Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "cultural syncretism" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Desacralization of the iconographic message in religious pictures
    Przejawy profanizacji przekazu ikonograficznego na obrazku religijnym
    Autorzy:
    Jarkiewicz, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1039052.pdf
    Data publikacji:
    2018-10-01
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    Christian iconography
    religious image
    cultural syncretism
    modern religiousness
    ikonografia chrześcijańska
    obrazek religijny
    synkretyzm kulturowy
    religijność nowoczesna
    Opis:
    The transformations in modern religiousness are behind the phenomenon of prayer card desacralization. The traditional iconographic message is replaced by syncretic content. Artists freely combine Christological, Mariological or hagiographic themes with the world of Islam or Buddhism. The ideological layer is lost: faith is replaced by ideology and its derivatives. Feminist or pacifist inclinations are becoming popular. The axiological slope towards LGBT circles is increasing. Religious materiality loses its sacred dimension in favor of the cultural code, where secular content dominates and faith is completely marginalized.
    Przeobrażenia w religijności nowoczesnej stoją za zjawiskiem profanizacji obrazka religijnego. Tradycyjny przekaz ikonograficzny jest zastępowany przez synkretyczne treści. Artyści swobodnie łączą ze sobą wątki chrystologiczne, mariologiczne czy hagiologiczne z światem buddyzmu lub islamu. Zatraceniu ulega warstwa ideowa: wiarę zastępuje ideologia i jej pochodne. Modne stają się inklinacje feministyczne czy pacyfistyczne. Wzrasta nachylenie aksjologiczne w stronę środowiska LGBT. Materialności religijne tracą sakralny wymiar na rzecz kulturowego kodu, gdzie treści laickie dominują, a wiara jest zupełnie zmarginalizowana.
    Źródło:
    Perspektywy Kultury; 2018, 23, 4; 9-28
    2081-1446
    2719-8014
    Pojawia się w:
    Perspektywy Kultury
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kultura serbska w okresie panowania osmańskiego. Płaszczyzny adaptacji – płaszczyzny alienacji
    Autorzy:
    Dziadul, Paweł Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/953511.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Serbian culture, the Ottoman period, cultural impact, syncretism, minority
    kultura serbska, okres osmański, wpływ kulturowy, synkretyzm, mniejszość
    Opis:
    Artykuł dotyczy kultury serbskiej i jej różnych płaszczyzn w okresie osmańskim. Skoncentrowano się zwłaszcza na okresie początkowym panowania osmańskiego, w którym Imperium Osmańskie przejawiało specyficzny pragmatyczny stosunek do chrześcijańskich poddanych, absorbując ich lokalne praktyki i wzorce społeczno-kulturowe. Imperium Osmańskie adaptowało oraz włączało je we własne struktury feudalno-administracyjne i społeczno-polityczne, nawet jeśli były sprzeczne z islamem i prawem szariatu. Turcy osmańscy dążyli przede wszystkim do zachowania politycznej, kulturowej i społecznej ciągłości. W artykule skupiono się również na zjawisku kulturowego i religijnego synkretyzmu, który poddano analizie w relacji do zjawisk związanych z tendencjami antysynkretycznymi. Głównym zaś celem było ukazanie wpływu kultury serbskiej na proces konstruowania wspólnej multietnicznej, multikonfesyjnej i multijęzykowej kultury rozwijającej się w osmańskiej Rumelii.
    This work deals with Serbian culture and its various levels during the Ottoman period, especially from the second half of the 15th century till the first half of the 16th century. At that time, the Ottoman Empire had a specific pragmatic attitude towards its Christian subjects, absorbing their local practices, forms, cultural patterns. The Ottoman Empire adapted and incorporated them into its own feudal-administrative and politico-social structures, even if they were against Islam and sharia. The Ottoman Turks aimed at preserving cultural, political and social continuity. Moreover, this period was characterized with specific cultural and religious syncretism. However, this conception cannot be accepted without reservation and should be analyzed in relation to anti-syncretic tendencies. The main aim of our interest here is Serbian cultural influence on the process of construction of common, multi-ethnic, multi-confessional and multi-linguistic culture developed under the Ottomans in Rumelia.
    Źródło:
    Res Historica; 2016, 42
    2082-6060
    Pojawia się w:
    Res Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kultura serbska w okresie panowania osmańskiego. Płaszczyzny adaptacji – płaszczyzny alienacji
    Autorzy:
    Dziadul, Paweł Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/631452.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Serbian culture, the Ottoman period, cultural impact, syncretism, minority
    kultura serbska, okres osmański, wpływ kulturowy, synkretyzm, mniejszość
    Opis:
    Artykuł dotyczy kultury serbskiej i jej różnych płaszczyzn w okresie osmańskim. Skoncentrowano się zwłaszcza na okresie początkowym panowania osmańskiego, w którym Imperium Osmańskie przejawiało specyficzny pragmatyczny stosunek do chrześcijańskich poddanych, absorbując ich lokalne praktyki i wzorce społeczno-kulturowe. Imperium Osmańskie adaptowało oraz włączało je we własne struktury feudalno-administracyjne i społeczno-polityczne, nawet jeśli były sprzeczne z islamem i prawem szariatu. Turcy osmańscy dążyli przede wszystkim do zachowania politycznej, kulturowej i społecznej ciągłości. W artykule skupiono się również na zjawisku kulturowego i religijnego synkretyzmu, który poddano analizie w relacji do zjawisk związanych z tendencjami antysynkretycznymi. Głównym zaś celem było ukazanie wpływu kultury serbskiej na proces konstruowania wspólnej multietnicznej, multikonfesyjnej i multijęzykowej kultury rozwijającej się w osmańskiej Rumelii.
    Źródło:
    Res Historica; 2016, 42
    2082-6060
    Pojawia się w:
    Res Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kultura serbska w okresie panowania osmańskiego. Płaszczyzny adaptacji – płaszczyzny alienacji
    Autorzy:
    Dziadul, Paweł Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/631806.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Serbian culture, the Ottoman period, cultural impact, syncretism, minority
    kultura serbska, okres osmański, wpływ kulturowy, synkretyzm, mniejszość
    Opis:
    This work deals with Serbian culture and its various levels during the Ottoman period, especially from the second half of the 15th century till the first half of the 16th century. At that time, the Ottoman Empire had a specific pragmatic attitude towards its Christian subjects, absorbing their local practices, forms, cultural patterns. The Ottoman Empire adapted and incorporated them into its own feudal-administrative and politico-social structures, even if they were against Islam and sharia. The Ottoman Turks aimed at preserving cultural, political and social continuity. Moreover, this period was characterized with specific cultural and religious syncretism. However, this conception cannot be accepted without reservation and should be analyzed in relation to anti-syncretic tendencies. The main aim of our interest here is Serbian cultural influence on the process of construction of common, multi-ethnic, multi-confessional and multi-linguistic culture developed under the Ottomans in Rumelia.
    Artykuł dotyczy kultury serbskiej i jej różnych płaszczyzn w okresie osmańskim. Skoncentrowano się zwłaszcza na okresie początkowym panowania osmańskiego, w którym Imperium Osmańskie przejawiało specyficzny pragmatyczny stosunek do chrześcijańskich poddanych, absorbując ich lokalne praktyki i wzorce społeczno-kulturowe. Imperium Osmańskie adaptowało oraz włączało je we własne struktury feudalno-administracyjne i społeczno-polityczne, nawet jeśli były sprzeczne z islamem i prawem szariatu. Turcy osmańscy dążyli przede wszystkim do zachowania politycznej, kulturowej i społecznej ciągłości. W artykule skupiono się również na zjawisku kulturowego i religijnego synkretyzmu, który poddano analizie w relacji do zjawisk związanych z tendencjami antysynkretycznymi. Głównym zaś celem było ukazanie wpływu kultury serbskiej na proces konstruowania wspólnej multietnicznej, multikonfesyjnej i multijęzykowej kultury rozwijającej się w osmańskiej Rumelii.
    Źródło:
    Res Historica; 2016, 42
    2082-6060
    Pojawia się w:
    Res Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Культурний синкретизм як форма реалізації ідеї діалогу та гармонії в поетичній творчості київських неокласиків
    Cultural Syncretism as Way to Express the Idea of Dialogue and Harmony in the Works of Kiev Neo-Classicists
    Synkretyzm kulturowy jako forma realizacji idei dialogu i harmonii w twórczości poetyckiej neoklasyków kijowskich
    Autorzy:
    Siryk, Lyudmyla
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1879850.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    neoklasycy kijowscy
    synkretyzm kulturowy
    paratekst
    intertekst
    strategia „gry” obcym tekstem
    związki międzykulturowe
    Kievneo-classicis
    cultural syncretism
    paratext
    intertext
    strategy „of play” by somebody else’s text
    intercultural connections
    Opis:
    Предметом исследования является творчество украинских неоклассиков в аспекте обращения к различным иностранным культурным источникам. В статье делается попытка доказать тезис, что культурный синкретизм, то есть органическое соединение в художественных текстах элементов различного происхождения, представляет собой своеобразную форму выражения идеи диалога и гармонии разнородностей в единстве одного целого. Доказательство данного тезиса осуществляется на материале неоклассической поэзии с применением интертекстуального анализа и интерпретации многокультурности нa разных уровнях текста (oт слов иностранного происхождения дo названий произведений, эпиграфов, фамилий и т.д.). Выясняется семантика, генезис, способы использования и символика инкорпорированных элементов, а также их функция в формировании контекста и идеи произведения. Показывается роль творческой стратегии «игры» чужим текстом, элементы которой (т.е. так называемые „интертексты”), выступают в поэзии. Кроме того, рассматривается функция примечаний и комментариев как одного из видов паратекстов. Исследование культурного синкретизма показывает интегрирующую сущность культуры, направляет к источникам европейской классики, актуализирует их важную во все времена аксиологию, а также открывает гуманистическую систему ценностей, которую предпочитали украинские неоклассики. По мнению автора, культурный синкретизм имманентным способом акцентирует идею равноправности межкультурных связей, а также является концептуальной моделью коммуникации, для которой характерны такие важные категории, как диалог, солидарность, гармония разнородностей, толерантность Иного. Данная модель имеет практическую ценность не только в области художественного творчества, но также в общественной сфере и в сфере международных отношений.
    This article concerns itself with the way(s) the Kiev neo-classicists school treated many cultural sources of foreign origin. The essay argues that cultural syncretism, defined as organic blending – in artistic texts – of separate elements, constitutes a specific form of expression through which to render the idea of dialogue and harmony of diversities. This is exemplified by Neo-classical poetry analyzed with regard to multicultural elements existing on various levels of the text (foreign words, the works’ titles; mottoes, names etc.) and by intertextual analysis. The article discusses semantics, origin, ways of deployment and symbolism of incorporated elements as well as their function in determining the meaning(s) of the text. It also demonstrates the role of creative strategy of ‘playing’ with a different text, introduced into poetry as intertext. This study takes into consideration the function of footnotes as one type of paratexts. An examination of cultural syncretism indicates an integrating role of culture and a system of humanist values the Neo-classicists promoted, simultaneously referring to European classics and updating their universal values. The author claims that cultural syncretism – in an immanent way – stresses the idea of equality of intercultural relationships and also constitutes a conceptual model of communication whose basic categories are represented by dialogue, tolerance, harmony and solidarity. This model’s practical value lies not only in the realm of art, but also in the social sphere and international relationships.
    Przedmiotem rozważań jest odniesienie się neoklasyków kijowskich do wielu obcych źródeł kulturowych. Artykuł jest próbą udowodnienia tezy, że synkretyzm kulturowy, tj. organiczne połączenie w tekstach artystycznych elementów różnego pochodzenia, stanowi swoistą formę wyrażenia idei dialogu i harmonii różnorodności w jedności. Tezę uzasadniono na podstawie poezji neoklasycznej poprzez analizę wielokulturowości na różnych poziomach tekstu (od słów obcego pochodzenia do tytułów utworów, motto, nazwisk itp.), poprzez badania intertekstualne. Wyjaśniono semantykę, genezę, sposoby wykorzystania i symbolikę inkorporowanych elementów oraz ich funkcję w kształtowaniu idei utworu. Ukazano rolę twórczej strategii „gry” obcym tekstem, którego elementy jako tzw. interteksty występują w poezji. Wzięto również pod uwagę funkcję przypisów jako jednego z rodzajów paratekstów. Badanie synkretyzmu kulturowego odsłania integrującą istotę kultury, odsyła do źródeł klasyki europejskiej, aktualizując ich ponadczasową aksjologię, a także ujawnia preferowany przez neoklasyków humanistyczny system wartości. Zdaniem autorki synkretyzm kulturowy w sposób immanentny akcentuje ideę równouprawnienia związków międzykulturowych, a także stanowi konceptualny model komunikacji, której podstawowymi kategoriami są dialog, solidarność, harmonia różnorodności, tolerancja Innego. Model ten ma praktyczną wartość nie tylko w zakresie sztuki, ale również w sferze społecznej i stosunków międzynarodowych.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2015, 63, 7; 113-131
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Odtwarzanie czy zmiana? Zarys nowej problematyzacji zjawisk i proces
    Odtwarzanie czy zmiana? Zarys nowej problematyzacji zjawisk i procesów kulturowych
    Autorzy:
    Lubaś, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/622965.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    problematyzacja
    antropologiczne pojęcie kultury
    zmiany kulturowe
    kreatywność
    kreolizacja kulturowa wariantywność i społeczna dystrybucja treści kulturowych integracja i dezintegracj kulturowa
    społeczna organizacja zróżnicowań kulturowych
    granice społeczne
    synkretyzm religijny
    Europa południowo-wschodnia
    Republika Macedonii
    problematization
    anthropological concept of culture
    cultural changes
    creativity
    cultural creolisation
    cultural
    variation
    social distribution of cultural information
    cultural integration and disintegration
    social organization of cultural
    difference
    religious syncretism South-Eastern Europe
    Republic of Macedonia
    Opis:
    The text presents an outline of new problematisation of cultural phenomena and transformations. This new problematisation has emerged as a result of the critical debate on the classical anthropological concept of culture which took place in anthropology in the last decades. New problematisation repudiates an idea that cultures form discernible, bounded and complex objects. It focuses on cultural change as a new object of reflection and study. We can find three clusters of problems at the heart of new problematisation, the questions related to the problems of creativity, cultural variation and cultural integration and disintegration. I put forward my own type of questions in order to address these large problems. I draw attention to the conditions of cultural changes, or more specifically to the conditions constraining the scope, tempo, and depth of cultural transformations. I bring these questions to the level of ethnographic analysis. Drawing on my own ethnographic data collected during the fieldwork in Western Macedonia, I attempt to highlight the problem of conditions that constrain the processes of cultural transformations.
    Celem artykułu jest przedstawienie zarysu nowej problematyzacji zjawisk i procesów kulturowych, powstałej w antropologii społeczno-kulturowej w efekcie krytyki, jakiej w minionych dekadach poddano tak zwane antropologiczne pojęcie kultury. Nowa pro - blematyzacja odchodzi od traktowania kultur jako specyficznych obiektów na rzecz no - wego przedmiotu namysłu i refleksji teoretycznej – kulturowych przeobrażeń. Dowodzę, że w centrum nowej problematyzacji znajdują się trzy grupy zagadnień, związane odpo - wiednio z kulturową kreatywnością, wariantywnością oraz procesami integracji i dezin - tegracji kulturowej. Proponuję też własne podejście do zarysowanych zagadnień, skupione na pytaniach dotyczących uwarunkowań zmian kulturowych, w szczególności na tym, co ogranicza tempo, głębokość i skalę zmian. Aby uwyraźnić interesujące mnie pytania, od - wołuję się do materiału etnograficznego zaczerpniętego z własnych badań prowadzonych zachodniej części Republiki Macedonii.
    Źródło:
    Przegląd Socjologii Jakościowej; 2013, 9, 3; 60-88
    1733-8069
    Pojawia się w:
    Przegląd Socjologii Jakościowej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies