Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "drewniana architektura" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 93
Tytuł:
Drewniana architektura regionalna na Podkarpaciu. Przykład wsi Lubatowa
Autorzy:
Gransicki, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1395576.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydział Biologiczno-Rolniczy
Tematy:
drewniana architektura regionalna
wieś Lubatowa
Beskid Niski
Źródło:
Topiarius. Studia krajobrazowe; 2018, 7; 43-48
2449-9595
2543-926X
Pojawia się w:
Topiarius. Studia krajobrazowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bieszczadzki skansen cerkiewny
SKANSEN D’ÉGLISES ORTHODOXES DANS LA RÉGION DES BIESZCZADY
Autorzy:
Brykowski, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/535910.pdf
Data publikacji:
1969
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
skansen cerkiewny
drewniana architektura zabytkowa
Smolnik
skansen w rozproszeniu
Opis:
Un intéressant ensemble historique de l ’architecture orthodoxe en bois, composé de 350 objectifs s ’est conservé en Pologne. Il est situé le long de la frontière polonaise à l’est et au sud-est. Le plus grand nombre d ’églises orthodoxes est localisé su r le te rrito ire de la voïvodie de Rzeszów (env. 250). La p lupa rt des objectifs ce sont des anciennes églises greco-catholiques, qui, après 1947, ont été affectées au Trésor de l ’Etat. Leur utilisation actuelle est diverse. Une g ran de partie des objectifs est affectée au culte, d ’autres sont exploités comme magasins, par contre un certain nombre ne possède ju sq u ’à présent aucun usager. Le skansen d ’églises orthodoxes projeté, qui a obtenu en 1966 l ’approbation du Groupe Consultatif pour les Questions des Parcs ethnographiques et de la Construction en bois, agissant près la Direction des Musées et de la Protection des Monuments, doit réaliser Tune des formes de la sauvegarde de ces monuments. Le p ro je t prévoit la construction du skansen en contrefo rt des Bieszczady su r le te rra in de l ’ancien village Smolnik, n ’ex istan t plus au jo u rd ’hui (district de Ustrzyca, voïvodie de Rzeszów). Selon les principes initiaux, le skansen deva it comprendre 25 à 30 églises orthodoxes. Dernièrement, ce nombre a é té limité à 14 monuments et le coût de cette entreprise se chiffre à plus de 20 millions de zlotys. Après l ’analyse critique des principes préliminaires du projet du fu tu r skansen {élaborés au Musée de Łańcut), à p a rtir du choix de l ’emplacement même, de l’aménagement fu tu r du terrain, et ensuite des questions organisationnelles et juridiques, financières ainsi que des problèmes didactiques et de présentation, la contreproposition suivante a été avancée. Au lieu du p ro je t d’un skansen d’églises orthodoxes à carac tère traditionnel, localisé dans un endroit, sur un te rra in fermé strictement délimité, un skansen homogène (objectifs sacraux), et de ce fa it présen tan t une exposition assez monotone et même ennuyeuse pour le visiteur — créer un skansen „en dispersion”. Il se composerait de nombreux musées individuels, éloignés l ’un de l ’au tre de quelques kilomètres (voir la carte). Il serait formé d’objectifs existant jusqu’à présent dans la région (cercles noirs) ainsi que des objectifs transférés dans les localités, où se trouvaient jadis des églises orthodoxes (cercles blancs), à Remplacement desquelles existent des terrains libres, p a rfa ite ment harmonisés avec le paysage. Avec le temps, le skansen p o u rra it étendre sa protection su r les autres églises, utilisées su rto u t comme objectifs de culte (cercles blanc-noir). De cette manière, le long de la voie touristique dite „Obwodnica Bieszczadzka”, serait créée une chaîne de skansens d ’églises orthodoxes, experimentation à l ’échelle inte rnationa le dans le domaine des musées en plein air.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 1969, 2; 134-143
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Małopolska architektura drewniana w grafice artystycznej Dwudziestolecia (1918-1939)
Wooden Architecture of Małopolska in the Graphic Arts of the Years 1918-1939
Autorzy:
Maksymiuk, Michał
Marcinek, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/535983.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
Małopolska
architektura drewniana
grafika
Opis:
Dominating the landscape of Małopolska over centuries, the wooden architecture was not deemed to be interesting for many years, although it was an indispensable element of the cultural landscape of the region. As late as in the 19th century, artists going out and searching for picturesque background for genre scenes noticed whitewash houses, round domes of orthodox churches and towers of Roman Catholic churches. Works discussing the topic of wooden architecture in the years 1918-1939 may be divided into two groups – works aiming at possibly close presentation of the reality and those where wooden architecture has been treated as a cultural framework for e.g. scenes presenting folk customs, but without any attempt to make buildings more individual. Wooden architecture had a strong influence on the works of Jan Kanty Gumowski, Józef Pieniążek, Janina Nowotnowa. Formally processed, it is present in the works of Józef Kluska-Stawowski, Tadeusz Kulisiewicz, Bogna Krasnodębska-Gardowska and others. More unrealistic, almost as an ideogram, it has been used in works of a wide range of artists whose master was Władysław Skoczylas. The topic of folk customs, and, as a consequence, of wooden architecture, was often used in the works of Stanisław Ostoja-Chrostowski, Jan Wojnarski or Edmund Bartłomiejczyk. Artists were most interested in Podhale, submontane areas and wooden architecture of the region, but other regions of Małopolska also had their admirers. In the interwar period, graphics lost their former documentary significance, but it does not mean that monument experts should loss their interested in them. It often presents a world which does not exist. It is also a proof of the interest in wooden architecture, its sophisticated and, at the same time, archaic form.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2013, 1-4; 309-323
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zabytkowa architektura drewniana jako element zachowania walorów historycznych miast na Podlasiu
Historic wooden architecture as an element of preserving the values of historical towns in Podlasie
Autorzy:
Owerczuk, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/390667.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Politechnika Lubelska. Wydawnictwo Politechniki Lubelskiej
Tematy:
zabytek
architektura drewniana
miejska architektura drewniana
monument
wooden architecture
urban wooden architecture
Opis:
Miasta ulegają ciągłym przeobrażeniom. Nowy kształt urbanistyczny i nowa zabudowa wkraczają do dzielnic historycznych miast. Zachowana zabytkowa architektura przeważnie nie zawiera spektakularnych obiektów. Natomiast jako całość jest cennym świadkiem epoki. W miasteczkach nierzadko ważną rolę odgrywa zabudowa drewniana, chociaż przeważnie zachowana w szczątkowym stanie. Na Podlasiu duże nasycenie zabudową drewnianą było charakterystyczne dla małych miast. Jednym z nich jest Bielsk Podlaski. Na jego przykładzie zostanie omówiony problem zmiany dawnego charakteru miasta, którego ważnym elementem była architektura drewniana.
Cities are constantly changing. The new urban shape and new buildings are entering the districts of historical towns. The preserved historic architecture usually does not contain spectacular objects. However, as a whole, he is a valuable witness of the era. In towns, wooden buildings often play an important role. Often preserved in residual condition. In Podlasie, high saturation with wooden buildings was characteristic of small towns. One of them is Bielsk Podlaski. His example will discuss the problem of changing the old character of the town. Its important element was wooden architecture.
Źródło:
Budownictwo i Architektura; 2018, 17, 1; 49-54
1899-0665
Pojawia się w:
Budownictwo i Architektura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stara i nowa drewniana zagroda w Rzeszowie
Old and new wooden farm in Rzeszow
Autorzy:
Patoczka, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/107180.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydział Biologiczno-Rolniczy
Tematy:
drewniana architektura
tradycja
adaptacja
kreacja
wooden architecture
tradition
adaptation
Rzeszow
creation
Opis:
We współczesnych, wielkich miastach, a do takich zaliczyć możemy Rzeszów, kształtowanie i  ochrona drewnianej, tradycyjnej architektury staje się coraz trudniejsza. Zachowane jeszcze śladowo stare zagrody i  pojedyncze budynki, z  reguły położone na obrzeżach, na terenach dawnych wsi i jurydyk, są adaptowane do nowych standardów. Przebudowy i  rozbudowy polegają na całkowitej zmianie formy zewnętrznej i struktury wnętrz obiektu. Istnieje jednak wiele możliwości nawiązania do drewnianego wątku architektury i zdobnictwa ludowego w  nowoczesnych domach. Stąd próba opisania i  narysowania tego co stanowi dziś realny zakres zastosowań detali drewnianych w zdobieniu nowych domów . Wznoszone na małych, miejskich działkach, przy osiedlowych uliczkach, mogą być otoczone ogródkami kwiatowo – warzywnymi i drzewami sadowymi. Przekonanie o takim właśnie kierunku działania nie jest jednak powszechne, a przeważa pogląd o nowobogackim, wielkomiejskim, post modernistycznym i uniwersalnym budowaniu i urządzaniu działek.
Within the borders of Rzeszów some traditional homesteads are still visible. Wooden architecture should be protected or adapted for the preservation of local history and traditions. Many examples indicate ugly and non-functional remodeling of such buildings. Therefore, we must indicate the possibility of linking “old and new” in order to preserve the beauty of form, richness of content and usability of new houses which are built on small, internal plots.
Źródło:
Topiarius. Studia krajobrazowe; 2015, 1; 35-48
2449-9595
2543-926X
Pojawia się w:
Topiarius. Studia krajobrazowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ochrona zabytków w Rumunii
THE PRESERVATION OF HISTORICAL MONUMENTS IN ROUMANIA
Autorzy:
Brykowski, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/537143.pdf
Data publikacji:
1972
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
ochrona zabytków w Rumunii
Komisja Zabytków Historycznych
konserwatorstwo rumuńskie
drewniana architektura cerkiewna Rumunii
Opis:
The article presents some aspects connected with organisation of preservation of historical monuments in Roumania. The preservation work is strictly separated from museum work. The highest and also the only preserving authority, called under the new post-war act of 1960, is the Direction of Historical Monuments; whereas museum work is subordinate to the Ministry of Culture and Art. Activities, such as studying and designing of preservation work as well as survey and supervision, are concentrated in the Direction of Historical Monuments. Moreover The Commitee for Culture and The Building Commitee of each district are concerned with the problems of historical monuments. Quite a boom may be observed now in the way of restoration, because of recent including of those problems into the sphere of touristics development programme. Hence most objects being restored at the moment lie in Bukovina, in Central Transylvania, in Bucureçti and its proximity, as well as in Dobruja. The preservation of historical monuments enjoys in Roumania the status of cultural, national, almost patriotic action, although it finally yields a return. „Green light for preservation problems” and the state is consequently financing that undertaking. Some methods and final effects of preservating certain buildings may be objectionable, but the grand style in which the works are conducted rends one absolutely jealous. The reconstruction of the old dwellingshopping center in Bucureçti sets a good example, as well as the building of Vlach Skansen in Curtiçoara, Oltenia.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 1972, 2; 108-116
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zagadnienia związane z fundacją drewnianego kościoła w Haczowie w kontekście najnowszych ustaleń chronologicznych
Issues Related to the Founder of the Wooden Church in Haczów in the Context of the Latest Chronological Findings
Autorzy:
Łopatkiewicz, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1376011.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Karpacka Państwowa Uczelnia w Krośnie
Tematy:
Haczów
drewniana architektura sakralna
gotyckie malowidła ścienne
Haczow
wooden sacral architecture
gothic wall paintings
Opis:
Celem artykułu była prezentacja wyników badań Autora nad problematyką fundacji kościoław Haczowie, jednego z najważniejszych zabytków sakralnej architektury drewnianej w kraju.Badania dendrochronologiczne dowodzą, iż świątynia została zbudowana około 1459 roku.Kościół w Haczowie jest zatem jednym najstarszych i najlepiej zachowanych zabytków drewnianejarchitektury sakralnej na ziemiach polskich. Autor przypuszcza, iż fundatorem kościołamógł być sam Kazimierz Jagiellończyk, zaś ważną rolę w fundacji, przede wszystkim jednakorganizacji samej akcji budowlanej, odegrali: ówczesny sołtys wsi Mikołaj Lemkircz – ławniksądu wyższego prawa niemieckiego w Sanoku oraz Mikołaj Klukwicz – mieszczanin i rajcakrośnieński – właściciel wsi Haczów. Przypuszczalny udział w fundacji rajcy krośnieńskiegoMikołaja Klukwicza wskazuje na Krosno, jako najbliższy i największy ośrodek miejski,z którego pochodzić mogli rzemieślnicy prowadzący prace ciesielskie.Odrębnym zagadnieniem jest osoba fundatora malowideł w tym kościele, powstałych (jakwiemy) w roku 1494. Zdaniem autora ich fundatorem był mieszkający w Haczowie szlachcicStanisław Jeżowski – przewodniczący sądu wyższego prawa niemieckiego w Sanoku W roku1494 (a więc roku fundacji malowideł), Jeżowski pożycza od Mikołaja Juriowskiego 600 złw złocie pod zastaw sołectwa (wsi) w Haczowie. Dług mógł mieć bezpośredni związek z fundacjąmalowideł w kościele w Haczowie. Za ufundowaniem przez niego tychże malowidełprzemawia również dwukrotna obecność przedstawień św. Stanisława (patrona fundatora)w dekoracji malarskiej prezbiterium kościoła.
The aim of this article is the presentation of the Author’s research results concerning the issue of the founder of the wooden church in Haczów, one of the most important sacral architecture monuments in Poland. Dendrochronological studies prove that the sanctuary was built around 1459. The church in Haczów is most definitely one of the oldest, and best preserved monuments of wooden sacral architecture on the Polish lands. The Author assumes that the founder of the church most likely was Casimir Jagiellon. However, other important roles in the building of the church, were played by then village administrator, Mikołaj Lemkircz, a juror of the Higher Court of German Law at the Castle in Sanok and Mikołaj Klukwicz, townsman and town councillor from Krosno, as well as owner of Haczów village. Presumable contribution to the foundation made by Mikołaj Klukwicz (Krosno councillor) points to Krosno as the nearest and the largest municipal centre from which some of the craftsmen performing carpentry work could have come. A separate issue is the person who was the founder of the paintings in the aforementioned church. The paintings were created (as we know) in 1494. According to the Author, their founder was Stanisław Jeżowski living in Haczów, a noblem and the leader of High German Court in Sanok. In 1494, the year of the painting foundation, Jeżowski borrowed 600 zloty in gold from Mikołaj Juriowski by way of pledge on the Haczów village. This debt may have been directly related to the foundation of the paintings in the Haczów wooden church. Another reason to believe that he founded these paintings is the double presence of the depictions of St. Stanislaus (the founder’s patron saint) in the painting decoration of the church presbytery.
Źródło:
Studia Pigoniana; 2020, 3, 3; 187-204
2657-3261
Pojawia się w:
Studia Pigoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odkrycie najstarszej datowanej drewnianej cerkwi w Ukrainie
Finding of the oldest dated wooden church in Ukraine
Autorzy:
Slobodian, Vasyl
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/536838.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
architektura cerkiewna
cerkiew
architektura drewniana
Stara Skwarzawa
Ukraina
Opis:
The article presents the circumstances of finding the oldest wooden tserkva in Ukraine, in the village Stara Skvaryava near Zhovkva. The finding was made on the occasion of creating documentation of the renovation of that disused church. The oldest references to the village Skvaryava come from 1515, and to the church itself – from 1578. The subsequent broader information regarding the church appeared in the 18th century protocols of parish visitation. The protocols contain also information about moving the church from Glinsk to Stara Skvaryava in 1715. That building is identified as a wooden single domed eastern type church from the 16th century on the basis of an analysis of sources. Along with the church, an iconostasis with icons from various periods was moved to Stara Skvaryava. Its oldest part was probably made by the masters from Przemyśl in the 16th century, and the other parts in the 17th and 19th century. The protocol of a Dean’s visitation of 1792 informs that the church was restored at the end of the 18th century. From 1947 to 1989 the church was closed. Opened in the early 1990s, it was used until completion of construction of a new brick church in 1995. The monument, abandoned since then, needed an urgent renovation. According to some sources, the currently existing wooden church was built in 1820. However, the earlier origin of the church can be confirmed by the window openings typical of the beginning of the 18th century. The discovery in 2008 of the inscriptions on the wall of the nave: „АФИ” and „ѿ АѰ Сей цркви С лѣтъ без осми”, allows unambiguously to date the church at 1508 and confirms the information of its moving from Glińsk. The celebrations of the quincentenary of the church on Michaelmas in 2008 became a true feast for all inhabitants and unified them in the pursuit of preservation and restoration of the original look of the church. In spring 2009 renovation works began and were continued in the next years when financial resources were available. Taking into consideration a unique character of the church and its original equipment, as well as the fact that this is the oldest Ukrainian wooden eastern type church with a known date of construction, it is necessary to aim at listing it in the National Register of Cultural Heritage of Ukraine.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2014, 1; 75-87
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dziedzictwo drewnianej architektury w Polsce
Heritage of wooden architecture in Poland
Autorzy:
Szałygin, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/538495.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
architektura drewniana
budownictwo drewniane
ochrona zabytków
dziedzictwo
Opis:
Temples occupy a special place in the history of wooden architecture in Poland. Wooden manor houses are an inherent feature of our landscape, too. Wood was also used in the construction of public utility buildings, mostly taverns and village inns, often featuring interregional style characteristics. There is also a great variety of wooden structures used for industrial and craft purposes in rural areas. Other examples of wooden architecture can be found in built-up areas of small towns, typologically corresponding to the requirements of the historical delineation of land parcels, as well as in summer resorts and spas dating back from the turn of the 19th century. Wooden buildings and structures are of course the most abundant in the country. Buildings made of timber were prevalent in rural areas until the late fifties of the 20th century. Since early sixties, however, the number of wooden buildings has been decreasing steadily, which is mostly attributable to devastation and to a lesser extent to modernization trends. As a result, the traditional timber construction industry has completely disappeared in many regions of Poland. The small percentage that has survived serves as a proof of its architectural value, constituting a one-of-a-kind wooden architecture heritage on a European and even on a global scale. In fact, the most important Polish contribution to the history and evolution of global architecture is associated with wooden architecture. Preservation of historical monuments and sites in Poland has been approached with concern for centuries and has a long history and tradition. Since the second half of the 19th century, preservation of memorabilia and objects from the past, which provide historical insights into the previous epochs and events, has been regarded as a moral obligation, in accordance with the principle that the most important values should be passed down not only within the family, but also as items of national heritage. The preservation and care of historical monuments was regulated by legislative means soon after Poland regained its independence in order to ensure legal protection for specific objects of national heritage. Public administration bodies were also established to perform tasks associated with the preservation of historical sites and buildings. Due to the huge scale of destruction after the Second World War, preservation of historical monuments was practically reduced to conservation (reconstruction) activities in several chosen urban centres. The interest of the then decision makers did not extent to historical buildings and sites in most cities and villages – especially those in the so-called recovered territories or those representing manor architecture formerly belonging to “class enemies”, industrial architecture, parks, gardens and cemeteries. Wooden buildings and structures were at the highest risk of being destroyed. The transition from conservation interventions to conservation planning is said to have taken place in the mid-fifties of the 20th century. Unfortunately, preservation of historical monuments, including wooden buildings of historical value, was underfunded. Most appropriations were allocated for the most precious and unique buildings and structures. The number of wooden buildings of historical value which have been destroyed or fallen into disrepair since the war is very large. The two existing pieces of legislation: the Act on the protection of cultural heritage assets and the Act on the protection and care of historical monuments and sites have not been effective in preventing their disappearance from our landscape. The protection of the remnants of wooden architecture in our cultural landscape should be given more focus in today’s conservation activities (mostly in situ measures) to preserve the largest possible number of wooden structures in their original state, because it is this authenticity that makes them so precious. To this end, the local carpentry culture and the local wooden construction traditions must be revived if wooden structures of historical value are to be restored in a professional way by properly qualified carpenters and contractors. Conservation plans should take advantage of the revival of interest in wood as a construction material in the last two decades. More and more houses are being designed with wood as the principal construction material or one of construction materials, drawing on the tradition of century-old regional forms and restoring harmony and visual balance of our landscape. This means that the heritage of Polish wooden architecture will be continued in a new dimension and in a new space, revealing the beauty and plasticity of this material and its technical potential, often not fully appreciated or known.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2013, 1-4; 281-298
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z dziejów ochrony drewnianej architektury kościelnej w Polsce. (Karty z działalności TOnZP w latach 1907-1914)*
STUDIES IN THE HISTORY OF THE PROTECTION OF WOODEN MONUMENTS OF SACRAL ARCHITECTURE IN POLAND (PROCEEDINGS OF THE SOCIETY FOR PROTECTION OF THE MONUMENTS OF THE PAST 1907—1914)
Autorzy:
Brykowski, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/536276.pdf
Data publikacji:
1977
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
Towarzystwo Opieki nad Zabytkami Przeszłości
architektura drewniana
ochrona architektury drewnianej
drewniana architektura sakralna
kościół drewniany w Białyninie
kościół w Brzeźnicy Starej
kościół w Olbierzowicach
kościół w Zborówku
Opis:
The Society for Protection o f the Monuments of the Past was formed in Warsaw, June 28, 1906. At that time when Poland was partitioned — and, thus, deprived of her statehood and its bodies — the Society exercised not only a social function but also that of a national and formal conservation service. At the early stage of its activities the Society managed already to cover with the latter the whole o f the Russian sector o f partitioned Poland. The proceedings involved were oriented on protection and conservation of the monuments o f wooden sacral architecture and laic building as well. A telling illustration of that trend was the exhibition of the monuments o f Polish architecture, mainly the wooden one, organized in 1915. The author deals with four old wooden churches, whose documentation is to be found in the Society’s archives. In 1907 energetic steps were taken up by the Society in order to prevent demolition of the three-aisled basilica at Białynin, dating from 1521. Those endeavours were not, however, crowned with success and that has remained of that historical monuments is but a portal o f sacristy — a rare instance of architectonic wooden relief. The second wooden church — at Brzeźnica Stara, early 16th century, burnt during the hostilities in 1939 but is known to us due the photographs taken, and the descriptions and drawings made, by the members o f the Society in 1908. A similar documentation pertains to the non-extant church at Olbierzowice (1468). Now what owes its survival to the Society is the parish church at Zborówek (1459), the oldest of the dated wooden churches in Poland. It was the Society’s members that effectively opposed, in 1913, the project o f its demolition. The author states in conclusion that irrespective o f the failure of some of the preventive measures taken up by the Society, its activities in the sphere of surveying and documentation have resulted in collection of an extremely valuable material which has saved many a historical monument from sinking into oblivion.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 1977, 3-4; 117-128
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pomiar, inwentaryzacja i diagnostyka drewnianej architektury wernakularnej - wybrane zagadnienia zastosowania technologii skanowania naziemnego
Measurement, inventory and diagnostics of wooden vernacular architecture - selected issues the use of terrestrial scanning technology
Autorzy:
Zapłata, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/391017.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Politechnika Lubelska. Wydawnictwo Politechniki Lubelskiej
Tematy:
drewniana architektura wernakularna
metody nieinwazyjne
skanowanie
inwentaryzacja
analiza
wooden vernacular architecture
non-invasive methods
scanning
inventory
analysis
Opis:
Ochrona, konserwacja i utrzymanie zabytkowej architektury drewnianej wymaga szeregu działań, pośród których znaczącą role odgrywają zagadnienia pomiaru i diagnostyki obiektów. Współczesne technologie, w tym pojawiające się narzędzia fotogrametryczne - skanujące, oferują nowe rozwiązania w tym zakresie, stanowiąc zarazem potencjał, który warto wykorzystać w działaniach na rzecz drewnianej architektury wernakularnej. Celem artykułu jest omówienie podstawowych zagadnień związanych z zastosowaniem technologii skanowania, zwłaszcza skanowania laserowego, w pomiarze, inwentaryzacji i diagnostyce drewnianej architektury wernakularnej. Problematyka jest prezentowana na wybranych przykładach obiektów zabytkowych, celem zilustrowania i przedyskutowania zagadnień metodycznych, z ukierunkowaniem na wskazanie potencjalnych rozwiązań inwentaryzacyjno-analitycznych. Artykuł skupia się wokół następujących zagadnień: (1) skanowanie zabytkowej architektury drewnianej jako element procesów digitalizacyjnych (mikroskopia 3D, ramiona skanujące, skanowanie strukturalne, skanowanie geodezyjne); (2) wyzwania i problemy; (3) zalecenia i wskazania w zakresie działań inwentaryzacyjnych z zastosowaniem nowoczesnych technologii pomiarowych. W końcowej części artykułu prezentowane są wnioski oraz postulaty badawcze na przyszłość w zakresie stosowania technik skanowania w odniesieniu do zabytkowej architektury drewnianej.
The article aims is to discuss basic issues related to the use of scanning technology, especially laser scanning in the measurement, inventory and diagnostics of wooden vernacular architecture. The article focuses on the following issues: (1) scan of the historic wooden architecture as part of the process of digitization (3D microscopy, scanning arms, structural scan, terrestrial laser scanning ); (2) the challenges and problems; (3) recommendations and guidance in inventory operations using modern measurement technologies.
Źródło:
Budownictwo i Architektura; 2015, 14, 4; 165-181
1899-0665
Pojawia się w:
Budownictwo i Architektura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problemy drewnianej architektury sakralnej na Lubelszczyźnie z okresu dwudziestolecia międzywojennego
Problems of Wooden Sacred Architecture in the Lublin Region Coming from the Period Between Two World Wars
Autorzy:
Błotnicka-Mazur, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1887741.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
dwudziestolecie międzywojenne
drewniana architektura sakralna
Bohdan Kelles-Krauze
Tadeusz Witkowski
Franciszek Kopkowicz
interwar period
wooden sacred architecture
Opis:
Architektura drewniana od kilku stuleci jest nieodłącznym elementem polskiego krajobrazu. Szczególną rolę odgrywają w nim kościoły, które powoli znikają z architektonicznego pejzażu. Budowle powstałe w okresie dwudziestolecia międzywojennego stanowią odrębną grupę. Po zakończeniu I wojny światowej i odzyskaniu przez Polskę niepodległości pojawił się problem wyboru odpowiedniej formy architektonicznej dla nowych świątyń. Zastosowana konstrukcja, układy planistyczne i rozwiązania przestrzenne w połączeniu z preferencjami inwestorów zadecydowały o dominacji tradycyjnych form architektonicznych, odwołujących się do nurtu „swojskiego” i stylów historycznych. Poszukiwania „swojskości”, rozumianej jako nawiązywanie do wzorów przeszłości, przebiegały od popularnego pod koniec XIX wieku stylu zakopiańskiego po typ kościoła charakterystyczny dla ziem górskich, z dominującą wieżą na fasadzie. Przegląd form przedwojennych kościołów drewnianych Lubelszczyzny pozwala uznać je za typowe na tle drewnianej architektury sakralnej, powstającej w omawianym okresie na terenie całego kraju. Na Lubelszczyźnie powstało około czterdziestu drewnianych kościołów, z których blisko połowa już nie istnieje lub przestała pełnić swoją pierwotną funkcję. Do najciekawszych realizacji należą projekty wykonane przez dyplomowanych architektów, związanych z administracją państwową. Bohdan Kelles-Krauze był autorem trzech kościołów drewnianych na Lubelszczyźnie: w Leszkowicach, Kłodnicy Dolnej i Olbięcinie. Tadeusz Witkowski zaprojektował kościół dla dzielnicy Dziesiąta w Lublinie, przeniesiony do Pilaszkowic w latach 80. XX wieku. Interesujący projekt kościoła w Białej Ordynackiej z malowniczymi sobotami i charakterystycznym zakopiańskim dachem, wykonany przez Franciszka Kopkowicza nie doczekał się realizacji. Poważnym problemem jest powolne „umieranie” drewnianych kościołów, powstałych w dwudziestoleciu międzywojennym, które są stosunkowo młodymi zabytkami. Często zbyt ciasne dla potrzeb parafii, nie wytrzymują konkurencji bardziej okazałych, nowych, murowanych budowli. Nawet wpis obiektu do rejestru zabytków nie zawsze stanowi jego skuteczną ochronę.
Wooden architecture has been a typical element of the Polish landscape for a few centuries. A special role is played by churches that at present are slowly disappearing from the architectural landscape. Ones that were built in the period between the two World Wars are a separate group. After the end of World War I and after Poland regained independence the problem appeared with choosing a proper architectural form for new churches. The structure, planning arrangements, and spatial solutions that were used, combined with the investors’ preferences, decided that traditional architectural forms dominated; they referred to the “familiar” current and historical styles. A search for “familiarity” understood as referring to the patterns from the past, ranged from the Zakopane Style architecture that was popular at the end of the 19th century, to the type of church characteristic of the Polish highlands, with a dominating spire over the façade. A review of the forms of the wooden churches built before the Second World War in the Lublin region allows stating that they are typical against the background of wooden sacred architecture of the whole country. In the Lublin region about forty wooden churches were built; and nearly half of them do not exist at the moment, or they ceased to perform their original function. The most interesting ones include the projects carried out by professional architects, bound up with the state administration. Bohdan Kelles-Krauze was the author of three wooden churches in the region: in Leszkowice, Kłodnica Dolna and Olbiecin. Tadeusz Witkowski designed the church for the Dziesiąta Quarter in Lublin, transferred to Pilaszkowice in the 1980s. An interesting project of a church in Biała Ordynacka with picturesque “sobotas” and a characteristic roof in the Zakopane Style by Franciszek Kopkowicz finally was not carried out. A serious problem is posed by the slow “dying” of wooden churches built in the interwar period that are relatively new monuments of the past. Often they are too small for their parishes and they cannot win a competition with more impressive, new brick or concrete structures. Even if they are entered in the list of vintage buildings, it does not always protect them efficiently.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2014, 62, 4; 111-129
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wooden architecture in studies by Tadeusz Obmiński
Architektura drewniana w badaniach Tadeusza Obmińskiego
Autorzy:
Kurek, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/370118.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie. Wydawnictwo Uczelniane ZUT w Szczecinie
Tematy:
Wooden architecture
Lviv architecture
Obmiński Tadeusz
architektura drewniana
architektura Lwowa
Opis:
Tadeusz Obmiński is a leading representative of Lviv architects. He is a precise documentalist, sensitive designer and didactic teacher - professor at the Lviv Polytechnic. Being an active designer and builder at the same time, he was a great researcher of wooden architecture relics of the former Eastern Galicia. In the 1970s, a modest part of his drawing heritage was found in Lviv. This collection is still waiting for scientific preparation and presentation in a separate publication. His inventory drawings and publications are an inspiration for next generations of researchers in wooden architecture.
Tadeusz Obmiński to czołowy przedstawiciel architektów Lwowskich. To precyzyjny dokumentalista, wrażliwy projektant i dydaktyk - profesor Politechniki Lwowskiej. Będąc czynnym projektantem i budowniczym jednocześnie był świetnym badaczem reliktów architektury drewnianej dawnej Galicji Wschodniej. W latach 70. XX w. znaleziono we Lwowie skromną część jego rysunkowej spuścizny. Zbiór ten wciąż czeka na naukowe opracowanie i prezentację w oddzielnej publikacji. Jego rysunki inwentaryzacyjne i publikacje są inspiracją dla kolejnych pokoleń badaczy architektury drewnianej.
Źródło:
Przestrzeń i Forma; 2018, 36; 297-310
1895-3247
2391-7725
Pojawia się w:
Przestrzeń i Forma
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Drewniane świątynie odzyskują blask – prace konserwatorskie przy wybranych zabytkach północno-wschodniego dorzecza Sanu (północnej części województwa podkarpackiego) na przykładzie Ulanowa, Dąbrówki, Krzeszowa i Huty Krzeszowskiej
Wooden churches regain their glamour – conservation works at the selected monuments of the north-eastern basin of the San river (the northern part of the Podkarpackie Voivodeship), the cases of Ulanów, Dąbrówka, Krzeszów and Huta Krzeszowska
Autorzy:
Podubny, Bartosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/539548.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
architektura sakralna
architektura drewniana
drewniane kościoły
drewniane cerkwie
prace remontowo-konserwatorskie
Opis:
The article presents a group of wooden churches located in the northern part of the Podkarpackie Voivodeship, in the area of the Nisko county. The county is divided by the San river, and the monuments in question are located on the right-bank part, at a close distance from each other. In the introduction the author presents the reasons for selecting the churches in Dąbrówka, Krzeszów, Huta Krzeszowska and Ulanów. The main argument was the fact that they have been subjected to serious repair and maintenance works in recent years. Another one is an attempt to present these not well-known monuments to a wider audience. Then the reasons for their limited recognition are explained. The article also briefly discusses the context of a historic changes of national and governmental affiliation of the area where the churches are located and the effects of them. In the next part of the text, which is fundamental for the article, the author presents individual monuments. First, the cemetery church in Ulanów is described. Its fire in 2002 drew greater attention to other surviving wooden churches in the area. Works at this temple have already been accomplished, while in recent years a renovation of the parish church in Ulanów were started (another monument described in the article). The description of particular monuments includes their history presented in a synthetic manner, a short description of the buildings with a focus on the most significant parts, as well as a reference to the valuable elements of the equipment. A greater emphasis was put on the presentation of the known repair and maintenance works from around 19th century, through the 20th century, and finally underlining the works carried out in recent years. A longer paragraph is devoted to another wooden church situated in Dąbrówka because the building has several enigmatic features suggesting that it should become an object of a broader historical and architectural research. After the description of the recent conservation works concerning the monuments, the article shows the direction in which the subsequent projects proposed by the owners should follow, and it suggests other objectives as worth considering. This is the case of the description of the next church located in Huta Krzeszowska. In the church bell tower there is a polychrome under which the author noticed another, older painted layer. Owing to the condition of the polychrome, it is suggested to urgently examine it and perform conservation works. The last monument described is located in Krzeszów. It is an extraordinary church, owing to its form, size and an exceptionally precious inner decoration. In this case, attention was focused on local Association “Rotunda” which made a great contribution to rescue and gradually restore the church in Krzeszów. The article is summed up by a short description of the progress of works on particular monuments and the presentation of conclusions. They relate to the applied method of covering wall and roof. It is also emphasized that there is a need of care for accurate reproduction of woodwork. Another conclusion is a visible great commitment of the parishioners to the preparation and conduct of the repair works. A final remark concerns other churches which, unfortunately, are not treated with such care as the described ones. The church in Zarzecze, close to Ulanów, was given as an example.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2014, 1; 119-140
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Budowle służące zabawom przyjemnym a tem samem przy wodnej kuracji bardzo pożytecznym”. O drewnianych domach zdrojowych, teatrach i estradach w polskich uzdrowiskach w XIX i na początku XX wieku
‘Buildings Serving Pleasant Pastime, thus a Useful Complement to Water Therapy.’ On Wooden Spa Houses, Theatres, and Stages in Polish Resorts in the 19th and Early 20th Century
Autorzy:
Ruszczyk, Grażyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16005102.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
uzdrowiska
architektura uzdrowiskowa
drewniana architektura
architektura XIX i początku XX w.
spas
spa architecture
wooden architecture
19th- and early-20th-century architecture
Opis:
Właściciele i administratorzy uzdrowisk, aby sprostać wymaganiom stawianym przez zamożnych gości, którzy oczekiwali nie tylko skutecznej kuracji, ale również bogatej oferty kulturalnej i towarzyskiej, musieli zapewnić rozmaite rozrywki i atrakcje. W związku z tym organizowali występy zespołów teatralnych, koncerty, bale, spotkania, odczyty itp. Dlatego w uzdrowiskach powstawały domy zdrojowe mieszczące sale balowe, czytelnie, restauracje, kawiarnie, pokoje do gier. Budowano też teatry, a w parkach estrady muzyczne. Artykuł poświęcony jest właśnie tym budynkom, pochodzącym z kilku wybranych uzdrowisk uważanych za polskie, powstałych na terenie I Rzeczpospolitej. Są to uzdrowiska najstarsze (z 1. połowy XIX w.), największe i działające do dzisiaj: Busko, Ciechocinek, Druskienniki, Iwonicz, Krynica, Solec, Szczawnica i Truskawiec oraz młodsze (z 2. połowy XIX w.), ale znane i nadal funkcjonujące – Zakopane i Połąga. Tematem są budynki drewniane, ponieważ to one do początków XX w. decydowały o krajobrazie architektonicznym polskich uzdrowisk. Większość z nich uległa zniszczeniu, znane są jedynie z materiałów ikonograficznych i opisów.
In order to meet the expectations of wealthy visitors, who did not only anticipate effective treatment, but also rich cultural and social attractions, spa owners and administrators had to provide different entertainment and fun. With this purpose in mind they would hold shows of theatre companies, concerts, balls, soirees, lectures, etc. Therefore the spa houses raised in resorts featured ball rooms, reading rooms, restaurants, cafes, gaming rooms. Also theatres were built, and stages for music shows were mounted in parks. The paper is dedicated to these very buildings that came from several selected spas considered to be Polish and raised in the territory of the Polish-Lithuanian Commonwealth. On the one hand they are the oldest spa resorts (from the first half of the 19th century), the largest and operating until this very day: Busko, Ciechocinek, Druskienniki (Druskininkai, t. Lithuania), Iwonicz, Krynica, Solec, Szczawnica, and Truskawiec (Truskavets, t. Ukraine), as well as newer ones on the other (from the second half of the 19th century), but well known and still operating today: Zakopane and Połąga (Palanga, t. Lithuania). The paper is focused on wooden structures, since it was them that until the early 20th century determined the architectural landscape of Polish spas. With the majority having been destroyed, they are known only from iconographic materials and descriptions.
Źródło:
Biuletyn Historii Sztuki; 2020, 82, 4; 601-640
0006-3967
2719-4612
Pojawia się w:
Biuletyn Historii Sztuki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 93

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies