Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "crisis of science" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-16 z 16
    Tytuł:
    Gestalt as a Specialized Term: Its Conceptual Definition in Psychology and Philosophy
    Autorzy:
    Bonacchi, Silvia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31343105.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Filozofii i Socjologii PAN
    Tematy:
    Gestalt theory
    terminologization
    crisis of science
    holism
    Opis:
    In the present paper the author attempts to reconstruct the process of terminologization of the expression Gestalt in the philosophical and psychological debates which laid the way for the emergence of the Berlin School of Gestalt Theory. Gestalt (English translations are: “form,” “shape,” “configuration,” “aspect”) is a German word, which is already documented in Old High German (gistalt) as meaning “appearance, way of appearing.” From the end of the 18th century onward, the word had a very interesting semantic enrichment and found uses in the arts and sciences, since it started to be used in specific domains (literature, philosophy, psychology) to designate an organic whole. In the first few decades of the 20th century, it became a specialized term − a terminus technicus in philosophical and psychological thought − as Gestalt psychology and Gestalt theory emerged as a new scientific and philosophical orientation. The exact conceptual definitions of Gestalt, Gestalt qualities and Gestalt perception were heatedly discussed in the philosophical and psychological debates that raged in the first two decades of the 20th Century after the publication of the famous paper by Christian von Ehrenfels — On Gestalt Qualities (1890)—and it was developed in various psychological schools (the Berlin School, the Graz School) and philosophical orientations (phenomenology, neokantism), till the formulation in 1923 of the Gestalt laws by Max Wertheimer. In the concluding part of the paper, the author attempts to trace the development of the Gestalt approach after the Second World War.
    Źródło:
    Filozofia i Nauka; 2016, 4; 295-304
    2300-4711
    2545-1936
    Pojawia się w:
    Filozofia i Nauka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Husserla ujęcie kryzysu a fenomenologia transcendentalna
    Autorzy:
    Wesołowska, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/644033.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Phänomenologie, die Krise der Wissenschaften, transzendentale Reduktion, Erkenntnis
    phenomenology, crisis of science, transcendental reduction, cognition
    fenomenologia, kryzys nauk, transcendentalna redukcja, poznanie
    Opis:
    Die Phänomenologie als Lehre über die transzendentale Subjektivität wurde im Zusammenhang mit der kritischen Reflexion über die Idee der Erkenntnis begründet. In diesem Artikel werden die Überlegungen zum Sujet der Krise als Endeffekt der Untersuchungen dargestellt, die dem theoretischen und praktisch-ethischen Motiv des Gedankens von Husserl gelten. Von diesem Standpunkt aus kann die Phänomenologie als eineWissenschaft verstanden werden, die die Einheit der Erkenntnis ermöglicht und lebenswichtige Befunde offenbart. Im Artikel wird gezeigt, dass die Idee der Phänomenologie im Zusammenhang mit den Betrachtungen evoluiert, die den Horizont der klassischen philosophischen Probleme umfassen: der epistemologischen, metaphysischen und ethischen.
    Phenomenology as a science on transcendental subjectivity has been established through the critical consideration of the idea of cognition. The interpretation of crisis presented in the article is a result of analyses concerning the theoretical and practical-ethical motives in Husserl’s philosophy. From this point of view, phenomenology can be understood as a science striving to consolidate cognition and reveal findings that are relevant to one’s life. In the article we will show that the idea of phenomenology evolves in connection with considerations outlining a horizon of classic philosophical problems: epistemologic, metaphysical and ethical.
    Fenomenologia jako nauka dotycząca transcendentalnej subiektywności została ugruntowana w związku z krytycznym namysłem nad ideą poznania. W niniejszym artykule rozważania na temat kryzysu zostają przedstawione w rezultacie analiz dotyczących teoretycznego i praktyczno-etycznego motywu myśli Husserla. Z takiego punktu widzenia fenomenologia może być rozumiana jako wiedza umożliwiająca jedność poznania i odsłaniająca rozstrzygnięcia istotne dla życia. W artykule zostaje pokazane, że idea fenomenologii ewoluuje w związku z rozważaniami obejmującymi horyzont klasycznych problemów filozoficznych: epistemologicznych, metafizycznych oraz etycznych.
    Źródło:
    Kultura i Wartości; 2015, 13
    2299-7806
    Pojawia się w:
    Kultura i Wartości
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    HISTORIOGRAFIA NAUKI POLSKIEJ I JEJ MIEJSCE W POLSKIEJ HISTORIOGRAFII
    HISTORIOGRAPHY OF POLISH SCIENCE AND ITS PLACE IN POLISH HISTORIOGRAPHY
    Autorzy:
    JESZKE, Jaromir
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/909863.pdf
    Data publikacji:
    2017-06-15
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    History of science
    presentism
    crisis
    Opis:
    In this article, the author analyzes the reception the reception of world standards in the field of research in the history of science by Polish researchers in the history of science. Th e author presents the growing crisis in the Polish history of science related to presentism and to dependence of research programs on myths. In addition, the author criticizes Polish policy in the field of the history of science.
    Źródło:
    Historia@Teoria; 2017, 2, 4; 165-175
    2450-8047
    Pojawia się w:
    Historia@Teoria
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O realistyczności założeń, falsyfikowalności hipotez i innych modernistycznych mitach współczesnej ekonomii
    The realism of assumptions, falsifiability of hypotheses and other modernist myths of contemporary economics
    Autorzy:
    Scheuer, Bartosz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/434729.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu
    Tematy:
    methodology of economics
    philosophy of science
    economic crisis
    ontological realism
    modernism
    Opis:
    In the face of the global economic crisis, there are many opinions according to which economics as a science needs major rebuilding. Usually, it is emphasized that it should not be developed by involving the construction of formal, mathematical models but that there is a need to improve the “realisticness” of analysis. Based on the analysis of a dispute between P. Krugman and J.H. Cochrane it can be said that the arguments which appear during the debate on the crisis are not new and confusingly similar to those that already appeared in the 30s and 70s of the last century. It should also be noted that both: the supporters of “realisticness” of economic analysis, as well as representatives of the mainstream formalism treat this crisis as a confirmation of the correctness of their theories and evidence of the weakness of the concepts proposed by their opponents. The article is placed in relation to the thesis that all the arguments that have emerged in the debate on the state of the economic theory after the crisis, contrary to appearances, do not bring anything new to the economic discourse and cannot lead to any solutions of the theoretical dispute, because all arguments are based on the same philosophical foundations. In other words it can be said that the basic problem of modern economics should not be considered as a weakness of theory, but as a weakness of philosophy common to all participants of the discourse. First of all, in fact, the arguments coming from both sides of the dispute seem to assume that the ultimate and decisive test of any theory is its confrontation with experience, the “facts”, whereby the test is perceived in terms of the correspondence theory of truth. This means that both: economists, whose views on the nature of the theory are similar to those presented by P. Krugman, as well as their opponents, who, like J.H. Cochrane recognize that any theoretical concepts should meet fairly strict formal requirements and finally take the form of (usually mathematicised) model, assume that carrying out such a test is possible firstly, and secondly, that it boils down to a comparison of propositions that make up the model/theory (assumptions and predictions, or only prediction) with the reality whose components are independent of theory and processes of cognition.
    Źródło:
    Ekonomia - Uniwersytet Ekonomiczny we Wroclawiu; 2013, 4 (25); 64-76
    2080-5977
    Pojawia się w:
    Ekonomia - Uniwersytet Ekonomiczny we Wroclawiu
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kryzys zaufania w nauce postakademickiej. Na marginesie książki Zaufanie. Fundament społeczeństwa Piotra Sztompki.
    The Crisis of Trust in Postacademic Scholarship. Remarked on in Piotr Sztompkas Book: “Trust in Science”. Foundation of Society
    Autorzy:
    Przybylski, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/441191.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Europejska im. ks. Józefa Tischnera
    Tematy:
    zaufanie
    nauka
    kryzys zaufania
    reforma
    racjonalizacja
    trust
    science
    crisis of trust
    science reform
    rationalization
    Opis:
    Artykuł jest polemiką z rozdziałem Zaufanie w nauce z ksiązki Piotra Sztompki Zaufanie. Fundament społeczeństwa, w ujęciu którego erozja zaufania do nauki wynika z upadku jej etosu, czego przyczyną jest z kolei nowa struktura organizacyjna i instytucjonalna systemu nauki (w tym mechanizmy finansowe) oraz nowy typ relacji z „szerokim społeczeństwem” - czyli fakt, że system nauki nie jest już tak ekskluzywny, jak niegdyś. Według autora, logika procesu może być nieco inna: to kryzys zaufania do nauki byłby jedną z przyczyn zmiany formuły organizacji i finansowania badań naukowych, nie najważniejszą zresztą. Niezależnym problemem jest coraz większa złożoność badań i ich rosnący koszt, a w konsekwencji konieczność bardziej efektywnego zarządzania ludźmi i pieniędzmi. W tym ujęciu zmiany w nauce wpisują się w weberowski meta-proces racjonalizacji życia społecznego w wielu jego wymiarach. To oczywiście (w drugą stronę) osłabia zaufanie do nauki, ale należy mieć na uwadze, iż pozytywizm ustawił poprzeczkę tego zaufania wyjątkowo wysoko. Nauka nie jest w stanie spełnić wszystkich społecznych oczekiwań, stąd naturalna redukcja poziomu zaufania na niższy, ale bardziej racjonalny i stabilny pułap.
    The paper discusses Piotr Sztompka's book "Trust in Science" with its thesis that the erosion of trust in science is caused by the downfall of the scientific ethos, generated by the new organizational and institutional structure of science (e.g. the financing system), and a new model of social relations, which means less exclusivity of the scientific world. To the paper's author, the logic may be slightly different: the lack of trust in science would be one of the reasons for reforming the system of organizing and financing research, but not the most important one. The main and substantive problem is how to effectively manage people and money, considering the growing complexity and cost of research. In this sense the evolution in science can be analyzed in the meta-context of rationalization described by Max Weber, which reflexively weakens trust toward scientists. But one must be conscious that this level of trust was extremely high due to all the expectations which emerged in the age of positivism, and which could not have been fulfilled. That is why the level of trust is now being reduced to a lower, but more rational and stable level.
    Źródło:
    Kultura i Polityka; 2009, 5; 117-126
    1899-4466
    Pojawia się w:
    Kultura i Polityka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pomiędzy data science a performansem. O niektórych wyzwaniach stojących przed współczesną socjologią
    Between data science and performance: on some of the challenges facing contemporary sociology
    Autorzy:
    Pietrowicz, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1036948.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-30
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    data science
    computational social science
    the crisis of sociology
    obliczeniowe nauki społeczne
    kryzys socjologii
    Opis:
    Artykuł jest próbą opisania stanu współczesnej socjologii i jednego z wyzwań stojących przed naszą dyscypliną. Wyzwaniem tym jest pojawienie się data science: tj. podejścia, które w systematyczny, ilościowy sposób zajmuje się analizą gromadzonych cyfrowo nieustrukturyzowanych danych, dotyczących zachowań ludzi. Co ważne, analizy data science nie korzystają z dorobku socjologii ani w odniesieniu do tradycji teoretycznej, ani w odniesieniu do metod badawczych. Zastępują jednak socjologię (i inne nauki społeczne) poza światem akademickim. Tekst próbuje pokazać, czym data science różni się od innych, wcześniejszych wyzwań, przed którymi stała socjologia.
    The article is an attempt to describe the state of contemporary sociology and one of the challenges facing our discipline. This challenge is the emergence of data science: an approach that deals in a systematic, quantitative way with the analysis of digitally accumulated unstructured data on human behavior. Importantly, data science analyses do not draw on the achievements of sociology, neither in theories nor in the research methods. However, data science is replacing sociology (and other social sciences) outside the academic world. The paper tries to show how data science differs from other, earlier challenges for sociology.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2020, 82, 4; 335-346
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Komu i po co potrzebna jest dziś filozofia przyrody?
    Autorzy:
    Hajduk, Zygmunt
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2013890.pdf
    Data publikacji:
    2005
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    filozofia przyrody
    filozofia przyrodoznawstwa
    kryzys legitymizacyjny
    philosophy of nature
    philosophy of science
    justificatory crisis
    Źródło:
    Roczniki Filozoficzne; 2005, 53, 2; 412-415
    0035-7685
    Pojawia się w:
    Roczniki Filozoficzne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Badanie organizacji i zarządzania na gruncie humanistyki
    Humanistic approach to organization and management
    Autorzy:
    Prawelska-Skrzypek, Grażyna
    Lenartowicz, Marta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/526258.pdf
    Data publikacji:
    2013-11-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
    Tematy:
    nauka o zarządzaniu
    kryzys zarządzania
    humanistyka
    metody badań
    management science
    crisis of management
    humanities
    research methods
    Opis:
    Celem artykułu jest usystematyzowanie założeń stanowiących o istocie nauki o zarządzaniu uprawianej jako dyscyplina humanistyczna. Wychodząc od charakterystyki nauk humanistycznych w ogóle, autorki dokonują reinterpretacji wewnętrznego podziału nauki o zarządzaniu na nurty lub perspektywy poznawcze i wskazują, że duża ich część w spójny i konsekwentny sposób realizuje fundamentalne założenia i tradycje humanistyki – takie jak jej nieparadygmatyczność, interdyscyplinarność czy subiektywizm. Przedstawione w artykule obszary zainteresowań, cele oraz metody humanistycznego badania organizacji i zarządzania świadczą o jej odmienności i odrębności od badań prowadzonych w ramach głównego nurtu ekonomicznego. Przypominając głosy wskazujące na pogłębiający się kryzys (poznawczy) nauki o zarządzaniu, a także (wizerunkowo-polityczny) kryzys humanistyki, autorki wskazują na szansę przełamania ich obydwu poprzez jeszcze głębsze nasycanie nauki o zarządzaniu wartościami humanistycznymi.
    This article aims to systematize the fundamentals of organization and management studies practiced as a humanistic discipline. General characteristics of the humanities have been used here for a reinterpretation of the internal division of management science into several paradigms. A large group of them turns out to be consistent with traditions and tenets of the humanities – being un-rigorous, interdisciplinary, and subjective. The areas of interest, objectives, and research methods employed by the humanistic approach to management research make it distinct and different from the research conducted within the economic mainstream. The authors recall voices that point to two kinds of crisis: a (cognitive) crisis of the mainstream approach, and a (political, PR) crisis of the humanities. They argue that both could be resolved through an even deeper saturation of the management science with humanistic values.
    Źródło:
    Problemy Zarządzania; 2013, 4/2013 (44); 45 - 57
    1644-9584
    Pojawia się w:
    Problemy Zarządzania
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Socjologia narodu w kryzysie. Krytyczne wprowadzenie
    Sociology of Nation and Nationalism in Crisis. A Critical Introduction
    Autorzy:
    Łuczewski, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2135387.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    socjologia narodu
    kryzys
    teorie narodu
    filozofia nauki
    Sociology of nation and nationalism
    philosophy of science
    crisis
    theories of nations and nationalism
    Opis:
    Według powszechnej opinii badaczy socjologia narodu znalazła się w kryzysie. Z reguły jednak tej słusznej konstatacji nie towarzyszy pogłębiona diagnoza objawów i przyczyn kryzysu dyscypliny. Co gorsza, nie wiadomo, czym socjologia narodu jest – i czy w ogóle jest. Nie wiadomo, czym jest i czego dotyczy kryzys. Celem niniejszego artykułu jest odpowiedź na te pytania. Aby zdefiniować narodoznawstwo, rekonstruuję rdzeń czterech głównych teorii narodu. Jednak samo istnienie aż czterech teorii jest pierwszym objawem impasu w dyscyplinie. Aby go przezwyciężyć, należy do socjologii narodu wprowadzić kryterium pozwalające oddzielić to, co powinno do niej należeć, od tego, co nie powinno, czyli dojrzałą socjologię narodu od niedojrzałej. Uważam, że możliwe do zaakceptowania przez socjologów kryterium nakłada na tworzone przez nich teorie trzy warunki: (a) integracji, (b) dynamiki, (c) elastyczności. Te kryteria pozwalają mi następnie opisać i ocenić poszczególne teorie, a jednocześnie – kolejne wymiary kryzysu.
    Sociology of nation and nationalism is in a crisis - this is a common claim among contemporary theorists. As a rule, however, this claim is not accompanied by an in-depth analysis of symptoms and causes of the crisis. Worse still, it is not certain whether there is any sociology of nation and nationalism and what it is. In consequence, we do not know, what the crisis is about and whose crisis it is. The goal of this paper is to answer these questions. To defi ne naciology, I reconstruct cores of four main theories of nation and nationalism. Yet the sole existence of four theories is a symptom of the crisis. To overcome it, we should introduce a criterion which would distinguish what should be included into the discipline and what should not. Accordingly, I claim that we should impose three conditions on our theories: (a) integration, (b) dynamics, (c) elasticity. These criteria, for their part, allow me to describe and evaluate four theories and, at the same time, the dimensions of the crisis.
    Źródło:
    Studia Socjologiczne; 2010, 4(199); 7-35
    0039-3371
    Pojawia się w:
    Studia Socjologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Публічна історія: нове відкриття чи призабута давність?
    Public History: a New Discovery or a Forgotten Antiquity?
    Autorzy:
    Чекаленко, Л.Д.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22676589.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-10
    Wydawca:
    National Academy of Sciences of Ukraine. Institute of World History
    Tematy:
    офіційна історія
    публічна історія
    розвиток
    криза 1970 р.
    демократизація історичної науки
    official history
    public history
    development
    crisis of the 1970s
    democratization of historical science
    Opis:
    Для відповіді на винесене у назву статті питання, що таке публічна історія, звернемося до її витоків. Історія як академічна дисципліна, котру викладають у вищих навчальних закладах, є порівняно новою сферою знань. Поява академічної історії у ХІХ ст., яку нині називають офіційною, була пов’язана з відокремленням історії від інших наукових напрямів. Тоді вважалося, що без фахової історичної освіти не можна бути ерудованою та інтелігентною людиною, до того ж об’єктивно і правдиво розповідати про минуле. В іншому випадку ці розповіді нагадували б міфи й казки. Із часом історія поступово стає науковою дисципліною, а також – ідеологічною наукою, оскільки її першочерговим завданням під час швидкого калейдоскопу змін різноманітних політичних режимів було виховувати ідеологічно підкуті професійні кадри для державного будівництва. Отже, історична наука сформувалась у період творення національних держав і утверджувала національну ідентичність різних соціальних та етнічних груп, що становили одну націю. Що спонукало новітню історію звернутися до людини, як об’єкта дослідження? На наше переконання, інтерес до людини – феномену будь-якої цивілізації існував ще з еллінських часів, а в епоху авторитаризму і тоталітаризму змінився інтересом до влади і сили. Саме така зміна, на жаль, призвела до трагічних наслідків Першої і Другої світових війн. Непомірно важка ноша трагедій Другої світової війни і поява нових загроз світовій безпеці вже в біполярний період змусили два протилежні ідеологічні табори дійти розуміння необхідності діалогу, пошуку точок дотику і віднайдення консенсусу у миробудівництві. Розпочався Хельсінкський процес, поглибилось співробітництво США-СРСР у стратегічних галузях: космосі та високих технологіях. Посилились важелі безпеки, а в європейському вимірі утворилася регіональна безпекова структура Нарада з безпеки і співробітництва в Європі (НБСЄ/ОБСЄ). Цивілізаційний обмін сприяв зростанню освіченості населення, поглибленню інтелектуальної складової суспільства. В центрі держави та історії поставала людина розумна – Homo Sapiens, яка відчула свою значущість для світу, історії і майбутнього. Світові війни змусили істориків переосмислити сенс буття, його крихкість та вразливість. А глибока політична, економічна та соціальна світова криза 1970-х рр. привернула увагу історичної науки до людини. З’явилися усна історія, нова соціальна історія, публічна історія тощо. Філософські і соціальні науки почали вивчати окремі соціальні групи – жінок, релігійні спільноти, робітничу та студентську молодь тощо. Із зростанням інтересу до людини поглибився інтерес до історії, як вона є, без прикрас і штучної гіперболізації, до історії звичайних людей і місцин.
    To answer the question of what is public history, let's turn to its origins. The emergence of academic history in the nineteenth century, now called official, was associated with the separation of history from other fields of knowledge. At that time, it was believed that without a professional historical education, it was impossible to be an erudite and intelligent person, and to tell the past objectively and truthfully. Otherwise, these stories would resemble myths and fairy tales. Over time, history gradually became a scientific discipline, as well as an ideological science, as its primary task during the rapid kaleidoscope of changes in various political regimes was to educate ideologically savvy professionals for state-building. Thus, historical science was formed during the creation of nation-states and affirmed the national identity of different social and ethnic groups that formed one nation. What prompted recent history to approach man as the object of study? In our opinion, interest in man - a phenomenon of any civilization has existed since Hellenic times, and in the era of authoritarianism and totalitarianism has been replaced by interest in power and strength. Such a change, unfortunately, led to the tragic consequences of the First and Second World Wars. The disproportionately heavy burden of the tragedies of the Second World War and the emergence of new threats to world security in the bipolar period forced two opposing ideological camps to understand the need for dialogue, finding common ground and finding consensus in peace building. The Helsinki process began, and cooperation between the United States and the Soviet Union deepened in strategic areas: space and high technology. Security levers have been strengthened, and a regional security structure, the Conference on Security and Co-operation in Europe (OSCE / OSCE), has been established in the European dimension. Civilizational exchange contributed to the growth of education of the population, the deepening of the intellectual component of society. At the center of the state and history was an intelligent man – Homo Sapiens, who felt his significance for the world, history and the future. World wars have forced historians to rethink the meaning of life, its fragility and vulnerability. And the deep political, economic, and social world crisis of the 1970s drew the attention of historical science to the person. Oral history, new social history, public history, etc. appeared. The philosophical and social sciences began to study individual social groups – women's society, religious communities, working and student youth, etc. With the growth of interest in the person, the interest in history as it is, without ornaments and artificial exaggerations, the history of ordinary people and places, increased.
    Źródło:
    Проблеми всесвітньої історії; 2021, 14; 164-178
    2707-6776
    Pojawia się w:
    Проблеми всесвітньої історії
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Główne zagrożenia globalne dla Polski
    Main Threats for Poland
    Autorzy:
    Strzelecki, Zbigniew
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/465223.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Komitet Prognoz Polska 2000 Plus PAN
    Tematy:
    zagrożenia rozwoju
    kryzys demograficzny
    zasoby pracy
    niedostatki edukacji i badań
    zagrożenia trwałego rozwoju
    threats to development
    demographic crisis
    labour reserves
    shortages of science and development
    threats to sustainable development.
    Opis:
    Analizując główne zagrożenia dla Polski należy najpierw podkreślić, że Polska nie stanowi centrum, a w przyszłości zapewne peryferie kapitalizmu. Za główne zagrożenie globalne uznaje się kryzys demograficzny, z różnymi konsekwencjami – starzeniem się społeczeństw itp. Innymi zagrożeniami są kurczące się zasoby pracy, masowe migracje, zagrożenia przełomu cywilizacyjnego związanego z rewolucją informacyjną, niedostatki polskiego systemu edukacji i badań, zmiany w środowisku naturalnym i możliwość zagrożenia trwałego rozwoju.
    The paper stresses that Poland is not a central country of the capitalist system and will possibly develop into its periphery. The paper identifies, as the main global threat for Poland, the demographic crisis with diverse consequences, such as ageing societies, etc. Other threats are shrinking reserves of labour, mass migrations, threats of civilization turn resulting from informational revolution, shortages of Polish system of science and education, changes in natural environment and the possibility of threats to sustainable development.
    Źródło:
    Przyszłość. Świat-Europa-Polska; 2012, 2; 43-50
    1895-0949
    Pojawia się w:
    Przyszłość. Świat-Europa-Polska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Aprioryczne założenia i filozoficzne uwarunkowania metody historyczno-krytycznej według Benedykta XVI
    A-priori assumptions and philosophical influence of the historical-critical method according to Benedict XVI
    Autorzy:
    Zatwardnicki, Sławomir
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/19969564.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    Holy Scripture
    exegesis
    hermeneutics
    hermeneutics of faith
    historical-critical method
    crisis
    interpretation
    Benedict XVI
    Joseph Ratzinger
    Church
    science
    Pismo Święte
    egzegeza
    hermeneutyka
    hermeneutyka wiary
    metoda historyczno-krytyczna
    kryzys
    interpretacja
    Benedykt XVI
    Kościół
    nauka
    Opis:
    Benedict XVI is an adherent of use of the historical-critical method which he considers to be an obvious tool of the exegetical technique. On the other hand, Joseph Ratzinger points out that this method has its limitations and it is subject to all kinds of influence. The article focuses on Joseph Ratzinger’s (Benedict XVI’s) statements which show the involvement of the historical-critical method in an inappropriate philosophy, and it deals with a-priori assumptions made by exegetes who use this method. All of them were gathered in chapters titled: “The model of the natural sciences applied to spiritual reality”, “Positivistic hermeneutics instead of the hermeneutics of faith”, “Philosophical influence alien to the Bible”, “The enlightened mind not submitting to authorities”. German theologian and subsequent pope gave proper grounds (theological, philosophical, scientific ones) for perceiving the crisis of exegesis, the understanding of which makes it possible to look for way out of an impasse in exegesis.
    Źródło:
    Scriptura Sacra; 2012, 16; 141-164
    1428-7218
    Pojawia się w:
    Scriptura Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nauka o wychowaniu w Niemczech — esej krytyczny
    Educational Science in Germany — a Critical Essay
    Autorzy:
    Winkler, Michael
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2139073.pdf
    Data publikacji:
    2015-09-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Niemcy
    kryzys niemieckiej nauki o wychowaniu
    teoria edukacji
    paradygmat zmiany
    empiryczne versus refleksyjne podejścia do edukacji
    Germany
    crisis in German educational science
    theory of education
    paradigm change
    empirical vs. reflective approaches on education
    Opis:
    Tekst stanowi analizę aktualnego stanu i rozwoju nauki o wychowaniu w Niemczech, która zdaniem autora traci swą tożsamość, by zostać przejęta przez inne dyscypliny, takie jak socjologia, czy przede wszystkim psychologia, lub też rozpada się na subdyscypliny rezygnujące z pedagogicznego sedna nauki o wychowaniu. Przedstawia argumenty tej tezy, odnosząc się do rozwoju pedagogiki i nauki o wychowaniu, jej podstaw filozoficznych, w których od 1800 roku kategorią wiodącą było „Bildung”. Te aspekty (humanistyczne) nauki o wychowaniu zostały porzucone na rzecz nowych paradygmatów w naukach o wychowaniu rozwijanych w XX wieku. Szczególnie chodzi tu o dominację podejść empirycznych oraz wpływ metod psychologicznych na badania w naukach społecznych. Na tym tle autor stawia pytanie o to, jak w przyszłości będzie wyglądał w Niemczech dyscyplinarny profil nauki o wychowaniu i pojmowanie przez nią samej siebie. Wraz z zawieszeniem znaczenia pedagogiki humanistycznej zarzucono także wyobrażenie, że w pedagogice mogłyby istnieć stany rzeczy dające się ująć pojęciowo jako wychowanie, nauczanie czy kształtowanie oraz możliwość identyfikowania ich w rzeczywistości.
    The essay analyses recent developments in the science of education in Germany. It understands the situation observed today as a crisis. A long tradition of pedagogical reflection, based on experience as well as on strong philosophical thinking, dating back to the period of enlightenment and the classic idea of “Bildung” coined in 1800, is going to be abandoned and lost. This is also happening to the tradition of “Geisteswissenschaftliche Pädagogik”, which has been the leading paradigm of educational sciences in the 20th century. Instead, the empirical approach will become dominant, obviously influenced by methods of psychological research and those of social sciences. The new empirical approach has tremendous effects on the practice in education and teaching: ethical orientations and reflections, understanding and cooperation are given away, while more or less technological forms of pedagogical treatment will flourish.
    Źródło:
    Nauki o Wychowaniu. Studia Interdyscyplinarne; 2015, 1, 1; 42-59
    2450-4491
    Pojawia się w:
    Nauki o Wychowaniu. Studia Interdyscyplinarne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    BEZPEČNOSTNÍ VĚDY V ČR A SR, BEZPEČNOSTNÍ STRATEGIE A PRÁVNÍ TEORIE O BEZPEČNOSTI
    Autorzy:
    Viktor, Porada,
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/891888.pdf
    Data publikacji:
    2018-08-22
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Bezpieczeństwa Publicznego i Indywidualnego Apeiron w Krakowie
    Tematy:
    Quae lex non prohibet debent permisa videri
    Making the iusnaturalist character of human rights more positive
    Analysis of the postmodern crisis concenring human rights and global security in legal and security sciences
    Structure of jurisprudence
    Safety Science
    Security policy
    Security strategy
    Security Doctrine
    Opis:
    The intrusion legal and security science in the Czech republic and Slovakia (the example formulations security doctrine). Central Europe, as part of Euro-Atlantic civilization, must react to the postmodern crisis of Western liberal capitelism, especially in the constitutional branch of the iusnaturalist substance of fundamental human rights and freedoms. Security and police authorities and bodies are part of the security community of a democratic state and their „secundum et intra legem“ acitivity is based on the postulates of legal, security and police sciences. The course police sciences iurisprudencia, the science of crime, security and constitution of police science in the Czech Republic and Slovakia. Police science and security doctrine and includ today – what are the intersections of the object of investigation?
    Źródło:
    Kultura Bezpieczeństwa. Nauka – Praktyka – Refleksje; 2014, 15; 214-227
    2299-4033
    Pojawia się w:
    Kultura Bezpieczeństwa. Nauka – Praktyka – Refleksje
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ecumenical Patriarch Bartholomew’s “Green Message” to the World
    „Zielone orędzie” do świata Patriarchy Ekumenicznego Bartłomieja
    Autorzy:
    Leśniewski, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31343358.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Patriarcha Ekumeniczny Bartłomiej
    „Zielony Patriarcha”
    ogólnoświatowy kryzys ekologiczny i społeczny
    ochrona środowiska naturalnego
    antropologia chrześcijańska
    nauka i ontologia
    Ecumenical Patriarch Bartholomew
    “The Green Patriarch”
    the worldwide ecological and social crisis
    the protection of the natural environment
    Christian anthropology
    science and ontology
    Opis:
    Współcześnie coraz poważniej traktuje się ekologiczno-społeczny kryzys w świecie. Kwestia odpowiedzialności za postępujące zniszczenie środowiska naturalnego jest ważna nie tylko dla rządów państw, polityków, działaczy samorządowych i naukowców, ale również dla hierarchii Kościołów chrześcijańskich. Wkład Kościołów jest bardzo ważny ze względu na uświadamianie ludziom, że istnieje bezpośrednie powiązanie między stanem duchowym osoby ludzkiej a kondycją świata stworzonego. W niniejszym artykule została bardzo syntetycznie przestawiona ekologiczna działalność Jego Świątobliwości Bartłomieja, Patriarchy Ekumenicznego, na forum światowym. W pierwszej części ukazano „zielone powołanie” Patriarchy Bartłomieja, który od dwudziestu lat kontynuuje i rozwija w duchu szeroko rozumianego dialogu dzieło swego poprzednika Patriarchy Ekumenicznego Dimitriosa. Ważnym elementem zaangażowania ekologicznego obecnego Patriarchy Konstantynopola są encykliki wydawane co roku z okazji początku prawosławnego roku kościelnego – 1 września, które dotyczą ekologicznej odpowiedzialności prawosławnych chrześcijan za cały stworzony świat. Od 1997 r. Patriarcha Bartłomiej nazywany jest „Zielonym Patriarchą”. Jednym z przejawów jego misji jest ukazywanie prawdy o tym, że wszystkie szkody wyrządzane środowisku naturalnemu stanowią odzwierciedlenie duchowych problemów ludzkości. Stąd też ustawicznie Patriarcha głosi, że refleksja antropologiczna powinna stanowić warunek wstępny naszego rozumienia świata. Współcześnie coraz bardziej konieczne staje się łączenie chrześcijańskiej ontologii z naukami szczegółowymi. Ten postulat Patriarcha Bartłomiej urzeczywistnia w praktyce poprzez różnorodną działalność jednoczącą przedstawicieli różnych państw, społeczności, religii, naukowców czy dziennikarzy. Szczególną rolę pośród wielu organizowanych czy współorganizowanych przez Patriarchę międzynarodowych, interdyscyplinarnych czy międzyreligijnych spotkań naukowych odgrywają przedstawione w części drugiej artykułu tzw. zielone sympozja na wodzie. Odbywają się one w różnych częściach świata i dotyczą ważnych problemów związanych ze stanem mórz i rzek. Są one tak wyjątkowe, że przyciągają międzynarodową uwagę do miejsc szczególnie zagrożonych, jak np. Morze Egejskie (1995), Morze Czarne (1997), rzeka Dunaj (1999), Morze Adriatyckie (2002), Morze Bałtyckie (2003), rzeka Amazonka (2006) czy Arktyka (2007). W czasie tych sympozjów dochodzi do twórczego i owocnego dialogu naukowców i teologów, polityków i filozofów, biznesmenów i nauczycieli. W części trzeciej artykułu Patriarcha Bartłomiej zostaje ukazany jako znany w całym świecie mówca i działacz ekologiczny, który oddziałuje na polityków i władze państwowe różnych szczebli, poprzez uświadamianie im, że w działaniach na rzecz środowiska naturalnego należy uwzględniać związki zachodzące między międzynarodową ekonomią a ekologią na poziomie ogólnoświatowym. W swoich oficjalnych wystąpieniach „Zielony Patriarcha” podkreśla znaczenie prawd o człowieku, społeczeństwie i świecie stworzonym, jakie wniosło chrześcijaństwo. Jest głęboko zatroskany na poziomie duchowym o tych wszystkich ludziach, którzy ucierpieli czy stracili swoje życie w wielkich katastrofach ekologicznych. Odważnie też mówi o zagrożeniach wynikających z nadkonsumpcji w krajach rozwiniętych oraz głodu w krajach rozwijających się. Mając świadomość, że nie jest możliwe rozwiązanie problemów ekologicznych współczesnego świata bez odwołania się do interdyscyplinarnego współdziałania naukowców, filozofów i teologów na bazie chrześcijańskiego rozumienia osoby ludzkiej i świata stworzonego, Patriarcha Bartłomiej nawołuje do korzystania z ontologicznych kategorii filozoficznych i teologicznych, takich jak: osoba (gr. prosopon, hypostasis), energia (gr. energeia) czy istota (gr. ousia). Przypomina, że to chrześcijaństwo wschodnie na piętnaście wieków przed teorią kwantową, stanowiącą podstawę współczesnej fizyki, nauczało, że materia jest energią. Radykalna zmiana w podejściu do środowiska naturalnego, zdaniem Patriarchy Bartłomieja, tylko wtedy będzie możliwa, gdy przyjmie się prawdę o stworzeniu człowieka i świata przez Boga w Trójcy Osób oraz uwierzy się w Zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa. Zwieńczenie artykułu stanowi przedstawienie Ekologicznego Credo „Zielonego Patriarchy”, które stanowi syntezę podstaw jego odpowiedzialności za świat, w którym żyjemy.
    Źródło:
    Roczniki Teologii Ekumenicznej; 2011, 3; 33-48
    2081-6731
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologii Ekumenicznej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Społeczno-ekonomiczne „choroby” Ukrainy
    SOCIO-ECONOMIC „DISEASES” OF UKRAINE
    Autorzy:
    Dreichuk, Iryna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/898140.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Kujawsko-Pomorska Szkoła Wyższa w Bydgoszczy
    Tematy:
    kryzys systemu
    główne problemy kraju
    strategia rozwoju
    kluczowe cele
    realizowanie aktywnej polityki
    nauka technologii
    innowacje
    strategiczne planowanie
    sfera Rozsądku
    noosferny paradygmat W. Wernadskiego
    Crisis of the system
    main problems
    a new development strategy
    overarching objectives
    the implementation of active politics
    science
    technologies
    innovations
    strategic planning
    the sphere of Sanity
    the noospheric paradigm by W. Wernadskyj
    Opis:
    W artykule rozpatrywane są niektóre skutki światowego finansowo-ekonomicznego kryzysu, mające wpływ na społeczno-ekonomiczny rozwój Ukrainy, w szczególności na dzisiejsze długotrwałe problemy („choroby”) gospodarki Ukrainy, które spowodowały krytyczny stan tego kraju. Autorka artykułu wyjaśnia, dlaczego jest to wynik kryzysu systemu, a nie kryzysu władzy. Ponadto, stawia pytanie, czy istnieje jakaś forma „leczenia” tych chorób i czy będzie ona skuteczna, oraz nie spowoduje jednocześnie nowych poważnych problemów w kraju. W szczególności rozważa, jaka nowa strategia rozwoju polityki ekonomicznej będzie potrzebna na Ukrainie.
    The article deals with some effects of the global financial and economic crisis on the socio-economic development of Ukraine, in particular on today’s long-term problems (“diseases”) of Ukraine’s economy, which have caused a critical state of the country. The author of the article demonstrates why it is the result of the crisis of the system and not the crisis of authority. Moreover, the author poses a question whether there is any kind of “treatment” for these diseases as well as if it will be effective and will not cause new serious problems in the country. In particular, the author ponders what new strategy of economic policy development will be necessary for Ukraine.
    Źródło:
    Roczniki Ekonomiczne Kujawsko-Pomorskiej Szkoły Wyższej w Bydgoszczy; 2014, 7; 337-348
    1899-9573
    Pojawia się w:
    Roczniki Ekonomiczne Kujawsko-Pomorskiej Szkoły Wyższej w Bydgoszczy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-16 z 16

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies