Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "decentralizacja zarządzania" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Modeling the anti-crisis management of territories under the conditions of decentralisation. A case study of Ukraine
Modelowanie kryzysowego zarządzania terytoriami w warunkach decentralizacji: na przykładzie Ukrainy
Autorzy:
Iwaszczuk, Natalia
Antoniuk, Nataliia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/548661.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
modelling of anti-crisis management
crisis situation of territories
decentralisation in Ukraine
territorial entities
modelowanie zarządzania kryzysowego
stan kryzysowy terytoriów
decentralizacja na Ukrainie
jednostki terytorialne
Opis:
Modelowanie kryzysowego zarządzania terytoriami w warunkach decentralizacji: na przykładzie Ukrainy capability related to the effectiveness of the scheduled actions. The most problematic area in crisis management is the development of an effective model that takes into account the participation of citizens in the process of business decision-making. One of the possible solutions to this problem is to model situations to overcome the crisis, and to study the territories (regions of the country) in terms of their socio-ecological and economic status. The study applied the following methods: study of phenomena (objects, subjects); division of the territory of Ukraine into parts according to aggregate indicators; research into the various aspects of territorial objects; and the identification and analysis of interrelations between the factors and results. On the basis of the developed approach and results of the study, a model is suggested for identifying the crisis status of territories in a decentralised environment; the latter takes the following into account: availability of resource and labour potential; social, ecological and economic components of the development of territories; risk factor for the advent of crisis; and the overall coefficient of decentralisation. The introduction of an algorithm was suggested for grouping objects, which takes into account the level of improvement in anti-crisis management under the conditions of a decentralised environment. The use of the cluster ranking methodology, which, unlike the existing ones, includes calculations based on taxonomic metrics, was rationalized. The research allowed the introduction of a differentiation approach to creating development plans for the various types of territorial systems included in the clusters. The division was made in accordance with the crisis situation in the territories to allow development on the basis of sustainability in the context of introducing decentralisation.
W artykule przeanalizowano proces modelowania zarządzania kryzysowego gospodarką w warunkach decentralizacji, na przykładzie Ukrainy. W warunkach reform gospodarczych i rozprzestrzeniania zjawisk kryzysowych, istotnym zadaniem jest umiejętność przewidywania skuteczności zaplanowanych działań. Najbardziej problematyczne w zarządzaniu kryzysowym jest opracowanie skutecznego modelu uwzględniającego udział obywateli w procesie podejmowania decyzji ekonomicznych. Jednym z możliwych rozwiązań tego problemu jest modelowanie sytuacji w celu przezwyciężenia kryzysu i zbadanie terytoriów (regionów kraju) pod względem ich stanu społeczno- ekologiczno-gospodarczego. W trakcie badania wykorzystano następujące metody: badanie zjawisk (przedmiotów, obiektów); podział terytorium Ukrainy na podstawie zestawu wybranych wskaźników; badanie zróżnicowania obiektu terytorialnego; identyfikacja i analiza relacji między czynnikami a wynikami. W oparciu o opracowane podejście i wyniki badania zaproponowano model umożliwiający identyfikację sytuacji kryzysowej terytoriów w warunkach decentralizacji, który bierze pod uwagę: dostępność zasobów i potencjał zasobów pracy; społeczne, ekologiczne i ekonomiczne elementy rozwoju terytoriów; współczynnik ryzyka kryzysu; ogólny współczynnik decentralizacji. Zaproponowano algorytm grupowania obiektów, który uwzględnia poziom poprawy zarządzania kryzysowego w warunkach decentralizacji. Uzasadniono wykorzystanie metody rankingu klastrów, która wykorzystuje indeks taksonomiczny. Przeprowadzone badania umożliwiły wskazanie różnych podejść do tworzenia planów rozwoju różnych typów systemów terytorialnych wchodzących w skład klastrów. Podział został przeprowadzony zgodnie z sytuacją kryzysową poszczególnych terytoriów, co zapewniłoby ich zrównoważony rozwój w warunkach wprowadzenia decentralizacji.
Źródło:
Nierówności Społeczne a Wzrost Gospodarczy; 2020, 62; 183-201
1898-5084
2658-0780
Pojawia się w:
Nierówności Społeczne a Wzrost Gospodarczy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ unijnej polityki spójności na proces decentralizacji zarządzania funduszami pomocowymi w Polsce
Autorzy:
Czykier-Wierzba, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/582617.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu
Tematy:
Unia Europejska
polityka spójności
Polska
fundusze pomocowe
decentralizacja zarządzania
Opis:
Celem artykułu jest udowodnienie tezy, że prowadzona w Polsce unijna polityka spójności wywiera wpływ na proces decentralizacji zarządzania funduszami pomocowymi. Polska po wstąpieniu do UE rozpoczęła realizację polityki spójności i uzyskała prawo do korzystania z funduszy strukturalnych i Funduszu Spójności. Przyznane z budżetu ogólnego UE fundusze są wykorzystywane w Polsce na programy krajowe i regionalne. Z przeprowadzonych badań wynika, że w latach 2007–2013 przeznaczono w Polsce na programy regionalne 24,7% ogółu funduszy przyznanych na politykę spójności, zaś w latach 2014–2020 samorządy będą mogły wykorzystać 40,7% tych funduszy. Na podstawie przytoczonych danych można stwierdzić, że od 2007 roku postępuje w Polsce proces decentralizacji zarządzania unijnymi funduszami polityki spójności. W jego konsekwencji następuje nie tylko zwiększenie samodzielności regionów w zakresie wyznaczania priorytetów rozwojowych, lecz także zwiększenie ich odpowiedzialności za prowadzoną politykę rozwoju.
Źródło:
Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu; 2017, 485; 69-78
1899-3192
Pojawia się w:
Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies