Temat: czaszki - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Czaszki : [wiersz]
Autorzy:: Wrodycka, Teresa.
Powiązania:: Golgota Wschodu 2004, t. 2, s. 17
Data publikacji:: 2004
Tematy:: Wrodycka Teresa. Czaszki
Dostawca treści:: Bibliografia CBW

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Uraz penetrujący twarzy i kości części twarzowej czaszki – opis sześciu przypadków
Autorzy:: Neskoromna-Jędrzejczak, Aneta
Bogusiak, Katarzyna
Przygoński, Aleksander
Antoszewski, Bogusław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1393492.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Index Copernicus International
Tematy:: urazy penetrujące
urazy części twarzowej czaszki
Opis:: Urazy penetrujące części twarzowej szkieletu czaszki są stosunkowo rzadkie, ale mogą być wyjątkowo niebezpieczne dla zdrowia i życia poszkodowanego. Ich epidemiologia jest zróżnicowana i zależy od regionu, wieku pacjenta i rodzaju ciała obcego, które spowodowało uszkodzenie. Urazy te najczęściej powstają w wyniku wbicia ostrego, wąskiego, długiego ciała obcego w kości części twarzowej czaszki. W Polsce do tego rodzaju urazów najczęściej dochodzi podczas wypadków komunikacyjnych, pobić, wypadków przy pracy, rzadko na skutek innych przyczyn – w tym wybuchu petard/fajerwerków. Celem niniejszej pracy jest przedstawienie – na podstawie przeglądu piśmiennictwa oraz obserwacji własnych – zagadnień dotyczących urazów penetrujących twarz i kości części twarzowej czaszki. W latach 2000–2012, w Klinice Chirurgii Czaszkowo-Szczękowo-Twarzowej i Onkologicznej UM w Łodzi, leczono 6 chorych z rozległymi ranami i obrażeniami części twarzowej czaszki. Leczenie przedstawionych przypadków zależała głównie od stanu ogólnego pacjenta. W przypadku wszystkich pacjentów uzyskano zadowalający wynik czynnościowy i estetyczny.
Źródło:: Polish Journal of Surgery; 2017, 89, 1; 50-60
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:: Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Uraz penetrujący części twarzowej czaszki zadany kilofem – opis przypadku
Autorzy:: Neskoromna-Jędrzejczak, Aneta
Bogusiak, Katarzyna
Przygoński, Aleksander
Timler, Dariusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1394118.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Index Copernicus International
Tematy:: urazy penetrujące
urazy części twarzowej czaszki
ciało obce
Opis:: Liczba zgonów z powodu urazów wzrasta. Penetrujące obrażenia części twarzowej czaszki występują stosunkowo rzadko i znacznie częściej dotyczą dzieci niż osób dorosłych. Ich epidemiologia jest różnorodna i zależy od regionu świata. W Polsce urazy spowodowane postrzałami, wybuchem petard i sztucznych ogni stanowią jedynie niewielki odsetek wszystkich obrażeń kości części twarzowej czaszki. Najczęstszymi przyczynami penetrujących urazów twarzy są wypadki komunikacyjne, pobicia i rany zadane ostrymi, wąskimi i długimi przedmiotami, które z łatwością przenikają przez kości części twarzowej czaszki. W pracy przedstawiono przypadek 50-letniego mężczyzny, który doznał urazu kości części twarzowej czaszki wskutek wbicia ciała obcego (kilofa) w okolicę podskroniową, łuku jarzmowego i prawego oczodołu. Omówiono i przedyskutowano zastosowaną metodę chirurgicznego leczenia pacjenta.
Źródło:: Polish Journal of Surgery; 2016, 88, 1; 78-87
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:: Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Cechy kraniometryczne lisa pospolitego (Vulpes vulpes Linnaeus 1758)
Craniometric variation in red fox (Vulpes vulpes Linnaeus 1758)
Autorzy:: Brudnicki, W.
Nowicki, W.
Skoczylas, B.
Jablonski, R.
Kirkillo-Stacewicz, K.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/832620.pdf
Data publikacji:: 2009
Wydawca:: Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
Tematy:: lis pospolity
Vulpes vulpes
czaszki
pomiary kraniometryczne
Źródło:: Zeszyty Naukowe. Zootechnika. Uniwersytet Technologiczno-Przyrodniczy w Bydgoszczy; 2009, 37
0208-6352
Pojawia się w:: Zeszyty Naukowe. Zootechnika. Uniwersytet Technologiczno-Przyrodniczy w Bydgoszczy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Comparative Safety Testing (Acute Systemic Toxicity in Mice) of Two Materials Prepared from Polypropylene-Polyester (Codubix S) or Acrylate Resin (Mendec Cranio) Used for the Manufacturing of a Calvaria Prosthesis
Porównawcze badanie bezpieczeństwa (ostra toksyczność ogólnoustrojowa u myszy) dwóch materiałów przygotowanych z dzianiny/plecionki polipropylenowo-poliestrowej (Codubix S) oraz żywicy akrylowej (Mendec Cranio) wykorzystywanych do produkcji protez
Autorzy:: Sujka, Witold
Latańska, Ilona
Stępnik, Maciej
Sitarek, Krystyna
Kasprzak, Piotr
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/234064.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Biopolimerów i Włókien Chemicznych
Tematy:: cranial implant
cranioplasty
acute toxicity
chemical analysis
polypropylene-polyester
acrylate resin
implant czaszki
plastyka czaszki
ostra toksyczność
analiza chemiczna
polipropylen-poliester
żywica akrylowa
Opis:: The aim of the study was a comparison of the acute toxicity of two popular prostheses used in the reconstruction of the bones of the skull. For the tests, the following materials were used: a polypropylene-polyester knitted Codubix S cranial bone prosthesis, made by TRICOMED SA, and polymethyl methacrylate Mednec Cranio resin. The tests were carried out in accordance with the following standards – PN-EN ISO 10993-11:2009 Biological evaluation of medical devices - Part 11: Tests for systemic toxicity, and PN-EN ISO 10993-12:2012 Biological evaluation of medical devices – Part 12: Sample preparation and reference materials. During the evaluation, adult male and female Balb/c mice were used. The animals were injected intravenously using extracts of both materials in 0.9% NaCl and intraperitoneally with the same extracts in sesame oil. The tests lasted 7 days, during which the health of the animals and their behavior were assessed. Both in the control and test groups, there was no mortality of the animals, and the health and behaviour of mice were unchanged when compared with the normal. After 7 days the internal organs of the chest and abdominal cavity of the animals were subjected to macroscopic pathomorphological examination, during which no changes indicating the toxic action of Codubix S and Mednec Cranio resin were found. Before the acute systemic toxicity tests, the chemical purity of both implants was assessed. The chemical purity of a product is one of the factors determining its biological properties. A product which is characterised by a higher degree of chemical purity contains fewer substances which may have a negative impact on biological reactions. Both prostheses meet the requirements of purity for medical devices.
Celem badania było porównanie toksyczności ostrej dwóch popularnych protez stosowanych w konstrukcji kości czaszki. Do badań użyto następujących materiałów: dzianiny polipropylenowo-poliestrowej Codubix S firmy TRICOMEX SA. I polimetakrylanu metylu Mednec Cranio. Badania przeprowadzono zgodnie z następującymi normami PN-EN ISO 10993-11: 2009 Biologiczna ocena wyrobów medycznych. Część 11: Badania toksyczności systemowej i PN-EN ISO 10993-12: 2012 Biologiczna ocena wyrobów medycznych Część 12: Przygotowanie próbek i materiały referencyjne. Podczas oceny wykorzystano dorosłe samce i samice myszy Balb /c. Zwierzętom wstrzyknięto: dożylnie stosując ekstrakty obu materiałów w 0,9% NaCl i dootrzewnowo z tymi samymi ekstraktami w oleju sezamowym. Testy trwały 7 dni, podczas których oceniano zdrowie zwierząt i ich zachowanie. Zarówno w grupach kontrolnych, jak i testowych nie stwierdzono śmiertelności zwierząt, zdrowie i zachowanie myszy pozostały nie zmienione w porównaniu ze zwykłymi. Po 7 dniach narządy wewnętrzne klatki piersiowej i jamy brzuszne j zwierząt poddano makroskopowemu badaniu patomorfologicznemu, podczas którego nie stwierdzono zmian wskazujących na toksyczne działanie żywicy Codubix S i Mednec Cranio. Przed badaniami ostrej toksyczności ogólnoustrojowej oceniano czystość chemiczną obu implantów. Chemiczna czystość produktu jest jednym z czynników określających jego właściwości biologiczne. Produkt, który charakteryzuje się wyższym stopniem czystości chemicznej, zawiera mniej substancji, które mogą mieć negatywny wpływ na reakcje biologiczne. Obie protezy spełniają wymagania czystości dla wyrobów medycznych.
Źródło:: Fibres & Textiles in Eastern Europe; 2019, 5 (137); 82-88
1230-3666
2300-7354
Pojawia się w:: Fibres & Textiles in Eastern Europe
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: A new specimen of the basal macronarian Camarasaurus (Dinosauria: Sauropoda) highlights variability and cranial allometry within the genus
Autorzy:: Woodruff, D. Cary
Wilhite, D. Ray
Larson, Peter L.
Eads, Matthew
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2060921.pdf
Data publikacji:: 2021
Wydawca:: Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:: Camarasaurus
cranial allometry
Morrison Formation
allometria czaszki
formacja Morrisona
Opis:: Camarasaurus represents one of the most common dinosaurs from North America, and certainly a contender for one of the most abundantly represented dinosaur taxa worldwide. With numerous specimens ranging the gamut of completeness and maturity, Camarasaurus would theoretically represent a neosauropodian exemplar towards better understanding intra- and interspecific variation, dimorphism, and life history development and strategies. And yet, counterintuitively, its abundance is seemingly a deterrent for active research. Herein we describe a new specimen of Camarasaurus sp. which is most notably known from a nearly complete and articulated skull. While Camarasaurus cranial material is unquestionably the most common sauropod cranial material from North America, our understanding of the total cranial morphology is limited, and largely relies on more limited and historic specimens. In addition to further illuminating the morphology and variation present in Camarasaurus crania, associated post-crania also allow for the first recognition of possible cranial allometry. The identification of this perplexing cranial allometry in several specimens indicates that it is not a singular variation. Though this analysis was not able to source the causal mechanism, factors such as taxonomy, dimorphism, or extreme intra-/intraspecific variation are all possible considerations for future analyses. The recognition of this undocumented cranial allometry further emphasizes that despite being so numerous, there is still vast gaps in our knowledge about Camarasaurus; and this analysis further echoes that the genus is in desperate need of revision.
Źródło:: Volumina Jurassica; 2021, 19, 1; 109--130
1896-7876
1731-3708
Pojawia się w:: Volumina Jurassica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Workflow for creation of the model human head for forensic face reconstruction
Autorzy:: Stęgierski, R
Mikołajczak, P.
Kuczuński, K.
Suszyński, W.
Stęgierska, D.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/333114.pdf
Data publikacji:: 2009
Wydawca:: Uniwersytet Śląski. Wydział Informatyki i Nauki o Materiałach. Instytut Informatyki. Zakład Systemów Komputerowych
Tematy:: rekonstrukcja czaszki
wizualizacja komputerowa
craniofacial forensic reconstruction
computer visualization
deformational model
Opis:: Article presents proposal of unified workflow for creation models of human head for usage in deformational method of forensic face reconstruction. Preparation of each model is made in two stages First one is creation of traditional dowel-clay reconstruction, second is in short triangle mesh preparation as a result of digitization. Article should be start point for discussion how obtain best results not only at computer science level but also anthropological. As a long time result we want to create database of standard reconstruction models with main races and genders at least.
Źródło:: Journal of Medical Informatics & Technologies; 2009, 13; 163-167
1642-6037
Pojawia się w:: Journal of Medical Informatics & Technologies
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Przedoperacyjne inżynierskie wspomaganie zabiegu neurochirurgicznego korekcji deformacji główki dziecka
Preoperative engineering support of the neurosurgical treatment in craniosynostosis
Autorzy:: Otrębska, M.
Gzik, M.
Kawlewska, E.
Larysz, D.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/99103.pdf
Data publikacji:: 2011
Wydawca:: Politechnika Śląska. Katedra Biomechatroniki
Tematy:: kraniosynostoza
deformacja
czaszka
korekcja czaszki
neurochirurgia
craniosynostosis
deformation
skull
skull correction
neurosurgery
Opis:: Celem pracy było przedoperacyjne zaplanowanie w programie komputerowym Mimics zabiegu neurochirurgicznego korekcji deformacji główki dziecka. W ramach pracy, obrazy z tomografii komputerowej wprowadzono do programu Mimics, sformułowano model 3D główki, zaplanowano cięcia kości czaszki oraz ich ułożenie w prawidłowej pozycji tak, aby uzyskać prawidłowy wygląd główki dziecka. Następnie wykonano kraniometrię pozwalającą na porównanie wymiarów czaszki przed i po zabiegu.
Aim of this thesis has been the preoperative design of neurosurgical procedure of baby‟s head deformation correction. Surgical simulation software Mimics has been used for creation three dimensional baby‟s head model. This model is based on computed tomography images input. Next the geometry of the cutouts has been designed, with care about postoperative head shape. Last craniometry has been done, which allows to compare dimensions of scull before and after procedure.
Źródło:: Aktualne Problemy Biomechaniki; 2011, 5; 121-126
1898-763X
Pojawia się w:: Aktualne Problemy Biomechaniki
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Earliest eutherian mammal skull, from the Late Cretaceous [Coniacian] of Uzbekistan
Najstarsza czaszka ssaka lozyskowego z poznej kredy [koniaku] Uzbekistanu
Autorzy:: McKenna, M C
Kielan-Jaworowska, Z
Meng, J
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/21177.pdf
Data publikacji:: 2000
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:: uzebienie
fauna kopalna
Daulestes nessovi
kreda
ssaki
Uzbekistan
paleontologia
Asioryctitheria
czaszki
Opis:: We describe a partially crushed skull and dentaries of a sub-adult individual of Daulestes nessovi sp. n., from the Coniacian of Uzbekistan. This is the earliest known eutherian skull (about 87 Ma) and the sixth genus of Cretaceous eutherians in which a skull is available. Because the skull of D. nessovi is sub-adult, certain plesiomorphic features may be ontogenetic and should be interpreted with caution. Four upper premolars and five lower premolariform teeth were in use (possibly to become four lowers when fully adult). The upper cheek-teeth have winged conules; M2 has large parastylar and small metastylar projections. Pre- and postcingula are lacking on DP4 and the upper molars. The talonids of dp4-m2 are about 90% as wide as the trigonids, with widely separated entoconid and hypoconulid. The skull has a large sphenorbital fissure, no foramen rotundum, and apparently no pterygoid process of the sphenoid. A large orbital wing of the palatine prevents maxilla-frontal contact within the orbit. The zygomatic arch is slender. The cochlea has one full turn, with an expanded apex, which suggests that a lagena might have been present. A large malleus with a robust anterior process, and a large promontorium may be due to young age of the individual or a primitive retention, as in the platypus. Because of the similarity to Asioryctidaem both cranial structure and dentition, we assign Daulestes tentatively to Asioryctitheria Novacek et al. 1997, family incertae sedis.
W pracy opisano częściowo uszkodzoną czaszkę młodego osobnika określonego jako Daulestes nessovi sp. n. z koniaku Uzbekistanu. Jest to najwcześniejsza czaszka ssaka łożyskowego, licząca ok. 87 milionów lat. Daulestes jest szóstym rodzajem kredowego ssaka łożyskowego, którego czaszka jest znana. Ponieważ czaszka D. nessovi należy do młodocianego osobnika, niektóre cechy plezjomorficzne mogą być związane z wczesnym stadium rozwojowym. W czaszce występują cztery górne przedtrzonowce i pięć dolnych, jest jednak możliwe, że w stadium dorosłym dolnych było też tylko cztery. Na górnych zębach policzkowych występują konułe ze skrzydełkami. Na M2 wyrostek parastylarny jest duży, metastylarny - mały. Pre- i postcingula nie występują na mlecznym czwartym przedtrzonowcu ani na trzonowcach. Talonidy dp4-m2 mierzą ok. 90 % szerokości trygonidów, a entokonidy są oddalone od hipokonulidów. W czaszce występuje duża szczelina klinowo-oczodołowa i zapewne brak wyrostka skrzydłowego kości klinowej. Duże skrzydło oczodołowe kości podniebiennej powoduje, że brak jest kontaktu między szczęką a kością oczodołową w obrębie oczodołu. Wyrostek jarzmowy jest delikatny. Błędnik ma jeden pełny skręt z rozszerzonym wierzchołkiem, co może wskazywać na obecność lageny. Duży młoteczek z silnym wyrostkiem przednim oraz duże promontorium mogą być związane z młodym wiekiem osobnika lub zachowaniem cechy plezjomorficznej (jak u dziobaka). W związku z podobieństwem do Asioryctidae zarówno w budowie czaszki, jak i uzębienia, Daulestes został zaliczony do Asioryctitheria Novacek et al. 1997, rodzina incertae sedis.
Źródło:: Acta Palaeontologica Polonica; 2000, 45, 1; 1-54
0567-7920
Pojawia się w:: Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Prevalence and variety of sutural bones in densely populated East Indian state of Bihar
Częstość występowania i różnorodność kostek szwów czaszki w gęsto zaludnionym stanie Bihar Indii Wschodnich
Autorzy:: Narayan, Ravi Kant
Kumari, Sarita
Verma, Manika
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1035229.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:: wormian bones
cranial sutures
fontanelles
dolichocephalic
kostki worma
szwy czaszki
ciemiączka
długogłowie
Opis:: INTRODUCTION: Sutural bones or intersutural bones commonly known as Wormian bones are extra bone pieces that occur commonly within the sutures or at the fontanelles of the cranium. MATERIAL AND METHODS: The present study was conducted at the All India Institute of Medical Sciences, Patna. Thirty complete, dry adult human skulls were studied and examined for the presence or absence of sutural bones. Their number and the location along the cranial sutures and at the fontanelles were noted. To take cranial measurements for the cranial index, the skulls were oriented on a Frankfurt plane. RESULTS: The most common site where sutural bones were observed was at the lambdoid suture with the incidence of 61.2% of the sutural bones, while the second most common site was at the coronal sutures with 10.6% of the total sutural bones found. The dominant shape of the head in the present study population was dolichocephalic, observed in 46.6%. The mean number of sutural bones was found to be highest in the most common skull type (dolichocephalic) with values of 5.43 ± 5.1. CONCLUSIONS: Though the current study reports fewer sutural bones than in previous literature, given the high population density of the East Indian states, these presented mean values require special attention.
WSTĘP: Kostki szwów (kości wstawne lub śródszwowe), zwane kośćmi Worma, często występują w obrębie szwów lub ciemiączek czaszki, w obrębie desmocranium. MATERIAŁ I METODY: Badania przeprowadzono w Instytucie Nauk Medycznych w Patnie w Indiach. Zbadano 30 wysuszonych ludzkich dorosłych czaszek w celu stwierdzenia występowania lub braku kostek szwów. Określono ich liczbę oraz lokalizację w obrębie szwów i ciemiączek. Pomiarów czaszek dokonano w płaszczyźnie frankfurckiej (tj. płaszczyźnie poziomej przechodzącej przez dolny brzeg oczodołu i górny brzeg otworu słuchowego). WYNIKI: Najczęstszą lokalizacją kości szwów był szew węgłowy (sutura lambdoidea) – w 61,2% badanych czaszek, oraz szew wieńcowy (sutura coronalis) – w 10,6% badanych czaszek. Dominujący był typ długogłowy (długoczaszkowy – dolichocephalic, dolichocranium), występujący w 46,6% badanych czaszek. Średnia liczba kości szwów była największa w typie dolichocefalicznym – 5,43 ± 5,1. WNIOSKI: Obecne badania dotyczące kości szwów są niewielkie w porównaniu z badaniami we wcześniejszych publikacjach. Ze względu na dużą gęstość zaludnienia wschodnich stanów Indii prezentowane wyniki zasługują na uwagę.
Źródło:: Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2019, 73; 174-181
1734-025X
Pojawia się w:: Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Rzadkie patologie rozrostowo-zapalne zlokalizowane w kości skroniowej – przegląd piśmiennictwa
Autorzy:: Roszkowski, Adam
Witkowska, Alicja
Baranek, Piotr
Rzepakowska, Anna
Wnuk, Emilia
Niemczyk, Kazimierz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1399669.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Index Copernicus International
Tematy:: dysplazja włóknista
kość skroniowa
osteoradionekroza
patologie rozrostowo-zapalne
podstawa czaszki
pseudoguz zapalny
Opis:: Wprowadzenie: Patologie rozrostowo-zapalne mogą zajmować kość skroniową, powodując różnorodne objawy, zależne od ich umiejscowienia: niedosłuch, dysfunkcję przedsionkową i neuropatie spowodowane kompresją nerwów czaszkowych. Jakkolwiek ich występowanie jest rzadkie, istotne jest odpowiednie postępowanie diagnostyczne, które skutkuje wdrożeniem właściwej terapii. Cel: Celem pracy była charakterystyka kliniczna i przegląd metod diagnostycznych oraz zaleceń terapeutycznych w wybranych patologiach rozrostowo-zapalnych kości skroniowej: dysplazji włóknistej, inflammatory pseudotumor, osteoradionekrozie. Dysplazja włóknista (fibrous dysplasia) jest powoli postępującym, łagodnym zaburzeniem kostnym o nieznanej etiologii, charakteryzującym się nieprawidłową proliferacją tkanki włóknistej. IPT (inflammatory pseudotumor) to nienowotworowy proces zapalny o nieznanej etiologii, charakteryzujący się proliferacją tkanki łącznej i naciekiem komórek zapalnych. Osteoradionekroza kości skroniowej (TB-ORN) to rzadkie, ale potencjalnie śmiertelne powikłanie leczenia radioterapią nowotworów głowy i szyi. Wnioski: Ze względu na podobieństwo objawów z powszechnymi patologiami zapalnymi ucha środkowego (bóle, wycieki z uszu, niedosłuch) prezentowane rzadkie schorzenia mogą stwarzać problem diagnostyczny i terapeutyczny. Dokładne badanie kliniczne jest niezbędne, ale poszerzenie diagnostyki o badania obrazowe, może przyspieszyć ukierunkowanie diagnozy. W przypadku dysplazji włóknistej obrazy tomografii komputerowej (CT) wykazują charakterystyczną przebudowę struktury kostnej. W przypadku pseudoguzów zapalnych najbardziej czułym narzędziem wydaje się badanie rezonansu magnetycznego (MRI), które obrazuje nacieki zapalne w tkankach miękkich. Badanie CT kości skroniowej skutecznie uwidocznia ubytki i erozję w przebiegu osteoradionekrozy. W każdym z powyższych przypadków niezbędne jest wykonanie badania histopatologicznego w celu wykluczenia procesu nowotworowego.
Źródło:: Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2019, 8, 3; 8-13
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:: Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Kształtowanie supersprężystych sprężyn NiTi do plastyki czaszki
Forming of superelastic NiTi springs for cranioplasty
Autorzy:: Lekston, Z.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/285518.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:: druty NiTi
supersprężystość
obróbka termomechaniczna
plastyka czaszki
NiTi wires
thermomechanical treatment
cranioplasty
superelasticity
Opis:: W pracy pokazano sposób przygotowania sprężyn NiTi w postaci prostych drutów, które po zamocowaniu w kształcie łuków na sklepieniu czaszki, w czasie leczenia kraniostenoz u dzieci działają ze stałą siłą w pożądanym zakresie odkształceń. Druty wykazujące supersprężystość uzyskano po przeciąganiu lub walcowaniu na zimno i wyżarzaniu w zakresie temperatur 400-500°C. Własności supersprężyste drutów sprawdzono w próbach rozciągania i trójpunktowego zginania. Z najlepszych drutów supersprężystych wykonano, prototypowe sprężynki do badań klinicznych i dobrano optymalne warunki kształtowania ich własności. Zarejestrowane w próbach trójpunktowego zginania krzywe zależności siły w funkcji ugięcia wykazują pożądane plateau podczas odciążania. Wykonane sprężyny podczas odciążania w pożądanym zakresie odkształceń 20-30 mm działają ze stałą siłą. Przygotowano typoszeregi sprężyn o różnych siłach oddziaływań w zakresie od kilku do około 10 N.
The study shows how to prepare the NiTi springs in the form of straight wires which when attached in the shape of arcs to the vault of the skull operate with a constant force in the desired range of deformations during treatment of craniostenosis in children. Wires with superelastic properties were obtained after drawing or cold rolling and annealing in the temperature range of 400-500°C. Superelastic properties of the wires were tested in the tensile and three-point bending tests. The best superelastic wire was used to manufacture the prototype springs for clinical tests. Optimal conditions for developing their properties were selected. Force curves as a function of deflection registered during three-point bending tests show the desired plateau during unloading. During unloading in the desired range of deformations, i.e. 20-30 mm, the manufactured springs operate with a constant force. Series of types of springs with different interaction forces ranging from several to about 10 N were prepared.
Źródło:: Engineering of Biomaterials; 2012, 15, no. 116-117 spec. iss.; 33-36
1429-7248
Pojawia się w:: Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Obrażenia czaszkowo-mózgowe u dzieci powstałe w wyniku pokąsania przez psy – opis przypadków i przegląd piśmiennictwa
Craniocerebral injuries in children as a result of being bitten by dogs – case report and literature review
Autorzy:: Bucki, Bogusław
Myrcik, Dariusz
Niczyporuk, Arkadiusz
Makarska, Joanna
Luszawski, Jerzy
Mandera, Marek
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1038949.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:: dziecko
złamania kości czaszki
pogryzienie przez psa
child
cranial bones fracture
dog bites
Opis:: Body injuries caused by dog bites are of different kinds; they depend on the dog’s breed and size, which relates to the pressure strength of its jaws and to the child’s age and body mass. The above-mentioned factors may create life threatening conditions especially in the group of small children. The most dangerous ones consist of head injuries, including cranial bone fractures with invagination, often combined with a disruption of the pachymeninx. This type of open bone fractures was observed in three reported cases; the perpetrators were dogs of large breeds: German Shepard, Doberman and Bullmastiff. The children had CT of the head, and in one case it showed an undiagnosed bone fracture in another site. This fact indicates the significance of using Computed Tomography imaging in children bitten by animals. The children were operated on, in all cases the invaginated bone fragments were removed and the disrupted pachymeninx was debrided surgically. Since there was a possibility of infection, antibiotic therapy was applied in the post operation period. Some authors underline that surgical treatment and a hospital stay are the initial stage of longterm therapy including psychological support for the child and parents. Behavioural disorders which are a result of the injuries, and expenditures incurred for the hospital treatment of children bitten by dogs have become a significant problem of public health systems in developed countries. It can be suspected that these problems can, in the nearest future, become a serious challenge for the public health system in Poland.
Obrażenia ciała spowodowane pogryzieniem przez psy są zróżnicowane, zależą od rasy i wielkości psa (co przekłada się na siłę nacisku jego szczęk) oraz wieku i masy ciała dziecka. Wymienione czynniki powodują, że pogryzienia są znacznie poważniejsze u najmłodszych dzieci, zagrażając ich życiu. Szczególnie dotyczy to obrażeń głowy, w tym złamań kości czaszki z wgłobieniem, często z rozerwaniem opony twardej. Tego typu otwarte złamania kości czaszki obserwowano w trzech opisywanych przypadkach, sprawcami obrażeń były duże psy: owczarek niemiecki, doberman i bullmastiff. Dzieci poddane zostały badaniu tomografii komputerowej (TK) głowy, tylko w jednym wypadku badanie uwidoczniło nierozpoznane złamanie kości w innym miejscu. Wskazuje to na istotne znaczenie badania TK głowy u dzieci pogryzionych przez zwierzęta. Dzieci poddano leczeniu operacyjnemu, we wszystkich przypadkach usunięto wgniecione fragmenty kości oraz chirurgicznie zaopatrzono rozerwaną oponę twardą. W okresie pooperacyjnym, z uwagi na możliwość zakażenia, profilaktycznie zastosowano antybiotykoterapię. W piśmiennictwie podkreśla się, że leczenie operacyjne i szpitalne to wstępny etap długofalowej terapii, obejmującej również wsparcie psychologiczne dziecka i rodziców. Zaburzenia behawioralne będące następstwem doznanych obrażeń oraz nakłady finansowe ponoszone na leczenie szpitalne dzieci pogryzionych przez psy, stają się w państwach wysoko rozwiniętych istotnym problemem zdrowia publicznego. Należy przypuszczać, że również w Polsce problemy te mogą w niedługim czasie stanowić równie poważne wyzwanie dla zdrowia publicznego.
Źródło:: Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2012, 66, 5; 93-99
1734-025X
Pojawia się w:: Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Gobiosuchus kielanae [ Protosuchia ] from the Late Cretaceous of Mongolia: anatomy and relationships
Anatomia i pokrewienstwa poznokredowego krokodyla z Mongolii Gobiosuchus kielanae [ Protosuchia ]
Autorzy:: Osmolska, H
Hua, S
Buffetaut, E
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/20005.pdf
Data publikacji:: 1997
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:: fauna kopalna
Gobiosuchus kielanae
Mongolia
kreda
szkielet
paleontologia
czaszki
Protosuchia
morfologia zwierzat
krokodyle
anatomia zwierzat
Opis:: The original description (Osmólska 1972) of the skull, postcranial skeleton, and armour of a protosuchian, Gobiosuchus kielanae (Gobiosuchidae Osmólska), is supplemented and revised on the basis of additional specimens from the type locality and horizon (Bayn Dzak, ?early Campanian Djadokhta Formation). It is suggested that Gobiosuchus kielanae was an entirely terrestrial and probably insectivorous animal. Assignment of Gobiosuchus to Protosuchia is supported by the following characters: basisphenoid larger than basioccipital; extensive ventral contact between quadrate and basisphenoid; pneumatic pterygoid; quadrate condyles only slightly protouding beyond posterior margin of braincase, and lack of retroarticular process. Gobiosuchus differs from other protosuchians in the following features: snout wider than high; palatal processes of premaxillae contacting along their entire length; closed supratemporal and mandibular fenesftae; basioccipital extending dorsally onto occiput and separating on each side ventromedial part of quadrate from contact with otoccipital; posterolateral process of squamosal extended far behind mandibular articulation; presence of cranioquadrate passage; descending process of prefrontal contacting palate; armour of sutured osteoderms encasing at least some of long limb bones; presence of peculiar accessory osteoderms in regions of articulation of limbs with girdles, and more than two longitudinal rows of dorsal osteoderms.
Praca zawiera opis czaszki i szkieletu pozaczaszkowego prymitywnego krokodyla, Gobiosuchus kielanae Osmólska, 1972, żyjącego pod koniec okesu kredowego, w kampanie, na terenie dzisiejszej pustyni Gobi w Mongolii. Był to bardzo mały (ok. 60 cm długi), długonogi krokodyl, o długiej, smukłej szyi, całkowicie okryty pancerzem z połączonych ze sobą skostnień skórnych. Małe rozmiary oraz małe, ostre zęby wskazują, że jego pożywieniem mogły być owady i inne drobne bezkręgowce, a także małe kręgowce - jaszczurki i ssaki. Szczegółowa analiza anatomiczna wykazała obecność u G. kielanae cech synapomorficznych Protosuchia, co potwierdza wcześniejsze, tymczasowe zaliczenie rodzaju Gobiosuchus (Osmólska 1972) do tej najprymitywniejszej grupy krokodyli. W budowie czaszki Gobiosachus są też bardzo liczne cechy autapomorficzne, różniące go od wszystkich innych krokodyli, a także kilka cech charakteryzujących bardziej zaawansowane krokodyle z grupy Mesoeucrocodylia. Wobec przeważającej ilości cech charakterstycznych dla Protosuchia, cechy te uznano za konwergencje. G. kielanae jest najkompletniej zachowanym z dotychczas poznanych przedstawicieli Protosuchia. Jest również stratygraficznie najmłodszym znanym przedstawicielem tej słabo poznanej i nielicznej grupy prymitywnych krokodyli, gdyż większość jej przedstawicieli żyła podczas okresu jurajskiego, tylko nieliczne gatunki znane są z osadów wczesnej części okresu kredowego.
Źródło:: Acta Palaeontologica Polonica; 1997, 42, 2; 257-289
0567-7920
Pojawia się w:: Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Perlak wrodzony szczytu piramidy kości skroniowej – opis przypadku oraz przegląd literatury
Autorzy:: Makuszewska, Maria
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1400089.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Index Copernicus International
Tematy:: wrodzony perlak szczytu piramidy
porażenie nerwu twarzowego
rekonstrukcja nerwu twarzowego
dostęp przez środkowy dół czaszki
Opis:: Wstęp: Wrodzony perlak szczytu piramidy kości skroniowej jest rzadkim schorzeniem, które rozwija się skrycie, tak więc jego rozpoznanie wymaga dużej dociekliwości. Przedstawiamy opis przypadku wrodzonego perlaka nadbłędnikowego szczytu piramidy kości skroniowej oraz przegląd literatury. Metodyka: Pacjentka, lat 27, zgłosiła się z powodu postępującego niedowładu nerwu twarzowego. W badaniu otoskopowym stwierdzono normalną błonę bębenkową, słuch był również prawidłowy. Pomimo braku zawrotów głowy i zaburzeń równowagi w wywiadzie, badania wykazały niewyrównane obwodowe uszkodzenie układu przedsionkowego. Badania radiologiczne uwidoczniły zmianę o charakterze perlaka w szczycie piramidy kości skroniowej i epitympanum. Wyniki: W celu zachowania słuchu do usunięcia perlaka wybrano dojście przez środkowy dół czaszki. Zniszczony fragment nerwu twarzowego został zrekonstruowany autologicznym przeszczepem nerwu usznego wielkiego. Wnioski: Nowoczesne techniki obrazowania umożliwiają szczegółowe zaplanowanie zabiegu, jak również rozwój chirurgii podstawy czaszki, a także pozwalają na bezpieczne i radykalne usunięcie perlaków szczytu piramidy.
Źródło:: Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2017, 6, 1; 62-67
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:: Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 16.

Tytuł:: Hybrid Modeling Methods of Cranial Implants
Autorzy:: Wyleżoł, Marek
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/102702.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:: cranial implant
voxel
haptic modeling
CATIA v5
ClayTools
implant czaszki
woksel
modelowanie haptyczne
Opis:: This article deals with a three hybrid modeling methods of virtual skull implants, developed by the author. 3D models of cranial implants are nowadays necessary for the creation of real implants using modern manufacturing technologies. These methods combine simultaneous usage of three modeling systems (which causes their hybridity): computer tomography system (as a reverse engineering system), surface modeling system and haptic modeling system, and their characteristic modeling methods and techniques. Whereby to commonly used three different modeling systems we have obtained a synergic effect of the implant shape model quality increasing. The result of using the developed hybrid methods are models of exemplary cranial implants. The common feature of these methods is that the target virtual model of the cranial implant is always well-suited the coastline of bone hole in the skull. The time of developed of the virtual model of any cranial implant using proposed methods is very shorter compared to use only one of the standard (not medically specialized) computer-aided systems. Similarly, the amount of modeling work is also much smaller than using only one standard 3D system. The article describes hybrid modeling methods developed by the author only.
Źródło:: Advances in Science and Technology. Research Journal; 2018, 12, 4; 35-47
2299-8624
Pojawia się w:: Advances in Science and Technology. Research Journal
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 17.

Tytuł:: The quadrate of oviraptorid dinosaurs
Kosc czworoboczna dinozaurow z rodziny Oviraptoridae
Autorzy:: Maryanska, T
Osmolska, H
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/21975.pdf
Data publikacji:: 1997
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:: ptaki
fauna kopalna
owiraptoridy
Mongolia
kreda
dinozaury
Alvarezauridae
paleontologia
czaszki
kosc czworoboczna
Oviraptoridae
morfologia zwierzat
Opis:: The quadrate of oviraptorid dinosaurs is strongly pneumatized and differs from the quadrates of other non-avian theropods by: (1) two separate facets on the otic process for contacts with the squamosal and braincase; (2) the articular surface for the pterygoid extended to the articular surface of the medial mandibular condyle; (3) the mandibular process provided laterally with a quadratojugal process bearing the quadratojugal cotyla. In the above characters the oviraptorid quadrate resembles those in most ornithothoracine birds, but, contrary to the streptostylic quadrate of birds, the oviraptorid quadrate is monimostylic.
W czasie badań czaszek dinozaurów z rodziny Oviraptoridae z osadów późnej kredy Mongolii, znajdujących się w zbiorach Instytutu Paleobiologii Polskiej Akademii Nauk w Warszawie (ZPAL) i w Instytucie Geologii Mongolskiej Akademii Nauk w Ułan Bator (GIN) zaobserwowano, że ich kość czworoboczna (quadratum) różni się od kości czworobocznej innych teropodów, a także innych dinozaurów, następującymi cechami: (1) obecnościdą dwugłówkowego wyrostka skroniowego (processus oticus), kontaktującego zarówno z kością łuskową jak i z boczną ścianą puszki mózgowej; (2) wyrostkiem oczodołowym (processus orbitalis), dochodzącym w swej części tylnej do powierzchni stawowej medialnego kłykcia wyrostka żuchwowego (processus mandibularis); (3) obecnością na wyrostku żuchwowym bocznego wyrostka zaopatrzonego w dołek stawowy dla kości czworoboczno-jarzmowej; (4) rozległą pneumatyzacją. Cechy te występują także u większości ptaków z grupy Ornithothoraces, obejmującej wszystkie współczesne i kopalne ptaki z wyjątkiem praptaka (Archaeopteryx) i przedstawicieli późnokredowej rodziny Alvarezauridae, i mogą świadczyć o bliskim związku filogenetycznym owiraptoridów i ptaków. Jednak wniosek o homologii cech kości czworobocznej w obu grupach wymaga dodatkowych badań czaszki i szkieletu pozaczaszkowego. Kość czworoboczna owiraptoridów jest nieruchomo zestawiona z resztą czaszki (monimostylia), czym różni się od kości czworobocznej ptaków, która wykazuje znaczną ruchomość stosunku do czaszki (streptostylia).
Źródło:: Acta Palaeontologica Polonica; 1997, 42, 3; 361-371
0567-7920
Pojawia się w:: Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 18.

Tytuł:: Zaawansowane nowotwory masywu szczękowo-sitowego – wyzwanie terapeutyczne. Opis dwóch przypadków i analiza literatury
Autorzy:: Bieńkowska, Karolina
Rzepakowska, Anna
Osuch-Wójcikiewicz, Ewa
Niemczyk, Kazimierz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1399679.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Index Copernicus International
Tematy:: guzy masywu szczękowo-sitowego
leczenie
naciekanie podstawy czaszki
nowotwory złośliwe zatok przynosowych
nowotwór złośliwy
rokowanie
Opis:: Guzy masywu szczękowo-sitowego (MSS) są rzadkimi nowotworami złośliwymi i stanowią około 0,2–0,5% wszystkich nowotworów złośliwych człowieka. Początkowe objawy choroby nie są charakterystyczne, imitują stany zapalne zatok. Chorzy najczęściej zgłaszają jednostronną niedrożność nosa z krwisto-ropną wydzieliną oraz bóle głowy. Poza badaniem przedmiotowym, często z wykorzystaniem endoskopowej oceny jamy nosowej, dla dokładnej oceny rozległości zmian konieczne jest wykonanie: tomografii komputerowej zatok przynosowych oraz rezonansu magnetycznego. Badanie histopatologiczne wycinka z guza jest niezbędne do postawienia ostatecznej diagnozy i zaplanowania leczenia. Rak płaskonabłonkowy rogowaciejący to najczęściej rozpoznawany typ histologiczny w rejonie MSS. Inne częste nowotwory złośliwe tego obszaru to: gruczolakorak, rak gruczołowo-torbielowaty, chłoniaki, czerniaki błony śluzowej oraz nerwiak węchowy zarodkowy. Leczeniem z wyboru wszystkich złośliwych zmian MSS, poza chłoniakami, jest leczenie chirurgiczne. Niestety nadal duży odsetek zmian rozpoznawany jest w zaawansowanym stadium choroby, gdy naciek obejmuje struktury podstawy czaszki. W tych przypadkach decyzja o wykonaniu u chorego leczenia operacyjnego jest bardzo trudna i wymaga dużego doświadczenia w chirurgii podstawy czaszki. Z uwagi jednak na niską promienioczułość i niewielką skuteczność chemioterapii w rakach MSS, resekcja zmian i leczenie uzupełniające przyczyniają się do wydłużenia całkowitego przeżycia w tej grupie chorych. W artykule omówione zostały przypadki dwóch pacjentów z zaawansowanym nowotworem MSS, skierowanych do Kliniki Otolaryngologii Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego.
Źródło:: Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2019, 8, 3; 24-30
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:: Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 19.

Tytuł:: The skull of Velociraptor [Theropoda] from the Late Cretaceous of Mongolia
Czaszka drapieznego dinozaura Velociraptor mongoliensis z poznej kredy Mongolii
Autorzy:: Barsbold, R
Osmolska, H
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/21498.pdf
Data publikacji:: 1999
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:: fauna kopalna
Velociraptor mongoliensis
czaszki
analiza anatomiczna
Deinonychus antirrhopus
Mongolia
kreda
zuchwa
dinozaury
paleontologia
szkielet
Dromaeosauridae
dromeozaurydy
Opis:: The well preserved material of the Late Cretaceous dromaeosaurid, Velociraptor mongoliensis, has allowed us to supplement earlier descriptions of the skull in this species. The skull of V. mongoliensis is similar to that of Deinonychus antirrhopus, but differs from the latter by: (1) laterally convex supratemporal arcade resulting in short, rounded supratemporal fenestra; (2) depressed nasal; (3) longer maxillary process of premaxilla; (4) lack of separate prefrontal, and (5) convex ventral border of the dentary. These differences, especially that in the structure of the temporal region, support generic distinction of Deinonychus and Velociraptor. Skulls of other dromaeosaurids are compared.
W pracy opisano czaszkę i żuchwę niewielkiego, mierzącego około 2 m długości, drapieżnego dinozaura z rodziny Dromaeosauridae, Velociraptor mongoliensis Osborn, 1924, oraz przedstawiono rozprzestrzenienie geograficzne i stratygraficzne tej rodziny. Badany materiał pochodzi z osadów kampanu (górna kreda) pustyni Gobi (Mongolia) i został zebrany przez mongolskie, polsko-mongolskie, radziecko-mongolskie i japońsko-mongolskie ekspedycje paleontologiczne w latach 1970-1997. Dromeozaurydy żyły w okresie kredowym w Ameryce Północnej i Azji Środkowej. Z sześciu do ośmiu monotypowych rodzajów zaliczanych do tej rodziny, tylko mongolski Velociraptor jest reprezentowany przez dość liczne i kompletne szkielety, pozostałe rodzaje oparte są na pojedynczych i bardzo fragmentarycznych szczątkach, zaś czaszki (znacznie mniej kompletne) znane są tylko u dwóch północnoamerykariskich rodzajów Deinonychus i Dromaeosaurus. Przeprowadzona w pracy analiza anatomiczna kilku czaszek V. mongoliensis i porównanie ich z czaszką wczesnokredowego Deinonychus antirrhopus Ostrom, 1969 wykazały, że nie ma dostatecznych podstaw do uznania nazwy rodzajowej Deinonychus za młodszy synonim nazwy Velociraptor, co było sugerowane przez niektórych badaczy (Paul 1988). Potwierdzono, że oba te rodzaje są ze sobą bliżej spokrewnione niż z innymi przedstawicielami dromeozaurydów.
Źródło:: Acta Palaeontologica Polonica; 1999, 44, 2; 189-219
0567-7920
Pojawia się w:: Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 20.

Tytuł:: Wpływ powłok metalicznych implantów na zmiany w tkance mózgowej i kostnej szczurów
Chosen metallic materials in presence of cerebral tissue
Autorzy:: Hajduga, M.
Zajęcki, W.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/99243.pdf
Data publikacji:: 2009
Wydawca:: Politechnika Śląska. Katedra Biomechatroniki
Tematy:: szczur
implant
materiał metaliczny
tkanka mózgowa
kości czaszki
korozja
rat
metallic material
cerebral tissue
skull bone
corrosion
Opis:: W pracy przedstawiono wyniki badań histopatologicznych mózgu oraz kości czaszki szczura, do którego na okres 120 dni zaimplantowane były próbki wykonane z miedzi pokrytej srebrem. Wyniki badań wskazują na dobrą tolerancję wszczepionych implantów w zadanym okresie trwania doświadczenia.
Paper presents the results of histophatological investigations of rats cerebral and osseous tissues being in contact with silver coated copper implants. Period of implantation carried out 120 days. Results of research indicate for good tolerance of implanted material in assigned period of enduring of experience.
Źródło:: Aktualne Problemy Biomechaniki; 2009, 3; 59-62
1898-763X
Pojawia się w:: Aktualne Problemy Biomechaniki
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 21.

Tytuł:: Metoda identyfikacji własności materiałowych kości czaszek dzieci
Method for the identification of material properties the skull bone children
Autorzy:: Ożóg, M.
Wolański, W.
Larysz, D.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/99245.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Politechnika Śląska. Katedra Biomechatroniki
Tematy:: kości czaszki
własności materiałowe
próba rozciągania
moduł Younga
cranial bone
material properties
tensile test
Young modulus
Opis:: Celem badań było opracowanie metody wyznaczania parametrów wytrzymałościowych kości czaszek dzieci. Identyfikacja własności materiałowych obejmowała wyznaczenie modułu sprężystości i granicy wytrzymałości podczas próby rozciągania. Otrzymane wyniki z przeprowadzonych prób porównano z danymi literaturowymi oraz posłużyły do analitycznego wyliczenia modułu Younga. Na tej podstawie zastały określone odpowiednie warunki przeprowadzania badań i sposoby przygotowania próbek kości ze względu na rodzaj testu oraz ich wpływ na wyniki badań.
Źródło:: Aktualne Problemy Biomechaniki; 2013, 7; 131-136
1898-763X
Pojawia się w:: Aktualne Problemy Biomechaniki
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 22.

Tytuł:: Djatochtatheria - a new suborder of multituberculate mammals
Djatochtatheria - nowy podrzad multituberkulatow
Autorzy:: Kielan-Jaworowska, Z
Hurum, J H
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/23058.pdf
Data publikacji:: 1997
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:: fauna kopalna
Djadochtatheriidae
Djadochtatherium
ssaki
czaszki
Tombaatar
Mongolia
kreda
Catopsbaatar
cechy morfologiczne
paleontologia
Kryptobaatar
multituberkulaty
morfologia zwierzat
Opis:: Mongolian Late Cretaceous multituberculates (except Buginbaatar) form a monophyletic group for which the suborder Djadochtatheria is proposed. Synapomorphies of Djadochtatheria are: large frontals pointed anteriorly and deeply inserted between the nasals. U-shaped fronto-parietal suture, no frontal-maxilla contact, and edge between palatal and lateral walls of premaxilla. Large, rectangular facial surface of the lacrimal exposed on the dorsal side of the cranial roof is present in all djadochtatherians, but may be a plesiomorphic feature. It is also possible that in djadochtatherians the postglenoid part of the braincase is relatively longer than in other multituberculates. Djadochtatherians have an arcuate p4 (secondarily subtrapezoidal in Catopsbaatar) that does not protrude dorsally over the level of the molars (shared with Eucosmodontidae), I3 placed on the palatal part of the premaxilla (shared with the eucosmodontid Stygimys and the cimolomyid Meniscoessus). The small number of cusps on the upper and lower molars and no more than nine ridges on p4 are possibly plesiomorphies for Djadochtatheria. The djadochtatherian Nessovbaatar multicostatus gen. et sp. n., family incertae sedis from the Barun Goyot Formation is proposed. New specimens of the djadochtatherian genera Kryptobaatar, ?Djadochtatherium, and Kamptobaatar are described and revised diagnoses of these taxa and Sloanbaatar are given. A cladistic analysis of Mongolian Late Cretaceous multituberculates (MLCM), using Pee-Wee and NONA programs and employing 43 dental and cranial characters, 11 MLCM taxa, five selected Late Cretaceous or Paleocene multituberculate genera from other regions, and a hypothetical ancestor based on the structure of Plagiaulacoidea, is performed. The Pee-Wee program yielded two equally fit trees that confirm the monophyly of MLCM excluding Buginbaatar. Kryptobaatar, Djadochtatherium, Catopsbaatar, and Tombaatar form a clade, for which the family Djadochtatheriidae is proposed. Chulsanbaataris the sister taxon of this clade. Bulganbaatar and Nemegtbaatar are the sister group of all other djadochtatherians. Kamptobaatar, Sloanbaatar, and Nessovbaatar form a separate clade in the Pee-Wee tree. The NONAprogram yielded thirty equally parsimonious trees and a strict consensus tree with a poor resolution.
Na podstawie porównań anatomicznych popartych analizą filogenetyczną wykazano, że późnokredowe multituberkulaty (wieloguzkowce) Mongolii, z wyjątkiem rodzaju Buginbaatar, tworzą monofiletyczną grupę, dla której zaproponowano nowy podrząd Djadochtatheria. Podrząd Djadochtatheria charakteryzuje się nastepującymi synapomorfiami: kości czołowe są proporcjonalnie duże i wcinają się głęboko w formie zaostrzonego szpica między kości nosowe; szew czołowo-ciemieniowy jest U-kształtny; kość czołowa nie kontaktuje się ze szczęką; wzłuż kontaktu między podniebienną i boczną powierzchnią kości przedszczękowej występuje ostra krawędź. U wszystkich Djadochtatheria część twarzowa koki łzowej jest duża, w przybliżeniu prostokątna, umieszczona na dachu czaszki, co być może jest cechą symplezjomorficzną. Jest również możliwe, że tylna część czaszki, położona za dołemu żuchwowym jest u Djadochtatheria dłuższa w stosunku do całej czaszki niż u innych multituberkulatów. Djadochtatheria mają łukowaty p4 (wtórnie trapezoidalny u Catopsbaatar), który nie wystaje ponad poziom powierzchni żującej trzonowców (cecha wspólna z Eucosmodontidae), oraz I3 umieszczony na podniebiennej części kości przedszczekowej (cecha wystepująca również u eukosmodontida Stygimys i u cimolomyida Moeniscoessus). Mała liczba guzków na dolnych i górnych trzonowych, oraz nie więcej niż dziewięć grzebieni na p4 są przypuszczalnie cechami symplezjomorficznymi. Z formacji Barun Gojot opisano przedstawiciela Djadochtatheria Nessovbaatar multicostatus gen. et sp. nov., zaliczonego do rodziny incertae sedis. Zaproponowano nową rodzinę Djadochtatheriidae dla rodzajów Kryptobaatar, Djadochtatherium, Catopsbaatar i Tombaatar, a w oparciu o nowe materiały przedstawiono zrewidowane diagnozy czterech rodzajów Djadochtatheria: Sloanbaatar, Kryptobaatar, Djadochtatherium i Kamptobaatar. W celu przeprowadzenia analizy filogenetycznej późnokredowych multituberkulatów Mongolii zaproponowano listę 43 cech (różniącą się, z wyjątkiem dziesięciu cech, od list używanych dotychczas przy analizach filogenetycznych multituberkulatów) oraz matrycę taksonów i cech, obejmująca 17 taksonów. Taksony uwzględnione w analizie obejmują 11 późnokredowych rodzajów z Mongolii, pięć najkompletniej poznanych późnokredowych i paleoceńskich rodzajów z Ameryki Północnej i Azji, oraz hipotetycznego przodka, skonstruowanego na podstawie cech wystepujacych u jurajskich multituberkulatów z rzędu Plagiaulacoidea. W analizie kladystycznej zastosowano dwa różne programy komputerowe: Pee-Wee (Goloboff 1993a, 1996) oraz NONA (Goloboff 1993b), oparty na tej samej zasadzie co powszechnie używany PAUP (Swofford 1993). Program Pee-Wee przedstawił dwa drzewa. Fig. 13 przedstawia krótsze z tych drzew, które potwierdza odrębność Buginbaatar i monofiletyzm Djadochtatheria. Analiza przeprowadzona za pomocą tego programu wykazuje również monofiletyzm rodziny Djadochtatheriidae ustanowionej w pracy (Fig. 13, węzeł 18). Program NONA zaproponował 30 jednakowo oszczędnych drzew. Dwa drzewa ścisłej zgodności (Fig. 14A and 14B) wykazują znacznie gorszą rozdzielczość niż drzewo zaproponowane przez program Pee-Wee, na którym oparto wnioski filogenetyczne.
Źródło:: Acta Palaeontologica Polonica; 1997, 42, 2; 201-242
0567-7920
Pojawia się w:: Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 23.

Tytuł:: The braincase of two Late Cretaceous Asian multituberculates studied by serial sections
Puszka mozgowa dwoch poznokredowych wieloguzkowcow [Multituberculata] badana za pomoca przekrojow seryjnych
Autorzy:: Hurum, J H
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/22980.pdf
Data publikacji:: 1998
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:: fauna kopalna
kosc skalista
czaszki
kosc klinowa
Multituberculata
rekonstrukcja
kreda
Nemegtbaatar gobiensis
puszka mozgowa
Djadochtatheria
paleontologia
Chulsanbaatar vulgaris
wieloguzkowce
kosc podstawnoklinowa
anatomia zwierzat
Opis:: The braincase structure of two Late Cretaceous Mongolian djadochtatherian multituberculates Nemegtbaatar gobiensis and Chulsanbaatar vulgaris from the ?late Campanian of Mongolia is presented based on the two serially sectioned skulls and additional specimens. Reconstructions of the floor of the braincase in both taxa are given. The complete intracranial sphenoid region is reconstructed for the first time in multituberculates. Cavum epiptericum is a separate space with the taenia clino-orbitalis (ossified pila antotica) as the medial wall, anterior lamina of the petrosal and possibly the alisphenoid as the lateral wall, and the basisphenoid, petrosal and possibly alisphenoid ventrally. The fovea hypochiasmatica is shallow, tuberculurn sellae is wide and more raised from the skull base than it is in the genus Pseudobolodon. The dorsal opening of the carotid canal is situated in the fossa hypophyseos. The taenia clino-orbitalis differs from the one described in Pseudobolodon and Lambdopsalis in possessing just one foramen (metoptic foramen). Compared to all extant mammals the braincase in Nemegtbaatar and Chulsanbaatar is primitive in that both the pila antotica and pila metoptica are retained. In both genera the anterior lamina of the petrosal is large with a long anterodorsal process while the alisphenoid is small. A review is given of the cranial anatomy in Nemegtbaatar and Chulsanbaatar.
Budowa puszki mózgowej dwóch późnokredowych wieloguzkowców z podrzędu Djadochtatheria, Nemegtbaatar gobiensis i Chulsanbaatar vulgaris, z ?późnego kampanu Mongolii, została zbadana za pomocą seryjnych skrawków dwóch czaszek, ciętych mikrotomem Junga, oraz w oparciu o inne czaszki tych sarnych gatunków, i pojedyncze kości skaliste innych gatunków. Badane materiały przechowywane są w zbiorach Instytutu Paleobiologii PAN w Warszawie. Przedstawiono rekonstrukcje podstawy puszki mózgowej obu gatunków. Zrekonstruowano też, po raz pierwszy u wieloguzkowców, budowę kompleksu kości klinowej, widzianą od strony puszki mózgowej. Cavum epiptericum u wieloguzkowców tworzy obszerną przestrzeń, oddzieloną od puszki mózgowej przez taenia clino-orbitalis (skostniałą pila antotica), tworzącą jej ścianę przyśrodkową. Ścianę zewnętrzną cavum epiptericum tworzy skrzydło kości podstawnoklinowej, zaś ścianę dolną kość podstawnoklinowa, kość skalista i przypuszczalnie częściowo skrzydło kości podstawnoklinowej. Skostnienie wewnętrznej ściany cavum epiptericum jest u wieloguzkowców silniejsze niż u stekowców, co może wskazywać, że wieloguzkowce są pod tym względem prymitywniejsze niż stekowce. Nie jest jednak wykluczone, że skostnienie to jest wtórne, jak to sugerowano wcześniej (Kielan-Jaworowska i wsp. 1986). Fovea hypochiasmatica jest płytka, siodło tureckie jest szerokie i położone wyżej w stosunku do podstawy czaszki niż u jurajskiego rodzaju Pseudobolodon. Taenia clino-orbitalis różni się od tej samej struktury opisanej u wieloguzkowców z rodzajów Pseudobolodon i Lambdopsalis tym, że jest przebita tylko jednym otworem. Puszka mózgowa Nemegtbaatar i Chulsanbaatar jest bardziej prymitywna niż u wszystkich ssaków współczesnych, ponieważ zachowuje w stadium doroslym zarówno pila antotica, jak i pila metoptica. U obu rodzajów blaszka przednia kości skalistej (lamina anterior) jest duża, z długim przednio-grzbietowym wyrostkiem, natomiast skrzydło kości podstawnoklinowej jest małe. W pracy przedstawiono również podsumowanie danych o anatomii czaszki Nemegtbaatar i Chulsanbaatar.
Źródło:: Acta Palaeontologica Polonica; 1998, 43, 1; 21-52
0567-7920
Pojawia się w:: Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 24.

Tytuł:: Śmierć Sergiusza Jesienina – samobójstwo czy zabójstwo upozorowane na samobójstwo? Analiza wybranych okoliczności zgonu i obrażeń ciała
Sergei Yesenin’s death – a suicide or a murder staged to look like a suicide? An analysis of some selected circumstances of the death and injuries
Autorzy:: Arkuszewski, Piotr
Antoszczyk, Łukasz
Mazurek-Wardak, Magdalena
Wardak, Zbigniew
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/686080.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:: Sergiusz Jesienin
upozorowanie zabójstwa na samobójstwo
powieszenie
zadzierzgnięcie
włamanie kości czaszki
Sergei Yesenin
staging a murder to look like a suicide
hanging
strangulation
skull bone infarction
Opis:: The article contains some consideration about selected, crucial circumstances of the death of the Russian poet Sergei Yesenin and it also concerns the injuries found in him during the post-mortem examination. The authors have focused on the most important and currently available information which indicates that the true cause of the poet’s death might have been different from the official cause of death. Some facts discredit suicidal hanging and the others suggest a possibility of a murder staged to look like a suicide.
Artykuł zawiera rozważania dotyczące wybranych, kluczowych okoliczności śmierci rosyjskiego poety Sergiusza Jesienina oraz stwierdzonych u niego po śmierci obrażeń ciała. Autorzy skupili się na najważniejszych dostępnych dziś informacjach, które wskazują, że faktyczna przyczyna zgonu poety mogła być inna niż oficjalna. Pewne fakty podają bowiem w wątpliwość samobójcze zawiśnięcie w pętli, a inne z kolei sugerują możliwość dokonania zabójstwa z upozorowaniem go na samobójstwo.
Źródło:: Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica; 2018, 83; 21-31
0208-6069
2450-2782
Pojawia się w:: Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 25.

Tytuł:: The middle ear in multituberculate mammals
Ucho Srodkowe multituberkulatow
Autorzy:: Hurum, J H
Presley, R
Kielan-Jaworowska, Z
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/22047.pdf
Data publikacji:: 1996
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:: fauna kopalna
Lambdopsalis
ssaki
stekowce
czaszki
ucho srodkowe
kowadelko
mloteczek
paleocen
Mongolia
strzemiaczko
Nemegtbaatar gobiensis
kreda
paleontologia
Chulsanbaatar vulgaris
paleozoologia
Kryptobaatar
kosteczki sluchowe
morfologia zwierzat
multituberkulaty
Opis:: The ear ossicles, preserved in skulls of a tiny Late Cretaceous multituberculate Chulsanbaatar vulgaris from Mongolia are arranged as in modern mammals. This makes the idea of an independent origin of the multituberculates from other mammals unlikely. We report the finding of ear ossicles in Mesozoic multituberculates. Three almost complete incudes and two fragments of malleus are described and compared with those reported in the Paleocene Lambdopsalis and in non-multituberculate mammals. In these Late Cretaceous multituberculates lateral expansion of the braincase is associated with the presence of sinuses and development of extensive masticatory musculature, but not by the expansion of the vestibule, which is moderately developed. It is argued that because of the lateral expansion of the multituberculate braincase, the promontorium is arranged slightly more obliquely with respect to the sagittal plane than in other mammals and the fenestra vestibuli faces anterolaterally, rather than laterally. This results in a corresponding alteration in orientation of the stapes. The epitympanic recess is situated more anteriorly with respect to the fenestra vestibuli than in other mammals. The recess is deep, and the incus must therefore be oriented somewhat vertically. The incus is roughly A-shaped, with crus breve subparallel to the axis of vibration of the malleus. This axis, approximately connecting the anterior process of the malleus and the crus breve of the incus, lies at 45-55º to the sagittal plane in Chulsanbaatar. Probably most multituberculates were similar in this respect. The fragments of the malleus show a very long anterior process, which agrees with the reconstruction of the malleus in Lambdopsalis by Meng & Wyss (1995), and with the partial malleus of Kyptobaatar, described by Rougier et al. (in press)
Kostki słuchowe ssaków (strzemiączko, kowadełko i młoteczek), mieszczące się w uchu środkowym i przekazujące drgania błony bębenkowej do ucha wewnętrznego, bardzo rzadko zachowują się w stanie kopalnym. Niekompletne kostki słuchowe multituberkulatów zostały po raz pierwszy opisane u paleoceńskiego rodzaju Lambdopsalis z Chin przez Miao & Lillegravena (1986). Autorzy ci, oraz Miao (1988) zrekonstruowali młoteczek z rękojeścią skierowaną ku tyłowi, a nie skośnie ku przodowi i dośrodkowo jak u wszystkich innych ssaków. Niekompletne kostki słuchowe zostały nastepnie odkryte w czterech okazach maleńkiego multituberkulata Chulsanbaatar vulgaris z późnej kredy Mongolii, w materiałach zebranych przez Polsko-Mongolskie Wyprawy Paleontologicme do Mongolii, znajdujących się w zbiorach Instytutu Paleobiologii Polskiej Akademii Nauk. Jeden z tych okazów zostal krótko opisany w poprzedniej naszej pracy (Hurum et al. 1995), a trzy w niniejszej pracy. Opisane kostki słuchowe Chulsanbaatar vulgaris obejmują trzy prawie kompletne kowadełka (po raz pierwszy znalezione u multituberkulatów) i dwa fragmenty młoteczka. W poprzedniej pracy opisano również kowadełko oraz strzemiączko, jednakże identyfikacja tego ostatniego elementu nie jest calkowicie pewna. Kowadełko ma w przybliżeniu kształt litery A. W zwiąku z bocznym rozszerzeniem puszki mózgowej multituberkulatów, promontorium ustawione jest u nich nieco bardziej skośnie w stosunku do osi czaszki niż u innych ssaków, co powoduje, że okienko przedsionka jest zwrócone w bok i ku przodowi, a nie tylko w bok, jak u innych ssaków. Położenie okienka przedsionka wpływa na zmianę ustawienia strzemiączka. Zachyłek nadbębenkowy jest położony bardziej ku przodowi w stosunku do okienka przedsionka niż u innych ssaków i jest głęboki, dlatego kowadełko musiało być ustawione prawie pionowo, z odnogą krótką skierowaną równolegle do osi drgań młoteczka. Zachowane fragmenty młoteczka wykazują obecność długiego wyrostka donosowego, co zgadza się z rekonstrukcją młoteczka u paleoceńskiego Lambdopsalis (Meng & Wyss 1995), z odkrytymi ostatnio fragmentami kostek słuchowych multituberkulata Kryptobaatar z późnej kredy Mongoliii (Rougier et al. w druku), a także z budową młoteczka u stekowców oraz u zarodków prymitywnych ssaków (Fleischer 1973, 1978; Maier 1989, 1990). Dane te (mimo że rękojeść młoteczka nie została dotychczas znaleziona u multituberkulatów) wskazują, że kostki słuchowe multituberkulatów miały taką samą orientację jak u ssaków współczesnych (Fig. 6). Rekonstrukcja kostek słuchowych multituberkulatów przedstawiona w niniejszej pracy nie zgadza sie z rekonstrukcją Miao & Lillegravena (1986) i przemawia przeciw wyodrębnieniu się multituberkulatów z gadów ssakokształtnych oddzielnie od pozostałych ssaków, a więc stanowi argument na korzyść monofiletyzmu ssaków. Ponadto, na podstawie szlifów seryjnych czaszek multituberkulatów Chulsanbaatar vulgaris i Nemegtbaatar gobiensis, wykazano (Fig. 8), że średnica przedsionka u tych multituberkulatów jest około dwukrotnie większa niż średnica ślimaka, tak samo jak to ma miejsce u osesków współczesnych ssaków. Luo & Ketten (1991), na podstawie niejasnych przekrojów tomograficznych kości skalistej multituberkulatów Catopsalis i Moeniscoessus, stwierdzili, że średnica przedsionka jest u nich odpowiednio 5 i 7 razy większa niż średnica ślimaka i zasugerowali, że silnie powiększony przedsionek stanowi synapomorfię multituberkulatów. Na podstawie danych opublikowanych w niniejszej pracy, wniosek ten odrzuciliśmy.
Źródło:: Acta Palaeontologica Polonica; 1996, 41, 3; 253-275
0567-7920
Pojawia się w:: Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 26.

Tytuł:: An arctomorph carnivoran skull from the Phosphorites du Quercy and the origin of procyonids
Czaszka arktomorfa z fosforytow Quercy a pochodzenie szopowatych
Autorzy:: Wolsan, M
Lange-Badre, B
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/21618.pdf
Data publikacji:: 1996
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:: Mustelidae
fauna kopalna
oligocen
zeby trzonowe
skamienialosci
Pseudobassaris
czaszki
ssaki drapiezne
zloza fosforytow
Procyonidae
arktomorfy
miocen
szopowate
niedzwiedzie
Francja
pandy
Arctomorpha
paleontologia
lasicowate
fosforyty Quercy
Ailuridae
morfologia zwierzat
Opis:: The size and morphological characteristics of a skull of an arctomorph carnivoran mammal from Mouillac (old collection of the Phosphorites du Quercy, of unknown age) in France closely match those of the holotype of the earliest known procyonid Pseudobassaris riggsi and another skull referred to this species, both from old collections of the Phosphorites du Quercy (Caylus and Mouillac), probably earliest Late Oligocene in age. The skull is more primitive in morphology than those of Pseudobassaris riggsi and every other known procyonid, approaching a hypothetical primitive procyonid morphotype. The only, but methodologically fundamental, departure from this morphotype is the lack of the procyonid suprameatal fossa, which is the crucial synapomorphy of the family Procyonidae. To explain the phylogenetic and taxonomic status of the arctomorph represented by the skull, three competing hypotheses are put forward. Hypothesis A, which considers the arctomorph as an individual of Pseudobassaris riggsi, assumes that the procyonid suprameatal fossa first appeared in a common ancestor of Pseudobassaris and other procyonids but was still of variable occurence within Pseudobassaris riggsi. Hypothesis B, which proposes the arctomorph as a member of a new Pseudobassaris species ancestral to Pseudobassaris riggsi, concludes that the procyonid suprameatal fossa arose in Pseudobassaris riggsi and in the Procyonidae independently, excluding Pseudobassaris from the procyonids. Hypothesis C, which recognizes the arctomorph as a representative of a new species of a new genus of the paraphyletic procyonid stem group, presumes that the procyonid suprameatal fossa originated in a common ancestor of Pseudobassaris and other procyonids after the new genus had become detached from the ancestral stock of the Procyonidae.
Arctomorpha stanowią monofiletyczną grupę ssaków drapieżnych odznaczających się dwiema synapomorfiami: obecnością fossa suprameatale w uchu środkowym oraz brakiem trzeciego górnego zęba trzonowego. Grupa ta obejmuje nadrodzinę niedźwiedzi i dużych pand (Ursoidea), płetwonogie (Pinnipedia) oraz Musteloidea. Te ostatnie odróżniają się od pozostałych Arctomorpha synapomorficznym brakiem trzeciego dolnego zęba trzonowego i reprezentowane są współczesnie przez trzy rodziny: małe pandy (Ailuridae), łasicowate (Mustelidae) i szopowate (Procyonidae). Synapomorfią szopowatych, która odróżnia je od wszystkich innych Arctomorpha, jest w szczególny sposób powiększona fossa suprameatale. Zwiększenie jej objętości u szopowatych było wynikiem znacznego wpuklenia się kości łuskowej, najpierw ku górze, a potem także odśrodkowo, toteż ściana wewnętrzna i zewnętrzna fossa suprameatale są mniej więcej tak samo wysokie, a także ściana zewnętrzna jest prostopadła do powierzchni brzusznej stropu przewodu słuchowego zewnętrznego lub w ten strop zagłębiona ponad jego powierzchnią brzuszną. Chociaż naturalny zasięg szopowatych ogranicza się obecnie do Ameryki Północnej i Południowej, to jednak najwcześniejsi i najprymitywniejsi przedstawiciele tej rodziny znani są z dolnej części górnego oligocenu (rodzaj Pseudobassaris) oraz z dolnego miocenu (rodzaje Angustictis i Broiliana) Europy, co sugeruje, że Procyonidae wyodrębniły się z prymitywnych Musteloidea w oligocenie na kontynencie eurazjatyckim. Opisana w tej pracy czaszka przedstawiciela Arctomorpha (Fig. 1-4, Tab. 1) pochodzi ze starej kolekcji z górnopaleogeńskich złóż fosforytów w południowej Francji (Phosphorites du Quercy). Jej porównanie z czaszkami arktomorfów znanych z fosforytów Quercy wykazało duże podobieństwo do Pseudobassaris riggsi (Tab. 2-3), będącego najwcześniejszym znanym szopowatym. Pod względem cech morfologicznych, czaszka ta jest prymitywniejsza zarówno od dostępnych okazów Pseudobassaris riggsi, jak i wszystkich innych znanych szopowatych, nieomal odpowiadając hipotetycznemu prymitywnemu morfotypowi rodziny Procyonidae. Jedyną - lecz pod względem metodologicznym zasadniczą - różnicą w stosunku do tego morfotypu jest brak w opisanej czaszce synapomorfii rodziny szopowatych. W jej miejscu występuje plezjomorficznie płytka fossa suprameatale pryrnitywnych Arctomorpha. Aby ustalić pozycję filogenetyczną i status taksonomiczny arktomorfa reprezentowanego przez opisaną czaszkę, wysunięto trzy współzawodniczące hipotezy (Fig. 5). Zgodnie z hipotezą A (Fig. 5A), która traktuje tego arktomorfa jako osobnika gatunku Pseudobassaris riggsi, głęboka fossa suprameatale szopowatych pojawiła się wprawdzie po raz pierwszy u wspólnego przodka rodzaju Pseudobassaris i innych Procyonidae, lecz była jeszcze cechą zmienną w obrębie Pseudobassaris riggsi. Hipoteza B (Fig. 5B), według której dyskutowany arktomorf reprezentuje nowy gatunek rodzaju Pseudobassaris, bedący gatunkiem macierzystym dla Pseudobassaris riggsi, sugeruje, że powiększona fossa suprameatale powstała niezależnie u Pseudobassaris riggsi i szopowatych, wyłączając w ten sposób rodzaj Pseudobassaris z rodziny Procyonidae. Hipoteza C (Fig. 5C), która uznaje omawianego arktomorfa za przedstawiciela nowego gatunku nowego rodzaju parafiletycznej grupy wyjściowej dla Procyonidae, zakłada, że głęboka fossa suprameatale szopowatych jest odziedziczona przez rodzaj Pseudobassaris i pozostałe Procyonidae po ich wspólnym przodku, który zaistniał w linii prowadzącej do szopowatych po oddzieleniu się od niej tego rodzaju, chyba że rodzaj ten jest parafiletyczny.
Źródło:: Acta Palaeontologica Polonica; 1996, 41, 3; 277-298
0567-7920
Pojawia się w:: Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 27.

Tytuł:: Wpływ lesistości i rodzaju gleb na jakość osobniczą rogaczy sarny na terenie Kielecczyzny
Impact of forest cover and the soil type on the quality of male roe deer in the Kielce region
Autorzy:: Wajdzik, M.
Konieczny, G.
Nasiadka, P.
Szyjka, K.
Skubis, J.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/989593.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Leśne
Tematy:: lesnictwo
lowiectwo
zwierzeta lowne
sarna europejska
Capreolus capreolus
samce
rogacze
jakosc osobnicza
masa tuszy
masa poroza
dlugosc tyk
wymiary czaszki
czynniki siedliska
lesistosc
podloze glebowe
Kielecczyzna
roe deer
carcass
antlers
weight
forest cover
soil type
Opis:: The aim of the study was to verify the hypothesis that the quality of male roe deer hunted in the Kielce region depends on the selected characteristics of the place of their earlier habitat (forest cover, soil) and the age of the individuals. As a criteria to verify that hypothesis we chose carcass weight, weight and height of the antlers and skull dimensions. Material consisted of carcasses and antlers of 1349 bucks harvested in 169 hunting districts in the Kielce region (central Poland). We found that the individual quality of male roe deer was diverse. Significant impact was found for the forest cover, diversity of soil types and age of the individuals. Roe deer with the smallest carcass weight, having significantly lighter antlers occurred in areas with the forest cover of over 40% (tab. 1). In turn, in the filed−type circuits, where the forest cover does not exceed 20%, bucks were much heavier and imposed massive antlers (fig. 1). There was also evidence that in areas where the fertile soil dominated (rendzina and chernozems) individual quality of deer was significantly better than in districts where poor fawn and rust soils predominated (fig. 2). The examined environmental factors had the greatest impact on carcass or antlers weight, as well as the dimensions of deer skulls in case of the youngest bucks and their impact decreased with age. Optimum of the individual's development in terms of carcass weight and antler falls at the age of seven. Bucks harvested in the Kielce region, in comparison to the other populations in Poland, were characterized by good individual quality and slightly subsided only to individuals from the Lublin Upland (tab. 2).
Źródło:: Sylwan; 2016, 160, 05; 424-432
0039-7660
Pojawia się w:: Sylwan
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 28.

Tytuł:: Zróżnicowanie cech biometrycznych i kraniometrycznych u zająca szaraka w Małopolsce
Differentiation of craniometric and biometric characteristics of the European hare (Lepus europaeus) in the Malopolska region
Autorzy:: Wajdzik, M.
Tomek, A.
Kubacki, T.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/994998.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Leśne
Tematy:: Malopolska
zwierzeta lowne
zajac szarak
Lepus europaeus
samice
samce
wiek zwierzat
cechy biometryczne
wymiary ciala
masa ciala
pomiary kraniometryczne
dlugosc czaszki
dlugosc diastemy zuchwy
dlugosc diastemy szczeki
szerokosc puszki mozgowej
lepus europaeus
body dimensions
weight
scull parameters
Opis:: The aim of the study was to examine the major biometric parameters of the European hare (Lepus europaeus) occurring in the former Krakowskie Province and to investigate possible differences related to age and sex, as well as the place of culling (geographic region). The study was conducted on 224 carcasses of hares shot in group hunting in the years 1995−2008.
Źródło:: Sylwan; 2012, 156, 02; 147-158
0039-7660
Pojawia się w:: Sylwan
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "czaszki" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Podbaza

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język