Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "economic agreements and agreements" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Kształtowanie się polsko-niemieckich stosunków gospodarczych w latach 1918–1928
Shaping Polish-German economic relations in the years 1918–1928
Autorzy:
Klimiuk, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2159185.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Akademia Finansów i Biznesu Vistula
Tematy:
Polska
Niemcy
stosunki handlowe i gospodarcze
okres międzywojenny
umowy i porozumienia gospodarcze
wojna handlowa
dodatni i ujemny bilans handlowy
Klauzula Najwyższego Uprzywilejowania
Polska
Germany
trade and economic relations
the Most Favored Nation clause
the interwar period
economic agreements and agreements
trade war
positive and negative trade balance
Opis:
Pierwszymi dokumentami otwierającymi historię bezpośrednich polsko-niemieckich stosunków gospodarczych po I wojnie światowej były układ gospodarczy wraz z układem tranzytowym zawarte 22.10.1919 r. Podpisanie układów było poprzedzone kilkumiesięcznymi rozmowami. Inicjatorem i protektorem układów były Główne Mocarstwa Sprzymierzone. W myśl postanowień traktatu Niemcy miały dostarczyć Polsce miesięcznie 75 tys. t węgla z Górnego Śląska, przy czym dostawy te miały wzrastać aż do osiągnięcia przeciętnych dostaw, jakie Polska otrzymywała z Górnego Śląska w latach 1911–1913. Ponadto Niemcy zobowiązały się postawić do dyspozycji Polski 50 tys. t węgla składowanego na hałdach pod warunkiem, że zostanie on zabrany przy pomocy polskiego taboru kolejowego. Do połowy lat 20. handel z Niemcami stanowił blisko połowę wolumenu polskiego handlu zagranicznego. Niemcy były odbiorcą prawie 80% węgla wydobywanego w Polsce. Stosunki polityczne między oboma państwami utrzymywały się w stanie nieustannego napięcia na tle rozbieżności interesów, w szczególności sporu terytorialnego o polską część Pomorza i Wolne Miasto Gdańsk. W styczniu 1925 r. wygasła nałożona na Niemcy w traktacie wersalskim klauzula najwyższego uprzywilejowania wobec towarów z państw Ententy, w tym z Polski. W czerwcu zakończyło się zwolnienie z cła produktów z województwa śląskiego, głównie wydobywanego tam węgla kamiennego, które regulowała Konwencja Genewska o Górnym Śląsku z 1922 r. W połowie 1925 r. strona niemiecka wystosowała do Polski szereg roszczeń politycznych, które rząd Władysława Grabskiego stanowczo odrzucił. Polska odmówiła także przyznania Niemcom zniżek celnych na ich towary, ze względu na brak zgody Niemiec na przyznanie takich ulg na polskie produkty w Niemczech. W odwecie Niemcy jednostronnie wstrzymały import polskiego węgla z województwa śląskiego, przyczyniając się w ten sposób do znaczących strat ekonomicznych strony polskiej. Jednocześnie strona niemiecka podniosła cła na polskie produkty i ustanowiła embargo na część towarów. W odpowiedzi polski rząd podwyższył cła na towary importowane z Niemiec i wprowadził zakaz importu wielu produktów. Polska jako dostawca surowców i jako rynek zbytu dla gotowych towarów w okresie międzywojennym znajdowała się w strefie zainteresowań handlowych Niemiec. Rynek polski i niemiecki były w większym stopniu rynkami kompensacyjnymi niż konkurencyjnymi. Niemcy posiadały dodatni bilans w handlu produktami gotowymi, ujemny we wszystkich innych grupach. Polska przeciwnie, miała ujemny bilans w handlu wyrobami gotowymi, dodatni w zakresie artykułów spożywczych, zwierząt żywych, surowców i półfabrykatów.
The first document that opened the history of direct Polish-German economic relations after World War I was the economic agreement with the transit agreement concluded on October 22, 1919. The conclusion of the agreements was preceded by several months of talks. The initiator and protector of the pacts were the Main Allied Powers. Pursuant to the provisions of the treaty, Germany was to provide Poland with 75 thousand zlotys a month. tons of coal from Upper Silesia, and these deliveries were to increase until the average deliveries that Poland received from Upper Silesia in the period 1911–1913 were achieved. In addition, Germany undertook to put at the disposal of Poland 50,000. tonnes of coal stored in heaps, provided that it will be collected with the help of Polish rolling stock. Until the mid-1920s, trade with Germany accounted for nearly half of the volume of Polish foreign trade. Germany was the recipient of almost 80% of the coal mined in Poland. Political relations between the two countries continued in a state of constant tension over the background of divergent interests, in particular the territorial dispute over the Polish part of Pomerania and the Free City of Gdańsk. In January 1925, the most-favored-nation clause imposed on Germany by the Treaty of Versailles expired in relation to goods from the Entente countries, including Poland. In June, the duty exemption for products from the Śląskie Voivodeship, mainly coal mined there, which was regulated by the Geneva Convention on Upper Silesia of 1922, ended in June. Poland also refused to grant Germany customs discounts on their goods due to Germany’s refusal to grant such discounts to Polish products in Germany. In retaliation, Germany unilaterally suspended the import of Polish coal from the Śląskie Voivodeship, thus contributing to significant economic losses for the Polish side. At the same time, the German side increased customs duties on Polish products and imposed an embargo on some goods. In response, the Polish government increased customs duties on goods imported from Germany and introduced a ban on the import of many products from Germany. Poland, as a supplier of raw materials and as a market for finished goods, was in the area of commercial interest of Germany in the interwar period. The Polish market and the German market were more compensatory than competitive markets. Germany had a positive balance in trade in finished products, negative in all other groups. On the contrary, Poland had a negative balance in trade in finished products, positive in terms of food products, live animals, raw materials and semi-finished products.
Źródło:
Społeczeństwo i Polityka; 2022, 2(71); 83-106
1733-8050
Pojawia się w:
Społeczeństwo i Polityka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kształtowanie się polsko-niemieckich stosunków gospodarczych w latach 1929–1939
Poland–Germany Economic Relations in 1929–1939
Autorzy:
Klimiuk, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/901674.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Akademia Finansów i Biznesu Vistula
Tematy:
Polska
Niemcy
stosunki handlowe i gospodarcze
okres międzywojenny
umowy i porozumienia gospodarcze
wojna handlowa
dodatni i ujemny bilans handlowy
Polska
Germany
trade and economic relations
inter-war period
economic contracts and agreements
trade war
trade surplus and deficit
Opis:
Lata międzywojenne były okresem ścisłej zależności gospodarki Polski od gospodarki niemieckiej. Pozycja obu państw pod względem poziomu rozwoju potencjału gospodarczego była diametralnie różna. Polska jako dostawca surowców i jako rynek zbytu dla gotowych towarów znajdowała się w okresie międzywojennym w strefi e zainteresowań handlowych Niemiec. Istniały przesłanki dla korzystnej wymiany handlowej z Polską. Rynek polski i rynek niemiecki były w większym stopniu rynkami kompensacyjnymi niż konkurencyjnymi. Niemcy posiadały dodatni bilans w handlu produktami gotowymi, ujemny we wszystkich innych grupach. Polska przeciwnie, miała ujemny bilans w handlu wyrobami gotowymi, dodatni w zakresie artykułów spożywczych, surowców i półfabrykatów. Na przeszkodzie szerokiemu rozwojowi stosunków gospodarczych polsko-niemieckich stały dążenia obydwu państw do zmiany struktury gospodarczej. Od 1937 r. Polska osiągała wyraźną przewagę importu nad eksportem w stosunkach z Niemcami. Począwszy już jednak od 1934 r. topniała nadwyżka wywozu nad przywozem. Świadczyło to o skuteczności niemieckich działań mających na celu uzyskanie dodatniego bilansu handlowego z Polską osiągniętych w trakcie rokowań nad umowami i porozumieniami gospodarczymi. Po zajęciu całej Czechosłowacji w marcu 1939 r. udział Niemiec w polskim handlu zagranicznym zwiększył się do 30%. Państwo polskie nie stało generalnie na mocnej pozycji przetargowej w trakcie rokowań gospodarczych z zachodnim partnerem. Polska mogła handlować głównie surowcami i płodami rolnymi. Dlatego też w kierunku ustalenia maksymalnych kwot wywozowych tych właśnie towarów nakierowane były działania polskich negocjatorów.
The years between World Wars I and II saw close dependence of the Polish economy on the German economy. The positions of the two countries in terms of economic potential development differed widely. As a supplier of raw materials and a market for fi nished products, in the inter-war period Poland was in Germany’s trade interest zone. There were conditions for favourable trade with Poland. The Polish and German markets were compensating rather than competitive to each other. Germany had a positive balance of trade in fi nished products, negative in all other groups. In contrast, Poland had a trade defi cit in the case of fi nished goods, a surplus in food, raw materials and semi-fi nished products. Both countries aspired to change their economic structures, which hampered broader development of Poland–Germany economic relations. From 1937, Poland noted a clear advantage of imports over exports in relations with Germany. However, the export surplus had started to diminish from 1934. It refl ected the effectiveness of German measures aimed at obtaining a positive trade balance with Poland, taken during negotiations regarding economic contracts and agreements. After the invasion and occupation of Czechoslovakia in March 1939, Germany’s share in Polish foreign trade increased to 30%. In general, Poland did not enjoy a very strong bargaining position during economic negotiations with its Western partner. Poland could mainly trade in raw materials and agricultural produce. Therefore, the Polish negotiators endeavoured to set maximum export quotas for those goods.
Źródło:
Społeczeństwo i Polityka; 2019, 4(61); 191-209
1733-8050
Pojawia się w:
Społeczeństwo i Polityka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ograniczenia konkurencji w porozumieniach wertykalnych – czy jest miejsce na badanie skutku? Uwagi w świetle ostatniego orzecznictwa sądów polskich i TSUE
Restrictions of competition in vertical agreements – is there a place to study the effects? Comments in the light of the recent case-law of the Polish courts and the CJEU
Autorzy:
Górna, Katarzyna
Kozak, Małgorzata
Wawruch, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/508647.pdf
Data publikacji:
2016-11-30
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
Tematy:
porozumienia ograniczające konkurencję
cel porozumienia
skutek porozumienia
kontekst ekonomiczny i prawny porozumienia
competition restricting agreements
object of the agreement
effect of the agreement
legal and economic context of the agreement
Opis:
Przedmiotem niniejszego artykułu jest zbadanie aktualnej praktyki orzeczniczej polskich sądów powszechnych oraz TSUE dotyczącej porozumień zakazanych ze względu na cel lub ze względu na skutek. W artykule omówiono orzeczenia, których tre ść potwierdza, że w przypadku braku możliwości uznania porozumienia za ograniczające konkurencję ze względu na cel konieczne jest przeprowadzenia rozbudowanej analizy otoczenia ekonomiczno-prawnego porozumienia dla oceny jego ewentualnych antykonkurencyjnych skutków. Przeprowadzona analiza prowadzi do wniosków, że w orzecznictwie wciąż zauwa żalna jest tendencja do zacierania granicy pomiędzy tymi dwoma rodzajami porozumień i przyjmowania uproszczeń zakładających, że jeśli nie ma pewności co do zasadności kwali fikacji porozumienia jako zakazanego ze względu na cel, równolegle wykazuje się jego antykonkurencyjne skutki.
The subject of this article is to examine the current judicial practice of Polish common courts and the ECJ on the agreements that restrict competition by object or by effect. The article discusses the decisions and judgements, the content of which confirms that in the absence of that agreement to be restrictive of competition by object, it is necessary to carry out an extensive analysis of the economic and legal environment of the agreement for the assessment of its possible anti-competitive effects. The analysis leads to the conclusion that in the recent case law there is still a noticeable tendency to blur the boundary between these two types of anti-competitive agreements and a tendency to adopt simplifications assuming that if there is no certainty as to the validity of the qualification of an agreement as violation "by object", its anti-competitive effects are shown.
Źródło:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2016, 5, 7; 93-115
2299-5749
Pojawia się w:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stosunki gospodarcze Unii Europejskiej z krajami ASEAN – Wietnam
The European Union Economic Relations with ASEAN Countries: Vietnam
Autorzy:
Błaszczuk-Zawiła, Marzenna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/454300.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polski Instytut Ekonomiczny
Tematy:
umowy gospodarcze
współpraca gospodarcza
stosunki Unia Europejska-ASEAN
economic agreements
economic cooperation
relations between EU and ASEAN
Opis:
Wietnam jest jednym z głównych partnerów Unii Europejskiej wśród krajów Stowarzyszenia Narodów Azji Południowo-Wschodniej (ASE-AN). Dynamiczny rozwój gospodarki tego kraju oraz jego zaangażowa-nie w proces integracji regionalnej wzbudzają coraz większe zaintereso-wanie firm unijnych. Z myślą o zacieśnieniu unijno-wietnamskich sto-sunków gospodarczych Unia w ostatnich latach zawarła z Wietnamem Umowę ramową o wszechstronnym partnerstwie i współpracy, a także zakończyła rokowania w sprawie zawarcia umowy o utworzeniu strefy wolnego handlu. Ocenia się, że unijno-wietnamska umowa o wolnym handlu jest najszerszą, zważywszy zakres, umową zawartą przez Unię z krajem rozwijającym się, i będzie wzorem dla porozumień handlowych UE z krajami rozwijającymi się. Umowa z Wietnamem stanowi też ko-lejny krok w kierunku zawarcia umowy międzyregionalnej UE-ASEAN. W artykule przedstawiono rozwój stosunków unijno-wietnamskich, w tym wyniki współpracy gospodarczej i zakres pomocy rozwojowej UE dla Wietnamu w latach 2010-2014. Przytoczono również oceny perspek-tyw ich dalszego rozwoju w związku z ostatnio zawartymi umowami dwustronnymi.
Vietnam is one of the major trading partners of the European Union among countries of the Association of Southeast Asian Nations (ASEAN). The dynamic development of Vietnamese economy and its commitment to the regional integration process arouse an increasing in-terest of European companies. Thus, the EU aims at strengthening eco-nomic relations with Vietnam. In recent years, both partners concluded the Framework Agreement on Comprehensive Partnership and Coopera-tion (PCA), and negotiations on creating a free trade zone (EVFTA). The EU-Vietnam Free Trade Agreement is the most comprehensive agree-ment concluded by the Union with a developing country and will be a model for EU trade agreements with developing countries. It is also a building block towards the conclusion of inter-regional EU-ASEAN agreement. The paper presents the economic relations between the EU and Viet-nam, including the economic cooperation and EU development assistance for Vietnam in the years 2010-2014. It also assesses the prospects for a further development of mutual cooperation, especially in the context of the recently concluded bilateral agreements.
Źródło:
Unia Europejska.pl; 2015, 5; 7-17
2084-2694
Pojawia się w:
Unia Europejska.pl
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Influence of Economic Theories and Schools on Competition Law in terms of Vertical Agreements
Autorzy:
Jurczyk, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/530261.pdf
Data publikacji:
2018-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
Tematy:
economization of competition law
vertical agreements
economic efficiency
competition policy models and schools
Opis:
The paper aims at showing the influence and the views espoused by economic theories and schools of economics on competition policy embedded in antitrust law and conducted by competition authorities in the field of vertical agreements. The scope of the paper demonstrates how substantially the economization of antitrust law has changed the assessment as to the harmfulness of vertical agreements. The analysis of economic aspects of vertical agreements in antitrust analysis allows one to reveal their pro-competitive effects and benefits, with the consumer being their beneficiary. The basic instrument of the said economization is that antitrust bodies draw on specific economic models and theories that can be employed in their practice. Within the scope of the paper, the author synthesizes the role and influence of those models and schools of economics on the application of competition law in the context of vertical agreements. In presenting, one after another, the theories and schools of economics which used to, or are still dealing with competition policy the author emphasises that in its nature this impact was more or less direct. Some of them remain at the level of general principals and axiology of competition policy, while others, in contrast, delineate concrete evaluation criteria and show how the application of those criteria changes the picture of anti-competitive practices; in other words, why vertical agreements, which in the past used to be considered to restrain competition, are no longer perceived as such. The paper presents the models and recommendations of neoclassical economics, the Harvard School, the Chicago and Post-Chicago School, the ordoliberal school, the Austrian and neo-Austrian school as well as the transaction cost theory
L’article vise à montrer l’influence et les vues véhiculées par les théories économiques et les écoles d’économie sur la politique de la concurrence inscrite dans le droit de la concurrence et menée par les autorités de la concurrence dans le domaine des accords verticaux. La portée de l’article montre que l’économie du droit de la concurrence a considérablement modifié l’évaluation de la nocivité des accords verticaux. L’analyse des aspects économiques des accords verticaux dans l’analyse antitrust permet de révéler leurs effets et avantages pro concurrentiels, ayant le consommateur comme leur bénéficiaire. L’instrument de base de ladite économisation est que les organismes antitrust font appel à des modèles économiques spécifiques et des théories qui peuvent être utilisés dans leur pratique. Dans le cadre de cet article, l’auteur résume le rôle et l’influence de ces modèles et de ces écoles d’économie sur l’application du droit de la concurrence dans le contexte d’accords verticaux. En présentant, l’un après l’autre, les théories et les écoles de l’économie qui étaient ou sont encore aux prises avec la politique de la concurrence, l’auteur souligne que cet impact était plus ou moins directe. Certains d’entre eux restent au niveau des principes généraux et de l’axiologie de la politique de concurrence, tandis que d’autres, au contraire, définissent des critères d’évaluation concrets et montrent comment leur application modifie le tableau des pratiques anticoncurrentielles; en d’autres termes, l’article évalue pourquoi les accords verticaux, qui dans le passé étaient considérées restreindre la concurrence, ne sont plus perçus comme tels. L’article présente les modèles et les recommandations de l’économie néoclassique, de la Harvard School, de la Chicago and Post-Chicago School, de l’école ordinaire, de l’école autrichienne et néo-autrichienne, ainsi que de la théorie des coûts de transaction.
Źródło:
Yearbook of Antitrust and Regulatory Studies; 2018, 11(18); 153-180
1689-9024
2545-0115
Pojawia się w:
Yearbook of Antitrust and Regulatory Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Współpraca produkcyjna i naukowo-techniczna ZSRR i RFN w latach 70. XX wieku
Industrial, scientific and technological cooperation of the USSR with the Federal Republic of Germany during the 1970s
Autorzy:
Klimiuk, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21150647.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geopolityczne
Tematy:
RFN
ZSRR
współpraca gospodarcza
handel
kontrakty produkcyjno-handlowe
umowy licencyjne
West Germany
USSR
economic cooperation
trade
production and trade contracts
license agreements
Opis:
Na geopolityczne oblicze Europy, a w szczególności na jej sytuację gospodarczą, istotny wpływ w ciągu minionego wieku miała współpraca największego mocarstwa europejskiego, czyli Niemiec, ze Związkiem Radzieckim stanowiącym zaplecze surowcowe, przemysłowe oraz ogromny rynek zbytu. Celem artykułu jest wyjaśnienie skali i form tej współpracy w szczytowym okresie jej nasilenia, czyli w latach 70-tych. Autor uwzględnił różnorodne formy tej współpracy, od wymiany handlowej przez kooperację produkcyjną połączoną ze współpracą naukowo-badawczą, odbywającą się w ramach wspólnych, długoterminowych kontraktów produkcyjno-handlowych oraz porozumień licencyjnych stanowiących ważną formę transferu technologii. W artykule przedstawiono także instytucjonalno-prawne ramy współpracy, wyjaśniając przyczyny jej intensyfikacji i wpływ na rozwój gospodarczy. Są one związane m.in. z komplementarnym charakterem obu gospodarek i wynikają z rachunku ekonomicznego. Sytuacja ta trwa do dzisiaj co m.in. tłumaczy ambiwalentny stosunek Niemiec do trwającej wojny na Ukrainie.
The geopolitical face of Europe, and in particular its economic situation, has been significantly influenced over the past century by the cooperation of Europe's largest power, Germany, with the Soviet Union, which constitutes a raw material and industrial base and a huge market. The purpose of the article is to explain the scale and forms of this cooperation at the peak of its intensification, namely in the 1970s. The author considered various forms of this cooperation, from trade through production cooperation combined with scientific and research cooperation, taking place within the framework of joint long-term production and trade contracts and licensing agreements, which are an important form of technology transfer. The article also presents the institutional and legal framework of cooperation, explaining the reasons for its intensification and impact on economic development. These are related, among other things, to the complementary nature of the two economies and result from the economic calculus. This situation has not changed to this day, which, among other things, explains the behavior of the German government in relation to the war in Ukraine.
Źródło:
Przegląd Geopolityczny; 2022, 41; 120-140
2080-8836
2392-067X
Pojawia się w:
Przegląd Geopolityczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wybrane aspekty stosunków kredytowych i handlowych Związku Radzieckiego z krajami kapitalistycznymi w latach 1918-1940
Selected Aspects of Credit and Commercial Relations Between the Soviet Union and Capitalist Countries in the Years 1918-1940
Autorzy:
Klimiuk, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30145618.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Związek Radziecki
rząd radziecki
NEP
gospodarka planowa
stosunki kredytowe i handlowe
industrializacja
pięciolatka
monopol handlu zagranicznego
bilans handlowy
umowy handlowe
kredyty handlowe
koncesje
USSR
Soviet government
National Economic Policy
planned economy
credit and economic relations
industrialisation
5-year plan
foreign trade monopoly
trading balance
commercial agreements
commercial loans
concessions
Opis:
W 1923 r. Związek Radziecki zaczął otrzymywać kredyty od firm zagranicznych na okres od 3 do 6 miesięcy. Pomimo oficjalnej blokady kredytowej prywatni przedsiębiorcy byli zainteresowani w ekspansji eksportowej na jeszcze nie zdobyty rynek radziecki. Ekspansja ta musiała być poparta akcją kredytową. Blokada kredytowa wpłynęła jednak na wysokie koszty kredytów udzielonych w pierwszym okresie odbudowy przez firmy i banki zagraniczne. Były to w początkowej fazie krótkoterminowe kredyty handlowe, przeznaczone w większości na finansowanie radzieckiego importu wyrobów gotowych, gdyż przeważała w tym okresie polityka interwencji towarowej. W latach 1921-1925 głównymi rodzajami kredytów zagranicznych związanych z importem radzieckim były: a) kupieckie kredyty wekslowe, b) kredyty akceptacyjno-rembursowe banków zagranicznych. Począwszy od 1926 r. rządy krajów kapitalistycznych zaczęły udzielać wsparcia przedsiębiorstwom przemysłowym eksportującym towary do ZSRR na warunkach kredytów wekslowych. Za otrzymaną gwarancję ze strony państwa eksporterzy musieli płacić odpowiednim organom prowizję, którą z kolei wraz z odsetkami od kredytu zobowiązane były im zwrócić radzieckie organizacje importowe. Podstawową zasadą polityki handlowej Związku Radzieckiego w latach 1918-1940 było dostosowanie importu do określonych w planie potrzeb. Ogólny państwowy plan handlowy zawierał zestawienie przewidywanych ilości eksportu oraz dostosowany i zaprojektowany do tego import. Starano się w ten sposób uzyskać dodatni bilans handlowy. Na mocy zatwierdzonego planu Komisariat Handlu Zagranicznego, korzystając ze środków uzyskanych z eksportu, realizował plan importu, zakupując za granicą towary na możliwie dogodnych warunkach. W ciągu roku operacyjnego dokonywana była kontrola eksportu i w stosunku do jego postępów wydawano zezwolenia na przywóz do ZSRR (w formie licencji), które wymieniały kraj, rodzaj towaru oraz kwotę, na jaką należało zakupić dany towar.
In 1923 the Soviet Union began to receive credits from foreign firms for periods of 3 to 6 months. Despite an official credit blockade private entrepreneurs were interested in expanding their businesses into the yet unexplored Soviet market. This expansion had to rely on lending activity. However, the blockade made foreign bank and company loans expensive in the first period of reconstruction. Initially, these were short-term commercial credits, mostly intended to finance the Soviet imports of finished products since the circulation of goods was mostly regulated by the State interventionist policy at that time. In the years 1921–1925, the major types of foreign credits associated with Soviet imports were: a) trade credits secured with bills of exchange, b) acceptance-reimbursement credits of foreign banks. Starting in 1926 the governments of capitalist countries began to support industrial companies exporting goods to the USSR on credits secured with bills of exchange. Exporters had to pay a commission to certain institutions for guarantees they were given by the State. The commission along with interest on the credits was reimbursable by the Soviet import organisations. The basic rule of the trading policy in the Soviet Union of 1918–1940 was to adjust imports to a particular demand specified in the plan. The general State trading plan established assumed volumes of export and relevant imports. In this way, a positive trade balance was attempted. Using the endorsed plan as the starting point and the resources coming from exports, the Commissariat of Foreign Trade executed the plan of imports buying goods abroad on convenient terms. During the fiscal year, exports were monitored and based on its volume permissions (licences) were issued to bring goods into USSR stating the country of origin, kind of goods and the price for which they were to be bought
Źródło:
Roczniki Ekonomii i Zarządzania; 2016, 8, 1; 59-100
2081-1837
2544-5197
Pojawia się w:
Roczniki Ekonomii i Zarządzania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies