Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "diecezja brzeska" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Unicka eparchia przemyska. Uwagi w związku z książką Wioletty Zieleckiej-Mikołajczyk, Gdzie Wschód spotkał się z Zachodem. Dzieje i organizacja unickiej diecezji przemysko-samborskiej w latach 1596–1772, Toruń 2021
    On history of Przemyśl Uniate eparchy. Comments with regard to book by Wioletta Zielecka-Mikołajczyk “Where East met West”. History and organization of Przemyśl-Sambor Uniate diocese in 1596-1772, Toruń 2021.
    Autorzy:
    Krochmal, Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22784042.pdf
    Data publikacji:
    2022-12-13
    Wydawca:
    Archiwum Główne Akt Dawnych
    Tematy:
    artykuł recenzyjny
    diecezja przemyska greckokatolicka
    eparchia przemyska
    unicka diecezja przemyska
    Kościół unicki
    unia brzeska
    Opis:
    Artykuł recenzyjny książki Wioletty Zieleckiej-Mikołajczyk, Gdzie Wschód spotkał się z Zachodem. Dzieje i organizacja unickiej diecezji przemysko-samborskiej w latach 1596–1772, Toruń 2021
    Źródło:
    Miscellanea Historico-Archivistica; 2022, 29, 29; 263-305
    0860-1054
    Pojawia się w:
    Miscellanea Historico-Archivistica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wychodzenie z cienia. Wzrost znaczenia eparchii przemysko-samborskiej w latach 1596–1713
    Stepping out of the shadow. Growing importance of Przemyśl-Sambor diocese in 1596-1713
    Autorzy:
    Krochmal, Jacek
    Wojciechowski, Leszek
    Ryba, Mieczysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/chapters/23352292.pdf
    Data publikacji:
    2017-10-31
    Wydawca:
    Archiwum Główne Akt Dawnych
    Tematy:
    diecezja przemyska
    eparchia przemyska
    prawosławna diecezja przemyska
    unicka diecezja przemyska
    diecezja przemyska greckokatolicka
    unia brzeska
    prawosławie
    Opis:
    Unia brzeska była katalizatorem przyspieszającym wyłonienie się diecezji przemyskiej z peryferyjnych mroków metropolii kijowskiej. Zmiany które zaszły po unii brzeskiej wzmocniły pozycję biskupa przemyskiego w hierarchii Kościoła wschodniego. Początkowo dotyczyło to biskupa prawosławnego, ale potem z jego wzmocnionej roli korzystali na przemian biskupi unicki i prawosławny. Wzrost znaczenia biskupa przemyskiego przejawiał się w jurysdykcyjnym przekroczeniu granic diecezji przemyskiej i sprawowaniu funkcji biskupich w sąsiednich diecezjach. Było to spowodowane brakiem w nich własnego biskupa prawosławnego lub unickiego. Przełomem było uzyskanie przez prawosławnego biskupa Antoniego Winnickiego nominacji na metropolitę kijowskiego. Odtąd przez kilkanaście lat metropolita rezydował na terenie diecezji przemyskiej. Znaczenia tej diecezji doceniono obserwując długoletnie zmagania o przyjęcie przez tę diecezję unii kościelnej. Ostatecznie, po stu latach sporów, unie przyjęto w latach 1691–1693, a diecezja przemyska została zjednoczona (z części prawosławnej i unickiej). Ukoronowaniem stopniowego wzrostu znaczenia diecezji przemyskiej i jej biskupów była nominacja Jerzego Winnickiego na metropolitę kijowskiego. Zarówno biskup Antoni, jak i jego bratanek – biskup Jerzy Winnicki, łączyli godność władyki przemyskiego z funkcją metropolity kijowskiego. Łączność ta zachodziła w latach 1667–1679 i (1708-) 1710–1713. Dzieje eparchii przemyskiej z okresu sporów prawosławno-unickich oczekują na nowoczesną syntezę. Powinny się w niej znaleźć (oprócz samych spraw konfliktu prawosławnych z unitami) podstawowe dane dotyczące diecezji (organizacyjne, statystyczne, analizy prozopograficzne).
    The Union of Brest was a catalyst spurring Przemyśl Diocese’s emergence from darkness on the periphery of Kiev metropolis. Changes, effected after the Union of Brest, have strengthened the position of Przemyśl bishop in the hierarchy of the Eastern Church. Initially that was the case only of the Orthodox bishop, however later, the strengthened position brought benefits to both Orthodox and Uniate bishops in turn. Increased importance of the Bishop of Przemyśl has manifested in his jurisdiction extending beyond the limits of Przemyśl diocese and performing the functions of a bishop in neighbouring dioceses. This resulted from absence of own Orthodox or Uniate bishops in those dioceses. The breakthrough point was Orthodox Bishop Anthony Winnicki’s appointment as Metropolitan of Kiev. Since then, for several years the metropolitan has resided in Przemyśl diocese. The importance of the diocese is best appreciated when looking at the many years of struggle to accept the Church Union. Ultimately, following a hundred years of disputes, the Union was accepted in 1691–1693, and Przemyśl diocese was united (having previously been divided into Orthodox and Uniate parts). The crowning moment of gradual increase in importance of Przemyśl diocese and its bishops was Jerzy Winnicki’s appointment as Metropolitan of Kiev. Both Bishop Anthony and his nephew – Bishop Jerzy Winnicki have combined the title of Prince-Bishop of Przemyśl and Metropolitan of Kiev. Such a conjunction occurred in 1667–1679 and (1708-) 1710–1713. History of Przemyśl eparchy in the period of Orthodox-Uniate disputes awaits a contemporary synthesis. It should include (besides the issues related to Orthodox vs Uniate conflict in itself) basic information about the diocese (organizational, statistical and prosopographical analyses).
    Źródło:
    Rola Kościoła w dziejach Polski. Kościoły w Rzeczypospolitej; 552-583
    9788394837433
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kult relikwii Jozafata Kuncewicza w Białej Podlaskiej w XVIII-XIX wieku
    The cult of Josaphat Kuntsevychs relics in Biała Podlaska in the 18th and 19th centuries
    Autorzy:
    Sęczyk, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/564131.pdf
    Data publikacji:
    2016-11-08
    Wydawca:
    Towarzystwo Nauki i Kultury Libra
    Tematy:
    Kościół grekokatolicki św. Jozafat Kuncewicz Bazylianie unici diecezja unia brzeska kasata
    Greek Catholic Church St. Josaphat basil Uniates the diocese the Union of Brest dissolution
    Opis:
    Od 1765 r. relikwie bł. Jozafata Kuncewicza przechowywano w cerkwi klasztoru bazylianów w Białej Podlaskiej, wywarły one duży wpływ na szerzenie na Podlasiu unii brzeskiej. Miasto stało się miejscem kultu religijnego zarówno grekokatolików i rzymsko-katolików. Święto ku czci Jozafata obchodzono dwa razy do roku 26 września i 12 listopada, do uświetnienia nabożeństw sprowadzano kapelę instrumentalną z Leśnej Podlaskiej, oraz urządzano widowiska pirotechniczne. Relikwie przechowywano w trumnie, bogato zdobioną z szklanymi okienkami, zawierała większą część ciała męczennika od głowy do pasa bez jednego ramienia. W celu zapewnienia bezpieczeństwa relikwiom papieże kilkakrotnie wydawali dekrety, nakazywali sporządzać oględziny relikwiarza, trumnę zamykano dwoma zamkami, opieczętowywano i zabijano gwoździami. Mimo wielu wysiłków w zapewnieniu bezpieczeństwa, grobowiec w XIX w. został kilkakrotnie sprofanowany przez nowicjusza z miejscowego klasztoru, prawosławnych duchownych, ludzi świeckich na polecenie władz carskich. Szerzenie kultu zostało przerwane przez kasatę klasztoru bazylianów w 1864 r., nowy proboszcz parafii Narodzenia Najświętszej Maryi Panny Mikołaj Liwczak zniósł doroczne odpusty ku czci świętego, następnie usuną relikwie z cerkwi na czas remontu budynku. Ostatecznie szczątki Jozafata pogrzebano potajemnie w podziemiach cerkwi w 1873 r.
    Since 1765, the relics of Blessed Josaphat Kuntsevych were stored in the Basilian monastery church in Biała Podlaska. They had an enormous impact on spreading the Union of Brest in Podlasie region. The town became a place of religious worship for both Greek and Roman Catholics. A feast in honor of Josaphat was celebrated twice a year, on September 26 and November 12. To add even more honor to the services, the instrumental band from Leśna Podlaska was invited and pyrotechnic spectacles were arranged. The relics were stored in a coffin, which was richly decorated with glass windows. It contained most of the martyr’s body from the head to the waist without one arm. In order to ensure the safety of the relics, pops issued several decrees, ordered inspections of the reliquary casket and the coffin itself had two locks, the seal and nails hammered. Despite numerous efforts to ensure security, in the 19th century the tomb was repeatedly desecrated by a novice of a local monastery, Orthodox clergy and lay people at the behest of tsarist authorities. The spread of the worship was halted by the dissolution of the Basilian monastery in 1864. The new pastor of the Nativity of the Blessed Virgin Mary’s parish – Mikołaj Liwczak abolished annual carnivals in honor of the Saint and then removed the relics from the church for the renovation of the building. Eventually, the Josaphat’s remains were buried secretly in the church’s basement in 1873.
    Źródło:
    Radzyński Rocznik Humanistyczny; 2016, 14; 59-65
    1643-4374
    Pojawia się w:
    Radzyński Rocznik Humanistyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Duchowieństwo unickie eparchii przemysko-samborskiej w latach 1596–1609
    Greek-Catholic clergy of Przemyśl-Sambor eparchy from 1596 to 1609
    Autorzy:
    Krochmal, Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1064711.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Archiwum Główne Akt Dawnych
    Tematy:
    duchowieństwo
    unici
    diecezja przemyska
    eparchia przemysko-samborska
    unia brzeska
    Greek-Catholic clergy
    Przemyśl-Sambor Eparchy
    Union of Brest
    Opis:
    Orthodox bishop of Przemysl and Sambor Michał Kopysteński (1591-1609) did not join the union of Brest in 1596. Therefore, the Przemyśl-Sambor Emparchy did not have Greek-Catholic bishop until 1609, when Atanazy Krupecki was nominated.The article presents the history of the first phase of the church union in Przemyśl-Sambor eparchy (1596-1609). This issue has been poorly explored in historiography. Many historians thought that before 1609, the Eparchy of Przemyśl-Sambor had no Greek-Catholic priests and Greek-Catholics. This view has been verified. Also the myth that the Greek-Catholic Church initially consisted only of bishops, and was deprived of ecclesiastical structures and followers was challenged. The Church Union of Brest was supposed to combine the two Churches - Catholic and Orthodox. As a result of non-acceptance of the Union by the two bishops and a large part of the Orthodox faithful, there were formed two parallel structures of the Eastern Church: Orthodox and Greek-Catholic. This complex legal and religious situation forced the Orthodox popes of the Przemyśl-Sambor Eparchy to face the choice between the Ortodox Church or acceptance of ecclesiastical union. The latter was equivalent with the conversion from the Orthodox to the Greek Catholic denomination. Following the adoption of the Union of Brest state authorities outlawed the Orthodox Church, and recognized as the only legitimate one the Greek-Catholic Church. Pope recognizing the authority of the Metropolitan of Kiev, which was of Greek-Catholic denomination, had to object to his hitherto Orthodox bishop. Moreover, the bishops and priests who did not accept the union of church, were excommunicated by metropolitan of Kiev. An important role in determining denomination of a particular parish had landowners of lands where churches were located. The landowner (the king, the nobles and the clergy) was called. "Ktitor", and had the right to choose a pope. After 1596, decisions on filling the church by the Orthodox and Greek-Catholic priests were taken in accordance with the principle of cuius regio, eius religio. Union developed gradually throughout the Przemyśl-Sambor Eparchy thanks to the support of ktitors. This graduall evolutionary development of the union was followed by natural generational changes that took place in the individual parishes. No information was found on Orthodox priests forcibly removed and replaced by the Greek-Catholics. From 1598 to 1609 Greek-Catholic popes are confirmed in seven decanates of the eparchy, mostly in the towns and villages belonging to the king and Stanisław Stadnicki from Żmigród. Identified were 22 known by name Greek-Catholic priests, plus four popes who were probably of Greek-Catholic denomination. Recognized popes accounted for only about 2% of all priests (both Greek-Catholics and Orthodox) from the eparchy. However, for all Greek-Catholic churches operating at that time this is a significant percentage of the Greek-Catholics parishes. These figures have not been known in historiography yet. During this period, the vast majority of churches and clergy of the Przemyśl-Sambor Eparchy remained Orthodox. Nevertheless, only 19 known by the name Orthodox priests and eight who were probably Orthodox were identified as a result of a query. The number of identified Greek-Catholic and Orthodox priests are comparable, although on the Orhodox should be much more information in the sources. There was also found information about 12 known by name popes who lived by 1596 but there was no hints about their attitude to the union and 18 popes from the period after 1596, whose denomination can not be determined. Orthodox churches served by popes known by name were of a minor percentage of the total number of operating the Orthodox and Greek-Catholic churches. So far, historians have failed to determine the number of churches that existed in that period in the Przemyśl-Sambor eparchy and all data are based on estimations. Therefore, creation of an inventory of the Orthodox and Greek-Catholic churches is an important research proposal. Another objective should be to determine the number of priests serving in those churches. The article shows religious specificity of Przemyśl-Sambor Eparchy over 13 years (1596-1609). Most of the processes had not been completed in that period, so they should be considered in the long term. The final adoption of the church union between 1691 and 1693 ended disputes among Orthodox and Greek-Catholics in the Eparchy of Przemyśl-Sambor.
    Źródło:
    Miscellanea Historico-Archivistica; 2013, 20; 135-167
    0860-1054
    Pojawia się w:
    Miscellanea Historico-Archivistica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kolatorowie parafii unickiej diecezji brzeskiej w XVIII wieku
    Collators of the Uniate Parish in the Brześć Diocese in the 18th Century
    Autorzy:
    Wereda, Dorota
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1955017.pdf
    Data publikacji:
    2000
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    kolator
    parafie unickie
    diecezja brzeska
    patronat
    collator
    uniate parishes
    Brześć diocese
    patronage
    Opis:
    The article discusses the way the right of patronage in the parishes of the Uniate Brześć diocese worked in the 18th century. It describes the rights and duties of patrons, also called collators, the rules of their working and it analyses the personal composition of the class of legal protectors of parishes. In the 18th century the Brześć diocese had 305 parishes that were divided into 10 deaneries. The working of each parish was connected with the right of patronage. The patron (collator) had both privileges and duties resulting from this right. Introducing the candidate for the parish priest to the bishop, taking care of his salary and taking care of the condition of the church and its furnishings belonged to the patron's duties. In return for this the collator was entitled to have special privileges: he was remembered about in prayers, he had a special seat of honor in the church, priority over the others in processions and the right to put his coat of arms in the church. The right of patronage in the parishes of the Uniate Brześć diocese in the 18th century was enjoyed by the King (34%), the clergy (6%) and lay people (60%). Among the lay collators the Sapieha (26) and Radziwiłł (25) families patronized the greatest number of parishes. The right was hereditary. It had a close connection with ownership. It did not belong to the competence of the diocesan authorities.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2000, 48, 2; 113-143
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies