Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:

Violation of the Obligation of Residence According to the 1983 Code of Canon Law

Autorzy:

Romanko, Agnieszka

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/11383998.pdf

Data publikacji:

2022

Wydawca:

Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

Tematy:

Offences against special obligations
diocesan bishop
pastor
sanctions

Opis:

The obligation of residence is the obligation to reside in a specific territory on a permanent basis in connection with holding an ecclesiastical office. The delict of violation of the obligation of residence is penalized under can. 1396 of the 1983 Code of Canon Law and is strictly linked to the entrusted ecclesiastical office such as: cardinals holding specific offices in the Roman Curia, diocesan bishop, coadjutor bishop, auxiliary bishop, diocesan administrator, pastor, parochial administrator and a group of clerics administering the parish in solidum, parochial vicar. Violation of the obligation of residence is subject to a mandatory penalty. The gravest penalty provided for by the ecclesiastical legislator is the privation of ecclesiastical office.

Źródło:

The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II; 2022, 12, 1; 259-268
2391-6559
2083-8018

Pojawia się w:

The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:

Requirements for the Provision of the Office of Pastor Under the Current Polish Synodal Legislation
Wymogi prowizji na urząd proboszcza w obowiązującym polskim ustawodawstwie synodalnym

Autorzy:

Wnuk, Radosław

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1804614.pdf

Data publikacji:

2019-11-16

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

diocesan bishop
pastor
candidate for the office
diocesan synod
provision of the office

Opis:

In the provision of the office of the pastor, norms of universal law and particular law must be observed. In canons 521 §§2–3, 522, 527 §§2–3, and 538 §1, the code legislator refers to regulations applicable in particular Churches. The legislation of Polish synods clarified requirements for administrative acts of the provision of the office of pastor. They pertain to ecclesiastical authority, candidates for the post of pastor, the entrusting of the office and the formalities associated with these acts. Provisions of universal law were replicated or paraphrased in the majority of the synodal regulations. However, innovative directives concerning diocesan bishops or requirements for candidates for the office of pastor are spelled out in some of them. Typically, these would be the completion of a special formation course and passing of an examination for pastors. For a provision to be valid, the office must be vacant. The reasons for the loss of office also are defined in the law of synods. Also, reasons due to the age of pastors are regulated. Only some synods require a written form of the act entrusting the office of pastor.

Źródło:

Roczniki Nauk Prawnych; 2017, 27, 2; 149-170
1507-7896
2544-5227

Pojawia się w:

Roczniki Nauk Prawnych

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:

Wymogi prowizji na urząd proboszcza w obowiązującym polskim ustawodawstwie synodalnym
Requirements for the Office of Pastor in Contemporary Law of Polish Synods

Autorzy:

Wnuk, Radosław

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1804734.pdf

Data publikacji:

2019-11-16

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

diocesan bishop
pastor
candidate for the office
diocesan synod
entrusting of the office

Opis:

Przy dokonywaniu prowizji na urząd proboszcza należy zachować przepisy powszechnego prawa kanonicznego i partykularnego. Ustawodawca kodeksowy w kan. 521 § 2-3; 522; 527 § 2-3; 538 § 1 odsyła do regulacji obowiązujących w Kościołach partykularnych. W polskim ustawodawstwie synodalnym doprecyzowano wymogi dotyczące aktu administracyjnego związanego z powierzeniem urzędu proboszcza. Dotyczą one władzy kościelnej, kandydata na proboszcza, powierzanego urzędu oraz formy, jaką należy zachować przy tym akcie. W większości uchwał synodalnych dokonano powielenia lub parafrazy przepisów prawa powszechnego. W niektórych jednak zawarto innowacyjne dyspozycje dotyczące biskupa diecezjalnego czy wymogów stawianych kandydatom na proboszczów. W większości jest to ukończenie przez tych kandydatów odpowiedniej formacji i zdanie „egzaminu proboszczowskiego”. Do ważności prowizji konieczny jest wakans powierzanego urzędu. W ustawodawstwie synodalnym również określono przyczyny utraty urzędu. Ponadto wśród przyczyn w szerokim zakresie uregulowano złożenie rezygnacji przez proboszczów, którzy osiągnęli odpowiedni wiek. Jedynie kilka synodów wskazało na zachowanie formy pisemnej przy powierzeniu urzędu proboszcza.
In the provision of the office of the pastor norms of universal law and particular law must be observed. The legislator in can. 521 § 2-3; 522; 527 § 2-3; 538 § 1 refers to regulations being in force in particular Churches. In the law of Polish synods were clarified requirements for administrative acts of the provision of the office of the pastor. There are pertain to ecclesiastical authority, candidates for the post of pastor, the entrusting of the office and the formalities of these acts. Universal law was manifolded or paraphrased in the most of regulations of synods. However, innovative directives about the diocesan bishop or requirements for candidates for the office of the pastor are set in some of them. Typically it is finishing by these candidates a special formation and passing “the examination for pastors”. For validity of the provision it is necessary for the office to be vacant. Reasons of loss of office also are defined in the law of synods. Moreover, among causes in broad range submitting resignation by pastors who have completed appropriate age is regulated. Only a few synods writing form of entrusting of the office of the pastor is emphasized.

Źródło:

Roczniki Nauk Prawnych; 2017, 27, 2; 171-193
1507-7896
2544-5227

Pojawia się w:

Roczniki Nauk Prawnych

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:

Posłuszeństwo ordynariuszowi według kanonu 273 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 roku
The Obedience to the Ordinary According to Canon 273 of the 1983 Code of Canon Law

Autorzy:

Brinda, Štefan

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1998582.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

posłuszeństwo
Kościół
Biskup Rzymu
biskup diecezjalny
obedience
Church
Roman Pontiff
diocesan bishop

Opis:

Przysięga posłuszeństwa składana podczas święceń kapłańskich. Odwzorowanie istoty posłuszeństwa duchownych znajduje się w Jezusie Chrystusie, najwyższym Kapłanie i Pasterzu. Duchowni poprzez sakrament kapłaństwa uczestniczą w Chrystusowym kapłaństwie. Z ustanowienia Bożego Kościół jest hierarchicznie uporządkowany. Dlatego duchowny powinien okazywać szacunek i posłuszeństwo papieżowi oraz swojemu ordynariuszowi, którzy reprezentują urząd apostolski, poprzez apostolskie posłuszeństwo.
The promise of obedience becomes the real promise in an act of ordination. The core of the priest obedience is in the example of Jesus Christ, the highest Pastor and the Priest through whom they are part of Christ’s priesthood. Church is a hierarchical order from God’s provision of it, therefore priest is required to show respect and obedience to the pope and superiors who are members of apostolic fellowship.

Źródło:

Kościół i Prawo; 2018, 7, 1; 93-107
0208-7928
2544-5804

Pojawia się w:

Kościół i Prawo

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:

Stages in Canonical Provision of the Office of Pastor under the Current Polish Synodal Legislation

Autorzy:

Wnuk, Radosław

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1803115.pdf

Data publikacji:

2019-10-25

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

designation of person
conferral of title
assumption of office
diocesan bishop
pastor

Opis:

According to Polish synodal legislation, similarly to the Code of Canon Law, the provision of the office of pastor consists of three stages: 1) designation of a person, 2) conferral of the title, and 3) taking possession of the office. In accordance with both universal and particular law, the provision may be free or dependent. The diocesan bishop confers the office freely (cc. 523–525). In the case of a dependent provision, however, another competent ecclesiastical authority nominates a candidate, and the diocesan bishop only confers the title to the office (c. 525; 682, §1). According to legislators of particular law, the conferral of a legal title to an office should take place by a nomination decree. The decree should meet the requirements of a singular administrative act (cc. 48–57). The placement in the possession of a parish by the local ordinary or his delegate and the assumption of the office by a pastor is the final stage of the provision. Under particular law, two aspects of this act are distinguished: the legal aspect (the drawing up and signing of a handover protocol by the pastor and other competent bodies), and the liturgical one (solemn entry of a new pastor into the parish church according to the ritual of a specific particular Church). Legislators of particular law also places the presbyter who has been promoted to the office of pastor under an obligation to make a profession of faith (c. 833, 6°) and take the oath of fidelity, according to the formulas approved by the Holy See.

Źródło:

Roczniki Nauk Prawnych; 2019, 28, 1; 119-135
1507-7896
2544-5227

Pojawia się w:

Roczniki Nauk Prawnych

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:

Urząd kapelana w aspekcie kanonicznym

Autorzy:

Adamczyk, Jerzy

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/554771.pdf

Data publikacji:

2019

Wydawca:

Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

Tematy:

chaplain
faculties
ordinary
diocesan bishop
community
kapelan
uprawnienia
ordynariusz
biskup diecezjalny
wspólnota

Opis:

The aim of the article is to present chaplaincy in the light of canon law. The first part depicts the concept of a chaplain. The second part elaborates on the chaplain’s rights and duties and the third part is dedicated to the dismissal of the chaplain. The article ends with a summary and references.
Celem artykułu jest ukazanie zagadnienia urzędu kapelana w aspekcie prawa kanonicznego. W jego pierwszej części przedstawiono kwestię pojęcia kapelana. W drugiej części ukazano uprawnienia i obowiązki kapelana, natomiast część trzecia została poświęcona zagadnieniu usunięcia kapelana. Całość artykułu kończy podsumowanie i bibliografia.

Źródło:

Annales Canonici; 2019, 15, 1
1895-0620

Pojawia się w:

Annales Canonici

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:

Postępowanie wyjaśniające w procedurze usunięcia proboszcza z urzędu
Investigation Procedure in the Procedure of the Removal of Pastor

Autorzy:

Kaczor, Adam

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/22792705.pdf

Data publikacji:

2018-12-31

Wydawca:

Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego

Tematy:

urząd proboszcza
parafia
biskup diecezjalny
usunięcie
office of pastor
parish
diocesan bishop
removal

Opis:

Przyczyny, dla których proboszcz może być usunięty z parafii zgodnie z przepisami prawa, są zwłaszcza następujące: 1) sposób postępowania, który przynosi kościelnej wspólnocie poważną szkodę lub zamieszanie; 2) nieudolność albo trwała choroba umysłowa lub fizyczna, która czyni proboszcza nieużytecznym w wypełnianiu jego zadań; 3) utrata dobrego imienia u uczciwych i poważnych parafian lub niechęć w stosunku do proboszcza, które według przewidywania szybko nie ustaną; 4) poważne zaniedbanie lub naruszanie obowiązków parafialnych, które trwa mimo upomnienia; 5) złe zarządzanie dobrami doczesnymi, z wielką szkodą Kościoła, ilekroć na zaradzenie złu brak innego środka.
The causes for which a pastor can be removed legitimately from his parish are especially the following: 1) a manner of acting which brings grave detriment or disturbance to ecclesiastical communion; 2) ineptitude or a permanent infirmity of mind or body which renders the pastor unable to fulfill his functions usefully; 3) loss of a good reputation among upright and responsible parishioners or an aversion to the pastor which it appears will not cease in a brief time; 4) grave neglect or violation of parochial duties which persists after a warning; 5) poor administration of temporal affairs with grave damage to the Church whenever another remedy to this harm cannot be found.

Źródło:

Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; 2018, 13, 15 (2); 121-132
2719-3128
2719-7336

Pojawia się w:

Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:

Procesje eucharystyczne w ujęciu prawa kanonicznego
Eucharistic Processions in the Light of the Canon Law

Autorzy:

Adamczyk, Jerzy

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/585137.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego

Tematy:

procesja
biskup diecezjalny
kościół
Najświętsza Eucharystia
kult
Procession
Diocesan Bishop
Church
Eucharist
Devotion

Opis:

Eucharistic processions carried out outside the Church are the public testimonies to honour the Holy Eucharist. The paper analyses the issue of an Eucharistic procession in the light of the Canon Law. The study successively presents the following issues: Eucharistic processions as a manifestation of the public testimony to the Holy Eucharist, the course of the procession and its organization, and the role of the diocesan Bishop in the conduct and organization of the Eucharistic processions.
Procesje eucharystyczne prowadzone poza kościołem są publicznym świadectwem czci wobec Najświętszej Eucharystii. Przedmiotem niniejszego opracowania jest zagadnienie procesji eucharystycznych w ujęciu prawa kanonicznego. Zostały kolejno ukazane następujące kwestie: procesje eucharystyczne jako wyraz publicznego świadectwa czci wobec Najświętszej Eucharystii, przebieg procesji i jej organizacja oraz rola biskupa diecezjalnego w kwestiach odbywania i organizacji procesji eucharystycznych.

Źródło:

Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2018, 51, 1; 173-187
1234-4214

Pojawia się w:

Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:

Praktyka umieszczania w kościołach świętych obrazów
The Practice of Placing Sacred Images in Churches

Autorzy:

Adamczyk, Jerzy

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1992300.pdf

Data publikacji:

2021-12-27

Wydawca:

Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu

Tematy:

church
sacred images
diocesan bishop
cult
catechesis
kościół
święte obrazy
biskup diecezjalny
kult
katecheza

Opis:

The aim of the article is to present the practice of placing sacred images in churches. The first part presents the view of the Church towards the cult of sacred images. The second part shows the necessity and purpose of placing sacred images in churches, while the third part is devoted to the rules of placing sacred images in churches.
Celem artykułu jest ukazanie zagadnienia praktyki umieszczania w kościołach świętych obrazów. W pierwszej części przedstawiono stanowisko Kościoła wobec kultu świętych obrazów. W części drugiej ukazano konieczność i cel umieszczania w kościołach świętych obrazów, natomiast część trzecia została poświęcona zasadom umieszczania w kościołach świętych obrazów.

Źródło:

Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2021, 29, 2; 161-179
2544-6460

Pojawia się w:

Wrocławski Przegląd Teologiczny

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:

Urząd moderatora kurii diecezjalnej
The Office of the Moderator of the Curia

Autorzy:

Adamczyk, Jerzy

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/29432373.pdf

Data publikacji:

2020

Wydawca:

Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

Tematy:

urząd
kuria diecezjalna
moderator
biskup diecezjalny
wikariusz generalny
office
diocesan curia
moderator of the curia
diocesan bishop
vicar general

Opis:

W celu usprawnienia pracy kurii biskup diecezjalny tam, gdzie to będzie wskazane, może mianować moderatora kurii diecezjalnej. Niniejszy artykuł podejmuje kwestię urzędu moderatora. Najpierw zwrócono uwagę na to, że moderator kurii diecezjalnej jest nowym organem w strukturze kurii diecezjalnej. Następnie przedstawiono zagadnienie osoby piastującej stanowisko moderatora kurii biskupiej. Na koniec omówiono zadania moderatora kurii diecezjalnej.
In order to improve the curia’s work, a diocesan bishop can nominate the moderator of the curia if it is necessary. This article discusses the office of the moderator of the curia. First it focuses on the fact that the moderator of the curia is a new office in the structure of the diocesan curia. Then it describes the character of the person holding the office of the moderator of the curia. Finally it outlines the duties of the moderator of the diocesan curia.

Źródło:

Analecta Cracoviensia; 2020, 52; 215-236
2391-6842
0209-0864

Pojawia się w:

Analecta Cracoviensia

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:

Odpowiedzialność biskupa diecezjalnego w procesie sądowym małżeńskim po ogłoszeniu motu proprio Mitis Iudex papieża Franciszka
The Responsibility of the Diocesan Bishop in the Judicial Process for Marriage Nullity after the Promulgation of the motu proprio Mitis Iudex of Pope Francis

Autorzy:

Malecha, Paweł

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/663051.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

Tematy:

biskup diecezjalny
proces sądowy
małżeństwo
odpowiedzialność biskupa
Mitis Iudex
diocesan bishop
judicial process
marriage nullity
responsibility of bishop

Opis:

In his motu proprio Apostolic Letter Mitis Iudex, Pope Francis underscores the role and responsibility of every Diocesan Bishop in the pastoral exercise of canonical justice and points out what must be done in the carrying out of the bishop’s own judicial power. The goal of this study is to bring together the teaching of the Pope and of the Church on the responsibility of the Diocesan Bishop in causes of marriage nullity. The question under study is not only presented in light of Mitis Iudex, but also takes into consideration other documents of the Holy See, especially those of the Apostolic Signatura, which sees to the correct administration of justice in the Church. For this reason the presentation of the topic is broader than its treatment in Mitis Iudex, and as a consequence it seeks a more comprehensive handling of the question at hand, naturally within the limits of such an article. In the first part of the study, questions of a doctrinal nature are dealt with, revealing, above all, that each Diocesan Bishop is the iudex natus of his own diocese. Therefore, he has not only the right, but also the duty – both of which have their origin in divine law – to judge coram Domino the cases of his faithful. In the next part, these rights and duties are presented, which then leads to an examination of the responsibility of the Diocesan Bishop in causes of marriage nullity. In the wake of the recent reforms – especially the elimination of the obligation to have a double conforming sentence and the introduction of the processus brevior – the responsibilities of the Diocesan Bishop are significantly amplified. In fact, in the pastoral exercise of his own judicial power, he must ensure that no laxism of any sort creeps in and that the truth is the foundation, mother, and law of justice in every aspect of the judicial process.

Źródło:

Ius Matrimoniale; 2016, 27, 3; 5-33
1429-3803
2353-8120

Pojawia się w:

Ius Matrimoniale

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:

Statuty kapituł kanonickich

Autorzy:

Adamczyk, Jerzy

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1371651.pdf

Data publikacji:

2018-11-03

Wydawca:

Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

Tematy:

kapitała kanoników
kanonik
biskup diecezjalny
statut
liturgia
chapter of canons
canon
diocesan Bishop
statute
liturgy

Opis:

The aim of the article is to present the issue of the statutes of canonical chapters, which should be held by every chapter. The first part portrays the issue of statute as a normative act. The second part examines the legal value of the chapter’s statutes, and the third part is dedicated to the issue of the content of the statutes of canonical chapters. The article is summarized and includes references at the end.

Źródło:

Prawo Kanoniczne; 2018, 61, 4; 3-39
2353-8104

Pojawia się w:

Prawo Kanoniczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:

Formacja dziewic konsekrowanych. Aspekt kanoniczny

Autorzy:

Adamczyk, Jerzy

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/22676623.pdf

Data publikacji:

2022-10-11

Wydawca:

Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi

Tematy:

dziewica
formacja
konsekracja
biskup diecezjalny
stan dziewic
virgin
formation
consecration
diocesan bishop
order of virgins

Opis:

The aim of the article is to present the canonical aspect of the formation of consecrated virgins. The first part presents the qualifications and qualities of the candidates for the „ordo virginum”. The second part presents the initial formation for the rite of consecration, while the third part deals with the permanent formation of consecrated virgins. The article ends with a summary and bibliography.

Źródło:

Łódzkie Studia Teologiczne; 2022, 31, 3; 195-209
1231-1634

Pojawia się w:

Łódzkie Studia Teologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:

Herby biskupów diecezjalnych Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej w perspektywie heraldyki kościelnej
The coats of arms of the diocesan bishops of the Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg) Diocese in the perspective of church heraldry

Autorzy:

Mazurkiewicz, Krzysztof

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/570865.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Biblioteka Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej

Tematy:

herb biskupi
heraldyka
biskup diecezjalny
diecezja koszalińsko-kołobrzeska
bishop’s coat of arms
heraldry
diocesan bishop
Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg)

Opis:

Heraldyka kościelna rozwijała się zgodnie z heraldyką ogólną i zajmowała się herbami duchownych wszystkich stopni kościelnych, zakonów, jak i innych organizacji w łonie kościołów chrześcijańskich. Tworzenie herbu osobistego i wybór zawołania jest przywilejem, a nie obowiązkiem hierarchów kościelnych. W herbie i zawołaniu duchownego zawarta jest jego tożsamość, odbiór świata i sprawy dla niego najważniejsze. Najbardziej charakterystyczne dla herbów kościelnych są symbole religijne. Przedstawiane są one w postaci dewiz, trzymaczy i podpór oraz innych insygniów heraldycznych. Zarówno herb, jak i dewiza (zawołanie) jest osobistym wyborem hierarchy i wynika z jego posługi i bliskich mu treści religijnych. Opis herbu składa się z dwóch części, a mianowicie z opisu symboli umieszczonych na obrazie herbu oraz z przedstawienia jego intencji. W niniejszym artykule dokonano opisu graficznej postaci herbów biskupów diecezjalnych, analizując symbole w nich umieszczone.
Church heraldry developed in accordance with the general heraldry and dealt with the crests of clergy of all church grades, orders and other organizations in the womb of Christian churches. Creating a personal coat of arms and choosing a calling is a privilege, not a duty of church hierarchs. In the coat of arms and the call of the clergy, his identity, the perception of the world and the matters most important to him are included. Religious symbols are the most characteristic of religious coats of arms. They are presented in the form of foreign currency, holders and supports and other heraldic insignia. Both the coat of arms and the motto (call) is a personal choice of the hierarch and results from his ministry and his religious content. The description of the coat of arms consists of two parts, namely the description of symbols placed on the image of the coat of arms and the presentation of its intentions. In this article, a graphic description of the form of the diocesan bishop's coats of arms was made, analyzing the symbols placed in them.

Źródło:

Rocznik Skrzatuski; 2018, 6; 85-101
2300-8296

Pojawia się w:

Rocznik Skrzatuski

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:

Władza biskupa diecezjalnego w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 roku
The Power of the Diocesan Bishop in the Code of Canon Law of 1983

Autorzy:

Przybysławska, Joanna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2010869.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

biskup diecezjalny
władza ustawodawcza
władza wykonawcza
władza sądownicza
diocesan bishop
legislative power
executive power
judicial power

Opis:

Zgodnie z Kodeksem Prawa Kanonicznego z 1983 r., „biskupowi diecezjalnemu w powierzonej mu diecezji przysługuje wszelka władza zwyczajna, własna i bezpośrednia, jaka jest wymagana do jego pasterskiego urzędu, z wyłączeniem tych spraw, które na mocy prawa lub dekretu papieża są zarezerwowane najwyższej lub innej władzy kościelnej” (kan. 381 § 1). Ustawodawca stanowi, że „obowiązkiem biskupa diecezjalnego jest rządzić powierzonym mu Kościołem partykularnym; z władzą ustawodawczą, wykonawczą i sądowniczą, zgodnie z przepisami prawa” (kan. 391 § 1). Dlatego też celem artykułu jest analiza władzy biskupiej, jej źródła rodzajów.
According to the 1983 Code of Canon Law, “a diocesan bishop in the diocese entrusted to him has all ordinary, proper, and immediate power which is required for the exercise of his pastoral function except for cases which the law or a decree of the Supreme Pontiff reserves to the supreme authority or to another ecclesiastical authority” (can. 381 § 1). The legislator states that “it is for the diocesan bishop to govern the particular Church entrusted to him with legislative, executive, and judicial power according to the norm of law” (can. 391 § 1). Therefore, the aim of this article is to analyze the episcopal authority, its sources of types.

Źródło:

Kościół i Prawo; 2017, 6, 2; 83-91
0208-7928
2544-5804

Pojawia się w:

Kościół i Prawo

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 16.

Tytuł:

Proces skrócony o nieważność małżeństwa przed biskupem
The Briefer Process of the Nullity of Marriage Before the Bishop

Autorzy:

Rybaczek, Aleksandra

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2010882.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

Mitis Iudex Dominus Iesus
proces skrócony
biskup diecezjalny
instruktor
asesor
briefer process
diocesan bishop
instructor
assessor

Opis:

Papież Franciszek na mocy motu proprio Mitis Iudex Dominus Iesus wprowadził szereg reform dotyczących procesów małżeńskich. Jedną z najważniejszych jest ustanowienie nowej instytucji – procesu skróconego. Postępowanie w sprawach dotyczących stwierdzenia nieważności małżeństwa w trybie procesu skróconego może mieć miejsce jedynie w przypadku zaistnienia szczególnych przesłanek, takich jak zgodna prośba obojga małżonków oraz wystąpienie okoliczności, które poparte dowodami, w sposób oczywisty wskazują na nieważność małżeństwa (kan. 1683). Wyłącznie do biskupa diecezjalnego należy orzekanie w procesie skróconym, co w sposób szczególny podkreśla jego znaczenie jako pierwszego sędziego w powierzonym mu Kościele partykularnym. Poza biskupem w przebieg procesu skróconego odpowiednio zaangażowani są także wikariusz sądowy, instruktor oraz asesor. Wikariusz sądowy decyduje, czy sprawa może być rozpatrywana w trybie skróconym oraz powołuje instruktora i asesora – osoby bezpośrednio wspomagające biskupa w procesie. To z nimi bowiem biskup konsultuje się przed podjęciem decyzji dotyczącej nieważności małżeństwa. Skrócenie procedury w procesie biskupim przejawia się m.in. w odbyciu (co do zasady) jednego posiedzenia dowodowego, po którym akta sprawy przekazywane są do biskupa diecezjalnego. Gdy osiągnie on moralną pewność, stwierdza nieważność małżeństwa. W przeciwnym razie kieruje sprawę do rozpatrzenia w trybie procesu zwykłego. Wprowadzenie nowej instytucji procesu skróconego ma na celu przyspieszenie i uproszczenie procedur, w żaden sposób nie podważając zasady nierozerwalności małżeństwa. Zaangażowanie i odpowiednie kwalifikacje osób odpowiedzialnych za przeprowadzenie procesu skróconego są przy tym podstawą prawidłowości i legalności postępowania.
Pope Francis through motu proprio Mitis Iudex Dominus Iesus introduced a series of reforms of marriage processes. The most important of them was introducing the new institution of the briefer matrimonial process. Proceeding with the cases of the nullity of marriage with the briefer process can be taken whenever the petition is proposed by both spouses and in the circumstances of recurring evidences which render the nullity manifest (can. 1683). Only the diocesan bishop himself is competent to judge cases of the nullity of marriage with the briefer process, which emphasizes his importance as a first judge in the particular Church for which he was entrusted. Excepted bishop, in the briefer process are also involved the judicial vicar, the instructor and the assessor. The judicial vicar decides if case can be treated with the briefer process and he nominates the instructor and the assessor – the main people who support bishop during the process. Furthermore, before making up his mind, bishop consults nullity of marriage with them. Shortening of the procedure in the briefer matrimonial process manifests itself in a single session for collecting proofs, after which the case acts are taken to the diocesan bishop. After reaching the moral certitude about the nullity of marriage, bishop issues the sentence. Otherwise, he refers the case to the ordinary method. Introducing the new institution of the briefer matrimonial process is to speed up processes as well as to simplify them, without undermining of the indissolubility of marriage in any case. Involvement and proper qualifications of the people who are responsible for leading the briefer process are the foundation of appropriate and legal process.

Źródło:

Kościół i Prawo; 2017, 6, 2; 191-205
0208-7928
2544-5804

Pojawia się w:

Kościół i Prawo

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 17.

Tytuł:

Ignacy Jeż – pierwszy biskup koszalińsko-kołobrzeski (1972–1992)
Ignacy Jeż – first bishop of Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg) Diocese (1972–1992)

Autorzy:

Łukaszewicz, Łukasz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/30098254.pdf

Data publikacji:

2024

Wydawca:

Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego

Tematy:

Bishop Ignacy Jeż
diocesan bishop
Ordinary
Diocese of Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg)
bp Ignacy Jeż
biskup diecezjalny
ordynariusz
diecezja koszalińsko-kołobrzeska

Opis:

28 czerwca 1972 roku decyzją papieża Pawła VI została utworzona diecezja koszalińsko--kołobrzeska i mianowany jej pierwszy biskup diecezjalny – Ignacy Jeż. W kolejnych miesiącach podejmował on szereg działań prawnych zmierzających do wypełnienia papieskiej decyzji, począwszy od kanonicznego objęcia w zarząd diecezji, poprzez zamieszkanie na jej terenie, mianowanie pierwszych urzędników, określenie zasad funkcjonowania kurii biskupiej, aż do uroczystego ingresu do koszalińskiej katedry i złożenia wymaganej prawem państwowej przysięgi. Przez kolejne 20 lat swoich rządów biskup Ignacy Jeż powołał do istnienia najważniejsze instytucje diecezjalne, rozbudował sieć terytorialną i tworzył prawo partykularne. Po złożeniu rezygnacji i jej przyjęciu przez papieża Jana Pawła II przeszedł na emeryturę 1 lutego 1992 roku.
On June 28, 1972, by a decision of Pope Paul VI, the Diocese of Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg) was created and its first diocesan bishop, Ignacy Jeż, was appointed. In the months that followed, he took a number of legal steps to fulfill the papal decision, starting with canonically taking charge of the diocese, taking up residence in the diocese, appointing some first officials, defining the rules for the functioning of the episcopal curia, and finally making the ceremonial ingress into the Koszalin cathedral and taking the state oath required by law. Over the next 20 years of his governing, Bishop Ignacy Jeż established the most important diocesan institutions, expanded the territorial network and created a particular law. After his resignation and its acceptance by Pope John Paul II, he retired on February 1, 1992.

Źródło:

Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2023, jubileuszowy; 51-74
1230-0780
2719-4337

Pojawia się w:

Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 18.

Tytuł:

Urząd dziekana w aspekcie prawnokanonicznym

Autorzy:

Adamczyk, Jerzy

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/554655.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

Tematy:

vicar forane
ecclesiastical office
diocesan bishop
vicariate forane
statute
dziekan
urząd kościelny
biskup diecezjalny
dekanat
statut

Opis:

The purpose of the article is to examine the issue of the appointment to the post of a vicar forane and the loss of the office. The first part of the paper discusses the post of a vicar forane in general terms. The second one outlines the required qualifications of a candidate for the office of a vicar forane, whereas the third one concerns the induction to the post of a vicar forane. The fourth part describes the issue of losing the office of an outside vicar.
Celem artykułu jest ukazanie zagadnienia powierzenia i utraty urzędu dziekana. W jego pierwszej części przedstawiono kwestię urzędu dziekana w ogólności. W drugiej części wskazano kwalifikacje kandydata na urząd dziekana, natomiast część trzecia została poświęcona powierzeniu urzędu dziekańskiego. Część czwarta omawia utratę urzędu wikariusza zewnętrznego.

Źródło:

Annales Canonici; 2017, 13
1895-0620

Pojawia się w:

Annales Canonici

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 19.

Tytuł:

Synod diecezjalny odnową Kościoła partykularnego na przykładzie I Synodu Diecezji Ełckiej
The Diocesan Synod as the Renewal of the Particular Church on the Example of the First Synod of the Diocese of Ełk

Autorzy:

Margiewicz, Sebastian

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2010865.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

biskup diecezjalny
diecezja
władza ustawodawcza
Kongregacja ds. Biskupów
diocesan bishop
diocese
legislative power
Congregation for Bishops

Opis:

Synod diecezjalny powinien zostać zwołany, gdy uzna to za konieczne biskup diecezjalny. W diecezji ełckiej, która została erygowana w 1992 r., synod został zapowiedziany dnia 18 maja 1997 r. Pierwsza Sesja Synodu odbyła się 25 marca 1998 r. Autor w artykule przeanalizował znaczenie synodu diecezjalnego w procesie organizacji Kościoła partykularnego. Następnie scharakteryzował ustawodawstwo diecezji zgodnie ze statutami Synodu Diecezji Ełckiej, definicję synodu, a także przygotowanie, przebieg i zadania synodu.
The diocesan synod should be convened when it is deemed necessary by the diocesan bishop. In the Diocese of Ełk, which was erected in 1992, the synod was announced on May 18, 1997. The first session of the synod was held on March 25, 1998. The Author analyzed in the article the importance of the diocesan synod in the process of organization the particular Church. Then he characterized the legislation of the diocese according to the statutes of the Synod of the Diocese of Ełk, the definition of the synod and the preparation, conducting and the competences of the synod.

Źródło:

Kościół i Prawo; 2017, 6, 2; 67-82
0208-7928
2544-5804

Pojawia się w:

Kościół i Prawo

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 20.

Tytuł:

Rola biskupa diecezjalnego w procesie skróconym o nieważność małżeństwa
The role of the diocesan bishop in the shortened process for nullity of marriage

Autorzy:

Adamczyk, Jerzy

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/21151071.pdf

Data publikacji:

2023-06-28

Wydawca:

Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

Tematy:

biskup diecezjalny
proces
sędzia
małżeństwo
prawo kanoniczne
processus brevior
diocesan bishop
trial
judge
marriage
canon law

Opis:

Celem artykułu jest nakreślenie roli biskupa diecezjalnego w procesie skróconym o nieważność małżeństwa. Biskup jest tu jedynym sędzią i nie może tej władzy nikomu delegować. W pierwszej części artykułu ukazano przesłanki dla zastosowania procesu skróconego. W części drugiej przedstawiono elementy formalne konieczne dla wszczęcia procesu skróconego, natomiast część trzecia została poświęcona problematyce biskupa diecezjalnego jako jedynego sędziego w processus brevior.
The aim of the article is to outline the role of the diocesan bishop in the shortened process for nullity of marriage. The bishop is the only judge here and cannot delegate this authority to anyone. The first part of the article presents the reasons for the application of the shortened process. The second part presents the formal elements necessary to initiate the shortened process, while the third part is devoted to the issues of the diocesan bishop as the only judge in the processus brevior.

Źródło:

Ius Matrimoniale; 2023, 34, 1; 129-148
1429-3803
2353-8120

Pojawia się w:

Ius Matrimoniale

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 21.

Tytuł:

Stan dziewic konsekrowanych. Prawo dziewic do zrzeszania się. Aspekt prawno-kanoniczny
The order of consecrated virgins. The right of virgins to associate. Legal and canonical aspect

Autorzy:

Adamczyk, Jerzy

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2086069.pdf

Data publikacji:

2020-06-07

Wydawca:

Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

Tematy:

dziewica
konsekracja
biskup diecezjalny
stan dziewic
„święty zamiar”
virgin
consecration
diocesan bishop
order of virgins
„holy
resolution”

Opis:

The aim of the article is to present the issue of consecrated virgins and their right to establish associations in the canon and liturgical aspect. The first part presents the historical aspect of consecrated virginity in the Church. In the second part, the definition of the state of consecrated virginity is thoroughly analyzed, while the third part is devoted to associations of consecrated virgins. The article ends with a summary and bibliography.

Źródło:

Prawo Kanoniczne; 2020, 63, 2; 3-29
2353-8104

Pojawia się w:

Prawo Kanoniczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 22.

Tytuł:

Wizytacja dziekańska w aspekcie kanoniczno – duszpasterskim
Vicar foranes visit in canonic-pastoral terms

Autorzy:

ADAMCZYK, JERZY

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/661288.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

Tematy:

biskup diecezjalny
wizytacja
dziekan
dekanat
parafia
proboszcz
diocesan bishop
visits
vicar forane
vicariate forane
parish
parish priests

Opis:

The following article is devoted to vicar forane's visit in canonic-pastoral terms. At first, the vicar forane’s visit is presented in the historic view. Then, the issue, nature and necessity of vicar forane’s visit is discussed. The final part of the article is connected with the subject of vicar forane’s visit in the parishes of vicariate forane.
Niniejszy artykuł poświęcony został wizytacji dziekańska w aspekcie kanoniczno - duszpasterskim. Najpierw ukazano wizytację dziekańską w aspekcie historycznym. Następnie przedstawiono pojęcie, naturę i obowiązek wizyty dziekańskiej. Końcowa cześć przedłożenia traktuje o przedmiocie wizytacji dziekańskiej w parafiach dekanatu.

Źródło:

Prawo Kanoniczne; 2017, 60, 3; 73-105
2353-8104

Pojawia się w:

Prawo Kanoniczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 23.

Tytuł:

Moderator kurii w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 roku i partykularnym prawie polskim
Moderator of the Curia in the 1983 Code of Canon Law and the Particular Polish Law

Autorzy:

Kukulska, Patrycja

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1879521.pdf

Data publikacji:

2014

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

zadania kurii diecezjalnej
zasada koordynacji
zarządzanie diecezją
biskup diecezjalny
tasks diocesan curia
the principle of coordination
management diocese
the diocesan bishop

Opis:

The legislature in the 1983 Code of Canon Law introduced into the structures of the diocesan curia new ecclesiastical office under the name of moderator of the curia. It has competence in the administrative aspects of the functioning of the diocesan curia. It is the organ that the diocesan bishop may appoint to the principle of coordination of administrative tasks. Moderator of the curia is established according to the discretion of individual bishops of the diocese. It is also the office that is directly involved in the exercise of executive power. The Bishop may appoint a moderator of the curia for the Vicar General, or a priest who is not a vicar general, if the circumstances so require. The tasks of the moderator of the curia should care about the most fruitful execution of the tasks assigned to individual employees curia, curia employees convene meetings to present and exchange information and reconciliation of current tasks, ensuring the presence of curial staff, chairing meetings of all employees of the curia, or at least the chairmen of the papers, delegate notaries.

Źródło:

Kościół i Prawo; 2014, 3 (16) nr 2; 67-82
0208-7928
2544-5804

Pojawia się w:

Kościół i Prawo

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 24.

Tytuł:

Diocesan Synod Today. In What Shape?
Le synode diocésain aujourd’hui — sous quelle forme ?
Sinodo diocesano oggi: in quale forma?

Autorzy:

Góralski, Wojciech

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1046941.pdf

Data publikacji:

2019-11-24

Wydawca:

Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego

Tematy:

diocesan synod
legislation
synodal resolutions
diocesan bishop
synode diocésain
législation
arrêté synodal
évêque diocésain
sinodo diocesano
legislazione
risoluzioni sinodali
vescovo diocesano

Opis:

The Second Vatican Council shaped a new model for a diocesan synod, which was adopted, among others, in Poland, and is characterised by a departure from making the norms of particular law and the popularisation of the council teaching in particular Churches. On the other hand, after the promulgation of the new Code of Canon Law in 1983, the diocesan synods adjusted the diocesan law to the code norms. When this period of the reception of the code law to the diocesan legislation achieved its result, the final resolutions of the subsequent diocesan synods, which were usually extensive, do not meet — to a large extent — the requirements set by the documents of the Holy See: Instruction of the Congregation for Bishops and the Congregation for the Evangelisation of Nations of 1997 and the Directory of the Congregation for Bishops Apostolorum successores of 2004. The author calls for the use of these enunciations so that diocesan synods can be an effective tool for the renewal of a particular Church.
Le Concile Vatican II a créé un nouveau modèle de synode diocésain, qui a été adopté, entre autres, en Pologne, et qui se caractérise par le renoncement à l’établissement de normes de droit particulier et par la diffusion de la doctrine conciliaire dans les Églises particulières. Après la promulgation du nouveau Code de droit canonique en 1983, les synodes diocésains, à leurs tours, ont adapté le droit diocésain aux normes du code. Lorsque cette période de réception de du droit de code à la législation diocésaine a atteint son résultat, les résolutions finales des synodes diocésains ultérieurs, en règle générale étendues, ne répondent pas — dans une large mesure — aux exigences des documents du Saint-Siège: l’Instruction de la Congrégation pour les évêques et la Congrégation pour l’évangélisation des nations de 1997 et aussi le Directoire de la Congrégation pour les évêques Apostolorum successores de 2004. L’auteur de l’article insiste sur le besoin de suivre les dispositions de ces énonciations, afin que les synodes diocésains puissent être un outil efficace pour le renouvellement de l’Église particulière.
Il Concilio Vaticano II ha creato un nuovo modello di sinodo diocesano, che è stato adottato, tra l’altro in Polonia, e che è caratterizzato dalla rinuncia allo stabilire le norme del diritto particolare e dalla diffusione della dottrina conciliare nelle chiese particolari. Dopo la promulgazione, nel 1983, del nuovo Codice di Diritto Canonico, i Sinodi diocesani, a loro volta, hanno adattato il diritto diocesano alle norme del codice. Quando quel periodo di ricezione della legge di codice dalla legislazione diocesana ha raggiunto il suo risultato, le risoluzioni finali dei sinodi diocesani successivi, di regola di ampie dimensioni, non soddisfano — in larga misura — i requisiti dei documenti della Santa Sede: l’Istruzione della Congregazione per i vescovi e la Congregazione per l’evangelizzazione delle nazioni del 1997 e anche il Direttorio della Congregazione per i vescovi Apostolorum successores del 2004. L’autore dell’articolo insiste sul bisogno di seguire le disposizioni di queste enunciazioni, affinché i sinodi diocesani possano essere uno strumento efficace per il rinnovamento della Chiesa particolare.

Źródło:

Ecumeny and Law; 2019, 7; 7-27
2353-4877
2391-4327

Pojawia się w:

Ecumeny and Law

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 25.

Tytuł:

Kompetencje biskupa diecezjalnego w zakresie posługi słowa Bożego według Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 r.
Competences of the Diocesan Bishop in his Divine Word Ministry According to the Code of Canon Law of 1983

Autorzy:

Boryc, Andrzej

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1807310.pdf

Data publikacji:

2019-11-15

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

biskup diecezjalny
kompetencje
nauczanie katechetyczne
zadanie nauczania
słowo Boże
diocesan bishop
competences
the Word of God
catechetics
ministry

Opis:

The article offers an answer to the question as to what competences are granted by the Code of Canon Law (1983) to the diocesan bishop for his Divine Word ministry. The legislator directs the bishop to fulfil this ministry personally and also to moderate and oversee its fulfilment by other thus entitled persons. The diocesan bishop, being the chief preacher of the Word of God in the diocese entrusted to his care, must remember that he is expected to undergo a constant spiritual and intellectual formation because he is to safeguard the heritage of Faith and Tradition. Hence, he will be able to guard himself against promoting views which do not reflect the teaching of the Church. The prerequisite for maintaining the bishop’s authority deriving from his episcopal anointment is that he remain in ties of unity and obedience to the Pontiff of Rome and the College of Bishops. The authenticity of his testimony, on the other hand, will add credibility to his authority. He can fulfil his ministry at any location in the world unless he is expressly forbidden to do so by the Ordinary of the place due to a serious cause. In comparison with the Code of 1917, this is a major change. Formerly, such privilege was restricted only to cardinals. With regard to his colleagues in his Divine Word ministry, the diocesan bishop is obliged by the law to take care of their formation and growth. He is entitled to revoke the mandate of those who teach content that disagrees with the Magisterium. In terms of catechetics, he has necessary competences to lay down norms that further expand on the Universal Law but keep within it. Of particular note to the bishop are the media, especially those who are responsible for dissemination of the Catholic doctrine.

Źródło:

Roczniki Nauk Prawnych; 2008, 18, 2; 291-307
1507-7896
2544-5227

Pojawia się w:

Roczniki Nauk Prawnych

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 26.

Tytuł:

Dekanat i urzędy dekanalne
The vicariate forane and its offices

Autorzy:

ADAMCZYK, JERZY

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/662028.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

Tematy:

dziekan; dekanat; urząd kościelny; prawo partykularne; biskup diecezjalny
vicar forane; vicariate forane; ecclesiastical office; particular law; diocesan bishop

Opis:

 The aim of this article is to discuss the institution of the vicariate forane and its offices in the canonical aspect. The first part focuses on the issues of nomenclature, definition and the establishment of the vicariate forane. The second part emphasizes the tasks of the vicariate forane, while the third one is devoted to particular positions in the institution of the vicariate forane.
Celem artykułu jest ukazanie instytucji dekanatu i urzędów dekanalnych w aspekcie kanonicznym. W jego pierwszej części przedstawiono kwestię nazwy, definicji i utworzenia dekanatu. W drugiej części wskazano na zadania dekanatu, natomiast część trzecia została poświęcona urzędom w dekanacie.

Źródło:

Prawo Kanoniczne; 2018, 61, 1; 33-51
2353-8104

Pojawia się w:

Prawo Kanoniczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 27.

Tytuł:

Metropolitalne organy władzy w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 roku
Metropolitan’s Authority in the 1983 Code of Canon Law

Autorzy:

Przybysławska, Joanna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1897219.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

metropolita
prowincja kościelna
synod prowincjalny
Kościół partykularny
biskup diecezjalny
metropolitan
Church province
provincial synod
particular Church
diocesan bishop

Opis:

Kodeks Prawa Kanonicznego z 1983 r. reguluje pojęcie prowincji kościelnej, która jest zespołem sąsiednich Kościołów partykularnych. Celem utworzenia prowincji kościelnej jest wspólne działanie pasterskie oraz ożywianie kontaktów między biskupami diecezjalnymi. Organami władzy w prowincji kościelnej są: metropolita oraz synod prowincjalny, będący zgromadzeniem biskupów i innych przedstawicieli poszczególnych Kościołów partykularnych, wchodzących w skład tej samej prowincji kościelnej.
The 1983 Code of Canon Law provides that a church province comprises neighboring particular Churches. Church provinces are created to promote the common pastoral activities of neighboring dioceses and to foster the mutual relations of diocesan bishops. The authorities a Church province are: the metropolitan and the provincial synod which is composed of a conference of bishops and other representatives of particular Churches constituting the same province.

Źródło:

Kościół i Prawo; 2018, 7, 2; 63-77
0208-7928
2544-5804

Pojawia się w:

Kościół i Prawo

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 28.

Tytuł:

Diecezjalny urząd katechetyczny
The diocesan catechetical office

Autorzy:

Adamczyk, Jerzy

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1046987.pdf

Data publikacji:

2017-03-31

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

Diecezjalny wydział katechetyczny
Katechizacja
biskup diecezjalny
statut
Dyrektorium ogólne o katechizacji
diocesan catechetical office
catechetical activity
diocesan Bishop
statute
General directory for catechesis

Opis:

Celem artykułu jest ukazanie diecezjalnego urzędu katechetycznego i jego zadań. W jego pierwszej części przedstawiono historię powstania diecezjalnego urzędu katechetycznego. W drugiej części wskazano na obowiązek powołania diecezjalnego wydziału katechetycznego, natomiast część trzecia została poświęcona zadaniom wspomnianej instytucji.
This article aims to present the diocesan catechetical office and its tasks. In the first part, the history of the creation of the diocesan catechetical office is depicted. The second part highlights an obligation to appoint a diocesan catechetical department, and the third part is dedicated to the tasks of such an institution.

Źródło:

Studia Prawnicze KUL; 2017, 1; 7-26
1897-7146
2719-4264

Pojawia się w:

Studia Prawnicze KUL

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 29.

Tytuł:

Potrzeba erygowania stałych organów mediacyjnych w polskim prawie partykularnym
The Need to Establish the Permanent Mediation Organs in Polish Particular Law

Autorzy:

Romanko, Agnieszka

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2010872.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

konferencja biskupów
biskup diecezjalny
kompetencje mediacyjne
Kodeks Prawa Kanonicznego z 1983 roku
bishop’s conference
diocesan bishop
mediation competences
1983 Code of Canon Law

Opis:

Ustawodawca w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 r. stanowi, że konferencja biskupów albo biskup diecezjalny mogą erygować radę lub urząd wyposażony w kompetencje mediacyjne (kan. 1733 § 2). Organ mediacyjny zwłaszcza wówczas powinien działać, gdy ktoś prosi o odwołanie dekretu zgodnie z kan. 1734. Ponadto, jeżeli przeciwko dekretowi jest wniesiony rekurs, sam przełożony, który ma rozpatrzyć rekurs, powinien zachęcić wnoszącego rekurs i autora dekretu, do szukania tego rodzaju rozwiązania, ilekroć dostrzega nadzieję na dobry wynik (kan. 1733 § 3). W związku z tym, że polski ustawodawca partykularny nie utworzył stałych organów mediacyjnych, można skorzystać z ustawodawstwa partykularnego innych państw. Dlatego też Autor w artykule analizuje organy pojednawcze funkcjonujące w innych państwach i uzasadnia potrzebę ich erygowania w Kościołach partykularnych w Polsce.
The legislator in the 1983 Code of Canon Law states that the conference of bishops or the diocesan bishop can establish a council or office with mediation competences (can. 1733 § 2). The mediation organ is especially to be of assistance when the revocation of a decree has been requested according to can. 1734. Furthermore, if recourse has been proposed against a decree, however, the superior who deals with the recourse is to urge the person making recourse and the author of the decree to seek a solution of this kind whenever he sees hope of a favorable outcome (can. 1733 § 3). Due to the fact that the Polish particular legislator did not establish permanent mediation organs, it might be necessary to use the particular legislation of other states. Therefore, the Author in the article analyzes the conciliation organs functioning in other countries and justifies the need to establish them in the particular Churches in Poland.

Źródło:

Kościół i Prawo; 2017, 6, 2; 93-106
0208-7928
2544-5804

Pojawia się w:

Kościół i Prawo

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 30.

Tytuł:

Kompetencje administratora diecezji w sytuacji sede vacante dotyczące organów mediacyjnych (kan. 1733 § 2)
Competences of the Diocesan Administrator in the Situation of sede vacante Concerning Mediation Organs (can. 1733 § 2)

Autorzy:

Romanko, Agnieszka

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1913339.pdf

Data publikacji:

2015

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

Kościół partykularny
biskup diecezjalny
urząd mediatora
rada mediacyjna
sytuacje nadzwyczajne
particular Church
diocesan Bishop
mediation office
mediation council
extraordinary circumstances

Opis:

Prawodawca w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 r. stanowi, że konferencja biskupów bądź poszczególni biskupi mogą ustanowić urząd lub radę, których zadaniem będzie poszukiwanie i sugerowanie słusznych rozwiązań między autorem i adresatem aktu administracyjnego (kan. 1733 § 2). Chociaż prawodawca nie określa, czy takie uprawnienie przysługuje w Kościołach partykularnych zrównanych w prawie z diecezją (kan. 381 § 2), zwierzchnicy stojący na czele tych wspólnot wiernych – zarówno terytorialnych, jak i personalnych – mogą również erygować organy mediacyjne. Należy zauważyć, że wierni mają prawo otrzymywać pomoce od swoich pasterzy z duchowych dóbr Kościoła (kan. 213). W sytuacji sede vacante, administrator diecezji ma te same obowiązki i władzę co biskup diecezjalny, z wyjątkiem tego, co jest wyłączone z natury rzeczy lub na mocy prawa (kan. 427 § 1), zgodnie z zasadą sede vacante nihil innovetur (kan. 428 § 1). A zatem, nie ma prawnych przeszkód, aby administrator diecezji posiadał uprawnienie do erygowania urzędu lub rady mediacyjnej. 
The legislator in the 1983 Code of Canon Law states that the conference of bishops or individual bishops can establish a mediation office or council whose function is to seek and suggest equitable solutions between the author and recipient of an administrative act (can. 1733 § 2). Although the legislator does not determine the possibility of establishing such organs in those particular Churches that are legally on a par with diocese (can. 381 § 2), persons who head the other communities of the faithful – both territorial and personal – can also establish the mediation organs. It should be noticed that the Christian faithful have the right to receive the assistance from the sacred pastors out of the spiritual goods of the Church (can. 213). In the situation of sede vacante, the diocesan administrator is bound by the obligations and enjoys the power of the diocesan bishops, excluding those things which are excepted by their very nature or by the law itself (can. 427 § 1) in accordance with the principle sede vacante nihil innovetur (can. 428 § 1). Thus, there is no legal obstacle for the diocesan administrator, to establish a mediation office or council.

Źródło:

Kościół i Prawo; 2015, 4, 1; 53-72
0208-7928
2544-5804

Pojawia się w:

Kościół i Prawo

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 31.

Tytuł:

Kompetencje legislacyjne biskupa diecezjalnego w zakresie munus sanctificandi
Legislative Competence of the Diocesan Bishop in Munus Sanctificandi

Autorzy:

Adamczyk, Jerzy

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1807718.pdf

Data publikacji:

2019-11-15

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

biskup diecezjalny
munus sanctificandi
ustawodawstwo
liturgia
sakramenty
pozasakramentalne akty kultu Bożego
diocesan bishop
legislation
liturgy
Sacraments
extrasacramental
acts of God’s cult

Opis:

The article attempts to present the issue of legal possibilities concerning munus sanctificandi, granted to diocesan bishops by the Code of Canon Law of 1983. Sanctification is one of the main tasks diocesan bishops are faced with. The Code, then, declares that “the bishops in the first place exercise the sanctifying function; they are the high priests, the principal dispensers of the mysteries of God, and the directors, promoters, and guardians of the entire liturgical life in the Church entrusted to them” (Canon 835 § 1). The brief introduction to the first part is followed by a description of the areas of the sanctifying function of the Church – areas which the diocesan bishop is obliged to regulate. The considerations in this article focus on the following issues (to be canonically regulated by the diocesan): regulations in liturgy matters, appropriate celebration and admission to the Sacraments, liturgic functions of the laity, communicatio in sacris), Holy Sacraments, extrasacramental acts of God’s cult, as well as holy places and festivals. The above legislative competences can be realized both at a synod and elsewhere.

Źródło:

Roczniki Nauk Prawnych; 2010, 20, 1; 187-208
1507-7896
2544-5227

Pojawia się w:

Roczniki Nauk Prawnych

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 32.

Tytuł:

Specyfika wyrokowania w kanonicznym procesie skróconym o nieważność małżeństwa
Specificity of Sentence Processing in the Canonical Briefer Process of the Nullity of Marriage

Autorzy:

Rybaczek, Aleksandra

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2008113.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

Mitis Iudex Dominus Iesus
biskup diecezjalny
pewność moralna
wyrok
stwierdzenie nieważności małżeństwa
diocesan bishop
moral certitude
sentence
declaration of nullity of marriage

Opis:

Proces skrócony o nieważność małżeństwa jest jednym z najważniejszych punktów reformy przeprowadzonej przez papieża Franciszka na mocy motu proprio Mitis Iudex Dominus Iesus. Ta nowa instytucja przypisuje biskupowi diecezjalnemu bardzo bezpośrednią i decyzyjną rolę, która podkreśla jego znaczenie jako pierwszego sędziego w Kościele partykularnym, który został mu powierzony. Według MIDI sędzią powinien być ustanowiony osobiście biskup, który mocą swego zadania pasterskiego daje największą gwarancję katolickiej jedności z Piotrem w wierze i dyscyplinie. W procesie skróconym o nieważność małżeństwa biskup diecezjalny, po konsultacji z instruktorem i asesorem, rozważywszy uwagi obrońcy węzła i wnioski obrończe stron, gdy takie zgłoszono, jeżeli osiągnął moralną pewność co do nieważności małżeństwa, powinien wydać wyrok. Biskup nie podejmuje decyzji w oparciu o subiektywną opinię, ale na podstawie osądu o tym, co jest pewne i możliwe do udowodnienia na gruncie dowodów i argumentów przedstawionych w procesie. Jedynym ostatecznym rozstrzygnięciem, jakie biskup może wydać jest orzeczenie nieważności małżeństwa, które staje się wykonalne, gdy nie zostanie zgłoszona apelacja, po piętnastu dniach od publikacji wyroku. Nie ma zatem miejsca na wyrok negatywny, ponieważ gdy biskup nie osiągnie moralnej pewności co do nieważności małżeństwa, wydaje dekret i przekazuje sprawę do procesu zwykłego.
The briefer process of the nullity of marriage is one of the most important reform introduced by Pope Francis in motu proprio Mitis Iudex Dominus Iesus. This new institution attributes to the diocesan bishop a very direct and decisive role which emphasizes his importance as a first judge in the particular Church for which he was entrusted. According to MIDI the judge is to be the bishop himself, who, due to his pastoral office, is with Peter the greatest guarantor of Catholic unity in faith and discipline. In the briefer process of the nullity of marriage the diocesan bishop, having consulted with the instructor and the assessor and having considered the observations of the defender of the bond and, if there are any, the defense briefs of the parties, is to issue the sentence, if moral certitude about the nullity of marriage is reached. The bishop does not reach his decision based on a subjective opinion but on a judgment about what is certain and possible to proof on the basis of the evidence and arguments that have been presented in the process. The only definitive decision the bishop may make is that the nullity of marriage is established, which decision is executable if it is not appealed after fifteen days from publication of the definitive sentence. There is no room for a negative sentence because when the bishop is not morally certain of nullity of marriage then he issues a decree and refers the case to the ordinary method.

Źródło:

Kościół i Prawo; 2018, 7, 1; 221-235
0208-7928
2544-5804

Pojawia się w:

Kościół i Prawo

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 33.

Tytuł:

Munus docendi biskupa diecezjalnego w prawodawstwie posoborowym
Munus docendi of the diocesan bishop in post-conciliar legislation

Autorzy:

Krauz, Kacper

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2042885.pdf

Data publikacji:

2020

Wydawca:

Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara

Tematy:

zadanie nauczania
Słowo Boże
biskup diecezjalny
msza święta
homilia
prezbiterzy
kościół partykularny
teaching task
word of God
diocesan bishop
particular church
holy mass
homily
presbyters

Opis:

The article aims to present the munus docendi, i.e. the task of teaching the diocesan bishop who plays an important role in the Church. With consecration, the bishops are charged with the task of teaching, sanctifying and governing. The diocesan bishop should carry out the task of teaching personally, and coordinate its implementation through his co-workers who support him in proclaiming the Word of God. The article focuses on the subject and style of preaching and the ways of communicating God’s Word. The diocesan bishop, in addition to his personal preaching, is also to care for other proclaimers of the Church’s doctrine. The competences and relations of the diocesan bishop towards the clergy, lay faithful, catechetical teaching, schools, Catholic universities, church universities and faculties, the media of social communication and theologians were presented. Bishops are authentic teachers and, what is worth emphasizing, they remain only an instrument in God’s hand called to teach the Word of God. The preached Word of God must be adapted to the current problems of people, the environment and culture. The bishop must also implement the word of God in his life, because through his testimony the preached Gospel gains value. The entire deposit of faith is to be the subject of the proclamation of the diocesan bishop. The diocesan bishop is to communicate the Gospel to all the faithful, both believers and non-believers, and to those who have departed from religious practice and faith.
Artykuł ma na celu ukazanie munus docendi, czyli zadania nauczania biskupa diecezjalnego, który pełni ważną rolę biskupów diecezjalnych w Kościele. Wraz z konsekracją zostaje nałożony na biskupów obowiązek wypełniania zadania nauczania, uświęcania i rządzenia. Biskup diecezjalny zadanie nauczania powinien wykonywać osobiście, a także koordynować jego realizację przez swoich współpracowników, którzy wspierają go w głoszeniu Słowa Bożego. W artykule została zwrócona uwaga na przedmiot i styl przepowiadania oraz sposoby przekazywania Słowa Bożego. Biskup diecezjalny poza osobistym głoszeniem ma również troszczyć się o innych głosicieli doktryny Kościoła. Ukazane zostały kompetencje oraz relacje biskupa diecezjalnego w stosunku do duchowieństwa, wiernych świeckich, nauczania katechetycznego, szkół, uniwersytetów katolickich, uniwersytetów i fakultetów kościelnych, środków społecznego przekazu oraz teologów. Biskupi są autentycznymi nauczycielami i, co warto podkreślić, pozostają tylko narzędziem w ręku Boga, powołanym do nauczania Słowa Bożego. Głoszone Słowo Boże musi być dostosowane do aktualnych problemów ludzi, środowiska i kultury. Słowo Boże biskup musi również wprowadzać w swoje życie, gdyż przez jego świadectwo głoszona Ewangelia zyskuje na wartości. Przedmiotem przepowiadania biskupa diecezjalnego ma być cały depozyt wiary. Biskup diecezjalny ma przekazywać Ewangelię wszystkim wiernym zarówno wierzącym jak i niewierzącym oraz tym, którzy odeszli od praktyki i wiary religijnej.

Źródło:

Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej; 2020, 27; 135-150
1234-8880

Pojawia się w:

Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 34.

Tytuł:

Walor prawny opinii zespołu proboszczów konsultorów w procedurze usunięcia proboszcza
The Legal Value of the Opinion of the Group of Parish Priests in the Proceeding of Removal of Parish Priests

Autorzy:

Kaczor, Adam

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1771264.pdf

Data publikacji:

2021-06-17

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

urząd proboszcza
rada kapłańska
biskup diecezjalny
procedura administracyjna
usunięcie
the office of parish priest
the presbyteral council
the diocesan bishop
administrative
procedure
removal from office

Opis:

Zgodnie z procedurą kodeksową usunięcia proboszcza wymagane jest zasięgnięcie opinii zespołu proboszczów konsultorów przez biskupa diecezjalnego. Co do obligatoryjności tegoż organu panują różne opinie. W podejmowaniu działania udział biorą tylko niektórzy członkowie tego gremium, którzy indywidualnie i samodzielnie ustosunkowują się do sprawy przedstawionej przez biskupa. Zespół proboszczów konsultorów jest organem kolektywnym. Biskup nie jest związany opinią konsultorów, jednak nie powinien postępować wbrew niej, chyba, że ma pewność co do zaistnienia przyczyny usunięcia proboszcza. Może narazić się w takim wypadku na niegodziwość czynności prawnych, a co za tym idzie, na obowiązek naprawienia szkody powstałej w wyniku wydania takiego aktu prawnego. Etap zasięgnięcia opinii dwóch proboszczów konsultorów stanowi jedną z gwarancji zachowania zasady bezstronności oraz równego traktowania strony.
In accordance with the code procedure for the removal of a parish priest, the diocesan bishop must take advice of the group of parish priests. There are different opinions about necessity of this consultative group. Only some members of this group take part in giving his advice to the matter which was presented by the bishop. The group of parish priests is a collective body. The diocesan bishop is not obliged to accept their opinion, nonetheless he cannot act contrary to it, unless he is sure of reasons for the removal of the parish priest from his office. In such a case, he may cause the illicit of the legal act, consequently he will be obliged to repair the damage inflicted which arose as a result of issuing such a legal act. The stage of seeking the opinion of two parish priests is one of the guarantees of maintaining the principle of impartiality and equal treatment of the party.

Źródło:

Roczniki Nauk Prawnych; 2020, 30, 3; 183-196
1507-7896
2544-5227

Pojawia się w:

Roczniki Nauk Prawnych

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 35.

Tytuł:

La figura ed i compiti processuali del Vescovo diocesano nel processo matrimoniale secondo la riforma del Papa Francesco
Osoba i zadania procesowe biskupa diecezjalnego w procesie małżeńskim w świetle reformy papieża Franciszka

Autorzy:

Krakowski, Kamil

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/950716.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku

Tematy:

reform
Franciszek
proces małżeński
biskup diecezjalny
sędzia
nieważność małżeństwa
reforma
pope francis
the process of marriage
the diocesan bishop
judge
nullity of marriage
processus brevior

Opis:

Since the beginning of the pontificate of Pope Francis we have heard in his preaching the calling to reform the structures of the church. Bergoglio presented his pastoral-evangelical idea of the functioning of the Church in the exhortation Evangelii Gaudium. Naturally the reform made by the Bishop of Rome also applies to the canon law. Directed by voices of hierarchy gathered at the Synod of Bishops 2014 and the spiritual good of the faithful, who are waiting for an explanation of their canonical situation, 15 August 2015 Pope Francis promulgated the Motu proprio Mitis Iudex Dominus Iesus, to accelerate and simplify the process of annulment of the marriage. Pope wanted the heart of the faithful were not too long enslaved by darkness of doubt because of delays in the judgment. In the center of his reform Pope put the diocesan Bishop, who together with the Bishop of Rome becomes the guarantor of the unity of the Catholic faith and discipline. According to the principles of the reform, the bishop not only organizes and is responsible for the court structure in the local church, but he also has to personally fulfill the task of the first judge of the faithful, for whom he was established a shepherd. The new laws allow the bishop to establish a single judge and introduces the institution of processus brevior, which is provided for particular obvious situations. The only judge in this process is the bishop. It seems that the reform process of marriage, made in the spirit of historical continuity, will bring much spiritual fruit and contribute to the perception of the person the diocesan bishop not only as pastor bonus, but at the same time as iustus iudex.
Od początku pontyfikatu papieża Franciszka słyszymy w jego przepowiadaniu nawoływanie do reformy struktur kościelnych. Swoją pastoralno-ewangeliczną koncepcję funkcjonowania Kościoła Bergoglio przedstawił w adhortacji Evangelii Gaudium. Naturalnie, reforma dokonywana przez Biskupa Rzymu dotyczy również prawa kanonicznego. Kierowany głosami hierarchów gromadzonych na Synodzie Biskupów w 2014 roku oraz dobrem duchowym wiernych, którzy oczekują na wyjaśnienie swojej sytuacji kanonicznej, papież Franciszek 8 września 2015 roku promulgował Motu proprio Mitis Iudex Dominus Iesus tak, by przyspieszyć i uprościć proces stwierdzenia nieważności małżeństwa. Wolą Papieża było ty, by serca wiernych nie były zbyt długo zniewolone przez mroki wątpliwości z powodu opóźnień w wydaniu wyroku. W centrum swojej reformy Ojciec Święty postawił postać biskupa diecezjalnego, który wraz z Biskupem Rzymu staje się gwarantem katolickiej jedności w wierze i dyscyplinie. Według założeń reformy, biskup nie tylko organizuje i odpowiada za strukturę sądowniczą w swoim Kościele lokalnym, ale ma również wypełniać osobiście zadanie pierwszego sędziego wiernych, dla których został ustanowiony pasterzem. Nowe ustawodawstwo daje biskupowi możliwość ustanowienia sędziego jednoosobowego oraz wprowadza instytucję processus brevior, który przewidziany jest w sytuacjach szczególnie oczywistych. Jedynym sędzią w tym procesie jest sam biskup. Wydaję, że reforma procesu małżeńskiego, dokonana w duchu ciągłości historycznej, przyniesie wiele owoców duchowych i przyczyni się do postrzegania osoby biskupa diecezjalnego nie tylko jako pastor bonus, ale jednocześnie jako iustus iudex.

Źródło:

Rocznik Teologii Katolickiej; 2016, 15, 2
1644-8855

Pojawia się w:

Rocznik Teologii Katolickiej

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 36.

Tytuł:

Kanoniczna instytucja muzeum kościelnego
The library of the theological seminary from legal point of view

Autorzy:

Adamczyk, Jerzy

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1022634.pdf

Data publikacji:

2021-04-20

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

muzeum
muzeum kościelne
muzeum diecezjalne
wystawy muzealne
library
the library of theological seminary
canon law
book collection
diocesan bishop
the rector of the seminary
librarian

Opis:

This article presents the library of the theological seminary in canonical terms. The library of the seminary is an institution which collects, processes and offers readers the collections owned by the seminary. The first part of this article shows the necessity for the seminary library. It then describes the collection of the seminary library, which should contain primarily works in the field of Christian philosophy, psychology, theological sciences and materials necessary for learning foreign languages. It is emphasized that the seminary library is not only a book collection, but also the entire infrastructure, the aim of which is to serve the functioning of the library. The paper also presents those people who are in charge of the seminary library: a diocesan bishop, the rector of the seminary and a librarian, as well as other library staff, both full-time ones and volunteers

Źródło:

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2015, 104; 13-30
0518-3766
2545-3491

Pojawia się w:

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 37.

Tytuł:

Struktura i pracownicy Diecezjalnego Wydziału Katechetycznego
The structure and agents of the Diocesan Catechetical Office

Autorzy:

Adamczyk, Jerzy

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/502472.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi

Tematy:

Diecezjalny Wydział Katechetyczny
organizacja katechizacji w diecezji
biskup diecezjalny
statut
pracownicy
służba diecezjalna na rzecz katechezy
Diocesan Catechetical Office
the organization of religious education in the diocese
diocesan Bishop
statute
agents
the diocesan service of catechesis

Opis:

The aim of the article is to show structure and agents of the Diocesan Catechetical Office. In the first part of the article we presented the Diocesan Catechetical Office as a crucial element of organizing catechetical service in the diocese. In the second part the structure of the Diocesan Catechetical Office was shown, whereas the third part was dedicated to the agents of the Diocesan Catechetical Office.

Źródło:

Łódzkie Studia Teologiczne; 2016, 25, 2; 27-39
1231-1634

Pojawia się w:

Łódzkie Studia Teologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 38.

Tytuł:

Ekshumacja w świetle prawa kanonicznego

Autorzy:

Story, Marek

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1179234.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara

Tematy:

ekshumacja
cmentarz
proces beatyfkacyjny
Kongregacja Spraw Kanonizacyjnych
inspektor sanitarny
biskup diecezjalny
exhumation
cemetery
the beatifcation process
Congregation for the Causes of Saints
health inspector
diocesan bishop

Opis:

Human being has always been a religious being and faith, regardless of its form, has not only obliged them to bury the dead, but also to protect their remains from being destroyed by animals or other human beings. In its regulations, the current Code of the Canon Law does not directly speak about the exhumation. However, exhumation is referred to in a variety of legal regulations issued by the particular church in the form of instructions issued by some of the Polish dioceses, as well as regulations provided by the administrators of particular denominational cemeteries. While speaking about exhumation, it is important to stress that in the light of the canon law it mainly takes place during the beatification process and is a requirement of the canonization law which should happen during that process in the diocese or before the beatification of the servant of God. In conclusion, it is important to highlight that the Catholic Church respects and refers to the civil law while setting the norms in regards to when and why the exhumation should be conducted.

Źródło:

Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej; 2018, 25; 405-415
1234-8880

Pojawia się w:

Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 39.

Tytuł:

Rady, które wspierają biskupa diecezjalnego

Autorzy:

Iwańczak, Stanisław

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/554767.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

Tematy:

particular Church
diocese
diocesan bishop
auxiliary collegial organs
diocesan councils
“extracanonical” councils
pastoral service
managing the diocese
Kościół partykularny
diecezja
biskup diecezjalny
pomocnicze organy kolegialne
rady diecezjalne
rady „pozakanoniczne”
posługa duszpasterska
zarządzanie diecezją

Opis:

As for the internal ordering of particular Churches, the actual Code of Canon Law mentions a few collegial organs, which assist in managing the diocese (cann. 460–514). The object of this paper is not to analyze all the auxiliary collegial organs mentioned by the Code, but to consider only those organs, which are councils – the councils, which support the diocesan bishop. Such councils are: the finance council; the episcopal council; the presbyteral council; the mission council and the college of consultors; the pastoral council – all of them support the bishop, especially in the pastoral service as well as in managing the spiritual and temporal goods of the diocese. The diocesan bishop, apart from these “canonical” councils, can also institute in his diocese other councils, which are not in the Code, for example: the decanal council, the religious council, the council concerning young people, the catechetical etc. All these serve as consultative organs of the bishop. Their opinions, advices or proposals should support the diocesan bishop and assist him in managing his diocese in a proper way.
Jeśli chodzi o wewnętrzną organizację Kościołów partykularnych, aktualny KPK wymienia kilka organów kolegialnych, które pomagają w zarządzaniu diecezją (kan. 460–514). Celem niniejszego opracowania nie jest analiza wszystkich pomocniczych organów kolegialnych podanych przez kodeks, ale jedynie tych, które są radami – radami wspierającymi biskupa diecezjalnego. Należą do nich: rada do spraw ekonomicznych, rada biskupia, rada kapłańska, rada misji i kolegium konsultorów, rada duszpasterska – wszystkie wspomagają biskupa przede wszystkim w posłudze duszpasterskiej, a także w zarządzaniu dobrami duchowymi i doczesnymi diecezji. Biskup diecezjalny obok tych „kanonicznych” rad może również ustanowić w swojej diecezji inne, których nie ma w kodeksie, na przykład: radę dziekańską, radę zakonną, radę do spraw młodzieży, radę katechetyczną itp. Wszystkie one są organami doradczymi biskupa. Ich propozycje, porady czy opinie powinny wspierać biskupa diecezjalnego i pomagać mu w prawidłowym zarządzaniu jego diecezją.

Źródło:

Annales Canonici; 2017, 13
1895-0620

Pojawia się w:

Annales Canonici

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 40.

Tytuł:

Emigranci w Polsce - kultura przyjęcia
Immigrants in Poland – the culture of reception

Autorzy:

Necel, Wojciech

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1372597.pdf

Data publikacji:

2015

Wydawca:

Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

Tematy:

Kościół
biskup diecezjalny
proboszcz
imigrant
kultura
gościnność
przyjęcie
prawo imigranta
parafa
kapelan
the Church
the diocesan bishop
parish priest
immigrant
culture
hospitality
reception
immigrant law
parish
chaplain
dialogue

Opis:

The migration of population in the second decade of the twenty-rst century, in the lives of the global, as well as inter-continental and inter- national communities, is a structural phenomenon undergoing intensi- cation and it is aecting all areas of human life and the life of the Church. e Church in Poland got used to speaking about Polish emigration, the “very old” one and the “old” one, as well as the latest, which came about alongside joining the structures of the European Union and the Schengen group. A vital problem within the immigration area is the return of Polish families to Poland, at least from the British Isles and France, and, gaining dynamics from time to time, the issue of repatriation of Poles from distant Kazakhstan and the presence of Ukrainians and other Eastern nationalities on the streets of Polish cities. Mass media inform about the situation on Lampedusa island, on the Syrian-Turkish and Turkish-Iraqi borders, and the situation in the Balkans and Hungary. e crisis plunged Greece cannot manage to solve the prob- lems of the coming people. Pope Francis sympathized with the European immigrants, lamented that so many of them deceased on the way to the European continent. e politicians discussed how to divide the coming groups of refugees among the countries. With the foregoing outline, at the turn of 2014-2015, the Republic of Poland along with the rest of European Union, is faced with the necessity to develop a common immigration policy, and the Church, in agreement with the Erga migrantes instruction, should elaborate the specics of the ministry towards the immigrants. 

Źródło:

Prawo Kanoniczne; 2015, 58, 3; 87-103
2353-8104

Pojawia się w:

Prawo Kanoniczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 41.

Tytuł:

Biblioteka Wyższego Seminarium Duchownego w aspekcie prawnym
The library of the theological seminary from legal point of view

Autorzy:

Adamczyk, Jerzy

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1023168.pdf

Data publikacji:

2015-06-26

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

biblioteka
biblioteka wyższego seminarium duchownego
prawo kanoniczne
księgozbiór
biskup diecezjalny
rektor seminarium
bibliotekarz
library
the library of theological seminary
canon law
book collection
diocesan bishop
the rector of the seminary
librarian

Opis:

This article presents the library of the theological seminary in canonical terms. The library of the seminary is an institution which collects, processes and offers readers the collections owned by the seminary. The first part of this article shows the necessity for the seminary library. It then describes the collection of the seminary library, which should contain primarily works in the field of Christian philosophy, psychology, theological sciences and materials necessary for learning foreign languages. It is emphasized that the seminary library is not only a book collection, but also the entire infrastructure, the aim of which is to serve the functioning of the library. The paper also presents those people who are in charge of the seminary library: a diocesan bishop, the rector of the seminary and a librarian, as well as other library staff, both full-time ones and volunteers.

Źródło:

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2015, 103; 5-21
0518-3766
2545-3491

Pojawia się w:

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 42.

Tytuł:

Rada mediacyjna w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 r.
Mediation council in the Code of Canon Law of 1983

Autorzy:

Romanko, Agnieszka

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1797341.pdf

Data publikacji:

2012

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

mediation council
Code of Canon Law of 1983
mediation
particular law
diocesan bishop
conference of bishops
rada mediacyjna
Kodeks Prawa Kanonicznego z 1983 r.
mediacja
prawo partykularne
biskup diecezjalny
konferencja biskupów

Opis:

The article is an attempt to show the structure, competences and procedure of the realization of the competences of the mediation council. The legal basis for the establishment of this council is in the Code of Canon Law of 1983 in can. 1733 § 2. In the article there are presented entities which are competent to establish the mediation council: conference of bishops and diocesan bishop. Functions of the council are to seek and suggest equitable solutions. Detailed competences of this mediation body, its structure and procedure should be specified in the statutes which erect the mediation council. The author proposes for the establishment of the mediation council in polish particular law following particular law of the other countries, in which this kind of solution led to the reduction of administrative disputes. What is more, it seems advisable to adopt basic rules of the mediation procedure from the state law in force to the ecclesiastical law.

Źródło:

Kościół i Prawo; 2012, 1(14); 85-103
0208-7928
2544-5804

Pojawia się w:

Kościół i Prawo

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 43.

Tytuł:

Czy biskup diecezjalny może wpływać na decyzje swego sądu? Refleksje na kanwie wypowiedzi papieża Franciszka do Trybunału Roty Rzymskiej z 29 stycznia 2021 r.
Can a Diocesan Bishop Influence the Decisions of his Diocesan Tribunal? Reflections on the Pope Francis’ Statement to the Roman Rota on January 29, 2021

Autorzy:

Majer, Piotr

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1773652.pdf

Data publikacji:

2021-07-30

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

Kościół katolicki
Rota Rzymska
biskup diecezjalny
sądownictwo kościelne
wikariusz sądowy
stwierdzenie nieważności małżeństwa
niezawisłość sędziowska
Mitis Iudex Dominus Iesus
Catholic Church
Roman Rota
diocesan bishop
Ecclesiastical judicature
the judicial
vicar
judicial independence

Opis:

Inspiracją do napisania artykułu była wypowiedź papieża Franciszka, w której zachęcał biskupa, niezgadzającego się z decyzją własnego trybunału diecezjalnego, do samodzielnego osądzenia sprawy. Analizowane są następujące zagadnienia: władza sądownicza biskupa diecezjalnego, wezwanie papieża Franciszka do osobistego rozpoznawania spraw sądowych przez biskupa, potestas vicaria wikariusza sądowego (oficjała) i jego niezależność od biskupa w sądzeniu spraw. Troska biskupa diecezjalnego o poprawne sprawowanie sprawiedliwości, zgodnie z prawem i Magisterium Kościoła, nie może polegać na interweniowaniu w konkretnych sprawach, ale wyraża się w szeroko rozumianej trosce biskupa o sąd diecezjalny, przede wszystkim zaś w obsadzaniu urzędów sądowych kompetentnymi osobami, którym biskup winien zapewnić warunki do rzetelnego sprawowania posługi sądowniczej.
This paper was inspired by the Pope Francis’ statement in which he encouraged a bishop who disagreed with the decision of his own diocesan tribunal to judge the case himself. The following issues are analyzed in the paper: 1) the judicial power of the diocesan bishop, 2) the Pope Francis’ call for the bishop to personally judge, and 3) the potestas vicaria of a judicial vicar (offcialis) and his independence from the bishop in judging. The concern of a diocesan bishop for the proper administration of justice, in accordance with the law and the Magisterium of the Church, cannot consist in intervening in specific cases, but it should be expressed in a bishop’s concern for the diocesan tribunal in the broadest sense of the term, especially in the filling of judicial offices with competent persons to whom a bishop should provide with conditions for the reliable exercise of judicial ministry.

Źródło:

Roczniki Nauk Prawnych; 2021, 31, 2; 167-197
1507-7896
2544-5227

Pojawia się w:

Roczniki Nauk Prawnych

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 44.

Tytuł:

Usunięcie z urzędu kościelnego według motu proprio papieża Franciszka Come una madre amorevole
Removal from the ecclesiastical office according to the motu proprio of Pope Francis’s As a loving mother

Autorzy:

Stokłosa, Marek

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/553737.pdf

Data publikacji:

2017-12-01

Wydawca:

Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów

Tematy:

papież Franciszek
motu proprio Come una madre amorevole
usunięcie z urzędu kościelnego
delicta graviora
nadużycia seksualne wobec małoletnich
biskup diecezjalny
eparcha
pope Francis
motu proprio As a loving mother
removal from the ecclesial office
sexual abuse of minors
diocesan bishop
eparchy

Opis:

Papież Franciszek 4 czerwca 2016 roku ogłosił motu proprio Come una madre amorevole. W dokumencie tym precyzuje już istniejące normy dotyczące usunięcia osoby z urzędu kościelnego z poważnych przyczyn, które są zawarte odpowiednio w kan. 193 KPK/83 i kan. 975 KKKW. Zgodnie z jego postanowieniami przyczynę tę stanowią zaniedbania w sprawowaniu urzędu przez biskupów diecezjalnym i innych podmiotów wymienionych w motu proprio, które przyniosły poważną krzywdę osobie fizycznej lub określonej wspólnocie wiernych. Wśród tych poważnych przyczyn jest niedbałość sprawujących określone urzędy w reagowaniu na przypadki nadużyć seksualnych wobec małoletnich oraz osób dorosłych, które mają habitualne upośledzenie używania rozumu. Ponadto nowe przepisy regulują, w jaki sposób mogą oni zostać usunięci z zajmowanego stanowiska. Jeśli wystąpią poważne oznaki zaniedbania w sprawianiu powierzonego urzędu, to jedna z upoważnionych Kongregacja Kurii Rzymskiej, po otrzymaniu takich informacji, przeprowadza administracyjne dochodzenie zgodnie ze wskazaniami zawartymi w papieskim dokumencie. Po jego zakończeniu, w przypadku uznania usunięcia tytulariusza z urzędu za stosowne, Kongregacja może wydać odpowiedni dekret o usunięciu lub zachęcić piastującego urząd do złożenia rezygnacji w ciągu piętnastu dni. Jeśli zainteresowany nie przedłoży rezygnacji w przewidzianym terminie, to dykasteria będzie mogła wydać dekret o usunięciu. Decyzja Kongregacji o usunięciu z urzędu wymaga szczególnego zatwierdzenia przez biskupa Rzymu.
Pope Francis proclaimed motu proprio As a loving mother on the 4th of June 2016. In the document, the Pope specifies the already existing norms for the removal of a person from the Church office for serious reasons, which are contained in can. 193 CIC/83 and can. 975 of the CCEO. According to the document, this failure is seen in the negligence in exercising the office by diocesan bishops and other subjects mentioned in the motu proprio, which have caused serious harm to the physical person or specific community of the faithful. Among these serious causes is the negligence on the part of those who exercise certain authority to respond to cases of sexual abuse of minors and adults who have a habitual impairment in the use of reason. In addition, the new regulations govern how they can be removed from their posts. If there are serious signs of negligence in the performance to the assigned office, one of the authorized Congregations of the Roman Curia, upon receiving such information, shall carry out administrative inquiries in accordance with the indications contained in the papal document. Upon its conclusion, if the removal of the titular from the office is considered appropriate, the Congregation may issue a suitable decree of removal or encourage the one who holds the authority to resign within fifteen days. If the person concerned fails to submit the resignation within the prescribed time, then the dicastery will be permitted to issue a decree of removal. The decision of the Congregation to remove one from the office requires a special approval of the Bishop of Rome.

Źródło:

Sympozjum; 2017, 2(33); 231-247
2543-5442

Pojawia się w:

Sympozjum

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 45.

Tytuł:

The Importance of the Diocesan Synod to the Particular Church

Autorzy:

Kantor, Robert

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/668265.pdf

Data publikacji:

2019

Wydawca:

Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

Tematy:

The Bishop
Diocesan synods
Particular Church
Pope Francis
synodality

Opis:

“Particular Churches, in which and from which, the one and only Catholic Church exists, are principally dioceses. Unless the contrary is clear, the following are equivalent to a diocese: a territorial prelature, a territorial abbacy, a vicariate apostolic, a prefecture apostolic and a permanently established apostolic administration” (canon 368 of the Code of Canon Law). In December 2016, the Bishop of Tarnów convened the 5th Synod of the Diocese of Tarnów. The main purpose of a Synod – in the opinion of the Bishop of Tarnów – was to demonstrate the spiritual, pastoral and material heritage of the Christ’s Church in the Diocese of Tarnów; to revive faith, hope and love in the personal and community relationship with Christ in the Church; and to indicate new pastoral ways in the changeability of the world towards the unchangeability of Christ. Taking this into consideration the article analyzes the following issues: the definition of a synod; the purpose of a synod; convocation of and presiding over a diocesan synod; the preparation of a synod; Pope Francis about synodality, and finally “The Church is our neighbour” – a synod as an expression of love for the Church.

Źródło:

The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II; 2019, 9, 2; 231-244
2391-6559
2083-8018

Pojawia się w:

The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 46.

Tytuł:

Hierarchs of the Diocese of Sejny or Augustów: Aspects of the Collective Biography of Bishops and Administrators

Autorzy:

Katilius, Algimantas

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/30146477.pdf

Data publikacji:

2022-03-30

Wydawca:

Wydawnictwo Diecezjalne Adalbertinum

Tematy:

diocese of Sejny or Augustów
bishop
diocesan administrator
social origin

Opis:

The article focuses on the nineteen ordinaries, suffragan bishops, and ad-ministrators of the diocese of Sejny or Augustów who governed the diocese throughout its existence. In terms of social origin, nine or ten of them came from the nobility and five from peasants; one was probably an urban resident, one of the craftspeople, and two of uncertain social origin. Geographically, ten hierarchs came from other dioceses. Nine hierarchs were born in the diocese of Sejny or Augustów. In terms of ethnic origin, we see one Armenian, one Jew, and five or six clergymen of Lithuanian origin (there are doubts regarding Bonaventūra Butkevičius). Other clergymen were Poles. Theological education of most of the hierarchs of the diocese of Sejny or Augustów was limited to graduation from a seminary. This applies to ten of them. Others studied at higher education institutions for a longer or shorter time and five of them had doctoral degrees (including two with honorary doctorates). Of the nineteen hierarchs, four bishops and all seven administrators were members of the Sejny cathedral chapter. Five bishops had ecclesiastical careers in other dioceses before becoming ordinaries of the diocese of Sejny or Augustów, three of whom were suffragan bishops of other dioceses, and one was the administrator of the Archdiocese of Warsaw. One hierarch was appointed bishop while the diocese of Wigry still existed. Two of the bishops had not risen through the hierarchy, that is, they were not members of a cathedral chapter before becoming bishops of Sejny. Most of the hierarchs of the diocese of Sejny or Augustów were of the mature age of over 50 years.

Źródło:

Studia Ełckie; 2022, 24, 1; 37-53
1896-6896
2353-1274

Pojawia się w:

Studia Ełckie

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 47.

Tytuł:

Warmińskie wizytacje kromerowskie

Autorzy:

Wiśniewski, Jan

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1044304.pdf

Data publikacji:

1981

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

biskup
wizytacje
diecezja
ordynariusz diecezji
bishop
canonical visitation
diocese
diocesan ordinary

Źródło:

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 1981, 43; 181-202
0518-3766
2545-3491

Pojawia się w:

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 48.

Tytuł:

Recepcja norm kodeksowych w Synodzie Łuckim z 1927 roku
Reception of the Code at the 1927 Synod of Lutsk

Autorzy:

Plakhotka, Vasyl

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1897175.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

prawo partykularne
ustawodawca
kuria diecezjalna
biskup
particular law
legislator
diocesan curia
bishop

Opis:

Rezultatem trzydniowych obrad Synodu Łuckiego z 1927 r. był zbiór prawa diecezjalnego, obejmujący 502 statuty i 22 aneksy. Kodyfikacja ta była oparta na Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1917 r., na dotychczasowym prawie partykularnym Diecezji Łuckiej, dokumentach Stolicy Apostolskiej, Piśmie Świętym i prawie świeckim. Jedynym ustawodawcą na Synodzie był biskup Adolf Piotr Szelążek.
The outcome of the three-day-long deliberations of the 1927 Synod of Lutsk was a collection of diocesan laws, including 502 statutes and 22 annexes. This codification was based on the 1917 Code of Canon Law, the existing particular law of the Lutsk Diocese, the documents of the Holy See, the Bible and secular law. The only legislator of the Synod was bishop Adolf Piotr Szelążek.

Źródło:

Kościół i Prawo; 2018, 7, 2; 25-44
0208-7928
2544-5804

Pojawia się w:

Kościół i Prawo

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 49.

Tytuł:

DIECEZJA RZESZOWSKA – 25 LAT ISTNIENIA I MISJI
THE DIOCESE OF RZESZOW - 25 YEARS OF EXISTENCE AND MISSION

Autorzy:

Motyka, Andrzej

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/490126.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara

Tematy:

struktury kościelne, diecezja, terytorium, podział administracyjny, dekanat, parafia, Rzeszów, biskup, zarząd diecezji, instytucje diecezjalne, kapłani, zakonnicy, katecheci świeccy, wierni, duszpasterstwo
church structures, diocese, territory, administrative division, deanate, parish, Rzeszow, bishop, diocesan administration, diocesan institutions, priests, nuns, secular catechists, faithful, pastoral ministry

Opis:

The Diocese of Rzeszow, an administrative unit of the Roman Catholic Church, located in south-eastern Poland, was founded on March 25th, 1992 under the bull of John Paul II Totus tuus Poloniae populus. As a suffragan diocese, it entered the metropolis of Przemysl. Her patrons were announced: Bl. Bishop Joseph Sebastian Pelczar and Bl. Karolina Kózka, and to the rank of the cathedral church – the elevated church. The Sacred Heart of Jesus in Rzeszow. The territory covered by two dioceses - Przemysl (fourteen deanates) and Tarnow (the deanate of Kolbuszowa and 37 parishes separated from the five deanates); The total of 202 parishes and 4 rectors. Over the past quarter century several decanter network corrections have been made and many new parishes have been created. As a result of these actions - according to the data from 2016 - the territory of the diocese was divided into 25 deanates, 244 parishes and one rectorate. They lived mainly the faithful of the Roman Catholic Church. Representatives of other religions or denominations were a little percent. The diocese's administration was in the hands of the diocesan bishop. The office was performed by Bishop Kazimierz Górny (1992-2013) and Bishop Jan Wątroba (from 2013). On this mission was assisted by auxiliary bishop Edward Białogłowski. In the diocese there were also various offices, councils and diocesan institutions, such as the Diocesan Curia, the Bishop's Court, the Levitical Council, the chapters of the canons, the cultural and educational institutions (such as the Higher Seminary, the Diocesan Museum Diocesan media (eg Catholic Radio Via) and the Synod of the Diocese of Rzeszow were organized. Pastoral work in the diocese is mainly undertaken by diocesan priests. They are supported by lay people and religious catechists. The Church's mission is to give a priority to pastoral care, that is, the concern for the sanctification of the faithful. In the Diocese of Rzeszow, such as its ordinary and extraordinary forms were realized. The latter manifested above all in the functioning of pastoral and ecclesiastical organizations and in cyclic and occasional pastoral activities, such as pilgrimages, coronations with the graces of famous paintings, and celebrations of the Jubilee Year. The last time he enrolled in the permanent history of the diocese of Rzeszów; It was not only a strong foundation for its functioning, but also a faithful pastoral program, both in its ordinary and extraordinary forms. This resulted in a great religious commitment, both priests and lay people.

Źródło:

Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej; 2017, 24; 321-345
1234-8880

Pojawia się w:

Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 50.

Tytuł:

Wykazy święconych z najstarszej księgi akt działalności biskupów włocławskich (Kurozwęckiego i Przerębskiego - lata 1496-1511)
Die Verzeichnisse der Geweihten aus dem ältesten Buch mit den die Tätigkeit der Bischöfe von Włocławek (Kurozwłęcki und Przerębski) in den Jahren 1496-1511 dokumentierenden Akten

Autorzy:

Kujawski, Witold

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1038238.pdf

Data publikacji:

1999

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

Włocławek
Bischof
diözesan Archiv
Urkunden
biskup
archiwum diecezjalne
dokumenty
bishop
diocesan archive
records

Opis:

Die älteste Aktensammlung über die Tätigkeit der Bischöfe von Kujawien-Pommern, aus dem Diözesanarchiv in Włocławek, mit der Bogennummer ABKP. Ac. ep. 1(107), umfasst den Zeitraum der Regierung einiger Bischöfe von Włocławek, und zwar die Jahre 1496 1511. Ihre größten Fragmente wurden von Bolesław Ulanowski herausgegeben, der sich für das dort enthaltene Quellenmaterial, hauptsächlich unter dem Gesichtspunkt des Studiums über kanonisches Recht interessierte, und von Preister Stanislaw Chodyński, der die Geschichte des Hussitismus in Kujawien zur Zeit des Bischofs Krzesław Kurozwęcki gedruckt hatte. Dank diesem Buch können wir viele damals aktuelle Angelegenheiten kennen-lernen: Orte der Weihe von Personen, die dann in der Öffentlichkeit und im kirchlichen oder politischen Leben erschienen sind. Wir können erfahren, aus welchen gesellschaftlichen oder geographischen Kreisen die Kandidaten für die Priesterweihe stammten, wer ihnen die Provision gab, wie die tituli ordinationis der Weihe waren, wie die Bischöfe diesen Pontifikaldienst ausübten und wo sie residierten. Das Buch macht es möglich, viele Namen der damaligen Pfarrer der Diözese von Włocławek und sogar aus den benachbarten Diözesen kennenlernen, weil sich unter den Geweihten die für Pfarrbenefizien vorgeschlagenen Personen befanden, deren Förderer Pfarrer waren. In manchen Fällen können es sogar die in Quellen notierten ersten Vornamen der Pfarrer sein.

Źródło:

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 1999, 72; 23-112
0518-3766
2545-3491

Pojawia się w:

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce