Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "doskonałość" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Aerodynamic characteristics of a straight wing with a spiroid wingtip device
Charakterystyka aerodynamiczna skrzydła prostego z urządzeniem spiroidalnym na końcówce skrzydła
Autorzy:
Kravchenko, Igor F.
Loginov, Vasyl V.
Ukrainets, Yevgene O.
Hluschenko, Pavlo A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/36439637.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Lotnictwa
Tematy:
lift drag ratio
flight range
flight duration
unmanned aerial vehicles
aerodynamic configuration
spiroid wingtip devices
spiroidalne końcówki skrzydeł
bezzałogowe statki powietrzne
doskonałość aerodynamiczna
zasięg lotu
długotrwałość lotu
konfiguracja aerodynamiczna
Opis:
Spiroid wingtip devices (WD) offer a promising way of improving the lift drag ratio of UAVs, but may on the other hand lead to negative aerodynamic interference of the wing with the WD and deterioration of the aerodynamic characteristics as compared to a wing without the WD. Determining the influence of the geometric parameters of a spiroid WD on aerodynamic wing characteristics, however, remains an understudied field. In our study, we investigated the influence of the following geometrical parameters on wing aerodynamic characteristics with WD: area, radius, camber angle, constriction, and pitch of the spiroid. We found that the positive effect of the WD is present at a relative radius r̅ > 0.05, as well as with an increase in the lift coefficient CL as a result of an increase in the proportion of inductive resistance. For example, with the Reynolds number Re = 2.1×105 for a rectangular wing with an aspect ratio θ = 5.12 equipped with a spiroid WD with r̅ = 0.15 the quality gain is almost 10% at CL = 0.5, and at CL = 0.7 is almost 20% and at CL = 0.7 - almost 20% compared to a wing without WD. Moreover, we found that a change in the camber angle WD θ provides an increase in the derivative of the lift coefficient with respect to the angle of attack in the range from θ = 0° to θ = 130°. By changing the camber angle, it is possible to increase the lift drag ratio of the layout up to 7.5% at θ = 90° compared to θ = 0° at the Reynolds number Re = 2.1×105. From the point of view of ensuring maximum lift drag ratio and minimum inductive drag, the angle θ = 90° is the most beneficial.
Spiroidalne końcówki skrzydeł (wingtip devices, WD) stanowią obiecującą metodę na poprawę współczynnika oporu aerodynamicznego bezzałogowych statków powietrznych (UAVs). Jednak z drugiej strony mogą prowadzić do negatywnej interferencji aerodynamicznej skrzydła z spiroidalną końcówką i pogorszenia charakterystyk aerodynamicznych w porównaniu do skrzydła bez końcówki. Określenie wpływu parametrów geometrycznych spiroidalnej końcówki na charakterystyki aerodynamiczne skrzydła pozostaje jednak nadal słabo zbadanym zagadnieniem. W pracy tej zbadano wpływ następujących parametrów geometrycznych na charakterystyki aerodynamiczne skrzydła z WD: powierzchnia, promień, kąt pochylenia, przewężenie i rzut spiroida. Stwierdziliśmy, że pozytywny wpływ WD występuje przy promieniu względnym r̅ > 0,05, jak również przy wzroście współczynnika siły nośnej CL w wyniku wzrostu udziału oporu indukowanego. Przykładowo, przy liczbie Reynoldsa Re = 2,1×105 dla skrzydła prostokątnego o wydłużeniu θ = 5,12 wyposażonego w spiroidalną końcówkę WD r̅ = 0,15 przyrost jakości wynosi przy CL = 0,5 prawie 10%, a przy CL = 0,7 prawie 20% i przy CL = 0,7 - prawie 20% w stosunku do skrzydła bez WD. Ponadto stwierdziliśmy, że zmiana kąta pochylenia WD θ zapewnia wzrost pochodnej współczynnika nośności względem kąta natarcia w zakresie od θ = 0° do θ = 130°. Poprzez zmianę kąta pochylenia możliwe jest zwiększenie doskonałości aerodynamicznej układu do 7,5% przy θ = 90° w stosunku do θ = 0° przy liczbie Reynoldsa Re = 2,1×105. Z punktu widzenia zapewnienia maksymalnej doskonałości aerodynamicznej i minimalnego oporu indukowanego kąt θ = 90° jest najkorzystniejszy.
Źródło:
Transactions on Aerospace Research; 2021, 2 (263); 46-62
0509-6669
2545-2835
Pojawia się w:
Transactions on Aerospace Research
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
An overview of environmental excellence models
Przegląd środowiskowych modeli doskonałości
Autorzy:
Vartiak, Lukáš
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/435092.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Opolski
Tematy:
business excellence
environment
quality
model
environmental excellence models
doskonałość biznesu
środowisko
jakość
środowiskowe modele doskonałości
Opis:
Companies use many managerial frameworks that ensure desired development. Some of these frameworks are quality-oriented, others are financially-oriented but only a few of them are environmentallyoriented. The aim of the paper is to delineate selected environmental excellence models on account of their comparison. The main motive for the selection of the paper's topic were researches conducted by various authors who have dealt with environmental excellence models, respectively with self-assessment based on existing environmental excellence models. To fulfil the aim of the paper, secondary research is to be conducted. Based on the methods of analysis, comparison and selection, the most frequently occurring criteria of analysed environmental excellence models are to be identified. As a main finding may be considered that three of four environmental excellence models consist of various criteria, while most of these criteria are similar. However, criteria based on another important principles are not included in more than one of mentioned environmental excellence models. This obliges to further research aimed at developing an integrated environmental excellence model consisting of the most important criteria.
Przedsiębiorstwa wykorzystują wiele narzędzi zarządzania, aby zapewnić osiągnięcie pożądanego celu. Niektóre z tych narzędzi są nastawione na jakość, inne mają charakter finansowy, ale tylko nieliczne z nich mają na uwadze aspekt środowiskowy. Celem artykułu jest opisanie wybranych środowiskowych modeli doskonałości w celu ich porównania. Podstawowy motywem przyświecający wyborowi tematyki artykułu stanowiły badania przeprowadzone przez różnych autorów, którzy mieli do czynienia z owymi modelami, a także samodzielna ocena istniejących modeli. Aby zrealizować cel artykułu, przeprowadzono badania wtórne. W oparciu o metody analizy, porównanie i selekcję, zidentyfikowano najczęściej występujące kryteria opisywanych środowiskowych modeli doskonałości. Jako główny wynik badań można potraktować fakt, że trzy z czterech środowiskowych modeli doskonałości składają się wprawdzie z różnych kryteriów, które są jednak do siebie podobne. Jednakże kryteria bazujące na innych ważnych zasadach nie są ujęte w więcej niż jednym ze wspomnianych modeli. To obliguje do dalszych badań mających na celu rozwój i integrację środowiskowych modeli doskonałości składających się z najważniejszych kryteriów.
Źródło:
Economic and Environmental Studies; 2016, 16, 3(39); 337-347
1642-2597
2081-8319
Pojawia się w:
Economic and Environmental Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Anthropos 2.0 – od pedagogiki rzeczy do urzeczowionego człowieka?
Anthropos 2.0 – from a pedagogy of objects to the objectification of the human being?
Autorzy:
Lipowicz, Markus
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/962443.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydział Pedagogiki i Psychologii
Tematy:
“human enhancement”
pedagogy of things
perfection
humanistic education
the image of a man
transhumanism
transhumanizm
„ulepszanie człowieka”
pedagogika rzeczy
doskonałość
edukacja humanistyczna
obraz człowieka
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie, krótkie rozwinięcie oraz krytyka pedagogicznych implikacji transhumanizmu. Stawiam hipotezę, iż w odniesieniu do głównych postulatów tego, coraz bardziej znaczącego zarówno w kulturze popularnej jak i w środowisku akademickim, ruchu techno-progresywnego uzasadniona jest mowa o próbie urzeczowienia człowieka. Owe urzeczowienie polegałoby na biotechnologicznych interwencjach, mających na celu udoskonalenie ciała ludzkiego, co – jak będę chciał dowieść – kłóciłoby się z podstawowymi ideami i założeniami edukacji humanistycznej, a także posthumanistycznej pedagogiki rzeczy. W pierwszej części omówię kluczową dla transhumanizmu koncepcję „ulepszania człowieka” (Human Enhancement) oraz pojęcie ludzkiej doskonałości. Z kolei w drugiej części postaram się odnieść te idee do podstawowych dla pedagogiki humanistycznej obrazów człowieka jako homo absconditus i homo educandus. Wyniki moich refleksji mogą być postrzegane jako wyraz naglącej potrzeby powstania szerokiej debaty pedagogicznej nad możliwościami oraz zagrożeniami płynącymi z transhumanizmu, albowiem nawet częściowa realizacja jego postulatów mogłaby już w niedalekiej przyszłości przyczynić się do załamania się podstawowych zasad praktyki edukacyjnej.
The aim of the article is presentation, short elaboration and critique of the pedagogical implications of transhumanism. My hypothesis is that it is valid to refer to the crucial postulates of this techno-progressive movement, which is contemporary gaining popularity within the pop culture and academic society, as an attempt to objectify the human being. This process would consist of biotechnological interventions aiming at perfection of the human body, which—as I will try to indicate—would clash with both the basic ideas and assumptions of humanistic education and the conception of pedagogy of things as well. In the first part I will elaborate the crucial transhumanist conception of “human enhancement” and the notion of human perfection. In the second part I will refer these ideas to the fundamental pedagogical images of a man as homo absconditus and homo educandus. The results of my reflections can be perceived as an enunciation of the exigency for establishing a broad pedagogical debate on the possibilities and dangers deriving from transhumanism, since even a partial realization of its postulates could eventually lead to a breakdown of crucial principles of educational praxis.
Źródło:
Parezja. Czasopismo Forum Młodych Pedagogów przy Komitecie Nauk Pedagogicznych PAN; 2016, 2
2353-7914
Pojawia się w:
Parezja. Czasopismo Forum Młodych Pedagogów przy Komitecie Nauk Pedagogicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aristotle on the Real Object of Philia and Aretē
O związku między philia a aretē w ujęciu Arystotelesa
Autorzy:
Smolak, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31233213.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Aristotle
aretē
eudaimonia
philia
friendship
person of excellence
Arystoteles
ludzka doskonałość
przyjaźń
Opis:
In the opening remark of Nicomachean Ethics VIII 1 Aristotle notices that the next step would be a discussion of philia, since it is a certain aretē or is associated with aretē (NE VIII 1 1155a 1–2). This article is an attempt to determine how the real object of philia and aretē are related from Aristotle’s point of view. The author performs a study into two sections. The first section is focused on the analysis of aretē and its various types, in particular the human one. The second section is concentrated on the typology of philia, namely friendship and its particular kinds. The author shows that the relation between philia and aretē can be described in two ways: if both philia and aretē play the crucial role in leading a eudaimonic life, then philia is the aretological friendship and aretē—the human one, namely the whole consists of the aretē of character in the full sense and the practical wisdom on condition that the aretological friends equate eudaimonia with life focused on the political or practical activity, or even of the theoretical wisdom, providing that they identify it with the highest form of eudaimonic life, that is, the theoretical one. If, however, philia is to be a term said in many ways (pleonachōs legetai) and aretē is to be understood in a broad sense, that is, as “being good at something”, then philia can signify every kind of friendship, namely the aretological, the hedonistic and the utilitarian one, whereas aretē—qualification or skill that makes these friendships perform their functions well. The first possibility is that the relation between philia and aretē is limited to the aretological friendship at the expense of narrowing the meaning of aretē to the human one. The second possibility is that every kind of friendship is considered as the functional thing and, in consequence, defined by their proper function. From this point of view, all friendships are accompanied by appropriate aretai, namely by qualifications or skills that guarantee the perfect fulfillment of their proper function and, therefore, the achievement of the set goal by two persons in question.
W uwadze otwierającej Etykę nikomachejską VIII 1 Arystoteles stwierdza, że „philia jest określoną aretē lub jest nierozłączna z aretē” (EN VIII 1 1155a 1–2). Celem artykułu jest interpretacja tego stwierdzenia, z podziałem na dwie części. W pierwszej autor przeprowadza badanie dotyczące aretē i jej różnych typów, w szczególności aretē ludzkiej. W drugiej bada pojęcie philia, czyli przyjaźń i jej poszczególne typy. Autor wykazuje, że związek pomiędzy philia i aretē można rozumieć na dwa sposoby: a) jeśli philia oraz aretē są rozpatrywane z punktu widzenia możliwości prowadzenia eudaimonicznego życia, to philia oznacza przyjaźń aretologiczną, a aretē — aretē ludzką; b) jeśli philia jest rozpatrywana jako termin wielorako orzekany (pleonachōs legetai), a aretē jako termin względny, czyli „bycie dobrym w czymś”, to philia oznacza każdy typ przyjaźni, czyli przyjaźń aretologiczną, hedonistyczną i utylitarną, a aretē — konkretną umiejętność lub skuteczność w działaniu charakterystycznym dla każdej z wymienionych przyjaźni. Zgodnie z a) związek pomiędzy philia i aretē ogranicza się do przyjaźni aretologicznej, ale kosztem zredukowania aretē do aretē ludzkiej. Zgodnie z b) związek pomiędzy philia i aretē dotyczy każdego typu przyjaźni, jako że każdy typ przyjaźni pozostaje w związku z przynależną do niej aretē, której praktykowanie skutkuje doskonałym spełnieniem jej funkcji, czyli niezawodnym osiąganiem celu przez przyjaciół.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2024, 72, 1; 115-151
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aspekty doskonalenia procesu produkcyjnego
Autorzy:
Knop, K.
Mielczarek, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/114907.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Stowarzyszenie Menedżerów Jakości i Produkcji
Tematy:
doskonałość
doskonalenie
proces produkcyjny
production process
process of improvement
continual improvement
Opis:
W rozdziale dokonano analizy podejścia do doskonalenia w organizacji, ze zwróceniem uwagi na doskonalenie procesów w firmach produkcyjnych. Przedstawiono definicję doskonałości i doskonalenia wg różnych autorów, podkreślono nierozerwalny związek tego pojęcia z jakością. Zaprezentowano różne aspekty i podejścia do doskonalenia procesu produkcyjnego, opisano na co należy zwracać uwagę podejmując się takich działań, określono co może być obiektem czy też obszarem doskonalenia, jak należy skutecznie prowadzić proces doskonalenia, jakie są wymagania dla takiego procesu, jakie metody, techniki i narzędzia można w tym celu użyć. Odniesiono skuteczność podstawowych koncepcji doskonalenia produkcji i jakości ze względu na spełnienie wymagań typu dobrze, szybko i tanio.
Źródło:
Zeszyty Naukowe. Quality. Production. Improvement; 2015, 1 (2); 69-82
2544-2813
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe. Quality. Production. Improvement
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bezosobowe i osobiste racje w moralności
Autorzy:
Górnicka-Kalinowska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2098386.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
etyka
wartość perfekcyjna
powinność
racje
aksjologia
wyrzeczenie
doskonałość moralna
Opis:
Autor stara się zrekonstruować system etyczny Henryka Elzenberga, wskazując na możliwość ujęcia pewnych wątków etyki społecznej, które Elzenberg raczej pomijał, w strukturę i ramy pojęciowe jego poglądów. Te ogólne ramy aksjologii Elzenberga to przede wszystkim podział na umocowane ontologicznie wartości perfekcyjne i utylitarne; przypisujemy je motywom, stanom rzeczy, nawet przedmiotom. Podstawowe pytanie autora brzmi: czy nie można także przypisywać wartości perfekcyjnej pewnym stanom rzeczy i postawom ludzkim w życiu społecznym (społeczeństwo takie, jakie powinno być)? Pewne elementy teorii Elzenberga usprawiedliwiają zastosowanie innego podziału racji i motywów niż jego własny – i lepiej otwierającego przestrzeń dla idei społecznych; jest to podział na racje/motywy bezosobowe (racje nie-egoistyczne lub prospołeczne, np. likwidacja nędzy na świecie) i osobiste, skupione na wartościach sprzyjających moralnej doskonałości podmiotu, m.in. takich jak wyrzeczenie, ofiara, bohaterstwo, czy – ogólniej – sprzyjających rozwojowi jego życia duchowego.
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2017, 4; 191-202
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Co wiemy o istocie dobra?
What Do We Know about Good?
Autorzy:
Judycki, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2013338.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
dobro
wola
doskonałość
Bóg
problem zła
good
will
perfection
God
problem of evil
Opis:
The author claims that neither utility, nor perfection of any object can constitute the essence of good. Utility is the so-called relational attribute, therefore it is variable, and the objects perfect with regard to some respect can be used for bad purposes. Moral virtues also cannot express the essence of good, for their positive character is defined by the fact that they are good. With respect to the scholastic formulation ens et bonum convertuntur, the author says that existence itself, even of the objects perfect to a certain extent, is not good because in the concept of ens scholastics meant the being which is God, and the remaining objects are good inasmuch as they come from God. The scholastic tradition called God good because He created everything according to His good will. Here the author discusses the problem of the universal axiological illusion in the context of the absolute power of God (potestas absoluta). The so-called teleological definition of good (bonum est quod omnia appetunt) is thought to be insufficient, just like the definition that bonum est diffusivum sui. The objection to the first conception says that it understands “good” as an entirely static state of things. In this state all potentialities of an object gain their fulfilment. The second objection, in the spirit of Plotinus’ emanationism, is criticised because it sees good as giving of itself, in which the emanating factor does not participate in its creation. Drawing on some strains of scholastic philosophy and I. Kant, the author formulates a thesis that the essence of good is good will and that God can be called good only then when by creating the world He descends in it (descensio). The God of religion and Christian philosophy fulfils the conditions that determine the essence of good. This is confirmed by the Persons of the Holy Trinity who mutually give Themselves, the creation of finite persons, and the Incarnation. Addressing the problem of evil, the author claims that the only bad thing in the world is bad will. Accordingly, suffering and the so-called natural evil is not evil and the acts of bad will were allowed by God, for otherwise no finite person could know what bad will consists in.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2007, 55, 2; 21-41
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Customer service excellence as a part of management process – Customer Service Excellence Report analysis
Doskonałość obsługi klienta jako część procesu zarządzania – analiza Raportu Doskonałości Obsługi Klienta
Autorzy:
Kawęcki, Norbert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/23051069.pdf
Data publikacji:
2022-09-26
Wydawca:
Wojskowa Akademia Techniczna im. Jarosława Dąbrowskiego
Tematy:
doskonałość
obsługa klienta
proces
zarządzanie
excellence
customer service
process
management
Opis:
The article presents problem of customer service excellence as apart of management process. By given overview of Customer Service Excellence and management process definitions the work provides methodology of study based on digital Deloitte Report from 2022. The main goal of the elaboration is to present overview statistics based on survey to provide whole range of numbers from study of customer service excellence. The methodology is based on the analysis of empirical data presented in the report and the presentation of far-reaching conclusions. The main outcomes are: self-service is rising, time to increase focus on personalization and customer care, independent and empowered customer service centers are the most effective, regional and industry variances. As a summary there is forecast for 12 months period provided by boards of international companies.
W artykule opisano problem doskonałości obsługi klienta w ramach procesu zarządzania. Za pomocą omówienia definicji doskonałości obsługi klienta i procesów zarządzania w pracy przedstawiono metodologię badań opartą na cyfrowym raporcie Deloitte z 2022 roku. Głównym celem opracowania jest zaprezentowanie statystyk przeglądowych na podstawie ankiety w celu pokazania całego zakresu liczb z badania dostarczonego przez firmę Deloitte w formie zdigitalizowanej. Metodologia oparta jest na analizie danych empirycznych zaprezentowanych w raporcie oraz przedstawieniu daleko idących wniosków. Główne wyniki to: rosnąca skala samoobsługi, czas na zwiększenie nacisku na personalizację i obsługę klienta, niezależne i upoważnione centra obsługi klienta są najbardziej efektywne, różnice regionalne i branżowe. Podsumowanie zawiera prognozę na okres 12 miesięcy dostarczaną przez zarządy międzynarodowych firm.
Źródło:
Nowoczesne Systemy Zarządzania; 2022, 17, 3; 37-47
1896-9380
2719-860X
Pojawia się w:
Nowoczesne Systemy Zarządzania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy można być jednocześnie konserwatystą i liberałem? Frank Meyer i „fuzjonizm”
Can you be both a conservative and a liberal? Frank Meyer and “fusionism”
Autorzy:
Saar, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/18653959.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Meyer
wolność
doskonałość
nowy konserwatyzm
kolektywistyczny liberalizm
freedom
virtue
new conservatism
collectivist liberalism
Opis:
Tematem tekstu jest myśl Franka S. Meyera, jednej z czołowych postaci powojennego ruchu intelektualnego amerykańskiej prawicy. Meyerowi często przypisuje się ambicję połączenia (czy też dokonania „fuzji” - stąd nazwa „fuzjonizm” kojarzona z jego nazwiskiem) klasycznej liberalnej troski o wolność indywidualną z bardziej konserwatywnym przekonaniem o doskonałości jako ostatecznym celu ludzkiego istnienia. Z zagadnieniem właściwego stosunku wolności do doskonałości powiązane są inne kwestie, również warte zastanowienia: problem użycia rozumu i tradycji w politycznych dociekaniach, natura i właściwa rola państwa, stosunek pojedynczej osoby do społeczeństwa (czy innych bytów ponadjednostkowych). Na stronach niniejszego tekstu przyglądamy się tym zagadnieniom. Rozważamy również miejsce, jakie Meyer zajmuje w stosunku do intelektualnych tradycji (szeroko rozumianego) liberalizmu oraz konserwatyzmu , konkludując, że należy on do obozu liberalnego (klasycznie liberalnego, przechodzącego w libertarianizm), nie zaś do konserwatywnego.
The topic of this paper is the thought of Frank S. Meyer, a prominent figure in post-world-war-II american right-wing intellectual movement. One feature commonly ascribed to Meyer is the ambition to fuse (thus the term “fusionism” assossiated with his name) a classical liberal concern for individual freedom and more conservative persuasion of virtue being the ultimate goal of human existence. With the issue of right relation of freedom to virtue are grouped other issues, also meriting consideration: the problem of use of reason and tradition in political enquiry, the nature and proper role of the state, the relation of individual person to society (or other superindividual entities). We look at these issues throughout this paper. We look also at Meyer’s position in intellectual traditions of liberalism (broadly construed) and conservatism, concluding that he belongs to the liberal camp (classical liberal, more on the libertarian side), and not to the conservative one.
Źródło:
Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris; 2019, 47, 4; 36-55
1689-4286
Pojawia się w:
Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Doskonałość akademicka – jak mierzyć dokonania uniwersytetu?
Academic excellence – how to measure university performance?
Autorzy:
Urbanek, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/580977.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu
Tematy:
doskonałość akademicka
dokonania uniwersytetu
skuteczność
efektywność
academic excellence
university performance
effectiveness
efficiency
Opis:
Dążenie do osiągania doskonałości akademickiej jest uznawane za najważniejszy cel stojący przed uniwersytetami. Wielowymiarowość i kompleksowość procesów zachodzących w instytucjach akademickich powoduje, że każda operacjonalizacja tej koncepcji, każda użyta do tego celu metodologia budzi szereg kontrowersji. W artykule została podjęta próba wskazania teoretycznych perspektyw służących do oceny dokonań uczelni publicznych. Oprócz podejść, które mają zastosowanie w jednostkach komercyjnych, pokazujących skuteczność i efektywność techniczną organizacji, zaprezentowane zostały również dwie perspektywy specyficzne dla kontekstu instytucjonalnego jednostek sektora szkolnictwa wyższego, którymi są efektywność zasobowa i efektywność instytucjonalna. Nie można jednoznacznie przesądzić, która z tych perspektyw jest właściwa, ale każda z nich może wnieść wartość dodaną w dyskusjach na temat warunków, które powinny spełniać efektywne struktury instytucjonalne odpowiedzialne za zarządzanie uniwersytetem.
Academic excellence is considered as the most important goal of universities. The multidimensionality and complexity of the processes taking place in academic institutions cause that each operationalization of this concept, each methodology used for this purpose raises a number of controversies. The article attempts to indicate theoretical perspectives for assessing the university’s performance. In addition to the approaches that can be applied to commercial entities showing the effectiveness and technical efficiency of the organization, two perspectives specific to the institutional context of the higher education sector are presented, which are performance as resource acquisition and the institutional rationality. It is not possible to determine which of these perspectives is appropriate, but each of them can contribute to discussions about the requirements for the effective institutional structures responsible for managing the university.
Źródło:
Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu; 2019, 63, 3; 91-100
1899-3192
Pojawia się w:
Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Doskonałość akademicka. Rola rankingów akademickich w pomiarze dokonań uniwersytetów
Autorzy:
Urbanek, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/583349.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu
Tematy:
doskonałość akademicka
rankingi akademickie
dokonania uniwersytetu
Opis:
Celem artykułu jest ocena znaczenia rankingów akademickich w systemie szkolnictwa wyższego. Są one ważnym elementem ładu akademickiego i pełnią rolę quasi- -rynkowego mechanizmu służącego do oceny jakości procesów zachodzących na uniwersytetach. Wysoka pozycja zajmowana przez uczelnie w rankingach akademickich powszechnie jest traktowana jako dowód na jakość procesów zachodzących na uniwersytetach. Zostało to silnie zaakcentowane w dyskusjach prowadzonych w związku z reformą systemu szkolnictwa wyższego w Polsce. W artykule podjęta została próba weryfikacji takiego podejścia. Zarówno rosnąca liczba takich rankingów, jak i różnice w stosowanych metodologiach powodują, iż rankingi nie dają jednoznacznej odpowiedzi na pytanie, co należy rozumieć przez pojęcie doskonałości akademickiej. Zarazem mogą być bardzo przydatne w działaniach podejmowanych przez uczelnie, ukierunkowanych na poprawę jakości procesów badań naukowych i kształcenia.
Źródło:
Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu; 2018, 514; 447-457
1899-3192
Pojawia się w:
Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Doskonałość jako problem moralny w pracach Władysława Tatarkiewicza
Совершенство как нравственная проблема в работах Владислава Татаркевича
Perfection as a Moral Problem in the Works of Władysław Tatarkiewicz
Autorzy:
Konstańczak, Stefan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/497472.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Stowarzyszenie Filozofów Krajów Słowiańskich
Tematy:
perfekcjonizm
doskonałość moralna
samodoskonalenie się
перфекционизм
нравственное совершенство
самосовершенствование
perfectionism
moral perfection
self-perfecting
Opis:
Основой для размышлений стала работа Владислава Татаркевича «О совершенстве». Автор занялся проблематикой нравственного совершенства, которая в философии встречается в двух вариантах: или как качество человека, который достиг максимального уровня возможностей, или как цель, к которой человек должен стремиться. Первая позиция ссылается на философию Аристотеля, а вторая – на философию Платона. В каждом из вариантов путь к совершенству является результатом индивидуального усилия, отсюда мотивация, склоняющая к нему, часто называется перфекционизмом. Однако, многие философы уверены, что достичь индивидуального совершенства невозможно из-за внешнего противоречия, которое возникает при такого типа усилиях. В статье также представлен обзор концепций совершенства сформулированных в прошлом в философии. В завершении автор указывает на пользу, которую получают конкрет-ные люди от собственного совершенства.
The basis of deliberations is the work by Władysław Tatarkiewicz: On Perfection. The author studied a problem of moral perfection which in philosophy is treated in both ways: as a personality trait of a man that has achieved a maximum level of moral ability or as a goal to which a man should head for. First standpoint refers to Aristotle's philosophy, the second to Plato's. In both cases the way to perfection is a result of an individual effort hence motivations inducing to it are often called perfectionism. Many philosophers point out that reaching individual perfection is impossible due to inner contradictions coming out in this kind of activity. The article also reviews other conceptions of perfection set up in philosophy in the past. In summary the author points at the benefits which people attain by self-perfecting.
Źródło:
ΣΟΦΙΑ. Pismo Filozofów Krajów Słowiańskich; 2016, 16; 157-176
1642-1248
Pojawia się w:
ΣΟΦΙΑ. Pismo Filozofów Krajów Słowiańskich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Doskonałość w tradycyjnej etyce islamu
Perfection in the Traditional Islamic Ethics
Autorzy:
Modras, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807395.pdf
Data publikacji:
2020-01-02
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
doskonałość
etyka
islam
kult
mistyka
muzułmanie
religia
uczynki
wiara
deeds
ethics
faith
Islam
Muslims
mysticism
perfection
religion
worship
Opis:
Islam is defined as submission to the will of God. The believer should demonstrate his obedience by worshiping the One God and accomplishing His commands, following the right path, revealed to him through the Messenger Muhammad. This path is expressed in the five pillars of Islam: profession of faith in One God, prayer, alms, fasting and pilgrimage. It is the first step (islam) in religion, based on the principle of doing good and avoiding evil. The next step is the faith (iman) in the revealed articles of belief and culminates in a complete trust in God. In the third stage (ihsan) the believer stays in adoration before God and in His presence. He has also the awareness that his inability to see God does not mean that God does not see him. It is perfection, expressed in worship and charity and linking the internal and external dimension of religion in action and doing good. A perfect life on earth and good deeds of man are the way that leads, through the mercy of God, to the contemplation of His face.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2013, 4, 1; 115-132
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies