Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "criminal proceedings" wg kryterium: Temat


Tytuł:
A New Model of Appeal Proceedings in Criminal Cases: Acceleration v. Fairness? A Few Remarks from the Perspective of the Standards of Protecting Human Rights
Nowy model postępowania odwoławczego w sprawach karnych. Przyspieszenie v. rzetelność postępowania? Kilka uwag z perspektywy standardów ochrony praw człowieka
Autorzy:
Wąsek-Wiaderek, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2096366.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
system of appeal measures in the Polish criminal proceedings
European Convention for the Protection of Human Rights and Fundamental Freedoms
complaint against the cassatory judgement of the appellate court
International Covenant on Civil and Political
system środków zaskarżenia w polskim w procesie karnym
Europejska Konwencja o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności
skarga na wyrok kasatoryjny sądu odwoławczego
Międzynarodowy Pakt Praw Obywatelskich i Politycznych
Opis:
The purpose of this study is to present and evaluate the main changes to the appeal proceedings model introduced in the last few years to the Polish criminal proceedings in order to accelerate it and, thereby, satisfy the requirements of Article 6 (1) of the European Convention for the Protection of Human Rights and Fundamental Freedoms. The article presents arguments supporting the thesis whereby these have weakened the right of the defendant to appeal against the judgement. Under the currently applicable regulations, it is permissible that an appellate court may impose a penalty for the first time which cannot be subject to an effective appellate review. Such a solution may raise doubts as to its compliance with Article 14 (5) of the International Covenant on Civil and Political Rights. The article also formulates a thesis whereby the newly introduced measure – a complaint against the cassatory judgement of the appellate court – contrary to preliminary fears, has not in fact “blown up” the system of appeal measures in the Polish criminal proceedings. At the same time, despite the relatively small scope of its use, it may contribute to strengthening the appeal – as opposed to the revisory – model of appellate proceedings and thus accelerating the criminal proceedings. This thesis is based on the research of all complaints brought to the Supreme Court in 2016–2019.
Celem niniejszego opracowania jest przedstawienie i ocena głównych zmian modelu postępowania odwoławczego wprowadzonych w ciągu ostatnich kilku lat do polskiego procesu karnego w celu jego przyspieszenia i uczynienia w ten sposób zadość wymogom art. 6 ust. 1 Europejskiej Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności. W artykule przedstawiono argumenty na rzecz tezy, że zmiany te osłabiły prawo oskarżonego do odwołania się od wyroku. W rezultacie w świetle obecnie obowiązujących przepisów dopuszczalne jest wymierzenie kary po raz pierwszy przez sąd odwoławczy i rozstrzygnięcie to nie może być poddane efektywnej kontroli odwoławczej. Takie rozwiązanie może budzić wątpliwości co do jego zgodności z art. 14 ust. 5 Międzynarodowego Paktu Praw Obywatelskich i Politycznych. W opracowaniu sformułowano też tezę, że nowo wprowadzony środek zaskarżenia – skarga na wyrok kasatoryjny sądu odwoławczego – wbrew początkowym obawom nie spowodował w praktyce „rozsadzenia” systemu środków zaskarżenia w polskim procesie karnym. Jednocześnie, pomimo stosunkowo niewielkiego zakresu jego wykorzystania, może przyczynić się on do wzmocnienia apelacyjnego – w przeciwieństwie do kasacyjnego – modelu postępowania odwoławczego i tym samym do przyspieszenia postępowania karnego. Teza ta znajduje oparcie w badaniach wszystkich skarg wniesionych do Sądu Najwyższego w latach 2016–2019.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2021, 30, 4; 187-207
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Accelerated proceedings in criminal cases viewed from comparative law perspective
Postępowanie przyspieszone w sprawach karnych na tle prawnoporównawczym
Autorzy:
Kosonoga, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28408253.pdf
Data publikacji:
2022-08-01
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
criminal proceedings
special proceedings
accelerated procedure
improvement of the criminal process
principle of expeditious proceeding
postępowanie karne
szczególne postępowanie
postępowanie przyśpieszone
zasada szybkości postępowania
usprawnienie procesu karnego
Opis:
Artykuł poświęcony został problematyce postępowania przyspieszonego. Omówiono w nim przesłanki zastosowania tego trybu w prawie polskim i przedstawiono je na tle regulacji przyjętych w innych krajach, w tym m.in.: Niemczech, Francji, Hiszpanii, Portugalii i Belgii. Założeniami opracowania były: ocena polskich rozwiązań prawnych oraz wykazanie podstawowych różnic i podobieństw zachodzących pomiędzy poszczególnymi krajami.
The paper covers the issue of the accelerated penal procedure. It discusses conditions for the application of this mode under Polish law and presents them against the background of regulations in force in other countries, including Germany, France, Spain, Portugal and Belgium. The assumption of the study was to assess Polish legal solutions and to demonstrate the basic similarities and differences between laws of the aforesaid countries.
Źródło:
Ius Novum; 2022, 16, 2; 54-75 (eng), 57-78 (pol)
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Access to detainees files in the light of Directive 2012/13/EU of the European Parliament and of the Council of 22 May 2012 on the right to information in criminal proceedings and under Polish law
DOSTĘP DO „AKT ARESZTOWYCH” W ŚWIETLE DYREKTYWY PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY 2012/13/UE Z DNIA 22 MAJA 2012 R. W SPRAWIE PRAWA DO INFORMACJI W POSTĘPOWANIU KARNYM ORAZ PRAWA POLSKIEGO
Autorzy:
Skorupka, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391017.pdf
Data publikacji:
2017-06-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
criminal procedure
equality of arms
remand/pre-trial detention
access to
preparatory proceedings files
proces karny
równość broni
tymczasowe aresztowanie
dostęp do akt
postępowania przygotowawczego
Opis:
The author analyses whether the currently binding Polish regulations of the Code of Criminal Procedure concerning access to detainees’ files comply with the provisions of the Directive 2012/13/EU of the European Parliament and of the Council of 22 May 2012 on the right to information in the criminal proceedings. Assessing Polish regulations, the author concludes that they do not meet the requirements laid down in the Directive. The provisions of Polish law admit the possibility of making a decision on the imposition or prolongation of detention on remand by a court based on evidence that is significant for taking this decision but has not been revealed to the accused and his counsel for the defence. As a result, a suspect and his lawyer are deprived of the possibility of challenging evidence submitted by the prosecutor. This makes the proceedings concerning detention on remand stripped of the equality of arms, and thus they are not fair.
Autor analizuje zgodność obowiązujących przepisów polskiego Kodeksu postępowania karnego dotyczących dostępu do „akt aresztowych” z przepisami Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/13/UE z dnia 22 maja 2012 r. w sprawie prawa do informacji w postępowaniu karnym. Oceniając polskie regulacje proceduralne, autor stwierdza, że nie spełniają one warunków określonych w wymienionej Dyrektywie. Przepisy prawa polskiego dopuszczają możliwość oparcia decyzji sądu o zastosowaniu lub przedłużeniu tymczasowego aresztowania na dowodach mających istotne znaczenie dla podjęcia takiej decyzji, które nie zostały ujawnione podejrzanemu i jego obrońcy. Konsekwencją tego jest pozbawienie podejrzanego i jego obrońcy możliwości kwestionowania dowodów przedstawionych sądowi przez prokuratora. Powoduje to, że postępowanie sądowe w przedmiocie tymczasowego aresztowania pozbawione jest równości broni, a tym samym, jest nierzetelne.
Źródło:
Ius Novum; 2017, 11, 2; 126-139
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Admissibility of a cassation appeal against the judgment on discontinuance of proceedings due to a perpetrator’s insanity and application of preventive measures
Autorzy:
Parapura, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1338181.pdf
Data publikacji:
2020-09-28
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
postępowanie karne
kasacja od postanowienia o umorzeniu postępowania i zastosowaniu środka zabezpieczającego
rozszerzenie zakresu przedmiotowego kasacji
kasacyjna zaskarżalność postanowienia
criminal proceedings
cassation appeal against a ruling on the discontinuance of proceedings and application of a preventive measure
extension of the objective scope of cassation
admissibility of a cassation appeal against a ruling
Opis:
The article aims to present interpretative doubts that are raised in connection with admissibility of a cassation appeal against a judgment concerning the discontinuance of proceedings and application of preventive measures, as well as to assess the latest legislative changes that result in the extension of the objective scope of cassation by judgments issued on this matter.
Celem niniejszej publikacji jest przedstawienie wątpliwości interpretacyjnych, które zrodziły się na gruncie dopuszczalności kasacji od orzeczenia o umorzeniu postępowania i zastosowania środków zabezpieczających, oraz ocena ostatnich zmian legislacyjnych, skutkujących rozszerzeniem zakresu przedmiotowego kasacji o wydawane w tym przedmiocie postanowienia.
Źródło:
Ius Novum; 2020, 14, 3; 87-106
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badania poligraficzne w polskim procesie karnym po Postanowieniu Sądu Najwyższego z dnia 29 stycznia 2015 r.
Polygraph examinations in Polish criminal proceedings after Supreme Court decree of 29 January 2015.
Autorzy:
Gołaszewski, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/501974.pdf
Data publikacji:
2015-11-15
Wydawca:
Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Tematy:
Sąd Najwyższy
poligraf
badania
proces karny
dowód
Supreme Court
polygraph
examinations
criminal proceedings
evidence
Opis:
W dniu 29 stycznia 2015 r. Sąd Najwyższy wydał postanowienie (I KZP 25/14), po raz pierwszy kompleksowo regulując kwestie związane z dowodowym wykorzystaniem badań poligraficznych w polskim procesie karnym. Rozwiał tym samym wszelkie wątpliwości związane z możliwością przeprowadzenia testów wobec podejrzanego (oskarżonego) lub świadka. Dopuścił opinię biegłego z zakresu badań poligraficznych – zarówno jako dowód odciążający, jak i obciążający. Wynik badania poligraficznego dowodzi jednak wyłącznie tego, jakie były reakcje badanej osoby na poszczególne pytania. Dlatego jest to dowód pośredni, który niczym się nie różni od dowodów z opinii innych biegłych. Sąd zauważył ponadto, że badanie poligraficzne nie może być substytutem przesłuchania, co oznacza, że biegłemu nie wolno wykraczać poza standardowe elementy procedury tego badania.
On 29th January 2015 the Supreme Court issued the judgement (I KZP 25/14) comprehensively regulating for the first time the matter of the usage of polygraph examinations for evidentiary purposes in Polish criminal proceedings. Thereby, the Court dissipated any doubts on the possibility of testing a suspect (an accused) or a witness and stated that a polygraph expert opinion is admissible as incriminating and exonerating evidence as well. However, the result of a polygraph examination proves solely the examinee’s reactions to particular questions. Therefore, this is an indirect piece of evidence that is no different from other expert opinions. Moreover, the Court noticed that a polygraph examination cannot be an alternative to interrogation. This means that experts are not allowed to reach out beyond the standard elements of the polygraph examination procedure.
Źródło:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2015, 7, 13; 139-150
2080-1335
2720-0841
Pojawia się w:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bezpośredni skutek „dyrektywy obrończej” w polskim procesie karnym
Direct effect of the “defence directive” for Polish criminal proceedings
Autorzy:
Oleksy, Kacper
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1035770.pdf
Data publikacji:
2021-05-10
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
EU law
direct effect
access to lawyer
Directive 2013/48/EU
criminal proceedings
right to defence
due process
Opis:
As of 27 November 2017 the deadline passed by which the European Union Directive 2013/48/EU on the right of access to a lawyer should have been implemented by the Member States in their respective legal systems. Poland completed the said responsibility only ostensibly, for no legal norms which regulate the standard of the right to formal defence contained in Polish Code of Criminal Procedure have been amended. This very situation makes it necessary to consider whether the norms of the directive in question may cause the so-called direct effect in Poland’s domestic legal system, particularly: whether prosecuted individuals may directly invoke the directive in order to, based on its content, seek the assistance of a lawyer in the course of criminal proceedings. Therefore, it stands to reason that, at least in relation to some of the competences envisioned in the directive, such eventuality exists, whereas in remainder of the cases the judicial bodies are obliged to interpret the respective norms of the Code of Criminal Procedure in pro-EU manner, thereby elevating the standard of right to formal defence present in Polish criminal proceedings. Nonetheless, the real transposition of this directive should be postulated, since invoking its direct effect cannot exempt a Member State from implementing it in accordance with EU treaties as a way to harmonize domestic legal systems.
Źródło:
Problemy Prawa Karnego; 2019, 29, 3; 23-50
0208-5577
2353-9712
Pojawia się w:
Problemy Prawa Karnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Charakter prawny postępowania w przedmiocie zastosowania środków zabezpieczających w polskim procesie karnym
The Legal Nature of Proceedings to Impose Security Measures in Polish Criminal Process
Autorzy:
Trzeja, Patrycja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/782385.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
legal nature of proceedings
proceeding to impose security/precautionary measures
special criminal procedure
security measures
equivalent special procedure
Opis:
This paper focuses on the legal nature of proceedings to impose security (precautionary) measures. Given that their legal nature is determined by a set of different features characteristic of given proceedings, the study analyses modifications of proceedings to apply security measures which justify considering them a separate category. It is no doubt that the proceedings in question are criminal proceedings. However, the fact that they differ from the “model” criminal proceedings makes them an interesting subject of study. The findings indicate that the proceedings to impose security measures should be classified as special criminal procedings or more specifically, special proceedings of criminal process and thus it should be viewed as one of the so-called equivalent special proceedings.
Źródło:
Problemy Prawa Karnego; 2020, 30, 4; 197-220
0208-5577
2353-9712
Pojawia się w:
Problemy Prawa Karnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Competences of the Police in Criminal Proceedings — Experience and Present — Legal and Comparative Approach in the 100th Anniversary of the Establishment of the Police
Autorzy:
Porwisz, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1374779.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wyższa Szkoła Policji w Szczytnie
Tematy:
Police
criminal proceedings
investigation
court
Opis:
The aim of the publication is to present the role and tasks of the police in criminal proceedings in a legal and comparative approach. Over the years, there could have been noticed an evolution in the area of police powers. The rationale for addressing such an important issue is, first of all, to look at the achievements of the authors of reforms in the post-annexation period and to recognise their contribution to the process of shaping high standards of functioning of police authorities. Studies and analysis of legal texts from the period when Poland regained independence is an important element of learning about history and tradition, as well as the possibility of following patterns of lawmaking adequate to the challenges of lawmaking. The original spelling of source texts and sometimes their archaic language layer, quoted in the text of the publication, is a measure to respect the principle of faithfulness to the sources and, at the same time, to illustrate the development of individual legal institutions. The article focuses on the analysis of selected regulations of the Regulation of the President of the Republic of 19 March 1928 — Code of Criminal Procedure (Journal of Laws of 1928, No. 33, item 313) in relation to the current solutions of the procedural act.
Źródło:
Internal Security; 2018, Special Issue; 127-137
2080-5268
Pojawia się w:
Internal Security
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
CZĘŚCIOWE COFNIĘCIE SKARGI ZASADNICZEJ PRZEZ OSKARŻYCIELA W POLSKIM PROCESIE KARNYM
PARTIAL WITHDRAWAL OF THE PRINCIPAL ACTION BY THE PROCESUTOR IN THE POLISH CRIMINAL PROCEEDINGS
Autorzy:
Kil, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/443253.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
postępowanie karne
zasada skargowości
akt oskarżenia
oskarżenie subsydiarne
postępowanie prywatnoskargowe
criminal proceedings
principle of accusatorial procedure
indictment
supplementary prosecution
private prosecution procedure
Opis:
Przedmiot artykułu stanowi analiza dopuszczalności częściowego cofnięcia skargi zasadniczej przez oskarżyciela w obecnie obowiązującym modelu polskiego postępowania karnego. W opracowaniu zdefiniowano naczelne zasady procesowe dotyczące przedmiotowego zagadnienia problemowego, a mianowicie zasadę skargowości oraz kontradyktoryjności. Poddano interpretacji dyspozycję art. 14 § 2 kpk, wykorzystując w tym zakresie dyrektywy wykładni językowej, celowościowej oraz funkcjonalnej, jak również zaprezentowano argumentację uzasadniającą przyjęcie poglądu o możliwości częściowego cofnięcia skargi przez oskarżyciela publicznego. Przedstawiono procesowe implikacje wskazanego stanowiska. W opracowaniu przeanalizowano także możliwość częściowego cofnięcia skargi zasadniczej na gruncie postępowań toczących się z oskarżenia subsydiarnego oraz prywatnego.
The subject of the article is the analysis of the admissibility of a partial withdrawal of a principalaction by the prosecutor in the current model of Polish criminal proceedings. The study defines the main procedural rules regarding the issue in question, namely the principle of accusatorial procedure and adversary trial system. In the study, the disposition of Article 14 § 2 of the Code of Criminal Procedure is being interpreted with the use of linguistic, teleological and functional directives of interpretation. The study also presents the arguments justifying the acceptance of the view of the admissibility of partial withdrawal of the complaint by the public prosecutor. The study presents the procedural implications of the aforementioned standpoint. In the study the possibility of partial withdrawal of the principal action on the basis of pending supplementary or private prosecution proceedings was also analyzed.
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2019, 1, XIX; 173-183
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy sąd administracyjny może odstąpić od kontroli nadużycia prawa popełnionego przez organy skarbowe? Uwagi na tle wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 listopada 2016 r. (sygn. I FSK 759/15)
Can the administrative court refrain from review the abuse of rights committed by tax authorities? Comments regarding the judgment of the Supreme Administrative Court of November 24, 2016 (I FSK 759/15)
Autorzy:
Dominik-Ogińska, Dagmara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/617780.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
zawieszenie przedawnienia zobowiązania podatkowego
postępowanie karne skarbowe
prawo do sądu
suspension of the statute of limitation on a tax liability
criminal and fiscal proceedings
right to a fair trial
Opis:
The author of the article points to the erroneous practice of administrative courts, according to which they do not examine the initiation of criminal fiscal proceedings by tax authorities in order to merely suspend the limitation period pursuant to art. 70 § 6 item 1 of the Tax Ordinance Act (abuse of rights). Such action is incompatible with the constitutional and EU right to court, as well as the rule of law and the principles derived from them: legality, legal certainty and the right to good administration. Consequently, the abandonment of such judicial review leads to a violation of the taxpayer’s property right.
Autorka artykułu wskazuje na błędną praktykę sądów administracyjnych, zgodnie z którą nie badają one wszczęcia postępowania karnego skarbowego przez organy skarbowe w celu jedynie zawieszenia biegu terminu przedawnienia na podstawie art. 70 § 6 pkt 1 ustawy – Ordynacja podatkowa (nadużycie prawa). Takie działanie jest niezgodne z konstytucyjnym i unijnym prawem do sądu, a także z zasadą państwa prawa i wywodzonych z nich zasad: legalności, praworządności, pewności prawa oraz prawa do dobrej administracji. W konsekwencji rezygnacja z takiej kontroli sądowej doprowadza do naruszenia prawa własności podatnika.
Źródło:
Kwartalnik Prawa Podatkowego; 2018, 4; 39-61
1509-877X
Pojawia się w:
Kwartalnik Prawa Podatkowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy w polskim systemie podatkowym powinny funkcjonować konsensualne metody określenia wysokości zobowiązania podatkowego na wzór wniosku o wydanie na posiedzeniu wyroku skazującego i orzeczenia kar uzgodnionych z oskarżonym (art. 335) oraz dobrowolnego poddania się odpowiedzialności karnej (art. 387) w świetle Kodeksu postępowania karnego?
Should there be consensual methods of determining the amount of tax liability in the Polish tax system, modeled on an application for issuing a conviction at a hearing and imposing penalties agreed with the accused (Article 335) and voluntary submission to criminal liability (Article 387) of the Code of Criminal Procedure?
Autorzy:
Dmowski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28763022.pdf
Data publikacji:
2023-03-30
Wydawca:
Instytut Studiów Podatkowych Modzelewski i wspólnicy
Tematy:
koncyliacyjne formy wymiaru podatku
konsensualne formy zakończenia postępowania podatkowego
umowa podatkowa
mediacja podatkowa
porozumienie w zakresie wysokości należnego podatku
konsensualne metody wymiaru podatku
orzeczenie uzgodnionej kary
dobrowolne poddanie się odpowiedzialności
umorzenie zaległości podatkowej
conciliatory forms of tax assessment
consensual forms of ending tax proceedings
tax agreement
tax mediation
agreement on the amount of tax due
consensual methods of tax assessment
adjudication of an agreed penalty
voluntary submission to criminal liability
write-off of tax arrears
Opis:
Obowiązujący system podatkowy nie przewiduje konsensualnych form zakończenia postępowania podatkowego. Z wyjątkami uregulowanymi w przepisach dotyczących uzyskania porozumienia między podatnikiem a organem podatkowym (np. uprzednie porozumienie cenowe) – zakończenie postępowania podatkowego jest oparte na władczym rozstrzygnięciu w stosunku do podatnika. W toku szeroko rozumianego postępowania podatkowego organy podatkowe są każdorazowo zobowiązane do precyzyjnego określenia wysokości zobowiązania podatkowego w przypadku zobowiązań podatkowych powstających z mocy prawa lub jednoznacznego ustalenia wysokości zobowiązania podatkowego w przypadku zobowiązań podatkowych powstających na podstawie decyzji wymiarowych. Mając na uwadze podstawową funkcję podatków, którą jest funkcja fiskalna (zapewnienie wpływów budżetowych), oraz chęć obniżania kosztów wymiaru i samego poboru zobowiązań podatkowych, należy zastanowić się nad pytaniem, czy system podatkowy powinien przewidywać konsensualne metody określenia wysokości zobowiązania podatkowego i/lub konsensualne metody określenia wysokości należnego podatku do zapłaty. Należy podkreślić, że z sukcesem funkcjonują w procedurze karnej konsensualne metody zakończenia postępowania karnego, m.in. wniosek o wydanie na posiedzeniu wyroku skazującego i orzeczenia kar uzgodnionych z oskarżonym oraz dobrowolne poddanie się odpowiedzialności karnej. Wprowadzenie nowego sposobu powstania zobowiązania podatkowego na podstawie hipotetycznej umowy (porozumienia) między podatnikiem a organem podatkowym wydaje się niecelowe. Ponadto mogłoby podważać założenia całego systemu podatkowego i konstrukcji samego podatku jako świadczenia cechującego się przymusowym charakterem, bezzwrotnością i nieodpłatnością, jednostronnością ustalania (władztwo państwa), ogólnym charakterem, formą pieniężną. Wysokość zobowiązania podatkowego nie powinna podlegać negocjacji między podatnikiem a organem podatkowym, lecz powinna zostać określona (ustalona) zgodnie z przepisami prawa podatkowego w prawidłowej wysokości, co podlega kontroli sądowoadministracyjnej. Jednakże do rozważenia pozostaje wykorzystanie instytucji z zakresu władztwa państwa, polegającej na umorzeniu części zaległości podatkowej, uregulowanej w art. 67a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa1. Zdaniem autora istnieje możliwość wprowadzenia konsensualnych form zakończenia postępowania podatkowego. Potencjalny konsensus między podatnikiem a organem podatkowym mógłby zakładać z jednej strony potwierdzenie przez podatnika pełnej wysokości istniejącego zobowiązania podatkowego (potwierdzenie obiektywnego faktu istnienia zobowiązania podatkowego w sprecyzowanej wysokości) z jednoczesną faktyczną zapłatą uzgodnionej z organem podatkowym części zaległości podatkowej, a z drugiej strony umorzenie przez organ podatkowy bądź zobowiązanie organu podatkowego do umorzenia części zaległości podatkowej – pod pewnymi warunkami. Wspomniany konsensus mógłby się przyczynić do istotnego skrócenia skomplikowanych i długotrwałych postępowań podatkowych i sądowoadministracyjnych, generujących istotne koszty, a równocześnie do zwiększenia wpływów fiskalnych w przypadkach obarczonych dużym ryzykiem nieściągalności należności publicznoprawnych.
The current tax system does not provide for consensual forms of ending tax proceedings. Apart from the exceptions regulated in the regulations regarding obtaining an agreement between the taxpayer and the tax authority (e.g. advance pricing agreement), the conclusion of tax proceedings is based on an authoritative decision in relation to the taxpayer. In the case of broadly understood tax proceedings, the tax authorities are each time obliged to precisely determine the amount of tax liability in the case of tax liabilities arising under the law or to clearly determine the amount of tax liability in the case of tax liabilities arising on the basis of assessment decisions. Bearing in mind the basic function of taxes, which is the fiscal function (ensuring budgetary revenues), and the desire to reduce the costs of assessment and collection of tax liabilities, the question should be considered whether the tax system should provide for procedures of consensual methods of determining the amount of tax liability and/or consensual methods of determining amount of tax payable. It should be emphasized that consensual methods of ending criminal proceedings successfully function in the criminal procedure, e.g. a motion to issue a conviction at the hearing and to adjudicate the penalties agreed with the defendant and to voluntarily submit to criminal liability. The implementation of a new method of creating a tax liability on the basis of a hypothetical „contract/agreement” between the taxpayer and the tax authority seems pointless and could undermine the assumptions of the entire tax system and the construction of the tax itself as a compulsory service, its non-refundable and free of charge, one-sided determination (state authority), of a general nature and in the form of cash. The amount of the tax liability should not be negotiated between the taxpayer and the tax authority, which should be determined/determined in accordance with the provisions of the tax law in the correct amount, which is subject to judicial and administrative control. However, the potential possibility of using the institution within the scope of the State’s authority to write off part of the tax arrears remains to be considered – today regulated in accordance with Art. 67a of the Tax Ordinance. According to the author, it is possible to introduce consensual forms of ending tax proceedings. A potential consensus between the taxpayer and the tax authority could assume confirmation by the taxpayer of the full amount of the existing tax liability (confirmation of the objective fact of the existence of the tax liability in a specified amount), with the simultaneous actual payment of the part of the tax arrears agreed with the tax authority by the taxpayer, and, on the other hand, write-off/liability of the tax authority tax office to write off part of the tax arrears under certain conditions. The indicated consensus could contribute to a significant shortening of complicated and lengthy tax and court administrative proceedings involving significant costs, while at the same time increasing fiscal revenues in cases bearing a significant risk of non-collection of public law liabilities.
Źródło:
Doradztwo Podatkowe Biuletyn Instytutu Studiów Podatkowych; 2023, 3(319); 5-17
1427-2008
2449-7584
Pojawia się w:
Doradztwo Podatkowe Biuletyn Instytutu Studiów Podatkowych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy zawsze po uzyskaniu informacji o możliwości popełnienia przestępstwa, należy wszczynać karne postępowanie sądowe, lub administracyjne, dla realizacji sankcji karnej?
Does one always have to initiate a judicial or administrative proceedings after obtaining information of possibility of committing crime to execute a penalty sanction?
Autorzy:
Jakubiak, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1372588.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
wszczęcie postępowania karnego
kara
przedawnienie
initiation of the criminal proceedings
penalty
prescription
Opis:
The intention of the legislator is to apply penalties in the Church as rarely as possible. Before instigating the punishment for the criminal, one should use all other means of pastoral or legal nature. This is because the entire activity of the Church should be subordinated to the highest principle stated in the final canon of the Canon Law. According to it, the salvation of souls must always be the supreme law in the Church (can. 1755 CIC). The ordinary, who is responsible for the discipline in the community entrusted to him, must advocate for the rights of the canon law theologically, not only formally. Even the decision on the initiation of the criminal proceedings on the criminal or administrative way, is to help the accused to enter the path of salvation. Due to prescription a criminal action, in many cases the application of penalty is impossible.
Życie dostarcza wielu sytuacji, w których sprawą publiczną jest fakt naruszenia przez wiernego ustawy karnej, do której została dołączona obligatoryjna sankcja karna. W związku z tym konieczne staje się ustalenie, czy zawsze po uzyskaniu informacji o możliwości popełnienia przestępstwa, za które ustawodawca przewiduje obligatoryjne wymierzenie kary (albo karę latae sententiae) należy wszczynać karne postępowanie sądowe – lub administracyjne – dla realizacji sankcji karnej?  Aby odpowiedzieć na to pytanie, autor artykułu analizując cele kary kościelnej ukazuje, że intencją ustawodawcy jest, by stosowanie kar w Kościele było zjawiskiem rzadkim. Zanim przystąpi się do ukarania przestępcy, należy wyczerpać wszelkie inne środki natury duszpasterskiej, czy prawnej. Dzieje się tak dlatego, że cała działalność Kościoła powinna być podporządkowana najwyższej zasadzie wyrażonej w ostatnim kanonie Kodeksu prawa kanonicznego. Według niej, zbawienie dusz winno być zawsze w Kościele najwyższym prawem (por. kan. 1752 KPK). W realizacji tego celu – jakim jest zbawienie dusz – muszą uczestniczyć wszyscy, którzy działają w imieniu Kościoła. Ordynariusz – odpowiedzialny za karność kościelną w powierzonej mu wspólnocie – musi być rzecznikiem prawa kościelnego pojętego teologicznie, a nie tylko formalnie. Nawet decyzja o wszczęciu postępowania karnego na drodze procesowej lub administracyjnej ma pomóc oskarżonemu wejść na drogę zbawienia. Podejmując decyzję o odstąpieniu od drogi procesu karnego, należy jednak pamiętać, że środki pozakarne mogą okazać się niewystarczające, jeśli za karą przemawia ciężar przestępstwa oraz zasada słuszności i sprawiedliwości, rozpatrzona w kontekście potrzeby społecznej. Na to, że dany czyn nie będzie ukarany na drodze postępowania procesu karnego bądź administracyjnego – może wpłynąć również fakt przedawnienia skargi karnej.
Źródło:
Prawo Kanoniczne; 2016, 59, 1; 119-131
2353-8104
Pojawia się w:
Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dobro małoletniego pokrzywdzonego a realizacja prawa do obrony – rozważania na kanwie sądowej praktyki ustanawiania obrońcy w fazie in rem w celu przesłuchania małoletniego pokrzywdzonego
The well-being of the minor victim and the exercise of the right to defence – considerations on the basis of the judicial practice of appointing a defence lawyer in the in rem phase to interrogate the minor victim
Autorzy:
Kosmowski, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2188114.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Instytut Wymiaru Sprawiedliwości
Tematy:
postępowanie karne
małoletni pokrzywdzony
prawo do obrony
obrońca
postępowanie przygotowawcze in rem
criminal proceedings
minor victim
right to defence
defence counsel
preparatory proceedings in the case
Opis:
Artykuł przedstawia stosowaną przez sądy powszechne, a dostrzeżoną przez Sąd Najwyższy, praktykę ustanawiania obrońcy na etapie postępowania in rem, dla osoby jeszcze niebędącej oskarżonym i nieobecnej w postępowaniu karnym, jak również osoby podejrzanej, w celu umożliwienia takiemu obrońcy wzięcia udziału w przesłuchaniu małoletniego pokrzywdzonego w trybie art. 185a Kodeksu postępowania karnego. Polski Kodeks postępowania karnego jako jedną z przesłanek powtórzenia przesłuchania małoletniego pokrzywdzonego przewiduje nieobecność obrońcy w trakcie pierwszego przesłuchania. Autor pochyla się nad opisaną wyżej praktyką w kontekście doktrynalnej konstrukcji obrońcy w polskim prawie karnym procesowym oraz instytucji pełnomocnika osoby niebędącej stroną, a także stara się usytuować ją w kontekście uregulowań międzynarodowych, w tym standardów prawa do ochrony wynikających z dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/48/UE oraz wyznaczonych w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Praw Człowieka.
The article presents the practice, followed by common courts and noticed by the Supreme Court, of appointing a defence counsel at in rem proceedings for a person who is not yet charged and absent from criminal proceedings as well as for de facto suspect, ordered to allow such a counsel to participate in the interrogation of a minor victim in accordance to Article 185a of the Code of Criminal Procedure. The Polish Code of Criminal Procedure provides for the absence of a defence counsel during the first interrogation as one of the grounds for repeating the interrogation of a minor victim. The author analyses the practice described above in the context of the doctrinal construction of the defence counsel in Polish criminal procedural law, as well as the institution of a non-party’s attorney and also tries to place it in the context of international regulations, including the standards of the right to defence arising from Directive 2013/48/UE and set out in the case law of the European Court of Human Rights.
Źródło:
Prawo w Działaniu; 2023, 53; 195-210
2084-1906
2657-4691
Pojawia się w:
Prawo w Działaniu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dochodzenie wstępne w prawodawstwie katolickich Kościołów wschodnich w przypadku duchownych podejrzanych o popełnienie przestępstwa contra sextum z małoletnimi i osobami prawnie objętymi ochroną
Preliminary Investigation in the Legislation of the Eastern Catholic Churches in the Case of Clergy Suspected of Committing the Crime contra sextum with Minors and Legally Protected Persons
Autorzy:
Klimkiewicz, Daniel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32443791.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Tematy:
criminal law
preparatory proceedings
hierarchy
notitia criminis
The Greek Catholic Church
prawo karne
postepowanie przygotowawcze
hierarcha
Kościół greckokatolicki
Opis:
Celem artykułu jest omówienie procedury kanonicznego dochodzenia wstępnego w przypadku duchownych podejrzanych o popełnienie przestępstwa przeciwko szóstemu przykazaniu dekalogu z osobą małoletnią i osobą prawnie z nią zrównaną zgodnie z art. 1 § 1a VELM/2023. Autor omawia poszczególne etapy niniejszego postępowania przygotowawczego, mającego ogromne znaczenie dla ewentualnego wszczęcia procesu karnego. Innymi słowy, rzetelność tego dochodzenia daje sprawiedliwe podstawy kompetentnemu przełożonemu kościelnemu (hierarsze) do podjęcia odpowiednich czynności prawnych. Powyższa tematyka jest omawiana na podstawie analizy powszechnych i partykularnych regulacji prawnych odnoszących się do katolickich Kościołów wschodnich, ze szczególnym uwzględnieniem katolickiego Kościoła bizantyjsko-ukraińskiego w Polsce.
The purpose of this article is to discuss the procedure of the canonical preliminary investigation in the case of clerics suspected of committing an offence against the Sixth Commandment of the Decalogue with a minor and a person legally equal to him pursuant to Article 1 § 1a of VELM/2023. The Author discusses the various stages of this preliminary investigation, which is of great importance for the possible initiation of a criminal trial. In other words, the thoroughness of this investigation provides a just basis for the competent ecclesiastical superior (hierarch) to take the appropriate legal action. The above topics are discussed on the basis of an analysis of the universal and particularistic legal regulations relating to the Eastern Catholic Churches, with particular reference to the Byzantine-Ukrainian Catholic Church in Poland.
Źródło:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; 2024, 19, 21 (1); 171-188
2719-3128
2719-7336
Pojawia się w:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dokumentowanie czynności przesłuchania w polskim procesie karnym
Documentation of interrogation in Polish criminal proceeding
Autorzy:
Jagiełło, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/697111.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Opolski
Tematy:
interrogation
protocol
criminal proceedings
preparatory proceedings
start activities
Opis:
Interrogation is a process-criminal act, without which it could not proceed, and finally no criminal proceedings could be concluded. The further course of investigation depends on the facts determined in its course. These facts determine the adoption or confirmation of forensic versions verified at subsequent stages of the proceedings. Therefore, documenting this activity is very important, and – at the same time – hard evidence, so that its course is not effectively undermined by the parties to the proceedings. Knowledge of the techniques of logging, the choice of the moment of its commencement, the transfer of the presented emotions and behaviors of the participants to the most accurate content is a necessary knowledge.
Źródło:
Opolskie Studia Administracyjno-Prawne; 2018, 16, 2; 83-98
2658-1922
Pojawia się w:
Opolskie Studia Administracyjno-Prawne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies