Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "drama, theatre" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 97
Tytuł:
Шекспировские римейки в современной российской драме
Shakespearean Remakes in Recent Russian Drama
Autorzy:
Шамина, Вера Б.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22446760.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
post modernism
Russian drama
theatre
play
intertextuality
remake
Shakespeare
Hamlet
Opis:
The article addresses postmodern plays by recent Russian playwrights, which use the plot of Shakespeare’s Hamlet, such as L. Petrushevskaya, B. Akunin, V. Korkiya and brothers Presnyakov. It demonstrates different techniques and approaches they use to deconstruct the original text. In the end the author comes to the conclusion that these playwrights in their games with classics to a great extent follow the path that was laid by the Bard himself.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 2013, Zeszyt specjalny 2013; 115-124
1427-9681
2353-4834
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Семантика театра в повести И. С. Тургенева После смерти (Клара Милич)
Theatre stratum in Turgenev’s Clara Milich
Autorzy:
Шелогурова, Галина
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22446748.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
theatre
drama
tragedy
mythos
the category of action
Opis:
The article presents an attempt of interpretation of the last story by Turgenev from the point of view of theatre as a specific cultural and social phenomenon. This approach enables us 1) to distinguish between concepts of drama and tragedy as they are used in the text and metatext of the story; 2) to get out of the text’s boundaries and to involve biographical and historical contexts to the analysis.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 2013, 6; 45-54
1427-9681
2353-4834
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Русская современная политическая драма в отношении к традиции
Contemporary Russian political drama vis-à-vis tradition and continuity
Autorzy:
Olaszek, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22593058.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
contemporary Russian drama
political theatre/drama
recent Russian drama vis-à-vis tradition
Opis:
Eminent Russian theatre makers, playwrights and theatre critics are not unanimous in their opinion on the matter of the indispensability of political drama. The majority of them maintain that there is a need for political drama in the times of excessive politicization of the mass media. However, they make it clear that theatre productions should not be a direct response to the events, actions and political activities of the governing authorities, individuals and organizations, but merely reflections on the human condition in the new social reality. The subject of our study is the issue of references in the recent Russian political drama to the the politicized Soviet plays of the 1970 with respect to the theme: an individual vs. government, the principles of exercising power, democracy and equal rights and the role of the mass media; and with respect to artistic means of expression: narrative and journalistic, a documentary and parodic manner, the poetics of the absurd and non-canonical genre stylization. From the point of view of the theme, the contemporary drama continues the tradition of the leading playwrights of the ‘new wave’, and as for the way of expression, new solutions are proposed, such as: irony, parody, and the idea of the absurd, with reference to theatre of the absurd.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 2012, 5; 164-171
1427-9681
2353-4834
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Россия в зеркале современной драмы. Коллаж образа
Russia in the Mirror of Contemporary Dramatic Works – Collage of Image
Autorzy:
Olaszek, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22446767.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
contemporary Russian drama
image of present-day Russia in contemporary theatre
new Russian drama – poetics
Opis:
This paper attempts to reconstruct the image of present-day Russia, as presented in the contemporary Russian theatre. Combining isolated fragments of new post-perestroika reality into a cohesive whole: the social status of the intelligentsia, of ordinary people, young people and senior citizens and problems of settling accounts with the Communist past and the Chechen war, which have been scattered throughout individual dramatic works, makes it possible to show the author’s appraisal of the social changes. These are expressed through the employment of such metaphorical words and phrases as ‘madhouse / loony bin’, [a right] ‘farce’, [totally] ‘chaotic’, ‘new broom sweeps clean’ etc. The object of scientific reflection is also the ways of artistic realization of the image of Russia. The various means of artistic expression employed in the ‘new drama’: modifications of genre and time-space modifications, historical figures and simulacra, various stylistic means, like irony and grotesque, rhetorical figures, notional metaphors; and finally, inter-textual quotations and references taken from a vast store of pop culture and the language of mass media impart a collage-like atmosphere to the image, which allude through its aesthetics to the theatre of absurd.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 2013, Zeszyt specjalny 2013; 15-29
1427-9681
2353-4834
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Маяковский на сценах венгерского театра
Mayakovsky on the Hungarian Stage
Autorzy:
Kasprzyk, Oliwia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/437008.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Lingwistyki Stosowanej. Katedra Studiów Interkulturowych Europy Środkowo-Wschodniej
Tematy:
Majakowski
teatr węgierski
recepcja literatury rosyjskiej
dramaturgia radziecka
Hungarian theatre
reception of Russian literature
Soviet drama
Opis:
Artykuł poświęcony jest próbie syntetycznego ujęcia problemu teatralnych realizacji utworów i biografii Władimira Majakowskiego na Węgrzech. Proces recepcji literatury rosyjskiej, w tym i Majakowskiego był na Węgrzech utrudniony z powodu silnej odmienności kulturowej i językowej kraju. Po raz pierwszy twórczość Majakowskiego trafiła do węgierskiego czytelnika w czasach politycznego napięcia, w okresie „białego terroru”. Mimo okoliczności, grunt okazał się podatny – część społeczeństwa, w tym literatów, pozytywnie odebrała rewolucję 1917 roku, a Majakowski widziany był jako rewolucjonista formy, ale przede wszystkim po 1945 roku, jako trybun ludów. Taki stosunek do Majakowskiego jako naczelnego głosu rewolucji proletariackiej i twórcy ważnego dla formowania się poetyki socjalistycznej jest obecny w teatrze węgierskim aż do lat 70. Potem, gdy nastąpiła rewolucja teatralna, akcent przeniesiony został na nowatorstwo formy. Mimo to trudno mówić o różnorodności repertuarowej – teatr węgierski zdecydowanie zdominowała Łaźnia, z nielicznymi wystawienia mi Pluskwy czy, dopiero współcześnie, wariację na temat twórczości Majakowskiego, która po raz pierwszy wprowadziła na scenę węgierską fragmenty Misterium Buffo.
The article offers a synthetic review of Hungarian theatrical realizations of Mayakovsky’s biography and works. The process of reception of Russian literature, including Mayakovsky, in Hungary was hindered by country’s strong cultural and language distinctness. For the fi rst time Mayakovsky’s works reached Hungarian reader during politically strained times, namely the period of “white terror”. Despite the circumstances, the ground was fertile – part of the society, including writers positively received the Revolution of 1917, while Mayakovsky was seen as the voice of the revolutionary forms and after 1945 as a tribune of the people. This attitude towards Mayakovsky – seen as the main voice of the proletarian revolution and key author in the process of the formation of socialist poetics – is noticeable in the Hungarian theater until the 1970’s. Then, after a theatrical revolution, accent was placed on his innovative forms. Although there was no real diversity in the repertoire – Hungarian theater was dominated by The Bathhouse, with some exceptions for The Bedbug, or, just until recently, a variation of the works of Mayakovsky, which for the first time introduced fragments of Mystery-Bouff e onto the Hungarian stage.
Źródło:
Przegląd Środkowo-Wschodni; 2017, 2; 217-247
2545-1324
Pojawia się w:
Przegląd Środkowo-Wschodni
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
К вопросу о технике вербатим в русской драматургии первого двадцатилетия XXI века
The Question of the Technique of Verbatim Theatre in Russian Dramaturgy in the First Two Decades of the 21st Century
Autorzy:
Sikora-Krizhevska, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22446731.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
verbatim technique
documentary drama
documentary theatre
modern Russian drama
Teatr.doc
вербатим
документальная драма
документальный театр
современная русская драматургия
Театр.doc
Opis:
Вместе с началом третьего десятилетия ХХI века отмечается двадцать лет существования техники вербатим в российском драматургическом пространстве. В настоящей статье описывается история и специфика российского вербатима, а также разные способы использования и адаптации этой техники в пьесах авторов, связанных, постоянно или эпизодически, с московским Театром.doc. На примере текстов Норд-Ост: Сорок первый день (2002) журналиста и театрального критика Григория Заславского, Новая Антигона (2017) журналистки Елены Костюченко и 67/871 (2017) драматурга Елены Греминой иллюстрируется, что главные различия между пьесами вербатим связаны прежде всего со степенью авторской обработки документального материала. Норд-Ост: Сорок первый день – это расшифровки акции, прошедшей в Театре.doc, дословная запись высказываний ее участников, Новая Антигона – монтаж фрагментов расшифровок судебного процесса, разговоров, историй жизни героинь и цитат из Антигоны Софокла, 67/871 – монтаж фрагментов монологов героев, собранных в тематические блоки, цитат из высказываний Адольфа Гитлера и Генриха Гиммлера и письма немецкого солдата. Разнообразие способов создания текстов вербатим влияет на расширение границ понятия «пьеса» и указывет, что традиционная последовательность возникновения драматического текста и его театрального воплощения потеряла свою актуальность. Специфика пьес вербатим вписывается в современную тенденцию к демократизации театра и драматургии, так как их укорененность в мире реального и документального открывает путь в драматургию авторам, которые раньше не занимались художественной деятельностью.
The start of the third decade of the 21st century marks twenty years of the existence of the verbatim technique in the Russian dramatic space. This article describes the history and specificity of the Russian verbatim theatre, as well as different ways of using and adapting this technique in the plays of the authors associated, permanently or occasionally, with the Moscow-based Teatr.doc. Using the example of texts such as Nord-Ost: Forty-First Day (2002) by journalist and theatre critic Grigory Zaslavsky, New Antigone (2017) by journalist Elena Kostyuchenko, and 67/871 (2017) by dramatist Elena Gremina, it can be concluded that the main differences between verbatim plays are primarily related to the degree of the author’s processing of documentary material. Nord-Ost: Forty-First Day is a transcript of the event that took place in the Teatr.doc, a literal recording of the statements of their participants; New Antigone – the montage of fragments of transcripts of the trials, conversations, life stories of the heroines, and quotes from Sophocles’ Antigone; 67/871 – a montage of fragments of the characters’ monologues united into thematic blocks, quotes from statements from Adolf Hitler and Heinrich Himmler, and letters from a German soldier. The variety of ways to create verbatim texts influences the expansion of the boundaries of the concept of “play” and indicates that the traditional sequence of the emergence of a dramatic text and its theatrical embodiment has lost its relevance. It is concluded that the specificity of verbatim plays fits into the modern trend of the democratisation of theatre and drama, since their rootedness in the world of reality and documentaries opens the way to dramaturgy for those authors who had not been engaged in this type of activity before.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 2022, 15; 23-32
1427-9681
2353-4834
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Интермедијалноста во македонскиот театар
Intermediality in Macedonian theatre
Autorzy:
Петровска-Кузманова, Катерина
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/635583.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
intermediality
performance
postmodern
ready-made
theatre
drama
folklore
Opis:
In the text  Intermediality in Macedonian theatre, which uses the play  Macedonian bloody wedding  by  Vojdan  Chernodrinski,  directed  by  Ljupco  Gorgievski,  as  an  example,  an attempt  is  made  at  representing  intermediality  in  theatrical  performance.  It  is  achieved through  a  ready-made  technique  in  which  a  significant  role  is  played  by  the  music  group Foltin and their performance. They use various props, which they turn into their instruments. This  leads  to  their  actualization  through  dedication  to  their  essence.  In  this  way,  the  old forms  and  elements  of  the traditional folk  culture  cross  the  bounds  of  time,  reading  the folklore signs in the style of the postmodern scene expressions.
In the text  Intermediality in Macedonian theatre, which uses the play  Macedonian bloody wedding  by  Vojdan  Chernodrinski,  directed  by  Ljupco  Gorgievski,  as  an  example,  an attempt  is  made  at  representing  intermediality  in  theatrical  performance.  It  is  achieved through  a  ready-made  technique  in  which  a  significant  role  is  played  by  the  music  group Foltin and their performance. They use various props, which they turn into their instruments. This  leads  to  their  actualization  through  dedication  to  their  essence.  In  this  way,  the  old forms  and  elements  of  the traditional folk  culture  cross  the  bounds  of  time,  reading  the folklore signs in the style of the postmodern scene expressions. 
Źródło:
Poznańskie Studia Slawistyczne; 2012, 2
2084-3011
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Slawistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Драматургія Лесі Українки на сцені українських театрів за 20 років незалежності держави (за матеріалами театральної преси)
Lesya Ukrainka’s Dramas on the Scenes of Ukrainian Theatres in the Past Two Decades of Ukrainian Independence (as Reported by the Theatrical Press)
Dramatopisarstwo Łesi Ukrainki na scenie ukraińskich teatrów w ciągu 20 lat niepodległości państwa (według prasy teatralnej)
Autorzy:
Pushak, Lyubomyr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1929316.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Teatr koryfeuszy”
Teatr Młody Łesia Kurbasa
ukraiński teatr nowoczesny
„życie sceniczne” utworów dramatycznych Łesi Ukrainki
dramat neoromantyczny
niesceniczność utworów dramatycznych Łesi Ukrainki
nowoczesne podejścia reżyserów ukraińskich
recenzje spektakli
festiwale teatralne
analiza repertuaru
„Theater coryphaeus”
The Young Theatre Kurbas
modern ukrainian theater
stage of life dramatic works Lesya Ukrainka
neo-romantic drama
not staginess dramatic works Lesya Ukrainka
modern approach ukrainian directors
reviews of performances
theater festivals
analysis of the repertoire
Opis:
W niniejszym artykule podejmujemy próbę odpowiedzi na dwa pytania: dlaczego utwory dramatyczne Łesi Ukrainki, należące do najwyższych osiągnięć sztuki dramatopisarskiej, w znikomym stopniu były wystawiane przez ukraińskich reżyserów oraz w jakim stopniu taka sytuacja uległa poprawie w ciągu 20 lat niepodłegłości Ukrainy. W tym celu przejrzeliśmy wszystkie dostępne materiały na stronach internetowych teatrów Ukrainy, publikacje wydania internetowego pisma „Кіно-Театр” z lat 2001-2011 oraz materiały z innej prasy internetowej. Na podstawie analizy zebranych materiałów i informacji doszliśmy do wniosku, że cały szereg współczesnych teatrów ukraińskich nowatorsko podchodzi do wcielenia dramatów Łesi. Jednak nadal najczęściej są wystawiane takie dramaty, jak Pieśń lasu (Лісова пісня) і Kamienny gospodarz (Камінний господар).
This paper attempts to answer two questions: Why the dramatic legacy of Lesya Ukrainka, which represents the finest example of European drama writing, has rather been infrequently staged by Ukrainian directors? And to what extent this state of affairs has changed for the better throughout the past two decades of the Ukrainian independent state. To answer these questions, the author has researched all the materials available from the web services offered by Ukrainian theatres, in the internet journal „Кіно-Театр” („Cinema-Theatre”) from the years 2001-2011 as well as in other internet publications. The analysis of the materials led the author to the conclusion that a lot of contemporary Ukrainian theatres adopt an innovative approach to Lesya Ukrainka’s dramatic legacy. However, the stage is still dominated by works such as Pieśń lasu (Лісова пісня) [The Song of the Wood] і Kamienny gospodarz (Камінний господар) [The Stone Host].
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2012, 60, 7; 129-147
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Драматичні етюди Олександра Олеся: символізм і театральність
Short Drama Stories of Oleksandr Oles’: Symbolism and Theatricality
Autorzy:
Chorob, Stepan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807315.pdf
Data publikacji:
2016-02-02
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
theatricality of poetry
lyric drama
poetic theatre
the lyric hero’s character
symbolistic dramaturgical sketches by O. Oles’
Opis:
The article raises the issue of the existence of Ukrainian poetic/lyric dramaturgy. Based on the example of the analysis of lyric-intimate symbolist dramaturgical sketches by O. Oles’, it is proved that the characteristic features of such types of works are the lyric self-expression of the hero resulting from poetic speech, the incredible tenseness of monologues and dialogues, intensification of inner psychological conflict, reduction and erosion of the plot pattern of events, extension of theatricality and the emotional perception of the world and the mental condition of the dramatis personae, et cetera. For clarification of such dramaturgy of the writer, typologically similar plays by other Ukrainian and foreign authors are given.
Źródło:
Studia Ucrainica Varsoviensia; 2016, 4; 463-473
2299-7237
Pojawia się w:
Studia Ucrainica Varsoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Диалог с абсурдом. Заметки о драматургии Михаила Волохова
A Dialogue with the Absurd: Remarks on Mikhail Volokhov’s Dramatic Works
Autorzy:
Mięsowska, Lidia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/968758.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
contemporary Russian drama
absurd
theatre of the Absurd
Martin Esslin
Ionesco
Beckett
Volokhov
Opis:
The article presents an attempt to describe the oeuvre of the Russian and French playwright and theatre theoretician Mikhail Volokhov in the context of his relation to the Russian theatre of the absurd of the 1920s as well as to the 1950s western model of theatre of the absurd, represented by Samuel Beckett and Eugène Ionesco. The author also discusses Volokhov’s dramatic works in reference to the philosophy of existentialism.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 2014, 07; 287-295
1427-9681
2353-4834
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Воплощение мифа о смерти и возрождении (на основе пьесы Ивана Вырыпаева „Июль”)
The Realization of the Myth of Death and Rebirth (in the Play “July” by Ivan Vyrypaev)
Autorzy:
Kurant, Elena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22446769.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Russian modern drama
modern theatre
Ivan Vyrypaev July
ritual studies
mythological theory
liminality
Opis:
This article concerns Russian modern drama, exactly the work of one of its most world famous representatives – Ivan Vyrypaev, 37-year-old actor, theatre and film director and playwright. The drama July by Ivan Vyrypaev is seen in relation to the ritual practices, which are a part of the myth of death and rebirth. Based on contemporary studies of ritual and mythological theory in literature the author identifies in the text of drama a kind of special ‘mifomir’– a structure with its sacred space and time, with the liminal stage of existence of a priest, who is at the same time a victim of a ritual sacrifice in the name of the renewal of life and restoring the cosmos out of chaos. This way of reading contemporary drama reveals her attempt to indicate the relations of the modern man with the eternal values and reflects an attempt to determine the identity and the limits of human being.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 2013, Zeszyt specjalny 2013; 165-172
1427-9681
2353-4834
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Бунт Хмельницького Алоїзa Гонзаги Жулковського — перша драма про українського гетьмана на польській сцені ХІХ ст
Khmelnytskys uprising written by Aloyizy Honzaha Zhulkovskyi is the first drama about Ukrainian hetman on the Polish stage of the 19th century
Бунт Хмелbницкого Алоиза Гонзагы Жулковского - первая драма об украинском гетьмане на польськой сцене ХІХ ст.
Autorzy:
Гарбузюк, Майя
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2178906.pdf
Data publikacji:
2015-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Bohdan Khmelnytskyi
Warsaw National Theatre
Polish drama in the pre–romantic period
Ukrainian–Polish culture relations
Богдан Хмельницкий
Варшавский национальный театр
польская драматургия периода предромантизма
украинско-польские культурные взаимоотношения
Opis:
It was created in 1812 and had short stage run but was never printed. Text preserved in the National Museum Library of Warsaw is the earliest drama text of 19th century devoted to Bohdan Khmelnytskyi. The emerging of this text can be interpreted as the beginning of pre-romantic tendencies and rising interest in history of Ukrainian-Polish relations and Cossack epoch. At the same time, the play was as relevant as ever because there exists a strong desire of playwrights to respond to important social and political problems of that time.
Созданная в 1812 г., эта пьеса имела пусть и короткую, но все же сценическую историю, хотя никогда не была напечатанной. Сохраненый в Библиотеке Национального музея Варшавы экземпляр текста позволет говорить о наиболее раннем из известных нам драматичнеских текстов ХІХ ст., посвященных фигуре Богдана Хмельницкого. Его появление следует понимать как проявление формировавшихся в недрах просветительства преромантических тенденций, а именно - интереса к истории украинско-польских взаимоотношений, епохе казачества. В то же время ьеса и спектаіиь обладали обостренной актуальностью, поскольку в репликах многих ерсонажей, и в первую очередь Богдана Хмельницкого, ощутимо желание драматурга реагировать на социально и политически значимые проблемы своего времени.
Źródło:
Pomiędzy. Polonistyczno-Ukrainoznawcze Studia Naukowe; 2015, 1; 109-122
2543-9227
Pojawia się w:
Pomiędzy. Polonistyczno-Ukrainoznawcze Studia Naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Związki kultu Dionizosa z teatrem greckim w świetle nowszej literatury naukowej. Przegląd najważniejszych stanowisk
The Relations between the Cult of Dionysus and the Greek Theatre in the Light of the most Recent Learned Literature. A Review of the most Important Positions
Autorzy:
Kulig, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954403.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
teatr
dramat
Dionizos
obrzęd
kult
theatre
drama
Dionysos
ritual
cult
Opis:
The paper depicts the most recent literature as regards the relations between the cult to Dionysus and the Greek theatre. We find here the views of, among others, S. Goldhill, who showed the social and political aspect of the festival in honour of Dionysus, and thereby he pointed to Dionysus as the protective deity of the polis. R. Friedrich criticized this point of view. He discusses the transitory stage between the rite and the fully developed tragedy. He stated that at the source of the drama one finds ἱερὸς λόγος, dealing with Dionysus' special passion (his suffering, death and resurrection). Another scholar who touched upon this problem is R. Seaford. He directed our attention to the Dionysian myth. The scholar treats that myth and cult as elements of the social process forming the polis rather than as a source of tragedy. The theme which is of interest for us here is dealt with by P.E. Easterling. She pointed to a strong link between the Dionysian festival and dithyramb. She laid a great stress on the significance of the satyr drama which – according to her – was supposed to demonstrate the „animal” spirit of the audience. Undoubtedly, this wildness has something to do with Dionysus – the god of dance, singing, wine, and joy. This is on what the scholar bases her theory as regards the relationship between the cult of Dionysus and the theatre. Now D. Paleothodoros, while discussing this relationship, grounds his theory on the archeological research of the Athenian agora. His research indicates that the cult of Dionysus and dramatic festival were introduced to Athens at the time of the reign of the sons of Pisistratus.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2002, 50, 3; 93-103
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zmowa kobiet? Inscenizacje feministyczne w polskim teatrze dwudziestolecia międzywojennego
Collusion between women? Feminist stagings in Polish theater during the interwar period
Autorzy:
Poskuta-Włodek, Diana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391734.pdf
Data publikacji:
2015-11-24
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
theatre
Polish theatre
drama
feminism
Polish feminism
feminist theatre
feminist drama
teatr
teatr w Polsce
dramat
feminizm
feminizm w Polsce
teatr feministyczny
dramat feministyczny
Opis:
The first wave of feminism in Poland consisted of a wide range of events. All women who were educated, independent, and professionally active and successful were regarded as feminists (regardless of their self-identification). Women of the theater, i.e., playwrights, directors, actresses and scenographers, who occupied themselves with “womanly subjects” in the 1920s and 1930s, created feminist theater which was important though it did not last long. In numerous feminist performances, theatrical productions dealt with subjects such as women in control of their own sexuality and bodies, women’s full participation in life, as well as economic independence and equal rights for women. Feminists in Polish theater, for example, Zofia Modrzewska, Maria Morozowicz-Szczepkowska, Irena Grywińska and Marcelina Grabowska, were typically not treated seriously by male critics, who were condescending, scornful, and unable to transcend their male perspective.
Źródło:
Przestrzenie Teorii; 2015, 23; 105-120
2450-5765
Pojawia się w:
Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zezwierzęcenie świata ludzi. „Nosorożec” Eugène’a Ionesco
Animalization of the human world. Eugène Ionesco, "Rhinoceros"
Autorzy:
Wolska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/968007.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Twentieth Century Drama
the Theatre of the Absurd
Eugène Ionesco
"Rhinoceros"
dramat xx wieku
dramat absurdu
"nosorożec" eugène’a ionesco
Opis:
The article presents the originality and the timeless meaning of the 1959 Eugène Ionesco play, Rhinoceros which is situated, despite its unambiguous ‘animal’ parable, within the Theatre of the Absurd. In the perspective of the author of the article it is not only Ionesco’s protest against fascism conditioned by the political circumstances which is significant in particular time but the work portraying mechanisms of influence on society, which appears as ‘the masses’, the whole of the society, devoid of any deeper connection with ethical and moral values of humanistic culture, common to all authoritarian ideologies. Among others, the article refers to opinions of scholars of drama and theatre critics on the evolution of Ionesco’s dramatic works and such sociological‑cultural and literary contexts as: 1) José Ortega y Gasset’s thoughts on brutal ‘direct action’ applied to the masses by force factors and on ‘fear of touch’ felt by an individual defending the values of humanistic culture, included in The Revolt of the Masses; 2) plays by Ionesco in which the theme of metamorphosis is important; 3) other works of the Theatre of the Absurd of similar meaning but using different artistic means, Samuel Beckett’s Catastrophe in particular.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2016, 34, 4
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 97

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies