Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "ekotoksyczność" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 23
Tytuł:
Assessment of Sulfonamides Occurrence in the Biosphere
Ocena występowania leków sulfonamidowych w biosferze
Autorzy:
Baran, W.
Adamek, E.
Makowski, A.
Sobczak, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/388303.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
sulfonamides
ecotoxicity
drug resistance
sulfonamidy
ekotoksyczność
lekooporność
Opis:
Sulfonamides, derivatives of p-aminobenzenesulfonic acid, have been used in the treatment of patients with bacterial diseases since 1940s. According to the Anatomical Therapeutic Chemical Classification (ATC) they are included in a group of antibacterial agents, intended mainly for internal use, commonly known as antibiotics. Sulfonamides are also used as herbicides and feed additives in agriculture. It is estimated that their annual world consumption in veterinary medicine only can be up to 15 thousand Mg (tons). At present, sulfonamides are detected in almost 100 % of environmental samples which are checked from the point of view of antibiotics contents. Typically, the determined concentrations of sulfonamides are lower than g dm–3 but in liquid manure they were even detected at the 100 mg kg–1 level. An environmental risk caused by sulfonamides, estimated based on their ecotoxicity, is not great. However, there are evidences that they take part in generating drug resistance of microorganisms. Newly arisen drugresistance genes can be transferred between different strains of bacteria, eg by conjugation. As a result, these genes may occur in pathogenic bacteria present in the ecosystems that have not previously been exposed to antibiotics. The aim of this paper was to present the problems connected with the occurrence of sulfonamides in different ecosystems. Based on the available literature from 2004 to 2010 the characterization of the potential resistance of sulfonamides in the environment and their ecotoxicity was carried out. Moreover, the problems of drugresistance to sulfonamides and the risk assessment with allowing their antimicrobial activity were presented.
Sulfonamidy, pochodne kwasu p-aminobenzenosulfonowego są znanymi od lat 30. XX w. lekami przeciwbakteryjnymi. Według klasyfikacji anatomiczno-terapeutyczno-chemicznej (ATC) zaliczane są do grupy leków przeciwbakteryjnych do stosowania wewnętrznego powszechnie nazywanych antybiotykami. Mają one również właściwości roślinobójcze oraz są wykorzystywane jako dodatki do pasz w rolnictwie. Szacuje się, że jedynie w weterynarii ich roczne światowe zużycie może wynosić nawet 15 tys. Mg (ton). Obecnie w niemal 100 % próbek środowiskowych badanych pod kontem zawartości antybiotyków wykrywane są sulfonamidy. Zazwyczaj ich oznaczane stężenia są niższe niż 1 g dm–3, niemniej w gnojowicy wykrywano sulfonamidy w ilościach przekraczających nawet 100 mg kg–1. Ryzyko środowiskowe powodowane przez sulfonamidy oceniane na podstawie ich ekotoksyczności nie jest wielkie. Jednak istnieją dowody na to, że biorą one udział w generowaniu lekooporności mikroorganizmów. Takie geny lekooporności mogą być przenoszone pomiędzy różnymi szczepami bakterii, np. na drodze koniugacji. W rezultacie geny te mogą się pojawić u bakterii chorobotwórczych obecnych w ekosystemach uprzednio nie narażonych na kontakt z antybiotykami. Celem pracy jest omówienie problematyki występowania sulfonamidów w poszczególnych ekosystemach. Na podstawie dostępnej literatury obejmującej ostatnią dekadę dokonano charakterystyki potencjalnej trwałości w środowisku i ekotoksyczności sulfonamidów. Omówiono również problematykę lekooporności na sulfonamidy i dokonano oceny ryzyka z uwzględnieniem ich działania przeciwbakteryjnego.
Źródło:
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2012, 19, 10; 1153-1171
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:
Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zagrożenia środowiskowe i toksykologiczne wynikające ze stosowania czwartorzędowych soli amoniowych
Environmental and toxicological risk of using quaternary ammonium salts
Autorzy:
Telesiński, Arkadiusz
Śnioszek, Martyna
Biczak, Robert
Pawłowska, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1034381.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Przyrodników im. Kopernika
Tematy:
aktywność przeciwdrobnoustrojowa
chlorek benzalkoniowy
czwartorzędowe sole amoniowe
ekotoksyczność
Opis:
Czwartorzędowe ciecze jonowe (CSA), ze względu na ich szerokie zastosowania, głównie jako surfaktanty i środki odkażające, stanowią zagrożenie zarówno dla środowiska, jak i dla zdrowia człowieka. Artykuł przedstawia charakterystykę, zastosowanie i występowanie w środowisku CSA, ich aktywność przeciwdrobnoustrojową, a także toksyczność tych związków dla środowiska i człowieka. Około 25% stosowanych CSA dostaje się do środowiska głownie ze ściekami. Szczególnie wrażliwe na te związki są organizmy wodne, zwłaszcza glony, natomiast ich obecność w glebie powoduje pojawienie się w roślinach stresu oksydacyjnego. Człowiek narażony jest na kontakt z CSA głównie w miejscach ich produkcji i zastosowania. Najczęstszym objawem ekspozycji na CSA jest kontaktowe zapalenie skóry, a także podrażnienie dróg oddechowych oraz alergie. Ponadto istnieją możliwości wywołania przez CSA mutacji prowadzących do zmian nowotworowych.
The wide use of quaternary ammonium compounds (QACs), mostly as surfactants and disinfectants, may cause a threat both to the environment and human health. This article presents characteristics and use of QACs, their occurrence in the environment, antimicrobial activity and toxicity to the environment and the man. Approximately 25% of used QACs enter the environment mainly with sewage. Aquatic organisms, especially algae, are very sensitive to these compounds. The presence of QACs in soil causes oxidative stress in plans. The people are exposed to the contact with these substances mainly in places of their production and usage. The most common symptoms of exposure to QACs are contact dermatitis, irritation of respiratory system and allergies. Furthermore, QACs may induce mutations and becoming cancerogenic.
Źródło:
Kosmos; 2016, 65, 4; 495-502
0023-4249
Pojawia się w:
Kosmos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ nanoproduktów na wybrane organizmy - ocena ekotoksykologiczna
Impact of nanoproducts on selected organisms - the ecotoxicological assessment
Autorzy:
Karwowska, E.
Miaśkiewicz-Pęska, E.
Załęska-Radziwiłł, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/297094.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Politechnika Częstochowska. Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej
Tematy:
nanocząstki
ekotoksyczność
opakowania do żywności
nanoparticles
ecotoxicity
food packages
Opis:
Wzrost zainteresowania wykorzystaniem różnorodnych nanomateriałów w technologii, przemyśle, medycynie i życiu codziennym skutkuje zwiększeniem ich produkcji, a w konsekwencji - emisji do środowiska naturalnego. Ze względu na liczne doniesienia o negatywnym wpływie nanocząstek na komórki drobnoustrojów, roślin i zwierząt niezbędna jest ocena ich oddziaływania na środowisko. Jest to szczególnie istotne w przypadku nowo syntetyzowanych produktów, mogących znaleźć potencjalne zastosowanie w przemyśle czy gospodarce. W niniejszych badaniach podjęto próbę oceny przydatności standardowych testów ekotoksykologicznych z wykorzystaniem organizmów reprezentujących różne poziomy troficzne (DAPHTOXKIT, THAMNOTOXKIT, ALGALTOXKIT, PHYTOTOXKIT) w procesie wyboru nanomateriałów o potencjalnie najmniejszym oddziaływaniu na środowisko. Przedmiotem analiz były nowo zsyntetyzowane nanoproszki (ZnO, ZnO–S, TiO2, TiO2–Ag, TiO2–Ag2O, TiO2–Pd, TiO2–PdO, TiO2–Au) i nanożele (nano-kserożel TiO2–SiO2–Ag i nano-aerożele: TiO2–SiO2 oraz TiO2–Ag/N/C), mogące w przyszłości znaleźć zastosowanie jako składnik opakowań do przechowywania żywności. Eksperymenty pozwoliły na stwierdzenie znacznego zróżnicowania testowanych nanopreparatów pod względem toksyczności, jak również różnej wrażliwości organizmów testowych na badane substancje. Potwierdziły również przydatność standardowych testów ekotoksykologicznych oraz testów wzrostowych do oceny potencjalnego wpływu nanocząstek na środowisko, pozwalając na wstępne wytypowanie produktów najmniej toksycznych spośród testowanych nanomateriałów.
The increasing interest concerning the application of nanomaterials in the technology, industry, medicine and everyday life results in their increasing production and - in consequence - emission to the natural environment. However, numerous scientific data confirm the negative influence of different nanoproducts (nano-metals, metal nano-oxides, carbon nanotubes, nanoparticles synthetized based on oxygraphene and chitosan) on organisms: bacteria, algae, fungi, small invertebrates, fish. The negative effect of nanoparticles on animal cells was also observed. The impact on the structure and functioning of cell membranes, disorders in methabolic processes in a result of the creation of reactive oxygen forms (ROS) as well as the impact on the activity of the cell enzymes and DNA synthesis are indicated as the potential mechanisms of the negative influence of nanomaterials. The evaluation of the intensity of nanoparticles’ impact on the environment is particularly important in case of newly-synthesized products, which may be potentially applied in practice, for example in the industry. In this research it was attempted to assess the suitability of standard ecological tests (DAPHTOXKIT, THAMNOTOXKIT, ALGALTOXKIT, PHYTOTOXKIT) as well as growth tests with an application of selected strains of bacteria and fungi in order to select the nanomaterials of the lowest influence on the environment. The analyses were focused on newly-synthesized nanoparticles in form of nanopowders (ZnO, ZnO–S, TiO2, TiO2–Ag, TiO2–Ag2O, TiO2–Pd, TiO2–PdO, TiO2–Au) or nanogels (nano-xerogel TiO2–SiO2–Ag and nano-aerogels: TiO2–SiO2 and TiO2–Ag/N/C), of the potential application in future as components of materials to produce packages for the food storage. The selection of the test procedures allowed to determine the influence of tested nanoparticles on the organisms representing different trophic levels. The experiments confirmed that some of the tested materials were toxic or strongly toxic, especially those containing atoms of silver. Because of this, they shouldn’t be applied for the production of food packages, though they revealed the significant antibacterial and antifungal properties. It was also observed that the impact of nanoparticles on tested organisms was diverse, depending on the kind of the organisms. Algae appeared as the most sensitive, which confirmed the significant risk related to the emission of nano-wastes into the water environment. On the other hand, some terrestrial plants revealed both growth inhibition and stimulation effects in the presence of tested nanomaterials. The experiments confirmed the suitability of standard ecotoxicological tests as well as the growth tests for the assessment of the potential influence of newly-synthesized nanoparticles on the natural environment and allowed to pre-select the nanoproducts of the comparatively lowest ecotoxicity.
Źródło:
Inżynieria i Ochrona Środowiska; 2015, 18, 1; 109-118
1505-3695
2391-7253
Pojawia się w:
Inżynieria i Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena wrażliwości mikroorganizmów środowiskowych na antybiotyki z wykorzystaniem testów płytkowych
Assessment of sensitivity of environmental microorganisms to antibiotics using the platelet assays
Autorzy:
Baran, W.
Adamek, E.
Sobczak, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/125824.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
antybiotyki
środowisko
ekotoksyczność
testy toksyczności
antibiotics
environment
ecotoxicity
toxicity tests
Opis:
Ogromna konsumpcja antybiotyków wynikająca z ich powszechnego, globalnego zastosowania zarówno w farmakoterapii, jak i w hodowli zwierząt przyczyniła się do znacznego zwiększenia ich stężeń w środowisku. Obecne w środowisku antybiotyki wpływają na mikroorganizmy i sprzyjają powstawaniu lekoopornych szczepów bakterii. Celem pracy była ocena wrażliwości mikroorganizmów środowiskowych na cztery wybrane antybiotyki (Ampicylinę, Doksycyklinę, Tylozynę i Sulfatiazol), należące do grup najczęściej wykorzystywanych w gospodarce rolnej. Wielkość ta ma istotne znaczenie podczas projektowania biologicznych systemów oczyszczania ścieków zawierających znaczne ilości antybiotyków oraz - pośrednio - może służyć jako wskaźnik stopnia narażenia określonych ekosystemów na długotrwałą ekspozycję na antybiotyki. Jako miarę wrażliwości mikroorganizmów na wymienione wyżej antybiotyki przyjęto wartości MTC (Microbial Toxic Concentrations), wyznaczane z wykorzystaniem komercyjnego testu płytkowego MARA®. Stosując procedury wykorzystywane w tym teście, wyznaczono również wartości MTC badanych antybiotyków względem nieselekcjonowanych mikroorganizmów pochodzących z rzeki Brynicy oraz wchodzących w skład osadu czynnego oczyszczalni ścieków Radocha II w Sosnowcu. Stwierdzono, że w przypadku testu MARA® po 48-godzinnej inkubacji najniższe wartości MTC w obecności Doksycykliny i Tylozyny uzyskano dla Microbacterium spp. (odpowiednio 0,0053±0,0003 i 0,042±0,010 mg/dm3). Szczepem najbardziej wrażliwym na Ampicylinę okazał się Staphylococcus warneri (MTC = 0,019±0,003 mg/dm3), a na Sulfatiazol Brevundimonas diminuta (MTC = 9,4±1,1 mg/dm3). Jednocześnie stwierdzono, że spośród mikroorganizmów testowych szczególnie mało wrażliwe na wszystkie badane antybiotyki okazały się Citrobacter freundii oraz Pseudomonas aurantiaca. W przypadku mikroorganizmów nieselekcjonowanych te pochodzace z Brynicy okazały się znacznie bardziej wrażliwe od pozyskanych z oczyszczalni. Wartości MTC dla mikroorganizmów rzecznych względem Ampicyliny, Doksycykliny, Tylozyny i Sulfatiazolu wynosiły odpowiednio 50±23, 1,5±1,0, 33±11 i 42±18 mg/dm3.
High consumption of antibiotics, resulting from their widespread global use both in the pharmacotherapy as well as in the animal husbandry, has contributed to significant increase their concentrations in the environment. The residual of antibiotics in the environment affect the micro-organisms and conducive to the formation of drug-resistant bacteria strains. The aim of the study was to assess the sensitivity of environmental microorganisms to four selected antibiotics (Ampicillin, Doxycycline, Tylosin and Sulfatiazol) that belong to the most commonly groups used in agriculture. The sensitivity of environmental microorganisms is important during the design process of biological wastewater treatment systems containing significant amounts of antibiotics and indirectly - can serve as an indicator of exposure of specific ecosystems to a long exposure to antibiotics. The Microbial Toxic Concentrations (MTC) values, determined using a commercial MARA® microbiotest, were used as a measure of microorganisms sensitivity to the selected antibiotics. Additionally, the MTC values of these antibiotics to unselected microorganisms from Brynica river and microbes included in the activated sludge from the wastewater treatment plant (Radocha II in Sosnowiec) were determined based on the procedures used in MARA® test. In the case of MARA® biotest, the lowest MTC values of doxycycline and tylosin were obtained for Microbacterium spp. (0.0053 ± 0.0003 and 0.042 ± 0.010 mg/dm3, respectively) after 48 hours of incubation. The most sensitive strains was Staphylococcus warneri to Ampicillin (MTC = 0.019 ± 0.003 mg/dm3) and Brevundimonas diminuta to Sulfathiazole (MTC = 9.4±1.1 mg/dm3). Simultaneously, Citrobacter freundii and Pseudomonas aurantiaca were especially very insensitive to the all selected antibiotics among the test microorganisms. In the case of unselected microorganisms, these from Brynica river were much more sensitive than those from the wastewater treatment plant. The MTC values of Ampicillin, Doxycycline, Tylosin and Sulfatiazol relative to river microorganisms were 50 ± 23, 1.5 ± 1.0, 33 ± 11 and 42 ± 18 mg/dm3, respectively.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2015, 9, 2; 533-540
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badania wstępne nad degradacją i mineralizacją wybranych antybiotyków metodą Fentona
Preliminary studies on degradation and mineralization of the selected antibiotics by Fenton method
Autorzy:
Baran, W.
Adamek, E.
Szołtysek-Bołdys, I.
Sobczak, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/126957.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
antybiotyki
środowisko
ekotoksyczność
testy toksyczności
antibiotics
environment
ecotoxicity
toxicity tests
Opis:
Celem pracy było wyznaczenie efektywności metody Fentona (inicjowanej małymi dawkami FeSO4 i H2O2) w procesach degradacji oraz mineralizacji dużych dawek ampicyliny, doksycykliny, tylozyny i sulfotiazolu w środowisku wodnym oraz w ściekach przygotowanych zgodnie z normą ISO 9887;1992. W trakcie badań określono również zależność pomiędzy efektywnością degradacji sulfatiazolu a stężeniami substratów reakcji Fentona. Stwierdzono, że badany proces degradacji jest pierwszorzędowy względem degradowanego substratu. Możliwe było osiągnięcie praktycznie 100% degradacji badanych leków przy niskich stężeniach FeSO4 i H2O2. W roztworach wodnych zawierających 0,2 mmol/dm3 antybiotyku wynosiły one odpowiednio < 0,2 i < 2 mmol/dm3, a dla ścieków < 1,5 i < 20 mmol/dm3 FeSO4 i H2O2. Jednak w zastosowanych warunkach praktycznie nie obserwowano mineralizacji roztworów badanych antybiotyków pomimo znacznego wydłużania czasu reakcji. Oznacza to, że roztwory te zawierają trwałe, organiczne produkty transformacji tych leków o nieustalonej aktywności przeciwbakteryjnej.
The aim of study was to determine the efficiency of the Fenton method (initiated by small amounts of FeSO4 and H2O2) during the degradation and the mineralization of high doses of ampicillin, doxycycline, tylosin and sulfathiazole. The experiments were carried out in the aquatic environment and in synthetic wastewater prepared in accordance with ISO 9887; 1992 standard. In the experiments, the relationship between efficiency of sulfathiazole degradation and reactants concentrations used in the Fenton method was also determined. It was found that the degradation process was a first order with respect to degraded substrate. It was possible to achieve almost 100% degradation of the selected drugs at low concentrations of FeSO4 and H2O2. To degrade antibiotics in the aqueous solutions (0.2 mmol antibiotic/dm3) the concentrations of FeSO4 and H2O2 were < 0.2 and < 2 mmol/dm3, respectively. To degrade antibiotics in synthetic wastewater (0.2 mmol antibiotic/dm3) their concentrations were < 1.5 and < 20 mmol/dm3, respectively. However, under the experimental conditions, the mineralization of antibiotics solutions was practically not observed despite a significant prolongation of the reaction time. This indicates that these solutions contain stable organic products of drugs transformation having an unknown antibacterial activity.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2015, 9, 1; 163-170
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Toxicity analysis of sewage sludge treated with polyelectrolytes using luminescent bacteria
Analiza toksyczności osadów ściekowych kondycjonowanych polielektrolitami z wykorzystaniem bakterii luminescencyjnych
Autorzy:
Włodarczyk, E.
Wolny, L.
Próba, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/297359.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Politechnika Częstochowska. Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej
Tematy:
sewage sludge
polyelectrolytes
ecotoxicity
Aliivibrio fischeri
osady ściekowe
polielektrolity
ekotoksyczność
Opis:
Celem niniejszej pracy była ocena ekotoksyczności komunalnych osadów ściekowych, kondycjonowanych polielektrolitami, pochodzących z wybranych oczyszczalni ścieków. Do oceny toksyczności zastosowano analizator Microtox M500 i bakterie Aliivibrio fischeri (bakterie luminescencyjne). W celu prezentacji stopnia inhibicji wybranego testu stosuje się wartość EC50, która jest równa stężeniu powodującemu 50% zmniejszenie światła. Badania ekotoksyczności zostały wykonane z wykorzystaniem ekstraktów wodnych z próbek osadów ściekowych kondycjonowanych polielektrolitami. Badane próbki pochodziły z dwóch wybranych komunalnych oczyszczalni ścieków zlokalizowanych na terenie województwa śląskiego, których technologia oparta jest na mechanicznym i biologicznym oczyszczaniu ścieków (określanych dalej jako oczyszczalnie A i B). W oczyszczalni ścieków A wszystkie badane próbki zostały sklasyfikowane jako toksyczne. Osady po odwodnieniu na prasie miały największy efekt toksyczny 64,32 TU po 15 minutach ekspozycji. Dla osadów ściekowych pobranych z tunelu suszarniczego efekt toksyczny wynosił 12,12 TU (po 15 min). W oczyszczalni ścieków B próbki osadów pobranych przed komorą fermentacyjną wykazywały toksyczność 14,03 TU (po 15 min), surowe osady i osady po prasie nie zostały sklasyfikowane jako toksyczne. Badania te ujawniły nowy aspekt problemu związanego z zanieczyszczeniem środowiska osadami deponowanymi na składowiskach odpadów. Ponadto wykazano, iż z powodzeniem można wykorzystać test Microtox do pomiaru toksyczności osadów ściekowych.
The aim of this work was to evaluate the ecotoxicity of municipal sewage sludge, after conditioning with polyelectrolytes, coming from a selected wastewater treatment plants (WWTPs). Microtox M500 and Aliivibrio fischeri (luminescent bacteria) were used for the assessment of toxicity. The most common presentation of inhibition result of chosen test is EC50 value, which is equal to concentration causing 50% reduction in light. Ecotoxicity studies were made for water extract of municipal sewage sludge conditioned with polyelectrolytes (polyacrylamide). Samples came from two selected municipal wastewater treatment plants located in the Silesian region, where technology is based on mechanical and biological treatment of sewage (referred to as A and B). At WWTP - A all sample solutions were classified as toxic. Sludge after dewatering on the press had a highest toxic effect 64.32 TU after 15 min of exposition. For sewage sludge taken from drying tunnel toxic effect 12.12 TU (after 15 min). In WWTP - B sample of sludge before fermentation chamber were toxic: 14.03 TU (after 15 min), raw sludge and sludge after the press weren’t classified as toxic. This study revealed new insights into the acrylamide problem. Furthermore, it showed successful use of Microtox assay to measure acrylamide toxicity in the sewage sludge.
Źródło:
Inżynieria i Ochrona Środowiska; 2017, 20, 4; 447-455
1505-3695
2391-7253
Pojawia się w:
Inżynieria i Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zmiany ekotoksyczności roztworów zawierających sulfonamidy w trakcie procesu zaawansowanego utleniania
Changes in ecotoxicity of sulfonamides solutions during the advanced oxidation process
Autorzy:
Baran, W.
Adamek, E.
Ziemiańska, J.
Makowski, A.
Sobczak, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/125796.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
sulfonamidy
ekotoksyczność
procesy zaawansowanego utleniania
sulfonamides
ecotoxicity
advanced oxidation processes
Opis:
Procesy zaawansowanego utleniania (AOP) są często wykorzystywane do degradacji zanieczyszczeń odpornych na biodegradację i silnie toksycznych. Przykładem takich substancji są sulfonamidy zaliczane do syntetycznych chemioterapeutyków o działaniu bakteriostatycznym. Aby zastosowanie procesów AOP było uzasadnione, ważne jest, by ich produkty charakteryzowały się niższą ekotoksycznością niż substraty. Celem pracy była ocena ekotoksyczności sulfanilamidu i sulfametoksazolu oraz produktów reakcji ich utleniania za pomocą rodników hydroksylowych (HO•). Źródłem rodników była reakcja fotokatalityczna prowadzona w obecności TiO2. Ocenę ekotoksyczności wykonywano, wykorzystując standaryzowany test MARA® i procedury jego producenta. Test ten wykorzystuje jako bioindykatory dziesięć wyizolowanych szczepów bakteryjnych i drożdże. Stwierdzono, że większość bioindykatorów była praktycznie niewrażliwa na badane sulfonamidy do stężenia 500 μmol dm–3. Mikroorganizmami wrażliwymi w znacznie większym stopniu od pozostałych były szczepy Microbacterium spp. oraz Citrobacter freudii. Minimalne stężenia hamujące wyznaczone względem tych szczepów dla sulfanilamidu i sulfametoksazolu wynosiły odpowiednio 15 μmol dm–3 (Microbacterium spp.) i 19 μmol dm–3 (C. freudii). Stwierdzono również, że wypadkowy efekt inhibicyjny badanych próbek malał w trakcie trwania AOP, jednak znacznie wolniej niż towarzysząca mu degradacja sulfonamidów. Najsilniej efekt ten obserwowany był u mikroorganizmów bardziej wrażliwych na sulfonamidy. Jednak w pojedynczych przypadkach w trakcie AOP obserwowano również wzrost inhibicji w badanych roztworach.
Advanced oxidation processes (AOP) are often used to degrade of organic pollutants that are resistant to biodegradation and highly toxic. Examples of such substances are sulfonamides classified as synthetic chemotherapeutics agents having a bacteriostatic effect. However, the application of AOP is useful and proper only when the resulting products will be less ecotoxic than substrates. The purpose of our study was to compare the ecotoxicity of sulfanilamide and sulfamethoxazole and products of their oxidation by hydroxyl radicals (HO•). These radicals were generated during the photocatalytic reaction carried out in the presence of TiO2. Ecotoxicological assessment was determined using a standardized MARA® toxicity test kit and procedures recommended by the test manufacturer. In MARA® test, eleven genetically diverse microorganisms (ten strains of bacteria and one yeast) are used as bioindicators. It was found, that the most of bioindicators was practically insensitive to sulfonamides investigated at concentrations to 500 μmol dm–3. Microbacterium spp. and Citrobacter freudii were much more sensitive microorganisms than the others. The minimum inhibitory concentrations (MTC) determined against these strains to sulfanilamide and sulfamethoxazole were 15 μmol dm–3 (Microbacterium spp.) and 19 μmol dm–3 (C. freudii), respectively. Additionally, it was found that the resultant inhibitory effect on the growth of tested microorganisms decreased during the AOP, but it was much slower than accompanying degradation of sulfonamides. The strongest effect was observed with microorganisms more sensitive to sulfonamides. However, in a few cases it was observed the increase in the inhibition during the AOP.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2012, 6, 1; 313-318
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bottom ash from municipal solid waste incineration. Basic parameters and ecotoxicological properties
Autorzy:
Fialová, Jarmila
Hybská, Helena
Mitterpach, Jozef
Samešová, Dagmar
Kovalíček, Jozef
Surový, Juraj
Martauz, Peter
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/207927.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
municipal waste
ecotoxicity
bottom ash
combustion
odpady komunalne
ekotoksyczność
popiół denny
spalanie
Opis:
The bottom ash from municipal solid waste incineration is the most important by-product, in terms of energy recovery from municipal solid waste. Safe treatment and reuse of this bottom ash in construction materials is one of the ways of its effective use. The specific use precedes the study of the properties of the bottom ash from municipal solid waste incineration. In this study, samples of bottom ash were examined via sieve analysis, basic chemical parameters, ecotoxicological property analysis and determination of heavy metals (As, Cd, Cr, Cu, Pb, Ni, Zn). The sieve analyses of samples showed different contents of individual fractions. Ecotoxicological tests for acute toxicity on Daphnia magna in the raw aqueous extract showed positive results mortality of all individuals after 24 hours. The toxic effect of bottom ash was confirmed by the content of heavy metals.
Źródło:
Environment Protection Engineering; 2019, 45, 3; 113-126
0324-8828
Pojawia się w:
Environment Protection Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Występowanie i ekotoksyczność nanocząstek
Nanoparticles: Mode of occurrence and ecotoxicity
Autorzy:
Łebkowska, M.
Załęska-Radziwiłł, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/237169.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:
nanomateriały
nanocząstki
toksyczność
ekotoksyczność
oczyszczanie wody
nanomaterials
nanoparticles
toxicity
ecotoxicity
water treatment
Opis:
Przedstawiono problematykę związaną z badaniami ekotoksykologiczny-mi nanocząstek. Omówiono rodzaje nanocząstek i nanomateriałów, takich jak nanometale, nanoceramiki, nanopolimery i nanostruktury węglowe. Scharakteryzowano interakcje nanocząstek z organizmami wodnymi i lądowymi. Omówiono wyniki badań toksyczności nanocząstek zawierających tytan, cynk, srebro, cer oraz fulereny (C60). Wykazano, że oddziaływanie nanomateriałów na organizmy i środowisko ich bytowania nie jest w dostatecznym stopniu poznane. Dotyczy to szczególnie biodostępności nanocząstek i mechanizmów ich przenoszenia w łańcuchu troficznym. Podkreślono, że stosowanie nanoczastek, w tym także w procesach oczyszczania wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi, stwarza możliwość ich przedostawania się do sieci wodociągowej. Zwrócono uwagę na potrzebę rozwoju metod testowych i ich standaryzację oraz konieczność stworzenia ekotoksykologicznych baz danych obejmujących stosowane i nowo produkowane nanomateriały. Szerokie wykorzystanie nanomateriałów w technice powinno być podstawą do interdyscyplinarnych działań zmierzających do oszacowania ryzyka, jakie stanowią nanocząstki dla zdrowia ludzi.
The paper reports on problems dealt with in ecotoxicological studies of nanoparticles. The types of nanoparticles and nanomaterials such as nanometals, nanoceramics, nanopolymers and carbon nanostructures are described in detail, and the interactions of nanoparticles with water and land organisms are characterized. Nanoparticles containing titanium, zinc, silver, cerium and fullerenes (C60) were tested for toxicity and the results obtained are discussed. However, the problem of how nanomaterials impact on living organisms and their habitat has not been sufficiently well recognized. This holds true not only for the bioavailability of nanoparticles and the mechanism governing their transport in the trophic chain. It has been emphasized that the use of nanoparticles - and this includes application in water treatment for human consumption - poses potential risk that they will penetrate the water distribution system. Furthermore, it has been stressed that the need for the development and standardization of reliable testing methods, as well as the necessity of establishing ecotoxicological data bases that would provide information about the nanomaterials already used and those being currently manufactured, has taken on a sense of significance. The widespread use of nanomaterials in engineering applications should be regarded as a spur to interdisciplinary research aimed at assessing potential health implications to the human organism.
Źródło:
Ochrona Środowiska; 2011, 33, 4; 23-26
1230-6169
Pojawia się w:
Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie testu biologicznego Microtox® do oceny skuteczności działania oczyszczalni ścieków bytowo-przemysłowych
Bioassay application as a measure of sewage treatment plant effectiveness
Autorzy:
Ratajczyk, W.
Cieszyńska, M.
Szychowska, K.
Wolska, L.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/237824.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:
mikrobiotest
Vibrio fischeri
toksyczność
ekotoksyczność
oczyszczanie ścieków
microbiotest
toxicity
ecotoxicity
wastewater treatment
Opis:
Różnorodność działalności prowadzonej w ramach współczesnej gospodarki sprawia, że do oczyszczalni ścieków trafiają nie tylko te substancje, których oznaczanie jest wymagane przez przepisy prawne, ale także związki o nieznanej budowie i właściwościach, ich mieszaniny oraz produkty przemian. Z tego względu istotne jest pytanie, jak współczesne oczyszczalnie ścieków radzą sobie z usuwaniem szerokiej gamy zanieczyszczeń i jaki może być wpływ ścieków oczyszczonych na odbiornik, zwłaszcza gdy jest nim ekosystem morski. Próbą odpowiedzi na to pytanie były badania możliwości zastosowania testu biologicznego Microtox® do oceny działania wybranej oczyszczalni ścieków bytowo-przemysłowych. Materiał do badań stanowiły próbki ścieków pobierane po kolejnych etapach oczyszczania oraz na ujściu kolektora do zatoki morskiej. Badania obejmowały ocenę wpływu procesu oczyszczania mechaniczno-biologicznego na toksyczność ścieków wobec bakterii Vibrio fischeri. Ponadto określono wpływ pH i mętności ścieków na wynik pomiaru ich toksyczności. Wykazano, że w obrazie testu Microtox® analizowana technologia oczyszczania ścieków (Bardenpho) wykazywała dużą skuteczność usuwania toksycznych związków wprowadzanych do sieci kanalizacyjnej przez różnych użytkowników. Stwierdzono, że ścieki oczyszczone odprowadzane do wód morskich nie wykazywały efektu toksycznego wobec bakterii Vibrio fischeri.
Variety of modern economic activities leads to wastewater treatment plants receiving not only well-known waste substances, determination of which is required by the legislation, but also compounds of unknown composition and properties, their mixtures and metabolism products. Therefore, it is important to ask a question how modern treatment plants cope with removal of a wide range of compounds and what impact treated sewage may have on a receiver, especially the marine ecosystem. Studies on feasibility of Microtox® bioassay application to assessment of the selected wastewater treatment plant effectiveness were an attempt to address this question. The analyzed material were sewage samples collected at subsequent stages of treatment as well as at the collector outlet to the sea. The studies involved assessment of the effect of mechanical-biological sewage treatment on sewage toxicity to Vibrio fischeri. In addition, effect of pH and turbidity on wastewater toxicity was determined. Microtox® test demonstrated that the analyzed sewage treatment technology (Bardenpho) was highly effective in removal of toxic compounds entering the sewer system from various sources. Effluent discharged to the sea showed no toxic effect against Vibrio fischeri.
Źródło:
Ochrona Środowiska; 2014, 36, 1; 51-55
1230-6169
Pojawia się w:
Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Toksyczność czwartorzędowych amoniowych cieczy jonowych względem organizmów wodnych
Toxicity of quaternary ammonium ionic liquids to aquatic organisms
Autorzy:
Zackiewicz, J.
Jakubowska, A.
Grabińska-Sota, E
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/141941.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Przemysłu Chemicznego. Zakład Wydawniczy CHEMPRESS-SITPChem
Tematy:
czwartorzędowe amoniowe
ciecze jonowe
ekotoksyczność
mikrobiotesty
ecotoxicity
microbiotests
quaternary ammonium
ionic liquids
Opis:
Czwartorzędowe amoniowe ciecze jonowe są to związki zbudowane z kationu zawierającego dodatnio naładowany atom azotu oraz organicznego lub nieorganicznego anionu. Związki wykrywane są w środowisku naturalnym na skutek wymywania ich z miejsca aplikacji, obecności w ściekach poprodukcyjnych lub w wyniku awarii. Celem przeprowadzonych badań była ocena toksyczności trzech cieczy jonowych względem organizmów wodnych. Toksyczność została określona przy zastosowaniu trzech mikrobiotestów: Artoxkit MTM (zgodnie z procedurą ASTM E1440–91), Protoxkit FTM (zgodnie z procedurą Microbiotests Inc., 2004), oraz Microtox ® (zgodnie z normą EN-ISO 11348–3:2007). Zgodnie z Dyrektywą Unii Europejskiej (93/67/EEC) wszystkie badane związki zostały zaklasyfikowane jako bardzo toksyczne względem organizmów wodnych. Wyniki wskazują jednoznacznie, że obecność cieczy jonowych w wodzie powierzchniowej może być niebezpieczna dla organizmów wodnych.
Quaternary ammonium ionic liquids are compounds composed of cation with positive charged nitrogen atom and organic or inorganic anion. These compounds are present in environment as a result of waste water treatment plants effluents, accidental spills and being washed out of the site of application. The aim of the present study was to determined toxicity of three ionic liquids to aquatic organisms. Toxicity was determined by three microbiotests: Artoxkit MTM (according to ASTM E1440‒91), Protoxkit FTM (according to Microbiotests Inc., 2004), and Microtox® (according to EN-ISO 11348–3:2007). According to the EU Directive (93/67/EEC) all the tested compounds were classified as very toxic to the tested species. The results indicate that presence of QAILs in surface water can be dangerous to aquatic organisms.
Źródło:
Chemik; 2015, 69, 8; 477-484
0009-2886
Pojawia się w:
Chemik
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Degradacja wybranych syntetycznych poliestrów w warunkach kompostowania przemysłowego: wpływ na właściwości kompostu i fitotoksyczność
Degradation of selected synthetic polyesters in the industrial compost heap: effect on compost properties and phytotoxicity
Autorzy:
Herman, B.
Biczak, R.
Rychter, P.
Kowalczuk, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/126434.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
poliestry syntetyczne
biodegradacja
kompost przemysłowy
ekotoksyczność
synthetic polyesters
biodegradation
industrial compost heap
ecotoxicity
Opis:
W warunkach kompostowania przemysłowego poddano degradacji wybrane syntetyczne poliestry: poliester alifatyczny - poli(L-laktyd)(PLLA) oraz alifatyczno-aromatyczny kopoliester: kwas tereftalowy/kwas adypinowy/1,4-butanodiol - produkt handlowy o nazwie Ecoflex®. Po dwóch tygodniach degradacji materiałów polimerowych dokonano analizy kompostów. Nie stwierdzono znacznych różnic właściwości fizykochemicznych (pH, gęstość objętościowa, sucha masa, substancje organiczne, konduktancja) kompostów, w których ulegały degradacji badane materiały polimerowe w porównaniu do kompostów kontrolnych. Dla badanych próbek kompostu w warunkach laboratoryjnych przeprowadzono test wzrostu roślin na jęczmieniu jarym (Hordeum vulgare), rzodkiewce (Raphanus sativus L. subvar. radicula Pers) oraz rzeżusze ogrodowej (Lepidium sativum L.). Na podstawie testu fitotoksyczności nie stwierdzono niekorzystnego wpływu kompostów, w których degradowały poliestry na wzrost i rozwój roślin.
The degradation process of selected synthetic polyester: aliphatic polyester poly(L-lactide) PLLA and aliphatic-aromatic copolyester terepthalic acid/1,4-butanodiol/adipic acid under the trade mark Ecoflex® in industrial compost heap has been performed. The basic parameters of compost after 14 days degradation of polymers have been evaluated. It can be concluded that there is almost no polymeric sample effect on the measured compost parameters (pH, bulk density, conductivity and content of dry mass and organic matter) as compared with control medium. Plant growth test for compost after degradation of polyesters using barley (Hordeum Vulgare), as well as common radish (Raphanus sativus L. subvar. Radicula Pers.) and cress (Lepidium sativum L.) in laboratory conditions was performed. On the basis of the results of phytotoxicity test, no harmful effect of post-degradation compost, on the selected plants growth has been noticed.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2010, 4, 1; 133-140
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ecotoxicity studies of e-liquids for e-cigarettes
Badania nad ekotoksycznością e-płynów do e-papierosów
Autorzy:
Madej, D.
Baran, W.
Adamek, E.
Lipska, I.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/126451.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
ecotoxicity
MARA
e-cigarettes
e-liquids
microorganism
ekotoksyczność
e-papierosy
e-płyny
mikroorganizmy
Opis:
E-cigarette has gained popularity as a “healthier” alternative to receiving nicotine, which reduces the side effects of smoking traditional cigarettes. Consequently, the question arose how solutions for filling the electronic cigarettes (e-liquids) impact on the environment. They contain, among others, nicotine, propylene glycol and/or glycerin and flavorings. The aim of this study was to evaluate the impact and toxicity degree of selected e-liquids on microorganisms come from two different aquatic ecosystems. Studies were conducted using 96-well microtiter plates where a medium (peptone from soybean) containing the tetrazolium hydrochloride and selected for testing e-liquids with the nicotine concentration gradient were applied. An inoculum was the water from the Brynica River and an effluent was from a waste water treatment plant. The results were evaluated after two days incubation at 30°C. As a measure of the ecotoxicity degree of tested samples used the value of microbial toxic concentration (MTC) which was determined using the MARA® procedure (NCBI, Scotland). All tested e-liquids triggered off an inhibition of microorganism growth only after two or eightfold dilution. It was found that obtained MTC values were slightly varied for base components and individual e-liquids.The amount of nicotine in the e-liquids had no influence on the microorganisms growth.To a greater extent, only some flavorings might have had an impact on microorganisms.
E-papieros zyskał popularność jako „zdrowsza” alternatywa przyjmowania nikotyny, która ogranicza skutki uboczne palenia tradycyjnych papierosów. W związku z tym pojawiło się pytanie, jak wpływają na środowisko roztwory służące do napełniania e-papierosów (e-liquidy). Zawierają one m.in. nikotynę, propanodiol i/lub glicerynę oraz substancje smakowe. Celem pracy była ocena wpływu i stopnia toksyczności wybranych e-liquidów na mikroorganizmy pochodzące z dwóch różnych ekosystemów wodnych. Badania przeprowadzono z użyciem 96-dołkowych płytek mikrotitracyjnych, na których aplikowano pożywkę (pepton sojowy) zawierającą chlorowodorek tetrazoliny i gradient stężeń wytypowanych do badań e-liquidów. Inokulum stanowiła woda z rzeki Brynicy oraz efluent z oczyszczalni ścieków. Wyniki oceniano po inkubacji trwającej dwie doby w temperaturze 30°C. Jako miarę stopnia ekotoksyczności badanych próbek wykorzystano wartość mikrobiologicznego stężenia toksycznego (MTC), wyznaczanego za pomocą programu procedury MARA® (NCBI, Szkocja).Wszystkie badane e-liquidy powodowały inhibicję wzrostu mikroorganizmów jedynie po dwukrotnym lub ośmiokrotnym rozcieńczeniu. Stwierdzono, że uzyskane wartości MTC były zróżnicowane w niewielkim stopniu dla składników bazy i poszczególnych e-liquidów. Ilość nikotyny w e-liquidach nie miała wpływu na wzrost mikroorganizmów. W większym stopniu na mikroorganizmy mogły oddziaływać jedynie niektóre z dodatków smakowych.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2017, 11, 1; 37-44
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zmiany toksyczności i podatności na biodegradację roztworu zawierającego 6-Merkaptopurynę podczas degradacji metodą fotokatalityczną
Changes of toxicity and biodegrability of 6-Mercaptopurine solutions during its photocatalytic degradation
Autorzy:
Sochacka, J.
Baran, W.
Adamek, E.
Sobczak, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/126500.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
6-Merkaptopuryna
proces fotokatalityczny
biodegradacja
ekotoksyczność
Chlorella vulgaris
6-mercaptopurine
photocatalytic process
biodegradation
ecotoxicity
Opis:
Zbadano możliwość wykorzystania procesu fotokatalitycznego do degradacji w roztworze wodnym 6-Merkaptopuryny (6-MP), leku przeciwnowotworowego z grupy antymetabolitów purynowych. Proces fotokatalityczny inicjowany za pomocą promieniowania UV prowadzono w obecności suspensji TiO2 jako katalizatora. Oceniano zmiany toksyczności otrzymywanych roztworów względem Chlorella vulgaris oraz zmiany 5-dobowego biochemicznego zapotrzebowania na tlen (BZT5). Wykazano, że w stosowanych warunkach 6-MP ulegała fotokatalitycznej degradacji, jednak powstające w tym procesie produkty charakteryzowała większa lub zbliżona do 6-MP toksyczność względem C. vulgaris. Stwierdzono również, że w odniesieniu do 6-MP produkty procesu fotokatalitycznego były bardziej podatne na biodegradację.
The possibility of using the photocatalytic process for anticancer drug 6-Mercaptopurine (6-MP) degradation in aqueous solution were examined. Photocatalytic process initiated by UV-a irradiation was carried out in the presence of TiO2 suspension as a catalyst. The changes of toxicity of solutions after photocatalysis, relative to alga C. vulgaris and changes of 5-day biochemical oxygen demand (BOD5) were evaluated. It was found that under experimental conditions 6-MP underwent the photocatalytic degradation, but the products of the process were more or similarly toxic comparing to 6-MP in relation to C. vulgaris. Moreover, it was found that the products were more biodegradable than initial 6-MP.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2009, 3, 2; 515-520
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wykorzystanie testów płytkowych do oceny oddziaływania leków przeciwinfekcyjnych na wybrane biocenozy
The use of platelets tests to assess the effect of anti-infectives on the selectes biocenosis
Autorzy:
Adamek, E.
Baran, W.
Adamczyk, R.
Szymkiewicz, A.
Wilk, J.
Zielińska-Danch, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/127473.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
antybiotyki
środowisko
ekotoksyczność
testy toksyczności
wrażliwość mikroorganizmów
antibiotics
environment
ecotoxicity
toxicity test
microorganisms’ sensitivity
Opis:
Leki przeciwinfekcyjne wprowadzane do środowiska mogą spowodować znaczące zmiany w mikrobiocenozach oraz zachodzących w nich procesach troficznych. Zapobieganie tym zmianom jest łatwiejsze, gdy potrafimy je szybko zdiagnozować. Celem pracy były badania nad wykorzystaniem testów wykonywanych na płytkach 96-dołkowych do oceny skutków oddziaływania tych leków na wybrane biocenozy. Do pożywki wykorzystywanej w testach dodawano jednego z wytypowanych do badań leków przeciwinfekcyjnych, zaliczanych do różnych grup zgodnie z klasyfikacją anatomiczno-terapeutyczno-chemiczną. Inokulum stanowiła woda pobrana z siedmiu ekosystemów naturalnych i sztucznych znacznie różniących się stężeniem węgla organicznego. Oceny rezultatów dokonywano po 24 i 48 godzinach inkubacji. Stwierdzono, że zastosowana procedura pozwala na obserwację reakcji mikroorganizmów na badane leki oraz na wyznaczenie granicy wrażliwości tych mikroorganizmów. Możliwa była również ocena zdolności adaptacyjnych badanej mikrobicenozy. Zaletą badanej metody jest uzyskiwana względnie szybko duża ilość informacji (na 1 płytce testowej można wykonać 11 oznaczeń). Poza tym cała procedura nie jest kosztowna, nie wymaga stosowania drogiej, specjalistycznej aparatury. Jednak jej stosowalność jest ograniczona do próbek o wystarczającej frekwencji mikroorganizmów.
The anti-infective drugs, which are released into the environment, can cause significant changes in the micro-biocenoses and in the trophic processes taking place in them. Prevention of these negative changes is easier when we can diagnose these changes quickly. The aim of the study was to investigate the use of tests performed on 96-well plates to assess the effects of anti-infective drugs on the selected biocenosis. Each drug was added to the growth medium (phytone peptone solution). The used drugs belonged to different groups according to the Anatomical Therapeutic Chemical classification. Water samples were collected from seven ecosystems (natural and artificial). These samples significantly differed in organic carbon concentration and were used as an inoculum. The results assessment was carried out after 24 and 48 hours of incubation. The procedure used allows the observation of microorganisms’ behaviour in response to the influence of antimicrobial drugs and the determination of sensitivity limit for the microorganisms. It was possible to assess the adaptability of each micro-bicenosis. The main advantage of the method was the obtaining of information quickly (even 11 determinations on 1 test plate). Additionally, the whole procedure is not expensive and it does not require a specialized equipment. However, its applicability is limited to the environmental samples containing a sufficient frequency of microorganisms.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2018, 12, 1; 107-115
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 23

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies