Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "criminal process" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 32
Tytuł:
Uwagi o sytuacji prawnej zwierzęcia pokrzywdzonego czynem zabronionym w polskim procesie karnym
Remarks About Legal Situation of Animal Injured By Prohibited Act in Polish Criminal Process
Autorzy:
Mazur, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/781203.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
animal
non-personal carriers of legal rights
criminal process
interests
Opis:
The article is focused on the issues relating to a legal situation of an animal as a victim of a criminal offense. Currently, according to the rules of criminal procedure, an animal, as an entity, cannot be legally recognised a victim, which significantly lowers efficiency with which its interests can be protected. There are strong moral and pragmatic reasons to grant animals the status of a non-personal carrier of legal rights. Legal personality of animals as victims during a criminal trial should be of only passive nature, allowing recognition of legally-protected interests of the animal.
Źródło:
Ethics in Progress; 2018, 9, 1; 128-139
2084-9257
Pojawia się w:
Ethics in Progress
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ograniczenie zasady działania sądu z urzędu i jego wpływ na wyrokowanie
Autorzy:
Sobczak, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2225755.pdf
Data publikacji:
2014-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
adversarial principle
criminal proceedings
reform of the criminal process
court
prosecutor
rules of evidence
Opis:
The adversarial principle is merely the name of a specific type of organizing process, not a specific Directive of criminal proceedings. The adversarial principle is uniformly recognized as non-codified directive, according to which the criminal process is conducted in the form of equal sides dispute before the impartial court. The adversarial principle in criminal proceedings is something other than adversarial in civil proceedings. The adversarial principle was exposed in the course of work on the revision of the Code of criminal proceedings. The creators of the reform emphasized that Article 167 § 1 of the Code of criminal proceedings differently than it did before, sets out the rules of proof, giving this task in the hands of the parties, leaving only the court admissibility of evidence, and reducing the possibility of taking evidence by the court to exceptional cases justified special circumstances. The creators of the reform emphasized that Article 167 § 1 of the Code of criminal proceedings differently than it did before, sets out the rules of taking of evidence, giving this process to the parties, leaving only the admissibility of evidence to the court, and reducing the possibility of taking evidence by the court to exceptional cases justified by special circumstances. Will be changed the rules for transfer of the court materials from preliminary proceedings. Another important issue is the systematization of the list of evidence, in accordance with the modified Article 333 § 1 of the Code of Criminal Procedure and solutions for planning of court hearings. May cause discussions restriction the possibility of taking the initiative of the evidence by the court. The changes enforce proactive stance of the accused, even though he should be able to take advantage of the „right to silence”. Militate against the principle of adversarial problems brought to light on the background of the appeal proceedings. You can express its concern that the adversarial principle in the present approach will detrimental to the presumption of innocence, leading to a model of „proceedings for the rich”. These changes will force to remodel the psyche of judges who feel guilty persons determining cases of dispute run by the parties, not the players involved who have the task of replacing the prosecutor.
Źródło:
Themis Polska Nova; 2014, 2(7); 27-43
2084-4522
Pojawia się w:
Themis Polska Nova
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przesłanki postępowania przyspieszonego w sprawach karnych
Preconditions for the Expedited Procedure in Criminal Cases
Autorzy:
Kosonoga, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/519175.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Fundacja Utriusque Iuris
Tematy:
criminal proceedings
special proceedings
accelerated procedure
principle of expeditious proceeding
improvement of the criminal process
Opis:
The expedited procedure is a type of special first-degree proceding which – apart from the cases specified in the Act on the Safety of Mass Events – is optional, also in cases of offenses prosecuted on the basis of private prosecution, if they are of hooligan nature. Insofar as it is permissible to reduce the formal requirements for charges to be presented in simplified proceedings, it is not possible to apply any simplification when it comes to evidence-based decision whether to file an indictment against a specific person. In cases involving offences prosecuted on the basis of private prosecution, it is not necessary to show public interest. Ap - prehension of the offender as a precondition of the procedure requires that all the conditions specified in Article 243 of the Code of Criminal Procedure are met. Apprehension “immediately after committing a crime” is not essentially equiva- lent to “in the pursuit immediately afterwards”. Time of suspect’s detention is counted to the nearest minute from the moment of actual deprivation of liberty or – in cases where suspect is apprehended – from the moment the apprehended person is taken over by the police.
Źródło:
Forum Prawnicze; 2020, 1 (57); 72-90
2081-688X
Pojawia się w:
Forum Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stosowanie tymczasowego aresztowania względem członka zorganizowanej grupy przestępczej w kontekście prawa jednostki do wolności
Pretrial Detention of Members of Organised Criminal Groups in the Context of the Right to Individual Freedom
Autorzy:
Skoczylas-Wardzyńska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/782407.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
criminal process
organised criminal group
pretrial detention
presumption of obstructing criminal justice
threat of severe punishment
right to freedom
Opis:
The article analyses grounds for application of pretrial detention in respect of individuals who have been charged with the criminal offence of participation in an organised criminal group or with participation in an organised criminal association aiming at committing a criminal offence. The paper addresses two presumptions: 1) the presumption of fear that a suspect or the accused shall obstruct criminal proceedings because of their participation in an organised criminal group; 2) the presumption that the suspect or accused shall attempt to obstruct the proper conduct of the proceedings because of the threat that they will be severely punished. The author tries to answer the question whether the presumptions underlying application of pretrial detention at the early stages of criminal proceedings are sufficient for extension of pretrial detention. This is particularly important given the fact that these presumptions operate in schemes which might raise fears that orders of pretrial detention are used as an element of criminal policy against criminal groups. It must be noted that application of pretrial detention enters the sensitive realm of human rights and civil liberties. On the other hand, a failure to apply pretrial detention makes it difficult or even impossible for law enforcement authorities to effectively break up criminal networks and prevent them resurfacing. The fight of law enforcement authorities against organised crime requires application of adequate custodial and non-custodial measures by criminal justice system but is connected with a need to respect personal freedom guaranteed by the Polish Constitution and international treaties.
Źródło:
Problemy Prawa Karnego; 2020, 30, 4; 181-196
0208-5577
2353-9712
Pojawia się w:
Problemy Prawa Karnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawo do obrony osoby podejrzanej w polskim procesie karnym
Right of defence for the suspected person in Polish criminal process
Autorzy:
Wróbel, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/499555.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
osoba podejrzana
prawo do obrony
proces karny
suspect
right of defence
criminal process
Opis:
Prawo do obrony to zbiór wszelkich uprawnień, które przysługują stronie biernej procesu karnego w celu odparcia oskarżenia, zmniejszenia odpowiedzialności karnej oraz innych uciążliwości w procesie karnym. Zasada ta ma swoje podstawy w Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej, Europejskiej Konwencji Praw Człowieka oraz kodeksie postępowania karnego. Zgodnie z dyspozycją art. 6 k.p.k. prawo do obrony przysługuje podejrzanemu oraz oskarżonemu. Tymczasem w procesie karnym uczestniczy również osoba podejrzana, która nie jest formalnie podejrzanym, ale skupiają się wokół niej działania organów procesowych. Bardzo często staje się ona stroną postępowania przygotowawczego. Tematem artykułu jest kwestia prawa do obrony z punktu widzenia osoby podejrzanej. Od wielu lat pozostaje ona pomijana w polskim ustawodawstwie, chociaż była przedmiotem rozważań doktryny. W tekście poddano rozważaniom dotychczasowe propozycje na definicję osoby podejrzanej, a także przeanalizowano obecny zakres prawa do obrony w ujęciu konstytucyjnym, konwencyjnym i kodeksowym. Stanowi to bazę do ustalenia, czy osobie podejrzanej w obecnym stanie prawnym przysługuje prawo do obrony i czy jest ono odpowiednio realizowane. Przedstawione zostały również postulaty de lege ferenda – sformułowano propozycję definicji osoby podejrzanej i umiejscowienia jej w kodeksie postępowania karnego, a także sugestię dotyczącą lepszej realizacji prawa do obrony w praktyce.
Right of defence is a collection of authorizations which are entitled to a passive party to the criminal process in order to refute charges, reduce criminal liability and other nuisance in criminal proceedings. This principle has its foundation in the Polish Constitution, the European Convention on Human Rights and the Code of Criminal Procedure. Pursuant to article 6 of the Code of Criminal Procedure, the right of defence is entitled to the suspect and the accused. Meanwhile, a suspected person - who formally is not a suspect - also participates in the criminal process, and the operations of the law enforcement authorities are focused around them. Most often, they become a party to pre-trial proceedings. The subject matter of the article is the right of defense from the suspected person point of view. For many years, they have remained unnoticed in the Polish legislation, even though they have been under doctrine consideration. This paper considers current proposals of a definition of the suspected person, and it also analyses the actual scope of the right of defense in terms of the constitution, conventions and statutes. This is a foundation in order to determine whether the suspected person in the current legal status has the right of defense, and whether it is properly exercised. De lege ferenda postulates have been also presented, i.e. a proposal of the definition of the suspected person and its placement in the Code of Criminal Procedure, as well as a suggestion for better realization of the right of defense in practice.
Źródło:
Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM; 2017, 7; 245-261
2299-2774
Pojawia się w:
Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sądownictwo sędziów przysięgłych jako forma udziału czynnika społecznego w procesie karnym (część II)
Juror Jurisdiction as a Form of Participation of the Social Factor in Criminal Process (Part II)
Autorzy:
Kil, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/3200865.pdf
Data publikacji:
2022-07-05
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
proces karny
udział czynnika społecznego w orzekaniu
sędziowie niezawodowi
przysięgli
francuski proces karny
skład sądu
criminal process
participation of the social factor in adjudication
lay judges
jurors
French criminal process
court composition
Opis:
Artykuł poświęcono problematyce sądownictwa sędziów przysięgłych w sprawach karnych. W drugiej części opracowania omówiono sądy przysięgłych występujące na przestrzeni wieków we francuskim procesie karnym. Analizie poddano także proces recepcji instytucji sądów przysięgłych w historycznym rozwoju prawa karnego procesowego, jak również przedstawiono problematykę sądownictwa sędziów przysięgłych w tradycji polskiego wymiaru sprawiedliwości. W opracowaniu omówiono ponadto wady i zalety sądownictwa sędziów przysięgłych oraz podjęto próbę odpowiedzi na pytanie, czy model sądownictwa sędziów przysięgłych należy ocenić jako trafną – z punktu widzenia prakseologicznego i aksjologicznego – formę udziału czynnika społecznego w procesie karnym.
The article is devoted to the problems of juror jurisdiction in criminal matters. The second part of the study discusses assize courts throughout history in French criminal process. The analysis covers also the reception process of the institution of assize courts in the historical development of criminal procedural law. The problems of juror jurisdiction are also presented in the context of Polish traditions of justice. The study discusses advantages and disadvantages of juror jurisdiction and attempts to answer the question if the juror jurisdiction model should be considered a correct – from praxeological and axiological perspective – form of participation of the social factor in criminal process.
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2022, 1(XXII); 183-197
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Oskarżony – (nie)potrzebny uczestnik postępowania jurysdykcyjnego? Rozważania na tle art. 117 § 3a kpk oraz art. 378a kpk (część I)
Defendant – (un)necessary participant to judicial proceedings? Considerations in the context of art. 117 § 3a and art. 378a of the code of criminal procedure (part I)
Autorzy:
Kil, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2054686.pdf
Data publikacji:
2021-11-26
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
prawo karne procesowe
oskarżony
rzetelny proces karny
gwarancje procesowe
nowelizacja
procedural criminal law
defendant
fair criminal process
procedural guarantees
amendment
Opis:
Artykuł poświęcono prawu oskarżonego do udziału w rozprawie w świetle zmian wprowadzonych do Kodeksu postępowania karnego ustawą z dnia 19 lipca 2019 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. 2019, poz. 1694). W pierwszej części artykułu przedstawiono ewolucję regulacji poświęconej kwestii obecności oskarżonego na rozprawie na przestrzeni historycznego rozwoju polskiego procesu karnego, jak również omówiono istotę prawa oskarżonego do udziału w rozprawie. Pogłębione rozważania poświęcono regulacji z art. 117 § 3a kpk, wprowadzonej do Kodeksu postępowania karnego nowelizacją z 2019 r. W tym zakresie dokonano analizy dogmatycznej wskazanego przepisu, zaprezentowano jego ratio legis, jak również przeanalizowano konsekwencje procesowe wprowadzenia przedmiotowej regulacji. W opracowaniu omówiono również formułowane w piśmiennictwie wątpliwości odnoszące się do art. 117 § 3a kpk, jak również przedstawiono proponowany sposób wykładni analizowanej regulacji.
The article is devoted to the defendant’s right to participate in the trial in the light of the reforms introduced to the Code of Criminal Procedure by the Act of 19 July 2019 amending the Act – Code of Criminal Procedure and certain other acts (Dz.U. 2019, item 1694). The first part of the article depicts the evolution of the legal regime governing the defendant’s presence at the trial throughout the history of the Polish criminal process, and discusses the essence of the defendant’s right to participate in the trial. An in-depth analysis was devoted to the provision of Art. 117 § of the Code of Criminal Procedure, introduced in the Code by the amendment of 2019. In this regard, dogmatic analysis was carried out of the discussed provision, its ratio legis was presented, and procedural consequences of the introduced regime were discussed. The study discusses as well the doubts formulated in academic literature in relation to Art. 117 § 3a of the Code, and proposes a method of interpreting the analysed provision.
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2021, 2, XXI; 167-177
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gradacja nadużycia prawa w procesie karnym (zarys teoretyczny)
Autorzy:
Cora, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1788313.pdf
Data publikacji:
2019-06-18
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
Tematy:
nadużycie prawa
gwarancje procesowe
uprawnienia procesowe
proces karny
abuse of law
procedural guarantees
procedural rights
criminal process
Opis:
W artykule analizie poddano kwestię nadużycia prawa w procesie karnym z perspektywy realizacji funkcji procesowych orzekania, oskarżenia i obrony. Celem analizy przedstawionej w artykule było określenie gradacji stopnia nadużycia uprawnień procesowych oraz ich wpływu na trafność rozstrzygnięcia w kwestii odpowiedzialności karnej oskarżonego oraz ocena możliwości recepcji koncepcji nadużycia prawa do polskiego procesu karnego. Wykorzystując metodę analizy dogmatyczno-prawnej, wskazano czynniki ryzyka, które wzmacniają zdolność do nadużycia prawa w procesie karnym w różnych sytuacjach i układach procesowych oraz na różnych etapach jego przebiegu. W badaniach podjęto próbę odpowiedzi na pytanie, czy nadużycie uprawnień procesowych jest przesłanką uznania określonej czynności za niedopuszczalną.
The article analyzes the issue of abuse of law in criminal proceedings from the perspective of the implementation of the trial functions of adjudication, prosecution and defense. The aim of the analysis presented in the article was to determine the gradation of the degree of abuse of procedural rights and their impact on the hit decisions regarding the criminal responsibility of the accused and the assessment of the reception of the concept of abuse of the right to the Polish criminal process. Using the dogmatic and legal analysis method, risk factors have been identified that strengthen the ability to abuse the law in the criminal process in various situations and process arrangements and at various stages of its course. In the research, an attempt was made to answer the question whether abuse of procedural rights is a premise for considering a certain act unacceptable.
Źródło:
Studia Prawnicze; 2019, 1 (217); 113-138
0039-3312
2719-4302
Pojawia się w:
Studia Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pozycja pokrzywdzonego w świetle nowelizacji Kodeksu postępowania karnego z 19 lipca 2019 r.
The Position of the Injured Party in the Polish Code of Criminal Procedure as Amended on 19 July 2019
Autorzy:
Limańska, Aleksandra
Pustuła, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/782395.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
injured party
criminal process
motion to prosecute
questioning
minor
subsidiary complaint
auxiliary prosecution counsel
order for payment
injunctive judgment
amendment
Opis:
This article addresses some amendments of the Polish Code of Criminal Procedure in so far as they affect the position of the injured party. The Act of 19 July 2019 amending the Polish Code of Criminal Code provides for a number of changes relating to that participant of criminal proceedings. The paper deals with the extension of the time limit within which it is possible to withdraw a motion to prosecute, changes to the so-called subsidiary complaint, setting a deadline for questioning the injured under Articles 185a and 185c of the Polish Code of Criminal Procedure or serving the injured party with an order to pay (injunctive judgment) alongside the instructions on how to appeal against the judgment and simultaneously file a statement that the injured will act in the capacity of a subsidiary prosecution counsel. The analysis is aimed to establish whether those changes have led to the strengthening or weakening of the position of the injured party.
Źródło:
Problemy Prawa Karnego; 2020, 30, 4; 127-148
0208-5577
2353-9712
Pojawia się w:
Problemy Prawa Karnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Accelerated proceedings in criminal cases viewed from comparative law perspective
Postępowanie przyspieszone w sprawach karnych na tle prawnoporównawczym
Autorzy:
Kosonoga, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28408253.pdf
Data publikacji:
2022-08-01
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
criminal proceedings
special proceedings
accelerated procedure
improvement of the criminal process
principle of expeditious proceeding
postępowanie karne
szczególne postępowanie
postępowanie przyśpieszone
zasada szybkości postępowania
usprawnienie procesu karnego
Opis:
Artykuł poświęcony został problematyce postępowania przyspieszonego. Omówiono w nim przesłanki zastosowania tego trybu w prawie polskim i przedstawiono je na tle regulacji przyjętych w innych krajach, w tym m.in.: Niemczech, Francji, Hiszpanii, Portugalii i Belgii. Założeniami opracowania były: ocena polskich rozwiązań prawnych oraz wykazanie podstawowych różnic i podobieństw zachodzących pomiędzy poszczególnymi krajami.
The paper covers the issue of the accelerated penal procedure. It discusses conditions for the application of this mode under Polish law and presents them against the background of regulations in force in other countries, including Germany, France, Spain, Portugal and Belgium. The assumption of the study was to assess Polish legal solutions and to demonstrate the basic similarities and differences between laws of the aforesaid countries.
Źródło:
Ius Novum; 2022, 16, 2; 54-75 (eng), 57-78 (pol)
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Oskarżony – (nie)potrzebny uczestnik postępowania jurysdykcyjnego? Rozważania na tle art. 117 § 3a kpk oraz art. 378a kpk (część II)
Defendant – (un)necessary participant to judicial proceedings? Considerations in the context of art. 117 § 3a and art. 378a of the code of criminal procedure (part II)
Autorzy:
Kil, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2055518.pdf
Data publikacji:
2022-02-16
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
prawo karne procesowe
rozprawa
oskarżony
rzetelny proces karny
Konstytucja RP
normy konwencyjne
postępowanie dowodowe
procedural criminal law
trial
defendant
fair criminal process
Constitution
Convention norms
evidentiary proceedings
Opis:
Artykuł poświęcono prawu oskarżonego do udziału w rozprawie w świetle zmian wprowadzonych do Kodeksu postępowania karnego ustawą z dnia 19 lipca 2019 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. 2019, poz. 1694). W drugiej części artykułu pogłębione rozważania poświęcono regulacji z art. 378a kpk, wprowadzonej do Kodeksu postępowania karnego nowelizacją z 2019 r. W tym zakresie dokonano analizy dogmatycznej wskazanego przepisu, zaprezentowano jego ratio legis, jak również przeanalizowano konsekwencje procesowe wprowadzenia przedmiotowej regulacji. W opracowaniu omówiono również formułowane w piśmiennictwie wątpliwości odnoszące się do art. 378a kpk, jak również przedstawiono proponowany sposób wykładni analizowanej regulacji. Dokonano także oceny unormowań z art. 117 § 3a kpk oraz art. 378a kpk przez pryzmat standardu konstytucyjnego i konwencyjnego, wynikającego w szczególności z art. 42 ust. 2 Konstytucji RP, art. 45 ust. 1 Konstytucji RP oraz art. 6 ust. 1 i 3 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka.
The article is devoted to the defendant’s right to participate in the trial in the light of the reforms introduced to the Code of Criminal Procedure by the Act of 19 July 2019 amending the Act – Code of Criminal Procedure and certain other acts (Dz.U. 2019, item 1694). In the second part of the article, in-depth considerations were devoted to the provision of Art. 378a of the Code of Criminal Procedure, introduced to the Code by the 2019 amendment. In this regard, dogmatic analysis was carried out of the discussed provision, its ratio legis was presented, and procedural consequences of the introduced regime were discussed. The study discusses as well the doubts formulated in academic literature in relation to Art. 378a of the Code, and proposes a method of interpreting the analysed provision. The study also involves assessment of the provisions of Art. 117 § 3a and Art. 378a of the Code of Criminal Procedure through the prism of the constitutional and conventional standards, especially under Art. 42(2) and Art. 45(1) of the Constitution of the Republic of Poland as well as Art. 6(1) and (3) of the European Convention on Human Rights.
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2021, 3, XXI; 111-126
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Institution of the Crown Witness in the Light of the Directive Prohibiting the Exchange of Procedural Roles and Selected Evidentiary Prohibitions of the Polish Criminal Procedure
Instytucja świadka koronnego w świetle dyrektywy zakazu zamiany ról procesowych i wybranych zakazów dowodowych polskiej procedury karnej
Autorzy:
Bajda, Karol
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31348353.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
crown witness
prohibition of changing procedural roles
evidentiary prohibition
criminal process
accused
świadek koronny
zakaz zamiany ról procesowych
zakaz dowodowy
proces karny
oskarżony
Opis:
The institution of the crown witness in Poland was introduced into the legal order in 1997 and its aim was to effectively counteract organized crime, which at that time was experiencing its heyday. Being very controversial from the very beginning, with numerous voices of criticism and approval at the same time, over the years it has consolidated its position and for 25 years has continuously contributed to breaking the conspiracy of silence of the perpetrators of crimes of the greatest severity. The subject of the article is the analysis of the institution of the crown witness in the context of the element of the procedural role of the perpetrator and selected evidentiary prohibitions of the Polish criminal procedure. The author confronts the eponymous institution with the prohibition of changing procedural roles, the prohibition of excluding the freedom of expression of the person being questioned, and the prohibition related to obtaining an evidentiary statement that cannot constitute evidence. The role of these prohibitions is to shape truthful findings in the criminal process and to guarantee its fairness. The procedure for granting the status of a crown witness, which is a kind of compromise between the fairness of the trial and the purpose of the institution, carries the risk of abuse in this area. The threat concerns the violation of the principle of material truth and the protection of the procedural position of the accused who has not obtained the status of a crown witness.
Instytucja świadka koronnego w Polsce została wprowadzona do porządku prawnego w 1997 r. Jej celem było skuteczne przeciwdziałanie przestępczości zorganizowanej, która w tym okresie przeżywała swój rozkwit. Będąc od samego początku bardzo kontrowersyjną, przy licznych głosach krytyki i aprobaty jednocześnie, z biegiem lat ugruntowała swoją pozycję i od 25 lat nieprzerwanie przyczynia się do przełamywania zmowy milczenia sprawców przestępstw o największym ciężarze gatunkowym. Przedmiotem artykułu jest analiza instytucji świadka koronnego w kontekście elementu procesowej roli sprawcy i wybranych zakazów dowodowych polskiej procedury karnej. Autor konfrontuje tytułową instytucję z zakazem zamiany ról procesowych, zakazem wyłączenia swobody wypowiedzi osoby przesłuchiwanej i zakazem związanym z uzyskaniem oświadczenia dowodowego, które nie może stanowić dowodu. Rolą omawianych zakazów jest kształtowanie zgodnych z prawdą ustaleń faktycznych w procesie karnym i gwarancja jego uczciwości. Procedura przyznawania statusu świadka koronnego, będącego swego rodzaju kompromisem między rzetelnością procesu a celem instytucji, niesie ryzyko nadużyć w omawianej sferze. Zagrożenie dotyczy naruszenia zasady prawdy materialnej i ochrony pozycji procesowej oskarżonego, który nie uzyskał statusu świadka koronnego.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2023, 32, 2; 91-101
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Status of the Party in the Cumulative Judgment Proceedings
Status strony w postępowaniu w przedmiocie wydania wyroku łącznego
Autorzy:
Andrzejewski, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32443877.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Tematy:
criminal process
cumulative penalty
cumulative judgment
proceedings after a final court decision
parties to the process
proces karny
kara łączna
wyrok łączny
postępowania po uprawomocnieniu się orzeczenia
strony procesu
Opis:
Założeniem niniejszego opracowania jest rozwiązanie problemu badawczego sprowadzającego się do pytania, kto stosownie do dyspozycji art. 574 Kodeksu postępowania karnego w postępowaniu w przedmiocie wydania wyroku łącznego może brać udział w charakterze strony? Udowodniona zostanie teza zgodnie z którą w postępowaniu w przedmiocie wydania wyroku łącznego status strony posiada tylko skazany, ze względu na to, iż jest to postępowaniu sui generis, w którym dochodzi do modyfikacji trybu zwyczajnego ze względu na przedmiot tego postępowania, co wynika z braku możliwości jednoznacznego zakwalifikowania tego postępowania do fazy jurysdykcyjnej albo wykonawczej. De lege ferenda zaproponowano normatywne uregulowanie statusu skazanego w rozdziale 60 Kodeksu postępowania karnego oraz zmianę brzmienia art. 570 Kodeksu postępowania karnego, a także nadanie prokuratorowi statusu uczestnika na prawach strony w postępowaniu w przedmiocie wydania wyroku łącznego.
The objective of this paper is to solve the research problem of the question of who, according to the provisions of Article 574 of the Code of Criminal Procedure, can participate as a party in the proceedings for the issue of a cumulative judgment? The thesis that only the convicted party has the status of party in the cumulative judgment proceedings will be supported, since it is a case of sui generis, in which the ordinary procedure is modified due to the subject matter of the proceedings, which results from the inability to clearly qualify the proceedings for the jurisdictional or enforcement stage. De lege ferenda normative regulation of the convicted status has been proposed in chapter 60 of the Code of Criminal Procedure and amendment of the wording of Article 570 of the Code of Criminal Procedure, as well as granting the prosecutor the status of participant on the rights of the party in the proceedings on the issue of a cumulative judgment.
Źródło:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; 2024, 19, 21 (1); 25-37
2719-3128
2719-7336
Pojawia się w:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zasada udziału czynnika społecznego w procesie karnym a legitymizacja wymiaru sprawiedliwości
The Principle of Citizens’ Participation in Criminal Trials and Legitimization of the Justice System
Autorzy:
Janusz-Pohl, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2170519.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Stowarzyszenie Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej – Sekcja Polska IVR
Tematy:
citizens’ participation in criminal justice
deliberative democracy
principle of social participation
criminal process and citizens
udział obywateli w sprawowaniu wymiaru sprawiedliwości
demokracja deliberatywna
zasada udziału czynnika społecznego
proces karny a obywatele
Opis:
Niniejszy szkic zawiera analizę zasady udziału czynnika społecznego w procesie karnym. Zaakcentowano przede wszystkim dyrektywalne ujęcie tytułowej zasady, w tym sensie starano się argumentować o jej roli interpretacyjnej na gruncie wykładni przepisów kodeksu postępowania karnego. Analiza objęła odtworzenie zakresu podmiotowego, przedmiotowego i temporalnego zasady udziału czynnika społecznego w procesie karnym. Wyróżniono ujęcie sensu stricto, sensu largo i sensu largissimo zasady udziału czynnika społecznego w procesie karnym. Przy czym ujęcie sensu stricto, obejmuje pełnienie przez obywateli funkcji rozstrzygającej w procesie karnym, obecnie realizowanej w sądach powszechnych w postaci udziału ławników w składach mieszanych; ujęcie sensu largo, zawiera także realizację innych ról procesowych przez obywateli poza funkcją orzeczniczą, natomiast ujęcie sensu largissimo, obejmuje także udział niezindywidualizowanych obywateli w charakterze publiczności rozprawy sądowej lub posiedzeń jawnych, a także realizację funkcji denuncjacyjnej. Rozważania szczegółowe objęły analizę realizacji funkcji orzeczniczej. W tym zakresie wykładni poddano art. 28 k.p.k., głównym pytaniem badawczym było to czy udział czynnika społecznego w procesie karnym na gruncie prawa obowiązującego legitymizuje wymiar sprawiedliwości w sprawach karnych.
This article deals with the principle of social factor participation in criminal proceedings. In particular, the directival approach to this principle is emphasized, and in that sense, the article seeks to argue about its interpretative role in interpreting the provisions of the Code of Criminal Procedure (CCP). The analysis covers subjective, substantive and temporal scope of the principle of social participation in criminal proceedings. First of all, the concept of sensu stricto, sensu largo and sensu largissimo approaches to the principle of social participation in the criminal trial are distinguished. However, the sensu stricto perspective includes the exercising by citizens of a judicial function in trials, currently carried out in ordinary courts in the form of the participation of lay judges in the panel; the sensu largo approach also includes the implementation of other procedural roles by citizens than the judicial function, while the sensu largissimo aspect approach incorporates participation of non-individualized citizens as audience of the court hearings, as well as implementation of the denunciation function in the criminal trial. The detailed considerations concern implementation of the judicial function. In this respect, Article 28 of the CCP is interpreted, the main research question being whether the participation of the social factor in criminal proceedings under the law in force authorizes the criminal justice system.
Źródło:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej; 2022, 4(33); 70-85
2082-3304
Pojawia się w:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ograniczenia temporalne inicjatywy dowodowej stron w polskim procesie karnym w świetle systemu prekluzji oraz systemu dyskrecjonalnej władzy sędziego (część II)
Temporal restrictions on the parties’ evidentiary initiative in the polish criminal process in the light of the preclusion system and the system of judge’s discretionary powers (part II)
Autorzy:
Kil, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2055707.pdf
Data publikacji:
2022-04-20
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
proces karny
inicjatywa dowodowa
strony procesu
prawda materialna
system prekluzji
system dyskrecjonalnej władzy sędziego
kontradyktoryjność
criminal process
evidentiary initiative
parties to the process
substantive truth
preclusion system
system of judge’s discretionary powers
adversarial process
Opis:
Artykuł poświęcono temporalnym ograniczeniom, odnoszącym się do wykonywania przez strony procesu karnego prawa do inicjatywy dowodowej. W drugiej części artykułu podjęto kontynuację rozważań poświęconych ewolucji regulacji karnoprocesowej, odnoszącej się do temporalnych ograniczeń inicjatywy dowodowej stron w procesie karnym, mającą miejsce pod rządami Kodeksu postępowania karnego z 1997 r., ze szczególnym uwzględnieniem zmian wprowadzonych do Kodeksu ustawą z dnia 19 lipca 2019 r. o zmianie ustawy ‒ Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. 2019 poz. 1694). W dalszej części opracowania skonfrontowano rozwiązania normatywne, statuujące czasową limitację aktywności dowodowej stron procesu karnego z modelowymi założeniami systemu prekluzji oraz dyskrecjonalnej władzy sędziego. Odrębne rozważania poświęcono także proponowanemu sposobowi wykładni przepisów, konstytuujących temporalne ograniczenia prawa stron do inicjatywy dowodowej w procesie karnym, jak również wykazano znaczenie rzeczonych przepisów dla możliwości skutecznej realizacji celów procesu karnego.
This article is devoted to temporal restrictions relating to the exercise by the parties to criminal proceedings of the right to evidentiary initiative. In the second part of the article, the considerations are continued on the criminal procedure evolution in respect of temporal limitations of the parties’ evidentiary initiative in criminal proceedings, as provided for in the Code of Criminal Procedure of 1997, with special emphasis on the amendments introduced to the Code by the Act of 19 July 2019 amending the Act – Code of Criminal Procedure and certain other acts (Dz.U. 2019 poz. 1694). In the following part of the study, the normative solutions governing the temporal limitation of evidentiary activities of the parties to criminal proceedings are juxtaposed against the model assumptions of the preclusion system and the system of judge’s discretionary powers. Separate considerations are also given to a proposed interpretation method of the provisions imposing temporal limitations to the parties’ right to evidentiary initiative in criminal process, and significance is demonstrated of the said provisions for the possibility of effective achievement of the purposes of the criminal process.
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2021, 4, XXI; 87-102
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 32

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies