wielowiekowej tradycji bizantyjskiej, posiadała wiele elementów z nauczania Ojców Kościoła Zachodniego i odpowiadała wymogom ówczesnej rzeczywistości. Podstawą formacji u studytów była nie tylko modlitwa, asceza i praca, ale także wykształcenie teologiczne, wiedza z zakresu patrystyki oraz znajomość liturgii i wschodniej tradycji. Dla Szeptyckiego monastycyzm wschodni miał być przede wszystkim źródłem życia duchowego dla Cerkwi greckokatolickiej, a także miał wpływać na odnowę moralną i edukacyjną nie tylko wiernych, lecz również duchowieństwa diecezjalnego. W niniejszym artykule został ukazany jeden szczególny rys tego monastycyzmu, jakim było otwarcie na inne kultury i religie, z którymi stykała się ówczesna Cerkiew greckokatolicka. Wiele aspektów tych kontaktów i działań miało wymiar ekumeniczny. Działo się to przez kontakty z innymi odłamami chrześcijaństwa, ukazywanie bogactwa życia duchowego, piękna wschodniej liturgii i wskazywanie wartości nieskażonej wiary jako podstawa dojścia do prawdziwej jedności chrześcijan. Sam metropolita Andrzej Szeptycki był przykładem takiego otwarcia, gdyż osobiście utrzymywał wiele kontaktów z różnymi wspólnotami kościelnymi i był orędownikiem realizacji Kościoła powszechnego. Nie lękał się korzystać z bogactwa duchowego całego chrześcijaństwa, przez co – nawiązując do myśli Jana Pawła II – oddychał obydwoma płucami Kościoła Wschodniego i Zachodniego.
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2015, 35; 357-370
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mosty wzajemnego zrozumienia. Wizyta Billy’ego Grahama w Polsce w październiku 1978 roku – przebieg i skutki
Autorzy:
Batóg, Włodzimierz
Glass, William A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/608709.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Billy Graham
religion
international relations
diplomacy
visit to Poland
Catholic Church
Protestant Churches
Baptists
ecumenism
religia
stosunki międzynarodowe
dyplomacja
wizyta w Polsce
Kościół katolicki
Kościoły protestanckie
baptyści
ekumenizm
Opis:
During his visit to Poland on 6–16 October 1978, Pastor Billy Graham stopped over in Warsaw, Białystok, Poznań, Wrocław, Katowice, and Kraków, and also made short visits to the former German Auschwitz-Birkenau concentration camp and the Jasna Góra Sanctuary. He also met with Jewish communities in Krakow, visited Tykocin and the Jewish extermination camp at Treblinka. His evangelisations enjoyed considerable interest of the faithful (from 1,200 to 15,000 people).
W czasie wizyty w Polsce w dniach 6–16 X 1978 r. pastor Billy Graham odwiedził Warszawę, Białystok, Poznań, Wrocław, Katowice i Kraków, przebywał także z krótkimi wizytami w byłym niemieckim obozie koncentracyjnym Auschwitz-Birkenau i w sanktuarium na Jasnej Górze. Spotkał się również ze środowiskami żydowskimi w Krakowie i odwiedził Tykocin oraz miejsce zagłady Żydów w Treblince. Przeprowadzane przez niego ewangelizacje cieszyły się sporym zainteresowaniem wiernych (od 1200 do 15 tys. osób).
Źródło:
Dzieje Najnowsze; 2019, 51, 3
0419-8824
Pojawia się w:
Dzieje Najnowsze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Transatlantlaticism of Billy Graham’s Visit to Poland in October 1978
Autorzy:
Batóg, Włodzimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30146198.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Billy Graham
visit to Poland
ecumenism
Polish Baptists
Polska
religion
evangelicalism
Graham’s missions
wizyta w Polsce
ekumenizm
Baptyści w Polsce
religia
ewangelikalizm
misje Billy’ego Grahama
Opis:
Billy Graham, jeden z najbardziej rozpoznawalnych amerykańskich kaznodziejów, znany był przede wszystkim z zakrojonych na ogromna skalę przedsięwzięć ewangelizacyjnych, organizowanych początkowo w Stanach Zjednoczonych i Europie Zachodniej, a następnie na innych kontynentach. W sprzyjającej sytuacji odprężenia politycznego między USA a Związkiem Radzieckim Graham odwiedził Polskę wygłaszając szereg kazań do wiernych Kościołów protestanckich i katolików. Z religijnego punktu widzenia nauczanie Grahama niosło wyraźne cechy ewangelikalnego protestantyzmu, słabo zakorzenionego w Polsce. Nauczanie miało również wymiar kulturowy, starając zaszczepić się w wiernych takie cechy charakteru jak odwaga podejmowania decyzji, kierowanie się wartościami chrześcijańskimi, naukami Pisma świętego czy otwartość na drugiego człowieka. Charyzma Grahama i jego niekwestionowana gorliwość misyjna stały się tym samym okazją do zaprezentowania wartości amerykańskich ewangelikanów i niezmiernie rzadką sposobnością spotkania odmiennej kultury religijnej niosącej w sobie tak cenne dla Amerykanów wartości jak swoboda, wolność, poszukiwanie własnej tożsamości i pogłębianie duchowości. W autorytarnej rzeczywistości komunistyczne- go państwa to religijne przesłanie miało również głębszy wymiar będąc powiewem płynącej z USA wolności.
Billy Graham, one of the most recognisable American preachers, was known primarily for his large-scale evangelisation projects, organised initially in the United States and Western Europe, and then on other continents. In a favourable situation of political détente between the USA and the Soviet Union, Graham, in October 1978, visited Poland, delivering a number of sermons to the faithful of the Catholic Church and Protestant denominations. From a religious point of view, Graham’s teachings bore clear features of evangelical Protestantism, weakly rooted in Poland. Teaching also had a cultural dimension, trying to instil in the faithful such character traits as the courage to make decisions, being guided by Christian values, the teachings of the Holy Scriptures and openness to other people. Graham’s charisma and unquestionable missionary zeal thus became an opportunity to present the values of American evangelicals and, for Poles, an extremely rare opportunity to encounter a different religious culture that carries values so important to Americans as freedom, liberty, searching for one’s identity and deepening spirituality. In the reality of the Polish communist state, this religious message also had a deeper dimension, being a breath of freedom flowing from the USA.
Źródło:
Studia Maritima; 2023, 36; 111-133
0137-3587
2353-303X
Pojawia się w:
Studia Maritima
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Retrieving the Mystical Dimension in Ecumenism
Odnaleźć mistyczny wymiar w ekumenizmie
Autorzy:
Berry, John Anthony
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037284.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
ekumenizm
mistycyzm
Ojcowie Kościoła
modlitwa
zawierzenie
gościnność
ecumenism
mysticism
Church Fathers
prayer
trust
hospitality
Opis:
Dla adekwatnego obrazu dzisiejszego ekumenizmu należy przyjąć fakt szeroko rozpowszechnionej niepewności. Chociaż kwestie poszukiwania wspólnoty między Kościołami chrześcijańskimi czy też zobowiązania do świadectwa i do sprawiedliwości społecznej są bardziej niż uzasadnione, wołanie o „zwrócenie się do Boga” odbija się mocno w świadectwie proroków (ekumenicznych) dzisiaj, tak jak to było w przeszłości. Podczas gdy proces wchodzenia w duchową wspólnotę z innymi wymaga czasu, aż stanie się ona rzeczywista i widzialna, ekumenizm musi zacząć swą odnowę od Boga. Jest przede wszystkim Bożą wolą, aby „wszyscy byli jedno” (J 17,21). Wszystkie wysiłki podejmowane w ruchu ekumenicznym muszą znajdować swój początek i inspirację jedynie w Bogu. Cel artykułu jest nakreślony umiarkowanie. Chociaż istotne jest rozważanie zagadnień ekumenicznych, równie konieczne jest umiejscowienie wszystkich tych rozważań w świetle Boga jako źródła ekumenizmu. Powinien być to motyw przewodni artykułu. W recepcji, uznaniu i duchowości jest coś więcej. Artykuł przedstawia trzy główne kroki: 1. kontekstualizację poszukiwania jedności chrześcijan w epoce postnowoczesnej, 2. podkreślenie konieczności zależności między ekumenizmem i mistycyzmem chrześcijańskim, 3. uczenie się z kluczowych koncepcji mistycyzmu Ojców Kościoła, 4. zwrócenie ekumenizmu ku modlitwie, zawierzeniu i gościnności.
In our present times, a search for widespread certainty over a sound understanding of ecumenism must be acknowledged. While questions on the vision for communion among the Christian churches or on the commitment to witness and to social justice are more than justified, the appeal to “turn to God” reverberates strongly throughout the witness of (ecumenical) prophets today as it did in the past. Although a real process of entering into spiritual communion with one another takes time to happen until it becomes real and visible, ecumenism must continually start afresh from God. Ecumenism is above all God’s will that “all may be one” (John 17:21). All human efforts in the ecumenical movement are to find their origin and inspiration from God alone. The aim of this paper is a modest one. It seeks to place all ecumenical discourse in the light of the mystery of God who is the source of communion. In this light, recent discourse on reception, recognition, and spirituality should be grounded in God’s very nature and call to become one in him. This article features four main steps: 1. to contextualise the quest for Christian unity in postmodern times, 2. to emphasise the necessity of a relationship between ecumenism and Christian mysticism, 3. to learn from central concepts of the mysticism of the Church Fathers, and 4. to reconfigure ecumenism on prayer, trust and hospitality.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 7; 137-156
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawda a ekumenizm – Benedykt XVI wobec anglikanów
Truth and Ecumenism – Benedict XVI to Anglicans
Autorzy:
Beyga, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1050721.pdf
Data publikacji:
2020-02-27
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
ekumenizm
Benedykt XVI
Kościół Anglii
relatywizm
ecumenism
Benedict XVI
Church of England
relativism
Opis:
Ekumeniczna działalność jest niezwykle ważnym aspektem życia Kościoła katolickiego. Autor artykułu spojrzał na aktywność ekumeniczną w perspektywie nauczania Josepha Ratzingera – Benedykta XVI. Według papieża emerytaw Kościele katolickim po Vaticanum II najbardziej niebezpieczny dla ekumenizmu jest relatywizm. Specjalny dokument promulgowany przez papieża Benedykta XVI, zatytułowany Anglicanorum coetibus, był wspaniałym przykładem ekumenicznej działalności w katolickim i soborowym duchu. Artykuł ukazuje także ekumenizm w perspektywie soborowego Dekretu o ekumenizmie i liturgicznej wizji jedności Kościoła.
Ecumenical activity is a very important aspect of life in the Catholic Church. The author of the article looked at this ecumenical activity in the perspective of Joseph Ratzinger’s – Benedict XVI’s teaching. According to pope emeritus nowadays relativism is the most dangerous for ecumenism in the Catholic Church after Vaticanum II. A special document promulgated by pope Benedict XVI entitled Anglicanorum coetibus was a magnificent example of ecumenical activity in the Catholic and conciliar spirit. The article shows ecumenism also in the perspective of conciliar Decree on ecumenism and liturgical vision of unity of the Church.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2019, 13, 2; 187-199
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wybrane teologiczne wątki dokumentu dialogu katolicko-anglikańskiego pt. "Walking Together on the Way" w kontekście aktualnych wyzwań posoborowego ekumenizmu
Selected theological aspects of the document of Catholic-Anglican dialogue "Walking Together on the Way" in the context of current challenges of postconciliar ecumenism
Autorzy:
Beyga, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595025.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
ARCIC
ekumenizm
Kościół
dialog
ecumenism
Church
dialogue
Opis:
Ecumenical activity is a very important aspect of life in the Catholic Church. The main reception of this activity are works of special groups and commission between Catholic Church and another Christian communities and churches. The Anglican–Roman Catholic International Commission (ARCIC) is an group created in 1969 which seeks to make ecumenical progress between the Roman Catholic Church and the Anglican Church. The Third Anglican-Roman Catholic International Commission has issued its first agreed statement with the title Walking Together on the Way: Learning to be the Church – Local, Regional, Universal. The ecclesiological document showed relation between local Churches and universal Church, role of archbishop of Canterbury and bishop of Rome, condition of Anglican Communion in universal world. The author of the article looked at this new ecumenical document in the perspective of situation of ecumenical dialogue and teaching of the Second Vatican Council and pope emeritus Benedict XVI.
Ekumenizm stanowi niezwykle ważną działalność Kościoła katolickiego. Główną realizacją tej aktywności są prace specjalnych grup i komisji pomiędzy Kościołem katolickim a innymi chrześcijańskimi wspólnotami i kościołami. Międzynarodowa Anglikańko-Rzymskokatolicka Komisja (ARCIC) jest grupą utworzoną w 1969 roku, kóra dąży do ekumenicznego postępu pomiedzy Kosciołem katolickim a Kościołem katolickim. Trzecia faza prac Międzynarodowej Anglikańko-Rzymskokatolickiej Komisji zaowocowała wspólnym dokumentem zatytułowanym Walking together on the Way: Learning to be a Church - Local, Regional, Universal. Ten eklezjologiczny dokument ukazał relacje pomiędzy Kościołami lokalnymi i powszechnym, rolę arcybiskupa Canterbury oraz biskupa Rzymu, a także kondycję wspólnoty anglikańskiej w całym świecie. Autor artykułu spojrzał na ten nowy dokument ekumeniczny z perspektywy sytuacji dialogu ekumenicznego i nauczania II Soboru Watykańskiego oraz papieża emeryta Benedykta XVI.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2019, 19; 275-290
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odnowa posoborowa w Kościele katolickim w Polsce w latach 1978-1989. Zarys wybranych problemów
Post-Council Renewal in the Catholic Church in Poland in the Years 1978-1989. An Outline of Chosen Problems
Autorzy:
Białkowski, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/545137.pdf
Data publikacji:
2018-12-31
Wydawca:
Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
Tematy:
Kościół katolicki
PRL
Sobór Watykański II
recepcja Vaticanum II
Jan Paweł II
Konferencja Episkopatu Polski
Komisje Episkopatu Polski
nauczanie soborowe
reforma liturgii
kolegialność biskupów
synodalność
ekumenizm
odnowa życia zakonnego
ruchy katolickie
Catholic Church
Polish People’s Republic
Second Vatican Council
reception of Second Vatican Council
Commissions of the Polish Episcopate
application of council teachings
reform of liturgy
collegiality of bishops
idea of synodality
ecumenical movement
renewal of monastic life
Catholic movemens
Catholic associations
Opis:
Lata 1978-1989 to w Kościele katolickim w Polsce faza dojrzała recepcji Soboru Watykańskiego II. Do najważniejszych zjawisk mających wpływ na jej przebieg należały: przemiany polskiej religijności w latach osiemdziesiątych XX w.; nowy model relacji państwo-Kościół katolicki; społeczny wymiar trzech pielgrzymek Papieża-Polaka do Ojczyzny (1979-1983-1987); zmiany personalne i pokoleniowe w Episkopacie Polski. Ważną rolę odgrywała działalność specjalistycznych Komisji Episkopatu Polski, które nadawały całemu procesowi właściwe tempo i wyznaczały główne kierunki zmian. Aplikacja nauczania soborowego w teologii polskiej zaznaczyła swoją obecność w pracach: ks. Józefa Kudasiewicza (biblistyka), ks. Józefa Tischnera (katolicka nauka społeczna), ks. Adama Ludwika Szafrańskiego (eklezjologia), o. Stanisława Celestyna Napiórkowskiego OFMConv. (mariologia, ekumenizmu), ks. Wacława Hryniewicza OMI (ekumenizm), o. Jana Charytańskiego SJ (katechetyka), ks. Franciszka Blachnickiego (teologia pastoralna i liturgika), ks. Eugeniusza Werona SAC (teologia laikatu), biskupa Wilhelma Pluty (teologia pastoralna), ks. Franciszka Woronowskiego (teologia pastoralna) oraz ks. Tadeusza Dajczera (religioznawstwo i fenomenologia religii). Publikacja czterech tomów „Liturgii Godzin” oraz wydanie w 1986 r. „Mszału Rzymskiego dla Diecezji Polskich” stanowiły zwieńczenie odnowy liturgicznej. Z kolei ukazanie się krytycznego III wydania „Biblii Tysiąclecia” (1980 r.), było realizacją postulatów zgłaszanych już w drugiej połowie lat sześćdziesiątych XX w. Kolegialność biskupów znalazła w pełni odzwierciedlenie w przepisach nowego Statutu Konferencji Episkopatu Polski (1987 r.), a synodalność rozwijała się poprzez synody. W latach 1978-1989 trwały obrady jednego synodu prowincjonalnego i dziewięciu synodów diecezjalnych. Sporym osiągnięciem ruchu ekumenicznego było zainaugurowanie dwustronnych dialogów doktrynalnych (odnośnie ważności chrztu św. oraz małżeństw mieszanych). Przystosowana odnowa życia zakonnego w dekadzie lat osiemdziesiątych XX w. miała przede wszystkim wymiar jurydyczny związany z rewizją prawa zakonnego oraz przyjęciem nowych konstytucji. Aktywność świeckich zaowocowała rozwojem wcześniej działających ruchów i stowarzyszeń oraz narodzinami nowych. Dynamiczny wzrost był udziałem Drogi Neokatechumenalnej, Katolickiej Odnowy w Duchu Świętym, Ruchu Światło-Życie, Ruchu Rodzin Nazaretańskich oraz Wspólnot Życia Chrześcijańskiego.
The years 1978-1989 in the Catholic Church in Poland constitute a mature stage of the reception of the Second Vatican Council. Among the most important phenomena that influenced the process were: changes in Polish religious life in the 1980’s; new model of state-Church relationship, social aspect of the three pilgrimages of the Polish Pope to Poland (1979-1983-1987); personal and generational changes in Polish Episcopate. An important role was played by the activity of special Commissions of the Polish Episcopate, which gave the whole process an appropriate tempo and determined the main directions of changes. The application of council teachings in Polish theology could be found in the works of: Rev. Józef Kudasiewicz (Bible studies), Rev. Józef Tischner (Catholic Social Teaching), Rev. Adam Ludwik Szafrański (Ecclesiology), Fr. Stanisław Celestyn Napiórkowski OFMConv. (Mariology, Ecumenism), Rev. Wacław Hryniewicz OMI (Ecumenism), Fr. Jan Charytański SJ (Catechetics) Rev. Franciszek Blachnicki (Pastoral Theology and Liturgics), Rev. Eugeniusz Weron SAC (Theology of the Laity), Bishop Wilhelm Pluta (Pastoral Theology), Rev. Franciszek Woronowski (Pastoral Theology) and Rev. Tadeusz Dajczer (Religious Studies and Phenomenology of Religion). Publication of four volumes of Liturgy of Hours and Roman Missal for Polish Dioceses (1986) constituted the culmination of liturgical renewal. Publication of critical third edition of the Millennium Bible (1980) was the realization of the postulates set in the second half of the 1960’s. Collegiality of bishops was fully reflected in the regulations of the new Statute of Polish Episcopal Conference (1987), and the synodality developed through synods. In the years 1978-1989 there was one provincial synod assembly and nine diocesan synod assemblies. A considerable achievement of the ecumenical movement was the inauguration of bilateral doctrinal dialogues (about the validity of baptism and mixed marriages). The renewal of monastic life in the 1980’s was predominantly of juridical dimension connected with the revision of monastic law and adopting new constitutions. Activity of the laity resulted in the development of existing movements and associations and the creation of new ones. Neocatechumenal Way, Catholic Charismatic Renewal, Light-Life Movement, Families of Nazareth Movement and Christian Life Communities enjoyed a dynamic growth.
Źródło:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2018, 130; 263-323
0137-3218
2720-0590
Pojawia się w:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dzieje ludności luterańskiej i rzymskokatolickiej w Gawrzyjałkach na Mazurach w XX stuleciu
History of the Lutheran and Roman Catholic population in Gawrzyjałki in Mazowsze in the XX century
Autorzy:
Bielawny, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480416.pdf
Data publikacji:
2015-06-01
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Gawrzyjałki
Kościół na Mazurach
katolicy i protestanci w Polsce
ekumenizm
relacje państwa z Kościołem w Polsce
church in Mazury
Catholics and Protestants in Poland
ecumenism
state and church relations in Poland
Opis:
Gawrzyjałki są niewielką miejscowością w powiecie Szczytno, lokowaną w 1788 roku. W przeszłości należała do parafii w Jerutkach i Księżym Lasku. W roku 1895 Gawrzyjałki stały się samodzielną parafią Kościoła luterańskiego. W latach 1907-1908 wybudowano świątynię i pastorówkę, która wiernym Kościoła luterańskiego służyła do roku 1981. W latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych XX stulecia o pustą świątynię upominali się wierni Kościoła rzymskokatolickiego. Ostatecznie problem rozwiązano z końcem 1981 roku. Od 1982 roku Gawrzyjałki stały się samodzielną parafią rzymskokatolicką. Pierwszym proboszczem tej parafii był ks. Mieczysław Rurka, jego zasługą było także wybudowanie kaplicy dojazdowej w Olszynach.
Gawrzyjałki is a small settlement in Szczytno district, founded in 1788. Before obtaining a status of a Lutheran parish in 1895, it was a part of the parish in Jerutki and Księży Lasek. A church and a parish house, built in 1907-1908, served the Lutheran faithful until 1981. In the 1970s and 1980s, the Roman Catholics were forwarding claims to the empty church. In 1982 Gawrzyjałki became a Roman Catholic parish. The first parish priest was Fr Mieczysław Rurka, who added to it an outstation in Olszyny.
Źródło:
Nurt SVD; 2015, 1; 193-210
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zagadnienie reformacji w katechizmach i podręcznikach do nauki religii w latach 1945–1990
The Question of Reformation in Catechisms and Religious Education Textbooks in 1945–1990
Autorzy:
Bilicka, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1018669.pdf
Data publikacji:
2017-01-24
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Reformation
Martin Luther
ecumenical catechesis
ecumenism
reformacja
Marcin Luter
katecheza ekumeniczna
ekumenizm
Opis:
Rok 2017 obchodzony jest w Kościołach luterańskich jako rok upamiętniający 500 lat reformacji. Obchodom towarzyszą liczne wystawy, konferencje naukowe, nabożeństwa ekumeniczne, w których uczestniczą także katolicy. Nie oznacza to, że strona katolicka świętuje rozłam w Kościele, który nastąpił pięć wieków temu, podejmuje jednak refl eksję teologiczną i uczestniczy w modlitwie ekumenicznej. Taką refl eksję podejmuje także dr hab. Beata Bilicka, która w artykule Zagadnienie reformacji w katechizmach i podręcznikach do nauki religii w latach 1945–1990 opisuje, na ile i w jakim zakresie ewoluowała katecheza ekumeniczna przed Soborem Watykańskim II i po nim. Syntetyczne rozważania autorka ograniczyła do obecności zagadnienia Lutra i reformacji w katechizmach i podręcznikach do nauki religii, z których nauczano w Polsce od zakończenia II wojny światowej do 1990 roku, a więc do powrotu religii do szkół i przedszkoli. Artykuł składa się z trzech części. W pierwszej krótko scharakteryzowano katechezę przedsoborową (1945–1965), która była zamknięta na dialog ekumeniczny w szerokim tego słowa znaczeniu, także z Kościołem luterańskim; można ją nazwać katechezą nietolerancyjną. W rozdziale drugim wykazano, jak po Soborze Watykańskim II zmieniło się nauczanie o reformacji w katechezie parafi alnej do 1990 roku. Całość wieńczy syntetyczne zakończenie.
The year 2017 marks the 500th anniversary of Reformation in the Lutheran Church. The celebrations are accompanied by numerous exhibitions, academic conferences, ecumenical services, in which Catholics also take part. It does not mean, however, that Catholics celebrate the schism in the Church which took place 500 years ago but undertake theological refl ection and participate in ecumenical prayer. Such a refl ection is also undertaken by Professor Beata Bilicka in her article The question of Reformation in catechisms and religious education textbooks in 1945–1990 which focuses on the evolution of ecumenical catechesis before and after the Second Vatican Council. Synthetic refl ections are limited to the presence of Martin Luther and Reformation in catechisms and religious education textbooks which were used in Poland from 1945 to 1990, i.e. until religious education returned to schools and kindergartens. The article consists of three parts. The fi rst part briefl y characterises pre-conciliar catechesis (1945–1965) which was closed to ecumenical dialogue in a broader sense of this word, also when it comes to the Lutheran Church and therefore this type of approach might be described as intolerant. The second part of the article demonstrates how after the Second Vatican Council the teaching about Reformation has changed in religious education classes. The article ends with a synthetic conclusion.
Źródło:
Teologia Praktyczna; 2017, 18; 25-41
1642-6738
Pojawia się w:
Teologia Praktyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mother of Hope. Mary of Nazareth in Anglican – Roman-Catholic Dialogue
Matka Nadziei. Maryja z Nazaretu w dialogu anglikańsko-katolickim
Autorzy:
Blanco Sarto, Pablo
Lech, Marcin Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047880.pdf
Data publikacji:
2020-12-23
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Theotokos
Wniebowzięcie
Niepokalane Poczęcie
Matka Kościoła
ekumenizm
Assumption
Immaculate Conception
Mother of the Church
ecumenism
Opis:
Our Hope is Christ but His Mother is also ours. A difficult topic in the dialogue with Anglicans is the issue of Mariology. Mary and the various forms of liturgical and non-liturgical Marian devotion were inherited by Anglicans from the Catholic tradition. However, the influence of the Reformation has also had an impact on this topic. Hence, paradoxically, Mariology links and -at the same time- constitutes an element of polemics between Anglicans and Catholics. The Anglican doctrine about Mary of Nazareth mentions the term “complexion oppositorum”. The ecumenical Dialogue has shown us its present situation, as we can read in these pages. The authors, after presenting a historical introduction, made a presentation of all existing ecumenical documents being the fruit of Catholic-Anglican dialogue, in which there was any mention of the Mother of God. Documents at international level as well as documents from national dialogues, in particular from the USA and Canada, have been analysed.
Naszą nadzieją jest Chrystus, ale Jego Matka jest także naszą Matką. Trudnym tematem w dialogu z anglikanami jest kwestia mariologii. Maryja oraz różne formy liturgicznego i nieliturgicznego kultu maryjnego zostały odziedziczone przez anglikanów z tradycji katolickiej. Jednakże należy pamiętać, że reformacja wywarła wpływ na tę kwestię. Stąd paradoksalnie mariologia łączy i jednocześnie stanowi element polemiki między anglikanami i katolikami. Doktryna anglikańska o Marii z Nazaretu może być określona jako “complexion oppositorum”. Dialog ekumeniczny pokazał nam swoją obecną sytuację, o czym czytamy na tych stronach. Autorzy, po zaprezentowaniu historycznego wstępu, dokonali prezentacji wszystkich dotychczasowych dokumentów ekumenicznych będących owocem dialogu katolicko-anglikańskiego, w których znalazła się jakakolwiek wzmianka o Matce Bożej. Analizie poddano zarówno dokumenty na poziomie międzynarodowym, jak również dokumenty z dialogów krajowych, zwłaszcza z USA i Kanady.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2020, 20; 265-282
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
El inicio del camino. Fe, bautismo y pertenencia a la Iglesia en el pensamiento de Joseph Ratzinger
Początek drogi. Wiara, chrzest i przynależność do Kościoła w myśli Josepha Ratzingera
Autorzy:
Blanco-Sarto, Pablo
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1916462.pdf
Data publikacji:
2020-12-04
Wydawca:
Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Tematy:
liturgy
knowledge
relationship
Church
ecumenism
evangelization
Joseph Ratzinger
baptism
liturgia
wiedza
relacja
Kościół
ekumenizm
ewangelizacja
chrzest
Opis:
Through baptism the new Christian is born of water and immersed in the resurrection of Christ. This paper addresses, firstly, the liturgical dimension of the act of faith, according to the studies of the Bavarian theologian. This reviving immersion influences all the dimensions of the person: from the cognitive to the ethical, without forgetting the relational and emotional ones. After this, the social and communitarian dimension of the act of faith is emphasized, which introduces us into a believing and saving community. Finally, the author reminds us of the effects, such as the light and joy that the believer experiences after becoming aware of the baptism received. Being the common patrimony of all Christians, the first of the sacraments constitutes a good bridge and starting point for ecumenical dialogue, as the Second Vatican Council recalls (cf. UR 22).
Przez chrzest nowy chrześcijanin rodzi się z wody i zostaje zanurzony w zmartwychwstaniu Chrystusa. Niniejszy artykuł w pierwszej kolejności zwraca uwagę na liturgiczny wymiar tego aktu wiary na podstawie badań bawarskiego teologa. Odnawiające zanurzenie wpływa na wszystkie wymiary osoby: od poznawczego do etycznego, atakże relacyjnego iemocjonalnego. Następnie przedstawiony jest społeczny i wspólnotowy wymiar omawianego aktu wiary, który wprowadza do zbawczej wspólnoty wierzących. W ostatniej części autor przypomina o takich skutkach, jak światło i radość, których doświadcza wierzący po uświadomieniu sobie otrzymanego chrztu. Jako wspólne dziedzictwo wszystkich chrześcijan, ten pierwszy z otrzymywanych sakramentów stanowi dobry pomost i punkt wyjścia dla dialogu ekumenicznego, zgodnie z zaleceniami Soboru Watykańskiego II (por. UR 22).
Źródło:
Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2020, 28, 2; 49-61
2544-6460
Pojawia się w:
Wrocławski Przegląd Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zaangażowanie papieża Franciszka w dialog ekumeniczny w latach 2013-2018
Pope Francis’ involvement in ecumenical dialogue in the years 2013-2018
Autorzy:
Błasiak, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/516487.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydział Teologiczny
Tematy:
ekumenizm
papież Franciszek
dialog katolicko-prawosławny
dialog
katolicko-protestancki
ecumenism
pope Francis
Catholic-Orthodox dialogue
Catholic-Protestant
dialogue
Opis:
Niniejszy artykuł podejmuje zagadnienie dialogu ekumenicznego prowadzonego przez papieża Franciszka. Ujęty temat został przedstawiony w kluczu chronologicznym. Poprzez kolejne lata posługi ojca świętego na Stolicy św. Piotra Franciszek uczestniczył w wielu spotkaniach i wydarzeniach o charakterze ekumenicznym, niejednokrotnie sam był inicjatorem takich wydarzeń. Autor przedstawia te ekumeniczne wydarzenia, w których brał udział papież z przedstawicielami przeróżnych Kościołów i wspólnot chrześcijańskich. Prawosławia, wspólnot protestanckich, Kościołów Wschodu i Zachodu, które miały miejsce niejednokrotnie podczas podróży zagranicznych papieża i przy okazji różnych wydarzeń, wizyt i spotkań. Autor stara się wydobyć charakterystyczne spojrzenie papieża na zagadnienie jedności chrześcijan, myśli i wątki, do których papież często powraca. Dokonanie takiego przedstawienia i syntezy ma na celu, ukazanie zaangażowania papieża Franciszka w dialog ekumeniczny, przedstawienie jak ojciec święty rozumie dążenie do jedności, w jakim kluczu go podejmuje, jakie wiąże z nim oczekiwania i jakie stawia przed nim cele.
This article addresses the issue of the ecumenical dialogue led by Pope Francis. The subject is presented in chronological order. During his years of service as the Holy See, Francis, St. Peter’s successor, has participated in many meetings and events of an ecumenical nature and was the initiator of several of them. The author presents the ecumenical events in which the Pope participated along with representatives of various Churches and Christian communities. Meetings with the Orthodox Church, Protestant communities, and the Eastern and Western Churches have taken place many times during the Pope’s foreign travels and on the occasion of various events and visits. The author tries to bring out the pope’s characteristic views on the issue of Christian unity, including the thoughts and topics to which he often mentions. This presentation and synthesis aims, to show Pope Francis’ commitment to ecumenical dialogue, presenting how the Holy Father understands this striving for unity, the key he undertakes to do so and what his expectations and goals are.
Źródło:
Studia Paradyskie; 2019, 29; 11-46
0860-8539
Pojawia się w:
Studia Paradyskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kształtowanie się pojęcia ofiary w protestantyzmie reformowanym
Formation of the Concept of Sacrifice in Reformed Protestantism
Autorzy:
Bokwa, Ignacy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/496090.pdf
Data publikacji:
2018-03-31
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
protestantyzm reformowany (kalwinizm)
ofiara
uczta
Eucharystia
rzeczywista obecność
ekumenizm
Reformed Protestantism (Calvinism)
sacrifice
feast
Eucharist
actual presence
ecumenism
Opis:
Niniejsze opracowanie ma przedstawić proces kształtowania się pojęcia ofiary w protestantyzmie reformowanym. Spór z katolikami sprawił, że w odniesieniu do Eucharystii protestanci nie używali pojęcia ofiary, zastępując je pojęciem Wieczerzy Pańskiej (Abendmahl). Rezygnacja z pojęcia ofiary nie oznacza rezygnacji z jego treści. Doktryna ofiary w związku z Eucharystią kształtowała się w ramach sporu, w którym Kalwin występował tak przeciw Lutrowi jak i Zwingliemu. Cechą wspólną tak reformatorów jak i przedstawicieli Kościoła katolickiego było skupienie się głównie na rzeczywistej obecności uwielbionego Ciała i Krwi Jezusa Chrystusa w postaciach ofiarniczych chleba i wina.
The aim of this elaboration is to present the concept of sacrifice in Reformed Protestantism. In result of a dispute between Roman Catholics and Protestants, the latter did not use the notion of sacrifice with reference to the Eucharist and replaced it with the term “Abendmahl” (Lord’s Supper). Renouncement of the concept as such, however, did not mean renouncing its meaning. The doctrine of sacrifice with regard to the Eucharist was developing in the midst of the Reformation and in the course of a severe dispute in which Calvin was acting against Luther and Zwingli. A common characteristic of both the reformers and representatives of the Catholic Church was their focus on the aspect of the true presence of the glorified Body and Blood of Jesus Christ in the form of sacrificial bread and wine.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2018, 39, 1; 19-31
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 230

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies