Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "culture of speech" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-12 z 12
    Tytuł:
    Религиозная лексика на страницах российских СМИ и проблемы культуры речи
    Religious vocabulary in Russian papers and the problem of linguistic correctness
    Leksyka religijna w prasie rosyjskiej a problem poprawności języka
    Autorzy:
    Maximovitch, Evguenia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2124278.pdf
    Data publikacji:
    2012-12-30
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    leksyka religijna
    prasa rosyjska
    znaczenie przenośne
    kultura języka
    religious vocabulary
    Russian papers
    figurative meaning
    culture of speech
    Opis:
    W ostatnich czasach leksyka religijna często trafia na strony współczesnych rosyjskich gazet i czasopism. Autorzy tekstów publicystycznych używają tej leksyki w celu wyrażenia określonego efektu, ekspresji, kolorytu. Dzięki temu biblizmy często uzyskują nowe przenośne znaczenie, nie mające nic wspólnego ze swym znaczeniem pierwotnym. One właśnie stają się źródłem ironii oraz negatywnej oceny postaci albo opisywanej sytuacji. Taki proces zniekształceń leksyki religijnej świadczy o upadku kultury w mowie Rosjan i obniżeniu poziomu stylu wysokiego w języku rosyjskim.
    In recent times religious vocabulary often appears in contemporary Russian newspapers and magazines. Text writers use this vocabulary to achieve a special effect, for emphasis or color. Biblical phrases achieve new metaphorical meaning that has nothing to do with original words. They just become a source of irony, a negative assessment of the person or the situation described. The above process shows cultural decline in Russian speech and writing.
    Źródło:
    Białostockie Archiwum Językowe; 2012, 12; 133-142
    1641-6961
    Pojawia się w:
    Białostockie Archiwum Językowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Стилистика в свете типов речевой культуры
    Autorzy:
    Сиротинина, Ольга O.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1925911.pdf
    Data publikacji:
    2005
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski
    Tematy:
    stylistics
    functional stylistics
    literaiy stylistics
    practical stylistics
    types of speech culture
    speech culture markers
    Opis:
    The рарег is focused оп different aspects of the соггеlatioп between stylistics аnd types of speech сulture. It is argued that апу kind of stylistics studies оnlу the highest type of speech culture common to people who have a perfect command of all language varieties. In other words, stylistics always deals exclusively with the accepted model of good speech. The first part of the paper concentrates on the essence of three branches of stylistics: functional stylistics, literary stylistics, and practical stylistics. Functional stylistics studies functional differentiation of standard language (the Russian equivalent of the English term standard language is numepamypmrn язык). Practical stylistics is aimed at choosing the best synonym.Literary stylistics analyses fictional texts whose authors make a maximum use of language resources. Only people of the fully functional type of speech culture can cope with the above-mentioned tasks.The second part of the paper is devoted to a study of the peculiarities of speech culture markers manifestation in different language varieties. A close analysis of extensive factual data has led the author to the conclusion that speech culture markers are most active in public and fiction discourse and least active in standardized documents and casual everyday conversation.
    Źródło:
    Stylistyka; 2005, 14; 209-218
    1230-2287
    2545-1669
    Pojawia się w:
    Stylistyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Об изучении коммуникативных ценностей в новейших дискурсивных сферах (на материале русского языка)
    A bout studying the com m unicative values in neoteric discursive spheres (based on Russian)
    Autorzy:
    ДЕМЕНТЬЕВ, ВАДИМ B
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/615115.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski
    Tematy:
    communicative values of Russian culture
    category of personality
    new and newest areas of Russian speech
    Opis:
    Communicative value is formed by the essential principles of nalional culture communi cative category that regularly and naturally manifests itself in language and speech sys tem (a system of language assessment, lexical categories, and the rules of specific speech genres, etc.) in the text and generał cognitive relationship with the world (cul- tural aspects o f the assessment of (he picture o f the word). In the study, selected areas and forms of communication are due to the category of personality, and its linguistic and communicative phenomenon. The communicative values in new and newest areas of Russian speech are analyzed: in the “post-perestroika” Russian press (1992-2012), Russian political discourse (for ma! and informal), the Internet communication (encyclopedias, Online forums), as well as in Russian art literaturę of XIX-XX centuries (and cinema). Ali these areas háve not yet been the subject of linguistic research in tenns of communicative values within the same system of theoretical concepts and techniques, although the relevance of such a study in modem Russian studies is certain: on the one hand, the Russian culture in generał is highly communicative, as evidenced by many of its key concepts - dusha ‘soul’, pravda ‘truth’, spravedlivost’ ‘justice’, and iskrennosť ‘sincerity’. About the “deep confessionalness” of Russian dialogue, wrote the great Russian philosopher M.M.Bakhtin. On the other hand, these new and newest spheres of Russian communica tion are highly relevant to the overall communicative space of modem Russia, and or- ganize its structural and substantive rules, pattems, categories, values - in many ways defining part of it. Communication o f people in these areas, in most cases, can only be described as, on the one hand, in high degree socially and personálly meaningful, infor- mative and emotionally rich, has the undoubted tendency for expansion in terms of speed, interactivity, quality o f feedback. On the other hand, this communication has not yet completed its finał formation in its basie forms and genres, and is often character- ized by severe disharmony and conflicts.
    Źródło:
    Stylistyka; 2014, 23; 49-70
    1230-2287
    2545-1669
    Pojawia się w:
    Stylistyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Political correctness as an object of investigation
    Autorzy:
    Mishchenko, Daria
    Baranova, Svitlana
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/29519760.pdf
    Data publikacji:
    2023-09-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    Behavior
    cross-cultural
    barriers
    euphemism
    social reason
    offensive
    language
    community
    culture
    freedom of speech
    Opis:
    The terms political correctness or PC were not used until the late 1970s. According to James Wilson (1995), a judge in Georgia, in 1973 the US Supreme Court first mentioned the term “politically correct”. Thus, the doctrine of political correctness was based on the concept of “neutral language”. It is this language, free from expressions that offend the feelings and dignity of the person, violate his human rights, must oppose hate speech (Phumsiri N., 2018). The relevance of the work is due to the interest of studying the political correctness in the modern dimension, which is explained by the growing interest in society and spread in the media. Political correctness (PC) – a term that describes the style of behavior, speech, lifestyle, preferences, but at the same time does not violate the personal boundaries of people in religious, racial, political, cultural fields (Stephen Richer, Lorna Weir, 1995). Political correctness is a kind of voluntary social code of conduct, which provides for the inadmissibility of humiliating mentions of physical or mental disabilities of third parties, about their racial, religious or national affiliation, observance of gender equality in public and private life. The term “political correctness” began to be widely used only in the 80s of the 20th centuries. It was then that conservatives from American universities began to use it to denote social movements that advocated the establishment of codes of conduct that would exclude manifestations of racism, sexism, homophobia or other unacceptable forms of behavior. Politically correct terms are a special group of neologisms that are deliberately created by native speakers to replace lexical units that, for one or another political or social reason, begin to be perceived as derogatory. A number of researchers consider political correctness as one of the manifestations of euphemism, as an integral component of its linguistic aspect (Anna Monashnenko, Svitlana Amelina, Vasyl Shynkaruk, 2021). They consider euphemisms and politically correct units as identical concepts: euphemism is one of the most effective means of expressing politically correct vocabulary.
    Źródło:
    Pomiędzy. Polsko-Ukraińskie Studia Interdyscyplinarne; 2023, 10(3); 25-31
    2543-9227
    Pojawia się w:
    Pomiędzy. Polsko-Ukraińskie Studia Interdyscyplinarne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Речевая память” языка и спонтанная рекурсия стилистической нормы
    “Speech memory” and spontaneous recurrence of the stylistic norm
    Autorzy:
    Северская, Ольга
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/615305.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski
    Tematy:
    recurrence of stylistic norm
    language culture
    corpus analysis
    space and time
    speech memory
    older and younger norms
    language cultyre
    “speech memory”
    “older” and “younger” norms
    Opis:
    The article documents cases of grammatical, phonetic and lexical “irregularities” occurring in modern Russian. The conclusions are based on analysis of the National Corpus of the Russian Language and internet queries. The author pays special attention to phrases indicating time relations: “for some time” / “after what time”. It is noted that there is an “older” and “younger” standard for using collocations with the lexeme „time” and prepositions, and the change in the norm resulted from the transition from treating space-time as an abstract, uniform chronotope to the idea of time as a discrete quantity, i.e. certain fragmented, countable sections (century, year, month, day, hour, minute, second). Research has shown that discrete forms denoting time began to dominate from the mid-nineteenth century, which is related to the changes in the image of the world taking place at that time. The old ways of speaking about time, however, still appear in modern Russian. The article shows that other lexical and inflectional archaisms (e.g. short forms of adjectives) are also returning to modern speech. This can be considered a manifestation of social linguistic memory, which involves having the ability to recall and use old forms or meanings, according to norms that used to be applied in the past. The author proposes that this phenomenon be called “spontaneous recurrence of the norm”. It is claimed that such recurrence of the old norm may be caused either by speakers’ ignorance of the current norm or by their desire for a “retro” style that results from fashion or manners. It could also be a manifestation of “language refreshment” through the activation of speech memory, or retrieving former forms and old standards out of the “subconscious” of language users.
    Źródło:
    Stylistyka; 2019, 28; 41-52
    1230-2287
    2545-1669
    Pojawia się w:
    Stylistyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Krytyczna teoria rasy (Critical Race Theory) i obecność koncepcji rasy w kontekscie przeszłych i bieżących amerykańskich dyskusji edukacyjnych
    Critical Race Theory and the Presence of Concept of Race in the Past and Current Educational Debates in the United States
    Autorzy:
    Drozdowicz, Jarema
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/645006.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    race
    racism
    Critical
    Race Theory
    Culture
    education
    American studies
    Gates
    controversy
    Brown vs. Board of Education
    hate speech
    difference
    Williams-Bolar controversy
    Opis:
    The concept of race seems to be, despite the efforts of various political movements of 1960’s still present in the public life and education in the Unites States. Contemporary educational debates in America in most cases tackle this problem through the lenses of a specific research approach which takes the concept of race as granted, when examining social relations in the American society. This approach, generally called Critical Race Theory (CRT) had been established in the late 1980’s, but its theoretical, methodological and political roots go back to the decade of the Vietnam War and the assassination of Martin Luther King or even further. This paper makes an attempt to deliver a closer look at the CRT and to highlight its most important assumptions and forms of political actions undertaken within the common frame of the racial concept. The Boasian tradition in the American way of conceptualization of race is an important factor in this debate. The past and present educational debates in the USA prove the fact that the idea of race is undergoing nowadays an intensive shift from its biological basis towards economic and social differences making the new conflicts even more visible in the American political landscape today.
    Źródło:
    Kultura-Społeczeństwo-Edukacja; 2012, 1; 65-80
    2300-0422
    Pojawia się w:
    Kultura-Społeczeństwo-Edukacja
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Idea działającego słowa w tekstach polskich zamówień
    THE IDEA OF THE ACTING WORD IN POLISH MAGIO SPELLS
    Autorzy:
    Niebrzegowska-Bartmińska, Stanisława
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/611664.pdf
    Data publikacji:
    2001
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    speech-based culture
    word as an acting agent (a performative word)
    spells
    texts of magic
    kultura ustna
    słowo działające (słowo sprawcze)
    zamówienia
    tekst magiczny
    Opis:
    Człowiek współczesny, uformowany w kręgu pisma i druku, nie myśli o słowach w kategoriach zdarzeń. Słowa przypominają mu raczej rzeczy, które nie są działaniem, są czymś martwym. Inaczej jest w tradycyjnej kulturze ustnej, w której słowo ma zdolność dokonywania zmian w świecie, jest słowem działającym, słowem sprawczym. Taki status ma słowo w zamówieniu. W tekście magicznym jest ono nie tyle odpowiednikiem myśli, co sposobem działania, zdarzeniem.
    Contemporary humans, conditioned by the omnipresence of writing and print, do not conceive of words in terms of events. Rather, words are seen as inanimate objects. It is different, though, in the traditional speech-based culture, in which a word, as an acting agent, can effect changes in the world. Such is the status of a word in magic spells. In texts of magic, a word is not a correlative of an idea but a way of acting, an event.
    Źródło:
    Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury; 2001, 13; 101-115
    0860-8032
    Pojawia się w:
    Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    “Cultural” hate speech and the fall of Yugoslavia – discourse analysis of the selected aspects
    „Kulturowa” mowa nienawiści i upadek Jugosławii – wybrane aspekty analizy dyskursu
    Autorzy:
    PILARSKA, JUSTYNA
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/556212.pdf
    Data publikacji:
    2017-06-01
    Wydawca:
    Uniwersytet Wrocławski. Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych. Instytut Pedagogiki. Zakład Edukacji Międzykulturowej i Badań nad Wsparciem Społecznym.
    Tematy:
    Fall of Yugoslavia
    hate speech
    discourse analysis
    culture
    nationalistic propaganda in Serbia nationalistic propaganda in Croatia
    rozpad Jugosławii
    mowa nienawiści
    analiza dyskursu
    kultura
    propaganda nacjonalistyczna w Serbii propaganda nacjonalistyczna w Chorwacji
    Opis:
    This article tackles the issue of written and spoken propaganda in Serbian and Croatian realms of culture and media proceeding the fall of Yugoslavia at the beginning of the 1990s. It makes two pieces of writing a point of departure for further analysis, i.e. Dubravka Ugrešić’s “The Culture of Lies”, and Ivan Čolović’s “The Balkans: The Terror of Culture: Essays in Political Anthropology”. By so, the article attempts to reveal the banality and brutality of nationalism and the way that nationalistic ideology permeated science, culture and media, involving the conformity of intellectuals, propaganda and censorship, followed by the strategies of human manipulation. The subject of analysis embraces the use of the Serbian and Croatian state-run mass media, anthropological discourse and other written forms of deconstruction of the social order, shortly before and following the fall of Yugoslavia.
    Artykuł porusza temat (nacjonalistycznej) propagandy reprezentantów świata kultury w Serbii i Chorwacji u schyłku istnienia Socjalistycznej Federacyjnej Republiki Jugosławii, a więc na początku lat 90. XX wieku. Punktem wyjścia dla dalszej analizy autorka uczyniła zbiór esejów Dubravki Ugrešić „Kultura kłamstwa (eseje antypolityczne)”, oraz zbiór tekstów Ivan Čolovicia „Bałkany – terror kultury”. Poprzez analizę prowadzonego w mediach (w słowie i piśmie) dyskursu, zrekonstruowana została brutalność, a zarazem banalność retoryki nacjonalizmu, a także sposób, w jaki ideologia nacjonalistyczna przeniknęła do nauki, kultury i mediów, angażując konformistyczne postawy intelektualistów, propagandę, cenzurę oraz pozostałe strategie manipulacji innymi. Przedmiot analizy obejmuje dyskurs medialny w byłej republice Serbii i Chorwacji, dyskurs nauki (szeroko pojętej humanistyki), oraz innych pisemnych form dekonstrukcji ładu społecznego przed rozpadem Jugosławii.
    Źródło:
    Multicultural Studies; 2017, 1; 55-71
    2451-2877
    Pojawia się w:
    Multicultural Studies
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kultura żywego słowa w instytucjach medialnych: diagnoza poziomu świadomości językowej dziennikarzy
    The art of elocution in media institutions: A diagnosis of the level of language awareness among Polish journalists
    Autorzy:
    Tadeusz-Ciesielczyk, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/954387.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Katedra Italianistyki. Polskie Towarzystwo Retoryczne
    Tematy:
    świadomość językowa
    kultura żywego słowa
    technika mowy
    mowa ciała
    emisja głosu
    wystąpienia publiczne dziennikarstwo
    media
    edukacja
    language awareness
    culture of the spoken word
    speech technique
    body language
    voice production
    public speeches
    journalism
    education
    Opis:
    Niniejsza praca jest próbą udzielenia odpowiedzi na pytanie o aktualny stan świadomości językowej profesjonalnych dziennikarzy, a także o wpływ tej wiedzy na kulturę żywego słowa w polskich instytucjach medialnych. W toku badań potwierdzono, iż świadomość językowa diagnozowanych grup jest na raczej niskim poziomie. Uzyskane wyniki ukazują istotny problem w rozwijającym się aktualnie świecie mediów. W swojej pracy wskazuję również na aspekt edukacyjny, albowiem to właśnie na instytucjach medialnych ciąży szczególny obowiązek krzewienia kultury żywego słowa języka ojczystego oraz utrzymywania zasad poprawnej wymowy standardowej polszczyzny. Artykuł porusza zagadnienia, które są istotne przy badaniu poziomu świadomości językowej w aspekcie kultury żywego słowa: omówienie zasad poprawności w wymowie i konstrukcji wypowiedzi, komunikacji międzyludzkiej, mowy ciała, czy emisji głosu.
    The aim of this study was to address the question of the current state of language awareness of professional journalists, as well as the impact of this state on the culture of the spoken word in the Polish media institutions. The study confi rmed that the language awareness of the aforementioned diagnosed groups is relatively low. The results obtained show a significant problem in the currently evolving media context. This study also highlights the educational aspect as it is the duty of media institutions to promote the culture of the spoken word of the native tongue. This study covers issues that are relevant when diagnosing the levels of language awareness in terms of the culture of the spoken word. The article contains a discussion on the principles of correct Polish pronunciation and composition, interpersonal communication, body language, or voice production in speech.
    Źródło:
    Res Rhetorica; 2016, 3, 3; 44-54
    2392-3113
    Pojawia się w:
    Res Rhetorica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Głos w muzykoterapii
    Voice and Music Therapy
    Autorzy:
    Burczyk, Irena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/478611.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    głos
    mowa dźwiękowa
    muzykoterapia skoncentrowana na kulturze
    muzykoterapia podnosząca jakość życia
    głos nośnikiem komunikatu
    voice
    speech sound
    music therapy focuses on culture
    music improving the quality of life
    the voice carrier currently
    Opis:
    Artykuł podejmuje zagadnienie głosu na tle walorów terapeutycznych. Omawia różne jego aspekty od wieku prenatalnego w kontekście odbiorcy i nadawcy transponującego komunikaty i informacje jednym kanałem zmysłowym na drugi oraz ekspresji jako nadawcy. Wśród poruszanej problematyki kilka refleksji poświęcam oddechowi bezfonacyjnemu i z fonacją, ćwiczeniom logorytmicznym, roli śpiewu i mowy dźwiękowej. Zwracam uwagę na rolę, funkcje i wykorzystanie repertuaru wokalnego – pieśni ludowej funkcjonującej w środowisku niosącej przesłanie katartyczne, świadczące jednocześnie o tożsamości. Całość podsumowuje znaczenie użycia głosu i wykorzystania z odwołaniem do koncepcji muzykoterapeutycznej jako podnoszącej jakość życia i skoncentrowanej na kulturze. Celem analizy teoretycznej ujętej w tekście jest przedstawienie problematyki głosu w muzykoterapii. Deskrypcja, komparatystyka oraz interpretacja umożliwiły prześledzenie i zasygnalizowanie poruszanego zagadnienia. Kwerenda źródeł pozwoliła na analizę poszczególnych koncepcji muzykoterapeutycznych w aspekcie funkcjonowania w nich głosu. Najczęściej w koncepcjach funkcjonuje muzyka jako pojęcie ogólne bez uszczegółowienia miejsca i roli głosu. Rozważania na temat głosu jako zjawiska dźwiękowego oraz kolejne jego odsłony od mowy dźwiękowej i śpiewu jako rodzaju komunikowania ze strony nadawcy i odbiorcy pozwoliły na ujęcie go przez pryzmat elementów terapeutycznych. Pojawia się on jedynie w meloterapii, czyli w jednej z odmian koncepcji muzykoterapeutycznych polegających na śpiewaniu, jednak tu wysuwa się na plan pierwszy czynnik narracyjny będący formą terapii.
    The article deals with the issue of the voice as compared to therapeutic qualities. It discusses various aspects of the prenatal age in the context of the recipient and sender transposing messages and information through one sensory channel to another, as well as their expression by a sender. Among the discussed issues, a few thoughts are devoted to breathing with and without phonation, to rhythmic speech exercises and to the role of singing and sound speech. I draw attention to the role, functions and use of vocal repertoire – folk songs functioning in the environment which carry a cathartic message and are proof of identity at the same time. The conclusion of the article sums up the importance of the voice and using it based on the concept of music therapy as the one which improves the quality of life and is focused on culture. The aim of the theoretical analysis presented in the following article is to discuss the issue of the voice in music therapy. Description, comparative studies and interpretation have made it possible to trace and signal the discussed issues. Furthermore, the query of sources allowed for the analysis of particular music therapy concepts in terms of the voice’s functioning within them. Most often in the source literature, music functions as a general concept without specifying the place and role of voice. Reflections on the voice as a sound phenomenon and its subsequent differences from the sound speech and singing as a form of communication on the part of the sender and recipient allowed the study of the concept from the perspective of therapeutic elements. The concept of voice appears only in melotherapy that is, in one of the types of the concept of music therapy involving singing, yet it also comes to the fore here as a narrative factor which is a form of therapy.
    Źródło:
    Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce; 2016, 11, 3(41); 225-238
    1896-2327
    Pojawia się w:
    Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Питальне висловлення як компонент народнопісенного дискурсу: лінгвокульторологічний аспект
    Interrogative speech as a component of folk song discourse: linguo-cultural aspect
    Autorzy:
    Шабат-Савка (Shabat-Savka), Світлана (Svitlana)
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2177700.pdf
    Data publikacji:
    2022-09-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    лінгвокульторологія
    народнопісенний дискурс
    питальне речення / висловлення
    інтенція запиту
    питальні компоненти
    діалогійність
    жанри народної пісні
    функція
    експресивність
    синтаксис
    linguo-culture studies
    folk song discourse
    interrogative sentence / speech
    query intention
    interrogative components
    dialogic nature
    genres of folk song
    function
    expressiveness
    syntax
    Opis:
    The linguo-cultural approach in the poly-paradigmatic scope of modern linguistics determines the appearance of scientific studies on multilevel language units as ethnomarked resources that express national culture and mentality in the folk literary texts, folklore, parables. In this aspect, Ukrainian folk songs stand out due to the high poeticism, expressiveness, imagery and lyricism created by syntactic constructions. This article, in particular, analyzes interrogative constructions as meaningful components of folk song discourse that affect mental spheres of the language personality and mark the national-linguistic worldview of the Ukrainian speaker. Drawing upon the research material the author defined communicative-intentional content of interrogative statements, characterized the models-realization of query intentions, which, as evidenced by the created source data, verbalize, on the one hand, multidirectional interrogative components (pronouns and adverbs) that embody explanatory intentions aimed at cognitive process-search, and on the other hand, interrogative particles that actualize emotional and evaluative semantics (doubts, assumptions, surprise, reproach, laughter, resentment, etc.) in the folk song discourse. By using the relevant linguistic methodology, it became possible to present the addresser-addressee continuum of song communication (mother – son, father – daughter, husband – wife, brother – sister, etc.), which emphasizes the important role of interrogative constructions in dialogic speech, in creating naturalness and dynamics of the song, as well as in the expression of primary and secondary interrogative functions. A detailed study of various genres of songs (Christmas carols, spring songs, bathing songs, baptismal songs, lullabies, family-household songs, social-household songs, etc.) enabled us to determine the functional potential of interrogative constructions aimed at expressiveness, emotionality and evaluation. It is also focused on the major and minor key of the song, highlighting deep sensuality and poeticism of man as a representative of Ukrainian culture and linguo-mentality.
    Лінгвокультурологічний підхід у поліпарадигмальному просторі сучасного мовознавства детермінує появу наукових студій, присвячених аналізові різнорівневих мовних одиниць як етномаркованих ресурсів, що виражають національну культуру та ментальність у текстах народної творчості, у фольклорі, пареміях. У цьому аспекті вирізняються українські народні пісні, високу поетичність, експресивність, образність та ліризм яких створюють синтаксичні конструкції. Зокрема у статті проаналізовано питальні конструкції як посутні компоненти народнопісенного дискурсу, що заторкують ментальні сфери мовної особистості й маркують національно-мовний світогляд мовця-українця. На багатому фактичному матеріалі визначено комунікативно-інтенційний зміст питальних висловлень, схарактеризовано моделі-реалізації інтенцій запиту, які, як засвідчує створена джерельна база, вербалізують, з одного боку, різноспрямовані питальні компоненти (займенники й прислівники), що вербалізують зʼясувальні інтенції, спрямовані на розвиток когнітивного процесу-пошуку, а з іншого боку, питальні частки, що актуалізують у народнопісенному дискурсі емоційно-оцінну семантику (сумнів, припущення, здивування, докір, сміх, образу тощо). З використанням релевантної лінгвометодології представлено адресантно-адресатний континуум пісенної комунікації (мати – син, батько – донька, чоловік – дружина, брат – сестра та ін.), що підкреслює важливу роль питальних конструкцій у реалізації діалогійності, у створенні природності й динамічності пісні, у вираженні первинних та вторинних функцій питальності. Докладне вивчення різножанрових пісень (колядок і щедрівок, веснянок, коломийок, пісень купальських, хрестинних, колискових, родинно-побутових, соціально-побутових та ін.) вможливило визначення функційного потенціалу питальних конструкцій, спрямованого на вираження експресивності, емоційності та оцінки, на увиразнення мажорної чи мінорної тональності пісні, на вияскравлення глибинної чуттєвості та поетичності людини як репрезентанта української культури та лінгвоментальності.
    Źródło:
    Pomiędzy. Polonistyczno-Ukrainoznawcze Studia Naukowe; 2022, 6(3); 35-44
    2543-9227
    Pojawia się w:
    Pomiędzy. Polonistyczno-Ukrainoznawcze Studia Naukowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Організація освітнього простору в зарубіжних Монтессорі-школах
    Organization of Learning Environment in Foreign Montessori Schools
    Autorzy:
    Прибора, Тетяна
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/16539071.pdf
    Data publikacji:
    2022-06-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    М. Монтессорі
    Монтессорі-заклад
    освітній простір
    освітня програма
    зона практичного життя
    зона сенсорного розвитку
    зона мовленнєвого розвитку
    зона математичного розвитку
    космічна зона
    зона культури
    Maria Montessori
    Montessori school
    curriculum
    learning environment
    a practical life zone
    a zone of sensory development
    a speech learning zone
    a Math zone
    a cosmic zone
    a culture zone
    Opis:
    The article presents the look into Montessori schools whose aim is to provide care, development, upbringing and teaching of children from 8 weeks to 18 years old in correspondence with Maria Montessori’s theory and philosophy of education. In modern pedagogical literature there is no single distinct classification of Montessori schools though in Western European countries and the USA Montessori educational establishments are distinguished by the curriculum they use and the age of children studying there. Thus, there has been made an attempt to generalize and summarize their distinctive features and make up an age-curriculum Motnessori schools classification which includes: 1) infant schools, whose curriculum focuses on the holistic development of children from 8 weeks to 18 months old, 2) toddler schools aiming at sensory development of 18 to 36-month-old kids and their acquisition of practical life, language, Math and writing readiness skills, 3) primary schools for 3-to-6- year-olds with the curriculum in correspondence with all areas of formal curriculum, 4) elementary schools (6–11 y.o.) with multi-age school curriculum which contributes to social dynamics and facilitates pupils favorable inclusion in collective learning peculiar of this age group, develops their academic interest and curiosity and based on intellectual exercises supports their easy and natural transition to abstract thinking, 5) middle schools whose curriculum is specially composed to develop 11–14 years old children academically, socially and emotionally. More detailed attention is paid to the creation of learning environment in the early childhood and primary educational establishments. It is stated that the main aim of the created learning environment is to sustain and strengthen the child’s feeling of independence and form their motivation to seek knowledge. Having analyzed the work of modern foreign Montessori schools, it’s for the first time that three kinds of the learning environment have been distinguished among them school area developmental learning environment, in-school and classroom learning environments. As it has been found out, learning environment in modern Montessori schools is based on the initial rules of formation the “prepared” environment by Maria Montessori. It can be conditionally divided into zones which correspond with the chapters of curriculum for each age group taking into account children sensory development stage. These zones include a practical life zone, a zone of sensory development, a speech learning zone, a Math zone and a cosmic or culture zone. In each of them learning materials are easy to reach and ordered from the simplest to more complex so that the children could pick up the ones which satisfy their current needs.
    У статті досліджуються Монтесорі-заклади, які спрямовані на догляд, розвиток, виховання і навчання дітей від 8 тижнів до 18 років відповідно до положень педагогічної моделі М. Монтессорі. Подається класифікація Монессорі-закладів відповідно до освітніх програм: 1) іnfant – програма спрямована на холістичний розвиток дитини від 8 тижнів – 18 місяців; 2) toddler– в основі освітньої програми лежить сенсорне навчання, спрямоване на розвиток практичних, мовленнєвих, математичних навичок і навичок підготовки до письма дітей від 18 місяців – 36 місяців; 3) primary school – освітня програма для дітей 3–6 років, яка ґрунтується на всіх сферах офіційної навчальної програми: наука, математика, література, розвиток мови, практичні навички життя, музика, рух, мистецтво; 4) elementary school – мультивікова освітня програма сприяє спільному навчанню, притаманному для цієї вікової групи, і створює соціальну динаміку, яка підтримує зростання доброзичливої та інклюзивної спільноти учнів, виховує інтерес та допитливість, сприяє природньому переходу до абстрактного мислення і дозволяє дітям тренуватися на основі інтелектуальних вправ, необхідних для академічного поступового навчання учнів 6–11 років; 5) middle school – освітня програма, розроблена спеціально для розвитку академічних, соціальних та емоційних потреб дітей від 11–14 років. Детальна характерника приділяється організації освітнього простору тільки в двох із них: «Раннє дитинство» та «Початкова школа». Досліджено, що мета підготовленого освітнього простору полягає в підтриманні та зміцненні почуття самостійності дитини та формуванні мотивації прагнення до знань. Вперше на основі аналізу діяльності сучасних іноземних Монтессорі-закладів виділено три види освітнього простору в них: освітньо-розви- вальне зовнішньошкільне середовище закладу, внутрішньошкільне середовище закладу, освітньо-розвивальне середовище класу. З’ясовано, що у сучасних Монессорі-закладах освітній простір ґрунтується на правилах організації «підготовленого» середовища, запропонованих ще М. Монтессорі. Він умовно поділяється на зони, які відповідають розділам програми кожної вікової групи, враховуючи сенситивні періоди розвитку дитини: 1) зона практичного життя; 2) зона сенсорного розвитку; 3) зона мовленнєвого розвитку; 4) зона математичного розвитку; 4) космічна зона або зона культури. У кожній з цих зон навчальні матеріали легкодоступні і розташовані в послідовності від найпростіших до найскладніших, щоб вихованці могли вибрати матеріали, які відповідають їхнім потребам.
    Źródło:
    Viae Educationis; 2022, 2; 51-59
    2956-2856
    Pojawia się w:
    Viae Educationis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-12 z 12

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies