Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "cultural hermeneutics" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    Orientalizm i dyskurs postkolonialny: kilka problemów metodologicznych
    Orientalism and Postcolonial Discourse: Couple Methodological Problems
    Autorzy:
    Beinorius, Audrius
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1182988.pdf
    Data publikacji:
    2012-12-02
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    orientalism
    postcolonial and postmodern discourse
    cultural hermeneutics
    orientalizm
    dyskurs postkolonialny i postmodernistyczny
    hermeneutyka kulturowa
    Opis:
    Główną inpiracją dla autora artykułu jest książka Edwarda Saida Orientalizm, a celem – podjęcie dyskusji na temat rozwoju pojęcia „orientalizm” w kontekście studiów postkolonialnych. Autor zwraca uwagę na materialną i kulturową przemoc kolonializmu zachodniego. Jednocześnie podkreśla konieczność wzięcia pod uwagę takich aspektów, jak pluralizm religijny, czy różnorodność kulturowa. Ma to ułatwić stworzenie platformy komunikacyjnej między pasywnym Wschodem a opresyjnym Zachodem.
    The main inspiration for this article’s author is Edward Said’s book Orientalism and the main goal discussion over the development of the conception of the orientalism in the context of postcolonial discourse. The author pays attention to cultural and material violence of Western colonialism. At the same time he highlights the necessity of taking into account such aspects as religious pluralism and cultural variety. It can enable a creation of a communication platformbetween a passive East and an oppressive West.
    Źródło:
    Porównania; 2013, 12; 11-23
    1733-165X
    Pojawia się w:
    Porównania
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zrozumieć miasto. Hermeneutyka jako metoda badania fenomenu współczesnego miasta
    Understanding the city. Hermeneutics as a method to study the phenomenon of the modern city
    Autorzy:
    Szczepański, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1039532.pdf
    Data publikacji:
    2019-04-16
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    hermeneutics
    city
    spatial turn
    space
    understanding
    cultural urban studies
    Opis:
    In this article, the author presents the hermeneutic perspective of research in urban studies (‘hermeneutics of the city’) carried out within the field of cultural urban studies. ‘Hermeneutics of the city’ is still an unrealized project within the spatial turn in cultural studies. It is necessary to review and systematize the existing positions that make up the ‘hermeneutics of the city’ and outline its frameworks as theory.
    Źródło:
    Przestrzenie Teorii; 2018, 30; 247-258
    2450-5765
    Pojawia się w:
    Przestrzenie Teorii
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Wyznania antysemioty” - z semiotyki średniowiecznej kultury Europy Zachodniej
    Autorzy:
    Jakóbczyk, Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/631031.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    cultural semiotics
    pansemiotics
    hermeneutics
    interpretations
    methodology
    common sense
    European Middle Ages
    Opis:
    The purpose of this paper is to discuss extreme views on the sign (interpretable, hermeneutic) character of “humanist objects”, the so called artefacts, and the abuse of methodological choices which produce them. Apart from several introductory sen-tences, I shall remain, however, concerned with these objects, the thing in itself, rather than pseudo-philosophical meanderings “beyond the thing”. Simply, I would like to provide several examples, arguments against the criticised views.inning of the 1930s. Some of the travellers visited the state seeking to be reassured in their negative opinion. Others, in contrast, went there convinced that they travelled to a country of universal social justice. However, they did not realise to what an extent the programme of their visit depended on the Soviet propaganda machine. The combined reading of texts by Antoni Słonimski, Andre Gide, Melchior Wańkowicz and Bernard Shaw shows the USSR as a country whose directions of development are difficult to foresee.
    Źródło:
    Studia Europaea Gnesnensia; 2011, 3; 195-210
    2082-5951
    Pojawia się w:
    Studia Europaea Gnesnensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Tendencje nihilistyczne w pedagogice ogólnej
    Nihilist Tendencies in General Pedagogy
    Autorzy:
    Kruszelnicki, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2140744.pdf
    Data publikacji:
    2018-03-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
    Tematy:
    pedagogika
    hermeneutyka
    nihilizm
    postmodernizm
    historyzm
    relatywizm
    G. Vattimo
    R. Kwaśnica
    A. Folkierska
    F. Nietzsche
    general pedagogy,
    hermeneutics
    nihilism
    postmodernism
    historicism
    cultural pluralism
    skepticism and relativism
    Opis:
    Dominującą metanarracją w obrażonej na wielkie metanarracje kulturze „ponowoczesnej” po-zostaje opowieść o zmęczeniu poszukiwaniem prawdy uniwersalnej, o pogodzeniu się z niewspółmiernością perspektyw i wielością światopoglądów oraz o uznaniu interpretacji jako naszego właściwego sposobu doświadczania rzeczywistości. Któż dziś zechciałby spierać się o wartości – tymbardziej w erze panowania tolerancji i politycznej poprawności, gdy gościnność i „pedagogikę azylu” ogłoszono warunkiem wstępnym i niezbędnym integracji społecznej w nader beztrosko zakładanym modelu „pluralizmu kulturowego”? (zob.: Włodarczyk 2009). Zgoda, właśnie fakty nie istnieją,tylko interpretacje (gerade Thatsachen giebt es nicht, nur Interpretationen) – jak pierwszy powie-dział F. Nietzsche (1995, s. 211; 1988, s. 315). Interpretacja jest naszym sposobem bycia – przypisywaniem sensu temu, co jest. Ale czy oznacza to, że wszystkie interpretacje, tj. wszystkie opisyświata i wszystkie prawdy, wszystkie wyznawane wartości, są sobie równe? Czy nie ma żadnychkryteriów ich oceny? Esej stara się udzielić odpowiedzi na te pytania. Jest też próbą rozliczenia sięz nurtem hermeneutycznym w pedagogice, w którym tendencje sceptyczno-relatywistyczne wychodzą na plan pierwszy i kulminują w postawie zabarwionej nihilizmem.
    Źródło:
    Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja; 2018, 21, 1(81); 137-150
    1505-8808
    2450-3428
    Pojawia się w:
    Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    MUSIK – HUMANITÄT – ERZIEHUNG KARL HEINRICH EHRENFORTH ALS PÄDAGOGE, WISSENSCHAFTLER, THEOLOGE UND VERBANDSPOLITIKER
    MUSIC – HUMANITY – EDUCATION KARL HEINRICH EHRENFORTH AS PEDAGOGUE, SCHOLAR, THEOLOGIAN AND AGENT OF ASSOCIATION POLITICS
    Autorzy:
    Gruhn, Wilfried
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/566409.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Akademia Pomorska w Słupsku
    Tematy:
    Hermeneutik
    Horizontverschmelzung
    Kulturanthropologie
    Phänomenologie
    dialogisches Verstehen
    Lebensweltorientierung
    didaktische Interpretation von Musik
    hermeneutics
    horizon mergence
    cultural anthropology
    phenomenology
    dialogic understanding
    life-world philosophy
    didactic interpretation of music
    Opis:
    The main scientific and educational characteristics of Karl Heinrich Ehrenforth will be demonstrated based on his writings and political activities. Therefore, the article focuses on his philosophical foundation in cultural anthropology and phenomenology of life-world (lebensweltliche Phänomenologie). As a scholar and pedagogue he was always dedicated to the human (pupil) as well as the music. His thinking centered around the self-conception of music education based upon a bearing consensus about the fundamentals of cultural values in society. This attitude will be demonstrated by means of a brief analysis of his most influential publications such as the introduction and philosophical justification of the hermeneutic philosophy of understanding (Verstehen und Auslegen, 1971) and his seminal history book on music education (Geschichte der musikalischen Bildung, 2005) among others, and will be confirmed by his political involvement as president of the German Association of School Music (VDS) and his rootedness in Christian ethics. By this means, Ehrenforth appears as a scholar and educator who was grounded in humanistic intellectual history and became deeply influential on the after-war generation.
    Źródło:
    Ars inter Culturas; 2017, 6; 287-294
    2083-1226
    Pojawia się w:
    Ars inter Culturas
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    90-letni Zygmunt Bauman: Schopferkraft i jego dwoistości
    Autorzy:
    Blackshaw, Tony
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/462296.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski
    Tematy:
    wieloznaczność
    efekt Baumana
    polityka kulturalna
    hermeneutyczna socjologia
    i socjologiczna hemeneutyka
    wyobraźnia
    wiedza
    płynna nowoczesność metafora
    Schöpfung
    ambivalence
    Bauman Effect
    cultural politics
    hermeneutic sociology and sociological
    hermeneutics
    imagination
    knowledge
    liquid modernity
    metaphor
    Schöpfung.
    Opis:
    W listopadzie 2015 roku Zygmunt Bauman obchodził 90. urodziny, będąc przy tym jak zwykle żywotnym, produktywnym i inteligentnym. Po ponad 70 opublikowanych książkach, z których każda analizuje jeden temat i otwiera drzwi na wszystkie strony, jego praca pozostaje istotnym punktem odniesienia w socjologii. Bauman nadal jest jednym z najbardziej elektryzujących socjologów, jednym z najbłyskotliwszych i najbardziej elastycznych myślicieli w swym pokoleniu. Wyjaśnia to, dlaczego niektórzy komentatorzy uznali go za jednego z najważniejszych żyjących socjologów. Gwoli ścisłości, jego prace poddane zostały również zdecydowanej krytyce. Po zarysowaniu rozumowania umniejszających jego dokonania w niniejszym artykule rozwija się myśl, że więcej ona mówi o stanie obecnej kultury w socjologii niż jakości pracy Baumana. Sposób praktykowania swego rzemiosła przez Baumana można uznać za osobliwy, nie jest on jednak w socjologii niczym nowym. Inni ważni socjologowie – Marks, Simmel, Weber – byli również nonkonformistami, lecz we współczesnym świecie Bauman jest wyjątkiem. Bauman, jak i inni ważni nonkonformiści, jest wytworem własnej niezwykłej biografii. Podobnie jak niektórzy z nich potrafił on wykorzystać podwójną wizję emigranta, która wyostrzyła jego osobistąświadomość wieloznaczności nowoczesności. W tekście ukazuje się, że socjologia w rękach Baumana tworzy odmienną mapę kognitywną tego, co zwykli ludzi uznają za rzeczywistość, zaś my wszyscy bierzemy za oczywistość. Punktem wyjścia jego pracy jest hermeneutyczne zrozumienie przygodności i wieloznaczności strumienia życia. Baumanowskie metafory opisujące tę nowoczesność są mesjanistyczne i ekologiczne: ratują pewną odmianę socjologii, która jest zagrożonym gatunkiem. Ostatnia część artykułu rzuca wyzwanie tendencji krytyków Baumana, wedle których ostateczną ochroną socjologii jako dyscypliny akademickiej leży poza władzą społeczną, znajdując się we władzy tego, co obiektywne. Bauman zajmuje odmienne stanowisko, jego socjologia bowiem rozpościera się między dwiema „rzeczywistościami” – hermeneutyczną socjologią i socjologiczną hermeneutyką. Wskutek nieustannego procesu wymiany między nimi, potrafi on „odkryć to, co istnieje”. Oto poczucie wolności, które promieniuje z dialektyki, która cechuje jego dzieło.
    Zygmunt Bauman turned 90 years of age in November 2015, as vital, productive, and intelligently alive as ever. After more than seventy books written over five decades, each one taking a single subject and finding doors to open in all directions, his work remains an essential reference point in sociology. Bauman continues to be one of most electrifying writers in sociology, among the sharpest and most supple thinkers of his generation. This explains why some commentators have described him as the most important living sociologist. Yet his work has also come in for some severe critique. After outlining what his detractors have had to say, the view developed in this article is that generally speaking this criticism says more about present culture in sociology than it does about the quality of the work as such. The way in which Bauman practices his craft may have the appearance of idiosyncrasy, yet nothing about it is unusual; it has had a previous life in sociology. Other important sociologists have played the same nonconformist game that Bauman plays – Marx, Simmel, Weber – but none in the contemporary period. It is explained that in common with other important nonconformists Bauman is a product of his own unusual biography. And like some of them he has also been able to take the advantage of an émigré’s double vision which has sharpened his personal awareness of the ambivalence of modernity. It is subsequently demonstrated that in Bauman’s hands sociology is compelled into a different cognitive mapping of what we ordinarily understand as reality, the one we all experience and take for granted. What we find in his work is the demand that sociology begin with a hermeneutic understanding of the contingency and ambivalence of life’s flux. It is argued thereafter that the metaphors Bauman uses to describe this modernity are messianic and ecological: they are saving a certain kind of sociology, an endangered species. The final part of the article challenges the tendency of Bauman’s critics to assume that the ultimate defence of sociology as an academic discipline lies in an authority beyond that of society – the authority of the objective is. It is argued that Bauman leaves no room for such an authority since his sociology is established between two ‘realities’ – hermeneutic sociology and sociological hermeneutics. As a result of a continuous reciprocal process between the two, he is able to ‘disclose that which exists’. And it is the sense of freedom emanating from this dialectic that he communicates in his work.
    Źródło:
    Studia Krytyczne/ Critical Studies; 2016, 2
    2450-9078
    Pojawia się w:
    Studia Krytyczne/ Critical Studies
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Literatura. Nieszczęśliwy polonista i płynna nowoczesność
    Literature. The Unhappy Polish Teacher and the Fluid Modernity
    Autorzy:
    Kalandyk, Mariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/27311213.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
    Tematy:
    poetics
    core curriculum
    reading
    methodology of teaching Polish literature and language
    intersemiotic poetics
    hermeneutics
    deconstruction
    cultural research
    pragmatism
    poetyka
    podstawa programowa
    czytelnictwo
    metodyka nauczania literatury i języka polskiego
    poetyka intersemiotyczna
    hermeneutyka
    dekonstrukcja
    badania kulturowe
    pragmatyzm
    Opis:
    Główną tezą artykułu jest przekonanie, że o skuteczności oddziaływania nauczycieli polonistów na podopiecznych decyduje kilka warunków. Są to m.in.: uatrakcyjnienie lekcji literatury a poprzez nie powrót do zaangażowanego czytelnictwa, wzbogacenie stylów uczenia na lekcjach języka polskiego, wprowadzenie nowych idei teoretycznoliterackich do szkolnej praktyki oraz zbudowanie słownika poetyki intersemiotycznej. Autor przedstawia stan czytelnictwa w Polsce jako punkt wyjścia do szukania przyczyn kryzysu szkolnej polonistyki. Przedstawia także konteksty społeczne, kulturowe i cywilizacyjne, które zmieniły miejsce „polskiego” w hierarchii ważności przedmiotów szkolnych. Głównym zagadnieniem jest tu jednak problem efektywnego wykorzystania różnego rodzaju wykładni teoretycznoliterackich do podnoszenia atrakcyjności czytania lektur i innych tekstów kultury. Szczególnie ważne wydaje się przekonanie nauczycieli do tego, jak ważne są ich kwalifikacje teoretyczne i metodyczne, uwzględniające w praktyce pedagogicznej nowe style czytania. W artykule przedstawiono w sposób szkicowy wybrane orientacje badawcze i pokazano ich możliwą pedagogiczną przydatność. Podkreślono, że w dobie nieczytania ważne staje się szukanie form ułatwiających rozumienie tekstów literatury pięknej oraz tworzenie uniwersalnego języka pojęć, które będą mogły opisać naturę wielu różnych fenomenów artystycznych (prozy, poezji, filmu, obrazu itp.). Pokazano także walory nowej podstawy programowej, w której naczelną dyrektywą dydaktyczną i metodyczną staje się tekstocentryzm.
    The main thesis of the article is the conviction that the efficiency of Polish teachers’ influence on their students depends on several factors, including the following: restoring the readers’ commitment by making literature classes more attractive, enriching teaching styles during Polish classes, introducing new theoretical literary ideas into the school practice and creating a dictionary of intersemiotic poetics. The author presents the state of readership in Poland as a starting point for finding the reasons for the crisis of Polish teaching at school. Moreover, he shows various social, cultural and civilisational contexts which have changed the position of the Polish language classes in the hierarchy of importance of school subjects. However, the main issue here is the problem of the effective use of various theoretical literary interpretations in order to increase the attractiveness of reading the books from the obligatory reading list, as well as other cultural texts. It seems particularly relevant to convince teachers of the importance of their theoretical and methodological competences, allowing for the new styles of reading in the pedagogical practice. The article outlines selected directions of research and their possible pedagogical applicability. It also emphasises that in the “No Reading Age” it is essential to look for the forms which may facilitate the comprehension of belles-lettres and create a universal language of terms to describe the nature of numerous artistic phenomena (prose, poetry, films, paintings, etc.). Moreover, the article presents the advantages of new core curriculum, in which textocentrism becomes the main didactic directive.
    Źródło:
    Tematy i Konteksty; 2013, 8, 3; 288-301
    2299-8365
    Pojawia się w:
    Tematy i Konteksty
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies