Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "edukacja obywatelska," wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 50
Tytuł:
Mit „genu obywatelskości”. Analiza uwarunkowań kształcenia się postaw obywatelskich wśród polskiej młodzieży na przykładzie członków Młodzieżowego Strajku Klimatycznego
The civic gene myth. Conditions fostering development of civic attitudes among Polish youth – the Youth Strike for Climate example
Autorzy:
Malon, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2056617.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Fundacja Akademia Organizacji Obywatelskich
Tematy:
młodzież
obywatelskość
czynniki rozwoju obywatelskości
edukacja obywatelska
aktywność obywatelska
Opis:
Aktywność obywatelska młodych Polaków, mimo pozytywnych zmian w ostatnich latach, wciąż pozostaje na niskim poziomie. Celem artykułu jest próba wyszczególnienia i zrozumienia powodów takiego stanu rzeczy. Analizę czynników rozwoju obywatelskości młodzieży oparto na wynikach badań aktywistów warszawskiego oddziału Młodzieżowego Strajku Klimatycznego. Z badanymi przeprowadzono wywiady jakościowe oraz poproszono ich o wypełnienie testu dwudziestu stwierdzeń. Pogłębiona analiza wyników badań pozwoliła wyróżnić cztery komponenty umysłowe kluczowe dla kształtowania się obywatelskiego sposobu myślenia. W rezultacie ukazano również niedociągnięcia prowadzonej obecnie edukacji obywatelskiej młodzieży, stanowiące przeszkodę w jej rozwoju.
Despite some changes for the better in recent years, civic activity levels among Polish youth remain low. This article endeavours to identify and understand the factors contributing to this state of affairs, relying on the results of a study conducted among activists of the Warsaw chapter of the Youth Strike for Climate. The participants took part in qualitative interviews as well as filling out a test comprised of 20 statements. In-depth analysis of their feedback enables discernment of four mental components of key significance in the shaping of civic mindedness, and likewise identification of certain shortcomings in the current civic education model.
Źródło:
Kwartalnik Trzeci Sektor; 2020, 51-52(3-4/2020); 80-91
1733-2265
Pojawia się w:
Kwartalnik Trzeci Sektor
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Education for Democratic Citizenship and Human Rights as Integral Part of European Integration Policy
Edukacja praw człowieka w procesie integracji europejskiej.
Autorzy:
Bednarczyk, Bogusława
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/506388.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
prawa człowieka
społeczeństwo obywatelskie
edukacja
integracja europejska
edukacja obywatelska
Opis:
Analizując działania Unii Europejskiej jako promotora demokracji, praworządności i praw człowieka, trzeba pamiętać, że żadna organizacja międzynarodowa nie działa w próżni. Edukacja europejska odgrywa ogromną rolę w procesie integracji europejskiej, jest nie tylko wyznacznikiem nowoczesnej edukacji w Europie, ale określa także wiele zadań wpisanych w idee globalnego społeczeństwa informacyjnego. Edukacja w aspekcie praw człowieka uznana została przez społeczność międzynarodową za jedno z praw człowieka. Edukacja ta nie jest celem samym w sobie. Stanowi ona nieodzowny element przygotowania współczesnych społeczeństw do wspólnego, globalnego współżycia. Edukacja na rzecz społeczeństwa demokratycznego skupia się na praktycznych umiejętnościach i działaniach mających pomóc młodzieży i dorosłym aktywnie uczestniczyć w życiu demokratycznym, w korzystaniu z praw człowieka i wykonywaniu obowiązków. Edukacja dla wzajemnego szacunku i zrozumienia podkreśla godność, szacunek dla innych i służy poprawie relacji między ludźmi o różnych tradycjach kulturowych. Celem artykułu jest zaprezentowanie społecznego wymiaru edukacji europejskiej. Omówione zostały takie kwestie jak narastanie zainteresowania problemem edukacji praw człowieka w procesie integracji europejskiej. Poruszone zagadnienia wskazują na szeroki kontekst, w jakim należy rozpatrywać edukację na rzecz praw człowieka i społeczeństwa obywatelskiego. Zaprezentowano pozytywne rezultaty edukacji europejskiej o społecznym wymiarze, jak również zwrócono uwagę na różne problemy, z którymi musi się zmierzyć edukacja europejska.
Źródło:
Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2015, 4; 13-32
1733-2680
2451-0610
Pojawia się w:
Krakowskie Studia Międzynarodowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polityka wielokulturowości a edukacja obywatelska w Anglii – wybrane aspekty socjopedagogiczne
Multicultural Policy Versus Civic Education in England: Selected Socio-Pedagogical Aspects
Autorzy:
Hejwosz-Gromkowska, Daria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2098398.pdf
Data publikacji:
2022-03-11
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
edukacja obywatelska
wielokulturowość
Anglia
citizenship education
multiculturalism
England
Opis:
W angielskim dyskursie politycznym wielokrotnie ogłaszano już koniec wielokulturowości jako idei łączącej więzy społeczne. W niniejszym artykule podjęto próbę analizy dyskursu debaty publicznej wokół problematyki wielokulturowości w Anglii oraz implikacji dla edukacji obywatelskiej. W artykule zostały przedstawione – po pierwsze – założenia edukacji obywatelskiej w kontekście budowania spójnego społeczeństwa w ramach kategorii Britishness, co było fundamentem działań laburzystów po 1997 roku.  Po drugie ukazana została koncepcja idei Big Society w kontekście wielokulturowości, zaproponowanej przez Torysów po przejęciu władzy w 2010 roku. Ponadto podjęto próbę znalezienia odpowiedzi na pytanie, czy istotnie nastąpił koniec polityki wielokulturowości, czy też przybrała ona inną formę i jakie znaczenie ma ona dla przyszłości edukacji obywatelskiej.
In the English political discourse the end of multiculturalism has been announced many times. The aim of the paper is to analyse the discourse of public debate on multiculturalism in England as well as the implications for citizenship education. The paper focuses on the foundations of citizenship education in the context of social cohesion and Britishness under the Labour Party government. It also provides the analysis of the policy toward citizenship education and multiculturalism under the Tories. Moreover, the author of the paper also tries  to find the answer to the question whether there is the end of multicultural policy or this phenomena has been transformed and what is the future of citizenship education.
Źródło:
Roczniki Pedagogiczne; 2022, 14, 1; 19-40
2080-850X
Pojawia się w:
Roczniki Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Edukacja obywatelska młodzieży i dorosłych wobec przemocy politycznej – działania na pograniczu aktywności społecznej, oświatowej i kulturalnej
Youth and Adult Civic Education in the Face of Political Violence – Operating on the Border of Social, Educational and Cultural Activity
Autorzy:
Solarczyk-Szwec, Hanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/417706.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Akademickie Towarzystwo Andragogiczne
Tematy:
szkolna edukacja obywatelska
pozaszkolna edukacja obywatelska
młodzież
dorośli
edukacja narodowa
edukacja państwowa
school civic education
extracurricular civic education
youth
adults
national education
state education
Opis:
Wskazane w tytule artykułu obszary działalności – społeczny, oświatowy, kulturalny – to także części składowe edukacji obywatelskiej. Dopełniają ją: edukacja polityczna, prawna, ekonomiczna, europejska i globalna7. Wobec dosłownej przemocy władzy politycznej, z jaką współcześnie mamy niejednokrotnie do czynienia, przyszło mi na myśl, by zastanowić się, czy współcześnie realizowana edukacja obywatelska młodzieży i dorosłych ma szanse stawić jej opór. W tym celu dokonałam przeglądu tradycji edukacji obywatelskiej w Polsce, przedstawiłam współczesną realizację tego zadania w szkolnej i pozaszkolnej oświacie młodzieży i dorosłych oraz badania andragogiczne na ten temat, by na koniec sformułować prawdopodobną odpowiedź na wyżej postawione pytanie.
As indicated in the title of the article, social, educational and cultural domain of activity are components of civic education. These are supplemented with political, legal, economical, European and global education. In the face of political power’s violence we contemporary deal with, the aim of the article is to answer a question: Is contemporary youth and adult civic education able to oppose it? The author reviews tradition of civic education in Poland, presents how is it provided today in formal and informal youth and adult education, as well as presents adragogical research into that subject to answer the question set above.
Źródło:
Rocznik Andragogiczny; 2007, R. 2007; 174-187
1429-186X
2391-7571
Pojawia się w:
Rocznik Andragogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Oczy Szeroko Otwarte – obecność projektów edukacyjnych w trzeciej misji uczelni
Autorzy:
Karwińska, Anna
Sanak-Kosmowska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1197613.pdf
Data publikacji:
2020-09-30
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
trzecia misja uczelni
edukacja obywatelska
socjalizacja
kształcenie dla przyszłości
Opis:
CEL NAUKOWY: Celem prezentowanego artykułu jest próba znalezienia odpowiedzi na pytanie, czy i w jaki sposób projekty edukacyjne skierowane do najmłodszych wpisują się w trzecią misję uczelni. PROBLEM I METODY BADAWCZE: W pierwszej części artykułu dokonano przeglądu literatury przedmiotu poświęconej trzeciej misji uczelni oraz edukacji obywatelskiej. Szczególna uwaga została zwrócona na znaczenie współczesnych uniwersytetów dla realizowania celów dydaktycznych i wychowawczych wpisujących się w koncepcję „edukacji dla przyszłości”. W części empirycznej artykułu przedstawiono analizę studium przypadku – projektu edukacyjnego realizowanego przez Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie w latach 2019-2021. PROCES WYWODU: W artykule przytoczyłyśmy pojęcie edukacji obywatelskiej, wpisującej się w założenia przyjętej przez 23 polskie szkoły wyższe Deklaracji Społecznej Odpowiedzialności Uczelni. Przyjmujemy tezę, że udział szkół wyższych w budowaniu indywidualnych i środowiskowych zasobów kapitału społecznego i obywatelskiego może być realizowany w ramach projektów wpisujących się w trzecią misję uczelni. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Na podstawie przeprowadzonych studiów literaturowych oraz analizy case study stwierdzono, iż projekty edukacyjne skierowane do dzieci w wieku szkolnym, realizowane w ramach trzeciej misji uczelni, znacząco wpływają na budowę „kapitału obywatelskiego” uczestników. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Efekty projektów innowacyjnych należących do obszaru szeroko rozumianej edukacji obywatelskiej, zwłaszcza w jej wymiarze moralnym, są znacznie trudniej mierzalne niż kompetencje społeczne o charakterze socjotechnicznym. Jednak prowadzenie projektu edukacyjnego pozwala na rejestrowanie zmian w sposobie myślenia i działania uczestników, a zatem pośrednio oceniania osiągniętych celów. Wśród rekomendacji warto podkreślić konieczność poszerzania wkładu uczelni w edukację obywatelską, zwłaszcza poza wielkimi miastami.
RESEARCH OBJECTIVE: The presented article aims to find an answer to the question of whether and how educational projects addressed to the youngest fit into the Third Mission of the University. THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: In the first part of the article, we review the literature on the subject devoted to the Third Mission of Universities and Civic Education. We pay particular attention to modern universities' importance for implementing teaching and educational goals that fit into the concept of "education for the future." The article's empirical part presents an analysis of a case study - an educational project implemented by the University of Economics in Krakow in 2019-2021. THE PROCESS OF ARGUMENTATION: In the article, we quoted the concept of civic education, in line with the Declaration of the University's Social Responsibility's assumptions adopted by 23 Polish universities. We accept the thesis that universities' participation in building personal and environmental resources of social and civic capital may be implemented as part of projects that fit into the University's Third Mission. RESEARCH RESULTS: Based on the conducted literature studies and case study analysis, we find that educational projects aimed at school-age children, implemented as part of the 3rd Mission of the University, significantly affect the building of the participants' "civic capital." CONCLUSIONS, INNOVATIONS, AND RECOMMENDATIONS: The effects of innovative projects belonging to the area of broadly understood civic education, especially in its moral dimension, are much more challenging to measure than social competencies of a social engineering nature. However, conducting an educational project allows to record changes in the way participants think and act, and thus indirectly evaluate the achieved goals. Among the recommendations, it is worth emphasizing the need to expand the University's contribution to civic education, especially outside large cities.
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2020, 19, 51; 69-85
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Community art jako element edukacji obywatelskiej i kulturalnej w Holandii
Community art as an element of civic and cultural education in the Netherlands
Autorzy:
Bilon, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/431447.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Zielonogórski. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
community art
edukacja obywatelska
edukacja kulturalna
potencjał
civic education
cultural education
potential
Opis:
In this paper the author presents the community art as an example of practices that can be perceived as the element of both cultural as well as civic education. While stressing the pragmatic approaches and practice-oriented methods of teaching and learning in the Netherlands, the author presents shortly the formal premises of both types of education. Then the practice of community art has been described and analysed. The description is based on ethnographic study conducted in one of the Dutch cities. This piece of research is pertained to the street theatre and pantomimic visual art. In her analyses, the author highlights the potential of community art to rising both the civic and cultural awareness of community art participants. The paper also aims to show that community art fulfills not only the educational but also political role in the Netherlands being perceived as rightful partner of professional arts.
Źródło:
Dyskursy Młodych Andragogów; 2015, 16; 219-230
2084-2740
Pojawia się w:
Dyskursy Młodych Andragogów
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Koncepcja wychowania państwowego Kazimierza Sośnickiego jako przyczynek do dyskusji o współczesnym modelu edukacji obywatelskiej w Polsce
Kazimierz Sośnicki’s concept of national education as a contribution to the discussion about contemporary model of civic education in Poland
Autorzy:
Męczkowska-Christiansen, Astrid
Zalewska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/544402.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
Tematy:
teoria wychowania
filozofia wychowania
edukacja obywatelska
wychowanie państwowe
Kazimierz Sośnicki
Opis:
Przedstawiany artykuł obejmuje próbę namysłu nad możliwością wykorzystania rozwijanej przez Kazimierza Sośnickiego koncepcji wychowania państwowego jako inspiracji dla dyskusji nad kształtem rodzimej edukacji obywatelskiej. Autorki dokonują krytycznej rekonstrukcji teorii wychowania państwowego, odnosząc się do podstawowych dla niej kategorii: etosu państwowego, wychowania państwowego i jego środków, dystrofii wychowania państwowego i niesionych przez nią zagrożeń dla blokowania rozwoju kompetencji obywatelskich. Koncepcja wychowania państwowego Sośnickiego jest analizowana na tle odniesień do aktualnych wyzwań dla edukacji obywatelskiej, osadzonych w demokratycznym modelu państwa.
Źródło:
Przegląd Pedagogiczny; 2018, 2; 40-50
1897-6557
Pojawia się w:
Przegląd Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Bycie obywatelem” w wypowiedziach pokolenia 20 plus i ich fenomenograficzna rekonstrukcja
“Being a citizen” in the narratives of the 20 plus generation and their phenomenographic reconstruction
Autorzy:
Jurgiel-Aleksander, Alicja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/431654.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Zielonogórski. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
obywatelskość
edukacja obywatelska
pokolenie
fenomenografia
citizenship
civic education
generation
phenomenography
Opis:
Celem niniejszego tekstu jest pokazanie, w jaki sposób studenci, należący do pokolenia 20 plus – czyli urodzeni i wychowani po 1989 roku w Polsce – rozumieją sens obywatelskości. Na podstawie prostego zabiegu – sprowadzającego się do zebrania otwartych wypowiedzi na temat tego, czym według ciebie jest bycie obywatelem, i ich fenomenograficznej analizy – autorka pokazuje dwie domeny obywatelskości, które rządzą ich opisem. Pierwsza to bycie obywatelem jako bycie intelektualnie i działaniowo zaangażowanym podmiotem z silnie wyeksponowanym pierwiastkiem „ja”, ale opisywanym za pomocą konstrukcji nieobywatela, czyli kogoś, kto nie tylko nie działa w sferze publicznej, ale łatwo poddaje się manipulacji. Druga to postać zakorzenionego w tradycji i historii narodu obywatela, którego istota bycia wynika z tego, że został „dobrze wychowany” albo „dobrze wykształcony”. Każdy z tych typów zakorzeniony jest w instrumentalnie traktowanej edukacji obywatelskiej, która redukuje rozumienie demokracji do sprawowania władzy przez większość, a nie uczy respektowania słabszego.
The aim of this text is to demonstrate how students over twenty (born and raised in Poland after 1989) conceptualize citizenship. The author argues for two domains of citizenship based on the collection and phenomenographic analyses of open narratives on what it means for the respondents to be citizens. The first domain describes the citizen as an intellectually engaged and task-oriented agent with a strong “ego” but in fact as a “non-citizen”, a construct described as somebody inactive civically and prone to manipulation. The second domain describes the national rooted in his/her tradition and history, whose civic identity is about “proper” upbringing and education. Both types are rooted in instrumental civic education which reduces the concept of democracy to the rule of majority rather than teaching respect for the weaker.
Źródło:
Dyskursy Młodych Andragogów; 2019, 20; 51-62
2084-2740
Pojawia się w:
Dyskursy Młodych Andragogów
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uniwersytet w przestrzeni społecznej
University in the social space
Autorzy:
Sztompka, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/904342.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie, Małopolska Szkoła Administracji Publicznej
Tematy:
uniwersytet
humanistyka
edukacja ogólna
edukacja obywatelska
university
the humanities
general education
civic education
Opis:
Autor twierdzi, że uniwersytety w odróżnieniu od szkół zawodowych mają misję dostarczania wiedzy ogólnej, w tym humanistycznej, i kształtowania światłych obywateli, a nie tylko wykwalifikowanych pracowników. Akcent na umiejętności praktyczne, wąską specjalizację, „uzawodowienie” kształcenia we wszystkich uczelniach wyższych przynosi nie tylko kryzys uniwersytetów, lecz także atrofię społeczeństwa obywatelskiego, niezbędnego składnika dobrze funkcjonującej demokracji.
The author claims that universities, unlike vocational schools, have a mission to offer general knowledge to their students, also in the domain of the humanities, and to form enlightened citizens rather than skilled workers only. Emphasis on practical skills, narrow specialization, focus on professionalization in all higher education establishments brings about the crisis of the university and atrophy of civil society which is an indispensable element of a well-functioning democracy.
Źródło:
Zarządzanie Publiczne / Public Governance; 2016, 2(36); 54-58
1898-3529
2658-1116
Pojawia się w:
Zarządzanie Publiczne / Public Governance
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Demokracja, uspołecznienie i demokratyzacja – konteksty pedagogiczne
Democracy, communization and democratization – pedagogical contexts
Autorzy:
Strutyńska, Elżbieta
Przybylski, Błażej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/560816.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
Tematy:
demokracja
uspołecznienie
demokratyzacja
szkoła
edukacja obywatelska
democracy
communization
democratization
school
civic education
Opis:
Artykuł stanowi próbę systematyzacji pojęć: demokracji i demokratyzacji. Autorzy przedstawiają różne podejścia do demokracji oraz opisują najważniejsze modele demokracji, ze szczególnym uwzględnieniem proceduralnego, substancjalnego oraz deliberatywnego rozumienia demokracji. W tekście podkreślono wieloznaczność i wielokierunkowość myślenia o demokracji. W dalszej części artykułu zaprezentowano i omówiono proces demokratyzacji różnych obszarów życia społecznego. Autorzy położyli nacisk na teoretyczne uzasadnienie demokratyzacji życia szkolnego.
The article is an attempt on systematisation of the notions of democracy and democratisation. The authors present different approaches to democracy and describe the most important models of democracy with special regard to the procedural, material and deliberative understanding of democracy. The text emphasizes the ambiguity and multidimensionality of thinking about democracy. Furthermore, the article presents and explains the democratization process of various spheres of social life. The authors stressed the theoretical justification of the democratization of school life.
Źródło:
Szkoła - Zawód - Praca; 2019, 18; 57-76
2082-6087
Pojawia się w:
Szkoła - Zawód - Praca
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Was hält die Gesellschaft noch zusammen? Politische Bildung in einer entgrenzten Zeit
Co jeszcze spaja społeczeństwo? Edukacja obywatelska w czasie bez czasu
Autorzy:
Hufer, Klaus Peter
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/417946.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademickie Towarzystwo Andragogiczne
Tematy:
Germany
political adult education
society
globalization
Niemcy
edukacja obywatelska dorosłych społeczeństwo
globalizacja
Opis:
The following article describes the situation of political adult education in Germany and the challenges it is facing. The state of society is viewed as “unbounded”. In light of this result, what can political adult education contribute to saving the cohesion of a society? In answering this question, four current foci will be described: 1. The development of society, 2. The discussion about an understanding of education and politics, 3. The professional self-concept and the job image of those who work for institutions of political adult education, 4. The contemporary political issues and social changes and the answers that political education may be able to give.
Niniejszy artykuł opisuje sytuację edukacji obywatelskiej dorosłych w Niemczech oraz wyzwania, przed którymi współcześnie stoi. Jesteśmy świadkami rozpadania się społeczeństwa i przewagi anomii, obojętności, egoizmu nad dążeniami do zachowania spójności. Co może wnieść edukacja obywatelska do tego, aby społeczeństwo stanowiło wspólnotę? W odpowiedzi na to pytanie w artykule są prezentowane cztery palące kwestie: 1. Sytuacja społeczna: żyjemy w niejasnych, sprzecznych czasach; nie ma analiz społecznych, które pozwalają spojrzeć na przyszłość z optymizmem; socjolodzy i politolodzy konstatują dezorganizację i wycofanie; Jacques de Saint Victor (2015) opisuje fenomen „antypolityki” w Europie; antyinstytucjonalny populizm i nienawiść wobec kast: polityków, przedsiębiorców, dziennikarzy, których nazywa się „zdrajcami” i „kłamcami”; „zatroskani obywatele” protestują w sieci i na ulicy, ale miejsce niezależności zajęła głupota, zamiast kultury mamy wulgarność, zamiast tolerancji – brak wyrozumiałości, zamiast otwartości – zamknięcie; spadło zaufanie wobec instytucji społecznych: na ostatnim miejscu są partie (23% zaufania społecznego), nieco wyżej kościół (31,1% zaufania społecznego), komercyjne radio i media społeczne (35%/36% zaufania społecznego); największym zaufaniem cieszy się policja (65,5%) oraz Trybunał Konstytucyjny (63,5%) (Decker, Kies, Brähler 2016, s. 60). 2. Dyskusja na temat rozumienia edukacji i polityki: pojęcia te coraz trudniej zdefiniować w pluralistycznym, zindywidualizowanym, podzielonym społeczeństwie świata; za kluczowe pojęcia edukacji uznaje się niezależność (Aufklärung) oraz odpowiedzialność (Mündigkeit); w edukacji politycznej chodzi o zrozumienie, że nie ma lepszego systemu niż socjalna demokracja, wiedzę na temat demokratycznych zasad i sposobów podejmowania decyzji, zaangażowanie na rzecz zachowania i obrony praw człowieka oraz odrzucenie ekstremizmów, totalitaryzmów oraz dyskryminacji; „Demokracja to jedyny polityczny porządek społeczny, którego trzeba się uczyć – ciągle na nowo, codziennie, aż po starość” (Negt 2010, s. 174); edukacji politycznej nie można wyjąć z kontekstu: gdzie żyjemy? jakie są aktualne uwarunkowania polityczne? 3. Rozumienie profesji i zawodu przez tych, którzy pracują w instytucjach edukacji dorosłych: kadra edukacji dorosłych w Niemczech pracuje bardzo często w różnych miejscach po prostu w zamian za otrzymywane honorarium, rzadko na podstawie umowy o pracę w jednej instytucji – to przynosi różnorodne problemy związane z tożsamością zawodową; badania dotyczące nauczycieli zajmujących się edukacją polityczną pokazują, że nauczyciel w instytucjach edukacji dorosłych oraz w szkole to dwa zupełnie różne zawody. Mimo tego w przypadku nauczycieli osób dorosłych można zidentyfikować wspólne profesjonalne standardy, tj. kompetencje, których każdy potrzebuje, aby profesjonalnie działać w analizowanym obszarze. Christine Zeuner zaliczyła do nich kompetencje merytoryczne, społeczne i refleksyjność (2013, s. 85), które nie są wcale oczywiste i dlatego muszą być ciągle dyskutowane, pielęgnowane i strzeżone. 4. Aktualne polityczne problemy i społeczne tendencje oraz odpowiedzi, których może udzielić edukacja obywatelska: miejsca, gdzie panuje demokracja, są lekcjami edukacji obywatelskiej; w nowoczesnych społeczeństwie zanikają głębokie struktury poznawcze (Ligaturen), które umożliwiają ludziom znaleźć swoją drogę w świecie różnych opcji – edukacja obywatelska może dać wsparcie w tym zakresie; edukacja obywatelska może przyczynić się do budowania spójności społecznej jako część edukacji etycznej, kulturalnej i innych obszarów edukacji humanistycznej; instytucje edukacji obywatelskiej mogą wspierać odwrót od wyobcowania dzięki ofercie oświecenia rozumu. Według Bertolda Brechta „Myślenie należy do największych przyjemności ludzkiej rasy” (1968, s. 35) – programy tv, typu talk show, banalizują społeczne problemy – edukacja obywatelska troszczy się o budowanie poglądów opartych na argumentach; edukacja obywatelska może być kompasem w złożonym środowisku życia, wartościową i pouczającą odpowiedzią na wszechobecną konsumpcję; postępująca globalizacja potęguje poczucie wyobcowania – edukacja obywatelska podejmując zagadnienia stereotypów i uprzedzeń może przeciwdziałać temu;społeczeństwo obywatelskie czerpie siły witalne z różnorodności biografii, pochodzenia, kultur – edukacja obywatelska służy tym wartościom poprzez obronę praw człowieka i szerzenie tolerancji; internet stwarza możliwości szerokiej komunikacji, która służy demokracji, jednak internet wyzwolił także solipsyzm i dał upust skrajnościom; edukacja obywatelska dzięki obecności w sieci wspiera polityczną refleksję i kwestionuje antypolityczne resentymenty.
Źródło:
Rocznik Andragogiczny; 2016, 23; 103-115
1429-186X
2391-7571
Pojawia się w:
Rocznik Andragogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Schools that “stay away” from the community. Is it a lost chance for community learning and democratic citizenship in ngo schools?
Czy szkoły niepubliczne, które nie angażują się w życie społeczne, to utracona szansa na uczenie się demokratycznego obywatelstwa?
Autorzy:
Ligus, Rozalia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/950330.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Zielonogórski. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
non-public schools
civic education
cultural narcissism
szkoły niepubliczne
edukacja obywatelska
kulturowy narcyzm
Opis:
One of the most important values that the non-public sector brought into the educational system in Poland in the year 1989 was the breaking of the state monopoly in education. It brought the hope that school institutions would be able to open up new learning spaces for democracy, including agreement, the autonomy of teachers, the involvement of parents, and student self-government that in turn would have led to deep school socialization. Cooperation with the local communities became obligatory for schools after the introduction of the school reform in 1999. Civic education was expected to bring benefits for both the schools and society through creating the conditions for informal learning, democracy in practice and citizenship within and beyond the schools. The aim of this research was to recognize the main areas/fields that constitute the non-public schools in a Polish city today. The paper presents a qualitative pilot research project conducted in the years 2014-2017 in three selected non-public primary schools led by NGOs in a city of 600,000 inhabitants in Poland. The data reveals the syndrome of “cultural narcissism” that has probably become a feature of some urban non-public schools.
Jedną z najważniejszych wartości, jakie sektor niepubliczny wprowadził do systemu oświaty w Polsce w 1989 r., było przełamanie monopolu państwowego w edukacji. Zmiana ta wniosła nadzieję, że w instytucjach szkolnych otwarte zostaną nowe przestrzenie do wspólnego uczenia się demokracji. Dziesięć lat później reforma edukacji z 1999 r. postawiła przed szkołami wymagania, aby te włączyły w swoje programy współpracę z lokalnymi społecznościami. Edukacja obywatelska przynosi korzyści zarówno szkołom, jak i lokalnym społecznościom poprzez stworzenie warunków do nieformalnego uczenia się, praktykowania demokracji i obywatelstwa. Prezentowany projekt badawczy realizowany w latach 2014-2017, w trzech wybranych niepublicznych szkołach podstawowych prowadzonych przez organizacje pozarządowe w mieście liczącym 600 tys. mieszkańców w Polsce, ujawnia syndrom „kulturowego narcyzmu”, który prawdopodobnie staje się cechą niektórych miejskich szkół niepublicznych.
Źródło:
Dyskursy Młodych Andragogów; 2018, 19; 95-111
2084-2740
Pojawia się w:
Dyskursy Młodych Andragogów
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Młodzieżowa Szkoła Liderów - jako przykład dobrych praktyk w edukowaniu samorządów uczniowskich
Youth School of Leaders - as an example of good practices in educating student councils
Autorzy:
Ziółkowski, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1834416.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wyższa Szkoła Gospodarki w Bydgoszczy. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
szkoła liderów
samorząd uczniowski
edukacja obywatelska
school of leaders
student council
civic education
Opis:
Początek lat 90. XX wieku to szereg zmian, które w wyniku transformacji ustrojowej objęły niemal wszystkie obszary funkcjonowania polskiego społeczeństwa. Nie ominęły one także sfery edukacji. Jednym z priorytetów było kształtowanie w młodych pokoleniach postaw prospołecznych i proobywatelskich na rzecz rozwoju społeczeństwa obywatelskiego oraz wspierania samorządności uczniowskiej, która została zapisania w nowej wówczas Ustawie z dnia 7 września 1991 roku o systemie oświaty, a dokładnie w jej artykule 55. Brakowało jednak konsekwentnych i spójnych na poziomie systemowym działań, które stymulowałyby rozwój samorządów uczniowskich. W Bydgoszczy zrodził się wówczas pomysł stworzenia Młodzieżowej Szkoły Liderów, dedykowanej liderom szkolnych samorządów uczniowskich. Idea ta spotkała się z ogromnym zainteresowaniem młodzieży oraz uznaniem władz oświatowych na poziomie lokalnym i centralnym. Młodzieżowa Szkoła Liderów działa przez prawie dwadzieścia lat, kształtując kolejne pokolenia liderów szkolnych samorządów uczniowskich i odciskając znaczące piętno na to, co w ówczesnych czasach działo się w placówkach oświatowych województwa bydgoskiego, a po reformie samorządowej – kujawsko-pomorskiego. Dziś wielu absolwentów Młodzieżowej Szkoły Liderów to osoby odgrywające znaczące role społeczne i pełniące eksponowane stanowiska, które z dużym sentymentem i szacunkiem odnoszą się do przygody i doświadczenia, jakie zdobyły w Młodzieżowej Szkole Liderów, której działalności poświęcony jest niniejszy tekst. Jej twórcą był zmarły w 2016 roku mgr Jan Hibner, któremu dedykowany jest ten numer czasopisma.
The beginning of the 1990s was a series of changes that, as a result of the systemic transformation, covered almost all areas of the Polish society. They did not avoid the sphere of education. One of the priorities was shaping pro-social and pro-civil attitudes in the young generations for the development of civic society and supporting student self-governance (students council). However, there was a lack of consistency and coherence in activities stimulating the development of student self-governments at the level of system. The idea of creating a Youth School of Leaders, dedicated to the leaders of school student councils, was born at that time in Bydgoszcz. This idea was met with great interest of young people and recognition of educational authorities on the local and central level. The Youth School for Leaders has been active for almost twenty years, shaping successive generations of school leaders of student councils and imposing a significant mark on what at that time was happening in the educational institutions of the voivodship. Today, many graduates of the Youth School of Leaders are people who play significant social roles and exhibit positions, who relate to the adventure and experience they have gained at the Youth School for Leaders with great fondness and respect. The creator of Youth School of Leaders was Jan Hibner who died in 2016.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Gospodarki, seria Edukacja - Rodzina - Społeczeństwo; 2018, 3; 293-302
2450-9760
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Gospodarki, seria Edukacja - Rodzina - Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Edukacja społecznie „zaangażowana”
Socially “Engaged” Education:
Autorzy:
Charchuła, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2131218.pdf
Data publikacji:
2021-12-30
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
Ortega y Gasset
edukacja obywatelska
wolność jednostki
liberalizm
civic education
individual freedom
liberalism
Opis:
Dynamika globalizacji, którą szczególnie obserwujemy w ostatnich dwóch dekadach, wymusza daleko idące zmiany w procesie edukacji, a przede wszystkim edukacji akademickiej. Cenną inspiracją do podjęcia tego typu kwestii są założenia społecznej teorii wypracowanej przez jednego z najbardziej wszechstronnych myślicieli XX wieku – José Ortegę y Gasseta. W artykule zastosowano metodę analityczno-syntetyczną literatury przedmiotu. Na wstępie przeanalizowano wartość kształcenia obywateli w aspekcie osobistym i społecznym, co – zdaniem Ortegi y Gasseta – przyczynia się w istotny sposób do budowy społeczeństwa demokratycznego. Następnie, w świetle politycznego liberalizmu autora, zostały poddane analizie między innymi idee dotyczące wolności jako kluczowe wyzwania dla edukacji obywateli.
The dynamics of globalization, which we particularly observe in the last two decades, force far-reaching changes in the education process, and above all in academic education. The assumptions of the social theory developed by José Ortega y Gasset – one of the most versatile thinkers of the 20th century – are a valuable inspiration to address this type of issue. The article uses the analytical and synthetic method of the literature on the subject. At the outset of the text the value of educating citizens at the personal and social level is analyzed, which, according to Ortega y Gasset, makes a significant contribution to building a democratic society. Then, among others, the ideas regarding the freedom understood as a key challenge for citizens’ education were analyzed in the light of the author’s political liberalism.
Źródło:
Studia Paedagogica Ignatiana; 2021, 24, 5; 43-56
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:
Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odmowa teraźniejszości, czyli o odobywatelnianiu dzieci i udziecinnianiu obywateli
Denial of the Present. On Treating Children as Non-Citizens and Adult Citizens as Children
Autorzy:
Starego, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2140710.pdf
Data publikacji:
2016-09-30
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
Tematy:
edukacja obywatelska
kompetencje obywatelskie
pedagogizacja
rozwój
obywatelskość
citizenship education
citizenship
civil society
educationalization
development
Opis:
Celem artykułu jest analiza i krytyka kompetencyjnego modelu edukacji obywatelskiej i społeczeństwa obywatelskiego, w świetle szerszej dekonstrukcji i krytyki paradygmatu rozwojowego, w której model kompetencyjny jest ulokowany. Pokazuję, w jaki sposób i z jakimi konsekwencjami wiąże się przyjmowane w naukowym i potocznym dyskursie założenie, że do życia w społeczeństwie demokratycznym wymagane jest specjalne przygotowanie obywateli. Jednym z jego efektów jest zjawisko, które w oparciu o literaturę przedmiotu nazywam „odmową teraźniejszości”. Oznacza ono odmowę uznania podmiotowości politycznej aktorom społecznym, a więc uznania ich zdolności do aktualnej politycznej partycypacji. Za G. Biestą i J. Rancière’em, pokazuję, że zjawisko to wiąże się z rodzajem pedagogicznej fikcji myślenia rozwojowego, w ramach którego obywatelskość rozumiana jest jako stan lokowany w przyszłości, a więc jako rezultat odpowiedniej i odpowiednio sterowanej ścieżki edukacyjnej. Przy czym zjawisko to odnoszone jest nie tylko do jednostek, które poddane są, z racji wieku, formalnej i obligatoryjnej edukacji obywatelskiej, ale również do szerszego społeczeństwa, które zgodnie z charakterystyczną dla paradygmatu rozwojowego logiką pedagogizacji, podlega znaczeniowemu przemieszczeniu, a tym samym zamieniane jest w rodzaj szkoły, z właściwym jej hierarchicznym podziałem: na uczniów i nauczycieli. W tak ustrukturowanej, symbolicznej konstrukcji paradygmatu rozwojowego dzieci podlegają mechanizmowi odobywatelniania, dorośli natomiast udziecinnianiu i infantylizacji. Charakterystyczne dla perspektywy rozwojowej myślenie o demokracji i społeczeństwie obywatelskim staje się tym samym odmianą elitarystycznej i genetycznie antydemokratycznej racjonalności oraz kolejną formą wytwarzania hierarchicznej społecznej stratyfikacji.
The main purpose of this paper is to analyze and criticize the competence-based model of civil socjety and citizenship education. The critique also deals with the developmental paradigm on which the competence model is based. Thinking about civil society and citizenship using the logic of the developmental paradigm is common in the scientific and popular discourses. In the paper I will describe this logic and explain the consequences of a presupposition, that people in democratic countries must possess certain skills and attitudes to be considered “true” citizens. One of the consequences is a phenomenon which I call “the denial of the present”. It is a denial to recognize social actors’ political subjectivity and, in effect, a refusal to treat them, here and now, as citizens able to participate in the political life. I would like to show, using the ideas of G. Biesta and J. Rancière, how the “denial of the present” is a part of the pedagogical fiction of the developmental paradigm, in which citizenship is seen as a future identity, and an outcome of an education. I will describe how this logic has an impact on obligatory citizenship education of children but also how it is reflected in a wider process of educationalization of society. A socjety that is educationalized is described using the language of school, with its hierarchical division between teachers and pupils. The use of the discourse of the developmental paradigm enables treating the children as non-citizens and adult citizens as children. I argue that the mode of thinking about civil society and democracy characteristic for the developmental paradigm has at its core a rationality that is both elitist and antidemocratic, legitimizing the hierarchical social stratification of society.
Źródło:
Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja; 2016, 19, 3(75); 41-65
1505-8808
2450-3428
Pojawia się w:
Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 50

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies