Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "dobro wspólne [common]" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Pięć tez o dobru wspólnym
Five Theses on the Common
Autorzy:
Roggero, Gigi
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1012235.pdf
Data publikacji:
2011-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Common
Class Composition
Cognitive Capitalism
Financialization
Operaismo
dobro wspólne [common]
skład klasowy
kapitalizm kognitywny
finansjeryzacja
operaismo
Opis:
Przedstawiam pięć tez o dobru wspólnym w kontekście transformacji kapitalistycznych stosunków społecznych, jak również ich współczesnego globalnego kryzysu. Rama teoretyczna, w której osadzam swój tekst, odnosi się do „kapitalizmu kognitywnego”, nowych procesów składu klasowego oraz produkcji żywej wiedzy i podmiotowości. Mnogie dobra wspólne [the commons] omawiane są zwykle w odniesieniu do prywatyzacji i utowarowienia „wspólnych bogactw” [common goods]. Sugeruje to naturalistyczny i konserwatywny obraz tego, co wspólne, oderwany od stosunków produkcji. Odróżniam zatem dobra wspólne od dobra wspólnego: pierwszy model odnosząc do Karla Polanyiego, drugi do Karola Marksa. Zgodnie z rozstrzygnięciami debaty toczonej w kręgu postoperaismo, dobro wspólne wiąże się z antagonistycznym podwójnym statusem: jest zarazem planem autonomii żywej pracy i elementem podległym kapitalistycznemu „przechwytywaniu”. W konsekwencji, tym, o co toczy się gra, nie jest zachowywanie „dóbr wspólnych” [commons], ile raczej produkcja dobra wspólnego i jego organizacja w ramach nowych instytucji, która wyprowadziłaby nas poza wyczerpaną dialektykę tego, co publiczne, i tego, co prywatne.
I present five theses on the common within the context of the transformations of capitalist social relations as well as their contemporary global crisis. My framework involves ‘‘cognitive capitalism,’’ new processes of class composition, and the production of living knowledge and subjectivity. The commons is often discussed today in reference to the privatization and commodification of ‘‘common goods.’’ This suggests a naturalistic and conservative image of the common, unhooked from the relations of production. I distinguish between commons and the common: the first model is related to Karl Polanyi, the second to Karl Marx. As elaborated in the postoperaista debate, the common assumes an antagonistic double status: it is both the plane of the autonomy of living labor and it is subjected to capitalist ‘‘capture.’’ Consequently, what is at stake is not the conservation of ‘‘commons,’’ but rather the production of the common and its organization into new institutions that would take us beyond the exhausted dialectic between public and private.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2011, 4; 69-83
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bezpieczeństwo jako dobro wspólne
Security as common good
Autorzy:
Czuryk, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046396.pdf
Data publikacji:
2020-10-05
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
bezpieczeństwo
dobro wspólne
security
common good
Opis:
Jednym z ważniejszych pojęć o odcieniu aksjologicznym, którymi posługuje się prawodawca jest pojęcie dobra wspólnego. Aksjologia ta nie pozbawia jednak treści normatywnej dobra wspólnego jako wartości konstytucyjnej. Chociaż nie jest ono pozbawione treści normatywnej, to jednak istnieją pewne trudności jej dekodowania, co wynika z dużego stopnia uogólnienia tego pojęcia. W ramach dobra wspólnego można wyróżnić bezpieczeństwo, które jest wartością społeczną oraz publiczną, a nie wyłącznie indywidualną. Zapewnienie bezpieczeństwa jako cel działania państwa i jego organów można zatem postrzegać poprzez pryzmat dobra wspólnego.
One of the most important concepts of the axiological character used by the legislator is the concept of the common good. This axiology, however, does not deprive the common good of being a constitutional value for its normative content. Despite the fact it is not deprived of normative content, there are some difficulties in decoding it, which result from a large scope of generalization of the concept. Within the concept of the common good, we can distinguish security, which is of a social and public value, not just an individual one. Ensuring security presented as the mutual goal of the state and its authorities can therefore be seen through the lens of common good.
Źródło:
Zeszyty Naukowe KUL; 2018, 61, 3; 15-24
0044-4405
2543-9715
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uniwersytet jako wspólne dobro i wspólny interes
The university as a common good and a common interest
Autorzy:
Parysek, Jerzy J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/692882.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
university
common good
common interest
uniwersytet
dobro wspólne
wspólny interes
Opis:
New legal regulations concerning the organization, structure and functioning of science and higher education, called the Constitution for Science 2.0 (Act of 20 July 2018 on Higher Education and Science), mean a revolutionary transformation of Polish scientific and educational institutions. The proposed changes, even though they were widely expected in academic circles awaiting asystemic reform, raise many objections and hopes at the same time. However, the changes are being gradually implemented and one must adapt to them (dura lex sed lex). Therefore, while adapting our activity to the new conditions of the functioning of the university, when co-creating its new structure, registering one’s own scientific and didactic activity as a new branch and discipline of science, and taking a particular position regarding the ongoing changes, it may be worth paying attention to the fact that the university as a whole is our common good and its effective functioning is a common interest of the academic community. The article aims to apply the ideas of the common good and the common interest to understanding the university and the functioning of its community. This is important when new legal regulations, being a new challenge, are probably also an opportunity for the further, successful development of the institution we all work in. These kinds of deliberations are preceded by a reconstruction of the state of Polish science and higher education in the years before the changes were implemented, together with the changes that were suggested over the years. The reflections contained in this text may be helpful in our thinking and our activity. This paper presents the subjective views and opinions of the author. It is dedicated to the late Professor Teresa Rabska, the Editor-in-Chief of the Ruch Prawniczy, Ekonomiczy i Socjologiczny (Journal of Law, Economics and Sociology) for many years, who, as a Vice-Rector of Adam Mickiewicz University in Poznań, in the difficult times of martial law encouraged her co-workers to defend this common good, which is the university, and to care about its prosperity.
Nowe regulacje prawne dotyczące organizacji, struktury i funkcjonowania nauki i szkolnictwa wyższego nazywane Konstytucją dla Nauki 2.0 (ustawa z 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce) oznaczają rewolucyjny charakter przekształceń polskich placówek nauki i szkolnictwa wyższego. Choć proponowane zmiany wpisują się w powszechne oczekiwania środowisk akademickich oczekujących reformy systemowej, to jednocześnie budzą wiele zastrzeżeń i wątpliwości, ale także i nadziei. Zmiany są jednak stopniowo wprowadzane w życie i trzeba się do nich dostosować (dura lex sed lex). Może więc warto, dostosowując swoje działania do nowych warunków funkcjonowania uniwersytetu, współtworząc nową jego strukturę, wpisując swoją działalność naukową i dydaktyczną w nowe dziedziny i dyscypliny naukowe, a także zajmując określone stanowisko w stosunku do dokonujących się zmian – mieć na uwadze także i to, że jako całość uniwersytet jest wspólnym naszym dobrem, a jego efektywne funkcjonowanie jest wspólnym interesem społeczności akademickiej. Celem niniejszego artykułu jest odniesienie idei wspólnego dobra i wspólnego interesu do pojmowania uniwersytetu i funkcjonowania jego społeczności. Jest to ważne w sytuacji, w jakiej nowe regulacje prawne, będąc nowym wyzwaniem, są prawdopodobnie także szansą na dalszy, pomyślny rozwój jednostki, w której wszyscy pracujemy. Tego rodzaju rozważania poprzedza rekonstrukcja stanu polskiej nauki i szkolnictwa wyższego w latach poprzedzających wprowadzane zmiany wraz z sugerowanymi przed laty kierunkami zmian. Może zawarta w tym tekście refleksja będzie pomocna w naszym myśleniu oraz działaniach. Niniejszy tekst jest oczywiście subiektywnym spojrzeniem autora tekstu i podobnego rodzaju oceną. Niniejszy artykuł jest dedykowany śp. prof. Teresie Rabskiej, wieloletniemu redaktorowi naczelnemu „Ruchu Prawniczego, Ekonomicznego i Socjologicznego”, która jako prorektor Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu w trudnych latach stanu wojennego zachęcała swoich współpracowników do obrony tego wspólnego dobra, jakim jest Uniwersytet oraz troski o jego pomyślność.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2019, 81, 3; 5-21
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Interes publiczny i dobro publiczne w prawie administracyjnym na tle konstytucyjnej zasady dobra wspólnego
Public interest and public good in administrative law against the background of the constitutional principle of the common good
Autorzy:
Woźniak, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/941067.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
interes publiczny
dobro publiczne
dobro wspólne
public interest
public good
common good
Opis:
Przedmiotem rozważań w niniejszym artykule jest konstrukcja interesu publicznego i dobra publicznego w prawie administracyjnym przedstawiona na tle konstytucyjnej zasady dobra wspólnego. W artykule postawiono tezę badawczą: konstytucyjna zasada dobra wspólnego jest aksjologiczną podstawą kształtowania przez administrację interesu publicznego i przyznawania społeczeństwu określonych dóbr publicznych. Pojęcia ujęte w tytule opracowania są semantycznie bliskie, ale nie jest zasadne stawianie znaku równości pomiędzy nimi. Dobro wspólne jest nadbudową ideową wobec interesu publicznego, o czym świadczy obecność konstytucyjnej zasady dobra wspólnego w definicjach administracji publicznej. W konsekwencji należy przyjąć, że dobro wspólne jest swoistą klauzulą generalną wyznaczającą prawidłowe rozumienie interesu publicznego, jak i zakres dóbr publicznych w prawie administracyjnym.
The subject matter of this article is the construction of the public interest and the public good in the administrative law presented against the background of the constitutional principle of the common good. The article puts forward a research thesis: the constitutional principle of the common good is the axiological basis for shaping by the administration of the public interest and the granting of certain public goods to the public. Concepts included in the title of the study are semantically close, but it is not reasonable to put an equality sign between them. Common good is an ideological superstructure in the public interest, as evidenced by the presence of a constitutional principle of common good in the definitions of public administration. As a consequence, the common good must be assumed to be a general clause defining a correct understanding of the public interest as well as the scope of public goods in administrative law.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2017, 4 (38); 151-173
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dobro wspólne jako cel i kryterium życia społecznego – aspekt pedagogiczny
Common Good as the Aim and the Criterion of Social Life – the Pedagogical Aspect
Autorzy:
Kiereś, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1835113.pdf
Data publikacji:
2020-05-12
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
dobro
dobro wspólne
pedagogika personalistyczna
antypedagogika
good
common good
personalistic pedagogy
anti-pedagogy
Opis:
In the light of the realist tradition, human life taken integrally, i.e. as a unity of three orders: vegetative, sensitive and rational, constitutes the common good and at the same time the aim and criterion of social life. The life of a hic et nunc man is a common property, as it is an individual aim of each and every individual man, and at the same time of all the people living in a given community. Educating one for implementing the common good is, firstly, transmitting to him, or to her, the knowledge about who a human being is, and about the fact that life of each man of the community is part of the common good of social life; and secondly, it is practicing virtues, or consolidating the disposition to implement the good, first of all the proper good (bonum honestum), but also taking care of the superior goods (bonum utile and bonum delectabile). Personalistic pedagogy points out that existence of the common good is a necessary condition of practicing pedagogy as the theory of education and as practical upbringing. This pedagogy is based on the truth about the human being, and it takes his life (understood integrally) as the common good.
Źródło:
Roczniki Nauk Społecznych; 2008, 36, 2; 127-134
0137-4176
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Społecznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Umiarkowane korzystanie z praw przysługujących wiernym (kan. 223 § 2)
Moderation in Exercising the Rights of the Faithful (can. 223 § 2)
Autorzy:
Gałkowski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1804609.pdf
Data publikacji:
2019-11-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
moderari
common good
favor of freedom
dobro wspólne
przywilej wolnosci
Opis:
Ze względu na różnice w tłumaczeniu na język polski kan. 223 § 2 i wynikające z tego kontrowersje interpetacyjne, Autor opracowania przedstawia interpretację kanonu w oparciu o jego źródła oraz notę wyjaśniającą wydaną przez Papieską Radę Tekstów Prawnych. Wskazuje wątpliwości, które, jego zdaniem, dotyczą zawężenia znaczenia łacińskiego słowa moderari i ujmowania bonum commune jako klauzuli generalnej. Ponadto podtrzymuje wyrażoną w kanonistyce tezę o włączeniu do treści kanonu ostatniego zdania z nr 7 Dignitatis humanae.
On account of differences in  translation into Polish of can. 223 § 2 and interpretation controversies resulting from it, the author presents the interpretation of the canon based on its sources and an explanatory note issued by the Pontifical Council for Legislative Texts. He points out at the ambiguities, which in his opinion concern narrowing of the meaning of the Latin word moderari and presenting bonum commune as a general clause. Moreover, he abides by the thesis expressed in the science of canon law of including the last sentence from the 7th issue of Dignitatis humanae in the content of the canon.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2017, 27, 1; 63-79
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dobro wspólne jako kategoria pedagogiczna
Autorzy:
Czerwiński, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/606391.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
common good, democracy, education, communication
dobro wspólne, demokracja, edukacja, komunikacja
Opis:
The common good is a category from the area of political philosophy, underestimated by liberalism, and very important for the republican tradition. This category is problematic because there are difficulties with defining it and setting the scope. The author puts forward the thesis that the common good – regardless of the controversy that arouses in political philosophy –is a category important for pedagogical reflection, and at the same time is an absent category. The rationale behind this thesis focuses on two issues: 1) the aims of education are neoliberally oriented and the category of the common good is almost absent in them, which is very undesirable in the context of shaping the citizens of a democratic community; 2) processes taking place inside the education are also not conducive to thinking in terms of the common good, mainly due to the advantage of rivalry over cooperation and faulty interpersonal communication.
Dobro wspólne jest kategorią z obszaru filozofii politycznej, niedocenianą przez liberalizm, bardzo ważną zaś dla tradycji republikańskiej. Ta kategoria jest problematyczna, ponieważ są trudności z jej zdefiniowaniem i ustaleniem zakresu. Autor stawia tezę, że dobro wspólne – niezależnie od kontrowersji, jakie wzbudza w filozofii politycznej – jest kategorią ważną dla refleksji pedagogicznej, a jednocześnie kategorią nieobecną. Uzasadnienia tej tezy skupiają się na dwu zagadnieniach: 1) cele edukacji są zorientowane neoliberalnie i kategoria dobra wspólnego jest w nich prawie nieobecna, co jest bardzo niepożądane w kontekście kształtowania obywateli demokratycznej wspólnoty; 2) procesy zachodzące we wnętrzu edukacji również nie sprzyjają myśleniu w kategoriach dobra wspólnego, głównie z powodu przewagi rywalizacji nad kooperacją oraz wadliwej komunikacji międzyludzkiej.
Źródło:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny; 2020, 39, 2
0137-6136
Pojawia się w:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Człowiek a religia i polityka
Man, religion and politics
Autorzy:
Filipkowski, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480228.pdf
Data publikacji:
2017-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Polityka
religia
wspólnota
dobro wspólne
Politics
religion
community
common good
Opis:
Artykuł jest próbą odpowiedzi na pytanie o właściwy sposób ułożenia wzajemnych relacji religii i polityki. Skoro właściwie rozumiana polityka nie jest niczym innym jak tylko rozumną troską o dobro wspólne, to religia nie tylko może, ale i powinna angażować się w sprawy polityki. Wynika to z właściwie rozpoznanej prawdy o naturze człowieka i społeczeństwa oraz świadomości roli polityki w realiach wspólnotowego życia zorganizowanego w ramach państwa. Domaganie się separacji dziedziny religii i polityki wynika bądź to z niewłaściwego rozumienia polityki, którą błędnie sprowadza się do działań mających na celu zdobycie i utrzymanie się przy władzy (często niemoralnych), bądź to z podejmowanych przez środowiska lewicowe prób krzewienia laicyzmu, maskowanych zazwyczaj postulatem neutralności światopoglądowej państwa.
What is the proper relationship between religion and politics? If politics is understood as prudent concern for the common good, it follows that religion can and should interplay with politics. This conclusion derives from the properly recognised truth about the nature of man and the nature of society, and from the awareness of the role of politics in the human communities, organised in political units (states). Demands to separate religion and politics stem from incorrect understanding of politics merely as means (often immoral ones) for obtaining power and keeping it, or from the promotion of laicisation by leftist groups, usually under the guise of state ideological neutrality.
Źródło:
Nurt SVD; 2017, 2; 270-282
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wspólnota w wychowaniu - jej miejsce i znaczenie
The place and the meaning of the community in upbringing
Autorzy:
Głowiński, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1811420.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
wspólnota
wychowanie
uczestnictwo
dobro wspólne
community
upbringing
participation
common good
Opis:
W artykule zaprezentowano miejsce wspólnoty w wychowaniu i jej znaczenie w rozwoju osoby. Została nakreślona problematyka wspólnoty, jej charakterystyka, określenie co nią jest, a co nią nie jest, określenie jej podstaw. W drugiej części artykułu dokonano refleksji nad tym, czym jest wychowanie i scharakteryzowano rozwój osoby w procesie wychowania. Wychowanie potrzebuje wspólnoty, ale także wspólnota potrzebuje wychowania. Wspólnota jest miejscem rozwoju wielu sfer aktywności osoby, ponieważ to właśnie w niej rozwija się człowiek w swoim człowieczeństwie. Obecnie kwestionuje się rolę wspólnoty w życiu osoby. Zmienia się wzorce rodziny, szkoły, społeczeństwa, gdzie dobro wspólne staje się dobrem pojedynczych osób i szuka się zamienników, które są płynne i nie stanowią oparcia dla rozwoju osoby. Artykuł ukazuje, że ważnym zadaniem pedagogiki jest obrona wspólnoty jako miejsca wychowania.
In the article there was presented the place of the community in the upbringing process and the meaning of the community in the development of a person. There was also depicted the issue of the community, its description, defining what is the community and what is not. In the article the basis of the community were also described. In the second part of the article there were considered the issue of upbringing and characterized the development of a person in the upbringing process. Upbringing needs the community, but also the community needs upbringing. The community is the place where many spheres of human activity is developed. In the community itself the human is developed in his humanity. At present the role of the community in a person's life is questioned. The role models and structures of a family, school, society in which the common good is an individual good are being changed. Some substitutes are being looked for and these substitutes are flexible and do not support the development of a person. The article shows that the important task of pedagogy is to protect the community as a place of upbringing.
Źródło:
Roczniki Pedagogiczne; 2014, 6(42), 1; 53-67
2080-850X
Pojawia się w:
Roczniki Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Koncepcja państwa według św. Augustyna
The conception of state according to St. Augustine
Autorzy:
Sienkiewicz, Edward
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/516509.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydział Teologiczny
Tematy:
państwo
osoba
dobro wspólne
sprawiedliwość
state
person
common good
justice
Opis:
Poglądy św. Augustyna na temat państwa wynikają z jego wizji człowieka, który jest dla niego drogą do zrozumienia świata i poznania Boga. Jego bardzo konsekwentny antropocentryzm był podstawą zajmowania się człowiekiem przede wszystkim jako jednostką, ale nie wyizolowaną ze społeczeństwa. Byt ludzki rozwija się i spełnia przez relacje do drugich osób, czego źródłem i wzorem są dla Augustyna relacje między Osobami Bożymi. „Psychologiczna koncepcja Trójcy Świętej”, której jest autorem, pozwala mu widzieć w Bogu nie tylko stwórcę człowieka, ale również społeczeństwa, którego zobowiązującym wszystkich jego członków i najwyższym uporządkowaniem jest państwo. Wypowiadając się na ten temat Augustyn mówi o „pakcie społecznym”, który nie powinien być tylko zewnętrzną konstrukcją. Tak jak zdanie składa się z liter, tak społeczeństwo składa się z jednostek. Tworzenie się państwa i jego rozwój Augustyn postrzega jako proces, posiadający naturalne i etyczne podstawy. Do tych pierwszych zalicza rodzinę oraz inne międzyosobowe relacje, takie jak przyjaźń. Z kolei te drugie to dobro wspólne i sprawiedliwość, rzutujące na problem władzy oraz obowiązków względem niej, zarówno poddanych jak i władcy, ponieważ – zdaniem Augustyna – każda władza ludzka pochodzi od Boga, podobnie jak i państwo. Celem tego ostatniego jest zapewnienie pokoju, choć nie za wszelką cenę. Poza tym przygotowanie człowieka, przez jego relację miłości do drugich – co Augustyn uznaje za największą wartość i najskuteczniejszą drogę do szczęścia – aby mógł być obywatelem „państwa Bożego”. Augustyn skrupulatnie rozdzielając wymiar doczesny i wieczny; religię i politykę, nie pozwala ich utożsamiać, ale i separować od siebie. Choć mówi o dwóch różnych poziomach, to wskazuje na różne sposoby przenikania się ich w każdym człowieku i społeczeństwie. Podobnie zatem jak dobre rodziny w społeczeństwie, tak i obecność Bożego prawa w polityce jest najlepszą gwarancją dobrego państwa.
The views of St. Augustine on the state arise from his vision of man who is for him a way to understand the world and to know God. His very consistent anthropocentrism has been the basis for dealing with man, primarily as an individual but not isolated from society. The human being develops and finds fulfilment through relations to other people, the source and the model of which is for St. Augustine the relation between the God’s Persons. The “psychological conception of the Holy Trinity”, of which he is the author, allows him to see in God not only a creator of man but also of society, with the state being a binding and the highest arrangement for all its members. When commenting on this topic, St. Augustine speaks about a “social pact” which should not be an external construction only. Just as a sentence consists of letters, so a society is composed of individuals. The formation of the state and its development are seen by St. Augustine as a process that has natural and ethical foundations. According to him, the former include a family and other interpersonal relations, such as friendship. On the other hand, the latter are common good and justice, affecting the problem of authority and obligations with regard to it, both of the subjects and the ruler, because – according to St. Augustine – all human authority comes from God, like the state. The purpose of the latter is to ensure peace, although not at any price. Apart from this, to prepare man, through his / her love relation to others – which St. Augustine considers the greatest value and the most effective way to happiness – so he / she could be a citizen of the “God’s state”. St. Augustine, meticulously separating temporal and the eternal dimensions, religion and politics, does not allow them to be equated or to be separated from each other either. Although he speaks about two different levels, he shows different ways they interpenetrate in each man and society. Thus, similarly as good families in society, the presence of the God’s law in politics is the best guarantee of good state.
Źródło:
Studia Paradyskie; 2015, 25; 201-220
0860-8539
Pojawia się w:
Studia Paradyskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zasady społeczne w życiu wspólnym. Refleksje na podstawie dokumentu Młode wino, nowe bukłaki
Social principles in common life. Reflections based upon the document entitled Young wine, new wineskins
Autorzy:
Łużyński, Wiesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1532301.pdf
Data publikacji:
2021-03-06
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
Christianity
common good
common life
consecrated persons
solidarity
subsidiarity
chrześcijaństwo
osoby konsekrowane
dobro wspólne
solidarność
pomocniczość
życie wspólne
Opis:
Dobro wspólne, solidarność i pomocniczość są społecznymi zasadami prawa naturalnego. Dotyczą więc każdej formy życia społecznego. W ich duchu należy kształtować również życie wspólne sióstr i braci zakonnych. Ważnymi elementami dobra wspólnego jest realizacja charyzmatu zgromadzenia, odpowiednia formacja do życia zakonnego, zachowanie reguł wspólnego życia i ewangeliczny styl sprawowania władzy. Solidarność w życiu wspólnoty przejawia się we wzajemnej odpowiedzialności za siebie osób i wspólnot, pomocy słabszym i będącym w potrzebie osobom i wspólnotom, a także zaangażowanie na rzecz wspólnoty. Pomocniczość w jej aspekcie negatywnym postuluje szacunek dla autonomii i podmiotowości osób i wspólnot. Natomiast aspekt pozytywny zakłada uzupełniającą pomoc świadczoną przez przełożonych i całą rodzinę zakonną osobom i wspólnotom znajdującym się w trudnej sytuacji.
The common good, solidarity and subsidiarity are social principles of natural law. They thus apply to every form of social life. Common life of religious sisters and brothers should also be shaped in their spirit. The realization of the charism of the Congregation, appropriate formation for religious life, adherence to the rules of common life and the evangelical manner of exercising authority are important elements of the common good. Solidarity in the life of the community manifests itself in the mutual responsibility of persons and communities for each other, the assistance to vulnerable individuals and communities in need, and through a commitment to the community. Subsidiarity in its negative aspect calls for respect to the autonomy and subjectivity of individuals and communities. However, the positive aspect presupposes complementary support provided by superiors and the entire religious family to persons and communities found in difficult situations.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2020, 46; 257-272
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Municipal waste management as a polycentric system – the example of Poland
System gospodarki odpadami komunalnymi jako system policentryczny – na przykładzie polski
Autorzy:
Ciechelska, Agnieszka
Kusterka-Jefmańska, Marta
Zaremba-Warnke, Sabina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2172312.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Fundacja Ekonomistów Środowiska i Zasobów Naturalnych
Tematy:
municipal waste
common good
polycentrism
gospodarka odpadami komunalnymi
dobro wspólne
policentryczność
Opis:
In developed countries, the main burden of waste management rests on the organised (formalised) and massive municipal waste management system. The functioning of these systems is regulated by legislation at the local, national, and international levels. At the same time, some waste fractions are entirely or partially excluded from this system (e.g. bulky waste, second-hand clothing, food, green waste, or metals). As in developing countries, they are partially managed through informal undertakings, the organisation of which, including the mode of operation, scale, or spatial coverage, are diversified. The formal system is organised hierarchically and strictly regulated by law. On the other hand, informal activities are governed by terms and conditions or sets of everyday rules. Thus, municipal waste management in developed countries forms a complex mosaic of activities, organisations and institutions that contribute to reducing waste and its nuisance. The paper aims to determine whether waste management systems in developed countries have the characteristics facilitating the achievement of the benefits resulting from a polycentric management system. The analysis was conducted using the Polish waste management system as an example. For this purpose, a Theoretical Model for the Commons (Carlisle & Gruby, 2019) was used.
W krajach rozwiniętych główny ciężar gospodarki odpadami spoczywa na zorganizowanym (sformalizowanym) i masowym systemie gospodarki odpadami komunalnymi. Funkcjonowanie tych systemów regulowane jest przepisami prawnymi na poziomie lokalnym, krajowym i międzynarodowym. Jednocześnie niektóre frakcje odpadów są całkowicie lub częściowo wyłączone z tego systemu (np. odpady gabarytowe, odzież używana, żywność, odpady zielone, czy metale). Są one, podobnie jak w krajach rozwijających się, częściowo zagospodarowane w drodze nieformalnych działań. Organizacja, sposób funkcjonowania, skala czy zasięg przestrzenny tych działań jest bardzo różny. Cały system formalny jest zorganizowany w sposób hierarchiczny i ściśle regulowany przepisami prawnymi. Natomiast działania nieformalne podlegają regulaminom lub zestawom reguł. Tym samym gospodarka odpadami komunalnymi w krajach rozwiniętych tworzy skomplikowaną mozaikę działań, organizacji i instytucji przyczyniających się do redukcji odpadów oraz ich uciążliwości. Celem artykułu jest określenie, czy systemy gospodarki odpadami w krajach rozwiniętych posiadają cechy, które pozwalają na osiągnięcie korzyści, jakie niesie policentryczny system zarządzania. Analizę przeprowadzono na przykładzie Polski. W tym celu wykorzystano Theoretical Model for the Commons (Carlisle & Gruby, 2019).
Źródło:
Ekonomia i Środowisko; 2022, 4; 76--90
0867-8898
Pojawia się w:
Ekonomia i Środowisko
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola środków przekazu w służbie miłosierdzia. Na kanwie nauczania Jana Pawła II
Role of mass media in the service of mercy based on the teaching of John Paul II
Autorzy:
Nęcek, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/502943.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
etos dziennikarski
profesjonalizm
niezależność
dobro wspólne
journalistic ethos
professionalism
independence
common good
Opis:
In the teaching of Pope John Paul II media can became an excellent platform for the promotion of mercy worldwide. Due to their vocation journalists are obligated to guard the truth, freedom and love. On the basis of those values mercy can be promoted. For that reason the Church – instead of feeling offended by mass media – should free herself from her own laicization and should become open again to God and the world. Only genuine witness convinces people and mass media.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2019, 28, 1; 143-154
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Economics as Seen by an Ethicist a Personalist Perspective
Ekonomia oczami etyka. Perspektywa personalistyczna
Autorzy:
Wojtyła, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33577897.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
personal dignity
development
common good
alienation
dobro wspólne
alienacja
godność osobowa
rozwój
Opis:
This paper is intended to reconstruct the personalist understanding of relations between person and economics. Beginning with the concept of economics as a science whose fundamental categories are the production, exchange and division of material goods and profit, and adopting the personalist perspective, the author explores the economic roots going deeper than income alone, defined in terms of financial gain. This reasoning seems particularly important as economics is extremely susceptible to unethical mechanisms leading to various forms of alienation.
Artykuł ma na celu rekonstrukcję personalistycznego rozumienia relacji między człowiekiem a ekonomią. Wychodząc od koncepcji ekonomii jako nauki, której podstawowymi kategoriami są produkcja, wymiana i podział dóbr materialnych oraz zysk, a także przyjmując perspektywę personalistyczną, autor bada korzenie ekonomii sięgające głębiej niż sam dochód, definiowany w kategoriach zysku finansowego. Myślenie to wydaje się szczególnie ważne, gdyż ekonomia jest niezwykle podatna na nieetyczne mechanizmy prowadzące do różnych form alienacji.
Źródło:
Przegląd Prawno-Ekonomiczny; 2023, 3; 101-113
1898-2166
Pojawia się w:
Przegląd Prawno-Ekonomiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Liberalizm a dobro wspólne
Liberalism and common good
Autorzy:
Jasiński, Karol
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/469685.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
liberalizm
procedury
dobro wspólne
państwo
człowiek
liberalism
procedures
common good
state
man
Opis:
Artykuł dotyczy kwestii związanej z pewnym mankamentem liberalizmu, jakim jest brak koncepcji dobra wspólnego. Najpierw zostały zaprezentowane zasadnicze tezy liberalizmu, którego istotną cechą jest proceduralizm (sprawiedliwość społeczna polega na neutralności wobec dobra oraz oparciu się na umownych zasadach). Na tym tle pokazano, że istotną cechą państwa nie musi być neutralność, ponieważ prowadzi ona do problemów z rozstrzyganiem niektórych ważnych kwestii, np. aborcji, małżeństw. Ponadto życie człowieka oraz właściwe funkcjonowanie państwa winno zakładać jakieś ujęcie dobra wspólnego. Autor artykułu wspomina o czterech jego koncepcjach: liberalnej (dobrem wspólnym jest realizowanie indywidualnej wolności), arystotelesowsko-tomistycznej (dobro wspólne polega na rozwijaniu potencjalności rozumnej i wolnej natury człowieka), komunitariańskiej (związana z Arystotelesem, ale bardziej podkreśla społeczny aspekt, np. A. MacIntyre, Ch. Taylor, M. Walzer, A. Etzioni) oraz koncepcji J. Locke’a (dobro wspólne polega na zachowaniu własności poszczególnych osób).
The article concerns to the relation between liberalism and the concept of the common good. First, the theses of the theory of liberalism were presented, which essential feature is proceduralism (social justice is based on neutrality towards good and contractual rules). On this background, it was shown that an important feature of the state does not have to be neutral, because it leads to the problems in resolving some important issues, such as abortion and marriage. In addition, human life and the right functioning of the state should assume any recognition of the common good. The article mentions four of its ideas: liberal (the common good is the realization of individual freedom), the Aristotelian-Thomistic (the common good is to develop a rational and free potentiality of human nature), Communitarian (associated with Aristotle, but it rather emphasizes the social aspect, such as A. MacIntyre, Ch. Taylor, M. Walzer, A. Etzioni) and the concept of J. Locke (the common good is to maintain life, freedom and ownership of individual persons).
Źródło:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2016, 23; 305-319
1230-0780
2719-4337
Pojawia się w:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies