Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "culture pedagogy" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 61
Tytuł:
„Wiedza rozsypana” i dziecko w świecie hipertekstowego czytania
“Scattered Knowledge” and the child in the world of hypertextual reading
Autorzy:
Michułka, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/557545.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
culture studies
social communication
media; narratology
pedagogy
press studies
Opis:
The starting point for this discussion was the process of electronic transformations of periodicals for children and young adults, which have gradually become multifunctional web portals for many different types of users (except children and young adults, also parents, teachers, and educators). As digital resources operating on the principle of convergence, such portals have become texts of culture that are present in the cyberspace and consequently are very popular with young recipients, who are the most active group of Internet users. The study of the new quality of “reading online”, which is hypertextual reading (including children’s reading), seems to be still closely connected to literature, literary studies, and narratology. Electronic links, one of the defining features of hypertext, are also practical manifestations of the concept of intertextuality. This article considers several separate issues, such as hypertextual reading as a way of communication; as reminiscences, retrospections and returns; as a game; and as community building
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis Studia ad Bibliothecarum Scientiam Pertinentia; 2015, 13; 244-262
2081-1861
2300-3057
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis Studia ad Bibliothecarum Scientiam Pertinentia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Z czego sie śmiejecie?”, czyli sztuka kabaretowa w perspektywie edukacyjnej
“What Are You Laughing At?”, Sketch Comedies in the Perspective of Education
Autorzy:
Osip, Kamila
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/644982.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
critical pedagogy
deconstruction of
culture
resistan
ce dialogue
cabaret
populararts
game
entertainment
Opis:
The educational reality is nowadays increasingly associated with the philosophy of postmodernity. The new orientation leads researchers to explore new paths – one of them may be the inclusion of popular culture with all its potential, not excluding popular arts, to the educational canon. This text is an attempt to approximate the popular arts as having significant educational potential in reference to the critical pedagogy. I will try to prove that even purely entertaining aspects of culture may have educational content. First of all, I would like to describe a critical orientation in pedagogy; I will present its practical side in relation to the deconstruction of cultural meanings and nally, I will show some consequent implications for relations between culture and education. The next part of my considerations will concern the popular culture as an educational area, with particular emphasis on a game as the source of culture and as an inherent element of popular arts. I will present in detail associations between popular arts and education based on Polish cabaret which I acknowledged as a place, where basic tasks and functions of critical pedagogy can be seen and realized. Finally, I will present some parts of interviews which had been conducted as my researches – these are the respondents’ opinions about cabaret and its interpretation. This part seems to be showing cabaret as a place of discourse, where a critical dialogue between the sender, the content and the recipient of cabaret transmission takes place.
Źródło:
Kultura-Społeczeństwo-Edukacja; 2012, 1; 205-223
2300-0422
Pojawia się w:
Kultura-Społeczeństwo-Edukacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
[rec.] Krzysztof Maliszewski (red.), Pedagogika kultury-wehikuł przebudzeń. O edukacji nie-obojętnej, Wydawnictwo Naukowe „Śląsk”, Instytut Myśli Polskiej im. W. Korfantego, Katowice 2021
Autorzy:
Piasecka, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2031172.pdf
Data publikacji:
2021-12-21
Wydawca:
Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
culture
pedagogy
education
borderlands
transgression
a review essay
kultura
pedagogika
edukacja
pogranicza
transgresja
esej recenzyjny
Opis:
Autorka tekstu napisanego w formie eseju recenzyjnego wyłania z treści kolejnych rozdziałów monografii pewne tropy, asumpty, metafory, figury retoryczne, symbole, kategorie, które uspójniają jej rozumienie jako całości.  Tworzą one, tym samym, horyzont czytania tekstów kultury dla pedagogiki. Są nimi przykładowo: pogranicza, granice, podróż, droga, powroty, dzieciństwo, wyobraźnia czy ciało. Transgresyjny charakter kultury ubogaca człowieka, a pedagogika kultury jest metaforycznym wehikułem przebudzeń, które nasycają edukację czynnikiem nie-obojętności.
The authoress of the text written in the form of a review essay identifies certain traces, assumptions, metaphors, rhetorical figures, symbols and categories in the content of the following chapters of the monograph, which make understanding it as a whole consistent. Thus, they form the horizon for reading cultural texts for education. They are, for example: borderlands, borders, journey, road, returns, childhood, imagination and body. The transgressive nature of culture enriches man, and the cultural pedagogy is a metaphorical vehicle of awakening that saturates education with the factor of non-indifference.
Źródło:
Podstawy Edukacji; 2021, 14; 177-186
2081-2264
Pojawia się w:
Podstawy Edukacji
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
[Rev.:] Religijno-moralny wymiar rozwoju i wychowania, Alina Rynio et al. (ed.), Wydawnictwo KUL, Lublin 2012, 448 s.
Religious and Moral Dimension of Development and Upbringing
Autorzy:
Kowalik, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/440982.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Fundacja Naukowa Katolików Eschaton
Tematy:
religious education
Christian education
religious and moral upbringing
pedagogy of religion
Christian pedagogy
catholic pedagogy
literary religious culture
moral education
catholic education
religious development
Opis:
Publikacja pt. Religijno-moralny wymiar rozwoju i wychowania pod redakcją Aliny Rynio, Katarzyny Braun, Anny Lendzion i Danuty Opozdy, została zaadresowana do wszystkich zatroskanych o religijno-moralne wychowanie społeczności. Książkę podzielono na następujące kręgi tematyczne (rozdziały): 1) wychowanie religijno-moralne w nauce i myśli Kościoła, 2) obszary rozwoju religijno-moralnego i urzeczywistniania się osoby oraz 3) środowiskowy kontekst wychowania religijno-moralnego. Dwudziestu sześciu autorów z różnych ośrodków naukowych polskich i zagranicznych podjęło się opracowania poszczególnych zagadnień. Tom otwiera wprowadzenie Aliny Rynio na temat znaczenia pojęcia ‘wychowanie religijno-moralne’. Tekst jej autorstwa ukazał funkcję środowisk wychowawczych w procesie formacji moralno-religijnej, przedstawił dokumenty Kościoła odnoszące się do tego zagadnienia, zawierając ogólną prezentację kwestii tego typu wychowania, akcentując prawo jego obecności w życiu publicznym i postulat realnego określenia wychowania religijno-moralnego jako zadania priorytetowego. Autorka przypomniała powszechne powołanie do świętości oraz kwestię udziału dzieci w praktykach religijnych. Ks. Zbigniew Marek omówił Wychowanie religijno-moralne, wskazując następujące aspekty tej problematyki: religię w życiu człowieka, pedagogikę religijną (pedagogikę religii), wychowanie religijne, wychowanie moralne. Wymieniając punkty wspólne ‘wychowania’ i ‘wychowania religijnego’, zaakcentował kwestię poszerzenia zakresu samopostrzegania człowieka i świata jako jeden z rezultatatów procesu wychowania chrześcijańskiego. Stanisław Kość w rozważaniach Idea rozwoju całego człowieka – wkład nauki społecznej Kościoła w integralną wizję wychowania, omówił stosowne dokumenty i określił okoliczności służące rozwojowi człowieka w powołaniu chrześcijańskim oraz postulat uwzględniania wymiaru transcendentalnego w wychowaniu. Alina Rynio w artykule pt. Pedagogiczne przesłanie błogosławionego Jana Pawła II gwarantem tożsamości pedagogiki chrześcijańskiej, wyjaśniła znaczenie terminu ‘wychowanie’, ukazując zarówno „papieski paradygmat pojmowania integralności, rozwoju i wychowania” (s. 62), jak i „teologiczno-antropologiczną podstawę papieskiego przesłania pedagogicznego” (s. 70), konstatując, że to nauczanie jest źródłem nadziei, przetrwania cywilizacyjnego zamętu oraz budzi z uśpienia moralnego. To opracowanie nabrało znamion osobistego świadectwa, bo obok pięciu racjonalnie uargumentowanych tez, autorka odwołała się się także do swoich osobistych spotkań z Ojcem Świętym Janem Pawlem II. Jarosław Horowski w tekście pt. Inicjacyjny charakter wychowania – próba rekonstrukcji idei w odwołaniu do myśli Karola Wojtyły zanalizował pojęcie ‘inicjacji’ oraz inicjacyjny charakter wychowania na przykładzie teorii wychowania odwołującej się do myśli Karola Wojtyły oraz praktyk inicjalnych w wychowaniu. Roman Jusiak w artykule pt. Papieża Jana Pawła II wychowanie społeczne omówił kwestię wychowania społecznego u Jana Pawła II. Tekst koncentruje się na podstawach realizowanej przez papieża koncepcji wychowania. Skupił się na podstawie antropologicznej (filozoficznej), teologicznej (teologii katolickiej), osobowym autorytecie Jana Pawła II, ogólnej charakterystyce papieskiej pedagogii i Jego zasługach, elementach społecznych w wychowaniu oraz regułach jego urzeczywistnienia, z zaakcentowaniem faktu, że Jan Paweł II wykreował swego rodzaju własną, osobistą, językową ekspresję, gesty, znaki, symbole, wykorzystywał śpiew, osobowy kontakt z ludźmi, a w centrum procesu samowychowania umieścił Boga. Małgorzata Tomczyk w tekście pt. Integralna pedagogika katolicka w ujęciu o. Jacka Woronieckiego zaprezentowała nowatorskie pojęcie pedagogiki tegoż dominikanina w kontekście ujęć nowożytnych i współczesnych, syntetyczny i chrześcijańskie model kształcenia i wychowania, a także formację sprawności cnót, eksponując zasadnicze idee o charakterze postulatywnym i konstatując, że „(...) szczytem doskonałości jest zachować umiar we wszystkim, co się robi” (s. 121). Ryszard Polak w artykule pt. Wychowanie religijne człowieka w ujęciu ks. Józefa Winkowskiego przedstawił postać zakopiańskiego katechety, kapłana, który poświęcił się wychowaniu młodzieży szkolnej. Autor przybliżył jego dzieła i teorię wychowania, przestrzegając przed naturalistyczną koncepcją pedagogiczną jako jednym z najważniejszych zagrożeń. Zwrócił się do pedagogów chrześcijańskich oraz filozofów, psychologów, socjologów i historyków o większe zaangażowanie w wychowanie religijne człowieka, które ma na celu doprowadzenie nie tylko chrześcijan do Chrystusa. Maria Opiela w rozważaniach pt. Koncepcja pedagogiczna bł. Edmunda Bojanowskiego scharakteryzowała źródła inspiracji dla rozwoju jego myśli pedagogicznej, jej społeczno-kulturowy kontekst rozwoju. Przedstawiła także kwestię integralnego rozwoju dziecka i ważności wczesnego wychowania. Skoncentrowała się na zagadnieniu osoby i wartości w kontekście dynamiki przedstawionej koncepcji pedagogicznej, konstatując, po pierwsze, że Bojanowski wskazał na Chrystusa jako centrum historii oraz żywiołów wychowawczych, po wtóre, że „ze swoją wizją wychowania i nowatorskimi rozwiązaniami organizatorskimi wpisał się w nurt rodzącej się w XIX wieku pedagogiki wieku przedszkolnego” (s. 158). Druga część omawianej książki nosi tytuł Obszary rozwoju religijno-moralnego i urzeczywistniania się osoby i zawiera osiem artykułów. Lucyna Dziaczkowska w tekście pt. Religijno-moralny wymiar rozwoju i wychowania człowieka. Potrzeby i zagrożenia skupiła się na swoistej pochwale wychowania człowieka oraz przedstawiła specyfikę wychowania moralnego. Autorka opisała wychowanie religijne i moralne jako szczególną szansę dla budowania tożsamości człowieka w kontekście zagrożeń wynikających z pseudowychowania moralnego i religijnego, postrzegając, że trwałość czy głębia wiary zależy przede wszystkim od świadectwa życia najbliższych. Religia jest siłą życiodajną i przynosi wiele korzyści, przede wszystkim pozwala uchronić dorastające pokolenie przed nihilizmem, barbarzyństwem, poczuciem braku sensu życia, psychicznym i fizycznym samozniszczeniem. Witold Starnawski w artykule pt. Unikalność – jej konsekwencje dla poznania i rozwoju osoby dotknął problemu znaczenia pojęcia ‘indywidualności’ oraz analizował je w kontekście kształtu poznania oraz działania w rozwoju człowieka. Autor podkreślił praktyczny charakter pedagogiki, także negatywne przejawy indywidualizmu. Iwona Jazukiewicz poddała analizie na nowo kwestię greckiej arete w tekście pt. Cnota jako kategoria urzeczywistniania się osób w wychowaniu, akcentując istotę cnoty, właściwości wszystkich cnót, specyfikę pracy wychowawczej oraz cnotę wychowaniu. Grzegorz Grzybek w artykule pt. Wychowanie jako rozwój osobowości etycznej w czynie ukazał zagadnienie ‘samostanowienia’ jako warunek samowychowania oraz czyn jako warunek rozwoju osobowości etycznej, wskazując przy tym na elementy składowe czynu samowychowania w ludzkiej strukturze dążenia do celu. Stanisław Czesław Michałowski w tekście pt. Na spotkanie człowieka. Edukacja integralna w aksjomacie personologicznym skupił się na kwestii wizji pedagogii osoby jako nadziei współczesności, nadto wskazał możliwości interpretacji osoby człowieka oraz relacji ludzkich w świetle ekofilozofii życia. Przedstawił edukację integralną jako uczenie się całościowego rozumienia rzeczywistości w kontekście praw życiowych oraz czynników wychowania. Stanisława Konefał w artykule pt. Miejsce i rola przyjaźni w wychowaniu chrześcijańskim zaprezentowała przyjaźń jako wartość. Nawiązując do historii wielkich, duchowych przyjaźni, uznała, że podstawą autentycznej przyjaźni jest integralny obraz osoby ludzkiej, a przyjaźń to niezbywalny element wychowania chrześcijańskiego, do którego wyzwaniem jest sytuacja egzystencjalna człowieka XXI w. Ewa Panecka w tekście pt. Zachowania altruistyczne młodzieży drogą do prawdziwego człowieczeństwa przedstawiła zagadnienie postaw młodych ludzi wobec nowej rzeczywistości, ukazała obraz współczesnej młodzieży, potrzebę nowej formacji. Podkreśliła kwestie rozumienia zachowań altruistycznych, służby w rodzinie jako drogi do prawdziwego człowieczeństwa. Zaprezentowała stanowisko Kościoła wobec zachowania altruistycznego młodych ludzi. Określiła szkołę jako miejsce urzeczywistniania zachowań altruistycznych, konstatując przy tym, że „Wychowanie do miłości braterskiej jest dzisiaj nieodzownym warunkiem ładu społecznego” (s. 271). Zbigniew Rudnicki tekście pt. Wychowawcze aspekty refleksji o umieraniu i śmierci zanalizował zagadnienie tajemnicy śmierci. Autor przedstawił śmierć jako sytuację graniczną w perspektywie refleksji pedagogicznej. W trzecim rozdziale pt. Środowiskowy kontekst wychowania religijno-moralnego zamieszczono dziewięć artykułów. Jerzy Kołaczkowski w artykule pt. Zasady wychowania dziecka w rodzinie w świetle „Listu do Efezjan (Ef. 6,4)” wskazał na rodzinę jako najważniejsze środowisko wychowawcze, na ojca jako wychowawcę, zanalizował metody wychowywania dziecka w rodzinie, w tym zwrócił uwagę na karcenie oraz „napominanie Pańskie”, przy jednoczesnym unikaniu pobudzania dziecka do gniewu. Mieczysław Rusiecki w tekście pt. Wychowanie religijne w rodzinie podjął problematykę wychowania religijnego, kwestię prawa rodziców do niego, problem uwarunkowań potrzebnych do zachodzenia prawidłowych oddziaływań wychowawczych ze strony rodziców na dziecko. Autor omówił zagadnienie etapów religijności w dzieciństwie i okresie dorastania. Poruszył problematykę religijności w życiu dorosłego człowieka, ukazując jej fenomen, umożliwiający wytrwanie „w dobrym do końca i dojścia do doskonałości” (s. 334). Czesław Galek w artykule pt. Wychowanie religijne młodzieży szkolnej w II połowie XIX wieku w świetle polskiej literatury pamiętnikarskiej i beletrystycznej ukazał środki i metody wychowania religijnego młodzieży gimnazjalnej na ziemiach polskich na terenie trzech zaborów (rosyjskiego, austriackiego i pruskiego). Uwzględnił przy tym kwestię obowiązkowych praktyk religijnych, funkcję katechezy w formacji religijnej dzieci i młodzieży szkolnej oraz rezultaty wychowania religijnego. Autor pokazał, że „Dla wielu uczniów okres gimnazjum był czasem pogłębienia wiary wyniesionej z rodzinnych domów” (s. 351). Małgorzata Kowalik w tekście pt. Nauczyciel polonista jako wychowawca wspierający rodzinę w wychowaniu religijnym dzieci ukazała założenie, że polonista winien być wychowawcą wspierającym, który musi uzupełniać pracę rodziców poprzez dążenie do wzoru osobowego przez siebie obranego, nadto poprzez przemyślaną współpracę z rodzicami, pomoc świadczoną w rozwoju wiary oraz zabiegi dydaktyczne i określone metody pracy, aby ukształtować pełną dojrzałość chrześcijańską i zagwarantować rozwój osobowości uczniów. Lidia Dakowicz w artykule pt. Wartości religijne w przekazie nauczycieli wybranych szkół w Białymstoku omówiła odnośną kwestię w procesie rozwoju człowieka. Zaprezentowała przy tym w jedenastu tabelach dane statystyczne mające potwierdzić jej tezy. W podsumowaniu wyników swoich badań stwierdziła przeszkody w urzeczywistnianiu wartości religijnych. Dorota Frąk w tekście pt. Rola środowisk wychowujących na przykładzie instytucji wychowawczych prowadzonych przez Zgromadzenie Sług Jezusa, zajęła się kwestią oddziaływania środowiska wychowawczego na osobę, pokazując przy tym wypracowany wzorzec wychowania „na fundamencie wartości chrześcijańskich” (s. 391). Dariusz Widelak w artykule pt. Resocjalizacja i ekumeniczny wymiar opieki duszpasterskiej w zakładach karnych, zajął się zagadnieniem wychowawczej funkcji kapelana więziennego, konstatując m.in., że „człowiek zawsze ma otwartą drogę powrotu do społeczeństwa” (s. 415). Piotr Zańko w opracowaniu pt. Obrazoburstwo czy pedagogika. Religia w wytworach wizualnych polskich prowokatorów kultury podjął analizę wybranych aspektów zjawiska prowokacji kulturowej w Polsce, wskazując na ukryte i zaskakujące (w odróżnieniu od prowokatorów kultury zachodniej) pytania nawiązujące do religii i duchowości we współczesnym świecie oraz konstatując m.in., że „Z analizowanych wytworów wizualnych prowokatorów kultury wyłania się obraz religii zdesakralizowanej, będącej narzędziem przemocy” (s. 432). Elżbieta Kopacz w artykule pt. Kapliczki, figury i krzyże przydrożne jako lokalne dziedzictwo kulturowe i wyzwanie dla współczesnego wychowania poruszyła zagadnienie elementów religii w edukacji regionalnej, w kontekście „obiektów małej architektury sakralnej” (s. 438). Wskazała przy tym na kształcenie systemu wartości religijnych przez („małą”) architekturę. Omówiona książka zbiorowa jest przyczynkiem do badań nad celowością wychowania religijnego.
Źródło:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education; 2013, 3(3); 135-140
2299-9922
Pojawia się w:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Few Remarks on the Influence of Contemporary Culture on Rehabilitation and About Attempts at Educational Impact Through Artistic Creativity
Autorzy:
Pierzchała, Kazimierz
Teuchmann, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2058154.pdf
Data publikacji:
2022-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
mass culture
resocialisation
resocialisation pedagogy
culture technology
“creative rehabilitation”
“poetry”
civilisational and cultural crisis
“art therapy”
Opis:
In the ongoing struggle of resocialisation pedagogy for its greater effectiveness, an important place is occupied by research and programmes on the use of various forms of cultural activity (meetings with culture and art) and artistic creation for social rehabilitation purposes. These activities perfectly fit into the interdisciplinary character of rehabilitation itself. In practice, many such projects are currently being implemented in Poland, including correctional facilities, juvenile shelters, and penitentiary units. Moreover, it is noteworthy that Polish rehabilitation can boast significant achievements in this field. The author suggests the existence of the undoubted influence of the background culture and mass culture on the effectiveness of rehabilitation. The tasks undertaken by social rehabilitation pedagogues and people involved in the re-use of different types of cultural engineering should consider the influence and the image of contemporary Western culture affected by the crisis of values. Presented concepts of resocialisation through cultural activity and artistic creation testify to a truly humanistic search for remedial shaping of socially maladjusted people and show an important current in contemporary resocialisation.
Źródło:
Kultura i Edukacja; 2022, 2(136); 65-77
1230-266X
Pojawia się w:
Kultura i Edukacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aktuelle Entwicklungen in der Vermittlung von österreichischen Erinnerungskulturen in Schule und Unterricht
Current developments in the communication of Austrian remembrance cultures in schools and lessons
Kształcenie w zakresie kultury pamięci w austriackich szkołach – stan aktualny
Autorzy:
Krösche, Heike
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032402.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
pamięć
dydaktyka historii
austriackie kultury pamięci
kształcenie nauczycieli
commemorate
history pedagogy
Austrian memory culture
teacher training
Gedenken
Geschichtsdidaktik
österreichische Erinnerungskulturen
Lehrerausbildung
Opis:
Im Mittelpunkt des Beitrags stehen geschichtsdidaktische Überlegungen zum aktuellen Stellenwert von Erinnerungskulturen als Gegenstand historisch-politischer Lernprozesse in der österreichischen Sekundarstufe. Zu diesem Zweck wird eine erste Analyse auf drei Ebenen durchgeführt. Zunächst wird die Relevanz des Themas Erinnerungskulturen im aktuellen Lehrplan für das Unterrichtsfach „Geschichte und Sozialkunde / Politische Bildung“ betrachtet. Ergänzend dazu wird ein exemplarischer Blick auf die Umsetzung dieser Vorgabe in einem aktuellen Schulbuch geworfen. Abschließend werden dazu erste empirische Ergebnisse zu den Vorstellungen von Schülerinnen und Schülern zum Umgang mit Erinnerungskulturen in Beziehung gesetzt.
Artykuł zajmuje się aktualnym stanem historyczno-politycznego kształcenia w zakresie kultury pamięci w austriackich szkołach ponadpodstawowych. Analiza została przeprowadzona po raz pierwszy na trzech poziomach. Na początku artykuł stawia pytanie oznaczenie tematu, jakim jest kultura pamięci w obecnym programie przedmiotu „Historia i nauka o społeczeństwie / wiedza o polityce”. Uzupełnieniem jest spojrzenie na realizację tego zagadnienia w wybranym aktualnym podręczniku. Na koniec rozważania na temat programu kształcenia są skonfrontowane z pierwszymi empirycznymi wynikami badań, w których uczniowie pytani są o ich doświadczenia z lekcji na temat kultury pamięci.
The contribution focuses on historical-didactic considerations on the current significance of memory cultures as an object of historical-political learning processes in Austrian secondary schools. For this purpose, an initial analysis is carried out on three levels. First, the relevance of the topic of memory cultures in the current curriculum for the teaching subject “History and Social Studies / Political Education” is considered. In addition, an exemplary look is taken into the implementation of this issue in a current textbook. Finally, initial empirical results are presented on students’ ideas about how to deal with memory cultures in relation to each other.
Źródło:
Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen; 2020; 143-155
2196-8403
Pojawia się w:
Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bogdana Nawroczyńskiego koncepcja pedagogiki jako humanistyczno-społecznej nauki stosowanej
Bogdan Nawroczyński’s concept of pedagogy as a humanistic-social applied science
Autorzy:
Kostkiewicz, Janina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/428195.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
Tematy:
pedagogy as a science
humanistic profile of pedagogy
socio-practical profile of pedagogy
Bogdan Nawroczyński
culture and educatio
pedagogika jako nauka
humanistyczny profil pedagogiki
społeczno-praktyczny profil pedagogiki
kultura i wychowanie
Opis:
The article is a contemporary reading of Bogdan Nawroczyński’s pedagogy as a humanistic-social applied science. This was done through the analysis of his scientifi c legacy within the philosophical-ideological assumptions, and then through the interpretation and identification of its areas, where it is understood as one of humanities and as a social and applied (practical) science. Understanding the conditions of its development by Nawroczyński, as well as not losing the cultural, national and identity reasons of the pedagogical processes, justifies that in the sense of its meaning and essence lies not only the humanistic and social dimension, but also the applicability of developed regularities. Arguments indicated in these issues by Nawroczyński are timeless and, unfortunately, they have not been used in the Polish „change ‚89”. Their core consists in the assertions that: except of issues common to other nations, in the life of our nation may arise problems proper only for it, to which foreign concepts will not bring the answers; the development of the nation and culture requires in each turning point of their history a broad diagnosis of the contemporary times: the diagnosis of needs and development trends. Th ey are the basis for verification of the chosen directions of educational activity and development of the discipline that engages it.
Artykuł jest współczesnym odczytaniem pedagogiki Bogdana Nawroczyńskiego jako humanistyczno-społecznej nauki stosowanej. Dokonane zostało to poprzez analizę jego spuścizny naukowej w obrębie założeniowości filozoficzno-ideologicznej, a następnie poprzez interpretację i wskazanie tych jej obszarów, gdzie jest rozumiana jako nauka humanistyczna oraz jako nauka społeczna i stosowana (praktyczna). Ujęcie warunków jej rozwoju przez Nawroczyńskiego, jak i nie zagubienie racji kulturowych, narodowych, tożsamościowych przynależnych podmiotom procesów pedagogicznych uzasadnia, iż w rozumieniu jej sensu i istoty tkwi nie tylko humanistyczno-społeczny wymiar, ale stosowalność wypracowanych prawidłowości. Argumenty wskazane w tych kwestiach przez Nawroczyńskiego są ponadczasowe i niestety, nie zostały spożytkowane w polskiej „zmianie ‘89”. Ich sedno sprowadza się do twierdzeń, że: oprócz zagadnień wspólnych innym narodom, w życiu naszego narodu mogą powstawać problemy właściwe tylko jemu, na które odpowiedzi nie przyniosą zagraniczne koncepcje; rozwój narodu i kultury wymaga w każdym zwrotnym momencie ich historii szerokiej diagnozy współczesności: diagnozy potrzeb i tendencji rozwojowych. One są podstawą weryfikacji obieranych kierunków działania wychowawczego i rozwoju dyscypliny, która się nim zajmuje.
Źródło:
Studia z Teorii Wychowania; 2018, 1 (22); 25-28
2083-0998
2719-4078
Pojawia się w:
Studia z Teorii Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Celebrating school remembrance days “rebooted”
Autorzy:
Klein, Ágnes
Szederkényi, Éva
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1592362.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
political culture
school memorial days
commemoration
historical background
experien- tial pedagogy
kultura polityczna
szkolne dni pamięci
upamiętnianie
tło historyczne
pedagogika empiryczna
Opis:
Historical remembrance days and related celebrations are part of a culture of remembrance and are characterized by processes such as the typical use of language in speeches or songs (Huszár, Prikler, forthcoming), and possibly the inclusion of tools reflecting the historical age or nature of remembrance, such as wreaths, flags, etc. Participation in such events is also a form of socialization, especially when it takes place at school and is planned, organ- ized, and conducted by teachers together with the children. In socialist Hungary, by all means school celebrations had to symbolize the unity of the Hungarian people under the leadership of the Hungarian Socialist Party. This purpose was achieved with the use of in- dividual symbols, such as perhaps the most prominent red tie of the schoolchildren pioneers and the blue tie of the so-called “little drummers”. The celebrations followed a unified scenario, leaving little room for creativity in both the organization and the program. After the change of regime, public holidays celebrated in school also changed. Hereunder, the authors put forward a hypothesis that, following new research findings in pedagogy and child psychology, as well as the changes in subject didactics, a new process has been launched, intended to make school festivities national memorial days. Answers to the research questions concerning how exactly this celebration takes place, how children feel about the program, how educators convey the meaning of the historical event to the children, are the empirical matter of this paper. In the following, first an introduction of the historical memorial days as part of political culture will be presented, based on an empirical survey that is not representative but, according to the authors, attempts to demonstrate the change celebrations of national days underwent during the past decades. The research was conducted in the primary school age group, and the students’ knowledge and awareness of the historical background of a givencelebration were scrutinized. Finally, the authors propose to initiate more experiential learning opportunities related to school memorial days.
Dni pamięci narodowej i związane z nimi uroczystości są częścią kultury pamięci i charakteryzują się takimi procesami, jak typowe użycie języka w przemówieniach lub pieśniach (Huszár, Prikler, w druku), a także ewentualnie włączenie narzędzi odzwierciedlających okres historyczny lub charakter pamięci, takich jak wieńce, flagi itp. Uczestnictwo w nich jest również formą socjalizacji, zwłaszcza gdy odbywa się w szkole i jest planowane, organizowane i prowadzone przez nauczycieli wspólnie z dziećmi. W socjalistycznych Węgrzech uroczystości szkolne musiały symbolizować jedność narodu węgierskiego pod przewodnictwem Węgierskiej Partii Socjalistycznej. Temu celowi służyły indywidualne symbole, takie jak czerwony krawat dla pionierów szkolnych i niebieski dla tak zwanych „małych doboszy”. Uroczystości odbywały się według jednolitego scenariusza, pozostawiając niewiele miejsca na kreatywność zarówno w organizacji, jak i w programie.Po zmianie reżimu zmieniły się również święta szkolne. Poniżej autorki stawiają hipotezę, że w związku z nowymi wynikami badań z zakresu pedagogiki i psychologii dziecięcej oraz zmianami w dydaktyce przedmiotów, rozpoczął się nowy proces wprowadzania świąt szkolnych jako dni pamięci narodowej. Postawienie pytań badawczych, jak dokładnie wygląda to święto, jak dzieci czują się z tym programem, jak pedagodzy przekazują dzieciom znaczenie tego historycznego wydarzenia, jest empirycznym przypadkiem tego artykułu. W dalszej części artykułu najpierw zostanie przedstawione wprowadzenie na temat dni pamięci narodowej jako części kultury politycznej, za pomocą badania empirycznego, które nie jest reprezentatywne, ale autorki starają się pokazać zmiany, jakie w obchodach dni narodowych dokonały się w ostatnich dziesięcioleciach. Badania przeprowadzono w szkole podstawowej, a także sprawdzono wiedzę i świadomość uczniów na temat historycznego podłoża danego święta. Autorzy proponują zainicjowanie bardziej empirycznych sposobów uczenia się związanych ze szkolnymi dniami pamięci.
Źródło:
Acta Politica Polonica; 2020, 50, 2; 75-86
2451-0432
2719-4388
Pojawia się w:
Acta Politica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Co-generation and maintenance of ‘dialogic space’ by means of verbal-gestural involvement, with some pedagogical implications
Autorzy:
Puppel, Joanna
Puppel, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047952.pdf
Data publikacji:
2019-02-07
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
human condition
collective culture
dialogic culture
dialogic space
gestural involvement
intersubjectivity
Buber-Bakhtin Dialogic System (BBDS)
hard boundaries
soft boundaries
dialogic pedagogy
maximally malignant monstrous language virus
Opis:
We emphasize that ‘dialogic space’ is a precondition to the presence and maintenance of collective culture whose most conspicuous dimension is dialogic culture. We assume that dialogic culture constitutes the fullest dimension of humanity, and we highlight its role in a number of assumptions (1-8). Next, dialogic culture in terms of its properties is briefly discussed. We further assume that dialogic space in its verbal-non-verbal tanglements is of central significance in foreign language pedagogy and as such it should be present in foreign teaching/learning programs in order to help promote the positively-charged dialogue-oriented society of practice and at the same time exclude the proliferation of negatively-charged communications.
Źródło:
Scripta Neophilologica Posnaniensia; 2018, 18; 221-230
1509-4146
Pojawia się w:
Scripta Neophilologica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy istnieje sofizmat pedagogiczny? Recenzja książki Tomasza Olchanowskiego Kultura ponowoczesna w perspektywach antropologii politeistycznej. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku, Białystok 2019, ss. 241
Is there a pedagogical sophism? Review of the book by Tomasz Olchanowski Postmodern culture in the perspectives of polytheistic anthropology. University of Bialystok Publishing House, Bialystok 2019, p. 241
Autorzy:
Zieliński, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2103784.pdf
Data publikacji:
2020-11-13
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
Tematy:
kultura ponowoczesna
edukacja ponowoczesna
antropologia politeistyczna
pedagogika humanistyczna
postmodern culture
postmodern education
polytheistic anthropology
humanistic pedagogy
Opis:
Praca stanowi szkice dotyczące kultury, w tym edukacji ponowoczesnej w ujęciu antropologii politeistycznej. Perspektywa ta umożliwiła Tomaszowi Olchanowskiemu stworzenie spójnego dzieła odwołującego do mitologii greckiej i idei innych, pozaeuropejskich systemów filozoficzno-religijnych oraz na osobiste percepcje węzłowych problemów kultury ponowoczesnej, zwłaszcza w naszym kraju. Zdaniem autora nie głos większości, ale mniejszości, czasem odszczepieńców, pustelników i dzieci, może okazać się tym właściwym w takiej analizie. Dzieło wskazuje na potrzebę ponownej hermeneutyki twórczości starożytnych greckich filozofów oraz na ponowną interpretację dzieł stanowiących klasykę filozofii Zachodu i innych kultur. Praca to przemyślane dzieło i wkład w rozwój nauk społecznych i humanistycznych w Polsce, zarówno pedagogiki kultury i głębi, jak i kulturoznawstwa europejskiego, dalekowschodniego i innych kultur, a swą bogatą zawartością i prezentowanymi rezultatami dociekań Autora udowadnia potrzebę prowadzenia badań interdyscyplinarnych właśnie w tych dyscyplinach.
The work is sketches about culture, including post-modern education in terms of polytheistic anthropology. This perspective enabled Tomasz Olchanowski to create a coherent work referring to Greek mythology and the ideas of other, non-European philosophical and religious systems, as well as personal perceptions of the knot problems of post-modern culture, especially in our country. According to the author, it may not be the voice of the majority, but of the minority, sometimes of dissenters, hermits and children, that may be appropriate in such an analysis. The work indicates the need for a renewed hermeneutics of the work of ancient Greek philosophers and for a re-interpretation of works that are classics of Western philosophy and other cultures. The work is a thoughtful work and contribution to the development of social sciences and humanities in Poland, both pedagogy of culture and depth as well as European cultural studies, Far East and other cultures, and with its rich content and presented results of the author's investigations proves the need for interdisciplinary research in these disciplines.
Źródło:
Studia z Teorii Wychowania; 2020, XI(3 (32)); 175-189
2083-0998
2719-4078
Pojawia się w:
Studia z Teorii Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Digital Culture and Social Media versus the Traditional Education
Autorzy:
Poshka, Agim
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/628056.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:
Digital Culture, Social media, public pedagogy, Facebook, Twitter, non- -traditional methodology
Opis:
This article aims to refl ect on the increasing momentum that social media have in the everyday life our students and to investigate the uniqueness that this media offers to the process of education. The study investigates the benefi ts that Facebook and Twitter have as the leading technologically mediated spaces and its application to the learning habitat of the learner in the public pedagogy. The article refl ects on the opportunities that social media offers in order to avoid the self-created intellectual chamber by allowing educators to share and challenge ideas and concepts through the so called non-traditional “great spare time revolution”.
Źródło:
Journal of Education Culture and Society; 2014, 5, 1; 201-205
2081-1640
Pojawia się w:
Journal of Education Culture and Society
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dimensions of Multicultural Education and Their Implications for Primary School Foreign Language Teaching
Autorzy:
Król, Werona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/507127.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
multicultural education
foreign language teaching
primary school
dimensions of multicultural education
content integration
knowledge construction process
prejudice reduction
equity pedagogy
empowering school culture and social structure
Opis:
In the context of contemporary reality, the issue of multicultural education is becoming more and more popular. Therefore, the purpose of the article is two-fold: to discuss Banks’ vve dimensions of multicultural education and to share some ideas on how these dimensions are or can be used to assist teachers in integrating multicultural content into their primary foreign language classrooms. Moreover, one section of the paper is devoted to the vgure of Professor James. A Banks, who is widely regarded as a founder of multicultural education. Moreover, the professor’s own rewections on the dimensions of interest expressed in the interview conducted by Tucker in 1998 are presented. Finally, having recognised the importance of early multicultural education, the author of the article concludes that primary foreign language teachers should not hesitate and encourages them to start preparing their students to become unbiased global citizens.
Źródło:
Journal of Preschool and Elementary School Education; 2013, 3; 47-60
2084-7998
Pojawia się w:
Journal of Preschool and Elementary School Education
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
E-learning w świetle poglądów polskich przedstawicieli pedagogiki kultury
E-learning in the context of the pedagogy of culture
Autorzy:
Sasin, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/426261.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Szkoła Główna Handlowa w Warszawie
Tematy:
e-learning
pedagogy of culture
distance learning
pedagogical thought
pedagogical humanism
Opis:
E-learning used to be characterized as the future of education. Now it becomes education’s present. It creates many new possibilities, but there appear new problems along with them. When looking for the best contemporary formula for distance learning, it is worth to refer to the pedagogy of culture. It influenced European pedagogical thought in the first half of 20th century, in Poland its height fell on the second half of the 20th century. Pedagogy of culture is a kind of pedagogical humanism, deeply rooted in European philosophical thought. In this context a man is a cultural person, that experiences and creates new values. The basis of education should be the contact with goods of culture, interiorization, creating new ideas and shaping personality. These ideals should light up the issues of distance learning, help formulate its long-term goals and plan how to shape students’ personality. Human values should be recognized the most important and basic, regardless of the form of learning.
Źródło:
e-mentor. Czasopismo naukowe Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie; 2013, 3 (50); 52-55
1731-6758
1731-7428
Pojawia się w:
e-mentor. Czasopismo naukowe Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Edukacja jako tworzenie i podtrzymywanie kultury nadziei
Education and the culture of hope
Autorzy:
Sławek, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16538876.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Komitet Nauk Pedagogicznych PAN
Tematy:
kultura nadziei
pedagogika sytuacjonistyczna
filozofia edukacji
culture of hope
situationist pedagogy
philosophy of education
Opis:
Odróżniając “nadzieję” od “oczekiwań”, staramy się wypracować naszą drogę ku modelowi edukacji, która byłaby nie tylko zestawem procedur pozwalających uczniom uzyskać fakty i dane do zaimplementowania w zdolnościach technicznych i praktycznych, ale która jednocześnie umożliwiałaby im krytyczną refleksję nad jakością życia w ponowoczesnych warunkach zorientowanej rynkowo globalizacji. Taka edukacja, którą nazywamy „sytuacjonistyczną”, nie ma na celu nauczenia ucznia jak dostosować się do wymagać świata, ale (zgodnie z ujęciem Guy Deborda i jego filozofii i praktyki sytuacjonistycznej) jak praktykować wolność w celu zmieniania świata, by uczynić go bardziej otwartym na rozwój ludzkiej indywidualności. To implikuje przebudzenie na wszelkie komplikacje współczesnego świata, ale także wytycza ścieżkę do kultury nadziei, która zgodnie z ujęciem Ernsta Blocha, jest najbardziej ludzkim z wszystkich mentalnych doznań oraz pozwala usytuować się wobec najdalszych horyzontów przyszłości – czyli najbardziej przejmujących kwestii w obecnej sytuacji – tworząc szansę na rozwój kultury gościnności.
Distinguishing between “hope” and “expectations”, we are trying to work our way towards a model of education which would not be merely a set of procedures allowing students to acquire facts and data to implement them in technical, practical skills, but which would simultaneously allow them to critically reflect upon the quality of life under the late-modern circumstances of the market dominated globalization. Such an education, which we call “situationist”, aims not at teaching the student how to adjust to the demands of the world but (in the wake of Guy Debord and his situationist urban practices) how to exercise her liberty on behalf of changing the world so as to make it more open to the development of human individuality. This implies an awakening to all the complications of the present world, but also paves the way for the culture of hope which, according to Ernst Bloch, is the most human of all mental feelings and is able to refer us to the furthest horizons of the future thus – a most poignant issue in the contemporary situation – creating a chance for the development of the culture of hospitality.
Źródło:
Rocznik Pedagogiczny; 2017, 40; 9-24
0137-9585
Pojawia się w:
Rocznik Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Edukacyjne inspiracje oraz treści humanistyczne zawarte w reportażach Ryszarda Kapuścińskiego
Autorzy:
Aleksandra, Śladowska,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/892323.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
culture
values
literature
dialogue
Kapuściński
culture pedagogy
Opis:
The text focuses on such issues as culture, literature, art, values. It refers to the relation between pedagogy of culture and literature, but first of all the hero of this text is a reporter, writer Ryszard Kapuściński. In this essay I want to show how the author’s statements contribute to the achievement of the objectives underlying the pedagogy of culture. The statement is an attempt of identifying the pedagogical potential inherent in contemporary literature, pointing to the relationship between literature and education.
Źródło:
Kwartalnik Pedagogiczny; 2015, 60(1 (235)); 53-60
0023-5938
Pojawia się w:
Kwartalnik Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 61

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies