Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "early Roman period" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Late La Tène scabbards with openwork decorative fittings
Późnolateńskie pochwy mieczy z ażurowymi okładzinami
Autorzy:
Czernecka, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/442505.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Instytut Archeologii
Tematy:
scabbard
Celtic imports
Late pre-Roman/Early Roman period
Opis:
Metal scabbards decorated with open work plates (mostly copper alloy, rare silver, exceptionally iron), dated to the turn of the 1st century AD, were found on a vast area from the west of Rhine through middle Europe to Bulgaria and Slovenia. The considerable part of these sheaths was discovered on the territories of the central and northern Europe inhabited by Germanic tribes, where they are treated as Celtic imports. Most of them were made of two iron sheets, often with additional bronze/brass sheet in front, and a high, ladder-form chape with boat-form or with spur-like end. Despite many similarities, there are differences in quality of execution, stylistic form, used motifs in the decorative plates and also in the construction of the scabbards. The general idea of these scabbards – metal sheets, bell shaped mouth, way of suspending, is undoubtedly rooted in Celtic tradition. They were produced, most probably in new Roman provinces, former Celtic regions. The Thraco-Dacian territory is also not excluded. Such scabbards were luxury goods, and could function as ceremonial gifts for allies or clients. Beside scabbards with fine opus interasile decorated plates, there is a group of scabbards decorated with openwork grid pattern, made solely of iron, known exclusively from the Przeworsk culture, Oksywie culture and the Elbian circle and dated to the phase A3. They were not unsuccessful imitation of high quality objects, but objects inspired by a Celtic style or “fashion” of decorating scabbards with open work, executed most probably, by local smiths in favourite material – iron.
Pochwy mieczy, zdobione w górnej części nakładaną ażurową płytką z rozbudowanym ornamentem pojawiają się u schyłku okresu lateńskiego na rozległym obszarze od terenów położonych na zachód od Renu przez Europę środkową po Bułgarię i Słowenię (ryc. 1), a więc na obszarach celtyckich, sąsiadujących z nimi germańskich, oraz dackich i trackich na południowym wschodzie. Mimo licznych podobieństw nie tworzą całkowicie homogenicznej grupy. W dotychczasowych opracowaniach wyróżniano dwa podstawowe warianty: pochwy z nakładaną płytką ażurową ze skomplikowanymi motywami zdobniczymi, których wykonanie wymagało dużych umiejętności i posiadania odpowiednich narzędzi, a także grupę pochew zdobionych prostym motywem nałożonej kratki, wykonanych wyłącznie z żelaza, i uważanych, poczynając od J. Wernera (1977, 383), za lokalne naśladownictwo. Egzemplarze z okładzinami z wyrafinowanym opus interrasile występują zarówno na stanowiskach związanych z kulturą lateńską, jak i na obszarach poza jej zasięgiem, gdzie traktowane są jako importy. Prawie wszystkie pochodzą z cmentarzysk, trzy z depozytów wodnych (por. katalog) Dotychczasowe próby podziałów typologicznych (Werner 1977; Böhme-Schönberger 1998) uwzględniały tylko stylistykę i sposób wykonania ażurowych okładzin pomijając całą konstrukcję pochwy. Jednak sposób wykonania samej pochwy jest równie ważnym elementem, pozwalającym na ustalenia chronologiczne, a także dającym możliwość identyfikacji ewentualnych warsztatów. Nakładane okucia ażurowe mogły być wykonywane osobno i montowane (lub nie) na gotowych pochwach (Bochnak, Czarnecka 2005, 32; Harasim 2013, 19). Płytki ażurowe o podobnej formie zakładano na pochwy różniące się szczegółami konstrukcji (trzewik, zawieszka), z drugiej strony, na identycznych pochwach pojawiają się okładziny różniące się detalami wykonania. Najczęściej pochwy złożone są z dwóch blach żelaznych, lub żelaznej spodniej i wierzchniej wykonanej ze stopu miedzi, połączonych za pomocą okuć bocznych. Charakterystycznym elementem jest wysoki trzewik zaopatrzony w poprzeczne szczebelki tworzące drabinkę sięgającą, na ogół, 2/3 wysokości pochwy. Zakończenia trzewika mają różny kształt. Wcześniejszy chronologicznie wydaje się typ łódkowaty. Taki trzewik mają również okazy zdobione ażurowymi nakładkami (ryc. 2:1, 8:1, 2). Najczęściej zakończenie ma formę ostrogowatą (ryc. 2:2–4). Późniejsze egzemplarze mają półkolisty trzewik uformowany poprzez zagięcie spodniej blachy na wierzchnią, które określam jako typ Zemplin (Czarnecka 2014, ryc. 4) (ryc. 2:5). Te egzemplarze wykonane są w całości ze stopu miedzi, wyjątkowo ze srebra. Zawieszki mają lateńską formę prostokątnej przewleczki przymocowanej dwoma płytkami z nitami. Nakładane ozdobne ażurowe płytki najczęściej były wykonane ze stopu miedzi, rzadziej srebra (ryc. 6:8, 15) i zupełnie wyjątkowo z żelaza (ryc. 6:10, 11). Mają różną długość, na ogół 12–16 cm, kształt górnej krawędzi odpowiada zazwyczaj kształtowi wylotu pochwy – prosty lub, częściej, dzwonowaty. Ornament składa się z dwóch lub trzech pól. Część centralna, największa, składająca się z pięciu pionowych pasm elementów w układzie: arkadka pozioma – łącznik – owal centralny – łącznik – arkadka pozioma (ryc. 6:1–11). W kilku przypadkach pojawił się motyw koła (ryc. 7:1–5). Motyw podwójnego S, dość charakterystyczny dla ozdób celtyckich, w tym również (wcześniejszych wprawdzie) pochew pojawił się w dwóch przypadkach (ryc. 6:1.2). Dość wyjątkowy jest motyw równoramiennego krzyża, znany z zachowanej fragmentarycznie okładziny pochwy z Kopaniewa. Znane są też ażurowe nakładki odbiegające formą i doborem wzorów od omówionych powyżej, niemniej należące do tego samego szerokiego kręgu pochew zdobionych ornamentem ażurowym (np. Lamadelaine, Metzler-Zens, Meniel 1999, tabl. 20, 21). (ryc. 8, 1). Inny rodzaj okładzin należących do grupy pochew z ozdobnymi ażurowymi płytkami to, zaproponowany przez J. Wernera (1977, 382, 383), typ Wabenmuster, „plaster miodu” zbudowany z zestawionych ze sobą niskich sześciokątów. Żelazny egzemplarz takiej płytki umieszczonej na pochwie miecza pochodzi z grobu 3 z cmentarzyska w Mutynie (Terpilovskij 2014, ryc. 6:3) (ryc. 9:4) i z cmentarzyska Zaguminki-Zvenigorod, na Ukrainie (Svešnikov 1957, ryc. 21:1; Kokowski 1999, ryc. 6) (ryc. 9:3), a także z cmentarzyska kultury oksywskiej w Rządzu (Rondsen), 1/1883 (Bohm 1985, 5; Anger 1890, 11, tabl. 16:20; Czarnecka 2007b, ryc. 4) (ryc. 9:2). Istnienie wzoru „plastra miodu” w środowisku celtyckim potwierdzają ażurowe płytki znalezione na oppidum Bibracte (Bochnak, Czarnecka 2005, ryc. 5, 6) (ryc. 9:1). Sądzę, że można, choć z pewną ostrożnością, wyróżnić jeszcze jeden dotychczas niezauważony rodzaj zdobienia ażurowych okładzin złożony z pasm pionowych niewielkich prostokątów i kwadratów oddzielonych poziomymi listwami zdobionymi poziomymi rytymi liniami i małymi punktami. Brak motywów arkadek czy perełkowań, niemniej jest to wzór bardziej rozbudowany niż zwykła prosta kratka. Należą tutaj pochwy z Szentendre/Pomaz (Hunyady 1942, tabl. 44:5; Hellebrandt 1999, 35–36, tabl. 4:4) i Kostieva (Tackenberg 1929, 270, ryc. 135) (ryc. 11:1, 2). Taki motyw pojawił się też na niekompletnie zachowanych okładzinach z Łuczki (Lučka) i Tuczna. Są one jednak zachowane tylko w niewielkich fragmentach, nie można więc wykluczyć, że są to pozostałości ozdobnych płytek z bogatym ornamentem. Jeszcze inną, rzadko spotykaną formą zdobienia płytek opus intrerrasile jest wykorzystanie motywów krzywolinijnych, stylizowanej wici roślinnej. Taki ornament pojawił się na okładzinie pochwy miecza z Goeblingen Nospelt, grób C (ryc. 13). Na krótkim mieczu (sztylecie) z inhumacyjnego grobu w Palluau-sur-Indre (Coulon, Cufez 1976, ryc. 2:1, 2, 4; 3; Bulard 1980, ryc. 4:2) zachowały się fragmenty brązowej ażurowej okładziny z motywami połączonych dużych S-ów (ryc. 14:1.1a). W łącznikach pomiędzy nimi znajdują się niewielkie otworki (na nity?). Niezwykle interesujące jest, że fragment bardzo podobnej ażurowej nakładki pochodzi z cmentarzyska kultury lipickiej w Bolotni na Ukrainie, z ciałopalnego grobu 61 (ryc. 14:2.2a). Do grupy ażurowych okładzin z nietypowym wzorem dodać można znalezisko z Bułgarii, z bogatego trackiego cmentarzyska Čatalka (Stara Zagora). J. Werner (1977, 393, ryc. 19) Srebrna płytka opus interrasile została wykonana przez wysokiej klasy specjalistę złotnika-kowala, w nieco innym stylu niż dotychczas omawiane egzemplarze. Należy przyjąć istnienie więcej niż jednego centrum produkcji tych przedmiotów, ze względu zarówno na różnice w konstrukcji samych pochew i w drugorzędnych cechach stylistycznych okładzin, jak i rozrzut terytorialny oraz chronologiczny. Jednym z takich centrów był zapewne „kraj Trewerów”, obecny Luksemburg (Goeblingen Nospelt, 2 razy, Titelberg, Lamadelaine) i sąsiadujący rejon ujścia Mozeli do Renu (Büchel, Wederath i nieco dalej Badenheim). Drugim wyraźnym skupieniem jest niewątpliwie Noricum z dwoma pochwami z samego Magdalensbergu, i ziemie Taurysków ze Słowenii, skąd pochodzą znaleziska takich militariów ze Strmec Bela Crkev i rzeki Ljubljanicy, a także z cmentarzyska Verdun, grób 131 (Istenič 2010, ryc. 10). Kolejne skupisko wyodrębnia się w Bułgarii. Uderzający brak tak zdobionych pochew z terenu Czech czy górnego Renu związany jest, zapewne, z odmiennym obrządkiem pogrzebowym i brakiem cmentarzysk. Bardzo nieliczne są znaleziska pochew z ażurowymi okładzinami na obszarach celtyckich z Galii czy Brytanii. Poza obszarem kultury lateńskiej, wyraźne skupisko omawianych militariów jest na wschodniej Słowacji (3 egzemplarze z Zemplina), i zachodnia Ukraina (Zaguminki, Łuczka, Bołotnia). Zapewne należy dołączyć znalezioną na tym terenie pochwę z Hryniowa, z znacznie bogatszą, bo z ornamentem figuralnym, dekoracją. Znaleziska te, prawdopodobnie wiązać się mogą z wpływami lub nawet osadnictwem dackim. Należy je traktować, podobnie jak egzemplarze znane z obszarów kultury przeworskiej, oksywskiej i grupy Gross Romstedt, jako niewątpliwie importy. Tylko część omawianych pochew pochodzi z zespołów zwartych, umożliwiających datowanie. Większość datowana jest na fazę LT D2 do czasów Augusta, a na obszarze Barbaricum na fazę A3 do poczatków fazy B1. Najwcześniejsze wydają się groby z zachodniej, nadreńskiej strefy ich występowania. Wśród pochew z opus interasile znalezionych na obszarze kultury przeworskie najwcześniej, na fazę A2/A3 i początek A3, datowane są grób 3 z Wesółek i grób 301 z Kamieńczyka. Nieco później, na schyłek A3 można datować Wesółki, grób 50, a na początek B1 – grób 147/1937 z Witaszewic, a także znaleziska z Łuczki i Zaguminek. Pochwy zdobione okładziną opus interrasile znalezione na obszarze kultury przeworskiej i oksywskiej to niewątpliwie importy. Powstaje jednak pytanie, czy są to importy celtyckie (lateńskie) czy też rzymskie? Oczywiście same przedmioty należą bez wątpienia do tradycji militariów i stylistyki czy estetyki celtyckiej – w sposobie wykonania (metalowe blachy) i zdobienia – dobór motywów i sposób wykonania. Niemniej, chronologia wskazuje, że mogły być wytwarzane w warsztatach na terenach zajętych przez Rzymian i będących już administracyjnie częścią państwa rzymskiego (Werner 1977; Istenič 2010, 145; Czarnecka 2014, 74). Funkcjonowanie warsztatów płatnerskich czerpiących z umiejętności i tradycji celtyckich, ale przyjmujących pewne techniki rzymskie potwierdzać mogą nieliczne wprawdzie znaleziska łączące rozwiązania techniczne charakterystyczne dla obu kultur. Przykładem może być okaz z Amiens, Square Jules Bocquet (Maheo 1979). Jest to pochwa krótkiego miecza (gladiusa) z osady (obozu rzymskiego?), z trzewikiem zakończonym kulką i ażurową okładziną zaopatrzona w typową dla egzemplarzy lateńskich zawieszką z prostokątną przewleczką i płytkami mocującymi, umieszczoną na spodniej ściance. Jeszcze ciekawsze jest nowe znalezisko z ziem polskich – brązowa pochwa z cmentarzyska kultury przeworskiej z Orenic (Czarnecka, Siciński 2015). Innym przykładem łączenia dwóch tradycji może być okładzina pochwy, niestety z nieznanej miejscowości, niedawno restaurowanej w RGZM w Moguncji (Miks 2015) (ryc. 17:2). Ma ona bogatą dekoracją figuralną, dwa pola: z gryfem i z jeźdźcem dokładnie odpowiadają motywom z pochwy z Hryniowa (Ryc. 17:1). Dwa pozostałe to przedstawienia w stylu rzymskim – postać nagiego bóstwa (?) i odcisk z falery z przedstawieniem cesarza (Miks 2015, ryc. 4). Omawiane pochwy robią wrażenie towarów luksusowych, ich wykonanie wymagało umiejętności i wkładu pracy. Niewątpliwie robione były na zamówienie albo z przeznaczeniem dla szczególnych klientów – wodzów, przedstawicieli elit związanych pochodzeniem czy tradycją z kulturą lateńską, Celtami. Przykładem sygnalizującym udział w jakieś wydarzeniach politycznych może być unikatowe cmentarzysko małej grupy wojowników w Mutynie (Terpilovskij, Zharov 2013; Terpilowskij 2014), bardzo bogato wyposażone w zestawy militariów najwyższej rangi, w tym hełmy, i naczynia brązowe. Jako szczególny dar dla sojusznika traktować można omawianą powyżej pochwę z nieznanej miejscowości z kombinacją przedstawień figuralnych (Miks 2015, 296). Oprócz omówionych pochew z płytkami opus interrasile, znamy też dość liczne (kilkanaście sztuk) znaleziska żelaznych pochew z żelaznymi okładzinami ze znacznie prostszym wzorem określanym jako Gittermuster, kratka. Tworzą wyraźnie wydzielającą się grupę znalezisk pochodzących prawie wyłącznie z obszarów kultury przeworskiej, oksywskiej i Germanów nadłabskich, natomiast niewystępujących na terenach kultury lateńskiej. Na kilku egzemplarzach można zaobserwować podział ornamentu kratki na strefy boczne – poziomych prostokątów i strefę centralną, którą tworzy pionowe pasmo kwadratów (ryc. 18:1–5.9). W przypadku egzemplarza z Oblina, z grobu 297, pionowe poprzeczki są zdobione nacinaniem, a poziome głębokim skośnym facetowaniem, co daje efekt sekwencji esek. Identyczne zdobienie ma okładzina z Łubnic, zaopatrzona w dolnej części w dodatkowe elementy zdobnicze. Unikatowy charakter ma brązowa nakładka pochwy z Hedegård (Madsen 1999, ryc. 26) (ryc. 19:3). Ich relacja do znalezisk należących bezsprzecznie do wytworów kultury lateńskiej jest przedmiotem dyskusji. Przez J. Wernera (1977, 383) i innych badaczy (Bockius 1991, 289; Böhme-Schönberger 1998, 238) zostały uznane za lokalne naśladownictwo bardziej wyrafinowanych lateńskich pierwowzorów. Sądzę jednak, że są to niezależnie wypracowane elementy dekoracyjne nawiązujące do zwyczajów zdobienia i estetyki swojego czasu i milieu kulturowego. Pojawiają się w tym samym czasie (początek fazy A3) co najwcześniejsze pochwy z ozdobnym ażurem i stanowią osobny, inny sposób dekoracji. Wszystkie płytki z zachowaną górną częścią mają kształt dzwonowaty, zapewne odpowiadające kształtowi wylotu pochwy. Wszystkie zachowane w całości egzemplarze pochew, z wyjątkiem Hedegård i Łubnic mają wysokie, (do 2/3 długości pochwy, lecz nie więcej) drabinkowate trzewiki z ostrogowatym zakończeniem. Mają one różne, mniej lub bardziej rozbudowane formy, zakończenia mogą być sztabkowate lub wachlarzowate, niekiedy dodatkowo zaopatrzone w elementy dekoracyjne. Wyraźna koncentracja takich trzewików jest na terenach poza obszarem kultury lateńskiej, niemniej spotykane są również w tym okresie na terenach rdzennie celtyckich zarówno zachodnich (np. Büchel, Bad Nauheim, Kr. Wetterau), jak i pd. wschodnich (Verdun, gr. 37, Kostievo). Ciekawych obserwacji mogą też dostarczyć zawieszki. Przy dokładniejszej obserwacji można dostrzec powtarzalność pewnych – pozornie przypadkowych rozwiązań. Sądzę, że właśnie te drugorzędne szczegóły, takie jak omawiany sposób mocowania poprzeczki czy asymetryczny występ na zakończeniu trzewika mogą wskazywać na pochodzenie z jednego warsztatu tych, dość podobnych pochew. Nie da się utrzymać podziału ozdobnych okładzin pochew na dwie wyraźnie rozdzielone grupy: dobrej jakości z wypracowanym, skomplikowanym ażurem z wzorami arkadek, wykonane ze stopu miedzi oraz gorszej jakości, nieskomplikowane, żelazne proste kratki (Łuczkiewicz 2006, 192). Pośród egzemplarzy grupy pierwszej można wskazać wytwory różnej jakości, niekiedy o uproszczonej formie lub w ogóle o innym zestawie motywów – bez arkadek i perełkowanych elementów, Również wzór „kratki” (Gittermuster) w większości przypadków nie jest „kratką”, w sensie poziomych i pionowych prętów przecinających się, w równych odstępach, pod kątem prostym. Omawiane pochwy różnią się między sobą starannością wykończenia, bogactwem detalu, co może po prostu świadczyć o indywidualnych umiejętnościach poszczególnych kowali, ich zaangażowaniu w wykonanie tego konkretnego egzemplarza, mogło się też przekładać na ich cenę.
Źródło:
Recherches Archéologiques Nouvelle Serie; 2016, 8; 85-142
0137-3285
Pojawia się w:
Recherches Archéologiques Nouvelle Serie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hand-made storage vessels from the Early Roman Period from south-western Lesser Poland
Autorzy:
Lasota, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/442433.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Instytut Archeologii
Tematy:
Early Roman Period
south-western Lesser Poland
hand-made storage vessels
Opis:
In the Early Roman Period, apart from the Przeworsk culture settlement covering southern Lesser Poland, there also occur single settlements attributed to the Púchov culture. Ceramic materials of both above-mentioned cultures contain small percentage of large-size forms used for storing supplies. They differ from other pot-like forms in manufacture technology, morphological details as well as in the limited degree of applied decoration. The paper presents results of detailed typological and technological analysis of fully preserved storage vessels, supplemented by the studies on the vast collection of specimens preserved in fragments. Collected observations show that storage vessels with flange-shaped rims appear in the Early Roman Period on the settlements of the Púchov culture, majority of which were functioning already in the late La Tène period, whilst the forms with S-shaped rim are younger (B2 phase) and occur rather further to the east, on the territories occupied by the Przeworsk culture. The typological analysis reveals strong similarity between hand-made storage vessels from the close of the La Tène period and the Early Roman Period vessels, confirming their genetic connections. In the discussed period, these forms undergo transformations that are similar to those which take place in the Púchov culture in its core territories.
Źródło:
Recherches Archéologiques Nouvelle Serie; 2010, 2; 79-91
0137-3285
Pojawia się w:
Recherches Archéologiques Nouvelle Serie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Grave from Nezabylice, Chomutov District. On the Phenomenon of Inhumation in Stage B1 of the Early Roman Period in Bohemia
Autorzy:
Půlpánová-Reszczyńska, Agnieszka
Kuljavceva Hlavová, Jana
Ondráčková, Lenka
Černochová, Radka
Křivánek, Roman
Radoň, Miroslav
Půlpán, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/38623902.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Instytut Archeologii Uniwersytetu Rzeszowskiego. Muzeum Okręgowe w Rzeszowie
Tematy:
Bohemia
early Roman period
inhumation grave
arrangement and equipment of graves
Opis:
The article describes the discovery of a skeletal grave in 2015 in Nezabylice (NW Bohemia, Chomutov district) at a cremation burial ground, which was dated to stage B1 of the early Roman period according to characteristic metal objects. Today, only four dozen similarly dated skeletal graves are registered in Bohemia, which, together with the early date of acquisition, makes them one of the rarest and most difficult to recognize archaeological monuments in this area. In the given situation, every recently researched skeleton grave from the early Roman period brings a wealth of new and important information about this distinctive phenomenon of burial rite among the Elbe-Germanic tribes.
Źródło:
Analecta Archaeologica Ressoviensia; 2023, 18; 131-158
2084-4409
Pojawia się w:
Analecta Archaeologica Ressoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Influence of the Przeworsk culture in the Púchov culture milieu
Autorzy:
Pieta, Karol
Švihurová, Miroslava
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2042412.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Northern Slovakia
Late La Tène Period
Early Roman Period
Przeworsk culture
Púchov culture
brooches
pottery
Opis:
The material content of the Púchov culture reflects complicated cultural relations in the Carpathian area. In the Early Roman Period, southern regions of the Púchov culture inclined towards Suebian cultural environment, whereas northern areas to the Przeworsk culture. Contacts between regions located north and south of the Carpathians, in the mountainous area of northern Slovakia, have been evident from the Late La Tène Period. They have been the most intensive since the 2nd century, especially in the Roman phases B2 and B2/C1. This is particularly noticeable on the metal findings and ceramic artefacts of the Przeworsk culture in the milieu of the Púchov culture, where they influenced local production.
Źródło:
Acta Archaeologica Carpathica; 2019, 54; 107-128
0001-5229
2719-4841
Pojawia się w:
Acta Archaeologica Carpathica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zubowice, pow. zamojski, stan. 1 – brązowa situla z grobu kultury przeworskiej świadectwem kontaktów wzdłuż tzw. „szlaku bastarneńskiego”?
Zubowice, Zamość district, site 1 – a bronze situla from the grave of the Przeworsk culture as evidence of contacts along the so-called “Bastarnae route”
Autorzy:
Bochnak, Tomasz
Opielowska-Nowak, Zuzanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/567547.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Instytut Archeologii Uniwersytetu Rzeszowskiego. Muzeum Okręgowe w Rzeszowie
Tematy:
Bastarnae
Roman province import
Early Pre-Roman period
situla
Zubowice
Opis:
In the spring of 1975, a bronze vessel covered with a clay bowl, an example of Przeworsk culture crematory burial, was found north of the town of Zubowice. The burial also contained fragments of a K-type fibula (according to J. Kostrzewski’s classification), three rivets resembling those of shield umbo, the shaft of the pole spear, and possibly the spearhead, which is missing. Bronze situla from Zubowice belongs to a group of hybrids combining the traditions of La Tène and Roman cultures. Such hybrids probably originated in the newly established Roman provinces. However, it cannot be ruled out that some of them were imitations made outside the Roman territories. It is possible that the Zubowice situla authenticates the influx of bronze vessels from the Romanised Celtic environment through the areas occupied by the Poieneşti-Lucăşeuca culture, associated with the ancient people of Bastarnae.
Źródło:
Materiały i Sprawozdania Rzeszowskiego Ośrodka Archeologicznego; 2017, 38; 155-184
0137-5725
Pojawia się w:
Materiały i Sprawozdania Rzeszowskiego Ośrodka Archeologicznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cooking ware pottery from the “Hellenistic” House at Nea Paphos. Seasons 2014 and 2016 Appendix: Inscription on a casserole rim
Autorzy:
Więch, Monika
Ochała, Grzegorz
Łajtar, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1684697.pdf
Data publikacji:
2018-07-09
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Nea Paphos
“Hellenistic” House
early Roman period
Cypriot cooking ware pottery
Aegean cooking ware pottery
Opis:
The paper presents a selection of cooking ware pottery excavated in 2014 and 2016 from the fill under the central and eastern parts of the main courtyard (1) of the “Hellenistic” House in Nea Paphos–Maloutena. Most of the studied vessels are of early Roman date and, for the most part, Cypriot production, although there is a spattering of imports from the Aegean, Italy, the Levant and Egypt.
Źródło:
Polish Archaeology in the Mediterranean; 2017, 26(1); 441-452
1234-5415
Pojawia się w:
Polish Archaeology in the Mediterranean
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cemetery in Ostrów, site 21 as the example of multidirectional contacts of the Przeworsk culture – people living in the central part of the San River basin in the Early and Younger Roman Period
Autorzy:
Lasota-Kuś, Anna
Stempniak-Kusy, Sabina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2042457.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Przeworsk culture
cemeteries
Early and Younger Roman Period
multidirectional contacts
Opis:
The cemetery in Ostrów, commune of Przemyśl, site 21 was discovered in 2013 during the construction works. The results of the study of this necropolis revealed more complex cultural and ethnic situation in the San River basin during the Roman Period. At least some part of the people using the mentioned cemetery originated from the eastern zone of the Przeworsk culture. Moreover, it is very likely that the cultural contacts with Sarmatian culture took place as well. The necropolis in Ostrów is also another site that confirms the growing amount of sites situated along the San River course in the period between the decline of the Early Roman Period and the beginning of the Younger Roman Period (i.e. phases B2-C1). It was the time of the expansion of the Przeworsk culture people into the Upper Tisa River basin.
Źródło:
Acta Archaeologica Carpathica; 2019, 54; 77-90
0001-5229
2719-4841
Pojawia się w:
Acta Archaeologica Carpathica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prowincjonalnorzymska zapinka Almgren 236c z Bajd w pow. iławskim – jeden z najstarszych śladów penetracji Pojezierza Iławskiego przez ludność kultury wielbarskiej
Roman Provincial Brooch Almgren 236c from Bajdy, Iława County – One of the Oldest Traces of Penetration of the Iława Lakeland by the Wielbark Culture
Autorzy:
Cieśliński, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2048921.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Państwowe Muzeum Archeologiczne w Warszawie
Tematy:
importy rzymskie
kultura wielbarska
Pojezierze Iławskie
wczesny okres wpływów rzymskich
kontakty
przemiany osadnicze
Roman imports
Wielbark Culture
Iława Lakeland
Early Roman Period
contacts
settlement changes
Opis:
In the collection of the Museum of Warmia and Masuria in Olsztyn, there is a Roman provincial brooch made of copper alloy (Fig. 1). It was found in the northern suburbs of Zalewo in the County of Iława, NE Poland. Administratively, the area belongs to the village of Bajdy, located about three kilometres to the north-west. The artefact represents a group of brooches with two knobs on the bow (German Doppelknopffibeln), type 236 in keeping with Oscar Almgren, variant c according to a detailed study by Jochen Garbsch. Such specimens are characterised primarily by a frame-like foot and the construction of the spring mechanism in which the chord is held in place by a relatively narrow hook. Brooches with a double knob on the bow, the so-called winged brooches (Almgren 238) and characteristic openwork belt fittings are considered to be some of the main metal elements of Norico-Pannonian female dress. Almgren 236c-variant fibulae are indeed largely concentrated in the area of Noricum and Pannonia, although they are also known from Raetia and, in smaller numbers, from the northern parts of Italy and Dalmatia. Their local manufacture is confirmed by, for example, the casting moulds and partly finished pieces found at a Noric settlement in Magdalensberg, Carinthia. Fibulae of variant Almgren 236c are also very numerous in Barbaricum and indicate contacts, mainly of a commercial nature, with Roman provinces. According to recently published compilations, specimens representing this variant were present at more than 50 sites in several distinct concentrations: in the Czech Republic, south-western Slovakia and adjacent parts of Lower Austria and Poland (Fig. 2). North of the Carpathians and the Sudetes, Almgren 236c brooches are more clearly concentrated in the territory occupied by the Przeworsk Culture in central Poland, western Lesser Poland and right-bank Mazovia. The last large area of concentration is on the Lower Vistula River, at a few sites of the Wielbark Culture. The chronology of Almgren 236c brooches in the territory of the Roman Empire covers the entire 1st century CE. Such fibulae are found in contexts from the late period of Augustus’s reign to the rule of Trajan, although most of the assemblages do not date beyond the Claudian period, i.e. the middle of the first century. Even though Almgren 236c brooches are often part of grave-goods in the area of Barbaricum, the number of precisely dated assemblages is, unfortunately, small. In the Czech Republic, these forms are considered to define stage B1b after Eduard Droberjar, corresponding in absolute chronology to 20/30–40/50 CE, or, more broadly, late phase B1 of the classical (Czech) eye brooch horizon up to 50/70 CE. In the areas north of the Carpathians and the Sudetes, Almgren 236c fibulae should also be dated to the mature stage of phase B1. According to the studies carried out so far, the northern part of the Iława Lakeland in phase B1 was part of a vast deserted area separating the territories occupied by the populations of the Wielbark Culture on the Lower Vistula and the Nogat, of the Przeworsk Culture in Northern Mazovia, of the Bogaczewo Culture in Masuria and of the Dollkeim-Kovrovo Culture in Sambia (Fig. 3). The site where the Bajdy fibula was discovered is closest to the Wielbark Culture settlement, south of the ancient bay of the Vistula Lagoon, whose remnant is the present-day Drużno Lake; it lies about 20 km by air from the Święty Gaj cemetery and the remains of a dyke in Bągart. The Almgren 236c brooch from Bajdy, together with a recently discovered and yet unpublished Almgren 18b fibula from nearby Przezmark, as well unpublished Almgren 53 fibula from Jawty Wielkie, is the oldest trace of penetration of the northern part of the Iława Lakeland by the people of the Wielbark Culture. These episodes should be dated to the phase B1, i.e. several decades before regular settlement activity of the Wielbark Culture in phase B2b, which led to the occupation of extensive areas of the Iława Lakeland, the Warmian Plain and the western edge of the Olsztyn Lakeland, reaching roughly up to the longitudinal line of the Pasłęka River.
Źródło:
Wiadomości Archeologiczne; 2020, LXXI, 71; 359-368
0043-5082
Pojawia się w:
Wiadomości Archeologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Understanding changes in the supply pattern of Roman cooking pottery from Morphou Bay to Nea Paphos: evidence from the Paphos Agora Project
Autorzy:
Nocoń, Kamila
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2033273.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Nea Paphos
cooking pottery
Morphou Bay
early/late Roman period
macroscopic fabric analysis
typological studies
Opis:
The thin-walled cooking pottery of the early to late Roman period originating from the area of Morphou Bay in the northern part of Cyprus, excavated by the Paphos Agora Project of the Jagiellonian University in Kraków, is studied in this paper in order to shed new light on the nature of the supply patterns of this extraordinary class of pottery. The collected data—on the macroscopic characteristic of the ware and shape—and a chronological analysis as well as quantitative study of the assemblage have indicated a continuous presence of this group in Nea Paphos, reflecting perhaps some sort of special social requirements combined with an economic background.
Źródło:
Polish Archaeology in the Mediterranean; 2021, 30(2); 231-249
1234-5415
Pojawia się w:
Polish Archaeology in the Mediterranean
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sadłowo – nieznany typ bimetalicznych szpil kultury pomorskiej
Sadłowo – Unknown Type of Bimetallic Pins of the Pomeranian Culture
Autorzy:
Kaczyński, Bartłomiej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2048836.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Państwowe Muzeum Archeologiczne w Warszawie
Tematy:
kultura pomorska
Sadłowo
szpile
zapinki
wczesna epoka żelaza
okres halsztacki
starszy okres przedrzymski
Pomeranian Culture
pins
brooches
Early Iron Age
Hallstatt Period
Early Pre-Roman Period
Opis:
Dress fasteners with no known analogies in other cultural units appeared in the Pomeranian Culture at the end of Hallstatt Period D. Only their most impressive examples (brooches of the Tłukomy and Wymysłowo-Wróblewo types) drew the attention of researches and were further examined. Other regional forms of brooches and pins remain undescribed, including pins with iron shafts and bronze conical heads with concave bases and side surfaces decorated with transverse grooves. I refer to such objects as pins of the Sadłowo type. There are four known examples of pins of this type: from Sadłowo, Rypin County (Fig. 1, 2, 3:3), Kalisz-Majków, Kalisz County (Fig. 3:1), Nowe Borówko, Kościan County (Fig. 3:2), and Krusze-Osiek, Świecie County (Fig. 4). Three of them have been uncovered as a result of a search queries in the museums in Poznań, Płock and Warsaw (Fig. 3). The fourth pin, previously stored in the collection of the then Westpreußisches Provinzial-Museum in Gdańsk, was lost during the WWII. It has been identified thanks to the drawings preserved in the archives of Carl-Axel Moberg (Fig. 4:1) and Józef Kostrzewski (Fig. 4:2). Finds of the Sadłowo-type pins are scattered on the edges of the range of occurrence of bimetallic pins with conical heads (Fig. 5). The pins differ in secondary features. The specimens from Sadłowo and Krusze-Osiek have smaller heads with distinct tops. The heads of the pins from Nowe Borówko and Kalisz-Majków are larger, and their tops are not expanded; they also have clearer grooves on lateral surfaces. The differences may indicate that the pins were manufactured in workshops of two different groups of the Pomeranian Culture population. Based on the examination of contexts of the finds and stylistic analysis, the pin from Nowe Borówko should be considered the oldest example of Sadłowo-type pins. It was discovered in a multi-urn grave, which also contained fragments of pins of the Mrowino type and fragments of pectoral rings, i.e., elements of objects typical of phase HaD. The remaining pins are probably younger – they were found at cemeteries from which pins characteristic of the Late Pre-Roman Period are also known41.49. The shape of the heads of Sadłowo-type pins, resembling tutuli, finds numerous analogies in dress fasteners from the Early Iron Age in Central Europe53.54.61.62. In particular, it applies to feet of brooches of Grabonóg-Grzmiąca64 and Wymysłowo-Wróblewo67.68 types from the early LTA phase, characteristic of the Pomeranian Culture. Knobs of similar shape can also be found on a brooch with cross-shaped bow from Konin69 and a pin from Janowiec Wielkopolski66, dated to the end of phase HaD and the beginning of the Late Pre-Roman Period. Ultimately, it can be assumed that the Sadłowo-type pins from Nowe Borówko and Kalisz-Majków date to the transition between phases HaD and LTA, while pins from Sadłowo and Krusze-Osiek date to LTA. Sadłowo-type pins belong to a group of original dress fasteners, which appeared in the areas covered by the expansion of the Pomeranian culture people at the end of phase HaD. It can be explained by a strong desire of this group to emphasise their distinctiveness. Similar phenomenon is known from the Jastorf culture, characterised by the same ‘migratory’ cultural model.
Źródło:
Wiadomości Archeologiczne; 2020, LXXI, 71; 239-250
0043-5082
Pojawia się w:
Wiadomości Archeologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Development of a settlement on the northeastern promontory at 'Marea'
Autorzy:
Derda, Tomasz
Gwiazda, Mariusz
Pawlikowska-Gwiazda, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1634053.pdf
Data publikacji:
2020-12-19
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Marea
Egypt
Roman period
early Byzantine period
early Islamic period
latrine
pottery
urbanism
streets
church
Opis:
The ancient topography of the settlement on the northeastern promontory at ‘Marea’ (North Hawariya) was the subject of investigations carried out at the site in 2018 within the frame of a broader excavation project. Fieldwork established the date of some structures recognized along an ancient road. The oldest remains turned out to be from the Roman period, when the promontory became a rubbish dump for production waste, mostly sherds of Amphores égyptienne 3 and 4, from the nearby pottery kilns. Two superimposed occupation levels were recognised, the earlier one from the beginning of the 3rd century AD or later, the later one from the 5th–6th century. The buildings followed a regular grid that fits into the overall plan of the town. The research has resulted in a better understanding of the changes occurring in this part of ‘Marea’.
Źródło:
Polish Archaeology in the Mediterranean; 2020, 29(2); 531-550
1234-5415
Pojawia się w:
Polish Archaeology in the Mediterranean
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wielokulturowe stanowisko 59-60 w Sanoku w świetle badań wykopaliskowych z lat 2017-2018
Multicultural Site 59-60 in Sanok in the light of excavations in the years 2017-2018
Autorzy:
Bulas, Jan
Mazurek, Mirosław
Okońska, Magdalena
Poradyło, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/896963.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
Upper San basin
settlement
Bronze Age
Early Iron Age
Roman Period
Early Migration Period
Opis:
This article presents the results of rescue excavations carried out at multicultural site 59-60 in Sanok. In the years 2017-2018, archaeological rescue excavations were carried out over an area of 562.06 ares in connection with the construction of the Sanok ring road as part of national road 28 (Zator-Medyka). The discoveries include: traces of Mierzanowice culture settlement, a Lusatian culture settlement, some objects of the La Tène culture, and a large settlement from the late Roman Influence period and the early phase of the Migration period. Additionally, materials from the early modern period and traces from the times of World War II were identified. The results of the excavations are important to understanding the cultural situation in the Upper San basin, especially near the end of the ancient period.
Źródło:
Raport; 2019, 14; 55-81
2300-0511
Pojawia się w:
Raport
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Two fibulae from the Early Iron Age found out of context in eastern Wielkopolska
Dwie fibule z wczesnej epoki żelaza odkryte bezkontekstowo we wschodniej Wielkopolsce
Autorzy:
Kaczmarek, Maciej
Wawrzyniak, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/498035.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Instytut Archeologii Uniwersytetu Rzeszowskiego. Muzeum Okręgowe w Rzeszowie
Tematy:
Early Iron Age
fibulae
Hallstatt period
Greater Poland
chronology
Older Pre-Roman period
Źródło:
Analecta Archaeologica Ressoviensia; 2016, 11; 261-274
2084-4409
Pojawia się w:
Analecta Archaeologica Ressoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
South Levantine harbor cities in the Herodian period – Early Roman imported fine and utilitarian wares from Ashdod and Ashkelon
Autorzy:
Wołodźko, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28409290.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Wrocławski. Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych. Instytut Historyczny
Tematy:
Ashdod
Ashkelon
Palestine
harbor
city
Early Roman pottery
Herodian period
Opis:
The article presents Ashdod and Ashkelon, two harbor cities from the Herodian period (37 BCE–70 CE), located on the south Levantine’s coast. The topic is depicted using the examples of the imported fine and utilitarian wares dated to Early Roman, in specific Herodian, period. Ashdod and Ashkelon were cities located nearby, with very similar history up to the Hellenistic period. After this time their similarities disappeared and the importance in the region changed. This issue is well presented in the pottery assemblage and imports from the whole Mediterranean world.
Źródło:
Studia Antiquitatis et Medii Aevi Incohantis; 2020, 5; 68-87
2544-4379
Pojawia się w:
Studia Antiquitatis et Medii Aevi Incohantis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Faction Acclamation Incised on a Pithos Found Near the North-West Church at Hippos (Sussita)
Autorzy:
Łajtar, Adam
Młynarczyk, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/484049.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Kultur Śródziemnomorskich i Orientalnych PAN
Tematy:
circus factions
inscription
ceramic pithos
Hippos-Sussita
late Roman period
Byzantine period
early Islamic period
Syro-Palestine
Opis:
In one of the domestic rooms attached to the North-West Church at Hippos (Sussita), at least three ceramic pithoi were found, all of them in secondary use, possibly for the processing (storing?) of lime. One of them bore an inscription in Greek, scratched into its surface, which turned out to be an acclamation for the circus faction of the Blues. This interesting addition to the corpus of the factions’ inscriptions from Syro-Palestine is also lending the dating to the original period of the pithos’ use, which cannot be later than the Islamic conquest of the region in AD 636/638.
Źródło:
Études et Travaux (Institut des Cultures Méditerranéennes et Orientales de l’Académie Polonaise des Sciences); 2017, 30; 289-302
2084-6762
2449-9579
Pojawia się w:
Études et Travaux (Institut des Cultures Méditerranéennes et Orientales de l’Académie Polonaise des Sciences)
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies