Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "dysekcja" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Wolny gaz w jamie otrzewnej po kolonoskopii. Wskazanie do natychmiastowego działania czy przypadkowe znalezisko w badaniach obrazowych po niepowikłanej kolonoskopii? Przegląd piśmiennictwa
Autorzy:
Znamirowski, Przemysław
Głuszek, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391702.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
bezobjawowa odma otrzewnowa
dysekcja
kolonoskopia
mukozektomia
powikłania
przedziurawienie
Opis:
Kolonoskopia jest rutynową procedurą diagnostyczną i terapeutyczną. Wraz ze wzrostem złożoności wykonywanych procedur zabiegowych, rośnie ryzyko wystąpienia powikłań. WSES (World Society of Emergency Surgery) w 2017 roku opublikowało zasady bezpiecznego wykonywania kolonoskopii. Do najczęstszych powikłań należy przedziurawienie przewodu pokarmowego. Ryzyko przedziurawienia w przypadku zabiegów leczniczych, takich jak mukozektomia czy dysekcja endoskopowa, jest znacząco większe od ryzyka kolonoskopii diagnostycznej. Podstawową zasadą postepowania w sytuacji podejrzenia przedziurawienia jest ścisły nadzór nad stanem chorego oraz możliwe szybkie zaopatrzenie uszkodzenia. Rola endoskopisty nie sprowadza się tylko do rozpoznania, ale także do wczesnego zapatrzenia uszkodzenia. Natychmiastowe leczenie endoskopowe uszkodzeń jest skuteczną, ostateczną i akceptowalną strategią postepowania. U pacjentów po kolonoskopii, których poddano diagnostyce obrazowej z innego powodu, można rozpoznać wolny gaz w jamie otrzewnej. Nie musi to jednak oznaczać konieczności pilnej interwencji chirurgicznej. Chorych z bezobjawową odmą otrzewnową po kolonoskopii należy traktować jak pacjentów z podejrzeniem przedziurawienia jelita grubego i poddawać starannej obserwacji klinicznej, zgodnie z zaleceniami WSES. Kolonoskopia jest zabiegiem obarczonym ryzykiem powikłań, o czym należy informować chorych kwalifikowanych do endoskopii, jednak właściwe postępowanie zmniejsza ryzyko zachorowalności i śmiertelności związanych z tą procedurą.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2020, 92, 3; 44-50
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Szacowanie składu tkankowego tusz wieprzowych dzielonych na elementy według zasad stosowanych w Unii Europejskiej
Assessment of the tissue composition of pig carcasses dissected according to methods as indicated by the EU regulations
Autorzy:
Winiarski, R.
Wajda, S.
Borzuta, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1201238.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
zawartosc tluszczu
Unia Europejska
wymagania
klasyfikacja EUROP
trzoda chlewna
zawartosc miesa
sklad tkankowy
rozbior tuszy
zwierzeta rzezne
dysekcja
tusze wieprzowe
fat content
European Union
requirement
EUROP classification
pig
meat content
tissue composition
carcass partition
slaughter animal
dissection
boar carcass
Opis:
Materiał doświadczalny stanowiło 287 tusz tuczników, pochodzących z zaplecza surowcowego zakładów mięsnych "Łmeat" w Łukowie, "Morliny" koło Ostródy i "Prime Food" w Przechlewie. Lewe półtusze poddawano podziałowi na elementy zasadnicze, a następnie prowadzono dysekcję czterech elementów wg metodyki Walstry i Merkusa. W badaniach wykazano, że największy procentowy udział mięsa, spośród elementów poddawanych dysekcji, występował w szynce (67,67%) i łopatce (63,32%), a mniejszy w polędwicy (54,16%) i boczku (49,86%). Największy udział tłuszczu zewnętrznego ze skórą stwierdzono w polędwicy (28,13%) oraz boczku (24,99%), natomiast najwięcej tłuszczu międzymięśniowego zawierał boczek (18,48%) i łopatka (9,11%). Udział kości był najwyższy w polędwicy (10,82%) i łopatce (9,32%), a najmniejszy w szynce (7,55%) oraz w boczku (6,01%). Uzyskano bardzo wysokie współczynniki korelacji między zawartością mięsa w szynce i polędwicy, a udziałem mięsa w sumie czterech elementów dysekowanych (r = 0,974 i r = 0,976). Stwierdzono, że w oparciu o dysekcję pojedynczego elementu można dokładniej oszacować procentowy udział w tuszy tłuszczu zewnętrznego ze skórą aniżeli tłuszczu śródmięśniowego. Najwyższe wartości współczynników korelacji pomiędzy udziałem kości w pojedynczym elemencie a zawartością kości w sumie czterech elementów dysekowanych uzyskano w przypadku polędwicy (r = 0,888) oraz szynki (r = 0,842), a niższe łopatki (r = 0,767) i boczku (r = 0,592). W ocenie umięśnienia tusz wieprzowych proponuje się dysekcję szynki, która charakteryzuje się dużym udziałem w tuszy oraz ma łatwe do wypreparowania mięśnie. W przypadku szacowania zawartości kości w tuszy w oparciu o udział kości w polędwicy należy szczególną uwagę zwracać na prawidłowe przepoławianie tusz na półtusze.
The investigations were conducted using 283 pig carcasses slaughtered in three meat plants: 'Łmeat' Łuków, 'Morliny' near Ostróda, and 'Prime Food' Przechlewo. The left half-carcasses were divided into main joints and, subsequently, four joints were dissected according to a method of Walstra and Merkus. The investigation showed that among the four dissected joints under analysis the highest percentage of meat was found in leg (67.67%) and shoulder (63.32%), whereas the lower percentage of meat was in loin (54.16%) and belly (49.86%). The highest percentage of subcutaneous fat with skin was found in loin (28.13%) and belly (24.99%), whereas the highest percentage of inter-muscular fat was found in belly (18.48%) and shoulder (9.11%). As for bones, the highest percentage of this component was detected in loin (10.82%) and shoulder (9.32%), and the lowest in leg (7.55%) and belly (6.01%). There were obtained very high correlation coefficients between the meat percentage levels in leg and loin, and the percentage level of this tissue component in the sum of four dissected joints (r = 0.974 and r = 0.976). It was stated that on the basis of the dissection of a single joint, it is possible to more precisely asses the percentage of subcutaneous fat with skin in carcass than the percentage of inter-muscular fat. The highest correlation coefficients between bones percentage of meat in the single joint and the percentage level of this tissue component in the sum of four dissected joints were achieved for the loin (r = 0.888) and leg (r = 0.842), whereas lower coefficients were determined for shoulder (r = 0.767) and belly (r = 0.592). Thus, it is suggested a dissection of leg in order to estimate the muscularity of pig carcass because its percentage in carcass is high and its muscles are easy to separate. It is accentuated the importance of correct splitting carcasses in half-carcasses for the purpose of assessing the percentage level of bones in carcass on the basis of the loin's bones.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2004, 11, 3; 24-31
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wykorzystanie techniki biopsji węzła wartowniczego w laryngologii onkologicznej
Autorzy:
Krawczyk, Przemysław Hubert
Marcin, Braun
Kaczmarczyk, Dariusz
Morawiec-Sztandera, Alina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1400388.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
węzeł wartowniczy
biopsja węzła wartowniczego
rak płaskonabłonkowy
elektywna dysekcja szyi
Opis:
Nowotwory głowy i szyi zajmują 6 miejsce pod względem zachorowalności na nowotwory złośliwe na świecie. Skuteczność leczenia tej heterogennej grupy chorób zależy od radykalności zabiegu chirurgicznego oraz obecności przerzutów do węzłów chłonnych, których wykrycie w trakcie postępowania diagnostycznego bywa niemożliwe. Rutynowe wykonywanie elektywnej dysekcji szyi u pacjentów bez klinicznych cech limfadenopatii (cN0) sprzyja wystąpieniu powikłań związanych z zabiegiem i wydaje się być postępowaniem zbyt inwazyjnym u pacjentów z guzami o niskim stopniu zaawansowania (cT1-2). Biopsja węzła wartowniczego jest zabiegiem diagnostycznym pozwalającym na wykluczenie obecności przerzutów do węzłów chłonnych zbierających bezpośredni spływ chłonki z guza pierwotnego. Metoda ta sprzyja ograniczeniu inwazyjności zabiegu operacyjnego, pozwalając na mikroskopową ocenę obecności komórek nowotworowych w układzie chłonnym. Biopsja węzła wartowniczego jest rutynowo wykorzystywana u chorych z czerniakiem skóry i rakiem sutka, a liczne badania potwierdzają jej zastosowanie w leczeniu raka regionu głowy i szyi.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2017, 6, 2; 42-49
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czynniki wpływające na wielkość strat rozbiorowych półtusz wieprzowych poddawanych dysekcji
Factors affecting the size of dissection losses in pig half-carcasses
Autorzy:
Knecht, D.
Lisiak, D.
Dudzinski, K.
Srodon, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/843895.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Zootechniczne
Tematy:
poltusze wieprzowe
dysekcja
straty dysekcyjne
Opis:
Celem badań było określenie czynników wpływających na wielkość strat rozbiorowych półtusz wieprzowych poddawanych dysekcji. Materiałem badawczym było 56 półtusz wieprzowych, które podzielono pod względem masy na 3 grupy (poniżej 40 kg, 40-45 kg, powyżej 45 kg), na podstawie mięsności na 4 klasy (S, E, U, R) oraz pod względem średniej grubości słoniny z 5 punktów na 3 grupy (poniżej 22 mm, 22-26 mm, powyżej 26 mm). Dysekcję wykonano zgodnie z metodologią obowiązującą w Unii Europejskiej. Straty rozbiorowe określono opierając się na różnicy między masą półtuszy przed dysekcją i łączną masą wszystkich wydzielonych oraz szczegółowo poddawanych dysekcji (szynka, schab, łopatka, boczek) części półtuszy. W celu zminimalizowania błędu ludzkiego, każda osoba była przyporządkowana do jednej funkcji przez cały okres doświadczenia (5 dni). Zaobserwowano, że wraz ze wzrostem masy półtusz maleje wielkość strat podczas dysekcji. Dla półtusz o masie poniżej 40 kg wykazano różnice potwierdzone statystycznie (P≤0,05) w porównaniu z półtuszami z przedziału 40-45 kg i powyżej 45 kg. Uwzględniając mięsność, najwyższy poziom strat rozbiorowych obserwowano dla półtusz w klasie S, a najniższy w klasie R (P≤0,05). Nie wykazano wpływu otłuszczenia tuszy na wielkość strat dysekcyjnych. Podczas szczegółowej dysekcji najwięcej strat zanotowano dla schabu i szynki. Wykazano istotny wpływ masy karkówki (r=−0,21), golonki przedniej (r=−0,22), golonki tylnej (r=−0,19) i nogi tylnej (r=−0,17) na wielkość strat rozbiorowych (P≤0,05). Uzyskano statystycznie potwierdzony (P≤0,01) współczynnik korelacji między stratami rozbiorowymi a dniem dysekcji (r=−0,26). Uwzględnienie podczas wykonywania dysekcji uzyskanych w badaniach wyników może przyczynić się do ograniczenia strat i poprawy dokładności dysekcji.
The aim of the study was to determine the factors affecting the size of dissection losses in pig carcasses. The research material consisted of 56 pig half-carcasses. The half-carcasses were divided into 3 groups according to weight (less than 40 kg, 40-45 kg, more than 45 kg), into 4 groups according to meatiness (S, E, U, R) and into 3 groups based on the average back fat thickness from 5 points (less than 22 mm, 22-26 mm and over 26 mm). Dissection losses were determined based on the difference between the weight of a half-carcass before dissection and the total weight of all parts after they were separated and dissected in detail (ham, loin, shoulder and belly). Each person involved in the research was assigned a single function for the entire duration of the experiment (5 days). Losses during dissection were found to decrease as the weight of the half carcass increased. Statistically significant differences (P≤0.05) were found between half-carcasses weighing less than 40 kg and those weighing 40-45 kg and over 45 kg. The highest level of dissection losses was observed for carcasses in class S, and the lowest for class R (P≤0.05). The study showed no impact of back fat thickness on dissection losses. During detailed dissection the greatest losses were recorded for the loin and ham. Significant correlations were determined for the weight of the neck (r=−0.21), front shank (r=−0.22), back shank (r=−0.19) and hind foot (r=−0.17) with the level of dissection losses (P≤0.05). A statistically confirmed (P≤0.01) correlation coefficient between losses and the day of dissection (r=−0.26) was obtained.
Źródło:
Roczniki Naukowe Polskiego Towarzystwa Zootechnicznego; 2014, 10, 2
1733-7305
Pojawia się w:
Roczniki Naukowe Polskiego Towarzystwa Zootechnicznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The anatomical description of the pericruciate fat pad (PCFP) – a brief report of cadaveric dissection
Anatomiczny opis ciała tłuszczowego okołokrzyżowego (PCFP) – krótki raport z oceny preparatów anatomicznych
Autorzy:
Kanak, Michał
Mostowy, Marcin
Domżalski, Marcin
Lesman, Jędrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20311529.pdf
Data publikacji:
2023-11-20
Wydawca:
Wydawnictwo Exemplum
Tematy:
knee
anatomy
pericruciate fat pad
dissection
blood vessels
arthroscopy
staw kolanowy
anatomia
ciało tłuszczowe okołokrzyżowe
dysekcja
naczynia krwionośne
artroskopia
Opis:
Introduction. Fat pads of the human knee joint are relatively well-known structures except for the pericruciate fat pad (PCFP). Aim. The study aimed to describe (1) the anatomy of the pericruciate fat pad (PCFP) and (2) its relation to the middle genicular artery (MGA). Materials and methods. Four male cadaveric lower limbs were dissected. PCFP was excised, and its horizontal and vertical lengths and volume were measured. The presence of MGA was assessed, and its internal diameter was registered. Results. PCFP was located in the intercondylar fossa. Its superior, inferior, medial&lateral and posterior borders were the intercondylar roof, tibial plateau, femoral condyles, and posterior knee capsule, respectively. The anterior part of the PCFP enveloped the posterior cruciate ligament (PCL). PCFP had a homogenous appearance of adipose tissue with small lobules. It was connected to the PCL with a fibrous process. The mean horizontal&vertical length and volume were 56.85±3.4 mm (range 52.1-60.2 mm), 42.8±5.8 mm (range 34.2-46.1 mm) and 43.75±4.79 ml (range 40-50 ml), respectively. The MGA penetrated the PCFP in all four examined limbs; its mean diameter was 1.18±0.33 mm (range 0.8-1.55 mm). Conclusions. PCFP is a relatively large structure, with MGA present within all examined cases. Care must be taken when performing surgeries involving the posterior intra-articular part of the knee because the PCFP may present an underestimated potential for oedema and bleeding.
Wstęp. Ciała tłuszczowe stawu kolanowego są już relatywnie dobrze poznanymi strukturami z jednym wyjątkiem – ciałem tłuszczowym okołokrzyżowym (PCFP). Cel. Do celów badania należały: (1) dysekcja, opis i pomiar cech anatomicznych PCFP oraz (2) ocena obecności, morfologii i relacji tętnicy środkowej kolana (MGA) względem PCFP. Materiał i metody. Dysekcji zostały poddane cztery kończyny dolne z męskich zwłok. PCFP zostało wycięte, a następnie zmierzono jego długość horyzontalną i wertykalną oraz objętość. Oceniono obecność, morfologię i relację MGA względem PCFP oraz zmierzono jej średnicę wewnętrzną. Wyniki. PCFP było zlokalizowane w dole międzykłykciowym. Granice PCFP stanowiły od strony górnej, dolnej, przyśrodkowej i bocznej oraz tylnej kolejno dach dołu międzykłykciowego, plateau piszczeli, kłykcie udowe i tylna torba stawowa. Przednia część PCFP otaczała więzadło krzyżowe tylne (PCL), do którego przyłączone było włóknistą wypustką. PCFP miało konsystencję homogennej tkanki tłuszczowej z małymi płacikami. Średni wymiar horyzontalny, wertykalny i objętość wyniosły kolejno 56,85±3,4 mm (zakres wartości 52,1-60,2 mm), 42,8±5,8 mm (zakres wartości 34,2-46,1 mm) i 43,75±4,79 ml (zakres wartości 40-50 ml). MGA przeszywała wszystkie 4 ciała tłuszczowe w górno-tylnym brzegu a jej średnica wewnętrzna wyniosła 1,18±0,33 mm (zakres wartości 0,8-1,55 mm). Wnioski. PCFP jest stosunkowo dużą strukturą z MGA obecną w każdym z 4 badanych przypadków. Należy zachować dodatkową ostrożność podczas operacji tylnego przedziału kolana, ponieważ PCFP może wykazywać niedoceniany potencjał do obrzęku i krwawienia.
Źródło:
Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska; 2023, 88, 4; 187-192
0009-479X
2956-4719
Pojawia się w:
Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ żywienia i genotypu gęsi na cechy dysekcyjne tuszki i jakość mięsa – przegląd badań naukowych
Influence of feeding and geese genotype on carcass dissection and meat quality – the review of research
Autorzy:
Haraf, G.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/5242.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu
Tematy:
gesi
mieso gesie
tuszki gesie
genotyp
zywienie zwierzat
drob
sklad tkankowy
struktura miesni
wlasciwosci fizykochemiczne
dysekcja
jakosc
wartosc rzezna
wyniki badan
Opis:
Dostępne w literaturze wyniki badań przeprowadzonych na gęsiach wskazują, że genotyp ma znaczny wpływ na skład dysekcyjny tuszki, skład chemiczny istrukturę mięśni, a mniejszy na ich właściwości fizykochemiczne. Wpływ genotypu na podstawowy skład chemiczny mięśni gęsich uwidocznił się przede wszystkim w różnej zawartości lipidów. Badania nad żywieniem gęsi wykazały, że ptaki karmione restrykcyjnie odznaczały się zbliżoną masą ciała i wydajnością rzeźną przy mniejszym otłuszczeniu tuszki, mniejszym zużyciu paszy i dobrej jakości mięsa w porównaniu z ptakami karmionymi do woli. Włączenie zielonek do żywienia gęsi wpływało przede wszystkim na zmniejszenie masy i otłuszczenia tuszki. Żywienie gęsi paszą z dodatkiem ziół nie spowodowało istotnych zmian w składzie chemicznym i właściwościach fizykochemicznych mięśni oraz tłuszczu sadełkowego. System odchowu (intensywny i półinte nsywny) różnicował skład kwasów tłuszczowych skóry z tłuszczem podskórnym i tłuszczu sadełkowego. Modyfikując skład paszy, można wpływać na skład kwasów tłuszczowych lipidów mięsa.
The results of research available in the literature indicate that goose genotype has a considerable influence on carcass dissection, chemical composition and structure of muscles and of minor importance on physicochemical characteristics. The impact of goose origin on basic chemical composition of muscles has been shown most of all in different lipids contents. In comparison with geese fed ad libitum, birds given restricted rations were characterized by comparable body weight and slaughter yield as well as lower proportion of fat in carcass, lower fed mixture intake and good quality of meat. The inclusion of grass meal to geese feeding resulted mainly in the reduction of body weight and carcass fatness. The dietary formulation supplemented with herbs had no effect on chemical composition and physicochemical properties of muscles as well as abdominal fat. The rearing system (intensive and semi-intensive) significantly differentiates fatty acids composition of abdominal fat and skin with subcutaneous fat. Modifying the feed composition one can influence the fatty acids profile of muscles lipids.
Źródło:
Nauki Inżynierskie i Technologie; 2014, 1(12)
2449-9773
2080-5985
Pojawia się w:
Nauki Inżynierskie i Technologie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies