Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "deputies" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 38
Tytuł:
Adoption of the Electoral Code as the Next Stage in Evolution of the Rules for Electing People’s Deputies of Ukraine
Uchwalenie Kodeksu Wyborczego jako kolejny etap ewolucji zasad wybierania deputowanych ludowych Ukrainy
Autorzy:
Eckhardt, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1918919.pdf
Data publikacji:
2020-10-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Electoral Code
election of people’s deputies of Ukraine
Verkhovna Rada
of Ukraine
Kodeks Wyborczy
wybory deputowanych ludowych Ukrainy
Rada
Najwyższa Ukrainy
Opis:
After the adoption of the Electoral Code, the Ukrainian electoral system entered a new state of evolution. The paper presents the basic principles of electing People’s Deputies on the basis of the Electoral Code with regard to the earlier stages of changes in Ukrainian electoral law. The Polish literature has not dealt analytically with these solutions so far. Probably the time will come when they will be implemented. The author’s intention is to describe the characteristics of the Code in the part concerning the election of popular deputies. The President of Ukraine’s proposal to amend Art. 76 and 77 of the Constitution providing for the reduction of the number of deputies to 300, the introduction of censorship for speaking the mother tongue as a condition for running for the Verkhovna Rada and the constitutionalization of a proportional electoral system indicate that the process of shaping the principles of electing People’s Deputies in Ukraine is not yet complete.
Wraz z uchwaleniem Kodeksu Wyborczego system wyborczy Ukrainy wszedł w nową fazę ewolucji. Artykuł przedstawia podstawowe zasady wybierania deputowanych ludowych w oparciu o Kodeks Wyborczy na tle wcześniejszych etapów przemian prawa wyborczego Ukrainy. W polskiej literaturze rozwiązaniami tymi dotychczas analitycznie się nie zajmowano. Zapewne przyjdzie na to czas, gdy zostaną one poddane dogłębnej ocenie przez doktrynę ukraińską, w szczególności zaś gdy zostaną zastosowane. Wniesienie przez Prezydenta Ukrainy projektu nowelizacji art. 76 i 77 Konstytucji przewidującej zmniejszenie liczby deputowanych do 300, wprowadzenie jako warunku kandydowania do Rady Najwyższej cenzusu władania językiem ojczystym oraz konstytucjonalizację proporcjonalnego system wyborczego wskazuje, że proces kształtowania zasad wybierania deputowanych ludowych w Ukrainie jeszcze się nie zakończył.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2020, 5 (57); 325-337
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Controlled Parliamentarism. Political and Constitutional Transformations in the Hashemite Kingdom of Jordan in 1989-1999
Kontrolowany parlamentaryzm. Przemiany polityczne i konstytucyjne w Jordańskim Królestwie Haszymidzkim w latach 1989-1999
Autorzy:
Wróblewski, Bartosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1928840.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
the Hashemites
Jordan
Chamber of Deputies
election
Muslim Brotherhood
Haszymidzi
Jordania
Izba Deputowanych
wybory
Bractwo Muzułmańskie
Opis:
Under the pressure of social protests in 1989 in the Hashemite Kingdom of Jordan, King Hussein I announced free elections. There was a revival of the system of constitutional monarchy, with a theoretically strong position of the Chamber of Deputies. Then, in 1989-1999 there was a struggle between the opposition and the monarch, who strived to maintain all real power. After 1989 the opposition was represented mainly by Islamic fundamentalists from the Muslim Brotherhood. King Hussein I managed to win the political struggle by using the tribal character of the society. The monarch maintained complete control over political processes, and the ideological opposition, both Islamic and leftist, was marginalized. However, thanks to that, the monarchy recognized real opposition, the multi-party system, and the freedom of speech. Thus, on the one hand, Jordan after 1989 has become one of the most liberal Arab states, but on the other hand, the monarch controls the parliament and the government.
W Haszymidzkim Królestwie Jordanii w 1989 r. pod naciskiem protestów społecznych król Husajn I rozpisał wolne wybory. Nastąpił powrót do systemu monarchii konstytucyjnej teoretycznie z silną pozycją Izby Deputowanych. Następnie w latach 1989-1999 doszło do rywalizacji między starającym się zachować pełną władzę realną monarchą a opozycją. Opozycję po 1989 r. reprezentowali głównie fundamentaliści islamscy z Bractwa Muzułmańskiego. Król Husajn I wykorzystując specyfikę plemiennego społeczeństwa zdołał wygrać tą rozgrywkę polityczną. Monarcha zachował pełną kontrolę nad procesem politycznym, a ideowa opozycja tak islamistyczna, jak i lewicowa została zepchnięta na margines. Dzięki temu jednak monarchia zaakceptowała istnienie realnej opozycji, system wielopartyjny i znaczną wolność słowa. Z jednej strony więc Jordania po 1989 r. stała się jednym z najbardziej liberalnych państw arabskich, z drugiej monarcha w pełni kontroluje parlament i rząd.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2021, 6 (64); 211-221
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Controversies Surrounding the Selection of Candidates for MPs Before the Election to the PRL Sejm of January 1957
Kontrowersje wokół wyłaniania kandydatów na posłów przed wyborami do Sejmu PRL ze stycznia 1957 roku
Autorzy:
Skobelski, Robert Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1373905.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Front of National Unity
political thaw
Electoral Law
candidates for Deputies to the Sejm
Deputies of the Sejm
Front Jedności Narodu
odwilż polityczna
ordynacja wyborcza
kandydaci na posłów do Sejmu
posłowie na Sejm
Opis:
The article is aimed at presenting the selection process of candidates for MPs before the elections to the PRL Sejm of 1957. The analysis has been performed predominantly on the basis of numerous archival sources and the existing literature. The transformations of 1956 in Poland fostered the opportunity to reassign the Parliament the role it deserved, an aspect universally considered to be important in the process of liberalization of the political and government system. The coming election, based on the changed Electoral Law, were to open the path to the Sejm not only to persons nominated by the Party, but also to the representatives of circles less associated with the authorities. The United People’s Party (ZSL) and the Alliance of Democrats (SD) also wanted to benefit from the circumstances, as they strove to widen the margin of their independence from the weakened PZPR. Meanwhile, the new Party leadership under Gomułka, aimed at restoring political balance, strove to maintain domination over the choice and selection of the contenders for the seats in the Sejm. Hence, they made efforts which, for the price of minor compromises, ensured that the PZPR played a decisive role in the final approval of candidate slates. The regulations introduced by the authorities, stipulated not only the procedure and mode of submitting candidates, but also the division of seats in the future Sejm, and imposed the so-called central candidates upon many districts. This, however could not quell thousands of initiatives throughout the country aimed at obtaining the desired representative in the Parliament. In this context, the activity by a large portion of the PRL citizens constituted not a mere result of the atmosphere of the ‘political thaw’, but rather a form of acting out the repressive realities of the preceding period, and the emerging social antagonisms. What lied at the root of those was oftentimes genuine care about the interests of all the various milieux, local communities, professional groups, organizations to a greater or lesser extent associated with authorities, as well as ethnic minorities. And even though spontaneously submitted candidacies, usually put forth during pre-election meetings, were doomed to fail, it nevertheless served as a proof that people had high hopes for the election and continued democratization of political relations.
Celem artykułu jest przedstawienie procesu wyłaniania kandydatów na posłów przed wyborami do Sejmu PRL z 1957 r. Analizy dokonano głównie na podstawie licznych źródeł archiwalnych oraz dotychczasowej literatury. Przemiany 1956 r. w Polsce stworzyły możliwości przywrócenia należnej roli parlamentowi, co powszechnie traktowano jako ważny element liberalizacji ustroju i systemu władzy. Nadchodzące wybory, oparte na zmienionej ordynacji, miały otwierać drogę do Sejmu już nie tylko partyjnym nominatom, ale także dać szansę reprezentantom środowisk mniej powiązanych z władzą. Sytuację taką planowały też wykorzystać Zjednoczone Stronnictwo Ludowe i Stronnictwo Demokratyczne, dążące do poszerzenia marginesu swojej niezależności wobec osłabionej PZPR. Tymczasem nowa ekipa przywódcza na czele z Gomułką, zorientowana na przywrócenie politycznej stabilizacji, zamierzała utrzymać hegemonię w doborze i selekcji pretendentów do ław poselskich. Podjęła więc działania, które, za cenę pewnych ustępstw, zapewniły PZPR decydującą rolę w ostatecznym zatwierdzaniu list kandydatów. Wprowadzone przez władze regulacje dotyczyły nie tylko sposobu i trybu zgłaszania kandydatur, ale ustalały też z góry podział miejsc w przyszłym Sejmie oraz narzucały w wielu okręgach tzw. kandydatury centralne. Nie zdołało to jednak stłumić tysięcy inicjatyw w całym kraju, których celem stało się posiadanie własnego przedstawiciela w parlamencie. W tym kontekście aktywność sporej części obywateli PRL była nie tylko skutkiem odwilżowego klimatu, formą odreagowania represywnej rzeczywistości poprzedniego okresu, czy też ujawniających się antagonizmów społecznych. U jej podłoża tkwiła często rzeczywista troska o interesy poszczególnych środowisk, społeczności lokalnych, grup zawodowych, organizacji mniej lub bardziej powiązanych z władzą oraz mniejszości narodowych. I choć spontaniczne wysuwanie kandydatów, odbywające się najczęściej w trakcie zebrań wyborczych, było z góry skazane na niepowodzenie, to jednak dowodziło, że z wyborami wiązano generalnie duże nadzieje na dalszą demokratyzację stosunków politycznych.
Źródło:
Res Historica; 2020, 49; 425-464
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Działalność ustawodawcza i korupcja na Ukrainie
Legislative Activity and Corruption in Ukraine
Autorzy:
Holovach, Volodymyr
Holovach, Tetiana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035318.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Akademia Leona Koźmińskiego w Warszawie
Tematy:
działalność ustawodawcza
korupcja
deputowani
przeciwdziałanie korupcji
legislative activity
corruption
deputies
counteracting corruption
Opis:
Artykuł analizuje znane fakty dotyczące korupcji wśród deputowanych Ukrainy. Pokazano negatywny wpływ na działalność legislacyjną różnych oligarchów. Ustalono, że przejawy korupcji w działalności legislacyjnej są znacznie ułatwione przez jej niedoskonałość i brak odpowiednich regulacji. Istnieją wszelkie podstawy, by twierdzić, że działalność legislacyjna poszczególnych deputowanych ma na celu tworzenie niejasnych stosunków pomiędzy biznesem a rządem na specjalnych zasadach, do których dostęp jest zamknięty dla obywateli. Pewna część deputowanych korzysta z tych uprawnień nie dla dobra społeczeństwa, ale dla osobistego wzbogacenia się. Zwraca się uwagę, że nieuchronność karania deputowanych za przestępstwa korupcji jest raczej iluzją. Działania mające na celu zwalczanie korupcji wśród tej kategorii wyższych urzędników państwowych są wdrażane dość wolno. Proponuje się przyjęcie szeregu ustaw usprawniających działania legislacyjne mające na celu zwalczanie korupcji wśród deputowanych. Priorytetem jest eliminacja nielegalnych stosunków pomiędzy rządem a biznesem.
The article analyses known facts concerning the corruption of deputies in Ukraine. The negative influence of various oligarchs on legislative activity is shown in it. It was established that the manifestations of corruption in legislative activity are significantly easier due to its imperfection and lack of proper regulations. The principle of the inevitability of punishment as regards the deputies is formal. Several recommendations have been formulated based on the research in order to improve legislative measures. Numerous corruption-related facts concerning the deputies indicate significant deformations of legislative activity for the purpose of illegal enrichment. It was shown in the paper that the improvement of the legislative process has not been implemented properly. There is every reason to claim that the purpose of individual deputies’ legislative activity is to form unclear relations between business and the government on special conditions to which citizens do not have any access. Some of the deputies use those privileges not for the good of society, but for personal enrichment. It is noted that the inevitability of the punishment of deputies for the crime of corruption is rather pretended. Activities which are meant to fight corruption in that category of higher national officials are being implemented quite slowly. An adoption of a number of acts improving legislative actions the purpose of which is to fight corruption among deputies is proposed. The elimination of illegal relations between the government and business is a priority.
Źródło:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem; 2021, 13, 3; 159-175
2080-1084
2450-7938
Pojawia się w:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Funkcjonowanie Rady Najwyższej Ukrainy (1996–2011). Wybrane aspekty
The functioning of Verkhovna Rada of Ukraine (1996–2011). Selected aspects
Autorzy:
Nikołajew, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/697737.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Opolski
Tematy:
Verkhovna Rada
parliament’s functions
parliamentary bodies
status of people’s deputies
Opis:
In the first part of the article, the author deals with the question of the functions of the Ukrainian Parliament, which include constitutional, legislative, budgetary and financial, controlling and creative functions. Then, there are attempts to clarify the meaning of these functions. The author pays particular attention to the importance of the legislative functions of the Verkhovna Rada [Supreme Council]. The next part deals with the issues concerning the structure of the Parliament, including specific responsibilities of various bodies and their functioning. Next, the author refers to the mode of Parliament’s operating, sessions, as well as meetings of committees and commissions. He pays special attention to the fact that the competences of the standing committees of the Ukrainian Parliament cover the entirety of public life in this country. The parliamentary factions are also important for the functioning of the Verkhovna Rada. Further, the author examines the status of Members of Parliament, including the issues of formal and substantive immunity. Next, the subject of the consideration includes the duties and powers arising under the mandate of a people’s deputy. Another topic touches upon the incompatibility of a deputy’s mandate with execution of other public functions. The article is concluded with general remarks which imply that the Ukrainian Verkhovna Rada relies on the parliamentary rules used elsewhere. However, what distinguishes the Verkhovna Rada is its unicameralism and corruption problems connected with the functioning of a young democracy.
Źródło:
Opolskie Studia Administracyjno-Prawne; 2016, 14, 3; 209-226
2658-1922
Pojawia się w:
Opolskie Studia Administracyjno-Prawne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lodgings of Deputies at the Tribunal Crown in Lublin During Stanislaw August Period
Stancje deputatów na Trybunał Koronny w Lublinie w czasach stanisławowskich
Autorzy:
Jakimowicz, Kamil
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1374286.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
the Tribunal Crown
deputies
Lublin
burghers
nobility
tenements
Trybunał Koronny
deputaci
mieszczanie
szlachta
kamienice
Opis:
Positioning of the Tribunal Crown in Lublin for the nobility from Lesser Poland province had a number of consequences for the city and its inhabitants. One of the most important aspects related to this role was the need to provide accommodation for judges settling disputes in a noble supreme court. The term of office of the Tribunal Crown, lasting for several months each year, required the creation of conditions enabling a comfortable stay in the city. The Stanislaw August’s period brought a number of changes in this matter, mainly due to the introduction of payment for renting accommodation to deputies, which made this deal an opportunity to obtain financial benefits for people who own real estate in Lublin. In this text, I analyze legal provisions regulating issues related to the renting of rooms for deputies, shares in the market of representatives of burghers, nobility and clergy. I pay attention to their location in the city space, equipment, condition of the infrastructure and other factors determining the attractiveness of the offered apartments.
Wybór Lublina na miejsce posiedzeń Trybunału Koronnego prowincji małopolskiej niósł za sobą szereg konsekwencji dla miasta i jego mieszkańców. Jednym z najważniejszych aspektów związanych z tą rolą była konieczność zapewnienia zakwaterowania sędziom rozstrzygającym spory w szlacheckim sądzie najwyższym. Kadencje Trybunału Koronnego, trwające każdego roku przez kilka miesięcy, wymagały stworzenia warunków pozwalających na komfortowe przebywanie w mieście. Czasy stanisławowskie w tej kwestii przyniosły szereg zmian, przede wszystkim za sprawą wprowadzenia odpłatności za wynajem stancji deputatom, co sprawiło, że proceder ten stał się okazją do uzyskania korzyści finansowych przez osoby posiadające nieruchomości w Lublinie. W niniejszym tekście dokonuję analizy przepisów prawnych regulujących kwestie związane z wynajmowaniem pomieszczeń dla deputatów, udziałów w badanym rynku przedstawicieli mieszczan, szlachty i duchowieństwa. Zwracam uwagę na ich usytuowanie w przestrzeni miasta, wyposażenie, stan infrastruktury oraz pozostałe czynniki decydujące o atrakcyjności oferowanych mieszkań.
Źródło:
Res Historica; 2020, 50; 171-197
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mandat wolny i jego granice
The Free Mandate and Its Limits
Autorzy:
Kropiwnicki, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2123298.pdf
Data publikacji:
2022-08-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
mandat
reprezentacja
deputowani
wyborcy
elektorat
poseł
mandate
representation
deputies
electors
electorate
member
Opis:
The author aims to highlight the issue of the free mandate and its limits by indicating its evolution over the years. This paper includes a consideration of the characteristics of the representative free mandate by indicating its basic properties (universality, independence and non-revocability) as well as the formal and material limits of its exercise. The author focuses his attention primarily on the analysis of the regulations concerning the problem in question, extended by a number of doctrinal views and the historical aspect.
Autor ma na celu zwrócenie uwagi na zagadnienie mandatu wolnego i jego granic poprzez wskazanie jego ewolucji na przestrzeni lat. W niniejszej pracy zawarto rozważania dotyczące cech przedstawicielskiego mandatu wolnego poprzez wskazanie jego podstawowych właściwości (uniwersalność, niezależność i nieodwoływalność) jak i formalnych i materialnych granic jego sprawowania. Autor skupia uwagę, przede wszystkim na analizie regulacji dotyczących przedmiotowego problemu, poszerzonej o liczny pogląd doktryny i aspekt historyczny.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2022, 4(68); 65-75
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Możliwość utworzenia pracowniczego planu kapitałowego przez posła zatrudniającego pracowników
Possibility of establishing an employee capital plan by a Deputy who employs staff
Autorzy:
Szczepańska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2196909.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Kancelaria Sejmu. Biuro Analiz Sejmowych
Tematy:
Deputy
employee capital plans
Deputies’ offices
Opis:
Deputies’ offices do not constitute an economic activity of deputies, but are used to perform public functions. Therefore, the obligation to establish employee capital plans does not apply to Deputies. Moreover, MP’s cannot set up such plans voluntarily for their staff. In order to introduce such a possibility, the Act on Employee Capital Plans should be amended.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze BAS; 2021, 4(72); 228-234
1896-9852
2082-064X
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze BAS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O potrzebie zreformowania mechanizmów odpowiedzialności za naruszenia Zasad Etyki Poselskiej
On the Need to Reform the Mechanisms of Accountability for Violations of the Rules of Ethics of Deputies
Autorzy:
Juchniewicz, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035949.pdf
Data publikacji:
2022-02-28
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Members of Parliament
accountability
rules of ethics of deputies
Deputies’ Ethics Committee
posłowie
odpowiedzialność
zasady etyki poselskiej
Komisja Etyki Poselskiej
Opis:
Considering the poor standards of public life, the existence and functioning of the Deputies’ Ethics Committee constitute essential elements of the Polish parliamentarism. Although not the only one, the principal task of the Deputies’ Ethics Committee is to react to the actions of deputies that violate the rules of ethics of deputies adopted in 1997. After more than 20 years of the Committee’s operation, we can identify areas where there are noticeable dysfunctions, e.g. the composition of the Committee, the mechanism of imposing penalties and their type. With the 2018 amendment to the Standing Orders of the Sejm, a new mechanism was also introduced to hold deputies accountable for actions violating ethical standards occurring during sessions of the chamber as well as on the premises under the authority of the Chancellery of the Sejm, effectively allowing us to speak of a duality of accountability.
Wobec niskich standardów życia publicznego istnienie i działalność Komisji Etyki Poselskiej stanowią niezbędne aspekty polskiego parlamentaryzmu. Głównym, chociaż nie jedynym, zadaniem Komisji Etyki Poselskiej jest reagowanie na działania posłów naruszających przyjęte w 1997 r. Zasady Etyki Poselskiej. Po ponad dwudziestu latach doświadczeń Komisji można wskazać obszary, w których dostrzegalne są dysfunkcje np. skład komisji, mechanizm wymierzania i rodzaj wymierzanych kar. Dokonaną w 2018 r. zmianą regulaminu Sejmu, wprowadzono także nowy mechanizm egzekwowania wobec posłów odpowiedzialności za działania naruszające standardy etyczne mające miejsce podczas posiedzeń izby, jak i na terenie podlegającym Kancelarii Sejmu, co w praktyce pozwala mówić o dualizmie odpowiedzialności.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2022, 1 (65); 45-55
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Od towarzysza jazdy do wojewody podolskiego. Przebieg służby wojskowej Nikodema Żaboklickiego w latach 1656–1706
Autorzy:
Hundert, Zbigniew
Sowa, Jan Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/631470.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Nikodem Żaboklicki, regimentarze (deputies) of the Crown Army, hussar lieutenants, the 17th century, military patronage of the Sieniawscy, Potoccy, and Stanisław Jan Jabłonowski, voivodes of Podolia
Nikodem Żaboklicki, regimentarze wojska koronnego, porucznicy husarscy, XVII wiek, patronat wojskowy Sieniawskich, Potockich i Stanisława Jana Jabłonowskiego, wojewodowie podolscy
Opis:
Nikodem Żaboklicki (zm. 1706) był jednym z najbardziej doświadczonych i jednym z najdłużej odbywających służbę wojskową oficerów koronnych w drugiej połowie XVII w. i na początku XVIII w. Syn chorążego bracławskiego Hieronima wstąpił do wojska ok. 1650 r. Na pewno od 1656 r. służył w królewskiej chorągwi kozackiej, zaś w latach 1663–1667 był towarzyszem roty husarskiej hetmana wielkiego koronnego Stanisława „Rewery” Potockiego. Równocześnie, w latach 1666–1667, był rotmistrzem chorągwi tatarskiej. Po krótkim epizodzie dowodzenia husarią hetmana polnego koronnego ks. Dymitra Wiśniowickiego w latach 1668–1683 był porucznikiem husarii Mikołaja Hieronima Sieniawskiego, a w latach 1684–1694 jego syna Adama Mikołaja. Następnie dowodził husarią hetmana wielkiego koronnego Stanisława Jana Jabłonowskiego (1695–1702) oraz króla Augusta II (od 1702 r. chorągwią królewicza Fryderyka Augusta, a od ok. 1704 r. do śmierci – chorągwią samego monarchy). W trakcie dowodzenia husarią kolejnych możnych, z którymi Żaboklicki wchodził w układy klientalne, zwiększały się jego kompetencje dowódcze. W 1683 r. jako pułkownik JKM stał na czele hetmańskiego pułku Sieniawskiego. W latach osiemdziesiątych XVII w. coraz częściej wyznaczano go dowódcą większych zgrupowań taktycznych bądź grup operacyjnych, natomiast w latach dziewięćdziesiątych XVII w. i w pierwszych latach XVIII w. pełnił często samodzielne dowództwo nad wojskiem koronnym jako regimentarz generalny. Jako dowódca wojskowy był często wybierany na komisarza do hiberny czy komisarza do trybunałów skarbowych. Pełnił również funkcje posła wojskowego oraz posłów cywilnych z sejmików województwa ruskiego i podolskiego. Od 1676 r. był chorążym bracławskim, w 1693 r. wszedł w skład senatu w randze kasztelana kamienieckiego, a w 1704 r., jako zaufany stronnik króla Augusta II, otrzymał urząd wojewody podolskiego. W trakcie swej wieloletniej służby wojskowej odznaczył się wieloma osiągnięciami w kampaniach wojennych.
Źródło:
Res Historica; 2016, 42
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Od towarzysza jazdy do wojewody podolskiego. Przebieg służby wojskowej Nikodema Żaboklickiego w latach 1656–1706
Autorzy:
Hundert, Zbigniew
Sowa, Jan Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/631947.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Nikodem Żaboklicki, regimentarze (deputies) of the Crown Army, hussar lieutenants, the 17th century, military patronage of the Sieniawscy, Potoccy, and Stanisław Jan Jabłonowski, voivodes of Podolia
Nikodem Żaboklicki, regimentarze wojska koronnego, porucznicy husarscy, XVII wiek, patronat wojskowy Sieniawskich, Potockich i Stanisława Jana Jabłonowskiego, wojewodowie podolscy
Opis:
Nikodem Żaboklicki (d. 1706) was one of the most experienced officers in the Crown Army in the second half of the 17th century and at the beginning of the 18th century. Żaboklicki, a son of Hieronim (the Standard Bearer of Bracław), joined the army about 1650. Since 1656, he served in the royal cossack company, while from 1663 to 1667 he was a towarzysz (commilito, companion) in the hussar company of Grand Crown Hetman Stanisław ‘Rewera’ Potocki. At the same time, from 1666 to 1667, he was the rittmeister of a Tatar company. For a short time, he commanded the hussars of Field Crown Hetman Duke Dymitr Wiśniowiecki. Then, from 1668 to 1683, he was the lieutenant of Mikołaj Hieronim Sieniawski’s hussars, and later, until 1694, of those of Mikołaj’s son Adam Mikołaj. Next, he commanded the hussar company of Grand Crown Hetman Stanisław Jan Jabłonowski (1695–1702) and King Augustus II (from 1702 – the company of Prince Frederick Augustus, and from about 1704 until his death – the company of the monarch himself). While leading the hussars of the various magnates, with whom Żaboklicki was establishing cliental relationships, his commanding skills were developing. In 1683, as a Colonel of His Majesty, he was heading the cavalry regiment of Hetman Sieniawski. In the 1680s, he was appointed as the commander of bigger tactical or operational groups with increasing frequency. In the 1690s and 1700s, he was often designated the independent commander of the whole Crown Army as the Regimentarz Generalny (Hetman’s deputy). As an officer he would often be elected a commissar for the distribution of hiberna (augmentation of cavalry soldiers’ pay during the winter months) or a Member of the Fiscal Tribunal. He was also performing the duties of a military envoy to the Sejm and of a parliamentary representative of the Ruthenian and Podolian Voivodeships. Since 1676, he was the Standard Bearer of Bracław, while in 1693, he became a member of the Senate as the Castellan of Kamieniec Podolski. In 1704, as a trusted supporter of Augustus II, he was granted the office of the Voivode of Podolia. His long career abounded in impressive military achievements.
Nikodem Żaboklicki (zm. 1706) był jednym z najbardziej doświadczonych i jednym z najdłużej odbywających służbę wojskową oficerów koronnych w drugiej połowie XVII w. i na początku XVIII w. Syn chorążego bracławskiego Hieronima wstąpił do wojska ok. 1650 r. Na pewno od 1656 r. służył w królewskiej chorągwi kozackiej, zaś w latach 1663–1667 był towarzyszem roty husarskiej hetmana wielkiego koronnego Stanisława „Rewery” Potockiego. Równocześnie, w latach 1666–1667, był rotmistrzem chorągwi tatarskiej. Po krótkim epizodzie dowodzenia husarią hetmana polnego koronnego ks. Dymitra Wiśniowickiego w latach 1668–1683 był porucznikiem husarii Mikołaja Hieronima Sieniawskiego, a w latach 1684–1694 jego syna Adama Mikołaja. Następnie dowodził husarią hetmana wielkiego koronnego Stanisława Jana Jabłonowskiego (1695–1702) oraz króla Augusta II (od 1702 r. chorągwią królewicza Fryderyka Augusta, a od ok. 1704 r. do śmierci – chorągwią samego monarchy). W trakcie dowodzenia husarią kolejnych możnych, z którymi Żaboklicki wchodził w układy klientalne, zwiększały się jego kompetencje dowódcze. W 1683 r. jako pułkownik JKM stał na czele hetmańskiego pułku Sieniawskiego. W latach osiemdziesiątych XVII w. coraz częściej wyznaczano go dowódcą większych zgrupowań taktycznych bądź grup operacyjnych, natomiast w latach dziewięćdziesiątych XVII w. i w pierwszych latach XVIII w. pełnił często samodzielne dowództwo nad wojskiem koronnym jako regimentarz generalny. Jako dowódca wojskowy był często wybierany na komisarza do hiberny czy komisarza do trybunałów skarbowych. Pełnił również funkcje posła wojskowego oraz posłów cywilnych z sejmików województwa ruskiego i podolskiego. Od 1676 r. był chorążym bracławskim, w 1693 r. wszedł w skład senatu w randze kasztelana kamienieckiego, a w 1704 r., jako zaufany stronnik króla Augusta II, otrzymał urząd wojewody podolskiego. W trakcie swej wieloletniej służby wojskowej odznaczył się wieloma osiągnięciami w kampaniach wojennych.
Źródło:
Res Historica; 2016, 42
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Od towarzysza jazdy do wojewody podolskiego. Przebieg służby wojskowej Nikodema Żaboklickiego w latach 1656–1706
Autorzy:
Hundert, Zbigniew
Sowa, Jan Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/953504.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
nikodem żaboklicki
regimentarze wojska koronnego
porucznicy husarscy
xvii w.
patronat wojskowy sieniawskich
potockich i stanisława jana jabłonowskiego
wojewodowie podolscy
regimentarze (deputies) of the crown army
hussar
lieutenants
the 17th century
military patronage of the sieniawscy
potoccy
and stanisław
jan jabłonowski
voivodes of podolia
Opis:
Nikodem Żaboklicki (zm. 1706) był jednym z najbardziej doświadczonych i jednym z najdłużej odbywających służbę wojskową oficerów koronnych w drugiej połowie XVII w. i na początku XVIII w. Syn chorążego bracławskiego Hieronima wstąpił do wojska ok. 1650 r. Na pewno od 1656 r. służył w królewskiej chorągwi kozackiej, zaś w latach 1663–1667 był towarzyszem roty husarskiej hetmana wielkiego koronnego Stanisława „Rewery” Potockiego. Równocześnie, w latach 1666–1667, był rotmistrzem chorągwi tatarskiej. Po krótkim epizodzie dowodzenia husarią hetmana polnego koronnego ks. Dymitra Wiśniowickiego w latach 1668–1683 był porucznikiem husarii Mikołaja Hieronima Sieniawskiego, a w latach 1684–1694 jego syna Adama Mikołaja. Następnie dowodził husarią hetmana wielkiego koronnego Stanisława Jana Jabłonowskiego (1695–1702) oraz króla Augusta II (od 1702 r. chorągwią królewicza Fryderyka Augusta, a od ok. 1704 r. do śmierci – chorągwią samego monarchy). W trakcie dowodzenia husarią kolejnych możnych, z którymi Żaboklicki wchodził w układy klientalne, zwiększały się jego kompetencje dowódcze. W 1683 r. jako pułkownik JKM stał na czele hetmańskiego pułku Sieniawskiego. W latach osiemdziesiątych XVII w. coraz częściej wyznaczano go dowódcą większych zgrupowań taktycznych bądź grup operacyjnych, natomiast w latach dziewięćdziesiątych XVII w. i w pierwszych latach XVIII w. pełnił często samodzielne dowództwo nad wojskiem koronnym jako regimentarz generalny. Jako dowódca wojskowy był często wybierany na komisarza do hiberny czy komisarza do trybunałów skarbowych. Pełnił również funkcje posła wojskowego oraz posłów cywilnych z sejmików województwa ruskiego i podolskiego. Od 1676 r. był chorążym bracławskim, w 1693 r. wszedł w skład senatu w randze kasztelana kamienieckiego, a w 1704 r., jako zaufany stronnik króla Augusta II, otrzymał urząd wojewody podolskiego. W trakcie swej wieloletniej służby wojskowej odznaczył się wieloma osiągnięciami w kampaniach wojennych.
Nikodem Żaboklicki (d. 1706) was one of the most experienced officers in the Crown Army in the second half of the 17th century and at the beginning of the 18th century. Żaboklicki, a son of Hieronim (the Standard Bearer of Bracław), joined the army about 1650. Since 1656, he served in the royal cossack company, while from 1663 to 1667 he was a towarzysz (commilito, companion) in the hussar company of Grand Crown Hetman Stanisław ‘Rewera’ Potocki. At the same time, from 1666 to 1667, he was the rittmeister of a Tatar company. For a short time, he commanded the hussars of Field Crown Hetman Duke Dymitr Wiśniowiecki. Then, from 1668 to 1683, he was the lieutenant of Mikołaj Hieronim Sieniawski’s hussars, and later, until 1694, of those of Mikołaj’s son Adam Mikołaj. Next, he commanded the hussar company of Grand Crown Hetman Stanisław Jan Jabłonowski (1695–1702) and King Augustus II (from 1702 – the company of Prince Frederick Augustus, and from about 1704 until his death – the company of the monarch himself). While leading the hussars of the various magnates, with whom Żaboklicki was establishing cliental relationships, his commanding skills were developing. In 1683, as a Colonel of His Majesty, he was heading the cavalry regiment of Hetman Sieniawski. In the 1680s, he was appointed as the commander of bigger tactical or operational groups with increasing frequency. In the 1690s and 1700s, he was often designated the independent commander of the whole Crown Army as the Regimentarz Generalny (Hetman’s deputy). As an officer he would often be elected a commissar for the distribution of hiberna (augmentation of cavalry soldiers’ pay during the winter months) or a Member of the Fiscal Tribunal. He was also performing the duties of a military envoy to the Sejm and of a parliamentary representative of the Ruthenian and Podolian Voivodeships. Since 1676, he was the Standard Bearer of Bracław, while in 1693, he became a member of the Senate as the Castellan of Kamieniec Podolski. In 1704, as a trusted supporter of Augustus II, he was granted the office of the Voivode of Podolia. His long career abounded in impressive military achievements.
Źródło:
Res Historica; 2016, 42
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Opinia prawna dotycząca udzielania przez Prokuratora Krajowego (pierwszego zastępcę Prokuratora Generalnego) odpowiedzi na interpelacje i zapytania poselskie
Legal opinion concerning replies of the National Prosecutor (First Deputy of the Prosecutor General) to interpellations and Deputies questions
Autorzy:
Czarny, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2212014.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Kancelaria Sejmu. Biuro Analiz Sejmowych
Tematy:
National Prosecutor
Minister of Justice
interpellations
Deputies questions
prokurator krajowy
minister sprawiedliwości
interpelacje
zapytania poselskie
Opis:
The considerations concern the issue of legality of replies of National Prosecutor to interpellations and Deputies questions on matters related to activities of the prosecution. A reply made by the National Prosecutor is possible in case when he was equipped with a special authorization of the Minister of Justice. It does satisfy the constitutional requirement for submitting these replies by members of the government. Replies provided by the National Prosecutor do not detract from the dignity of parliamentary institutions. The author shows that such replies are in full compliance with the Constitution.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze BAS; 2017, 1(53); 175-183
1896-9852
2082-064X
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze BAS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Opinia prawna na temat wykładni art. 132 ust. 2 w związku z art. 147 ust. 4 regulaminu Sejmu (tryb odwołania od uchwały Komisji Etyki Poselskiej stwierdzającej naruszenie „Zasad etyki poselskiej”)
Legal Opinion on the interpretation of Article 132 Paragraph 2 in conjunction with Article 147 Paragraph 4 of the Standing Orders of the Sejm of the Republic of Poland (the mode of appeal against the resolution of the Deputies’ Ethics Committee on infringement of the principles of ethics of Deputies)
Autorzy:
Odrowąż-Sypniewski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16638969.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Kancelaria Sejmu. Biuro Analiz Sejmowych
Tematy:
Deputies’ Ethics Committee
Presidium of the Sejm
ethics of deputies
Opis:
Provision of Article 132 Paragraph 2 in conjunction with Article 147 Paragraph 4 of the Standing Orders of the Sejm of the Republic of Poland doesn’t provide a legal basis for the participation of the chairman of the Deputies’ Ethics Committee in the meeting of the Presidium of the Sejm in order to present a resolution referred to in Article 147 Paragraph 1. In Article 132 Paragraph 2, only the requirement to provide a document to the Presidium of the Sejm is stated.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze BAS; 2012, 2(34); 72-75
1896-9852
2082-064X
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze BAS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Opinia prawna na temat wykładni skutków prawnych uchylenia przez Prezydium Sejmu uchwały Komisji Etyki Poselskiej na podstawie art. 147 ust. 1 w związku z art. 145 ust. 4 regulaminu Sejmu
Legal Opinion on the interpretation of the effects of repeal of the Deputies’ Ethics Committee resolution pursuant to Article 147 Paragraph 1 in connection with Article 145 Paragraph 4 of the Standing Orders of the Sejm, by the Presidium of the Sejm
Autorzy:
Odrowąż-Sypniewski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16640306.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Kancelaria Sejmu. Biuro Analiz Sejmowych
Tematy:
Deputies’ Ethics Committee
Presidium of the Sejm
rei iudicatae
Opis:
The repeal of the resolution of the Ethics Committee by the Presidium of the Polish Sejm under Article 22 Paragraph 3 point 1 in conjunction with Article 147 Paragraph 4 and Article 132 Paragraph 2 of the Standing Orders of the Sejm of the Republic of Poland lead to closure of the case. There are no adequate normative basis, which would indicate the possibility of a retrial by the Presidium of the Sejm. Discontinuance of proceedings by the Presidium of the Sejm stimulates a state of rei iudicatae. Outside the scope of review remains the legal assessment of this resolution and its justification, which implies that the procedural irregularities in the proceedings conducted by the Deputies’ Ethics Committee are a sufficient condition for the repeal of the resolution of the Committee, and consequently the closure of the case.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze BAS; 2012, 2(34); 76-80
1896-9852
2082-064X
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze BAS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 38

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies