Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "dialog personalistyczny" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Dialog personalistyczny a poznanie prawa naturalnego
Personalistic dialogue and cognition of natural law
Autorzy:
Barański, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/531668.pdf
Data publikacji:
2017-06-01
Wydawca:
Stowarzyszenie Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej – Sekcja Polska IVR
Tematy:
dialog personalistyczny
introspekcja personalistyczna
personalistic introspection
personalistic dialogue
Opis:
Artykuł dotyczy poznania prawa naturalnego na drodze personalistycznej introspekcji i personalistycznego dialogu. Autor stawia tezę, iż negacja klasycznej metafizyki, jaka ugruntowała się w nowożytności, znajdując swój szczyt w myśli postmodernistycznej, w rezultacie prowadzi do alienacji człowieka w sferze nie tylko jego pracy, ale też w całej jego sferze duchowej. W tym kontekście filozofia dialogu była tylko częściową odpowiedzią na te problemy, rodząc się z inspiracji religijnych (Buber, Rosenzweig) oraz antytotalitarnych (Levinas). Filozofii tej brakuje bowiem oparcia się o antropologię personalistyczną, co pozwalałoby na przejście od bytu do powinności, tj. od poznania człowieka do określenia jego powołania etycznego oraz do ujęcia jego celów prawno-naturalnych. Według autora poprzez nowoczesne, fenomenologiczno–psychologiczne ujęcie ludzkiego doświadczenia to właśnie Karol Wojtyła już w połowie XX wieku zbudował podwaliny pod nową personalistyczną koncepcję etyki i prawa naturalnego, zakorzenione w tradycji klasycznej, ale jednak już ją przekraczające. Zdaniem autora artykułu tylko pełne ujęcie ludzkiego doświadczenia – duchowego, aksjologicznego, etycznego i prawnonaturalnego poprzez poznanie samego siebie (introspekcja personalistyczna) oraz innych (dialog personalistyczny) we wszystkich sferach osoby (intelektualno – duchowej, somatycznej, emocjonalnej) daje możliwość współpracy ludzkiej w budowaniu dobra wspólnego.
The article concerns cognition of natural law in the process of personalistic introspection and personalistic dialogue. The author points out that the negation of metaphysics that was established in modernity, achieving its zenith in the post-modern thought, leads as a result to alienation of a human being, not only in the sphere of his work, but in his whole spiritual sphere. In this context dialogical philosophy was only a partial answer to these problems, being born out of religious (Buber, Rosenzweig) or anti-totalitarian inspirations (Levinas). This philosophy is not based upon personalistic anthropology which would enable to go from being to obligation, i.e. from cognition of a human being to specifying his ethical vocation and his natural law aims. In the author’s opinion it was Karol Wojtyła in the middle of the 20th century who built the foundations of the new personalistic concept of ethics and natural law through a modern phenomenological and psychological approach of human experience. This concept was rooted in the classical tradition, but it exceeded this tradition at the same time. In the author’s opinion only the full approach of human experience which means spiritual, axiological, ethical and natural law experience through self cognition (personalistic introspection) and cognition of other people (personalistic dialogue) in all spheres of a person (intellectual – spiritual, somatic and emotional) gives a possibility for human cooperation in building a common good.
Źródło:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej; 2017, 2(15); 5-12
2082-3304
Pojawia się w:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
MASTER IN PERSONALISTIC EDUCATION
MISTRZ W WYCHOWANIU PERSONALISTYCZNYM
Autorzy:
Łukjaniuk, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/576992.pdf
Data publikacji:
2018-12
Wydawca:
Międzynarodowy Instytut Innowacji Nauka – Edukacja – Rozwój w Warszawie
Tematy:
dobro
Personalism
personalistic model
master
truth
goodness
self-cognition
dialogue
authenticity
upbringing in "personal view"
upbringing in the "view of functioning"
personalizm
model personalistyczny
mistrz
prawda
piękno poznawanie samego siebie
dialog
autentyczność
wychowania w „optyce osobowej"
wychowanie w „optyce funkcjonowania”
Opis:
The subject of the article is a personalistic education and placing the teacher-educator in the role of a master. In personalistic education, emphasis is placed on assisting the student in becoming a full person by opening him to the values of truth, goodness and beauty. It was assumed that this upbringing leads to self-education, and is carried out through dialogue and authenticity, and thus it can be effectively carried out only in co-operation: family, school and religious community, understood as guarantor and carrier of absolute values. Implemented at the school level, it should help the student gain a per-sonal insight into the world of higher values and teach him to make the fundamental value of his own choices. As a result, it was found that the teacher is a teacher-educator who enjoys spiritual and intellectual authority, directs his activities to form the whole person, and his goal is to enable the student to formulate independent judgments about reality. The master is a teacher who, having an uncommon level of knowledge and extensive ex-perience in a given field, is able to develop it in others, fascinate as a personal model, inspire, arouse the passion of seeking truth, growing in goodness and love of beauty; give direction to the student's search and discreetly control, and finally enjoy the fruits of working together with him.
Przedmiotem artykułu jest zapoznanie się z tematem wychowania personalistycznego oraz miejsca nauczyciela-wychowawcy, jako mistrza. Przypomniano, że w wychowaniu personalistycznym kładzie się nacisk na wspomaganie ucznia w stawaniu się pełnym czło-wiekiem poprzez otwieranie go na wartości prawdy, dobra i piękna. Założono, że wycho-wanie to ma być prowadzeniem do auto-wychowania, dokonuje się przez dialog i auten-tyczność, a zatem może być skutecznie prowadzone tylko we współpracy: rodziny, szkoły i wspólnoty religijnej, rozumianej jako gwarant i nośnik wartości absolutnych. Realizo-wane na poziomie szkoły winno ono pomagać wychowankowi uzyskać osobisty wgląd w świat wyższych wartości i nauczyć go czynić z wartości zasadnicza stawkę własnych wy-borów. W rezultacie stwierdzono, że mistrzem jest ten nauczyciel-wychowawca, który cie-szy się autorytetem duchowym i intelektualnym, kieruje swoje działania formacyjne do całej osoby, a jego celem jest uzdolnienie wychowanka do samodzielnego formułowania sądów o rzeczywistości. W takim razie mistrzem jest ten nauczyciel, który - posiadając w nieprzeciętnym stopniu wiedzę oraz duże doświadczenie w danej dziedzinie - umie rozwi-jać je u innych, fascynować, jako wzór osobowy, inspirować, budzić pasję szukania prawdy, wzrastania w dobru i umiłowania piękna; nadawać kierunek poszukiwaniom ucznia i dyskretnie kontrolować, a na końcu cieszyć się wraz z nim owocami wspólnej pracy.
Źródło:
International Journal of New Economics and Social Sciences; 2018, 8(2); 465-472
2450-2146
2451-1064
Pojawia się w:
International Journal of New Economics and Social Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies