Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "czynniki rokownicze" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
Pierwotne nowotwory płuc u psów - rozpoznanie i rokowanie
Primary lung tumors in dogs – diagnosis and prognosis
Autorzy:
Sapierzyński, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22180960.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Krajowa Izba Lekarsko-Weterynaryjna
Tematy:
psy
nowotwory
rozpoznawanie
badanie kliniczne
badania obrazowe
badania radiologiczne
badania cytologiczne
badania histopatologiczne
rokowanie
czynniki rokownicze
choroby zwierząt
nowotwory płuc
stopień zaawansowania klinicznego
stopień złośliwości histologicznej
clinical staging
diagnosis
dog
lung tumors
prognosis
Opis:
Canine lung tumors are common, with predominance of metastatic lesions, however primary tumors are also quite often recognized. Microscopic examination of tumors resected during surgery, is extremely important since histologic grade is reliable, prognostic factor. Moreover, detailed clinical examination, supported by diagnostic imaging and visualization techniques, especially computed tomography, allow to establish clinical stage of disease. This article describes diagnostic procedures and prognostic factors in dogs with primary lung tumors.
Źródło:
Życie Weterynaryjne; 2021, 96, 06; 417-423
0137-6810
Pojawia się w:
Życie Weterynaryjne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trzewna forma guza z komórek tucznych u kotów
Visceral mast cell tumor in cats
Autorzy:
Sapierzyński, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22021471.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Krajowa Izba Lekarsko-Weterynaryjna
Tematy:
koty
nowotwory
mastocytoma trzewna
objawy kliniczne
diagnostyka
badania dodatkowe
badania krwi
badania mikroskopowe
barwienie immunohistochemiczne
rokowanie
czynniki rokownicze
choroby zwierząt
guz z komórek tucznych w formie śledzionowej
guz z komórek tucznych w formie jelitowej
cat
cytology
diagnosis
intestinal mastocytoma
prognosis
splenic mastocytoma
visceral mastocytoma
Opis:
This article aims at the presentation of diagnostic as well as clinical issues in feline oncology. Mast cell tumor (MCT), is very common in cats, with dermal form recognized most frequently. Visceral MCT however, is also common but it seems to be underdiagnosed in feline patients. Among feline mastocytomas of internal organs, two clinical forms were established: visceral/splenic MCT and intestinal MCT. Both forms are recognized in older cats without gender and breed predilections. Clinical signs are usually nonspecific, with vomiting, anorexia and body weight loss. Animals become anemic. Cytological examination of aspirates collected by fine–needle biopsy is usually diagnostic, however in cases of poorly differentiated MCTs histopathology supported by immunocytochemistry is necessary. There are no widely accepted prognostic factors in cats with splenic and intestinal mast cell tumors. The degree of neoplastic cells differentiation as well as mitotic index value, can be useful in cases of intestinal form. Splenectomy in splenic form is recommended, but in the intestinal form of feline MCT there is no treatment.
Źródło:
Życie Weterynaryjne; 2020, 95, 07; 427-432
0137-6810
Pojawia się w:
Życie Weterynaryjne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zalecenia postępowania diagnostyczno-terapeutycznego u chorych na mięsaki macicy
Sarcoma of the uterus: diagnostic and therapeutic recommendations
Autorzy:
Rutkowski, Piotr
Śpiewankiewicz, Beata
Koseła, Hanna
Świtaj, Tomasz
Osuch, Beata
Wiater, Katarzyna
Falkowski, Sławomir
Maździarz, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031250.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
mięsaki macicy
czynniki rokownicze
leczenie pierwotne
leczenie nawrotów
obserwacja po leczeniu
uterine sarcoma
prognostic factors
primary treatment
treatment of recurrences
follow-up
Opis:
Uterine sarcoma is a rare malignancy, accounting for 3–8% of all malignant tumors of the uterus. As a rule, patients are treated in reference centers by multispecialty diagnostic-therapeutic teams. Sarcoma of the uterus originate basically from two tissues – uterine muscle and endometrial stroma and constitute a heterogenous group of tumors. A standard of local treatment of all these tumors is transabdominal hysterectomy. High recurrence rate supports the rationale for adjuvant treatment, although to date no effect of adjuvant radiotherapy on overall survival and local recurrence rate has been proven. Some reports concerning stromal uterine sarcomas suggest an improved survival in patients undergoing postoperative hormonal therapy. The role of chemotherapy in adjuvant treatment of leiomyosarcomas remains to be defined. In the treatment of advanced stromal uterine sarcomas, there is a place for hormonal therapy (progesterone analogs, aromatase inhibitors and GnRH analogs). Treatment of far-advanced/ metastatic leiomyosarcoma cases and non-differentiated sarcomas is similar to systemic treatment of other soft-tissue sarcomas. The topic of this paper are current recommendations concerning diagnostic and therapeutic management of uterine sarcoma patients. Based on own experience confronted with literature data, we present current classifications, epidemiology, risk factors and generally accepted therapeutic protocols used to treat these malignancies.
Mięsaki macicy to rzadkie nowotwory, stanowiące 3–8% wszystkich nowotworów złośliwych macicy. Obowiązującą zasadą jest prowadzenie postępowania w wyspecjalizowanych ośrodkach przez wielospecjalistyczne zespoły diagnostyczno-terapeutyczne. Mięsaki macicy wywodzą się pierwotnie z dwóch tkanek – z mięśnia macicy albo z podścieliska endometrium – i stanowią heterogenną grupę nowotworów. Standardem leczenia miejscowego wszystkich tych nowotworów jest wycięcie macicy z dostępu brzusznego. Wysoki odsetek nawrotów sugeruje celowość stosowania leczenia uzupełniającego, jednak dotychczas nie udowodniono wpływu uzupełniającej radioterapii na przeżycia całkowite oraz odsetek wznów miejscowych. W przypadku mięsaków podścieliskowych macicy istnieją doniesienia sugerujące poprawę przeżycia wśród chorych, u których zastosowano pooperacyjną hormonoterapię. Nieustalona pozostaje rola chemioterapii w leczeniu uzupełniającym mięsaków gładkokomórkowych. W leczeniu zaawansowanych mięsaków podścieliskowych macicy znajduje zastosowanie terapia hormonalna (analogi progesteronu, inhibitory aromatazy czy analogi GnRH). Terapia zaawansowanych/przerzutowych leiomyosarcoma i mięsaków niezróżnicowanych jest podobna do leczenia systemowego innych mięsaków tkanek miękkich. Tematem artykułu są aktualne zalecenia postępowania rozpoznawczego i leczniczego u chorych na mięsaki macicy. Na podstawie doświadczeń własnych, w konfrontacji z danymi z piśmiennictwa, przedstawiono aktualne klasyfikacje, epidemiologię, czynniki ryzyka i obowiązujące protokoły terapeutyczne odnoszące się do tych nowotworów.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2013, 11, 1; 24-32
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badanie histopatologiczne w onkologii weterynaryjnej. Część VI. Nowotwory gruczołu sutkowego u kotek
Histopathology in veterinary oncology. Part VI. Mammary gland tumors in cats
Autorzy:
Rodo, A.
Sapierzynski, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/859062.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Krajowa Izba Lekarsko-Weterynaryjna
Tematy:
onkologia weterynaryjna
koty
kotki
nowotwory
nowotwory gruczolu sutkowego
badania cytologiczne
badania histopatologiczne
czynniki rokownicze
typ histologiczny nowotworu
stopien zlosliwosci histologicznej
leczenie
rokowanie
Źródło:
Życie Weterynaryjne; 2018, 93, 09
0137-6810
Pojawia się w:
Życie Weterynaryjne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena oznaczeń markera TATI – trzustkowego inhibitora trypsyny – u chorych na raka trzonu macicy z niekorzystnymi czynnikami rokowniczymi
Evaluation of TATI marker assays – the pancreatic trypsin inhibitor – in patients with endometrial cancer with unfavorable predictors
Autorzy:
Kozakiewicz, Barbara
Chądzyńska, Małgorzata
Dmoch-Gajzlerska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031452.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
markery nowotworowe
markery raka trzonu macicy
tati
psti
negatywne czynniki rokownicze raka trzonu macicy
tumor markers
markers of endometrial cancer
negative predictors of endometrial cancer
Opis:
TATI marker (tumor-associated trypsin inhibitor) is most often assessed in patients with ovarian cancer. This paper presents the role and the usefulness of the marker in the evaluation of the treatment results in patients with endometrial cancer. The study was based on the evaluation of TATI marker level in 305 patients suffering from endometrial cancer treated at the Cancer Center between 1994 and1995 in Warsaw. In each patient the TATI marker level was measured from 3 to 7 times in the blood serum after each stage of the adjuvant treatment and in the initial part of the follow-up period. In order to assess the staging a postoperative protocol in force in 1988 (FIGO) was used and in accordance with this protocol, the patients were qualified for the adjuvant therapy, which consisted of the teletherapy, brachytherapy and hormonal therapy. All patients were observed on an outpatient basis after the treatment. The analysis of TATI marker levels in correlation with the features of cancer were carried out after a 17-year-long follow-up period. TATI marker levels have been evaluated in patients with unfavorable predictors identified in the operation protocol and in the histopathological protocol of the removed tumor. It was found that TATI level in the fourth sampling after the treatment was the most important value. TATI level increase in this assay was significantly correlated with the occurrence of local relapse or distant metastasis. The comparison of the results of patients with and without surgical removal of the lymph nodes has shown a significantly longer disease-free period in patients whose lymph nodes were not removed.
Marker TATI (tumor-associated trypsin inhibitor) najczęściej oceniany jest u chorych na raka jajnika. W pracy przedstawiono jego rolę i przydatność w ocenie wyników leczenia u chorych na raka trzonu macicy. Badanie przeprowadzono na podstawie oceny poziomu markera TATI wśród 305 chorych na raka trzonu macicy leczonych w Centrum Onkologii w latach 1994–1995 w Warszawie. U każdej chorej wykonano od 3 do 7 oznaczeń markera z surowicy krwi po każdym z etapów leczenia uzupełniającego i w początkowym okresie obserwacji po zakończeniu leczenia. W ocenie zaawansowania posługiwano się wówczas obowiązującym protokołem pooperacyjnym FIGO z 1988 roku i zgodnie z nim chore kwalifikowano do leczenia uzupełniającego, na które składały się teleterapia, brachyterapia lub hormonoterapia. Wszystkie chore po leczeniu były obserwowane ambulatoryjnie. Analizę poziomów markera TATI w korelacji z cechami raka przeprowadzono po 17-letnim okresie obserwacji. Oceniono poziomy markera TATI w grupie chorych z niekorzystnymi czynnikami rokowniczymi stwierdzonymi na podstawie protokołu operacyjnego i histopatologicznego usuniętego guza nowotworowego. Stwierdzono, że poziom TATI w czwartym pobraniu, po ukończeniu leczenia jest najistotniejszą wartością. Wzrost poziomu TATI w tym oznaczeniu znamiennie koreluje z wystąpieniem wznowy lub przerzutów odległych. Porównując wyniki leczenia operacyjnego bez usunięcia węzłów chłonnych i z ich usunięciem, stwierdzono znamiennie dłuższy czas wolny od choroby u chorych, u których nie były usuwane węzły chłonne.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2013, 11, 2; 103-114
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena oznaczeń markera TATI – trzustkowego inhibitora trypsyny – u chorych na raka trzonu macicy z niekorzystnymi czynnikami rokowniczymi
Evaluation of TATI marker assays – the pancreatic trypsin inhibitor – in patients with endometrial cancer with unfavorable predictors
Autorzy:
Kozakiewicz, Barbara
Chądzyńska, Małgorzata
Dmoch-Gajzlerska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031502.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
markery nowotworowe
markery raka trzonu macicy
tati
psti
negatywne czynniki rokownicze raka trzonu macicy
tumor markers
markers of endometrial cancer
negative predictors of endometrial cancer
Opis:
TATI marker (tumor-associated trypsin inhibitor) is most often assessed in patients with ovarian cancer. This paper presents the role and the usefulness of the marker in the evaluation of the treatment results in patients with endometrial cancer. The study was based on the evaluation of TATI marker level in 305 patients suffering from endometrial cancer treated at the Cancer Center between 1994 and1995 in Warsaw. In each patient the TATI marker level was measured from 3 to 7 times in the blood serum after each stage of the adjuvant treatment and in the initial part of the follow-up period. In order to assess the staging a postoperative protocol in force in 1988 (FIGO) was used and in accordance with this protocol, the patients were qualified for the adjuvant therapy, which consisted of the teletherapy, brachytherapy and hormonal therapy. All patients were observed on an outpatient basis after the treatment. The analysis of TATI marker levels in correlation with the features of cancer were carried out after a 17-year-long follow-up period. TATI marker levels have been evaluated in patients with unfavorable predictors identified in the operation protocol and in the histopathological protocol of the removed tumor. It was found that TATI level in the fourth sampling after the treatment was the most important value. TATI level increase in this assay was significantly correlated with the occurrence of local relapse or distant metastasis. The comparison of the results of patients with and without surgical removal of the lymph nodes has shown a significantly longer disease-free period in patients whose lymph nodes were not removed.
Marker TATI (tumor-associated trypsin inhibitor) najczęściej oceniany jest u chorych na raka jajnika. W pracy przedstawiono jego rolę i przydatność w ocenie wyników leczenia u chorych na raka trzonu macicy. Badanie przeprowadzono na podstawie oceny poziomu markera TATI wśród 305 chorych na raka trzonu macicy leczonych w Centrum Onkologii w latach 1994–1995 w Warszawie. U każdej chorej wykonano od 3 do 7 oznaczeń markera z surowicy krwi po każdym z etapów leczenia uzupełniającego i w początkowym okresie obserwacji po zakończeniu leczenia. W ocenie zaawansowania posługiwano się wówczas obowiązującym protokołem pooperacyjnym FIGO z 1988 roku i zgodnie z nim chore kwalifikowano do leczenia uzupełniającego, na które składały się teleterapia, brachyterapia lub hormonoterapia. Wszystkie chore po leczeniu były obserwowane ambulatoryjnie. Analizę poziomów markera TATI w korelacji z cechami raka przeprowadzono po 17-letnim okresie obserwacji. Oceniono poziomy markera TATI w grupie chorych z niekorzystnymi czynnikami rokowniczymi stwierdzonymi na podstawie protokołu operacyjnego i histopatologicznego usuniętego guza nowotworowego. Stwierdzono, że poziom TATI w czwartym pobraniu, po ukończeniu leczenia jest najistotniejszą wartością. Wzrost poziomu TATI w tym oznaczeniu znamiennie koreluje z wystąpieniem wznowy lub przerzutów odległych. Porównując wyniki leczenia operacyjnego bez usunięcia węzłów chłonnych i z ich usunięciem, stwierdzono znamiennie dłuższy czas wolny od choroby u chorych, u których nie były usuwane węzły chłonne.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2013, 11, 2; 103-114
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przedoperacyjnie podwyższone poziomy CA19-9 i CA125 jako predyktory całkowitego czasu przeżycia w gruczolakoraku trzustki. Badanie jednoośrodkowe
Autorzy:
Hogendorf, Piotr
Skulimowski, Aleksander
Durczyński, Adam
Kumor, Anna
Poznańska, Grażyna
Poznańska, Agnieszka
Oleśna, Aleksandra
Rut, Joanna
Øvereng Juliebø, Siri
Szmiel, Aneta
Pirowski, Wojciech
Strzelczyk, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391712.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
biomarkery
chirurgia ogólna
czynniki rokownicze
rak trzustki
Opis:
Wprowadzenie: Rak trzustki jest wyniszczającą chorobą, będącą siódmą w kolejności przyczyną zgonów z powodu raka na świecie. Jego agresywność wynika ze specyficznej biologii i późnego rozpoznawania. W związku z tym, rokowanie pacjentów jest wyjątkowo złe. 5-letnie przeżycia w przebiegu gruczolakoraka trzustki wynoszą około 6–10%. Na chwilę obecną jedynie kompletna resekcja chirurgiczna nowotworu gwarantuje znaczącą poprawę przeżycia chorych. Dotychczas nie wyjaśniono w pełni biologii rozwoju gruczolakoraka trzustki. Wydaje się jednak, że istnieje kilka fenotypów tego nowotworu. Z tego powodu prognozy dla indywidualnych pacjentów na początku leczenia są wysoce niepewne. Wobec powyższego, należy podkreślić znaczenie zarówno badań klinicznych, jak i podstawowych, które pozwoliłyby na standaryzację biomarkerów wpływających na długoterminowe rokowania. Istnieje coraz więcej dowodów na to, że biomarkery, takie jak CA19-9 i CA125, nie tylko odzwierciedlają obecność samego guza, ale również stanowią „wskazówkę” dotyczącą jego fenotypu, a tym samym jego agresywności. Cel: Celem pracy była przedoperacyjna ocena poziomu powszechnie stosowanych biomarkerów nowotworowych i ich wpływu na ogólną przeżywalność pacjentów. Materiały i metody: Przeprowadzono analizę retrospektywną danych dotyczących 129 pacjentów przyjętych do naszej Kliniki z powodu rozpoznania raka trzustki. W dniu przyjęcia wszyscy chorzy mieli zmierzony poziom: CA19-9, CA125, CEA i CA15-3. Ogólne przeżycie (ang. overall survival; OS) zostało zdefiniowane jako czas upływający od dnia przyjęcia do dnia zgonu. Opracowano krzywe Kaplana-Meiera dla wszystkich potencjalnych czynników oraz zastosowano model regresji Coxa do przeprowadzenia analizy wieloczynnikowej. Wyniki: Do analizy włączono 129 pacjentów o średniej wieku równiej 62 lata. Łącznie 95 z nich miało nieresekcyjnego guza, a 34 poddano operacji z zamiarem wyleczenia. Ogółem analizowana grupa chorych charakteryzowała się medianą przeżycia wynoszącą 7 miesięcy i 12 dni. Skumulowane wskaźniki przeżycia rocznego, 2-letniego i 4-letniego wynosiły odpowiednio: 35%, 16% i 15%. W analizie jednoczynnikowej czynniki, takie jak: wiek >= 60 lat, nieresekcyjny guz, CA19-9 >= 200, CA125 >= 20 i stosunek neutrofilów do limfocytów (ang. Neutrophile to Lymphocyte Ratio; NLR) >= 5, wiązały się z niższą medianą OS. W analizie wieloczynnikowej stwierdzono, że trzy czynniki: CA19-9 >= 200, CA125 >= 20 i wiek >= 60 lat, są istotne statystycznie. W dalszej analizie wykazano, że pacjenci wykazujący je wszystkie charakteryzowali się najniższą medianą przeżycia (OS), wynoszącą 89 dni. Mediana przeżycia dla pozostałych pacjentów to zaś 235 dni (p = 0,02 dla testu log-rank). Wnioski: Przeprowadzone badanie dostarcza dowodów na znaczący wpływ przedoperacyjnych poziomów CA19-9 i CA125 na długoterminowe przeżycie pacjentów. Co ciekawe, w grupie naszych pacjentów korelacja biomarkerów z OS była ściślejsza niż pomiędzy resekcyjnością a OS. Niniejsze badania mają jednak pewne ograniczenia dotyczące, np. braku danych o zastosowanym schemacie chemioterapii, chorobach współistniejących itp. Ostatnio przeprowadzone badania dotyczące udziału mucyn w rozwoju raka trzustki stanowią niejako „molekularne” umocowanie dla poczynionych ostatnio badań klinicznych.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2020, 92, 3; 32-38
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badanie histopatologiczne w onkologii weterynaryjnej. Część IV. Nowotwory gruczołu sutkowego u suk
Histopathology in veterinary oncology. Part IV. Mammary gland tumors in female dogs
Autorzy:
Dolka, I.
Sapierzynski, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/861042.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Krajowa Izba Lekarsko-Weterynaryjna
Tematy:
onkologia weterynaryjna
badania histopatologiczne
psy
suki
nowotwory
nowotwory gruczolu sutkowego
czynniki rokownicze
stopien zaawansowania klinicznego
typ histologiczny nowotworu
stopien zlosliwosci histologicznej
ocena zajecia naczyn krwionosnych
leczenie
rokowanie
Źródło:
Życie Weterynaryjne; 2018, 93, 04
0137-6810
Pojawia się w:
Życie Weterynaryjne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies