Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "criminal process" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-32 z 32
    Tytuł:
    Uwagi o sytuacji prawnej zwierzęcia pokrzywdzonego czynem zabronionym w polskim procesie karnym
    Remarks About Legal Situation of Animal Injured By Prohibited Act in Polish Criminal Process
    Autorzy:
    Mazur, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/781203.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    animal
    non-personal carriers of legal rights
    criminal process
    interests
    Opis:
    The article is focused on the issues relating to a legal situation of an animal as a victim of a criminal offense. Currently, according to the rules of criminal procedure, an animal, as an entity, cannot be legally recognised a victim, which significantly lowers efficiency with which its interests can be protected. There are strong moral and pragmatic reasons to grant animals the status of a non-personal carrier of legal rights. Legal personality of animals as victims during a criminal trial should be of only passive nature, allowing recognition of legally-protected interests of the animal.
    Źródło:
    Ethics in Progress; 2018, 9, 1; 128-139
    2084-9257
    Pojawia się w:
    Ethics in Progress
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ograniczenie zasady działania sądu z urzędu i jego wpływ na wyrokowanie
    Autorzy:
    Sobczak, Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2225755.pdf
    Data publikacji:
    2014-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    adversarial principle
    criminal proceedings
    reform of the criminal process
    court
    prosecutor
    rules of evidence
    Opis:
    The adversarial principle is merely the name of a specific type of organizing process, not a specific Directive of criminal proceedings. The adversarial principle is uniformly recognized as non-codified directive, according to which the criminal process is conducted in the form of equal sides dispute before the impartial court. The adversarial principle in criminal proceedings is something other than adversarial in civil proceedings. The adversarial principle was exposed in the course of work on the revision of the Code of criminal proceedings. The creators of the reform emphasized that Article 167 § 1 of the Code of criminal proceedings differently than it did before, sets out the rules of proof, giving this task in the hands of the parties, leaving only the court admissibility of evidence, and reducing the possibility of taking evidence by the court to exceptional cases justified special circumstances. The creators of the reform emphasized that Article 167 § 1 of the Code of criminal proceedings differently than it did before, sets out the rules of taking of evidence, giving this process to the parties, leaving only the admissibility of evidence to the court, and reducing the possibility of taking evidence by the court to exceptional cases justified by special circumstances. Will be changed the rules for transfer of the court materials from preliminary proceedings. Another important issue is the systematization of the list of evidence, in accordance with the modified Article 333 § 1 of the Code of Criminal Procedure and solutions for planning of court hearings. May cause discussions restriction the possibility of taking the initiative of the evidence by the court. The changes enforce proactive stance of the accused, even though he should be able to take advantage of the „right to silence”. Militate against the principle of adversarial problems brought to light on the background of the appeal proceedings. You can express its concern that the adversarial principle in the present approach will detrimental to the presumption of innocence, leading to a model of „proceedings for the rich”. These changes will force to remodel the psyche of judges who feel guilty persons determining cases of dispute run by the parties, not the players involved who have the task of replacing the prosecutor.
    Źródło:
    Themis Polska Nova; 2014, 2(7); 27-43
    2084-4522
    Pojawia się w:
    Themis Polska Nova
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przesłanki postępowania przyspieszonego w sprawach karnych
    Preconditions for the Expedited Procedure in Criminal Cases
    Autorzy:
    Kosonoga, Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/519175.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Fundacja Utriusque Iuris
    Tematy:
    criminal proceedings
    special proceedings
    accelerated procedure
    principle of expeditious proceeding
    improvement of the criminal process
    Opis:
    The expedited procedure is a type of special first-degree proceding which – apart from the cases specified in the Act on the Safety of Mass Events – is optional, also in cases of offenses prosecuted on the basis of private prosecution, if they are of hooligan nature. Insofar as it is permissible to reduce the formal requirements for charges to be presented in simplified proceedings, it is not possible to apply any simplification when it comes to evidence-based decision whether to file an indictment against a specific person. In cases involving offences prosecuted on the basis of private prosecution, it is not necessary to show public interest. Ap - prehension of the offender as a precondition of the procedure requires that all the conditions specified in Article 243 of the Code of Criminal Procedure are met. Apprehension “immediately after committing a crime” is not essentially equiva- lent to “in the pursuit immediately afterwards”. Time of suspect’s detention is counted to the nearest minute from the moment of actual deprivation of liberty or – in cases where suspect is apprehended – from the moment the apprehended person is taken over by the police.
    Źródło:
    Forum Prawnicze; 2020, 1 (57); 72-90
    2081-688X
    Pojawia się w:
    Forum Prawnicze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Stosowanie tymczasowego aresztowania względem członka zorganizowanej grupy przestępczej w kontekście prawa jednostki do wolności
    Pretrial Detention of Members of Organised Criminal Groups in the Context of the Right to Individual Freedom
    Autorzy:
    Skoczylas-Wardzyńska, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/782407.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    criminal process
    organised criminal group
    pretrial detention
    presumption of obstructing criminal justice
    threat of severe punishment
    right to freedom
    Opis:
    The article analyses grounds for application of pretrial detention in respect of individuals who have been charged with the criminal offence of participation in an organised criminal group or with participation in an organised criminal association aiming at committing a criminal offence. The paper addresses two presumptions: 1) the presumption of fear that a suspect or the accused shall obstruct criminal proceedings because of their participation in an organised criminal group; 2) the presumption that the suspect or accused shall attempt to obstruct the proper conduct of the proceedings because of the threat that they will be severely punished. The author tries to answer the question whether the presumptions underlying application of pretrial detention at the early stages of criminal proceedings are sufficient for extension of pretrial detention. This is particularly important given the fact that these presumptions operate in schemes which might raise fears that orders of pretrial detention are used as an element of criminal policy against criminal groups. It must be noted that application of pretrial detention enters the sensitive realm of human rights and civil liberties. On the other hand, a failure to apply pretrial detention makes it difficult or even impossible for law enforcement authorities to effectively break up criminal networks and prevent them resurfacing. The fight of law enforcement authorities against organised crime requires application of adequate custodial and non-custodial measures by criminal justice system but is connected with a need to respect personal freedom guaranteed by the Polish Constitution and international treaties.
    Źródło:
    Problemy Prawa Karnego; 2020, 30, 4; 181-196
    0208-5577
    2353-9712
    Pojawia się w:
    Problemy Prawa Karnego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prawo do obrony osoby podejrzanej w polskim procesie karnym
    Right of defence for the suspected person in Polish criminal process
    Autorzy:
    Wróbel, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/499555.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    osoba podejrzana
    prawo do obrony
    proces karny
    suspect
    right of defence
    criminal process
    Opis:
    Prawo do obrony to zbiór wszelkich uprawnień, które przysługują stronie biernej procesu karnego w celu odparcia oskarżenia, zmniejszenia odpowiedzialności karnej oraz innych uciążliwości w procesie karnym. Zasada ta ma swoje podstawy w Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej, Europejskiej Konwencji Praw Człowieka oraz kodeksie postępowania karnego. Zgodnie z dyspozycją art. 6 k.p.k. prawo do obrony przysługuje podejrzanemu oraz oskarżonemu. Tymczasem w procesie karnym uczestniczy również osoba podejrzana, która nie jest formalnie podejrzanym, ale skupiają się wokół niej działania organów procesowych. Bardzo często staje się ona stroną postępowania przygotowawczego. Tematem artykułu jest kwestia prawa do obrony z punktu widzenia osoby podejrzanej. Od wielu lat pozostaje ona pomijana w polskim ustawodawstwie, chociaż była przedmiotem rozważań doktryny. W tekście poddano rozważaniom dotychczasowe propozycje na definicję osoby podejrzanej, a także przeanalizowano obecny zakres prawa do obrony w ujęciu konstytucyjnym, konwencyjnym i kodeksowym. Stanowi to bazę do ustalenia, czy osobie podejrzanej w obecnym stanie prawnym przysługuje prawo do obrony i czy jest ono odpowiednio realizowane. Przedstawione zostały również postulaty de lege ferenda – sformułowano propozycję definicji osoby podejrzanej i umiejscowienia jej w kodeksie postępowania karnego, a także sugestię dotyczącą lepszej realizacji prawa do obrony w praktyce.
    Right of defence is a collection of authorizations which are entitled to a passive party to the criminal process in order to refute charges, reduce criminal liability and other nuisance in criminal proceedings. This principle has its foundation in the Polish Constitution, the European Convention on Human Rights and the Code of Criminal Procedure. Pursuant to article 6 of the Code of Criminal Procedure, the right of defence is entitled to the suspect and the accused. Meanwhile, a suspected person - who formally is not a suspect - also participates in the criminal process, and the operations of the law enforcement authorities are focused around them. Most often, they become a party to pre-trial proceedings. The subject matter of the article is the right of defense from the suspected person point of view. For many years, they have remained unnoticed in the Polish legislation, even though they have been under doctrine consideration. This paper considers current proposals of a definition of the suspected person, and it also analyses the actual scope of the right of defense in terms of the constitution, conventions and statutes. This is a foundation in order to determine whether the suspected person in the current legal status has the right of defense, and whether it is properly exercised. De lege ferenda postulates have been also presented, i.e. a proposal of the definition of the suspected person and its placement in the Code of Criminal Procedure, as well as a suggestion for better realization of the right of defense in practice.
    Źródło:
    Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM; 2017, 7; 245-261
    2299-2774
    Pojawia się w:
    Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sądownictwo sędziów przysięgłych jako forma udziału czynnika społecznego w procesie karnym (część II)
    Juror Jurisdiction as a Form of Participation of the Social Factor in Criminal Process (Part II)
    Autorzy:
    Kil, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/3200865.pdf
    Data publikacji:
    2022-07-05
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Humanitas
    Tematy:
    proces karny
    udział czynnika społecznego w orzekaniu
    sędziowie niezawodowi
    przysięgli
    francuski proces karny
    skład sądu
    criminal process
    participation of the social factor in adjudication
    lay judges
    jurors
    French criminal process
    court composition
    Opis:
    Artykuł poświęcono problematyce sądownictwa sędziów przysięgłych w sprawach karnych. W drugiej części opracowania omówiono sądy przysięgłych występujące na przestrzeni wieków we francuskim procesie karnym. Analizie poddano także proces recepcji instytucji sądów przysięgłych w historycznym rozwoju prawa karnego procesowego, jak również przedstawiono problematykę sądownictwa sędziów przysięgłych w tradycji polskiego wymiaru sprawiedliwości. W opracowaniu omówiono ponadto wady i zalety sądownictwa sędziów przysięgłych oraz podjęto próbę odpowiedzi na pytanie, czy model sądownictwa sędziów przysięgłych należy ocenić jako trafną – z punktu widzenia prakseologicznego i aksjologicznego – formę udziału czynnika społecznego w procesie karnym.
    The article is devoted to the problems of juror jurisdiction in criminal matters. The second part of the study discusses assize courts throughout history in French criminal process. The analysis covers also the reception process of the institution of assize courts in the historical development of criminal procedural law. The problems of juror jurisdiction are also presented in the context of Polish traditions of justice. The study discusses advantages and disadvantages of juror jurisdiction and attempts to answer the question if the juror jurisdiction model should be considered a correct – from praxeological and axiological perspective – form of participation of the social factor in criminal process.
    Źródło:
    Roczniki Administracji i Prawa; 2022, 1(XXII); 183-197
    1644-9126
    Pojawia się w:
    Roczniki Administracji i Prawa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Oskarżony – (nie)potrzebny uczestnik postępowania jurysdykcyjnego? Rozważania na tle art. 117 § 3a kpk oraz art. 378a kpk (część I)
    Defendant – (un)necessary participant to judicial proceedings? Considerations in the context of art. 117 § 3a and art. 378a of the code of criminal procedure (part I)
    Autorzy:
    Kil, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2054686.pdf
    Data publikacji:
    2021-11-26
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Humanitas
    Tematy:
    prawo karne procesowe
    oskarżony
    rzetelny proces karny
    gwarancje procesowe
    nowelizacja
    procedural criminal law
    defendant
    fair criminal process
    procedural guarantees
    amendment
    Opis:
    Artykuł poświęcono prawu oskarżonego do udziału w rozprawie w świetle zmian wprowadzonych do Kodeksu postępowania karnego ustawą z dnia 19 lipca 2019 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. 2019, poz. 1694). W pierwszej części artykułu przedstawiono ewolucję regulacji poświęconej kwestii obecności oskarżonego na rozprawie na przestrzeni historycznego rozwoju polskiego procesu karnego, jak również omówiono istotę prawa oskarżonego do udziału w rozprawie. Pogłębione rozważania poświęcono regulacji z art. 117 § 3a kpk, wprowadzonej do Kodeksu postępowania karnego nowelizacją z 2019 r. W tym zakresie dokonano analizy dogmatycznej wskazanego przepisu, zaprezentowano jego ratio legis, jak również przeanalizowano konsekwencje procesowe wprowadzenia przedmiotowej regulacji. W opracowaniu omówiono również formułowane w piśmiennictwie wątpliwości odnoszące się do art. 117 § 3a kpk, jak również przedstawiono proponowany sposób wykładni analizowanej regulacji.
    The article is devoted to the defendant’s right to participate in the trial in the light of the reforms introduced to the Code of Criminal Procedure by the Act of 19 July 2019 amending the Act – Code of Criminal Procedure and certain other acts (Dz.U. 2019, item 1694). The first part of the article depicts the evolution of the legal regime governing the defendant’s presence at the trial throughout the history of the Polish criminal process, and discusses the essence of the defendant’s right to participate in the trial. An in-depth analysis was devoted to the provision of Art. 117 § of the Code of Criminal Procedure, introduced in the Code by the amendment of 2019. In this regard, dogmatic analysis was carried out of the discussed provision, its ratio legis was presented, and procedural consequences of the introduced regime were discussed. The study discusses as well the doubts formulated in academic literature in relation to Art. 117 § 3a of the Code, and proposes a method of interpreting the analysed provision.
    Źródło:
    Roczniki Administracji i Prawa; 2021, 2, XXI; 167-177
    1644-9126
    Pojawia się w:
    Roczniki Administracji i Prawa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Gradacja nadużycia prawa w procesie karnym (zarys teoretyczny)
    Autorzy:
    Cora, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1788313.pdf
    Data publikacji:
    2019-06-18
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
    Tematy:
    nadużycie prawa
    gwarancje procesowe
    uprawnienia procesowe
    proces karny
    abuse of law
    procedural guarantees
    procedural rights
    criminal process
    Opis:
    W artykule analizie poddano kwestię nadużycia prawa w procesie karnym z perspektywy realizacji funkcji procesowych orzekania, oskarżenia i obrony. Celem analizy przedstawionej w artykule było określenie gradacji stopnia nadużycia uprawnień procesowych oraz ich wpływu na trafność rozstrzygnięcia w kwestii odpowiedzialności karnej oskarżonego oraz ocena możliwości recepcji koncepcji nadużycia prawa do polskiego procesu karnego. Wykorzystując metodę analizy dogmatyczno-prawnej, wskazano czynniki ryzyka, które wzmacniają zdolność do nadużycia prawa w procesie karnym w różnych sytuacjach i układach procesowych oraz na różnych etapach jego przebiegu. W badaniach podjęto próbę odpowiedzi na pytanie, czy nadużycie uprawnień procesowych jest przesłanką uznania określonej czynności za niedopuszczalną.
    The article analyzes the issue of abuse of law in criminal proceedings from the perspective of the implementation of the trial functions of adjudication, prosecution and defense. The aim of the analysis presented in the article was to determine the gradation of the degree of abuse of procedural rights and their impact on the hit decisions regarding the criminal responsibility of the accused and the assessment of the reception of the concept of abuse of the right to the Polish criminal process. Using the dogmatic and legal analysis method, risk factors have been identified that strengthen the ability to abuse the law in the criminal process in various situations and process arrangements and at various stages of its course. In the research, an attempt was made to answer the question whether abuse of procedural rights is a premise for considering a certain act unacceptable.
    Źródło:
    Studia Prawnicze; 2019, 1 (217); 113-138
    0039-3312
    2719-4302
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pozycja pokrzywdzonego w świetle nowelizacji Kodeksu postępowania karnego z 19 lipca 2019 r.
    The Position of the Injured Party in the Polish Code of Criminal Procedure as Amended on 19 July 2019
    Autorzy:
    Limańska, Aleksandra
    Pustuła, Marta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/782395.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    injured party
    criminal process
    motion to prosecute
    questioning
    minor
    subsidiary complaint
    auxiliary prosecution counsel
    order for payment
    injunctive judgment
    amendment
    Opis:
    This article addresses some amendments of the Polish Code of Criminal Procedure in so far as they affect the position of the injured party. The Act of 19 July 2019 amending the Polish Code of Criminal Code provides for a number of changes relating to that participant of criminal proceedings. The paper deals with the extension of the time limit within which it is possible to withdraw a motion to prosecute, changes to the so-called subsidiary complaint, setting a deadline for questioning the injured under Articles 185a and 185c of the Polish Code of Criminal Procedure or serving the injured party with an order to pay (injunctive judgment) alongside the instructions on how to appeal against the judgment and simultaneously file a statement that the injured will act in the capacity of a subsidiary prosecution counsel. The analysis is aimed to establish whether those changes have led to the strengthening or weakening of the position of the injured party.
    Źródło:
    Problemy Prawa Karnego; 2020, 30, 4; 127-148
    0208-5577
    2353-9712
    Pojawia się w:
    Problemy Prawa Karnego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Accelerated proceedings in criminal cases viewed from comparative law perspective
    Postępowanie przyspieszone w sprawach karnych na tle prawnoporównawczym
    Autorzy:
    Kosonoga, Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28408253.pdf
    Data publikacji:
    2022-08-01
    Wydawca:
    Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    criminal proceedings
    special proceedings
    accelerated procedure
    improvement of the criminal process
    principle of expeditious proceeding
    postępowanie karne
    szczególne postępowanie
    postępowanie przyśpieszone
    zasada szybkości postępowania
    usprawnienie procesu karnego
    Opis:
    Artykuł poświęcony został problematyce postępowania przyspieszonego. Omówiono w nim przesłanki zastosowania tego trybu w prawie polskim i przedstawiono je na tle regulacji przyjętych w innych krajach, w tym m.in.: Niemczech, Francji, Hiszpanii, Portugalii i Belgii. Założeniami opracowania były: ocena polskich rozwiązań prawnych oraz wykazanie podstawowych różnic i podobieństw zachodzących pomiędzy poszczególnymi krajami.
    The paper covers the issue of the accelerated penal procedure. It discusses conditions for the application of this mode under Polish law and presents them against the background of regulations in force in other countries, including Germany, France, Spain, Portugal and Belgium. The assumption of the study was to assess Polish legal solutions and to demonstrate the basic similarities and differences between laws of the aforesaid countries.
    Źródło:
    Ius Novum; 2022, 16, 2; 54-75 (eng), 57-78 (pol)
    1897-5577
    Pojawia się w:
    Ius Novum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Oskarżony – (nie)potrzebny uczestnik postępowania jurysdykcyjnego? Rozważania na tle art. 117 § 3a kpk oraz art. 378a kpk (część II)
    Defendant – (un)necessary participant to judicial proceedings? Considerations in the context of art. 117 § 3a and art. 378a of the code of criminal procedure (part II)
    Autorzy:
    Kil, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2055518.pdf
    Data publikacji:
    2022-02-16
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Humanitas
    Tematy:
    prawo karne procesowe
    rozprawa
    oskarżony
    rzetelny proces karny
    Konstytucja RP
    normy konwencyjne
    postępowanie dowodowe
    procedural criminal law
    trial
    defendant
    fair criminal process
    Constitution
    Convention norms
    evidentiary proceedings
    Opis:
    Artykuł poświęcono prawu oskarżonego do udziału w rozprawie w świetle zmian wprowadzonych do Kodeksu postępowania karnego ustawą z dnia 19 lipca 2019 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. 2019, poz. 1694). W drugiej części artykułu pogłębione rozważania poświęcono regulacji z art. 378a kpk, wprowadzonej do Kodeksu postępowania karnego nowelizacją z 2019 r. W tym zakresie dokonano analizy dogmatycznej wskazanego przepisu, zaprezentowano jego ratio legis, jak również przeanalizowano konsekwencje procesowe wprowadzenia przedmiotowej regulacji. W opracowaniu omówiono również formułowane w piśmiennictwie wątpliwości odnoszące się do art. 378a kpk, jak również przedstawiono proponowany sposób wykładni analizowanej regulacji. Dokonano także oceny unormowań z art. 117 § 3a kpk oraz art. 378a kpk przez pryzmat standardu konstytucyjnego i konwencyjnego, wynikającego w szczególności z art. 42 ust. 2 Konstytucji RP, art. 45 ust. 1 Konstytucji RP oraz art. 6 ust. 1 i 3 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka.
    The article is devoted to the defendant’s right to participate in the trial in the light of the reforms introduced to the Code of Criminal Procedure by the Act of 19 July 2019 amending the Act – Code of Criminal Procedure and certain other acts (Dz.U. 2019, item 1694). In the second part of the article, in-depth considerations were devoted to the provision of Art. 378a of the Code of Criminal Procedure, introduced to the Code by the 2019 amendment. In this regard, dogmatic analysis was carried out of the discussed provision, its ratio legis was presented, and procedural consequences of the introduced regime were discussed. The study discusses as well the doubts formulated in academic literature in relation to Art. 378a of the Code, and proposes a method of interpreting the analysed provision. The study also involves assessment of the provisions of Art. 117 § 3a and Art. 378a of the Code of Criminal Procedure through the prism of the constitutional and conventional standards, especially under Art. 42(2) and Art. 45(1) of the Constitution of the Republic of Poland as well as Art. 6(1) and (3) of the European Convention on Human Rights.
    Źródło:
    Roczniki Administracji i Prawa; 2021, 3, XXI; 111-126
    1644-9126
    Pojawia się w:
    Roczniki Administracji i Prawa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Institution of the Crown Witness in the Light of the Directive Prohibiting the Exchange of Procedural Roles and Selected Evidentiary Prohibitions of the Polish Criminal Procedure
    Instytucja świadka koronnego w świetle dyrektywy zakazu zamiany ról procesowych i wybranych zakazów dowodowych polskiej procedury karnej
    Autorzy:
    Bajda, Karol
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31348353.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    crown witness
    prohibition of changing procedural roles
    evidentiary prohibition
    criminal process
    accused
    świadek koronny
    zakaz zamiany ról procesowych
    zakaz dowodowy
    proces karny
    oskarżony
    Opis:
    The institution of the crown witness in Poland was introduced into the legal order in 1997 and its aim was to effectively counteract organized crime, which at that time was experiencing its heyday. Being very controversial from the very beginning, with numerous voices of criticism and approval at the same time, over the years it has consolidated its position and for 25 years has continuously contributed to breaking the conspiracy of silence of the perpetrators of crimes of the greatest severity. The subject of the article is the analysis of the institution of the crown witness in the context of the element of the procedural role of the perpetrator and selected evidentiary prohibitions of the Polish criminal procedure. The author confronts the eponymous institution with the prohibition of changing procedural roles, the prohibition of excluding the freedom of expression of the person being questioned, and the prohibition related to obtaining an evidentiary statement that cannot constitute evidence. The role of these prohibitions is to shape truthful findings in the criminal process and to guarantee its fairness. The procedure for granting the status of a crown witness, which is a kind of compromise between the fairness of the trial and the purpose of the institution, carries the risk of abuse in this area. The threat concerns the violation of the principle of material truth and the protection of the procedural position of the accused who has not obtained the status of a crown witness.
    Instytucja świadka koronnego w Polsce została wprowadzona do porządku prawnego w 1997 r. Jej celem było skuteczne przeciwdziałanie przestępczości zorganizowanej, która w tym okresie przeżywała swój rozkwit. Będąc od samego początku bardzo kontrowersyjną, przy licznych głosach krytyki i aprobaty jednocześnie, z biegiem lat ugruntowała swoją pozycję i od 25 lat nieprzerwanie przyczynia się do przełamywania zmowy milczenia sprawców przestępstw o największym ciężarze gatunkowym. Przedmiotem artykułu jest analiza instytucji świadka koronnego w kontekście elementu procesowej roli sprawcy i wybranych zakazów dowodowych polskiej procedury karnej. Autor konfrontuje tytułową instytucję z zakazem zamiany ról procesowych, zakazem wyłączenia swobody wypowiedzi osoby przesłuchiwanej i zakazem związanym z uzyskaniem oświadczenia dowodowego, które nie może stanowić dowodu. Rolą omawianych zakazów jest kształtowanie zgodnych z prawdą ustaleń faktycznych w procesie karnym i gwarancja jego uczciwości. Procedura przyznawania statusu świadka koronnego, będącego swego rodzaju kompromisem między rzetelnością procesu a celem instytucji, niesie ryzyko nadużyć w omawianej sferze. Zagrożenie dotyczy naruszenia zasady prawdy materialnej i ochrony pozycji procesowej oskarżonego, który nie uzyskał statusu świadka koronnego.
    Źródło:
    Studia Iuridica Lublinensia; 2023, 32, 2; 91-101
    1731-6375
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica Lublinensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Status of the Party in the Cumulative Judgment Proceedings
    Status strony w postępowaniu w przedmiocie wydania wyroku łącznego
    Autorzy:
    Andrzejewski, Maciej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32443877.pdf
    Data publikacji:
    2024
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
    Tematy:
    criminal process
    cumulative penalty
    cumulative judgment
    proceedings after a final court decision
    parties to the process
    proces karny
    kara łączna
    wyrok łączny
    postępowania po uprawomocnieniu się orzeczenia
    strony procesu
    Opis:
    Założeniem niniejszego opracowania jest rozwiązanie problemu badawczego sprowadzającego się do pytania, kto stosownie do dyspozycji art. 574 Kodeksu postępowania karnego w postępowaniu w przedmiocie wydania wyroku łącznego może brać udział w charakterze strony? Udowodniona zostanie teza zgodnie z którą w postępowaniu w przedmiocie wydania wyroku łącznego status strony posiada tylko skazany, ze względu na to, iż jest to postępowaniu sui generis, w którym dochodzi do modyfikacji trybu zwyczajnego ze względu na przedmiot tego postępowania, co wynika z braku możliwości jednoznacznego zakwalifikowania tego postępowania do fazy jurysdykcyjnej albo wykonawczej. De lege ferenda zaproponowano normatywne uregulowanie statusu skazanego w rozdziale 60 Kodeksu postępowania karnego oraz zmianę brzmienia art. 570 Kodeksu postępowania karnego, a także nadanie prokuratorowi statusu uczestnika na prawach strony w postępowaniu w przedmiocie wydania wyroku łącznego.
    The objective of this paper is to solve the research problem of the question of who, according to the provisions of Article 574 of the Code of Criminal Procedure, can participate as a party in the proceedings for the issue of a cumulative judgment? The thesis that only the convicted party has the status of party in the cumulative judgment proceedings will be supported, since it is a case of sui generis, in which the ordinary procedure is modified due to the subject matter of the proceedings, which results from the inability to clearly qualify the proceedings for the jurisdictional or enforcement stage. De lege ferenda normative regulation of the convicted status has been proposed in chapter 60 of the Code of Criminal Procedure and amendment of the wording of Article 570 of the Code of Criminal Procedure, as well as granting the prosecutor the status of participant on the rights of the party in the proceedings on the issue of a cumulative judgment.
    Źródło:
    Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; 2024, 19, 21 (1); 25-37
    2719-3128
    2719-7336
    Pojawia się w:
    Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zasada udziału czynnika społecznego w procesie karnym a legitymizacja wymiaru sprawiedliwości
    The Principle of Citizens’ Participation in Criminal Trials and Legitimization of the Justice System
    Autorzy:
    Janusz-Pohl, Barbara
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2170519.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej – Sekcja Polska IVR
    Tematy:
    citizens’ participation in criminal justice
    deliberative democracy
    principle of social participation
    criminal process and citizens
    udział obywateli w sprawowaniu wymiaru sprawiedliwości
    demokracja deliberatywna
    zasada udziału czynnika społecznego
    proces karny a obywatele
    Opis:
    Niniejszy szkic zawiera analizę zasady udziału czynnika społecznego w procesie karnym. Zaakcentowano przede wszystkim dyrektywalne ujęcie tytułowej zasady, w tym sensie starano się argumentować o jej roli interpretacyjnej na gruncie wykładni przepisów kodeksu postępowania karnego. Analiza objęła odtworzenie zakresu podmiotowego, przedmiotowego i temporalnego zasady udziału czynnika społecznego w procesie karnym. Wyróżniono ujęcie sensu stricto, sensu largo i sensu largissimo zasady udziału czynnika społecznego w procesie karnym. Przy czym ujęcie sensu stricto, obejmuje pełnienie przez obywateli funkcji rozstrzygającej w procesie karnym, obecnie realizowanej w sądach powszechnych w postaci udziału ławników w składach mieszanych; ujęcie sensu largo, zawiera także realizację innych ról procesowych przez obywateli poza funkcją orzeczniczą, natomiast ujęcie sensu largissimo, obejmuje także udział niezindywidualizowanych obywateli w charakterze publiczności rozprawy sądowej lub posiedzeń jawnych, a także realizację funkcji denuncjacyjnej. Rozważania szczegółowe objęły analizę realizacji funkcji orzeczniczej. W tym zakresie wykładni poddano art. 28 k.p.k., głównym pytaniem badawczym było to czy udział czynnika społecznego w procesie karnym na gruncie prawa obowiązującego legitymizuje wymiar sprawiedliwości w sprawach karnych.
    This article deals with the principle of social factor participation in criminal proceedings. In particular, the directival approach to this principle is emphasized, and in that sense, the article seeks to argue about its interpretative role in interpreting the provisions of the Code of Criminal Procedure (CCP). The analysis covers subjective, substantive and temporal scope of the principle of social participation in criminal proceedings. First of all, the concept of sensu stricto, sensu largo and sensu largissimo approaches to the principle of social participation in the criminal trial are distinguished. However, the sensu stricto perspective includes the exercising by citizens of a judicial function in trials, currently carried out in ordinary courts in the form of the participation of lay judges in the panel; the sensu largo approach also includes the implementation of other procedural roles by citizens than the judicial function, while the sensu largissimo aspect approach incorporates participation of non-individualized citizens as audience of the court hearings, as well as implementation of the denunciation function in the criminal trial. The detailed considerations concern implementation of the judicial function. In this respect, Article 28 of the CCP is interpreted, the main research question being whether the participation of the social factor in criminal proceedings under the law in force authorizes the criminal justice system.
    Źródło:
    Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej; 2022, 4(33); 70-85
    2082-3304
    Pojawia się w:
    Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ograniczenia temporalne inicjatywy dowodowej stron w polskim procesie karnym w świetle systemu prekluzji oraz systemu dyskrecjonalnej władzy sędziego (część II)
    Temporal restrictions on the parties’ evidentiary initiative in the polish criminal process in the light of the preclusion system and the system of judge’s discretionary powers (part II)
    Autorzy:
    Kil, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2055707.pdf
    Data publikacji:
    2022-04-20
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Humanitas
    Tematy:
    proces karny
    inicjatywa dowodowa
    strony procesu
    prawda materialna
    system prekluzji
    system dyskrecjonalnej władzy sędziego
    kontradyktoryjność
    criminal process
    evidentiary initiative
    parties to the process
    substantive truth
    preclusion system
    system of judge’s discretionary powers
    adversarial process
    Opis:
    Artykuł poświęcono temporalnym ograniczeniom, odnoszącym się do wykonywania przez strony procesu karnego prawa do inicjatywy dowodowej. W drugiej części artykułu podjęto kontynuację rozważań poświęconych ewolucji regulacji karnoprocesowej, odnoszącej się do temporalnych ograniczeń inicjatywy dowodowej stron w procesie karnym, mającą miejsce pod rządami Kodeksu postępowania karnego z 1997 r., ze szczególnym uwzględnieniem zmian wprowadzonych do Kodeksu ustawą z dnia 19 lipca 2019 r. o zmianie ustawy ‒ Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. 2019 poz. 1694). W dalszej części opracowania skonfrontowano rozwiązania normatywne, statuujące czasową limitację aktywności dowodowej stron procesu karnego z modelowymi założeniami systemu prekluzji oraz dyskrecjonalnej władzy sędziego. Odrębne rozważania poświęcono także proponowanemu sposobowi wykładni przepisów, konstytuujących temporalne ograniczenia prawa stron do inicjatywy dowodowej w procesie karnym, jak również wykazano znaczenie rzeczonych przepisów dla możliwości skutecznej realizacji celów procesu karnego.
    This article is devoted to temporal restrictions relating to the exercise by the parties to criminal proceedings of the right to evidentiary initiative. In the second part of the article, the considerations are continued on the criminal procedure evolution in respect of temporal limitations of the parties’ evidentiary initiative in criminal proceedings, as provided for in the Code of Criminal Procedure of 1997, with special emphasis on the amendments introduced to the Code by the Act of 19 July 2019 amending the Act – Code of Criminal Procedure and certain other acts (Dz.U. 2019 poz. 1694). In the following part of the study, the normative solutions governing the temporal limitation of evidentiary activities of the parties to criminal proceedings are juxtaposed against the model assumptions of the preclusion system and the system of judge’s discretionary powers. Separate considerations are also given to a proposed interpretation method of the provisions imposing temporal limitations to the parties’ right to evidentiary initiative in criminal process, and significance is demonstrated of the said provisions for the possibility of effective achievement of the purposes of the criminal process.
    Źródło:
    Roczniki Administracji i Prawa; 2021, 4, XXI; 87-102
    1644-9126
    Pojawia się w:
    Roczniki Administracji i Prawa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ograniczenia temporalne inicjatywy dowodowej stron w polskim procesie karnym w świetle systemu prekluzji oraz systemu dyskrecjonalnej władzy sędziego (część I)
    Temporal restrictions on the parties’ evidentiary initiative in the polish criminal process in the light of the preclusion system and the system of judge’s discretionary powers (part I)
    Autorzy:
    Kil, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2055507.pdf
    Data publikacji:
    2022-02-17
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Humanitas
    Tematy:
    proces karny
    inicjatywa dowodowa
    strony procesu
    prawda materialna
    system prekluzji
    system dyskrecjonalnej władzy sędziego
    kontradyktoryjność
    criminal process
    evidentiary initiative
    parties to the process
    substantive truth
    preclusion system
    system of judge’s discretionary powers
    adversarial process
    Opis:
    Artykuł poświęcono temporalnym ograniczeniom, odnoszącym się do wykonywania przez strony procesu karnego prawa do inicjatywy dowodowej. W pierwszej części artykułu przedstawiono znaczenie aksjologiczne prawa stron do inicjatywy dowodowej w procesie karnym, jak również omówiono związek tego prawa z naczelnymi zasadami procesowymi. Pogłębione rozważania poświęcono modelowym założeniom systemu prekluzji oraz systemu dyskrecjonalnej władzy sędziego jako instrumentom mającym na celu zagwarantowanie należytej koncentracji materiału dowodowego, a tym samym szybkości postępowania. Odrębnej analizie poddano także historyczną ewolucję rozwiązań normatywnych dotyczących temporalnych ograniczeń inicjatywy dowodowej stron procesu karnego, począwszy od uchwalenia Kodeksu postępowania karnego z 1928 r., aż do chwili wejścia w życie Kodeksu postępowania karnego z 1997 r.
    This article is devoted to temporal restrictions relating to the exercise by the parties to criminal proceedings of the right to evidentiary initiative. The first part of the article presents the axiological significance of the parties’ right to evidentiary initiative in criminal process, and discusses the relation of that right to the overarching procedural principles. Careful considerations are given to the model assumptions of the preclusion system and the system of judge’s discretionary powers, as instruments intended to guarantee due concentration of evidence and, in the same way, expeditious proceedings. A separate analysis is made also of the historical evolution of the normative solutions concerning the temporal limitations to the evidentiary initiative of the parties to criminal proceedings, starting from the adoption of the Code of Criminal Procedure of 1928 until the entry into force of the Code of Criminal Procedure of 1997.
    Źródło:
    Roczniki Administracji i Prawa; 2021, 3, XXI; 127-139
    1644-9126
    Pojawia się w:
    Roczniki Administracji i Prawa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sądownictwo sędziów przysięgłych jako forma udziału czynnika społecznego w procesie karnym (część I)
    Juror jurisdiction as a form of participation of the social factor in criminal process (part I)
    Autorzy:
    Kil, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2055708.pdf
    Data publikacji:
    2022-04-20
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Humanitas
    Tematy:
    proces karny
    udział czynnika społecznego w orzekaniu
    sędziowie niezawodowi
    przysięgli
    prawo rzymskie
    system common law
    criminal process
    participation of the social factor in adjudication
    lay judges
    jurors
    Roman law
    common law system
    Opis:
    Artykuł poświęcono problematyce sądownictwa sędziów przysięgłych w sprawach karnych. W pierwszej części opracowania przedstawiono genezę instytucji sędziów przysięgłych, jak również jej historyczny rozwój. Szczegółowe rozważania poświęcono rzymskim quaestiones, stanowiącym archetyp sądownictwa sędziów przysięgłych. Pogłębionej analizie poddano także anglo-amerykański model sądownictwa sędziów przysięgłych, zarówno w ujęciu historycznym, jak i współczesnym.
    The article is devoted to the problems of juror jurisdiction in criminal matters. The first part of the study presents the genesis of the institution of jurors and its historical development. Special attention is paid to Roman quaestiones, that is an archetypical form of juror jurisdiction. An in depth analysis covers as well the Anglo-American model of juror jurisdiction, both from the historical and contemporary perspective.
    Źródło:
    Roczniki Administracji i Prawa; 2021, 4, XXI; 73-86
    1644-9126
    Pojawia się w:
    Roczniki Administracji i Prawa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    PRAWO DO OBRONY JAKO PUBLICZNE PRAWO PODMIOTOWE
    The Right of Self-defence as a Public Subjective Right
    Autorzy:
    Kil, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2096766.pdf
    Data publikacji:
    2022-03-31
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    proces karny; prawo podmiotowe; prawo do obrony; uprawnienie procesowe; strona bierna; oskarżony; prawo represyjne; prawo publiczne.
    criminal process; subjective right; right of self-defence; procedural rights; defending party; defendant; repressive law; public law.
    Opis:
    Artykuł poświęcono możliwości wykorzystania konstrukcji publicznych praw podmiotowych w dogmatyce prawa karnego procesowego, na przykładzie instytucji prawa do obrony. W opracowaniu zdefiniowano pojęcie prawa podmiotowego, jak również przedstawiono podstawowe założenia teoretyczne, prezentowane w prawoznawstwie na gruncie koncepcji praw podmiotowych. Odrębne rozważania poświęcono sposobowi definiowania w piśmiennictwie karnoprocesowym pojęć obrony, prawa do obrony oraz zasady prawa do obrony. W dalszej części publikacji przedstawiono argumenty przemawiające za uznaniem prawa do obrony za publiczne prawo podmiotowe, jak również wykazano teoretycznoprawne oraz praktyczne implikacje, wynikające z zakwalifikowaniaprawa do obrony do kategorii publicznych praw podmiotowych.
    This article examines the possibility of applying the construction of public subjective rights in the dogma of procedural criminal law, as exemplified by the institution of the right of self-defence. The article gives a definition of the concept of subjective rights and outlines the basic theoretical principles presented in jurisprudence with regard to subjective rights. It also considers the way the terms defence, right of self-defence and the principle of the right of self defence are defined in publications on procedural criminal law. Te article then goes on to present arguments in favour of the recognition of the right of self-defence as a public subjective right, and shows what the theoretical and practical legal implications would be if the right of self-defence were qualified as a public subjective right.
    Źródło:
    Zeszyty Prawnicze; 2022, 22, 1; 195-222
    2353-8139
    Pojawia się w:
    Zeszyty Prawnicze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Criminal analysis – an effective tool for combatting organised economic crime
    Autorzy:
    Wojtalewicz, Mariusz
    Spieichert-Zalewska, Beata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1934142.pdf
    Data publikacji:
    2020-04-20
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Policji w Szczytnie
    Tematy:
    criminal analysis
    economic crimes
    criminal organisations
    detection process
    criminal intelligence
    specialist knowledge
    expert’s opinion
    Opis:
    Criminal analysis in law enforcement agencies’ work has been around for many years. Initially, it was used by police offi cers in a nonformalised way, its main purpose being to try to understand and systematise crimes. Attempts to draw conclusions from the collected data contributed to greater effectiveness of the detection process. Nowadays, the need for effi ciency in processing the increasing amount of data, and the far-reaching professionalisation of criminal groups have resulted in the fact that criminal analysis is no longer a cure-all for a lack of thinking, but an indispensable tool in the effective fi ght against crime. Considering the above, the article presents the need for the effective use of criminal analysis in combatting mainly organised crime of an economic nature.
    Źródło:
    Przegląd Policyjny; 2019, 136(4); 290-305
    0867-5708
    Pojawia się w:
    Przegląd Policyjny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sprawozdanie z III Ogólnopolskiej Konferencji Naukowej „Prawo karne, Wyzwania i rozwój procesu wykrywczego” Gorzów Wielkopolski, 10 czerwca 2022 r.
    Report from the 3rd National Scientific Conference “Criminal law, Challenges and the development of the discovery process” Gorzów Wielkopolski, 10 June 2022 r.
    Autorzy:
    Maciejczyk, Robert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/35573655.pdf
    Data publikacji:
    2023-03-03
    Wydawca:
    Akademia im. Jakuba z Paradyża w Gorzowie Wielkopolskim
    Tematy:
    przestępstwo
    proces wykrywczy
    prawo karne
    crime
    investigation process
    criminal law
    Opis:
    Zmiany prawa oraz wykorzystywanie przez sprawców przestępstw nowych narzędzi do popełniania czynów zabronionych wymagają stosownej analizy naukowej posiadającej odpowiednią wiedzę dla teorii i praktyki bezpieczeństwa wewnętrznego Państwa. Konferencja adresowana była do różnych środowisk zajmujących się problematyką bezpieczeństwa wewnętrznego w tym: środowiska naukowego, administracji rządowej i samorządowej, służb porządku publicznego oraz innych instytucji i organizacji zaangażowanych w proces: - przeciwdziałania, zapobiegania przestępczości; - poszukiwania osób zaginionych; wspierania ofiar przestępstw oraz wykrawania sprawców czynów zabronionych. Problematyka bezpieczeństwa wewnętrznego w obszarze czynów zabronionych obejmowała w trakcie konferencji m.in. wymianę poglądów zarówno przez uznanych naukowców i praktyków, funkcjonariuszy służb porządku publicznego, jak i przez osoby zdobywające swoje pierwsze doświadczenia naukowe.
    Changes in the law and the use of new tools by the perpetrators of crimes to commit prohibited acts require an appropriate scientific analysis with appropriate knowledge of the theory and practice of the State’s internal security. The conference was addressed to various environments dealing with the issues of internal security, including: the scientific community, central and local government administration, public order services and other institutions and organizations involved in the process of: − counteracting and preventing crime; − searching for missing persons; supporting victims of crime and trapping perpetrators of prohibited acts. The issues of internal security in the area of prohibited acts during the conference included, among others, exchange of views by recognized scientists and practitioners, law enforcement officers, as well as people gaining their first scientific experience.
    Źródło:
    Studia Administracji i Bezpieczeństwa; 2022, 13(13); 287-290
    2543-6961
    Pojawia się w:
    Studia Administracji i Bezpieczeństwa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wpływ ostatnich nowelizacji Kodeksu postępowania karnego na szybkość i rzetelność procesu karnego. Studium przypadku
    Autorzy:
    Kluza, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/617489.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    criminal trial
    amendments
    speed process
    fair trial
    nowelizacja
    szybkość
    proces karny
    rzetelność
    Opis:
    The article presents the impact of recent amendments to the Criminal Procedure Code on the basic principles of the criminal process. This is particularly true of the speed of the process and the fair process.
    Artykuł porusza problematykę związaną z dokonanymi w 2016 r. nowelizacjami Kodeksu postępowania karnego oraz ich wpływem na bieg procesu karnego. W sposób szczególny nowelizacje oddziałują na podstawowe zagadnienia związane ze sprawnością procesu oraz jego rzetelnością.
    Źródło:
    Studenckie Zeszyty Naukowe; 2017, 20, 32
    1506-8285
    Pojawia się w:
    Studenckie Zeszyty Naukowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Konfiguracja wybranych zmiennych psychologicznych u kobiet odbywających karę pozbawienia wolności
    Autorzy:
    Rode, Magdalena
    Lubas, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2148211.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Instytut Studiów Międzynarodowych i Edukacji Humanum
    Tematy:
    empathy
    hostility
    aggression
    criminal behavior of women
    descriptive analysis
    the resocialization process
    Opis:
    The article presents the emotional characteristics of women incarcerated by a legallyvalid court sentence in reference to their selected personality variables. In conducting the research, a group of female prisoners and a control group were diversified in reference to their empathic abilities and their intensity towards aggression and hostility. In the article the descriptive analysis was used in order to present the inter-group differences. In the study there were a total of 150 individual participants. Research results have shown that those who manifest criminal behavior are driven largely by their emotions, and their stimulation threshold is much lower than individuals with no criminal history. Women who are incarcerated are characterized as having a higher level of suspicion and negativity; while their aggression is based only on an emotional level. Furthermore their empathy is directed towards themselves, not towards others. The results obtained in the article may be utilized to adapt the process of rehabilitation of prisoners according to their personality traits.
    Źródło:
    Prosopon. Europejskie Studia Społeczno-Humanistyczne; 2018, 4(25); 77-87
    1730-0266
    Pojawia się w:
    Prosopon. Europejskie Studia Społeczno-Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    POSTĘPOWANIE ZE ŚLADAMI KRYMINALISTYCZNYMI W PROCESIE DOWODOWYM – GŁOS JUDYKATURY
    PROCEEDINGS WITH FORENSIC EVIDENCE IN THE EVIDENTIAL PROCESS – THE VOICE OF JUDICATURE
    Autorzy:
    Łyżwa, Aneta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/546604.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
    Tematy:
    judicature,
    forensic traces,
    visual inspection,
    process experiment,
    local vision,
    criminal proceedings,
    preparatory proceedings,
    evidential activity
    Opis:
    The article is devoted to the issues of shaping the correct rules of conduct in the course of detecting, disclosing and protecting forensic traces and their use in criminal evidentiary proceedings, through the prose of judicial decisions. The author has attempted to show how important the role of judicature plays in the aspect of the correct implementation of the detection process by law enforcement agencies.
    Źródło:
    Civitas et Lex; 2019, 2(22); 67-78
    2392-0300
    Pojawia się w:
    Civitas et Lex
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Criminal procedure management based on BPM simulation
    Autorzy:
    Antkiewicz, R.
    Dyk, M.
    Kasprzyk, R.
    Najgebauer, A.
    Pierzchała, D.
    Tarapata, Z.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/94995.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
    Tematy:
    criminal procedure
    BPM
    business process simulation
    court performance
    procedura kryminalna
    modelowanie procesów biznesowych
    symulacja procesów biznesowych
    BPS
    Opis:
    The Polish criminal procedure is strictly based on the Polish Constitution and complex legislation. It involves many steps, phases and stages and creates very complex processes that are composed of multiple sub-processes and activities. Nowadays, the participants of the Polish criminal procedure are provided with modern IT limitedly. Increase the effectiveness of criminal justice is possible via changes in both organizational and procedural way, as well as through the IT technologies supporting the processing of information at any stage of a criminal proceeding. We propose two-way analysis of the criminal procedure: modelling and simulation of the process similarly to Business Processes Modelling (BPM), which forms the basis for measuring and assessing an effectiveness, and optimization based on hybrid models and methods: GAN/GERT with queuing theory and optimization. The practical result of this work is the workflow system extended with the business process simulator.
    Źródło:
    Information Systems in Management; 2013, 2, 2; 87-99
    2084-5537
    2544-1728
    Pojawia się w:
    Information Systems in Management
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The AI is now in session – The impact of digitalisation on courts
    Autorzy:
    Papp, Dorottya
    Krausz, Bernadett
    Gyuranecz, Franciska Z.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2143025.pdf
    Data publikacji:
    2022-07-02
    Wydawca:
    Akademia Sztuki Wojennej
    Tematy:
    artificial intelligence
    machine learning
    fair trial
    due process
    judicial systems
    civil and criminal proceedings
    European Union
    judiciary
    Opis:
    This paper seeks to map out the problems imposed by the introduction of artificial intelligence (AI) regarding the judicial system. In the era of digitalisation, we are only a step from using AI in our daily work. For this purpose, we carried out a multidisciplinary research related to the possible application of AI in the judiciary worldwide. Our main objective was not only to show that AI requires a different approach both from legislative and executive aspects, but also to offer possible solutions concerning the implementation of AI in the judicial sector. We analysed several aspects of the right to a fair trial with regard to the changes imposed by AI systems. Likewise, we covered the emerging ethical concerns and tackled the issue of transparency, responsibility and non-discrimination. The analysis gradually verified the initial hypothesis of our paper that in spite of the increasing ubiquity of AI, we have to limit its use and adjust both our legal and ethical framework to address these new concerns.
    Źródło:
    Cybersecurity and Law; 2022, 7, 1; 272-296
    2658-1493
    Pojawia się w:
    Cybersecurity and Law
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Bezpośredni skutek „dyrektywy obrończej” w polskim procesie karnym
    Direct effect of the “defence directive” for Polish criminal proceedings
    Autorzy:
    Oleksy, Kacper
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1035770.pdf
    Data publikacji:
    2021-05-10
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    EU law
    direct effect
    access to lawyer
    Directive 2013/48/EU
    criminal proceedings
    right to defence
    due process
    Opis:
    As of 27 November 2017 the deadline passed by which the European Union Directive 2013/48/EU on the right of access to a lawyer should have been implemented by the Member States in their respective legal systems. Poland completed the said responsibility only ostensibly, for no legal norms which regulate the standard of the right to formal defence contained in Polish Code of Criminal Procedure have been amended. This very situation makes it necessary to consider whether the norms of the directive in question may cause the so-called direct effect in Poland’s domestic legal system, particularly: whether prosecuted individuals may directly invoke the directive in order to, based on its content, seek the assistance of a lawyer in the course of criminal proceedings. Therefore, it stands to reason that, at least in relation to some of the competences envisioned in the directive, such eventuality exists, whereas in remainder of the cases the judicial bodies are obliged to interpret the respective norms of the Code of Criminal Procedure in pro-EU manner, thereby elevating the standard of right to formal defence present in Polish criminal proceedings. Nonetheless, the real transposition of this directive should be postulated, since invoking its direct effect cannot exempt a Member State from implementing it in accordance with EU treaties as a way to harmonize domestic legal systems.
    Źródło:
    Problemy Prawa Karnego; 2019, 29, 3; 23-50
    0208-5577
    2353-9712
    Pojawia się w:
    Problemy Prawa Karnego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    KARNOPRAWNE IMPLIKACJE UZNANIA ZA ZMARŁEGO SPRAWCY PRZESTĘPSTWA
    Legal implications of declaring a person dead in absentia for criminal proceedings
    Autorzy:
    Kil, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/444027.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Humanitas
    Tematy:
    postępowanie karne
    uznanie za zmarłego
    osoba fizyczna
    umorzenie postępowania
    przesłanki procesowe
    przedawnienie
    criminal proceedings
    declaring a person dead in absentia
    natural person
    discontinuation of criminal proceedings
    process conditions
    statutes of limitations
    Opis:
    Przedmiot artykułu stanowi analiza implikacji, jakie na płaszczyźnie prawnokarnej wywołuje wydanie przez sąd cywilny postanowienia o uznaniu za zamarłego zaginionego, będącego sprawcą przestępstwa. W opracowaniu scharakteryzowano instytucję uznania za zmarłego. Zbadano wpływ uznania za zmarłego sprawcy przestępstwa na prowadzone postępowanie karne – zarówno w fazie postępowania przygotowawczego, jurysdykcyjnego, jak i wykonawczego. Analizie poddano konsekwencje wynikające z faktu późniejszego odnalezienia zaginionego, w szczególności w kontekście potencjalnej możliwości wznowienia prowadzonego uprzednio postępowania karnego. W opracowaniu rozważono również kwestię wpływu wydania postanowienia o uznaniu za zmarłego na bieg terminu przedawnienia przestępstw zarzucanych zaginionemu
    The subject of the article is the analysis of legal implications of declaring a person dead in absentia for criminal proceedings. The article covers the main issues of declaring a person dead in absentia, in which the court may issue a ruling equivalent in legal effects to natural death of man. The paper examines the influence of declaring a person dead in absentia for preparatory proceedings, judicial proceedings as well as executive proceedings. The author analyses also a situation, when the previous court decision of declaring a person dead in absentia would turn out to be erroneous. Besides, the author examines a legal consequences of declaring a person dead in absentia for statutes of limitations on criminal actions
    Źródło:
    Roczniki Administracji i Prawa; 2019, 2, XIX; 79-93
    1644-9126
    Pojawia się w:
    Roczniki Administracji i Prawa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    SPORY W LITERATURZE NIEMIECKIEJ O NIEZGODNE Z PRAWDĄ ZEZNANIA OSKARŻONEGO O POPEŁNIENIE PRZESTĘPSTWA
    DISPUTES IN GERMAN LITERATURE REGARDING THE UNTRUE EVIDENCE PROVIDED BY A PERSON ACCUSED OF AN ALLEGED CRIME
    Autorzy:
    Byczyk, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/693726.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    penal law
    criminal law
    criminal procedure
    accused
    the right to lie
    justification
    German law
    law comparatistics
    history of law
    penal process
    exception to the prohibition of committing offences
    criminal procedure and the constitution
    prawo karne
    postępowanie karne
    oskarżony
    prawo do kłamstwa
    kontratyp
    prawo niemieckie
    komparystyka prawna
    historia prawa
    proces karny
    kontratypy pozaustawowe
    gwarancje procesowe
    Opis:
    An attempt is being made to outline the historical evolution of the debate in the German doctrine concerning the right of the accused to lie. The considerations begin with a claim that this issue was not solved during the codification work carried out in the nineteenth century, and had consequently given rise to an ample discussion among German lawyers, that resulted in the formulation of three major positions. According to the first one, the accused in the penal process should be obliged to confess the truth. The opposite view stressed that the accused could resort to lying as long as he did not infringe the rights of others. And only recently (R. Torka) has originated a conception that under certain circumstances, namely when infringing the rights of the others is the sine que non condition for the escaping of criminal responsibility, a so-called right to lie of the accused has to be taken into account. The arguments brought to life by German lawyers may also considerably enrich the debate over the same issue in Poland.
    Autor stara się przedstawić ewolucję debaty na temat prawa oskarżonego do kłamstwa w doktrynie niemieckiej. Punktem wyjścia rozważań autora jest stwierdzenie, że problem ten nie został rozstrzygnięty w trakcie prac kodyfikacyjnych w XIX w. Dało to asumpt do szerszej debaty prawników niemieckich. Wykształciły się zasadniczo trzy główne stanowiska. Wedle pierwszego z nich oskarżony w procesie karnym powinien być zobligowany do wyjaśniania zgodnie z prawdą. Pogląd przeciwstawny przyznawał mu w tej materii pełną swobodę, ograniczoną jedynie prawami osób trzecich. Dopiero niedawno pojawiła się koncepcja (R. Torka), że w pewnych okolicznościach, a więc wtedy, gdy naruszenie praw innych osób ma być warunkiem sine qua non uniknięcia odpowiedzialności karnej, przyjąć należy tak zwany kontratyp prawa do kłamstwa. Argumenty podnoszone przez jurystów niemieckich mogą również wzbogacić debatę na ten temat prowadzoną w Polsce.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2013, 75, 1; 133-143
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Сriminal Law Protection of the Autonomy of Patients in Ukraine. Part 1
    Autorzy:
    Likhova, Sofiya
    Mozgawa, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2096928.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    patient
    patient’s autonomy
    treatment process
    violation of patient’s autonomy
    doctor
    criminal law protection
    pacjent
    autonomia pacjenta
    prawa pacjenta
    naruszenie autonomii pacjenta
    lekarz
    ochrona prawnokarna
    Opis:
    The article aims to analyze the phenomenon of “patient’s autonomy” as an object of criminal law protection. Patients’ autonomy is one of the most important rights. Respect for it is one of the factors ensuring the correct treatment process. The article is divided into two parts. In this part, the authors analyze the legal acts of Ukraine, which regulate the process of providing medical services and guarantee patients’ right to autonomy. The authors discuss, i.a., the issue of the patient’s consent to medical interventions or the right to information about his or her state of health. They also point to statistics on offences committed by medical staff members in connection with their professional activities. Furthermore, they point out that the problem of violation of patient’s autonomy should be looked at not only from the legal but also from the social point of view. This applies to the patient–medical relationship, in which the doctor plays a leading role. Moreover, the content of these relations lies not only on the professional but also on the bioethical level.
    Celem artykułu jest analiza zjawiska „autonomii pacjenta” jako przedmiotu ochrony prawnokarnej. Autonomia pacjenta jest jednym z najważniejszych praw. Jej poszanowanie jest jednym z czynników zapewniających prawidłowy proces leczenia. Artykuł podzielony jest na dwie części. W tej części autorzy analizują akty prawne Ukrainy, które regulują proces udzielania świadczeń medycznych i gwarantują prawo pacjenta do autonomii, a także odnoszą się m.in. do kwestii zgody pacjenta na interwencje medyczne oraz do prawa do informacji o jego stanie zdrowia. Wskazują również na statystyki dotyczące przestępstw popełnianych przez członków personelu medycznego w związku z wykonywaniem czynności zawodowych. Ponadto zwracają uwagę, że na problem naruszania autonomii pacjenta należy spojrzeć nie tylko z prawnego, ale i ze społecznego punktu widzenia. Dotyczy to relacji pacjent–lekarz, w której lekarz odgrywa wiodącą rolę. Co więcej, treść tych relacji leży nie tylko na płaszczyźnie zawodowej, ale i na płaszczyźnie bioetycznej.
    Źródło:
    Studia Iuridica Lublinensia; 2021, 30, 4; 373-391
    1731-6375
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica Lublinensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Facoltà speciali all’indomani della riforma del diritto penale canonico. Linee di sviluppo normativo
    Special faculties in the light of the reform of criminal canon law. Guidelines for normative development
    Autorzy:
    Michowicz, Przemysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1806869.pdf
    Data publikacji:
    2019-11-16
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    specjalne uprawnienia
    prawo karne
    prawo do obrony
    utrata stanu duchownego
    in iure condendo
    special faculties
    criminal law
    right of defence
    dismissal from the clerical state
    process in iure condendo
    Opis:
    Autor niniejszego artykułu analizuje treść szczególnych Uprawnień nadanych przez papieża Benedykta XVI trzem dykasteriom Kurii Rzymskiej celem udoskonalenia i szybszego uskutecznienia procedur in poenam względem tych wiernych, zwłaszcza duchownych, którzy dopuścili się poważnych przestępstw przeciwko wierze i obyczajom. Krytyczna refleksja tak nowych factispecies, jak i zaproponowanych procedur prawnych koncentruje się na ukazaniu nie tylko prowizorycznego charakteru szczególnych Uprawnień, i stawia sobie za cel również wskazanie możliwych rozwiązań karnoprawnych w świetle zapowiedzianej w 2010 r. gruntownej reformy Księgi VI obowiązującego Kodeksu Prawa Kanonicznego. Rozwiązania przyjęte przez Kongregacje Doktryny Wiary, Duchowieństwa i Ewangelizacji Narodów, zwłaszcza w kwestii przeniesienia do stanu świeckiego duchownych – uznanych winnymi zarzucanych im przestępstw – budzą wśród doktryny uzasadnione pytania dotyczące spójności norm kanonicznych, wskazując na konieczność promulgacji ius novissimum, regulującego ten aspekt życia Kościoła. Uzyskane wnioski sugerują, że reforma winna gwarantować domniemanemu przestępcy prawo do obrony, uwzględniając równocześnie konieczność efektywniejszego działania ze strony kompetentnej władzy kościelnej poprzez aktualizację odpowiednich dróg proceduralnych.
    The main purpose of this doctrinal contribution was to analyze the special faculties, recently promulgated, and granted by the Supreme Pontiff Benedict XVI to three Congregations of the Roman Curia responsible for Doctrine of the Faith, Evangelization of Peoples, and the Clergy, to streamline in poenam procedures with relation to those faithful, especially clerics, who committed grave crimes against the faith and customs. This critical analysis of both new details and proposed legal procedures aims to demonstrate the provisional nature of particular Faculties and intends to propose possible solutions under criminal law in the light of the intended overhaul of Book VI. The solutions adopted by the Congregations, especially regarding transfers of secular clerics into the secular state, raise justified doubts as to the consistency of the canonical norms, pointing to the necessity to promulgate ius novissimum, which would regulate this aspect of ecclesiastical life. The obtained results suggest that the reform should guarantee an alleged perpetrator a right to defence, calling for more effective functioning of competent ecclesiastical organs by bringing particular procedural means up to date.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Prawnych; 2014, 24, 2; 95-112
    1507-7896
    2544-5227
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Prawnych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przerwanie biegu przedawnienia skargi kryminalnej w kanonicznym procesie karnym
    The interruption of the course of prescription of a criminal complaint in a canon criminal action
    Autorzy:
    Borek, Dariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2085947.pdf
    Data publikacji:
    2020-09-20
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    przedawnienie
    przerwa przedawnienia
    kanoniczne prawo karne
    kanoniczny proces karny
    skarga kryminalna
    skarga o wykonanie kary
    dekret karny
    wyrok
    prescription
    interruption of prescription
    penal canon law
    penal canon process
    criminal action
    action to execute a penalty
    extrajudicial decree
    sentence
    Opis:
    Przedawnienia należy do tych zagadnień, którym kanonistyka, do pewnego czasu, poświęcała stosunkowo niewiele miejsce. Taki stan rzeczy dotyczy również przerwania biegu przedawnienia. Należy zauważyć, że przerwanie (i tym bardziej zawieszenie) biegu przedawnienia to zagadnienia raczej mało wyeksponowane, zarówno na płaszczyźnie kanonicznego prawa karnego materialnego jak i formalnego. W kontekście stosunkowo krótkich terminów przewidzianych aktualnie dla przedawnienia actio criminalis, istotnego znaczenia nabiera kwestia dotycząca ewentualnego przerwania i/lub zawieszenia biegu przedawnienia Należy zauważyć, że w dotychczasowej kanonistyce możemy znaleźć różne opinie dotyczące tego, kiedy właściwie następuje przerwanie biegu przedawnienia. Taki brak spójności w opiniach doktryny kanonistycznej zmusza do podjęcia próby udzielenia odpowiedzi na następujące pytania: czy w kanonicznym prawie karnym materialnym i formalnym przewidziane jest przerwanie i/lub zawieszenie biegu przedawnienia, a jeśli tak, to w jakim dokładnie momencie ono następuje i jakie z tego wynikają skutki. Próbując udzielić odpowiedzi na wyżej postawione pytanie, niezbędne wydaje się skoncentrowanie uwagi na następujących głównych zagadnieniach: przerwanie i zawieszenie - uwagi ogólne; różne stanowiska dotyczące momentu, w którym następuje przerwanie biegu przedawnienia; dekret/wyrok skazujący jako moment przerwania biegu przedawnienia  
    The institution of prescription belongs to the field of issues rarely discussed by canon law. It is especially true about the interruption (suspension in particular) of the course of prescription. It should be noticed that the institution of interruption, and especially suspension, is weakly emphasised in both material and formal aspects of canon criminal law. In the context of relatively short terms projected currently for the prescription of actio criminalis, the issue of presumptive interruption (and/or suspension) of prescription becomes substantial. It should be stressed that the existing canon doctrine presents various opinions on when the proper interruption takes place. Such a lack of cohesion in the opinions forces the author of this article to answer the following questions: Is there any place in the canon law, both material and formal, for the institution of the interruption and/or suspension of prescription? If so, when exactly does it take place? And what effects does it have?
    Źródło:
    Prawo Kanoniczne; 2020, 63, 3; 61-86
    2353-8104
    Pojawia się w:
    Prawo Kanoniczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przedawnienie skarg i działań z tytułu naruszeń będących przestępstwami kanonicznymi
    The prescription of penal actions and operations resulting from canon delicts violations
    Autorzy:
    Borek, Dariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1371677.pdf
    Data publikacji:
    2019-09-07
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    przestępstwo
    kanoniczne prawo karne
    kanoniczny proces karny
    skarga karna
    skarga o naprawienie szkód
    przedawnienie
    przestępstwa za-rezerwowane Kongregacji Nauki Wiary
    cywilna odpowiedzialność
    dyscyplinarna odpowiedzialność
    wydalenie z instytutu
    Delict
    penal canon law
    penal canon process
    criminal action
    action to execute a penalty
    prescription
    delicts reserved to the Congregation for the Doctrine of the Faith
    civil responsibility
    disciplinary responsibility
    dismissal from the institute
    Opis:
    Violations constituting canon delicts incur certain legal effects, both penal and non penal. Among strictly penal effects one can find a possibility to call a perpetrator to account. In order to do this The Canon Law Code of 1983 classifies two types of actions connected with the committed delict: a criminal action (actio criminalis) and an action to execute a penalty (actionad poenam exsequendam), or a penal action. A violation which is a crime may result in other, non penal effects such as an action to repair the damage caused by the crime (actio ad damna reparanda), a declaration of an obstacle to ordination, or a dismissal from a religious institute. The prescription, which is the subject of this article, is thus connected with different possible effects incurred by a violation constituting a canon delict.Keeping all those possible consequences of violations constituting canon delicts, it seems legitimate to establish the matter of the prescription. Trying to find the answers to these questions, the author tries to focus on the following issues: 1. Prescription. 1.1. Introductory issues. 1.2. Principal terms and elements. 2. Prescription within penal responsibility 2.1. Imposing and executing a penalty. 2.2. Declaring a penalty. 2.3. Delicts reserved to the Congregation for the Doctrine of the Faith. 3. Prescription within civil and disciplinary responsibility 3.1. Action to repair damage. 3.2. Dismissal from a religious institute.
    Źródło:
    Prawo Kanoniczne; 2019, 62, 3; 55-88
    2353-8104
    Pojawia się w:
    Prawo Kanoniczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-32 z 32

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies