Temat: dziedzictwo architektury - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: The significance of the polish architectural heritage in attractiveness of towns in Lviv region
Autorzy:: Dyda, O.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/100488.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Uniwersytet Rolniczy im. Hugona Kołłątaja w Krakowie
Tematy:: architectural attractiveness
town dimensions
town
architectural heritage
architektura
miasto
dziedzictwo architektury
Opis:: It is very typical for a modern city and especially a smaller town to become a spot of a particular tourist attraction due to its economic and cultural factors. This applies to towns of Lviv regions in Ukraine, owing to historic reasons as well as to the specific geographic location, their culture and architecture acquired special features. The Polish state contributed much to the distinctive character of their town dimension. The architectural buildings and monuments constructed between the fourteenth and nineteenth centuries are the important elements of the town dimensions of Lviv region. These elements play the vital role in the formation of town architectural attractiveness.
Źródło:: Geomatics, Landmanagement and Landscape; 2014, 2; 45-52
2300-1496
Pojawia się w:: Geomatics, Landmanagement and Landscape
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: ZARZĄDZANIE MARKĄ A RYNEK USŁUG KULTURALNYCH – NA PRZYKŁADZIE SZLAKU ARCHITEKTURY DREWNIANEJ
Autorzy:: Gaweł, Łukasz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/640150.pdf
Data publikacji:: 2006
Wydawca:: Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:: marka, dziedzictwo kulturowe, Szlak Architektury Drewnianej, małopolska
Opis:: Poniższy tekst ma być próbą przeniesienia zagadnień związanych z pojęciem marki w sferę zarządzania dziedzictwem kulturowym. Okazuje się bowiem, że stworzenie nowej marki w obrębie tej specyficznej grupy „towarów i usług” jest procesem równie trudnym, co wykreowanie nowej marki w sektorze komercyjnym. Wybór małopolskiegoSzlaku Architektury Drewnianej jako głównego przedmiotu rozważań nie jest przypadkowy. Z jednej strony jest to bowiem produkt dobrze już rozpoznawalny przez mieszkańców Małopolski, z drugiej zaś (ze względu na wpisanie w obręb tej trasy wielu różnorodnych obiektów – różnorodnych pod względem własności, klasy artystycznej, stanu zachowania, pełnionych obecnie funkcji) – pozwala na wskazanie wielu możliwych perturbacji, jakie napotkają osoby próbujące podejmować podobne działania.
Źródło:: Zarządzanie w Kulturze; 2006, 7
2084-3976
Pojawia się w:: Zarządzanie w Kulturze
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Posłowie do Ogólnopolskiej Konferencji „Ochrona dziedzictwa architektury i urbanistyki II połowy XX wieku”
Afterword to the National Conference “Protection of the heritage of architecture and urban planning of the 2nd half of the 20th century”
Autorzy:: Kadłuczka, A.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/217712.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:: ochrona
dziedzictwo architektury
dziedzictwo urbanistyki
XX wiek
konferencja
protection
heritage of architecture
heritage of urban design
20th century
conference
Opis:: Niniejsza wypowiedź stanowi podsumowanie Ogólnopolskiej Konferencji Naukowej „Ochrona dziedzictwa architektury i urbanistyki II połowy XX wieku”. Uczestnicy konferencji w swoich wypowiedziach zwrócili uwagę na fakt, że zasób dziedzictwa architektury i urbanistyki II połowy XX wieku w Polsce jest tyleż obszerny, co zróżnicowany, dlatego ochrona tego zasobu tak pod względem zakresu, jak i możliwej do zastosowania formy i metody wymaga kompetentnej, wszechstronnej i rozważnej oceny, tak aby niezbędna selekcja pozwoliła zachować obiekty i zespoły najcenniejsze, których zachowanie leży w interesie społecznym ze względu na posiadaną wartość historyczną, artystyczną lub naukową.
This article is a summary of the National Conference “Protection of the heritage of architecture and urban planning of the 2nd half of the 20th century”. Conference participants in their speeches drew attention to the fact that the heritage of architecture and urban planning of the 2nd half of the 20th century in Poland is both vast and diverse, therefore protecting it both regarding the range and applicable form and method will require competent, thorough and prudent assessment, so that the necessary selection would allow for protecting the most valuable objects and complexes whose preservation is in the public interest because of their historic, artistic or scientific value.
Źródło:: Wiadomości Konserwatorskie; 2017, 49; 15-18
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:: Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: ZACZYNAJĄC WSZYSTKO OD POCZĄTKU… FRANK STELLA I DREWNIANE SYNAGOGI W MUZEUM HISTORII ŻYDÓW POLSKICH POLIN W WARSZAWIE
STARTING EVERYTHING ANEW… FRANK STELLA AND WOODEN SYNAGOGUES AT THE POLIN MUSEUM OF THE HISTORY OF POLISH JEWS IN WARSAW
Autorzy:: Ewa, Toniak,
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/433370.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:: Frank Stella
Kazimierz i Maria Piechotkowie
dziedzictwo architektury drewnianej
synagogi
minimalizm
architektura współczesna i historyczna
kapitał kulturowy
Opis:: The author of the review of the “Frank Stella and Synagogues of Historic Poland” Exhibition at the POLIN Museum of the History of Polish Jews from 19 February until 20 June 2016 (curator Artur Tanikowski, scenography Jan Strumiłło) reflects upon the category of “rescue history” which she believes is adequate to the description of the Polish museum as a model of constructive engagement and a place of critical reflection (B. Kirshenblatt-Gimblett). She also discusses its context: the main narrative exhibition, whose most effective element is a wooden roof of the vanished 17th-century synagogue in Gwoździec, re-erected in 2010–2012 by an international team of students, architects and art historians, led by American artists specialising in wooden crafts. It resulted in an object of a new kind whose value is connected with “intangible heritage”, which in turn was retrieved thanks to a return to traditional techniques of building and materials. The review’s author considers the category of “embodied knowledge” proposed by Prof. Barbara Kirshenblatt-Gimblett as useful in analysing Frank Stella’s creative process in the cycle Polish Village. This was created in 1971–1973, inspired by an English translation published in 1957 of a monograph entitled Bożnice drewniane [Wooden synagogues] by Kazimierz and Maria Piechotka, prepared on the basis of archival materials gathered in the Department of Polish Architecture of the Warsaw University of Technology. The incorporation of pre-war photographs of vanished wooden synagogues reminds us of the Jewish roots of the avant-garde and of multi-ethnic and multi-cultural Central and Eastern Europe as a relational space of communication and translation (M. Csáky).
Autorka recenzji wystawy „Frank Stella i synagogi dawnej Polski” prezentowanej w Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN w Warszawie w dniach 19.02–20.06.2016 r. (kurator – Artur Tanikowski, scenografia – Jan Strumiłło) zastanawia się nad kategorią „historii ratowniczej”, adekwatną jej zdaniem do opisu muzeum POLIN jako modelu konstruktywnego zaangażowania i miejsca krytycznej refleksji (B. Kirshenblatt-Gimblett). Omawia także jej kontekst – narracyjną wystawę główną, której najbardziej efektownym elementem jest drewniany dach nieistniejącej XVII-wiecznej synagogi w Gwoźdźcu, wzniesiony na nowo w latach 2010–2012 przez międzynarodowy zespół studentów, architektów i historyków sztuki, kierowany przez amerykańskich artystów specjalizujących się w rękodziele drewnianym. W efekcie powstał obiekt nowego rodzaju, którego wartość związana jest z „dziedzictwem niematerialnym”, które z kolei zostało odzyskane dzięki powrotowi do tradycyjnych technik budowania i materiałów. Zaproponowana przez prof. Barbarę Kirshenblatt-Gimblett kategoria „wiedzy ucieleśnionej” autorce recenzji wydaje się użyteczna także przy analizowaniu procesu twórczego Franka Stelli nad cyklem Polish Village. Powstał on w latach 1971–1973, z inspiracji angielskim tłumaczeniem wydanej w 1957 r. monografii pt. Bóżnice drewniane autorstwa Kazimierza i Marii Piechotków, przygotowanej na podstawie materiałów archiwalnych zgromadzonych w Zakładzie Architektury Drewnianej na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej. Włączenie do wystawy przedwojennej dokumentacji fotograficznej nieistniejących drewnianych synagog przypomina o żydowskich korzeniach awangardy i o wieloetnicznej i wielokulturowej Europie Środkowo-Wschodniej, jako relacjonalnej przestrzeni komunikacji i translacji (M. Csáky).
Źródło:: Muzealnictwo; 2016, 57; 274-280
0464-1086
Pojawia się w:: Muzealnictwo
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Problematyka ochrony dziedzictwa architektury polskiej 2 połowy XX wieku na wybranych przykładach
Protecting the heritage of Polish architecture from the 2nd half of the 20th century on selected examples
Autorzy:: Kuśnierz, K.
Kuśnierz-Krupa, D.
Krupa, M.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/217376.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:: dziedzictwo architektury
architektura polska XX w.
heritage of architecture
Polish architecture from the 2nd half of the 20th century
Opis:: Problem ochrony obiektów architektonicznych zrealizowanych po 1945 roku jest coraz częściej spotykany w bieżącej praktyce konserwatorskiej oraz w całym procesie inwestycyjno-budowlanym. Jest on niezwykle złożony, gdyż dotyczy szeregu aspektów: m.in. rozbudowy tych obiektów, przebudowy, zmiany funkcji, termomodernizacji oraz zmiany innych parametrów technicznych. Wiąże się to także, a może przede wszystkim, z ogromną presją inwestycyjną, której towarzyszą niejednoznaczne zasady ochrony tych obiektów, ponieważ ich zasób nie został jeszcze do końca rozpoznany i zwaloryzowany. Są one zatem często przedmiotem opinii konserwatorskich dotyczących ich wartości, zasad ochrony i możliwości ewentualnej ingerencji w bryłę, układ funkcjonalny itp. W niniejszym artykule złożoność podjętej problematyki postanowiono przedstawić na dwóch przykładach budynków zlokalizowanych w Krakowie: hotelu Cracovia oraz obiektu Os. Teatralne nr 19.
The issue of protecting architectonic objects realised after 1945 is more and more frequently encountered in current conservation practice and during the whole investment-construction process. It is extremely complex since it involves several aspects: e.g. expanding those objects, rebuilding, changing functions, thermo-modernisation and alteration of other technical parameters. It is also, or perhaps primarily, connected with immense investment pressure accompanied by ambiguous regulations for protecting such objects since their number has not yet been fully determined or evaluated. Therefore, they are often a subject of conservation opinions regarding their value, protection rules and the possibility of interference in the bulk, functional layout etc. This article presents the complexity of the discussed issue on the examples of two objects: the Cracovia Hotel and the object at 19 Osiedle Teatralne housing estate.
Źródło:: Wiadomości Konserwatorskie; 2016, 48; 40-48
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:: Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Ochrona i konserwacja zabytków architektury na Węgrzech
PROTECTION ET CONSERVATION DES MONUMENTS HISTORIQÜES EN HONGRIE
Autorzy:: Kanclerz, Feliks
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/537228.pdf
Data publikacji:: 1965
Wydawca:: Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:: ochrona i konserwacja zabytków architektury na Węgrzech
dziedzictwo architektury węgierskiej
Krajowy Instytut Ochrony Zabytków
kryteria wartościowania zabytków
dobro kultury
pojęcie „dobra kultury”
kataster zabytków węgierskich
metody pracy konserwatorskiej na Węgrzech
adaptacja zabytków
Vargesztes w okręgu Tatabanya
zamek Esterhazych
Nagyvazsony nad Balatonem
ruina zamku Pal Kinizsich
Opis:: De nombreux monuments historiques se trouvent sur le te rrito ire de la Hongrie contemporaine. Ils relèvent de diverses époques depuis ceux dans les anciennes provinces romaines, en Pannonie et Transleithamie, datant du I-e r au Vl-ème siècle de n. e. Le Moyen-Age, époque des Arpades laisse en héritage de nombreux châteaux et églises, tandis que les époques ultérieures se manifestent par d’autres monuments religieux e t civils, notamment par un rich e apport d ’architecture bourgeoise. Le patrimoine de la Hongrie a souffert de d estructions fréquentes et parfois totales. Les invasions ta rta re s du XIII-e siècle, l'occupation des Turcs aux XVI-e e t XVII-e siècles, en tra în en t la ruine des monuments d ’époques antérieures. L ’étendue de ces destructions fu t élargie par une action d ’Etât intenté e su r l’o rd re de l’empereur autrichien au début du XVIII-e siècle e t ayant pour but de démolir entièrement les vieux bâtiments tels que châteaux et fortifications. En résultat, les plus anciens vestiges de la culture hongroise ne présentèren t bientôt q u ’un amas de débris e t lamentables ruines. La protection des monuments fu t entreprise en Hongrie en 1866 par la Commission Centrale Hongroise pour la protection des biens nationaux. On procéda alors à l’élaboration d’un règlement de base et on créa des institutions chargées de son application. Dans la première période de cette activité, seuls les vestiges les plus anciens étaient pris en considération (env,. 50 monuments) en laissant de côté, comme c’é tait d’usage d’ailleurs à cette époque, les monuments historiques d’époques plus récentes notamment du baroque e t du classicisme. Des modifications importantes fu ren t apportées à la législation relative à la sauvegarde des monuments, après l’année 1945, compte tenu de l’étendue des destructions subies p a r le patrimoine historique .au cours de la dernière guerre mondiale. En 1949 fu t votée la nouvelle loi concernant la protection •des monuments. Un In stitu t National fu t constitué .auprès du Ministère du Bâtiment pour la protection des monuments. L ’In stitu t sus-mentionné est compétent pour les projets, la direction et la ré a lisation des trav a u x de conservation. Les recherches scientifiques, notamment les fouilles archéologiques, la popularisation des idées sur la nécessité de la protection des biens culturels, le contrôle sur l’opportunité des adaptations des monuments aux b e soins de la vie contemporaine, fu ren t confiés au Ministère de l’Education. Il nous faut souligner a cette occasion la haute valeur des trav au x de r e cherches effectués par les archéologues, qui ont p a rticipé de cette façon à la protection des monuments. Le relevé des oeuvres d’architecture protegees par la loi compte env. 12.000 monuments, dont en viron 2.000 possèdent une valeur spéciale au point de vue historique, artistique e t architectural, 9.000 (env.) constituent des vestiges de l’histoire e t env. 1000 un élément de valeur dans l’apperçu général d ’une ville ou d ’un village. Parmi les critères de valorisation sont prises en considération les conditions matérielles, historiques (y compris la valeur spéciale des objets du culte) et esthétiques. Les formes et les règles de la conservation ne fu ren t arrêtées définitivement qu’a p rès des recherches complexes et variées auxquelles sont soumis les ensembles résidentiels et les centres urbains. En fin de compte, les monuments historiques furent inscrits dans le plan des aménagements spaciaux avec toutes les conséquences favorables qui en résultent. La protection des monuments et la réalisation des trav a u x de conservation, est mise en pratique, en premier lieu par l ’In s titu t de la Protection des Monuments. Son activité concerne d’abord les monuments les plus anciens, exigeant un programme de conservation compliqué. Des groupes de spécialistes sont constitués pour la réalisation de ces tr a vaux, à base d ’un devis de réalisation, donc ne jouant pas le rôle d ’un bureau d ’entreprises. Car on a pris pour règle générale que la protection des monuments fa it partie d ’activité culturelle et ne peut être conçue comme une entreprise de construction profitable. Le programme des trav au x de conservation se divise généralement en trois étapes: fouilles archéologiques et recherches historiques concernant l’oeuvre architecturale, protection des parties dévoilées du monument, avec projet et devis, trav a u x de conservation et de construction. Le traitem en t de conservation doit tenir compte des règles suivantes: 1. Conservation des vestiges „in situ ”. 2. Reconstruction des parties manquantes du monument pour des fins didactiques. 3. Adaptation du monument aux besoins de la vie contemporaine. Ces règles concernent surtout les châteaux en ruines, les palais etc. Toutefois un principe général s’impose: le devoir de conserver au monument au ta n t d’authenticité que possible, tout en adm ettant une modernisation rationnelle en vue des besoins de la vie contemporaine. Les réalisations suivantes, effectuées au cours des années récentes peuvent être considérées comme exemplaires: — église romane du XlI-e siècle à Ecserpuszta où la ru in e est conservée avec de très légères reconstructions; une partie de la ruine destinée au „lapida rium” recouverte par des toits de protection de construction légère. L’ensemble fut adapté à des fins touristiques, vu que le monument se trouve sur l’itinéraire du littoral du Balaton. — Château de Vârgesztes en ruine, érigé de pierre (XV-e—XVI-e siècle) où, après un tra item e n t de conservation, fu t aménagé un refuge touristique. Ces trav au x de conservation sont effectués avec une adaptation minime aux exigeamces modernes. Le caractère original des fortifications médiévales est mis en valeur en ne nuisant pas, pour autant, à son caractère de ruine romantique. — Château élevé en pierre à Nagyvâzsony (XlV-e— XVI-e siècle). Après avoir enlevé une couche épaisse de débris, on procéda à la conservation des fra g ments des murs du rez-de-chaussée. La chapelle fu t reconstruite en partie ainsi que la barbacane en employant un style n eu tre pour les parties rajoutées.. La tour qui constitue l’élément le plus ancien de cet édifice, fu t reconstruite e t aménagée en musée.
Źródło:: Ochrona Zabytków; 1965, 2; 49-57
0029-8247
Pojawia się w:: Ochrona Zabytków
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Zespoły architektoniczne presaharyjskich dolin Maroka objęte programem ochrony konserwatorskiej UNESCO
Architectonic complexes in pre-Saharan valleys of Morocco, included in the UNESCO conservation protection programme
Autorzy:: Kwiatkowska-Baster, B.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/960287.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:: Światowe Dziedzictwo UNESCO
Maroko
konserwacja architektury
UNESCO World Heritage
Morocco
conservation of architecture
Opis:: Maroko posiada osiem obiektów wpisanych na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Większość z nich to mediny – starówki miejskie centralnej i północnej części kraju. Część południowa, granicząca z terytoriami saharyjskimi budziła do niedawna mniejsze zainteresowanie badaczy. Ait-bin-Haddu, nieopodal Warzazat, to jedyny zespół architektoniczny na tej liście, choć podobnych mu wspaniałych zabytków na południu Maroka w dolinach Dra, Ziz i Tafilalt nie brakuje. Ich największą wartością, oprócz niespotykanej formy, jest przetrwały przez stulecia sposób budowania z tradycyjnych, pozornie nietrwałych materiałów. Czynniki atmosferyczne, ale również w coraz większej mierze działalność człowieka, wpływają destrukcyjnie na bezcenne budowle. W celu ich ratowania obecne władze kraju, przy współpracy z UNESCO, wprowadzają zakrojony na szeroką skalę interdyscyplinarny program konserwatorski.
Morocco boasts eight objects entered into the UNESCO World Heritage List. The majority of them are medina quarters – old town districts found in the central and northern part of the country. Until recently, the southern part bordering on the Saharan territories did not arouse much scientifi c interest. Ait-bin-Haddu, near Warzazat, is the only architectonic complex on the List, although similar magnifi cent monuments can be found in the south of Morocco, in the Dra, Ziz and Tafilalt valleys. Besides their unique form, their greatest value lies in the manner of their construction using traditional, seemingly impermanent materials which have survived for centuries. Weather conditions, but also man’s activity on an increasing scale, have a destructive infl uence on the priceless buildings. In order to preserve them, the current government with the help of the UNESCO, have introduced a large-scale interdisciplinary conservation programme.
Źródło:: Wiadomości Konserwatorskie; 2015, 43; 18-27
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:: Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Narratives about architecture
Narracje o architekturze
Autorzy:: Sowińska-Heim, Julia
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1366154.pdf
Data publikacji:: 2020-12-25
Wydawca:: Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:: architectural heritage
post-industrial architecture
architectural protection
dziedzictwo architektoniczne
architektura postindustrialna
ochrona architektury
Opis:: Contemporary research on cities has shifted its focus from analysing formal features to aspects related to change and interaction dynamics. Seeing a city with its architecture as a system of mutual interactions and connections enables us to consider and analyse the relationships, processes, heterogeneous meanings and interpretative possibilities. Thanks to this approach, we can explore diverse narratives focusing on architectural objects, shaped by, among others, changing social, political or economic conditions, as well as those resulting from the implementation of various conservation concepts. The article presents these issues primarily with reference to creating contemporary narratives and, at the same time, reinterpreting architectural heritage important for the local community. It is a particularly interesting and current issue, given the fact that, in contrast to other fields of art, the analysis of architecture is still dominated by an approach which defines objects in a static, objective and finite way.
We współczesnych badaniach dotyczących miasta następuje przesunięcie akcentu z analizy cech formalnych w kierunku aspektów związanych z dynamiką zachodzących zmian oraz interakcji. Spojrzenie na miasto i jego architekturę jako układ wzajemnych oddziaływań i powiązań pozwala na uwzględnienie i analizę zachodzących relacji oraz procesów, heterogenicznych znaczeń i możliwości interpretacyjnych. Podejście to umożliwia badanie zróżnicowanych narracji, zogniskowanych wokół obiektów architektonicznych, a kształtowanych m.in. przez zmienne warunki społeczne, polityczne, czy gospodarcze, jak i te wynikające z realizowania różnorodnych koncepcji konserwatorskich. W artykule zagadnienia te zaprezentowane zostały przede wszystkim na przykładzie tworzenia współczesnych narracji i jednocześnie reinterpretacji dotyczących ważnego dla lokalnej społeczności dziedzictwa architektonicznego. Problematyka ta jest tym bardziej interesująca i aktualna, że w przeciwieństwie do innych dziedzin sztuki, w analizach poświęconych architekturze nadal dominuje podejście według, którego możliwe jest definiowanie obiektów w sposób statyczny, obiektywny i wyczerpujący.
Źródło:: Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2020, 22; 193-207
1641-9278
Pojawia się w:: Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Case studies on the use of UAVs for documentation of cultural heritage
Autorzy:: Wojciechowska, Gabriela
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1048772.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Stowarzyszenie Geodetów Polskich
Tematy:: heritage
documentation
3D models
architecture monuments
UAV
dziedzictwo
dokumentacja
modele 3D
zabytki architektury
Opis:: In material cultural heritage documentation, the use of measurement methods, i.e. photogrammetry and laser scanning, is becoming more and more common. The increasing availability of hardware and software allows to create the photorealistic models of objects documenting the heritage and the state of its preservation. The virtual object model can carry information about the dimensions, shape, color and texture of the documented object and it can be the basis for the documentation of the archaeological site, architectural and construction inventory, architectural and conservation studies and monitoring the condition of the object. In the paper presented an overview of the most important measurement techniques and methods for acquiring spatial data used in the documentation of monuments, with particular reference to photogrammetric documentation generated on the basis of data obtained from photographs made with the use of UAV. The heritage documentation presented in the paper were created using the Agisoft Photoscan software. The use of geographic information systems in storing, analyzing and sharing information about monuments was also discussed.
Źródło:: Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji; 2019, 31; 65-73
2083-2214
2391-9477
Pojawia się w:: Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: WĘZŁOWE PROBLEMY XX-WIECZNEGO KONSERWATORSTWA
THE KEY ISSUES OF THE 20TH CENTURY ARCHITECTURAL CONSERVATION
Autorzy:: Nakonieczna, Elżbieta
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/441713.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Sopocka Akademia Nauk Stosowanych
Tematy:: konserwatorstwo
ochrona zabytków
dziedzictwo architektoniczne
zabytki architektury
autentyczność
architectural conservation
architectural preservation
architectural heritage
authenticity
Opis:: Z wielu względów XX wiek można uważać za przełomowy w ewolucji konserwatorstwa. W tym czasie doszło do pierwszych sformułowań teorii konserwatorskiej, obecnie uznawanej już za „klasyczną” lub „tradycyjną”. W drugiej połowie XX wieku pojawiła się także nowa, nie wymagająca refleksji teoretycznej tendencja konserwatorska określana jako scientific conservation, w której kluczową rolę odgrywają nauki ścisłe (matematyczno-przyrodnicze). Upowszechnienie zastosowania nauki w praktyce konserwatorskiej, jeżeli nie zakończyło, to w znacznym stopniu osłabiło teoretyczną debatę konserwatorską. Wraz z przyjęciem w 1964 roku Karty Weneckiej, w szeroko rozumianej konserwacji rozpoczął się okres doktrynalny, charakteryzujący się „masową produkcją” różnorodnych dokumentów doktrynalnych. Począwszy od lat 80. XX wieku w konserwatorstwie zaczęły pojawiać się także nowe trendy ideowe, alternatywne wobec dotychczasowych osiągnięć myśli konserwatorskiej lub wobec niej krytyczne. Ich charakter jest na ogół bardzo rozproszony i fragmentaryczny. Niektórzy stawiają nawet odważną tezę o istnieniu wynikającej z tego nowego obrazu konserwatorstwa „współczesnej” teorii konserwacji. Dokonana próba scharakteryzowania całokształtu XX-wiecznego konserwatorstwa, poparta analizą merytoryczną wybranych tekstów teoretycznych („klasycznych” i „współczesnych”) oraz dokumentów doktrynalnych, pozwoliła na wyodrębnienie i określenie następujących najistotniejszych problemów konserwatorskich formułowanych w odniesieniu do zabytków architektury: autentyczność, odtwarzalność, odwracalność zabiegu a ograniczenie interwencji do minimum, akceptacja społeczna.
In many respects the 20th century can be regarded as a breakthrough in terms of the evolution of architectural conservation. It is during that period that the theory of architectural conservation had been formulated for the first time, the theory which nowadays is already considered as “classical” or “traditional”. In the second half of the 20th century there appeared a new tendency in architectural conservation which did not require theoretical reflection. This tendency is referred to as “scientific conservation“ and its key factors are exact sciences (mathematics and natural science). The dissemination of science applied in conservation practice has to a great extent weakened, if not put a stop to, the theoretical architectural conservation debate. The Venice Charter of 1964 brought about a doctrinal period in terms of architectural conservation in its broadest sense, characterised by the “mass production” of various doctrinal documents. Starting from the 80’s new ideological trends also began to appear in the architectural conservation, either alternative to its previous achievements, or critical of it. Their nature is in general rather dispersed and fragmentary. Some even daringly argue that this new image of architectural conservation has resulted in a “contemporary” conservation theory. This attempt to characterize the 20th century architectural conservation in its entirety backed up by a content analysis of theoretical texts (both “classical” and “contemporary”) and doctrinal documents has allowed to separate and determine the following conservation issues which have been formulated with regard to architectural heritage: authenticity, reproducibility, reversibility versus minimum intervention, social acceptance.
Źródło:: Przestrzeń, Ekonomia, Społeczeństwo; 2017, 11/I; 33-48
2299-1263
2353-0987
Pojawia się w:: Przestrzeń, Ekonomia, Społeczeństwo
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Popularyzacja architektury z przełomu XIX i XX w. jako elementu tożsamości kulturowej miast, na przykładzie Bydgoszczy
Popularization of architecture from the turn of 19th and 20th century and its meaning for the cultural identity of towns, using Bydgoszcz as the example
Autorzy:: Bręczewska-Kulesza, D.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/369881.pdf
Data publikacji:: 2009
Wydawca:: Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie. Wydawnictwo Uczelniane ZUT w Szczecinie
Tematy:: popularyzacja architektury
dziedzictwo kulturowe
spuścizna kulturowa
popularization of architecture
architecture of 19th and 20th c.
cultural heritage
Opis:: W artykule poruszono zagadnienia dotyczące problemów związanych popularyzacją architektury z przełomu XIX i XX stulecia w szerokich kręgach społecznych. Jest to szczególnie trudne w miastach o złożonej, wielonarodowościowej historii. Różne formy upowszechniania wiedzy o architekturze pokazano na przykładzie Bydgoszczy, miasta którego większość tkanki miejskiej pochodzi z okresu zaborów pruskich. Dzięki projektom mającym na celu popularyzację architektury, przestaje ona być tylko poniemiecką spuścizną, a staje się częścią lokalnego dziedzictwa kulturowego.
The article is about problems with popularization knowledge about buildings erected in XIX and at the beginning of XX century. It is very hard, especially in the cities with multicultural history. The example of that kind of city, is Bydgoszcz. The point of this article is to show projects about popularization of the architecture in Bydgoszcz.
Źródło:: Przestrzeń i Forma; 2009, 11; 77-82
1895-3247
2391-7725
Pojawia się w:: Przestrzeń i Forma
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Przeszłość dla przyszłości: tysiącletnia Wiślica i jej materialne i niematerialne dziedzictwo. Pomnik historii jako forma opieki RP
The past for the future: thousand-year-old Wiślica with its material and immaterial heritage. Monument of history as a form of state protection
Autorzy:: Kadłuczka, Andrzej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/217998.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:: dziedzictwo kulturowe
zabytki architektury i urbanistyki
konserwacja
ochrona i zarządzanie dziedzictwem
Cultural heritage
monuments of architecture and urban planning
conservation
heritage protection and management
Opis:: Wiślica, niewielka miejscowość położona malowniczo w dolinie Nidy, odzyskała w 2018 roku prawa miejskie, nadane jej jeszcze przez Władysława Łokietka. Niegdyś była znaczącym ośrodkiem w Polsce piastowskiej, związanym z tradycjami znanego w ówczesnej Europie państwa Wiślan, ale jej dziedzictwo zachowało się w zróżnicowanym stanie: od wspaniałej gotyckiej kolegiaty i Domu Długosza, poprzez relikty słynnej płyty orantów zachowanej w podziemiach kolegiaty i kilku romańskich i gotyckich kościołów, po zdegradowane „grodzisko na łąkach” z IX–X wieku i zapomniane palatia z rotundami na Regii. Obecnie Wiślica podjęła realizację ambitnego projektu przywrócenia dawnej jej świetności i powrotu na listę miejsc historycznych znaczących dla Polski i Europy.
Wiślica, a small town located in the picturesque Nida Valley, originally received its town rights from King Władysław Łokietek (the Elbow-high) and regained them in 2018. It used to be an important centre in Poland under the Piast dynasty, continuing traditions of the Vistulan state acknowledged in Europe of the times, though its heritage has been preserved to a varying degree: from the magnificent Gothic collegiate church and the House of Długosz, through the relics of the famous Slab of Orants preserved under the collegiate church, and of a few Romanesque and Gothic churches, to the destroyed “hillfort in the meadows” from the 9ᵗʰ/10ᵗʰ century and forgotten palatia with rotundas in Regio. Currently Wiślica decided to implement an ambitious project to restore the town to its former glory and to re-enter the list of sites significant in the history of Poland and Europe.
Źródło:: Wiadomości Konserwatorskie; 2019, 60; 10-16
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:: Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Podziemia kolegiaty w Wiślicy: unikalne relikty średniowiecznej sztuki architektonicznej. Problematyka ich zabezpieczenia, konserwacji i ekspozycji
Basement of the collegiate Church in Wiślica: unique relics of medieval architecture-their protection, conservation, and display
Autorzy:: Kołodziejczyk, Katarzyna
Przygodzki, Dominik
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1841737.pdf
Data publikacji:: 2021
Wydawca:: Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:: Wiślica
ochrona architektury
dziedzictwo kulturowe
ekspozycja reliktów
muzeum
sztuka romańska
architektura romańska
archeologia
konserwacja zabytków
protection of architecture
cultural heritage
display of relics
museum
Romanesque art
Romanesque architecture
archaeology
monument conservation
Opis:: Wiślica jest szczególnym miejscem, o wyjątkowo bogatym zasobie architektury i sztuki średniowiecznej. Jej unikalny charakter oraz znaczenie naukowe, artystyczne, historyczne, edukacyjne i tożsamościowe stało się powodem przyjęcia szczególnych rozwiązań w zakresie zabezpieczenia, konserwacji i publicznej prezentacji. Szeroki zakres prac archeologicznych, badawczych i ratowniczych w rejonie kolegiaty wiślickiej przyczynił się do ukierunkowania rozważań nad formą udostępnienia ich wyników przyszłym badaczom i społeczeństwu. Dziedzictwo kulturowe wymaga wiarygodnej projekcji w świadomości ogólnej i indywidualnego odbiorcy, czyli takiej ekspozycji, która pozwala na interpretację przeszłości na podstawie czytelnej granicy pomiędzy autentyzmem materii a naukowo budowanym „modelem historycznej rzeczywistości”. To właśnie materia dzieła sztuki, jej wybór, sposób ukształtowania wyrażają stosunek autora, twórcy, do materii świata i bytu człowieka. Czy współcześnie nie utraciliśmy spójności wzajemnie dopełniających się materii z formą i treścią dzieła sztuki?
Wiślica is a unique place, endowed with exceptionally rich medieval art and architecture assets. Its unique character and importance for science, arts, history, education, and identity of the place has become a reason for adopting specific solutions in terms of protection, conservation, and public presentation. A wide range of archaeological, research, and rescue works in the area of the collegiate church in Wiślica has contributed to channeling the deliberations regarding the manner of sharing their results with future scholars and society. Cultural heritage requires a credible projection in the awareness of the general public, as well as of an individual recipient, which boils down to an exposition which would allow to interpret the past on the basis of a legible border between the authenticity of matter and scientifically constructed model of historical reality. It is the matter of a work of art, its choice, the way it is formed that express the attitude of its author and creator to the matter of the world and the existence of man. Have we not lost the coherence of mutually complementary matter, form, and content of a work of art today?
Źródło:: Wiadomości Konserwatorskie; 2021, 66; 156-171
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:: Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki