Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "czasowość" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-11 z 11
    Tytuł:
    Splot czasów: Teatr, performans i odtworzenia
    A Confluence of Times: Theater, Performance, and Re-enactment
    Autorzy:
    Ratajczakowa, Dobrochna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/34112072.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    performans
    archiwum
    czasowość
    odtworzenie
    performance
    archive
    temporality
    reenactment
    Opis:
    Artykuł stanowi omówienie dyskusji na temat performansu i archiwum oraz relacji między nimi na podstawie polskich tłumaczeń książek Rebecki Schneider Pozostaje performans (Kraków 2020; wyd. org. Performing Remains: Art and War in Times of Theatrical Reenactment, Routledge 2011) i Diany Taylor Performans (Kraków 2018; wyd. org. Performance, Duke University Press 2016). Centralnym wątkiem jest refleksja nad sposobem ujęcia czasu i cielesności w koncepcji Schneider, co umożliwia uwypuklenie różnic w podejściu do ontologii performansu w pracach obu autorek.
    This article presents the discussion on performance, the archive, and the relations between them, based on Polish translations of Rebecca Schneider’s book Performing Remains: Art and War in Times of Theatrical Reenactment (Routledge 2011; Polish edition: Pozostaje performans, Kraków 2020) and Diana Taylor’s Performance (Duke University Press 2016; Polish edition: Performans, Kraków 2018). The central theme of the article is a reflection on Schneider’s treatment of time and corporeality, which makes it possible to highlight the differences between the approaches to the ontology of performance proposed in the two books.
    Źródło:
    Pamiętnik Teatralny; 2021, 70, 3; 189-202
    0031-0522
    2658-2899
    Pojawia się w:
    Pamiętnik Teatralny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Plastyczność i rewolucja. De Tocqueville, Malabou, Lukács
    Plasticity and Revolution. De Tocqueville, Malabou, Lukács
    Autorzy:
    Sosnowski, Maciej Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1009488.pdf
    Data publikacji:
    2018-10-15
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    plasticity
    revolution
    dialectics
    temporality
    Hegel
    Malabou
    plastyczność
    rewolucja
    dialektyka
    czasowość
    Opis:
    Dialektyczna koncepcja rewolucyjności podkreśla jej podwójny charakter. Zarówno w wersji konserwatywnej (de Tocqueville), jak i socjalistycznej (Lukács) rewolucja jest więc świadectwem ciągłości historycznej i zarazem jej gwałtownym zerwaniem. Celem niniejszego eseju jest uchwycenie tego dwuznacznego fenomenu przy wykorzystaniu pojęcia plastyczności Catharine Malabou. Plastyczność, jako współczesna, postdekonstrukcyjna formuła Heglowskiego Aufhebung, jest pasywno-aktywnym formowaniem, niszczeniem formy i jej zachowywaniem. Jej istota pokrywa się więc z istotą myślenia o rewolucji, zarówno de Tocqueville’a, jak i Lukácsa. Taka dwuznaczność rewolucji może być jednak odczytywana jako wyraz pewnej porażki idei rewolucji jako takiej. Jej uwikłanie w przeszłość skazuje ją na bezproduktywny oportunizm, jej wychylenie w przyszłość – na pusty mesjanizm, a poszukiwanie idealnego zapośredniczenia między tymi skrajnościami zdaje się nie mieć końca. Jeśli współczesność jest trapiona przez to fiasko, to triumfuje w niej przynajmniej jeden aspekt idei rewolucji – pewien sposób myślenia o niej, spekulatywność czy też dialektyka jako taka.
    The dialectical concept of revolution emphasizes its dual character. Both in the conservative (de Tocqueville) and socialist (Lukács) versions, the revolution is a testimony to historical continuity and at the same time its violent rupture. The purpose of this essay is to capture this ambiguous phenomenon using Catharine Malabou’s concept of plasticity. Plasticity, as a contemporary, post-deconstructive formula of the Hegelian Aufhebung, is passive/active formation, destruction of form and its preservation at the same time. Its essence is the same as the essence of revolution, both in the writings of de Tocqueville and Lukács. However, such ambiguity of the revolution can be interpreted as an expression of its defeat. Its entanglement in the past condemns it to unproductive opportunism, its connection with the future - to empty messianism, and the search for mediation between these extremes seems to be endless. And if postmodernity is troubled by this fiasco, then at least one aspect of the idea of revolution triumphs - a certain way of thinking about it, speculation or dialectics as such.
    Źródło:
    Praktyka Teoretyczna; 2018, 28, 2; 85-104
    2081-8130
    Pojawia się w:
    Praktyka Teoretyczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Hermeneutics of Heidegger’s facticity and its religious aspects
    Autorzy:
    Aleksandravičius, Povilas
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/431353.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Heidegger Martin
    hermeneutics
    facticity
    Er-eignis
    life
    temporality
    hermeneutyka
    faktyczność
    życie
    czasowość
    Opis:
    The concept of facticity that was developed by Heidegger from 1919 to 1923 composes the basis of all his further thought: the conceptions of Dasein and ontological temporality will originate namely from this concept. The article analyzes various expressions of the factitious life (care, Er-eignis, life, Self- Destruction, meaningfulness, death), yet the special consideration is paid to its religious aspects. Really the essence of facticity is treated by Heidegger as a temporality that is essentially correlated with the Christian experience. The influence of Saint Augustine to Heidegger and the Heideggerian concept of methodical atheism are analyzed and this analysis raises the intricate problem of the relation of the Black Forest philosopher to Christian faith and to God.
    Źródło:
    Studia Philosophiae Christianae; 2014, 50, 1; 173-204
    0585-5470
    Pojawia się w:
    Studia Philosophiae Christianae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Gospodarowanie czasem i światem w powieści „Kamień na kamieniu” Wiesława Myśliwskiego
    Managing time and world in Wiesław Myśliwski’s novel “Kamień na kamieniu”
    Autorzy:
    Piętniewicz, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/942798.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    światowość
    poręczność
    powierzchnia
    upojenie
    czasowość
    świętowanie
    worldliness
    convenience
    surface
    intoxication
    temporality
    celebration
    Opis:
    Celem artykułu o „Kamieniu na kamieniu” była próba spojrzenia na filozoficzne aspekty powieści Myśliwskiego poprzez przykładowe opozycje powierzch-nia/głębia, słabe/mocne, sytuując tęsknotę głównego bohatera powieści po stronie tego, co powierzchniowe i światowe, wskazując jednocześnie na jego religijną tęsknotę za aspektem głębokim swojej egzystencji, który również zdaniem interpretatora lokuje się w tym, co powierzchniowe. Artykuł chce przybliżyć „Kamień na kamieniu” jako powieść o dobrym „gospodarzeniu” w świecie poprzez ukazanie dialektyki występujących w powieści na zasadzie przeciwieństw, braci, Szymona Pietruszki oraz Michała.
    The article on “Kamień na kamieniu” is an attempt to look at the philosophical as-pects of the novel by Wiesław Myśliwski through oppositions such as sur-face/depth or weak/strong, locating the longing of the main character of the novel on the side of the superficial and worldly, while pointing out his religious yearning for a profound aspect of his existence, which, according to the interpretation suggested in the article, is also located within the superficial. The article is intended to present “Kamień na kamieniu” as a novel about a good “host” in the world by demonstrating the dialectic between the brothers Szymon Pietruszka and Michał.
    Źródło:
    Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze; 2015, 04
    2299-7458
    2449-8386
    Pojawia się w:
    Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Theater/Performance Historiography: A Preamble
    Historiografia teatru/performansu: Wprowadzenie
    Autorzy:
    Kobialka, Michal
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32083643.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    historiografia teatru
    czasowość
    przestrzenność
    zapośredniczenie wiedzy
    theater historiography
    temporalities
    spatialities
    mediality of knowledge
    Opis:
    The introduction to the issue of Pamiętnik Teatralny which gestures towards current work on theater/performance historiography published in the Anglo-American academe. Reflecting on insights about the complex nature and the mediality of historical knowledge, we would like to offer a collection of essays which, in their singularity, draw attention to internal contradictions prompted by tensions between 1) time, space, and matter, which are used to frame academic practices, and 2) events and objects, which are determined historically not only by past and present imaginations but also by how time, space, and matter function within the field of theater/performance historiography. We ask the following questions: How are we to think about the ways of housing the past (the archive, the event, the object) and the experience of the past (time, space, matter)? How are we to think about historiography in ways that are not only not dualistic (e.g., self and other, mainstream and margin), but that facilitate seeing historical subjects as unsettled by (rather than settled in) time, as riddled with contradictions (rather than reflective of a status quo), and as constructs of meaning (rather than as regulated thought)? And finally, how are we to negotiate the dynamics and the contradictions between multiple temporalities and spatialities housed in one and the same object or event?
    Wstęp do bloku tematycznego „Pamiętnika Teatralnego”, w którym poddano refleksji wątki podejmowane w anglo-amerykańskich pracach na temat historiografii teatru/performansu. Biorąc pod uwagę złożoną naturę i zapośredniczenie wiedzy historycznej, autorzy proponują zbiór esejów, które na różne sposoby zwracają uwagę na wewnętrzne sprzeczności wynikające z napięć między 1) czasem, przestrzenią i materią, wykorzystywanymi do tworzenia ram praktyk akademickich, a 2) wydarzeniami i przedmiotami badań, które są historycznie zdeterminowane nie tylko przez przeszłe i obecne wyobrażenia, ale także przez to, jak czas, przestrzeń i materia funkcjonują w historiografii teatru/performansu. W esejach postawiono następujące pytania: Jak można myśleć o sposobach ujmowania przeszłości (archiwum, wydarzenie, przedmiot badań) oraz o doświadczaniu przeszłości (czas, przestrzeń, materia)? Jak można myśleć o historiografii w sposób, który nie tylko jest niebinarny (np. ja i inny, główny nurt i margines), lecz także ułatwia postrzeganie historycznych tematów/podmiotów jako rozchwianych przez czas (a nie osadzonych w nim), pełnych sprzeczności (a nie odzwierciedlających status quo) i będących konstruktami znaczeniowymi (a nie znormalizowanymi ideami)? I wreszcie, jak można negocjować dynamikę i sprzeczności pomiędzy wieloma wymiarami czasowymi i przestrzennymi zawartymi w przedmiocie badań lub wydarzeniu historycznym?
    Źródło:
    Pamiętnik Teatralny; 2021, 70, 4; 11-24
    0031-0522
    2658-2899
    Pojawia się w:
    Pamiętnik Teatralny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Existing Within and Beyond Time: "Capri—the Island of Fugitives" by Krystian Lupa
    Istnieć w czasie i poza czasem: „Capri – wyspa uciekinierów” Krystiana Lupy
    Autorzy:
    Budzowska, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/47230399.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Krystian Lupa
    czasowość
    estetyka duratywna
    multimedia w teatrze
    temporality
    durational aesthetics
    multimedia in theater
    Opis:
    The proposed article ponders upon Krystian Lupa’s Capri—the Island of Fugitives (2019), an original production staged at the Powszechny Theatre in Warsaw that brings together two of Curzio Malaparte’s prose books: Kaputt (1944) and The Skin (1949). By focusing on the parts of the production that adapt Kaputt, the article scrutinizes scenes produced by the live performance and the virtual projections in order to describe and explain how theatrical expression is enriched by such a juxtaposition. This analysis uses the theoretical frameworks of unnatural narratology (Jan Alber et al.), postdramatic durational aesthetics (Hans-Thies Lehmann), and the idea of the virtual double (Matthew Causey). The primary argument relies on the specific temporality emerging from the Lupa’s performance that enables spectators to feel existence within and beyond time. Furthermore, the study investigates the overarching idea of the performance, recognized by the strategy of foregrounding the thematic that oscillates within the problematics of human cruelty.
    Artykuł poddaje analizie spektakl Krystiana Lupy Capri – wyspa uciekinierów (2019) z Teatru Powszechnego w Warszawie, inspirowany dwiema książkami Curzio Malaparte, Kaputt (1944) i Skóra (1949). Skupiając się na częściach spektaklu, które nawiązują do Kaputt, artykuł szczegółowo bada sceny, w których obok aktorów wykorzystano projekcje wideo, by wykazać, w jaki sposób takie zestawienia wzbogacają ekspresję teatralną. Na potrzeby tej analizy zastosowane zostały strategie interpretacyjne nienaturalnej narratologii (Jan Alber i in.), koncepcja postdramatycznej estetyki duratywnej (Hans-Thies Lehmann) oraz idea wirtualnego sobowtóra (Matthew Causey). Podstawowy argument dotyczy specyficznej czasowości generowanej w spektaklu Lupy, czasowości, która pozwala widzom czuć się tak, jakby znajdowali się w czasie i poza nim. Ponadto, artykuł wskazuje i omawia te elementy spektaklu, które w różnej formie i w różnych ujęciach wysuwają na pierwszy plan nadrzędną ideę spektaklu, oscylującą w obrębie problematyki ludzkiego okrucieństwa.
    Źródło:
    Pamiętnik Teatralny; 2021, 70, 2; 11-36
    0031-0522
    2658-2899
    Pojawia się w:
    Pamiętnik Teatralny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Real Deletion, Time, and Possibility
    Autorzy:
    Auxier, Randall
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/30146661.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    time
    process
    artificial intelligence
    temporality
    possibility
    potency
    Whitehead
    Bergson
    czas
    proces
    sztuczna inteligencja
    czasowość
    potencja
    Opis:
    Does anything ever really “go away,” completely? This paper is a search for “real deletion,” and the metaphysics that must accompany real deletion. Why is that important? In artificial intelligence studies, researchers have offered a moving target for when artificial intelligence has been achieved. It began with the Turing test and has evolved through a thousand arguments (e.g., Dreyfuss’ What Computers Can’t Do, through Kurzweil’s “singularity” and into a hundred other criteria and thousands of discussions about what intelligence is and what it would mean to simulate or, as I favor, emulate it). This whole discussion is still just sorting through analogies to human intelligence, not approaching the thing itself, but good analogies must approach much more than analogous function: they must approach real indiscernibility. My arguments here will therefore be largely in the field of metaphysics and ontology, which is how I understand the word “real” in the phrase “real deletion.” I do not think that current researchers have rightly understood time and how it bears upon the criterion or. criteria of artificial intelligence. Hence, I offer “real deletion,” in the sense to be described, as the criterion. The AI argument has implications for all of metaphysics as it relates to the fundamental character of time.
    Czy coś naprawdę „odchodzi” całkowicie? Niniejszy artykuł jest poszukiwaniem „rzeczywistego usunięcia” i metafizyki, która musi temu towarzyszyć. Dlaczego to jest ważne? W badaniach nad sztuczną inteligencją naukowcy zaproponowali ruchomy punkt docelowy do momentu osiągnięcia sztucznej inteligencji. Zaczęło się od testu Turinga i ewoluowało przez dużą ilość argumentacji (np. Dreyfussa, dotyczącą tego, czego nie potrafią komputery, przez „osobliwość” Kurzweila oraz wiele innych kryteriów i tysiące dyskusji na temat tego, czym jest inteligencja i co oznaczałoby ją symulować lub, jak wolę, naśladować). Cała ta dyskusja wciąż polega na rozważaniu analogii do ludzkiej inteligencji, a nie na zbliżaniu się do samej rzeczy, ale dobre analogie muszą dotyczyć czegoś znacznie więcej niż funkcji analogicznej: muszą zbliżać się do prawdziwej nieodróżnialności. Moje wywody będą zatem dotyczyły głównie dziedziny metafizyki i ontologii, tak jak rozumiem słowo „rzeczywisty” w wyrażeniu „rzeczywiste usunięcie”. Nie sądzę, aby współcześni badacze właściwie rozumieli problem czasu i jego wpływ na kryterium lub. kryteria sztucznej inteligencji. Stąd j w tych ramach oferuję „rzeczywiste usunięcie” w znaczeniu, które należy właśnie opisać. Argument AI ma implikacje dla całej metafizyki, ponieważ odnosi się do fundamentalnego charakteru czasu.
    Źródło:
    Analiza i Egzystencja; 2023, 62; 5-41
    1734-9923
    2300-7621
    Pojawia się w:
    Analiza i Egzystencja
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Entangled Temporalities of Multiverse Narrative: Life’s Lottery by Kim Newman
    Splątane czasowości narracji wieloświatowej: Life’s Lottery Kima Newmana
    Autorzy:
    Maziarczyk, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31341675.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Kim Newman
    Life’s Lottery
    gra książkowa
    czasowość
    wieloświat
    narratologia nienaturalna
    gamebook
    temporality
    multiverse
    unnatural narratology
    Opis:
    Drawing on recent developments in unnatural narratology, this paper reads entangled temporalities of Kim Newman’s gamebook novel Life’s Lottery in relation to David Deutsch’s quantum theory of the multiverse. The forking narrative structure of the novel, which allows the reader to influence how a particular storyline will develop by choosing from a set of predetermined options, subverts such commonly assumed characteristics of time as unidirectionality and immutability, and undermines classical narratological models of temporal relations between story and discourse. In Life’s Lottery time constantly branches into contradictory timelines, which not only run in parallel but also crisscross one another and loop upon themselves, thus allowing transition between universes and times. Far from a mere exercise in narrative interactivity, a complex multiverse thus created can be construed as a paradoxically verisimilar representation of life’s contingency.
    Odwołując się do najnowszych tendencji w narratologii nienaturalnej, artykuł poddaje analizie powieść w formie gry książkowej Life’s Lottery Kima Newmana w odniesieniu do kwantowej teorii wieloświata Davida Deutscha. Rozwidlająca się struktura narracyjna powieści, umożliwiająca wpływ czytelnika na rozwój danego wątku poprzez wybór spośród określonych z góry opcji, odrzuca powszechnie zakładane właściwości czasu, takie jak jednokierunkowość i niezmienność, oraz podważa klasyczne modele narratologiczne relacji czasowych między historią a dyskursem. W Life’s Lottery czas nieustannie rozwidla się w sprzeczne linie czasowe, które są nie tylko równoległe do siebie, ale mogą się także przecinać i zapętlać, co pozwala na przemieszczanie się w czasie i przestrzeni. Stworzony w ten sposób złożony wieloświat jest nie tylko kluczem do narracji interaktywnej w powieści, ale może także zostać odczytany jako paradoksalnie realistyczne przedstawienie przygodności życia.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 11; 67-80
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Futuryści z MZO. Organizowanie się Ministerstwa Ziem Odzyskanych w czasie i przestrzeni
    Futurists from the MZO: Self-Organisation of the Ministry of the Recovered Territories in Time and Space
    Autorzy:
    Ćwiek-Rogalska, Karolina
    Mrzygłód, Izabela
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/38584333.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    czasowość
    przestrzenność
    Ministerstwo Ziem Odzyskanych
    „science fiction”
    „world building”
    osadnictwo
    przyszłość
    archiwum
    temporality
    spatiality
    Ministry of the Recovered Territories
    science fiction
    world building
    settlement
    future
    archive
    Opis:
    Among the tasks of the Ministry of the Recovered Territories, which existed in the years 1945–1949, was planning the development of former German territories incorporated into the post-war borders of Poland. In our article, we critically read the documents of the Ministry, concerning both the spatial organisation of settlement in the Recovered Territories – normative documents and reports of the Department for Settlement, as well as the efforts to acquire a building for the headquarters of the Ministry in Warsaw. We look at how the Ministry located itself in the space of Warsaw and we read this as a reflection of the process of the settlement in the Recovered Territories. We propose an intellectual game of reading how the legal and administrative order of formerly German territories was created and we show it as a strategy for designing a new socio-political reality in vein of science fiction thinking. By using such a category, we bring out the entangled temporalities of the project of the “Recovered Territories” and the Ministry itself, as well as the scale of social and political constructivism of the post-war transition period.
    Do zadań Ministerstwa Ziem Odzyskanych, istniejącego w latach 1945–1949, należało planowanie zagospodarowania dawnych terenów niemieckich wcielonych w powojenne granice Polski. W naszym artykule poddajemy krytycznej lekturze dokumenty Ministerstwa, dotyczące zarówno organizacji przestrzennej osadnictwa na „Ziemiach Odzyskanych” – akty normatywne oraz sprawozdania Departamentu Osiedleńczego – jak i starań o pozyskanie budynku na siedzibę instytucji w Warszawie. Przyglądamy się, jak Ministerstwo lokowało się w przestrzeni stolicy i czytamy to jako odzwierciedlenie procesu zagospodarowywania „Ziem Odzyskanych”. Celem tekstu jest podjęcie gry intelektualnej, polegającej na odczytaniu kształtowania się porządku prawno-administracyjnego terenów poniemieckich jako strategii projektowania nowej rzeczywistości społeczno-politycznej w kluczu myślenia sciencefictionalnego. Dzięki użyciu takiej kategorii wydobywamy splątane czasowości projektu „Ziem Odzyskanych” i samego Ministerstwa oraz skalę konstruktywizmu społecznego i politycznego powojennej epoki przejściowej.
    Źródło:
    Acta Baltico-Slavica; 2022, 46
    2392-2389
    0065-1044
    Pojawia się w:
    Acta Baltico-Slavica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    W poszukiwaniu odwróconego czasu awangardy. Próba odczytania fenomenu Debory Vogel w kontekście kryzysu nowoczesnego doświadczenia
    Autorzy:
    Lorenc, Iwona
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1033736.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    antycypacje w sztuce
    awangarda
    neoawangarda
    Nachträglichkeit
    posthistoryzm
    czasowość doświadczenia estetycznego
    przestrzenność doświadczenia estetycznego
    anticipations in art
    avant-garde
    neo-avant-garde
    posthistoricism
    temporality of aesthetic experience
    spatiality of aesthetic experience
    Opis:
    Artykuł jest próbą rozważenia koncepcji artystycznej Debory Vogel w kontekście refleksji nad transformacjami doświadczenia późnej nowoczesności. Jedną z tych zmian, którą uważam za kluczową, jest odejście od narracyjnej linearności ku polifonicznej symultaniczności, związane z przeniesieniem akcentu z czasowych aspektów nowoczesnego doświadczenia na jego aspekty przestrzenne. Drugim kontekstem, w którym rozważam fenomen Vogel, są transformacje, które zaszły w sztuce pod wpływem awangardy – z takimi jej wiodącymi pojęciami jak symultaniczność, polifonia, zaburzenie hierarchii, brak centrum, zdarzenie, wykorzenienie, zatarcie granic między sztuką i życiem. Uważam, że pełne znaczenie wymienionych wątków staje się widoczne w sztuce neoawangardowej. Śledząc wątki sztuki neoawangardowej, wyodrębniam zmiany, które wydają się ważne z perspektywy konieczności powrotu do Vogel jako ich antycypatorki. Metoda, którą przyjmuję, zakłada szczególne rozumienie antycypacji, zgodnie z którym początek (awangarda) jest współtworzona przez jej kontynuację (neoawangardę).
    This article considers the principles of Debora Vogel’s artistic project in the context of reflecting on the transformations of the late modern experience. Among the transformations, the one I consider key is the shift from narrative linearity to polyphonic simultaneity which is related to the displacement of temporal aspects of modern experience by spatial ones. The second context in which I consider Vogel’s work are transformations which took place in art as a consequence of the avant-garde – its signature concepts including simultaneousness, poliphony, breakdown of hierarchy, lack of a centre, event, uprootedness, blurring of boundaries between art and life. I claim that the full significance of the above-mentioned transformations becomes visible in neoavant- garde art. Following in the tracks of neo-avant-garde art, I bring out the shifts which appear to be important from the perspective of a necessity to return to Vogel as its anticipator. The method I adopt assumes a particular understanding of anticipation, according to which the beginning (avant-garde) is co-created by its continuation b(neo-avant-garde).
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Philosophica. Ethica – Aesthetica – Practica; 2020, 36; 41-55
    0208-6107
    2353-9631
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Philosophica. Ethica – Aesthetica – Practica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Historia naturalna a historia społeczna. Szkic porównawczy
    Natural History and Social History. A Comparative Essay
    Autorzy:
    Łagosz, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31342341.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Filozofii i Socjologii PAN
    Tematy:
    historia naturalna
    historia społeczna
    zmiana jakościowa
    czas
    strzałka czasu
    koniec historii
    totalność historii
    historyczność
    czasowość
    natural history
    social history
    qualitative change
    time
    arrow of time
    end of history
    totality of history
    historic nature
    temporality
    Opis:
    W artykule rozważam problem ontycznej różnicy między historią naturalną a historią społeczną. Zagadnienie analizuję w kontekście pięciu kwestii szczegółowych: problemu tempa zmian jakościowych oraz jednorodności czasu, problemu (an)izotropowości czasu, kwestii „końca historii”, zagadnienia całościowości (totalności) dziejów oraz problemu różnicy między historycznością a czasowością. Dochodzę do wniosku, że w aspekcie kategorii czasu (pod względem struktury zmienności) trudno znaleźć istotne różnice między tymi dwoma rodzajami procesów historycznych.
    In this paper I undertake the question of differences between natural and social history. I consider five detailed issues: the pace of qualitative changes and homogeneity of time, the arrow of time, the end of history, the totality of history, and the difference between historic nature and temporality. I emphasize that the differences between natural and social history are not ontologically essential.
    Źródło:
    Filozofia i Nauka; 2015, 3; 335-344
    2300-4711
    2545-1936
    Pojawia się w:
    Filozofia i Nauka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-11 z 11

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies