Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "criminal evidence" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-49 z 49
    Tytuł:
    Analiza ustawowych znamion przestępstwa z punktu widzenia sposobu ich dowodzenia w procesie karnym. Wybrane przykłady
    Autorzy:
    Gardocka, Teresa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/48558902.pdf
    Data publikacji:
    2023-01-23
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    elements of crime
    criminal evidence
    legislation
    Opis:
    The problem of criminal evidence is a very important factor of the establishment of the elements of a crime from the point of view of a criminalstatute’s conformity with the rule of law. For the criminal court the elements of crime in the criminal statute show what should be proven for the sentencing judgment to be passed in a given case. For the defendant accused of committing a of crime it shows the possibility of defence. The accused person may prove that some elements of the crime are not met in his or her case. A too broad description of the elements of a crime allows for a considerable degree of freedom in the attribution of perpetration of a crime. In this sense criminalisation before the social harmfulness of the act is realised may be less dangerous for the legal order than an overly broad description of the crime.
    Źródło:
    Studia Iuridica; 2022, 93; 84-93
    0137-4346
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Admissibility of Evidence Obtained as a Result of Issuing an European Investigation Order in a Polish Criminal Trial
    Autorzy:
    Kuczyńska, Hanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1597366.pdf
    Data publikacji:
    2021-08-21
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    admissibility of evidence, evidence in criminal trial, European Investigative Order, Polish criminal trial
    Opis:
    This article analyses the admissibility of evidence gathered by the Polish procedural authorities as a  result of issuing an European Investigation Order, on the basis of provisions implemented due to the adoption on the 3th of April 2014 of the Directive of the European Parliament and of the Council regarding the European Investigation Order in criminal matters. This Directive created a mechanism that allows for transfer of evidence between EU Member States. In this text the question will be answered how to deal with results of investigative measures that have been legally obtained in the executing state but despite acting in accordance with the legality principle by both states, happen to be illegal in the issuing Member State. Another discussed problem is how the rules of admissibility of evidence obtained from the result of issuing an EIO work in Poland – or at least how they should operate. The second discussed issue thus will refer to the current provisions in force in Poland regulating the method of dealing with evidence obtained abroad – that is also with evidence transferred from other Member States. It will be shown that they are unclear and may lead to undesirable results. In addition,  suggested changes in Polish law will be proposed.
    Źródło:
    Review of European and Comparative Law; 2021, 46, 3; 67-92
    2545-384X
    Pojawia się w:
    Review of European and Comparative Law
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    European Investigation Order – Selected Problems on Polish Implementation
    Autorzy:
    Woźniewski, Krzysztof Wiesław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1597390.pdf
    Data publikacji:
    2021-08-21
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    European Investigative Order, investigative measures, evidence, Polish criminal procedure
    Opis:
    The paper presents selected key problems of Directive 2014/41/EU regarding the European Investigation Order in criminal matters within the context of its Polish implementation in 2018. The paper focuses on the concept of investigative measures, administration of justice and exclusionary evidence rules as a limitation of issuing a Polish EIO. Additionally, the study attempts to approximate the reduced procedural mechanism in the context of issuing the ECI.
    Źródło:
    Review of European and Comparative Law; 2021, 46, 3; 145-164
    2545-384X
    Pojawia się w:
    Review of European and Comparative Law
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    До 90-річча Ю.М. Грошевого: внесок видатного вченого в розвиток теорії і практики кримінального процесуального доказування
    Mark the 90th Anniversary of the Birth Of Y.M. Hroshevyi: Contribution of an Outstanding Scientist to the Development of the Theory and Practice of Criminal Procedure Evidence
    Autorzy:
    Bespalko, Inna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2076553.pdf
    Data publikacji:
    2022-06-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    outstanding scientist
    Yurii Mykhailovych Hroshevyi
    criminal procedure evidence
    proof
    the CPC of Ukraine
    видатний вчений
    Юрій Михайлович Грошевий
    КПК України
    кримінальне процесуальне доказування
    докази
    Opis:
    On April 13, 2012 (10 years ago) Verkhovna Rada of Ukraine decided to approve the new Criminal Procedure Code of Ukraine (hereinafter referred to as the CPC of Ukraine), which was primarily developed with international and European standards in the field of criminal justice as reference. Thus, Art.9 of the CPC of Ukraine originally indicates the need to take into account the practice of the European Court of Human Rights in the process of applying criminal procedure legislation at the level of the law. The new CPC of Ukraine is conveniently structured. Many evaluative concepts appeared (for example, reasonableness of terms). The adoption of the CPC of Ukraine in 2012 can be generally called a «positive breakthrough» for the legislation of Ukraine in the whole. I would like to highlight the following аmong the most progressive provisions: –– entirely new institutions were introduced, for example, the institution of agreements in criminal procedure, which is an agreement between the parties formalized in the relevant service document and aimed at settling the criminal law conflict; –– Article 45 of the new CPC of Ukraine clearly established that a lawyer can only act as a defense counsel in criminal proceedings, thereby prohibiting «specialists in the field of law» from carrying out defense; –– the need to distinguish between crimes and criminal offenses was clearly defined for the first time at the legislative level, and the features of the investigation of the criminal offenses were formulated as well; –– a separate chapter «Foundations of criminal proceedings» appeared where the legislature fixed 22 general foundations in accordance with which criminal legal proceeding should be carried out; –– a procedure for a special pre-trial investigation or special judicial proceedings (in absentia) in respect of a suspect, except for a minor who is hiding from the investigation authorities and the court in order to evade criminal liability if he is outside Ukraine; –– the law provides for a special arrangements of pre-trial investigation in conditions of martial law, a state of 9 emergency or in the area of an antiterrorist operation; –– another innovation is a significant expansion of the functioning of the court to monitor the observance of the rights and freedoms of the parties to criminal proceedings during the pre-trial investigation, as well as the introduction of the institute of the investigating judge as a person specially authorized to exercise such control for the given purpose. Almost all criminal procedure institutions were generally improved in the new Criminal Procedure Code of Ukraine.
    13 квітня 2012 року (10 років тому) Верховною Радою України було прийнято рішення про затвердження нового Кримінального процесуального кодексу України (далі – КПК України), який було розроблено в першу чергу орієнтуючись на міжнародні та європейські стандарти у сфері кримінальної юстиції. Так, в ст. 9 КПК України вперше на рівні закону вказується необхідність враховувати практику Європейського суду з прав людини в процесі застосування кримінального процесуального законодавства. Новий КПК України зручно структурований. В ньому з’явилося багато оціночних понять (наприклад, розумність строків). Загалом прийняття КПК України 2012 року можна назвати «позитивним проривом» для законодавства України в цілому. Серед найбільш прогресивних положень хотілося б виділити наступні: –– були введені абсолютно нові інститути, наприклад, інститут угод у кримінальному процесі, який являє собою домовленість сторін, яка формалізована у відповідному процесуальному документі і спрямована на врегулювання кримінально-правового конфлікту; –– статтею 45 нового КПК України було чітко встановлено, що захисником у кримінальному провадженні може бути виключно адвокат, тим самим заборонивши здійснювати захист «фахівцям у галузі права»; –– вперше на законодавчому рівні була чітко визначена необхідність розмежовувати злочини та кримінальні проступки, а також сформульовано особливості розслідування останніх; –– з›явилася окрема глава «Засади кримінального провадження», де законодавець закріпив 22 загальні засади, відповідно до яких має здійснюватися кримінальне судочинство; –– передбачено процедуру спеціального досудового розслідування або спеціального судового провадження (in absentia) відносно підозрюваного, крім неповнолітнього, який переховується від органів слідства та суду з метою ухилення від кримінальної відповідальності, якщо він перебуває поза межами України; –– закон передбачає особливий режим досудового розслідування в умовах воєнного, надзвичайного стану або у районі проведення антитерористичної операції; –– однією з новацій також є суттєве розширення функції суду щодо контролю за дотриманням прав і свобод сторін кримінального провадження під час досудового розслідування, а також запровадження з цією метою інституту слідчого судді, як особи, яка спеціально уповноважується на здійснення такого контролю. Загалом у новому КПК України удосконалено майже всі кримінально-процесуальні інститути.
    Źródło:
    Krakowskie Studia Małopolskie; 2022, 2(34); 167-178
    1643-6911
    Pojawia się w:
    Krakowskie Studia Małopolskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The mandatory presence of the Public Prosecutor’s Office at the hearing of the criminal investigation in face of the new law of the anticrime package and the need for revision of brazilian jurisprudence – prohibition of ex officio production of evidence by the magistrate
    Autorzy:
    Maior de Almeida, Rosemary Souto
    da Silva, Müller Aureliano
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2158878.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Tematy:
    criminal procedure
    accusatory system
    evidence production
    Opis:
    Brazil has been going through a great change in its Legislative scenario, bringing several incorporations in the fields of law where the validity of Law n. Law no. 13,964/19 brought changes to the Penal Code, Code of Criminal Procedure and Criminal Execution Law. The Brazilian Criminal Procedure is governed by the Accusatory System and, through this article, we sought to better analyze an application of the aforementioned Law as a way to ratify the system adopted in the Brazilian criminal procedure, the accusatory, as well as to bring the view of the need for readjustment, by the Brazilian courts, with regard to the production of evidence by the Magistrate without the participation of the representative of the Public Ministry in the criminal instruction hearings, thus corroborating the understanding that the participation of the Members of the Public Ministry in the hearings is essential. This systematic study sought a brief improvement in the systems that govern criminal proceedings, as well as focusing on the application of the sources of Law within criminal proceedings, with the Law being the immediate source and, as such, it should take precedence over the sources secondary, such as jurisprudence, for example, make it clear that the Public Prosecutor’s Office is an essential body to the provision of jurisdiction, acting in a plicit manner, that is, acting not only as an Accuser in Criminal Actions, but also as an inspector of the body of law in any action that intervenes, including public.
    Źródło:
    Studia Prawnicze: rozprawy i materiały; 2022, (30), 1; 141-148
    1689-8052
    2451-0807
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze: rozprawy i materiały
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Irregularly obtainment of evidence (article 168a CCP) in the aspect of exclusion of freedom expression of interrogated
    Autorzy:
    Koper, Radosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/19233708.pdf
    Data publikacji:
    2023-03-31
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Finansów i Prawa w Bielsku-Białej
    Tematy:
    freedom of expression
    interrogation
    criminal proceedings
    irregularly obtained evidence
    permissibility of evidence
    Opis:
    The Article 168a of Code of Criminal Procedure introduces the rule of the permissibility in criminal proceedings evidence obtained under the violation of criminal procedure regulations or as the result of indictable offence defined in Article 1 of Criminal Code. The Article 168a of CCP is highly controversial, especially due to the lack of linguistic precision of its provision and collision with Constitution. The regulation mentioned above is in conflict with the system of evidence-related prohibitions in criminal proceedings. In this context, the freedom expression rule during the interrogation is essential. Its violation results in the prohibition of the use of evidence. Used in the provision of Art. 168a of CCP, word „exclusively” is claimed to be a key for proper resolution of this problem. If interpreted differently, the provision would flagrantly deny the essence and nature of the freedom expression rule during the interrogation
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Finansów i Prawa w Bielsku-Białej; 2023, 27, 1; 38-44
    2543-9103
    2543-411X
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Finansów i Prawa w Bielsku-Białej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ograniczenie zasady działania sądu z urzędu i jego wpływ na wyrokowanie
    Autorzy:
    Sobczak, Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2225755.pdf
    Data publikacji:
    2014-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    adversarial principle
    criminal proceedings
    reform of the criminal process
    court
    prosecutor
    rules of evidence
    Opis:
    The adversarial principle is merely the name of a specific type of organizing process, not a specific Directive of criminal proceedings. The adversarial principle is uniformly recognized as non-codified directive, according to which the criminal process is conducted in the form of equal sides dispute before the impartial court. The adversarial principle in criminal proceedings is something other than adversarial in civil proceedings. The adversarial principle was exposed in the course of work on the revision of the Code of criminal proceedings. The creators of the reform emphasized that Article 167 § 1 of the Code of criminal proceedings differently than it did before, sets out the rules of proof, giving this task in the hands of the parties, leaving only the court admissibility of evidence, and reducing the possibility of taking evidence by the court to exceptional cases justified special circumstances. The creators of the reform emphasized that Article 167 § 1 of the Code of criminal proceedings differently than it did before, sets out the rules of taking of evidence, giving this process to the parties, leaving only the admissibility of evidence to the court, and reducing the possibility of taking evidence by the court to exceptional cases justified by special circumstances. Will be changed the rules for transfer of the court materials from preliminary proceedings. Another important issue is the systematization of the list of evidence, in accordance with the modified Article 333 § 1 of the Code of Criminal Procedure and solutions for planning of court hearings. May cause discussions restriction the possibility of taking the initiative of the evidence by the court. The changes enforce proactive stance of the accused, even though he should be able to take advantage of the „right to silence”. Militate against the principle of adversarial problems brought to light on the background of the appeal proceedings. You can express its concern that the adversarial principle in the present approach will detrimental to the presumption of innocence, leading to a model of „proceedings for the rich”. These changes will force to remodel the psyche of judges who feel guilty persons determining cases of dispute run by the parties, not the players involved who have the task of replacing the prosecutor.
    Źródło:
    Themis Polska Nova; 2014, 2(7); 27-43
    2084-4522
    Pojawia się w:
    Themis Polska Nova
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Criminological and penal aspects of issuing a false opinion by an expert witness - draft report on research project with proposals for changes in the law determining the legal status of expert witnesses
    Autorzy:
    Jóźwicki, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1934138.pdf
    Data publikacji:
    2020-04-21
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Policji w Szczytnie
    Tematy:
    expert
    evidence
    false expert opinion
    criminal procedural law
    corruption
    judiciary
    Opis:
    Evidence in the form of an expert opinion is usually of key importance for settling a pending case in any type of proceedings. In some cases, the role of the expert witness is closer to that of a judge rather than that of a witness, since a judge who does not have special knowledge often has to use evidence given by an expert to render a judgement. For this reason, issuing a false expert opinion results in a very high risk of delivering a wrong and unfair decision in a given case, which in turn has a negative impact on the social perception of the functioning of the justice system. In the Polish Criminal Code, criminal responsibility for issuing a false opinion is stipulated in Article 233 (4) and (4a) of the Penal Code. At the same time, despite a very large number of reports of suspicion that a crime has been committed by an expert witness, only a negligible number of investigations result in a bill of indictment and a conviction, which causes virtual impunity of perpetrators and has a negative impact on the functioning of criminal justice. Due to the diagnosed research gap in this area, the need to investigate and describe the phenomenon of issuing false opinions by expert witnesses, both in normative and criminological terms, on the basis of empirical research, has been clearly seen. The main objective of the research has been to characterise the phenomenon in question on many levels and to determine its real extent, its etiology and symptomatology. An additional aim of the research has been the verifi cation of research hypotheses and recognition of the normative sphere of the expert witness’s status, expert evidence, and principles of responsibility for issuing false opinions. The research fi ndings have resulted in proposals of solutions aimed both at limiting the phenomenon of issuing false opinions and more effective prosecution of perpetrators of crimes under Article 233 (4) of the Penal Code, which in turn may translate into more effi cient functioning of the entire justice system, as expert witnesses and their work are an extremely important aspect of thereof. The conducted research has fully confi rmed the research hypotheses and precisely indicated defective areas of expert evidence, and consequently the need to introduce immediate legislative changes. Some of the research conclusions and de lege ferenda postulates were implemented into the amended provisions of the Penal Code in 2016, which fully confi rms their legitimacy. Unfortunately, there is still no legal act of statutory rank which would comprehensively regulate the status of expert witnesses and expert evidence.
    Źródło:
    Przegląd Policyjny; 2019, 136(4); 360-375
    0867-5708
    Pojawia się w:
    Przegląd Policyjny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przymusowe poszukiwanie, wydobycie i odebranie dowodów w procesie karnym a tajemnica dziennikarska
    The Forced Search and Retrieval of Evidence in Criminal Proceedings Versus Journalist Secrecy
    Autorzy:
    Koper, Radosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/518648.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Fundacja Utriusque Iuris
    Tematy:
    journalist secrecy
    search
    wiretapping
    control
    of correspondence
    criminal proceedings
    evidence
    Opis:
    The paper addresses fundamental issues that arise in connection with coercive measures that are applied in criminal proceedings, consisting of search and sei- zure of the evidence. The author takes into consideration the application of search, seizure, control of correspondence and wiretapping in the context of journalistic secrecy. The article verifies the standards of protection of journalistic secrecy, which should not be the subject of unjustified and excessive infringement. The author reviews provisions of the Code of Criminal Procedure and the Press Law Act in respect of this problem. The defects of normative regulations have been identified and certain improvements and amendments proposed. The general goal of the paper is to postulate a number of solutions that will result from proper decisions made when the concurrent interests and values clash.
    Źródło:
    Forum Prawnicze; 2018, 6 (50); 3-17
    2081-688X
    Pojawia się w:
    Forum Prawnicze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Błędy w sposobie prowadzenia śledztwa
    Errors in conducting criminal investigations
    Autorzy:
    Skwarcow, Marek
    Sławek-Kozak, Elżbieta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1387208.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Kryminalistyczne
    Tematy:
    procedura karna
    uniewinnienie
    zgromadzenie dowodów
    criminal procedure
    acquittal
    collecting evidence
    Opis:
    Artykuł ukazuje konsekwencje błędów poczynionych na etapie postępowania przygotowawczego – zgromadzenia dowodów, które w postępowaniu sądowym nie przyczyniły się do skazania oskarżonego. Zdaniem autorów odpowiednio zastosowane metody śledcze mogłyby doprowadzić do realizacji celu postępowania karnego określonego w przepisie art. 2 § 1 pkt 1 k.p.k. Autorzy wskazują na przebieg wydarzeń, zeznania świadków oraz ogólną analizę zgromadzonego materiału dowodowego, którego weryfikacja na etapie postępowania sądowego doprowadziła do prawomocnego uniewinnienia oskarżonego od zarzucanego mu czynu. Lektura utwierdza w przekonaniu, że prowadzenie postępowania przygotowawczego jest sumą skomplikowanych i nieodzownych czynności, popełnione niedopatrzenia zaś kumulują się w końcowym jego etapie.
    The article presents the potential consequences of errors made during the gathering of evidence at the investigative phase of criminal proceedings. In the authors’ opinion, the properly implemented investigative methods could lead to achieving the goal of criminal proceedings as defined under the art. 2 § 1 point 1 of the Code of Criminal Procedure. The authors indicate the course of events, testimonies of witnesses, and a general analysis of the accumulated evidence, which verification at the stage of the court proceeding led to the defendant's final acquittal of the alleged act. The article confirms that conducting the preparatory proceedings is a sum of complicated and indispensable activities and the committed omissions accumulate at the final stage.
    Źródło:
    Problemy Współczesnej Kryminalistyki; 2020, XXIV; 117-132
    1643-2207
    Pojawia się w:
    Problemy Współczesnej Kryminalistyki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Polygraph Examination in Analysis of Evidence
    Autorzy:
    Konieczny, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/523397.pdf
    Data publikacji:
    2014-09-01
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Tematy:
    polygraph examination as evidence
    polygraph examination results
    polygraph in criminal case
    Źródło:
    European Polygraph; 2014, 8, 3; 109-117
    1898-5238
    2380-0550
    Pojawia się w:
    European Polygraph
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kryteria oceny dowodu z opinii biegłego w orzecznictwie sądów powszechnych i Sądu Najwyższego
    Criteria of evaluation of expert evidence in the jurisprudence of courts and the Supreme Court
    Autorzy:
    Dzierżanowska, Joanna
    Studzińska, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1806732.pdf
    Data publikacji:
    2019-11-16
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    dowód naukowy
    ekspertyza
    judykatura
    dowody w postępowaniu cywilnym i karnym
    scientific proof
    expertise
    judicature
    the evidence in civil and criminal proceedings
    Opis:
    Dowód z opinii biegłego znajduje zastosowanie zarówno w postępowaniu cywilnym, jak i karnym. Służy poznaniu prawdy, ale tworzy też realne trudności zarówno z dopuszczeniem, jak i oceną dowodów dostarczanych przez biegłych, którzy w oparciu o posiadaną specjalistyczną wiedzę i skomplikowane, nowe metody badawcze, wydają opinie. Organy wymiaru sprawiedliwości powinny posiadać umiejętność analizy wskazanych opinii, a w szczególności dysponować „narzędziami” do oceny ich wartości. Nadal wyzwaniem pozostają opinie biegłych oparte na nowych technikach badawczych. Stąd istnieje konieczność stworzenia, wzorem prawa amerykańskiego, przejrzystych kryteriów oceny takiej opinii biegłego i ujednolicenia standardów, aby ułatwić skorzystanie z niej w procesie orzekania i postuluje się doprecyzowanych i spójnych kryteriów, które musiałaby spełnić nowa, wcześniej nie stosowana metoda badawcza. Umożliwi to zabezpieczenie wymiaru sprawiedliwości przed pseudonaukowymi dowodami i wymusi wypracowanie właściwego systemu doboru biegłych, gwarantującego rzetelność i wysoki poziom wykonanych badań i sporządzonej na tej podstawie opinii.
    The expert evidence is very useful and important both in civil and criminal procedure. It helps to knowledge of the truth, but it also creates real difficulties for both the admission and assessment of the evidence provided by the experts who, drawing upon the expertise and complex, new research methods, provide opinions. Judges should have the ability to analyze indicated opinion, especially, they should have the “tools” to assess their value. It is still the challenge to evaluate the expert opinions that are based on new research techniques. Hence there is a need to create a model of American law transparent criteria for evaluating the expert's opinion and unification of standards to facilitate the use of it in the process of adjudication and calls for a further specified and consistent criteria that would have to meet the new, not previously used test method. This will enable the protection of justice against not scientific evidence and force to develop an appropriate system of selection of experts, guaranteeing reliability and high level of testing carried out and drawn up on the basis of the opinion.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Prawnych; 2015, 25, 2; 21-47
    1507-7896
    2544-5227
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Prawnych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Subject Matter of Criminal Evidence Relating to the Disclosure of Information on Security Measures Applicable to Law Enforcement or Control Officials
    Autorzy:
    Zajcew, Oleg
    Yepikhin, Aleksander
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1374859.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Policji w Szczytnie
    Tematy:
    security
    subject of evidence
    criminal case
    the judiciary
    fight against crime
    Opis:
    The article analyses the characteristics of the subject of evidence (Article 73 of the Penal Code of the Russian Federation) of objective and subjective characteristics of crime, which are listed in Article 320 of the Penal Code of the Russian Federation. Considerable attention has been given to the establishment of criminal sanctions for the disclosure of information on security measures towards law enforcement or control officials as an important guarantee of the stability of the Russian management system and legal protection activities. The characteristics of the subject-matter of the evidence in criminal matters under investigation are expressed in the need to establish objective and subjective grounds for disclosing information on security measures in the course of criminal proceedings against law enforcement or control officials. The state protection measures themselves are defined by separate regulations and are applied in the process of criminal proceedings and in the presence of evidence. However, this complex and multifaceted security process could be seriously undermined by the‘leak’ of classified security information. In case of such illegal disclosure, the penalty is defined in Article 320 of the Penal Code of the Russian Federation. The authors draw attention to the existence of a direct or indirect relationship between the unauthorised activity and performing state service in legal protection bodies, as well as the need to prove the intention to commit this crime and the awareness of not disclosing secret information to unauthorized persons who do not have formal access to the above information. The authors conclude that the implementation of criminal evidence proceedings for the criminal case of the offence under Article 320 of the Penal Code of the Russian Federation needs to be improved at this stage in order to increase the effectiveness and security of the protection of judges, law enforcement and control officials in Russia.
    Źródło:
    Internal Security; 2018, 10(1); 261-270
    2080-5268
    Pojawia się w:
    Internal Security
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Tryb uzyskiwania dowodu z akt Sądów Metropolitalnych – uwagi ogólne w kontekście działalności sądów karnych.
    The way of obtaining evidences from ecclesiatal court's files - general attentions in the context of the criminal court's practice
    Autorzy:
    Dąbrowski, Kamil
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1596435.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    criminal proceedings
    evidence proceedings
    ecclesiastical courts
    postępowanie karne
    postępowanie dowodowe
    sądy kościelne
    Opis:
    Niniejszy artykuł porusza istotną, choć często pomijaną problematykę określenia właściwego trybu uzyskiwania dowodów z akt tzw. sądów kościelnych. Rozważania te są szczególnie doniosłe z uwagi na szeroki zakres zastosowania powyższego źródła materiału dowodowego. Dlatego też pomimo ich teoretycznego charakteru zawierają one ważne wskazówki dla praktyki organów procesowych. Rozpoczynając swe przemyślenia od oceny pojmowanej in abstracto dopuszczalności przeprowadzenia przedmiotowego dowodu, autor rozpatruje zarysowane zagadnienie z perspektywy obowiązującego zakazu dowodowego dotyczącego tajemnicy spowiedzi. Następnie uwzględniając ogół norm systemu prawnego, w tym zwłaszcza dotyczących prawnomiędzynarodowej pozycji Sądów Metropolitalnych, dochodzi do wniosku, iż właściwym trybem pozyskiwania dowodów z omawianego źródła jest tryb pomocy prawnej – określony w art. 585 k.p.k. i następnych. Łącząc powyższe wnioski z zasadami równości obywateli i równouprawnienia kościołów i związków wyznaniowych, autor zarysowuje tezę o konieczności stosowania powyższego trybu w odniesieniu do każdego z szeroko pojmowanych tzw. sądów kościelnych.
    The article’s main aim is to discuss the body of evidence as derived from the files of court of ecclesiastical. To be more precise, its admissibility and its adequate examination procedure. In the first place, the author of the article pinpoints the wide range of legal application of the evidence material originating from the courts of ecclesiastical. Yet, at the same time, the possibility of taking evidence is also deliberated upon by the author, especially when taking into consideration the evidentiary prohibition being the result of the seal of confession. Next, presuming taking evidence in the aforementioned circumstances to be possible, the article describes the actual practice as not allowing for a norms functioning in the judicial system, particularly the norms concerning international position of the Holy See and metropolitan courts. Consequently, the author argues the correct procedure of gaining access to the evidence in question is the procedure of legal aid defined in the article 585 Criminal Procedure code and in the subsequent articles. On balance, the author combines the conclusions presented in the article along with the principle of equality of citizens and equitability of churches and religious associations. As a result, the author proves the procedure of legal aid to be applicable not only in metropolitan courts but also in broadly defined ecclesiastical courts.
    Źródło:
    Acta Iuris Stetinensis; 2016, 16, 4; 55-69
    2083-4373
    2545-3181
    Pojawia się w:
    Acta Iuris Stetinensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nagranie prywatne jako dowód w sprawie karnej w świetle nowelizacji K. P. K.
    Private recording as evidence in criminal proceedings in connection with recent amendments of the Polish Code of Criminal Procedure
    Autorzy:
    Leśniewski, Kamil
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/565048.pdf
    Data publikacji:
    2015-12-01
    Wydawca:
    Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
    Tematy:
    proces karny
    dowód prywatny
    nowelizacja
    nagranie
    criminal procedure
    private evidence
    amendment
    recording
    Opis:
    Szybki rozwój technologiczny dostarczył nam wielu narzędzi, do używania któ-rych nie powinniśmy mieć oporów. Ostatnie dwie dekady to radykalne zmiany na tym polu. Niemniej jednak, procedura karna tym przeobrażeniem w dużej mierze nie podołała, za wy-jątkiem prawa dowodowego. Celem artykułu jest skupienie się na kwestii wykorzystania, jako dowodu w sprawie karnej nagrania prywatnego. W artykule przeanalizowane zostały proble-my związane z przedmiotowym zagadnieniem. Autor przedstawia przeciwstawne zapatrywa-nia doktryny na kwestię dowodów prywatnych, w szczególności nagrań na nośnikach elektro-nicznych. Praca jest skoncentrowana na wpływie, jaki wywiera na przedmiotowej kwestii Wielka Nowelizacja kodeksu postępowania karnego, która weszła w życie z dniem 1 lipca 2015 roku. Autor zwraca uwagę na potencjalne trudności z interpretacją nowych uregulowań prawnych, jak i niedostatki przedmiotowej nowelizacji.
    Rapid technological development has provided us with new efficient tools that we should not hesitate to use. In the last two decades we have seen technical revolution around us. Nevertheless, criminal procedure does not follow that change – saving evidence law. The article is focused on application of private recordings in Polish criminal procedure, with particular emphasis on its value as an evidence. The paper analyses practical problems related to the issue. The author presents different definitions of private evidence and private recording. The findings and conclusions represented in the author’s analysis show that the is-sue of private recording is very vital and has to be examined profoundly. Changes, that are shown in the article were introduced on 1st of July 2015, had been estimated as a huge step in “releasing” private evidence. The author pays attention to potential difficulties in interpreta-tion of the new regulations.
    Źródło:
    De Securitate et Defensione. O Bezpieczeństwie i Obronności; 2015, 2(1); 95-106
    2450-5005
    Pojawia się w:
    De Securitate et Defensione. O Bezpieczeństwie i Obronności
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Concept of Research on Economic Crime in the Context of the Research Task “Optimization of Evidence, Forensic and Operational Activities in Cases of Economic Crime From the Perspective of Law Enforcement Authorities”.
    Autorzy:
    Porwisz, Monika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1375045.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Policji w Szczytnie
    Tematy:
    methods
    hypotheses
    research problems
    economic crimes
    evidence
    law enforcement agencies
    criminal trial
    Opis:
    The aim of the publication is to outline the concept of research in the area of economic crime, which has been outlined on the basis of the undertaken research issues related to the implementation of the research task, entitled: “Optimization of evidence, forensic and operational activities in cases of economic crime from the perspective of law enforcement authorities”, which will allow to create an effective model for combating it. In the article, current research problems have been identified. The research project will include actions aimed at defining, designing and then determining the possibility of implementing practical tools to increase the effectiveness of law enforcement. An important research element, which is a basis for formulating specific conclusions and recommendations, will be to conduct a survey of opinions and expectations of practitioners concerning the possibilities of improving the detection process. The assumed research concept also involves diagnosing economic crimes (in terms of evidence, forensic and operational aspects). There are cases of evidence-intensive, multi-aspect cases in which the methods of action of the perpetrators constitute a challenge for law enforcement agencies in the legal or tactical aspect. Corresponding to the diagnosed research problems, several research levels have been proposed, such as causes, scale of economic crime, dynamics of crime, methods and mechanisms of committing crimes, and ways of counteracting them. As a result of in-depth research on the phenomenon of economic crime, proposals for specific solutions will be worked out, which may constitute a specific compendium of knowledge on the issues raised. The research concept covers a wide range of issues that correspond to the current challenges in combating this type of crime. A detailed description of the problems, and the research concept adopted allows us to conclude that the results of the research may be theoretically valuable and useful for science and practice. This publication constitutes a preliminarily research concept adopted within the framework of the research task INP-2/2018/P/MP funded by the Ministry of Science and Higher Education.
    Źródło:
    Internal Security; 2020, 12(1); 45-53
    2080-5268
    Pojawia się w:
    Internal Security
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Obtaining Evidence Protected by Banking Secrecy through European Investigation Order in Preparatory Proceedings. Remarks from the Polish Perspective
    Autorzy:
    Smarzewski, Marek Ryszard
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/40453649.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Obtaining evidence
    Banking secrecy
    Preparatory proceedings
    Criminal Proceedings
    the European Investigation Order
    Opis:
    The subject matter of considerations undertaken in the paper is the issue of obtaining evidence entailing banking secrecy under the European Investigation Order at the stage of the preparatory proceedings from the Polish perspective. The examination of the described evidence activity is often necessary to make key findings, for example, in the field of the data on bank accounts or bank transactions. Actions taken in this regard may concern the monitoring of banking operations and may also be used for establishing financial links between entities operating in different European Union Member States. The procedure for applying the European Investigation Order generates many problems in the analysed scope, in particular at the stage of the preparatory proceedings, starting from determining the authority competent to issue the European Investigation Order, to the need to consider legitimacy of obtaining the consent by the prosecutor to exempt from banking secrecy in order to further request for the required information. Against the background of the issues presented in the article, an attempt was made to analyse the normative institution of the European Investigation Order, used for obtaining evidence covered by banking secrecy, and to show the model that determines its optimal functioning in the face of existing problems in the application challenges related to the European cooperation in this area.
    Źródło:
    Review of European and Comparative Law; 2023, 54, 3; 195-219
    2545-384X
    Pojawia się w:
    Review of European and Comparative Law
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Seal of Confession in Polish Criminal Law – Substantive and Procedural Aspects. De lege ferenda Postulates
    Tajemnica spowiedzi w polskim prawie karnym – aspekt materialny i proceduralny. Postulaty de lege ferenda
    Autorzy:
    Dudziec-Rzeszowska, Wioletta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1797924.pdf
    Data publikacji:
    2020-09-28
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    minister
    criminal liability
    absolute inadmissibility of an evidence
    criminal law
    osoba duchowna
    odpowiedzialność karna
    prawo karne
    bezwzględny zakaz dowodowy
    Opis:
    Artykuł analizuje pozycję duchownego w kontekście aspektu materialnego i proceduralnego polskiego prawa karnego. Pierwszy z nich odnosi się do odpowiedzialności karnej duchownego za ujawnienie informacji objętych tajemnicą spowiedzi oraz obowiązku zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa. Z kolei drugi przedstawia bezwzględny zakaz dowodowy. W uwagach końcowych poczyniono odniesienie do zawartych w poszczególnych aspektach artykułu treści oraz postawiono postulaty de lege ferenda.
    This study explores the position of a minister in the context of substantive and procedural aspects of the sacramental seal in the Polish criminal law. The first issue refers to the criminal liability of the minister for disclosing of information covered by the sacramental seal of confession and the obligation of a crime notification. The second one regards an absolute inadmissibility of an evidence. In conclusion, it can be found the reference to individual aspects of the sacramental seal in the Polish criminal law and postulates de lege ferenda.
    Źródło:
    Kościół i Prawo; 2020, 9, 1; 133-141
    0208-7928
    2544-5804
    Pojawia się w:
    Kościół i Prawo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wartość zapisu z monitoringu wizyjnego jako materiału dowodowego w procesie karnym
    The value of recording from video monitoring as evidence in a criminal trial
    Autorzy:
    Socha, Robert
    Matuszek, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1403712.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Collegium Witelona Uczelnia Państwowa
    Tematy:
    bezpieczeństwo
    monitoring miejski
    materiał dowodowy
    proces karny
    security
    city monitoring
    evidence
    criminal trial
    Opis:
    Kamery monitoringu wizyjnego stanowią dzisiaj nieodłączny element otacząjącej nas rzeczywistości. Jedną z funkcji monitoringu wizyjnego jest funkcja dowodowa, która wskazuje na możliwość dokonania identyfikacji grupowej lub indywidualnej osób oraz przedmiotów materialnych w oparciu o materiał dowodowy, jaki stanowi obraz zarejestrowany przez monitoring wizyjny. Celem przeprowadzonych badań było zdiagnozowanie skali wykorzystania zapisu wizyjnego ze względu na jego funkcję dowodową oraz ustalenie jego znaczenia jako materiału dowodowego w procesie karnym. Kluczową rolę w procesie badawczym odegrała metoda analizy przypadków zastosowana do analizy postępowań karnych, w których były przeprowadzone ekspertyzy identyfikacyjne z wykorzystaniem materiału dowodowego w postaci zapisu wizyjnego. Jak wynika z przeprowadzonych badań, jeżeli jakość zabezpieczonego materiału dowodowego na to pozwala, to zapis wizyjny posiada dużą wartość dowodową, mogącą mieć decydujący wpływ na rozstrzygnięcia w toczących się procesach karnych. Wykonane ekspertyzy nie wpływają jedynie na wydanie wyroków skazujących, ale stanowią również podstawę uniewinnienia podejrzanego/oskarżonego.
    Today, video surveillance cameras constitute an integral part of the reality that surrounds us. One of the functions of video surveillance is the probative function, which allows for group or individual identification of people and material objects based on evidence in the form of images recorded by video monitoring. The purpose of the research was to diagnose the scope of use of video recording due to its probative function and to determine its significance as evidence in a criminal trial. A key role in the research process was played by the method of case analysis, applied to the scrutiny of criminal proceedings, in which identification experiments were carried out with the use of evidence in the form of video recording. As results from the conducted tests, if the quality of the secured evidence is good enough, video recording has a high probative value, which may have a decisive impact on the decisions taken in pending criminal proceedings. The expert opinions not only affect criminal conviction, but also constitute the basis for acquitting a suspect/an accused person.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy; 2020, 2, 35; 125-136
    1896-8333
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    W sprawie tajemnicy dziennikarskiej i zasad zwalniania z tej tajemnicy. Uwagi polemiczne
    Autorzy:
    Sowiński, Piotr Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/48561694.pdf
    Data publikacji:
    2022-11-13
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    journalist
    professional secrecy
    exemption from secrecy
    criminal trial
    witness
    evidence
    refusal to testify
    Opis:
    Journalistic secrecy is the cornerstone of the journalistic profession and the foundation of media freedom. In the Polish legal system, the source of journalistic secrecy is Art. 15 of the Press Law. However, this right of the journalists – apart from data protecting informants – is not absolute. Exemption is provided for in Art. 180 § 2 of the Criminal Procedure Code, as well as in Art. 261 § 2 of the Civil Procedure Code and Art. 83 § 2 of the Administrative Procedure Code. Exemption from journalistic secrecy in a criminal trial can only be granted by a court, and only if it is necessary in the interests of justice and there is no other evidence that could be used to replace the journalist’s testimony. This text contains polemical comments in relation to Journalistic secrecy and exemption rules published in “Studia Iuridica” 2021, Vol. 7.
    Źródło:
    Studia Iuridica; 2022, 91; 351-367
    0137-4346
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Badania poligraficzne w polskim procesie karnym po Postanowieniu Sądu Najwyższego z dnia 29 stycznia 2015 r.
    Polygraph examinations in Polish criminal proceedings after Supreme Court decree of 29 January 2015.
    Autorzy:
    Gołaszewski, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/501974.pdf
    Data publikacji:
    2015-11-15
    Wydawca:
    Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
    Tematy:
    Sąd Najwyższy
    poligraf
    badania
    proces karny
    dowód
    Supreme Court
    polygraph
    examinations
    criminal proceedings
    evidence
    Opis:
    W dniu 29 stycznia 2015 r. Sąd Najwyższy wydał postanowienie (I KZP 25/14), po raz pierwszy kompleksowo regulując kwestie związane z dowodowym wykorzystaniem badań poligraficznych w polskim procesie karnym. Rozwiał tym samym wszelkie wątpliwości związane z możliwością przeprowadzenia testów wobec podejrzanego (oskarżonego) lub świadka. Dopuścił opinię biegłego z zakresu badań poligraficznych – zarówno jako dowód odciążający, jak i obciążający. Wynik badania poligraficznego dowodzi jednak wyłącznie tego, jakie były reakcje badanej osoby na poszczególne pytania. Dlatego jest to dowód pośredni, który niczym się nie różni od dowodów z opinii innych biegłych. Sąd zauważył ponadto, że badanie poligraficzne nie może być substytutem przesłuchania, co oznacza, że biegłemu nie wolno wykraczać poza standardowe elementy procedury tego badania.
    On 29th January 2015 the Supreme Court issued the judgement (I KZP 25/14) comprehensively regulating for the first time the matter of the usage of polygraph examinations for evidentiary purposes in Polish criminal proceedings. Thereby, the Court dissipated any doubts on the possibility of testing a suspect (an accused) or a witness and stated that a polygraph expert opinion is admissible as incriminating and exonerating evidence as well. However, the result of a polygraph examination proves solely the examinee’s reactions to particular questions. Therefore, this is an indirect piece of evidence that is no different from other expert opinions. Moreover, the Court noticed that a polygraph examination cannot be an alternative to interrogation. This means that experts are not allowed to reach out beyond the standard elements of the polygraph examination procedure.
    Źródło:
    Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2015, 7, 13; 139-150
    2080-1335
    2720-0841
    Pojawia się w:
    Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pozaprocesowy kontakt obrońcy ze świadkiem w procesie karnym
    Autorzy:
    Fingas, Maciej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1393463.pdf
    Data publikacji:
    2015-12-30
    Wydawca:
    Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    criminal procedure
    counsel for the defence
    evidence collection
    private
    evidence
    private investigation
    proces karny
    obrońca
    gromadzenie dowodów
    dowody prywatne
    prywatne śledztwo
    Opis:
    Podjęta w artykule problematyka dotyczy dopuszczalności oraz zasad pozaprocesowego kontaktu obrońcy ze świadkami. Przeprowadzone wywody koncentrują się na wykazaniu pełnej dopuszczalności kontaktu z potencjalnym świadkiem, utrwalenia przez obrońcę uzyskanych w ten sposób informacji oraz przedstawiają w sposób węzłowy kwestie możliwości późniejszego wykorzystania ich w procesie karnym, przy uwzględnieniu zmian normatywnych, które weszły w życie z dniem 1 lipca 2015 r.
    The issues discussed in the article concern admissibility and rules of non-procedural contact of counsel for the defence with witnesses. Taking into account the normative changes that entered into force on 1 July 2015, the analyses concentrate on proving complete admissibility of counsel’s for the defence contacts with potential witnesses, recording information obtained this way and presenting it later in the criminal proceeding before court.
    Źródło:
    Ius Novum; 2015, 9, 4; 48-65
    1897-5577
    Pojawia się w:
    Ius Novum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Polygraph in Austria
    Autorzy:
    Stempkowski, Monika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/523454.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Tematy:
    Austria
    criminal procedure
    free consideration of evidence
    principle against self-incrimination
    prohibition of utilization
    Źródło:
    European Polygraph; 2013, 7, 2(24); 77-84
    1898-5238
    2380-0550
    Pojawia się w:
    European Polygraph
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    TO HAVE AN INTERPRETER – A RIGHT TO A FAIR TRIAL. EVALUATION OF PERSONAL EVIDENCE OBTAINED BY THE HELP OF AN INTERPRETER
    PRAWO DO SPRAWIEDLIWEGO PROCESU. OCENA ZEZNAŃ UZYSKANYCH PRZY POMOCY TŁUMACZA
    Autorzy:
    HATI, Csilla
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/920714.pdf
    Data publikacji:
    2016-11-01
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    tłumaczenie
    postępowanie karne
    język prawa
    język prawny
    przesłuchanie
    interpretation
    criminal procedure
    personal evidence
    legal language
    Opis:
    The author is a trainee lawyer, and a graduating PhD student. Her field of research is the principle of directness in the criminal procedure, with special emphasis on the significance of the spoken language, and the possibility of the distortion of the information that is mediated during interpretation. The author supplements her research with her experience obtained during her time as a defense lawyer in criminal procedures. Her aim is to point out how a confession obtained with the help of an interpreter can lead to a false statement of facts. The right to have a free interpreter belongs to the circle of absolute rights of a fair procedure, the deprivation from which makes a procedure unfair in every case. However, improper interpretation bears risks of a similar proportion, as it can apply new meaning to the confessions. Thus, the forensic and questioning rules of interrogation are different when conducted with an interpreter, provided that the interrogator indeed strives to unveil the truth. This information should be part of the basic knowledge of the members of authority and the defense lawyer as well. However, both the judge and the interpreter must keep it in mind that the parties might intentionally apply such linguistic means which result in the distortion of information.
    Celem niniejszej pracy jest podkreślenie, że zeznania uzyskane od świadka na drodze tłumaczenia mogą prowadzić do błędnych ustaleń faktów. Prawo do bezpłatnego skorzystania z usług tłumaczeniowych jest jednym z podstawowych praw, które musza być zapewnione w sprawiedliwym procesie sądowym. Niezapewnienie tłumaczenia lub tłumaczenie słabej jakości może prowadzić do niewłaściwej interpretacji sensu wypowiedzi co z kolei ma kluczowy wpływ na wyrok. Z tego powodu , śledczy który chce dotrzeć do prawdy powinien stosować inne procedury przesłuchania i stawiać inne pytania podczas przesłuchania z udziałem tłumacza, niż podczas przesłuchania bez tłumaczenia. Wspomniane różnice w procedurach powinny być szeroko znane, wszystkim osobom biorącym udział w procesie sądowym, jednakże sędzia i tłumacz musi pamiętać ponadto, o możliwości celowego użycia przez strony takich środków językowych, które mogą wypaczać fakty.
    Źródło:
    Comparative Legilinguistics; 2016, 28, 1; 25-42
    2080-5926
    2391-4491
    Pojawia się w:
    Comparative Legilinguistics
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Świadek koronny jako nadzwyczajna instytucja pozyskiwania świadków
    Turning state’s evidence as an extraordinary means of gaining witnesses
    Autorzy:
    Bosiacka, Agata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/459918.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Fundacja Pro Scientia Publica
    Tematy:
    prawo karne
    proces karny
    środki dowodowe
    świadek koronny
    „mały świadek koronny”
    odstąpienie od wymierzenia kary
    Criminal law
    criminal procedure
    evidence sources
    turning state’s evidence
    dropping charges due to the occurrence of mitigating circumstances
    Opis:
    Tematem artykułu jest problematyka instytucji świadka koronnego jako nadzwyczajnego środka dowodowego w procesie karnym. Wspomniana została jej geneza oraz rozwiązania prawne przyjęte w innych państwach w tej materii. Ponadto omówiono przyczyny kryminalno-polityczne uchwalenia ustawy o świadku koronnym, przesłanki, które podejrzany musi spełnić, aby uzyskać ten status, jak również problematykę wyjątkowego stosowania tej instytucji.
    The topic of the article is the issue of witnesses gained through turning state’s evidence as extraordinary evidential sources in a criminal procedure. The main matters discussed in the article are the genesis of turning state’s evidence law and solutions in this matter proposed by different countries. Additionally, the author describes criminal and political causes of passing the turning state’s evidence bill and witness’s conditions required to use this law as well as the issue of exceptional situations in which it can be applied.
    Źródło:
    Ogrody Nauk i Sztuk; 2011, 1
    2084-1426
    Pojawia się w:
    Ogrody Nauk i Sztuk
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kilka uwag na temat realizacji obowiązku oceny dowodów w procesie karnym
    Few remarks on the implementation of the duty to assess evidence in a criminal proceedings
    Autorzy:
    Łukowiak, Bartosz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/25806035.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    zasada swobodnej oceny dowodów
    wiarygodność dowodów
    dowody
    uzasadnienie wyroku sporządzane na formularzu
    proces karny
    principle of free appraisal of evidence
    credibility of the evidence
    evidence
    statement of reason on a form
    criminal proceedings
    Opis:
    W uzasadnieniach wielu orzeczeń sądów karnych znalazła się informacja o uznaniu dowodu za podstawę ustaleń jedynie z uwagi na fakt, że dany dowód nie budzi wątpliwości, brak podstaw do kwestionowania jego wiarygodności, jego niesprzeczność z innymi dowodami czy też to, że żadna ze stron nie podważała jego wiarygodności. Celem tej pracy jest zwrócenie uwagi na wadliwość sposobu, w jaki sądy karne podchodzą do ciążącego na nich obowiązku oceny dowodów. W poszczególnych częściach tekstu omówiono spotykane w praktyce powody uznawania dowodów za wiarygodne, wyjaśniając, dlaczego posługiwanie się takimi okolicznościami należy uznać za naruszenie zasady swobodnej oceny dowodów.
    In many of criminal courts statements of reason there is information about accepting piece of evidence as a basis for findings only due to the fact that the piece in question does not raise any doubts, that there are no grounds for questioning its credibility, that it is consistent with other evidence or that none of the parties questioned its credibility. The aim of this work is to highlight the flawed way in which criminal courts approach their duty to assess evidence. Particular sections of the text discuss the reasons encountered in practice for finding evidence credible, explaining why the use of such circumstances should be considered a violation of the principle of free appraisal of evidence.
    Źródło:
    Problemy Prawa Karnego; 2022, 6, 1; 1-16
    0208-5577
    2353-9712
    Pojawia się w:
    Problemy Prawa Karnego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Uwagi de lege lata na tle stosowania art. 168B K.P.K.
    Autorzy:
    Szmurło, Daniel
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2131386.pdf
    Data publikacji:
    2022-07-18
    Wydawca:
    Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
    Tematy:
    Article 168b of the Code of Criminal Procedure
    evidence
    operating surveillance
    pro-constitutional interpretation
    derivative interpretation
    Opis:
    The article presents the issue of so-called “subsequent consent” for evidence obtained in thecourse of operating surveillance, and interpretation of Art. 168b of the Code of Criminal Procedure(CCP). The analysis covers, inter alia, the nature of the prosecutor’s decision on the use of evidencein criminal proceedings as well as the issue of meaning of expression “an offence prosecuted ex officio or a fiscal offence other than the offence, against which the control was directed” in the context of its constitutionality and the possibility of its pro-constitutional interpretation.
    Źródło:
    Civitas et Lex; 2022, 35, 3; 45-60
    2392-0300
    Pojawia się w:
    Civitas et Lex
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The involvement of consuls and consular officers in evidence gathering under articles 177 § 1b(2), 586 § 1, and article 177 § 1 in conjunction with articles 582 § 1 and 581 § 1 of the polish Code of Criminal Procedure
    Autorzy:
    Sowiński, Piotr Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/25806658.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    consular officers
    consular secrecy
    consular immunity
    declining to give evidence
    criminal proceedings
    interrogation
    witness
    defendant
    expert witness
    Opis:
    This article explores the involvement of members from both Polish and foreign consular posts in the process of taking evidence in criminal proceedings. Specifically, it examines the participation of Polish consular officers in the interrogation of witnesses and defendants, as outlined in Article 177 § 1b(2) of the Polish Code of Criminal Procedure. Additionally, the article discusses interrogation of these parties by consuls acting on behalf of Polish courts. Governed by both Polish and international law, this process is situated within the realm of international criminal proceedings and consular law. The article also delves into the right to decline to give evidence, a privilege granted to members of consular posts based on their official functions. In this context, we introduce the concept of ‘consular secrecy’, which can be likened to professional secrecy or secrecy associated with the official roles of certain individuals.
    Źródło:
    Ius Novum; 2023, 17, 4 ENG; 40-59
    1897-5577
    Pojawia się w:
    Ius Novum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Changing Evidentiary Rules to the Detriment of the Accused? The Ruto and Sang Decision of the ICC Appeals Chamber
    Autorzy:
    Kuczyńska, Hanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/706792.pdf
    Data publikacji:
    2018-09-01
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
    Tematy:
    ICC
    ICC Rules of Procedure and Evidence
    International Criminal Court
    intertemporal rules
    lex retro non agit
    retroactive application of criminal law
    retroactive application of procedural criminal law
    Rome Statute
    Ruto and Sang case
    Opis:
    The main topic of this article is retroactive application of procedural criminal law. In this text the question will be posed – and answered – whether the application of a new procedural provision that entered into force in the course of an ongoing proceeding should in that proceeding be considered as retroactive and in what scope or/and under what conditions can such retroactivity be allowed for. As will be shown the solutions in national jurisdictions differ according to the common law – continental law states divide. This problem will be discussed in the light of a decision in the ICC Ruto and Sang case. In this case the ICC Appeals Chamber had to answer several questions pertaining to the temporal application of new procedural provisions. Firstly, the Chamber had to decide whether a general ban on the retroactive application of substantive law should also apply to procedural criminal law. Secondly, the ICC Appeals Chamber had to analyze the criteria according to which it would evaluate whether the change of rules of criminal procedure in the course of an ongoing trial was to be considered as having a retroactive effect, and whether the change in the rules of admission of evidence could be considered detrimental to the accused. Thirdly, it will be shown that the ICC Appeals Chamber has chosen the common law concept of “due process rights” rather than the idea of “intertemporal rules” known from the continental doctrine, and why it chose to do so.
    Źródło:
    Polish Yearbook of International Law; 2017, 37; 101-123
    0554-498X
    Pojawia się w:
    Polish Yearbook of International Law
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Znaczenie „dowodu naukowego” dla sytuacji oskarżonego i realizowanej taktyki obrończej – rozważania na podstawie badań empirycznych
    Importance of ˮscientific evidence” for the defendant’s situation and the implemented defense tactics – considerations based on empirical research
    Autorzy:
    Kazimierska, Diana
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1387199.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Kryminalistyczne
    Tematy:
    kryminalistyka
    taktyka obrończa
    obrońca
    procesy poszlakowe
    dowody poszlakowe
    badania identyfikacyjne
    identyfikacja kryminalistyczna
    dowody naukowe
    sforensics
    defense tactics
    defense attorney
    circumstantial trial
    circumstantial evidence
    identification examination
    criminal identification
    scientific evidence
    Opis:
    Dowody, które można określać mianem „dowodów naukowych”, mają coraz większe znaczenie w procesach karnych ze względu na dynamiczny rozwój kryminalistyki i nauk sądowych. Mogą one stanowić silnie obciążające poszlaki i przesądzić o wyniku procesu. W artykule zwrócono uwagę na znaczenie „dowodu naukowego” dla sytuacji oskarżonego i wskazano na przesłanki skutecznej taktyki obrończej w procesach, w których tego rodzaju dowód może mieć kluczowe znaczenie. W publikacji wykorzystane zostały badania własne, przeprowadzone w celu napisania rozprawy doktorskiej poświęconej taktyce obrończej. W artykule zwrócono uwagę na to, iż niewłaściwa interpretacja znaczenia wyników badań identyfikacyjnych bądź błędna konkluzja opinii identyfikacyjnej może stanowić realne niebezpieczeństwo dla oskarżonego, tj. doprowadzić do skazania niewinnej osoby.
    Evidence that can be described as ˮscientific evidence” is of increasing importance in criminal trials due to the dynamic development of forensics. These evidences can be highly damaging circumstantial evidence and prejudge the outcome of the trial. The article highlights the importance of ˮscientific evidence” for the defendant’s situation and indicates the premises of an effective defense tactics in trials where such evidence may be of key importance. The publication uses own research carried out in order to write a doctoral dissertation on defense tactics. The article points out that an incorrect interpretation of the meaning of the results of identification tests or a wrong conclusion of the identification opinion may constitute a real danger for the accused, i.e. lead to the conviction of an innocent person.
    Źródło:
    Problemy Współczesnej Kryminalistyki; 2020, XXIV; 49-60
    1643-2207
    Pojawia się w:
    Problemy Współczesnej Kryminalistyki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Механізм оскарження та способи перевірки висновку експерта в кримінальному провадженні
    Mechanism of Appeal and Methods of Verification of the Expert Opinion in Criminal Proceedings
    Autorzy:
    Петрович Жмудінський (Petrovych Zhmudinskyy), Василь (Vasyl)
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2185487.pdf
    Data publikacji:
    2022-09-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    висновок експерта
    спеціальні знання
    кримінальне провадження
    докази
    оскарження
    судовий розгляд
    expert opinion
    special knowledge
    criminal
    proceedings
    evidence
    appeal
    trial
    Opis:
    The article is devoted to the study mechanisms of appeal and methods of verification of the expert opinion in criminal proceedings. It is proved that the expert opinion, as well as other collected evidence, should be verified for its compliance with the requirements of the legislation and consistency with the case materials, and if violations are detected during its preparation, such an opinion should be subject to appeal. It is indicated that the methods of verifying the expert opinion are defined by articles 332 and 356 of the Criminal Procedure Code of Ukraine. However, the peculiarity of carrying out this verification of the expert opinion is that such verification is possible only at the stage of judicial proceedings, while the current Criminal Procedure Code of Ukraine does not provide for a mechanism for verifying the expert opinion at the stage of pre-trial investigation. Attention is drawn to the fact that despite the absence of a legally defined mechanism for appealing an expert opinion in accordance with the norms of the Criminal Procedure Code of Ukraine, a party to criminal proceedings is not deprived of the right to appeal against such an opinion in a different order, namely by submitting to the Central Expert Qualification Commission of the Ministry of Justice of Ukraine an application for initiating disciplinary proceedings against an expert who violated the current legislation during the relevant expert examination. The grounds for submitting this application for initiation of disciplinary proceedings are: non-compliance of the expert’s specialty with the type of expert examination conducted by it; non-compliance of the content of questions put to the expert’s decision with the requirements of scientific and methodological recommendations; application by an expert of improper methodology of forensic examination; conducting expert research to clarify issues of law. It is argued that if, as a result of a review of the disciplinary responsibility of a forensic expert, it is found that he violates the norms of current law, then such an expert will be held disciplinarily liable, and the expert’s expert opinion drawn up by such an expert will be considered inadmissible evidence.
    Статтю присвячено дослідженню механізмів оскарження та способів перевірки висновку експерта в кримінальному провадженні. Доведено, що висновок експерта, як і інші зібрані докази, слід перевіряти на його відповідність вимогам законодавства та узгодженість з матеріалами справи, а в разі виявлення порушень такий висновок має підлягати оскарженню. Зазначено, що способи перевірки висновку експерта визначено статтями 332 і 356 Кримінального процесуального кодексу України. Проте особливість здійснення вказаної перевірки висновку експерта полягає в тому, що така перевірка можлива тільки на стадії судового розгляду, а механізму перевірки висновку експерта на стадії досудового розслідування чинний КПК України не передбачає. Звернено увагу на те, що, незважаючи на відсутність законодавчо визначеного механізму оскарження висновку експерта згідно з нормами КПК України, сторона кримінального провадження не позбавлена права оскаржити такий висновок в іншому порядку, а саме шляхом подання до Центральної експертно-кваліфікаційної комісії Міністерства юстиції України заяви про порушення дисциплінарного провадження щодо експерта, який порушив чинне законодавство в ході проведення відповідної експертизи. Підставами для подання зазначеної заяви про порушення дисциплінарного провадження є такі: невідповідність спеціальности експерта виду проведеної ним експертизи; невідповідність змісту питань, поставлених на вирішення експертові, вимогам Науково-методичних рекомендацій з питань підготовки та призначення судових експертиз та експертних досліджень; застосування експертом неправильної методики проведення судової експертизи; недотримання експертом правил оформлення (структури) відповідного висновку; проведення експертом дослідження для з’ясування питань права. Аргументовано, що в разі, якщо за наслідками розгляду питання щодо дисциплінарної відповідальности судового експерта буде встановлено порушення ним норм чинного законодавства, то такого експерта буде притягнуто до дисциплінарної відповідальности, а висновок експертизи, складений таким експертом, буде вважатись недопустимим доказом.
    Źródło:
    Copernicus Political and Legal Studies; 2022, 3; 46-54
    2720-6998
    Pojawia się w:
    Copernicus Political and Legal Studies
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    “CSI: WARSAW” – Crime Scene Investigation Training at the University of Warsaw
    Autorzy:
    Kacper, Gradoń,
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/902493.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    crime Scene Investigation
    forensic sciences
    criminalistics
    CSI Effect
    CSI: Warsaw
    workshops
    law-enforcement
    criminal procedure
    evidence law
    teaching innovations
    Opis:
    Autor przedstawia umiejscowienie kryminalistyki i nauk sądowych w systemie nauczania prawa na polskich uniwersytetach. W swoim artykule konfrontuje tradycyjne, wysoce teoretyczne podejście do kryminalistyki z nowoczesnym i innowacyjnym programem praktycznych warsztatów, które zostały z powodzeniem wdrożone na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. Projekt edukacyjny znany pod nazwą „CSI: Warsaw” powstał, by przeciwstawić się podsycanym przez kulturę popularną, oderwanym od rzeczywistości oczekiwaniom społecznym wobec możliwości i skuteczności nauk sądowych (podejście takie określa się mianem „Efekt CSI”). Opracowany na WPiA UW kurs praktyczny analizy miejsca zdarzenia, ujawniania, zabezpieczania i interpretacji materiału dowodowego stał się bardzo szybko popularnym elementem programu kształcenia na Uniwersytecie Warszawskim. W artykule opisano szkielet i strukturę przedmiotu zajęć, procedurę selekcji kandydatów, charakterystykę bardzo realistycznych, praktycznych i odbywających się w czasie rzeczywistym warsztatów, a także ocenę ich skuteczności. Dodatkowo przedstawiono efekty praktyczne programu, przekładające się na pozycję zawodową absolwentów Wydziału Prawa, wchodzących na rynek pracy w profesjach związanych z wymiarem sprawiedliwości.
    Źródło:
    Studia Iuridica; 2016, 62; 197-208
    0137-4346
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Z problematyki wykrywania i udowadniania przestępstw socjalnych
    On the issue of detecting and proving social security offences
    Autorzy:
    Kukuła, Zygmunt
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2116862.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-23
    Wydawca:
    Zakład Ubezpieczeń Społecznych
    Tematy:
    dowody
    fałszerstwo dokumentów
    instytucje socjalne
    oszustwo
    proces karny
    świadczeniobiorcy
    evidence
    forgery of documents
    social security institutions
    fraud
    criminal trial
    beneficiaries
    Opis:
    Jednym z karnoprawnych aspektów zwalczania przestępczości socjalnej jest skutecznie przeprowadzone postępowanie, prowadzące do udowodnienia popełnionego przestępstwa. Opracowanie łączy w sobie zagadnienia teoretyczne oraz praktyczne nawiązujące do metod, za pomocą których weryfikuje się podejrzenia popełnienia wyłudzenia świadczenia socjalnego. Artykuł zwraca uwagę na specyfikę procesu dowodowego w tych sprawach. Poszukiwanie i gromadzenie dowodów przestępstw socjalnych koncentrują się wokół konkretnej osoby, której przyznano świadczenie. Oprócz dobrej znajomości przepisów regulujących przyznawanie świadczeń działania te wymagają także niezbędnej wiedzy z zakresu prawa karnego, zwłaszcza gdy chodzi o oszustwo, które jest najczęściej popełnianym przez sprawców przestępstwem socjalnym. Rola instytucji socjalnych w udowodnieniu popełnionych przestępstw jest bardzo ważna – to one uczestniczą w inicjowaniu procesu zbierania potrzebnych dowodów. Dokładnie przedstawiono zależności pomiędzy świadczeniami nienależnie pobranymi a towarzyszącymi im praktykami wyczerpującymi znamiona oszustwa. Poza informacjami o wykryciu popełnionego nadużycia wspomniane instytucje dysponują większą wiedzą specjalistyczną z zakresu prawa socjalnego niż organy ścigania.
    One aspect of criminal law in the combating of social security crime is the effective conducting of proceedings leading to proof of the committed crime. The study combines theoretical and practical issues, referring to the methods used to verify the suspicions of committing a fraudulent social benefit claim. The article draws attention to the specificity of the evidence process in such cases. The search for and gathering of evidence as to social security crimes is focused around the individual who has been awarded the benefit. Apart from a good knowledge of the provisions regulating the granting of benefits, it requires also the necessary knowledge of criminal law, especially when it comes to fraud, which here is the most frequently committed social security crime. The role of social security institutions in proving crimes committed is extremely important for they participate in initiating the process of assembling the necessary evidence. The relationship between social security benefits received improperly and the accompanying practices which can be considered as fraudulent is herein thoroughly presented. Apart from the fact of detecting the committed abuse, social security institutions have a much greater specialist knowledge in the field of social law, than is the case for law enforcement agencies and the courts themselves.
    Źródło:
    Ubezpieczenia Społeczne. Teoria i praktyka; 2020, 4; 97-117
    1731-0725
    Pojawia się w:
    Ubezpieczenia Społeczne. Teoria i praktyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pozycja procesowa oskarżonego jako osobowego źródła dowodowego w Polsce i Anglii – rozważania prawno-porównawcze
    Autorzy:
    Kuczyńska, Hanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1788217.pdf
    Data publikacji:
    2019-08-20
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
    Tematy:
    prawa oskarżonego
    osobowe źródła dowodowe
    procesowe prawo karne porównawcze
    modele postępowania karnego
    rights of the accused
    personal sources of evidence
    comparative procedural criminal law
    models of criminal trial
    Opis:
    W artykule przedstawiono problematykę pozycji oskarżonego w procesie jako osobowego źródła dowodowego i procesowe konsekwencje tej pozycji, związane z formą depozycji oraz znaczeniem, jakie im się nadaje. Pozycja oskarżonego stanowi jedną głównych różnic między tradycjami prawa anglosaskiego i kontynentalnego. Analizie zostaną poddane te różnice na przykładzie dwóch systemów prawnych: polskiego i angielskiego. W pierwszej kolejności omówiony zostanie zakres prawa do milczenia oskarżonego i jego ograniczenia w prawie angielskim. Następnie, analizie zostanie poddana forma składania przez niego oświadczeń w procesie. W ramach rozważań prowadzonych w artykule znajdzie się też analiza odmienności między formą i procesowymi konsekwencjami przyznania się do winy. Rozważania zostaną podsumowane analizą powiązań pozycji procesowej oskarżonego z innymi elementami postępowania karnego, które w powiązaniu ze sobą wpływają na to, czy jest to pozycja korzystna.
    The article presents the position of the accused in criminal trial as a personal source of evidence and its procedural consequences. This position is one of the main differences between the adversarial and continental models of procedural criminal law which will be presented on the example of legal systems of Poland and Germany, and England. First of all, the scope of the right to silence and its possible limitations will be discussed – when the accused has no wish to become a personal source of evidence at all. Then, if the accused decides to give up this right, a question arises as to the form by which he makes statements in criminal trial. One of the forms of breaking the silence is e.g. confessing (either in trial or outside trial). Finally, the relationship with other elements of the criminal proceedings will be presented, related to the defendant's trial position, which influence the procedural position of the accused. The considerations will be summarized by the attempt to answer a question, in which legal tradition the position of the accused is in fact more favorable and why it is not possible to give a definite answer to such a question.
    Źródło:
    Studia Prawnicze; 2019, 2 (218); 97-127
    0039-3312
    2719-4302
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Tajemnica spowiedzi w procesie karnym a odwołanie upoważnienia do sprawowania sakramentu pokuty w prawie kanonicznym
    The seal of confession in a criminal trial vs revocation of the authority to administer the sacrament of penance in canon law
    Autorzy:
    Gil, Damian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/16728941.pdf
    Data publikacji:
    2023-09-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    spowiedź
    tajemnica spowiedzi
    zakaz dowodowy
    prawo kanoniczne
    proces karny
    spowiednik
    penitent
    confession
    seal of confession
    inadmissibility of evidence
    canon law
    criminal trial
    confessor
    Opis:
    The article addresses the hitherto under-researched issue of the seal of confession in the criminal trial in the context of revoking the authority to administer the sacrament of penance in canon law. It turns out that the regulations of canon law and criminal trial are consistent in guaranteeing the inviolability of the seal of confession, known as the ‘sacramental seal’. Secrecy does not apply if the confessor is not a priest since only a priest can validly administer this sacrament. The article’s considerations also deal with other subjective and objective issues that have impact on seal of confession in canon law and criminal trial.
    Artykuł porusza dotąd niedopracowaną naukowo problematykę tajemnicy spowiedzi w procesie karny w kontekście odwołania upoważnienia do sprawowanie sakramentu pokuty w prawie kanonicznym. Okazuje się, że regulacje prawa kanonicznego i procesu karnego są spójne w zakresie gwarancji nienaruszalności tajemnicy spowiedzi, zwanej „pieczęcią sakramentalną”. Tajemnica nie obowiązuje, jeżeli spowiednik nie jest kapłanem, ponieważ tylko kapłan może ważnie sprawować ten sakrament. Rozważania artykułu dotykają również innych kwestii podmiotowych i przedmiotowych, które mają wpływ na tajemnicę spowiedzi w prawie kanonicznym i w procesie karnym.
    Źródło:
    Krakowskie Studia Małopolskie; 2023, 3(39); 185-206
    1643-6911
    Pojawia się w:
    Krakowskie Studia Małopolskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dochodzenie roszczeń cywilnych przez pokrzywdzonego przestępstwem od świadka koronnego
    Pursuit of civil claims by a victim of crime from the state’s evidence
    Autorzy:
    Ciszek-Łudzik, Izabela
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/477015.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Tematy:
    state’s evidence institution
    organized crime
    criminal liability
    civil liability
    civil claims
    victim
    instytucja świadka koronnego
    przestępczość zorganizowana
    odpowiedzialność karna
    odpowiedzialność cywilna
    roszczenia cywilne
    pokrzywdzony
    Opis:
    The aim of the article is to discuss the issue of the state’s evidence institution, in particular to present civil law issues related to pursuit of civil claims by a crime victim. In connection with the rapid development of crime that can be observed in recent years, a solution that would effectively combat this phenomenon needed to be found. By the Act of June 25, 1997, the State’s Evidence Act was passed; the Act introduced a solution granting a prize in the form of not being liable to punishment for committed crimes in exchange for help in disclosing the circumstances of the offenses the state’s evidence has been aware of. The legislator, granting the state’s evidence immunity against punishment, forgot to secure the victim’s interest in the pursuit of civil claims resulting from the committed crime. A victim is basically deprived of the real possibility of pursuing civil claims from the state’s evidence. The obligation set in art. 3 par. 1 item 1 point b of the State’s Evidence Act introduced by the Act of July 22, 2006 shall be regarded as a positive solution that equalizes the chances of the weakened party, that is the victim. This regulation conditions granting of the immunity of the state’s evidence upon obligatory disclosure by the state’s evidence of their property and the property of other offenders referred to in art. 1 of the State’s Evidence Act. The article presents the position of a victim and their real chances of recovering the damage caused by the criminal group. A victim may pursue their civil claims directly from the state’s evidence, which is virtually impossible, due to the protection of personal data that is the state secret. A victim may also pursue their civil claims from other accomplices of the offense who, in the event of adjudicating the obligation to repair the damage caused, have a recourse claim against the state’s evidence.
    Celem artykułu jest przybliżenie problematyki instytucji świadka koronnego, a w szczególności przedstawienie zagadnień cywilnoprawnych związanych z dochodzeniem roszczeń cywilnych przez pokrzywdzonego przestępstwem. W związku z gwałtownym rozwojem przestępczości, który można zaobserwować w ciągu ostatnich lat, należało znaleźć rozwiązanie, które umożliwiałoby skuteczną walkę z tym zjawiskiem. Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o świadku koronnym wprowadziła rozwiązanie polegające na przyznaniu nagrody w postaci niepodlegania karze za popełnione przestępstwa w zamian za pomoc w ujawnieniu okoliczności przestępstw, o których sprawca posiadał wiedzę. Ustawodawca, przyznając świadkowi koronnemu immunitet niepodlegania karze, zapomniał o zabezpieczeniu interesu pokrzywdzonego w zakresie dochodzenia przez niego roszczeń cywilnych wynikających z popełnionego przestępstwa. Pokrzywdzony w zasadzie pozbawiony jest realnej możliwości dochodzenia roszczeń cywilnych od świadka koronnego. Za pozytywne rozwiązanie, które wyrównuje szanse pokrzywdzonego, należy uznać obowiązek określony w art. 3 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy o świadku koronnym, wprowadzony ustawą z dnia 22 lipca 2006 r. Przepis ten warunkuje przyznanie sprawcy statusu świadka koronnego od obligatoryjnego ujawnienia przez niego jego majątku oraz znanego mu majątku pozostałych sprawców przestępstw, o których mowa w art. 1 ustawy o świadku koronnym. Artykuł przedstawia pozycję pokrzywdzonego oraz jego realne szanse na odzyskanie wyrządzonej przez grupę przestępczą szkody. Dochodzenie roszczeń cywilnych bezpośrednio od świadka koronnego jest w zasadzie niemożliwe z uwagi na ochronę jego danych osobowych, które stanowią tajemnicą państwową. Pokrzywdzony może również dochodzić swoich roszczeń cywilnych od innych współsprawców przestępstwa, którym w przypadku zasądzenia obowiązku naprawienia wyrządzonej szkody przysługuje roszczenie regresowe w stosunku do świadka koronnego.
    Źródło:
    Studia Prawnicze: rozprawy i materiały; 2018, 1(22); 205-220
    1689-8052
    2451-0807
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze: rozprawy i materiały
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nowoczesne metody rekonstrukcji zdarzenia w ujęciu procesowym i kryminalistycznym – zagadnienia wybrane
    Modern Methods of Event Reconstruction from a Procedural and Forensic Perspective – Selected Issues
    Autorzy:
    Opalska-Kasprzak, Agata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32443794.pdf
    Data publikacji:
    2024
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
    Tematy:
    modern technologies
    criminal proceedings
    forensics
    photogrammetry
    3D scanning
    investigation of the scene
    evidence
    nowoczesne technologie
    postępowanie karne
    kryminalistyka
    fotogrametria
    skanowanie 3D
    oględziny miejsca zdarzenia
    materiał dowodowy
    Opis:
    W opracowaniu podjęto próbę analizy nowoczesnych metod rekonstrukcji zdarzenia koncentrując się na aspektach procesowo-kryminalistycznych. Autorka przedstawiła specyfikę współczesnych rozwiązań technologicznych, w szczególności fotogrametrii oraz skanowania 3D podkreślając, iż jest ona ściśle związana z językiem techniczno-informatycznym stosowanym w specjalistycznych opiniach i sprawozdaniach. Ponadto w artykule ukazane zostały sposoby oraz możliwości wykorzystania nowoczesnych narzędzi przez organy ścigania oraz przedstawicieli wymiaru sprawiedliwości na cele procesowe oględzin. W konkluzji Autorka zwróciła uwagę na korzyści płynące ze stosowania wspomnianych technik w kontekście efektywności procesu karnego, jak również opisała zalety zgromadzonego za pomocą nowoczesnych narzędzi materiału dowodowego.
    The article attempts to analyze modern methods of event reconstruction, focusing on procedural and forensic aspects. The Author presented the specificity of modern technological solutions, in particular photogrammetry and 3D scanning, emphasizing that it is closely related to the technical and IT language used in specialized opinions and reports. In addition, the article shows the ways and possibilities of using modern tools by law enforcement agencies and representatives of the justice system for the purposes of procedural inspections. In conclusion, the Author drew attention to the benefits of using the above-mentioned methods in the context of the effectiveness of the criminal process, and also described the advantages of evidence collected using modern tools.
    Źródło:
    Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; 2024, 19, 21 (1); 227-236
    2719-3128
    2719-7336
    Pojawia się w:
    Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dopuszczenie dowodu z opinii innego biegłego w polskim postępowaniu cywilnym i karnym. Podobieństwa i różnice
    Admission of Evidence from the Opinion of Another Expert in Polish Civil and Criminal Proceedings. Similarities and Differences
    Autorzy:
    Kłak, Czesław Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1771614.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-17
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    opinia biegłego
    ocena dowodu z opinii biegłego w postępowaniu karnym i postępowaniu
    cywilnym
    expert opinion
    assessment of evidence from an expert opinion in criminal and civil
    proceedings
    Opis:
    Artykuł dotyczy problematyki dopuszczenia dowodu z opinii innego biegłego w świetle kodeksu postępowania cywilnego i kodeksu postępowania karnego. W postępowaniu cywilnym nie określono przesłanek zasięgnięcia opinii innego biegłego, podczas gdy w postępowaniu karnym wyraźnie określono, kiedy dopuszczalne jest podjęcie takiej decyzji. Mimo tego, w orzecznictwie Sądu Najwyższego zasadnie przyjęto, że sąd w postępowaniu cywilnym nie ma dowolności w powoływaniu kolejnych biegłych, a u podstaw takiej decyzji leżeć powinny racjonalne argumenty, takie jak np.: niejasność, niezupełność czy sprzeczności występujące w opiniach. Zarówno na gruncie kodeksu postępowania cywilnego, jak i na gruncie kodeksu postępowania karnego, nie ulega wątpliwości, że dopuszczenie dowodu z opinii innego biegłego nie jest dopuszczalne tylko i wyłącznie dlatego, że opinia nie przekonuje strony czy też jest dla niej niekorzystna. Dopuszczenie dowodu z opinii kolejnego biegłego jest w takim przypadku niedopuszczalne, nie znajduje bowiem żadnej podstawy normatywnej. Zdaniem Autora, przepisy proceduralne w jednakowy sposób powinny regulować kwestię dopuszczenia dowodu z opinii innego biegłego, nie ma bowiem żadnego uzasadnienia, aby inne rozwiązania obowiązywały w postępowaniu cywilnym, a inne w postępowaniu karnym. Z przepisów powinno w sposób jednoznaczny wynikać, kiedy możliwe jest dopuszczenie dowodu z opinii innego biegłego, tj. jakie są przesłanki podjęcia takiej decyzji, jak również w jakim następuje to trybie. W tej materii rozwiązanie przyjęte w kodeksie postępowania karnego jest bardziej precyzyjne, zaś przepisy kodeksu postępowania cywilnego mają charakter zbyt ogólny.
    The article concerns the issue of admitting evidence from the opinion of another expert in the light of the Code of Civil Procedure and the Code of Criminal Procedure. In civil proceedings, there are no prerequisites for seeking the opinion of another expert, while in criminal proceedings it is clearly specified when such a decision is allowed. Despite this, the jurisprudence of the Supreme Court reasonably assumed that the court in civil proceedings is not free to appoint further experts, and that such decision should be based on rational arguments, such as ambiguity, incompleteness or contradictions appearing in opinions. Both under the Code of Civil Procedure and under the Code of Criminal Procedure, there is no doubt that admission of evidence from the opinion of another expert is not permissible only because the opinion does not convince the party or is detrimental to it. Admission of evidence from the opinion of another expert is in this case inadmissible, as it has no normative basis. According to the author, procedural provisions should regulate the issue of admitting evidence from the opinion of another expert in the same way, as there is no justification for other solutions to apply in civil proceedings and others in criminal proceedings. The provisions should clearly show when it is possible to admit evidence from the opinion of another expert, i.e. what are the conditions for making such a decision, as well as the procedure followed. In this matter, the solution adopted in the Code of Criminal Procedure is more precise, and the provisions of the Code of Civil Procedure are too general.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Prawnych; 2020, 30, 3; 65-92
    1507-7896
    2544-5227
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Prawnych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    EUROPEJSKI NAKAZ DOCHODZENIOWY – PRZEŁOM W DZIEDZINIE EUROPEJSKIEGO ŚCIGANIA KARNEGO?
    EUROPEAN INVESTIGATION ORDER – A BREAKTHROUGH IN THE EUROPEAN CRIMINAL PROSECUTION?
    Autorzy:
    Kusak, Martyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/693239.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    the European Investigation Order
    the European evidence warrant
    freezing
    European criminal prosecution
    police and judicial cooperation in criminal matters in the EU
    europejski nakaz dochodzeniowy
    europejski nakaz dowodowy
    europejskie ściganie karne
    współpraca policyjna i sądowa w sprawach karnych w UE
    Opis:
    The paper presents the Proposal for a Directive of the European Parliament and the Council regarding the European Investigation Order (EIO) in criminal matters. It describes the essence of the new instrument and the procedure of how to move for it, as well as of its execution. The authoress compares the EIO with the existing EU instruments for cooperation in criminal matters, explaining its innovative nature in the field of cross-border criminal prosecution. The risks associated with the order have been identified, followed by some proposals of improvements of certain adopted solutions.
    Artykuł charakteryzuje propozycję decyzji ramowej w sprawie europejskiego nakazu dochodzeniowego. Opisana została istota nowego instrumentu, dokładna procedura wystąpienia z nakazem oraz jego wykonanie. Autorka porównuje nowy nakaz z poprzednimi instrumentami współpracy w Unii Europejskiej w sprawach karnych, tłumacząc jego przełomowość w dziedzinie transgranicznego ścigania karnego. W artykule zawarto również opis zagrożeń związanych z nakazem oraz propozycji ulepszenia niektórych rozwiązań decyzji.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2012, 74, 4; 93-105
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Neuroprawo a przypisanie winy sprawcy czynu zabronionego
    The Neurolaw and the Attribution of Guilt to the Perpetrator of a Prohibited Act
    Autorzy:
    Kil, Jan
    Szydło, Jakub
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/3200866.pdf
    Data publikacji:
    2022-07-04
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Humanitas
    Tematy:
    neuroprawo
    neuroobrazowanie
    teorie winy
    niepoczytalność
    poczytalność ograniczona
    zasada swobodnej oceny dowodów
    opinia biegłego
    postępowanie karne
    prawo karne
    neurolaw
    neuroimaging
    theories of guilt
    insanity
    limited sanity
    the principle
    of free evaluation of evidence
    opinion of expert witness
    criminal procedure
    criminal law
    Opis:
    Przedmiotem niniejszego artykułu jest analiza możliwości wykorzystania metod badawczych i ustaleń, stosowanych na gruncie neuroprawa, w procesie prawnokarnego przypisywania winy sprawcom czynów zabronionych, jak również ustalania stopnia ich zawinienia. W artykule przedstawiono dorobek neuroprawa – dziedziny, która do badania prawa wykorzystuje metody badawcze stosowane w neurologii oraz naukach pokrewnych. W opracowaniu zbadano przydatność metod badawczych wykorzystywanych w neuroprawie, w procesie przypisywania winy sprawcy czynu zabronionego. W tym celu omówiono teorie winy i możliwość wykorzystania metod badawczych neuroprawa w procesie karnym. Przytoczono również wyniki badań, które przedstawiają uszkodzenia konkretnych obszarów mózgu, a następnie wykazano, jak uszkodzenia te mogą wpłynąć na możliwość rozpoznania znaczenia czynu i pokierowania swoim postępowaniem.
    The subject of this article is the analysis of the possibilities of using research methods and findings applied in the field of neurolaw in the process of assigning guilt to offenders under criminal law, as well as determining the degree of their guilt. The article presents the achievements of neurolaw – a field that uses research methods used in neurology and related sciences to study law. The study examines the usefulness of research methods used in neurolaw in the process of assigning guilt to the perpetrator of a prohibited act. For this purpose, the theories of guilt and the possibility of using neurolaw research methods in a criminal trial are discussed. The results of studies that show damage to specific areas of the brain have also been cited, and then it has been shown how the damage can affect the ability to recognize the meaning of the act and guide its behavior.
    Źródło:
    Roczniki Administracji i Prawa; 2022, 1(XXII); 165-182
    1644-9126
    Pojawia się w:
    Roczniki Administracji i Prawa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Institution of Crown Witness in the Light of Selected Rules of Polish Criminal Procedure
    Instytucja świadka koronnego w świetle wybranych zasad polskiej procedury karnej
    Autorzy:
    Bajda, Karol
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2129890.pdf
    Data publikacji:
    2022-04-22
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    świadek koronny
    zasady polskiej procedury karnej
    zasada legalizmu
    zasada równouprawnienia stron procesowych
    zasada swobodnej oceny dowodów
    zasada obiektywizmu
    crown witness
    principles underlying Polish criminal procedure
    legalism principle
    principle of equal rights for parties to criminal trial
    principle of free evaluation of evidence
    objectivity principle
    Opis:
    The trial institution of crown witness is an effective instrument in combating organized crime. It is one of the controversial institutions because it violates the leading principles of the Polish criminal procedure. In the article, the author confronts the institution of crown witness with selected principles of the Polish criminal trial. With the legality principle, the principle of equal rights for the parties to the criminal trial, the principle of free assessment of evidence, the objectivity principle and the fair trial principle. The aim of the article is to indicate the threats that the crown witness institution poses for the proper course of criminal proceedings. The perpetrator who appears in a criminal trial as a witness is an opportunistic exception in an extraordinary situation. It must be approached with utmost care and caution to ensure that the criminal trial is carried out in accordance with the law, remembering that it is a kind of compromise between the fairness of the trial and the institution’s purpose—to combat organized crime.
    Instytucja procesowa świadka koronnego stanowi skuteczny instrument zwalczania przestępczości zorganizowanej. Należy ona do instytucji kontrowersyjnych ponieważ godzi w naczelne zasady polskiej procedury karnej. Autor w artykule konfrontuje instytucję świadka koronnego z wybranymi zasadami polskiego procesu karnego. Z zasadą legalizmu, zasadą równouprawnienia stron procesowych, zasadą swobodnej oceny dowodów, zasadą obiektywizmu i zasadą uczciwego procesu. Celem artykułu jest wskazanie zagrożeń jakie niesie instytucja świadka koronnego dla prawidłowego przebiegu procesu karnego. Osoba sprawcy, który pojawia się w procesie karnym w charakterze świadka jako oportunistyczny wyjątek stanowi sytuację ekstraordynaryjną. Należy podchodzić do niej z najwyższą starannością i ostrożnością by zagwarantować zgodny z prawem przebieg procesu karnego. Pamiętając jednocześnie, że stanowi ona swego rodzaju kompromis między rzetelnością procesu a celem instytucji – zwalczaniem przestępczości zorganizowanej.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Społecznych; 2021, 50, 1; 67-79
    0137-4176
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Społecznych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O konstrukcji niedopuszczalności czynności karnoprocesowej
    On the structure of inadmissibility of an action in criminal proceedings
    Autorzy:
    Janusz-Pohl, Barbara
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/692744.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    an action in criminal proceedings
    a conventional action
    inadmissibility of action
    invalidity of action
    convalidation
    inadmissibility of evidence
    sequence of actions
    formalisation
    inadmissibility of a criminal trial
    czynność procesowa
    czynność konwencjonalna
    niedopuszczalność czynności
    nieważność czynności
    konwalidacja
    niedopuszczalność dowodów
    sekwencja czynności
    formalizacja
    konwencjonalizacja
    niedopuszczalność procesu karnego
    Opis:
    The paper deals with inadmissibility of actions in criminal proceedings analysed in the context of a theoretical concept of conventional actions in law. Attention has been drawn to the doctrinal (sensu largo) and legal (sensu stricto) approach to the inadmissibility of an action in criminal proceedings. Based on the above concept, an attempt has been made to establish whether inadmissibility sensu stricto is related to the infringement of the constitutive rules isolated for individual actions in criminal proceedings. Two basic definitions of the term inadmissibility of an action in criminal proceeding sensu stricto have been proposed. The analysis presented in the paper has been verified against inter alia, the institutions introduced by virtue of amendments to the Code of Criminal Procedure of 27 September as provided in its Articles14 § 2 and 168a.
    Artykuł poświęcony jest problematyce niedopuszczalności czynności karnoprocesowych ujmowanych w kontekście teoretycznoprawnej koncepcji czynności konwencjonalnych w prawie. Zwrócono uwagę na doktrynalne (sensu largo) oraz kodeksowe (sensu stricto) ujęcie konstrukcji niedopuszczalności czynności karnoprocesowych. W oparciu o wskazaną koncepcję podjęto próbę ustalenia, czy niedopuszczalność sensu stricto łączy się z naruszeniem tzw. reguł konstytutywnych wyodrębnianych dla poszczególnych czynności karnoprocesowych. Konsekwencją przeprowadzonych rozważań jest propozycja wyróżnienie dwóch zasadniczych znaczeń niedopuszczalności czynności karnoprocesowej sensu stricto. Przeprowadzona analiza zweryfikowana została w odniesieniu m.in. do instytucji wprowadzonych przez ustawodawcę na mocy noweli do Kodeksu postępowania karnego z 27 września 2013 r. określonych w art. 14 § 2 oraz 168a k.p.k.  
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2014, 76, 4; 161-173
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zasada prawdy w polskim procesie karnym – uwagi na tle zmian k.p.k
    The principle of material truth in Polish criminal procedure – remarks on the amendments to PCCP
    Autorzy:
    Michalski, Jakub
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1596767.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    the amendment of the Polish Code of Criminal Procedure
    the initiative in the matter of evidence
    the principle of formal truth
    the principle of material truth
    criminal procedural law
    nowelizacja Kodeksu postępowania karnego
    inicjatywa dowodowa
    zasada prawdy formalnej
    zasada prawdy materialnej
    prawo karne procesowe
    Opis:
    Nowelizacja Kodeksu postępowania karnego, która weszła w życia 1 lipca 2015 r., zmieniała model polskiego procesu karnego, otwierając go na większą kontradyktoryjność. Jednym z problemów, na który wskazywano odnośnie do przeprowadzonej reformy, była realizacja zasady prawdy na gruncie znowelizowanej ustawy. Część doktryny stała na stanowisku, że zasada prawdy materialnej uległa znacznej marginalizacji, a nawet przybrała charakter zasady prawdy formalnej1. Powyższa zmiana miała wynikać przede wszystkim z ograniczenia możliwości dowodowych sądu, który jako bezstronny arbiter miał pozostawiać przeprowadzanie dowodów wyłącznie stronom procesu. Tymczasem ustawodawca odnosząc się do tych wypowiedzi, przygotował kolejną nowelizację Kodeksu postępowania karnego, która miała przywrócić większość zmienionych przepisów. Ustawa weszła w życie 15 kwietnia 2016 r.
    The amendment to the Polish Code of Criminal Procedure (PCCP), which became effective as of 1 July 2015, had changed the model of the Polish criminal trial by opening it up to be more adversarial. One of the problems, which was disputed in reference to the reform was whether the principle of material (objective) truth could be still established on the basis of the amended Act. According to some Polish jurists the principle of material truth had been significantly marginalized and become in fact the principle of formal truth. In their opinion this was a result of reducing the possibility of taking initiative in the filed of evidence by the judge, who as an impartial arbitrator should allow only parties to provide evidence. Meanwhile, the legislator had prepared another amendment to the PCCP, which was to restore most of the revised rules. The new law entered into force on 15 April 2016.
    Źródło:
    Acta Iuris Stetinensis; 2016, 15, 3; 87-100
    2083-4373
    2545-3181
    Pojawia się w:
    Acta Iuris Stetinensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prawo oskarżonego do obrony a dowód z przesłuchania niewolnika w rzymskim procesie karnym
    Defence Right of the Accused and the Evidence from Slave’s Testimony in the Roman Criminal Procedure
    Autorzy:
    Chmiel, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2095903.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Roman criminal procedure
    accused
    defence right of the accused
    evidence from the interrogation of a slave
    quaestio de servis pro domino
    rzymski proces karny
    oskarżony
    prawo oskarżonego do obrony
    dowód z przesłuchania niewolnika
    Opis:
    This article presents the question of the accused’s right to defend himself in the light of the prohibition of interrogation of slaves in favour of their masters (quaestio de servis pro domino) expressed both in non-legal texts and in the writings of the jurists of the classical period, and in the imperial constitutions. It has been shown in the paper that the prohibition constituted a quite interesting procedural solution, which, in fact, did not entirely exclude the right of the accused owner to defend himself during the criminal trial. The testimony of the slave his master demanded to be interrogated as part of broadly understood iudicium publicum was therefore regarded as subsidiary (auxiliary) evidence. The admissibility of the evidence from the interrogation of a slave pro domino was within the discretionary power of the judge, the scope of which, however, was in this case statutorily defined. Seemingly restrictive procedural solutions concerning the admissibility of slave testimony introduced in criminal cases in Roman law in various historical periods did not contradict the main procedural principles developed by the Quirites over the centuries and known to this day.
    W niniejszym artykule przedstawiono zagadnienie prawa oskarżonego do obrony w świetle wyrażonego – zarówno w tekstach nieprawniczych, jak i w pismach jurystów okresu klasycznego oraz w konstytucjach cesarskich – zakazu przesłuchań niewolników na rzecz pana (quaestio de servis pro domino). Wykazano, że zakaz ten stanowił dość ciekawe rozwiązanie procesowe, które w rzeczywistości nie wykluczało w zupełności prawa oskarżonego właściciela do obrony podczas procesu karnego. Zeznania niewolnika, którego przesłuchania domagał się jego pan w ramach szeroko pojętego iudicium publicum, były traktowane jako dowód subsydiarny (posiłkowy). Dopuszczalność dowodu z przesłuchania niewolnika pro domino została pozostawiona dyskrecjonalnej władzy sędziego, której zakres został jednak w takim przypadku w ustawowy sposób zakreślony. Z pozoru restrykcyjne rozwiązania procesowe dotyczące dopuszczalności zeznań niewolników, wprowadzane w sprawach karnych w prawie rzymskim w różnych okresach historycznych, nie stały w sprzeczności z naczelnymi zasadami procesowymi wypracowanymi przez Kwirytów na przestrzeni wieków, a znanymi po dziś dzień.
    Źródło:
    Studia Iuridica Lublinensia; 2021, 30, 5; 107-121
    1731-6375
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica Lublinensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Akcja gaśnicza ze szczątkami ofiary śmiertelnej w tle
    Firefighting Operations with Human Corpses in the Background
    Autorzy:
    Włodarczyk, R.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/372946.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Centrum Naukowo-Badawcze Ochrony Przeciwpożarowej im. Józefa Tuliszkowskiego
    Tematy:
    pożar
    akcja gaśnicza
    wysoka temperatura
    pogorzelisko
    oględziny
    ślady
    szczątki ludzkie
    N.N. zwłoki
    badania genetyczne
    wersja kryminalistyczna
    fire
    firefighting
    high temperature
    fire incident site
    examination
    evidence
    human remains
    unknown body
    genetic testing
    criminal version
    Opis:
    Cel: Celem niniejszego doniesienia jest zapoznanie funkcjonariuszy wykonujących czynności służbowe na miejscu pogorzeliska z wybranym przypadkiem z praktyki. Ma on uzmysłowić zainteresowanym podmiotom, jak wiele śladów i mikrośladów biologicznych jest tam pomijanych. Materiał dowodowy jako niemy „świadek” może przekazać wiedzę o zdarzeniu, jednak traci się go przez niezauważenie na etapie akcji ratowniczo-gaśniczej i nieostrożność w czasie oględzin. Celem pośrednim jest wykazanie błędów możliwych do uniknięcia przez zespół oględzinowy, co wymiernie może poprawić jakość przyszłych ustaleń w sprawie. Wprowadzenie: Choć w praktyce ma się do czynienia z różnymi przyczynami powstawania płomieni, jednak podczas akcji gaśniczej należy liczyć się zarówno z dotarciem do osób żywych, zwłok, jak i szczątków ludzkich. Mogą one być zachowane w złym stanie, co stwarza problemy z ustaleniem tożsamości. Kazus ten pokazuje, jak niefrasobliwość w wypełnianiu obowiązków służbowych utrudnia dotarcie do prawdy obiektywnej, mimo posiadania informacji o przebywaniu co najmniej 1 osoby w domu, która uległa spaleniu. Metodologia: W etapie wstępnym scharakteryzowano miejsce wybuchu pożaru, który zaistniał w terenie ze stosunkowo dogodnymi warunkami do realizacji zadań służbowych. W drugim etapie stanowiącym opis akcji gaśniczej i oględzin na miejscu pogorzeliska dowiedziono, że mimo uzyskanych informacji nie brano pod uwagę obecności szczątków ludzkich. Późniejsze oględziny pogorzeliska doprowadziły do ujawnienia ciała ludzkiego, które było rozczłonkowane i zdegradowane. W kolejnym etapie dokonano analizy materiału dowodowego i jego przydatności do wyjaśnienia wątpliwych kwestii. Dzięki wnioskowaniu sformułowano konkluzje dotyczące metod i skutków, przez zestawienie przyczyn błędnego postępowania w trakcie oględzin. Końcowy etap rozważań udowadniał, jak zatarcie śladów związanych ze zdarzeniem ograniczyło możliwości badawcze i wykrywcze. Wnioski: W artykule próbowano dowieść, jak ukierunkowane popożarowe czynności procesowe i pozaprocesowe mogą na dalszych etapach doprowadzić do efektywnego wykorzystania zabezpieczonych śladów oraz wyjaśnić okoliczności sprawy. Bowiem sensownie realizowane postępowanie przygotowawcze, bazujące na słabo widocznych śladach biologicznych wraz z aktualnymi możliwościami genetycznymi, doprowadza do identyfikacji osób związanych ze zdarzeniem. Jednakże ważne jest przestrzeganie rygorów postępowania. Przytaczanie tego kazusu ma uświadamiać niepożądane konsekwencje niekompetentnych działań.
    Aim: The purpose of this report is to familiarize officers, who perform duties at fire incidents, with a selected practical example. It is intended to make officers aware of the volume of evidence, biological and other, which can be overlooked. The evidence, just like a mute witness, can provide information about an incident. However, information can be lost throug inadvertence during rescue and firefighting operations and imprudence during post incident inspections. An intermediate aim is to reveal potential errors, which can be avoided, identified by a technical working group of Inspectors. Avoidance of such errors could significantly improve the quality of future investigation findings. Introduction: In spite of different reasons for the cause of a fire, it should be understood that rescue activity will ultimately bring firefighters into contact with live people, corpses and human remains. The latter two may be preserved in a poor condition, culminating with difficulties in establishing individual identities. This case illustrates where apathy in the performance of duty may have caused difficulties with attempts to establish objective facts, despite availability of information about the existence of at least 1 person, who was burnt in the house fire. Methodology: At the initial stage a suitable location involving a fire outbreak was identified. It was a location with easy access for firefighting and rescue operations. At the second stage a description of firefighting activities was produced and was accompanied by a post incident site inspection. At this point it was realised that, despite information concerning incident operations, the presence of human remains were ignored. A later inspection of the fire incident site revealed a degraded and dismembered human body. Next, the collected evidence was analyzed and its utility determined for use in resolving areas of doubt.. With the aid of deduction methods, some conclusions were reached about methods and effects as well as reasons for flawed procedures adopted during the site inspection. The final stage of deliberations established how erasure of relevant evidence constrained detection and research investigation. Conclusions: The article attempted to demonstrate that suitably focussed post incident investigations may, at later stages of proceedings, lead to effective utilisation of preserved evidence as well as provide an explanation of circumstances. A sensibly developed preparatory process, based on not so easy to see biological evidence, but aided by current genetic potential, leads to identification of individuals associated with incidents. However, it is important to maintain a disciplined approach to the process. Presentation of this incident is intended to make people aware of undesirable consequences associated with incompetent performance.
    Źródło:
    Bezpieczeństwo i Technika Pożarnicza; 2015, 1; 181-195
    1895-8443
    Pojawia się w:
    Bezpieczeństwo i Technika Pożarnicza
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dopuszczalność wykorzystania w procesie opinii psychiatrycznej wydanej po przeprowadzeniu obserwacji z przekroczeniem maksymalnego terminu przewidzianego w art. 203 § 3 k.p.k.
    Autorzy:
    Szlachta, Anna Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2054192.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    psychiatric opinion
    observation in a medical institution
    Article 203 § 3 of the Criminal Procedure Code
    evidence in the case
    opinia psychiatryczna
    obserwacja w zakładzie leczniczym
    art. 203 § 3 k.p.k.
    dowód w sprawie
    Opis:
    Autorka omawia tematykę związaną z możliwością dowodowego wykorzystania opinii psychiatrycznej sporządzonej po przeprowadzeniu obserwacji z przekroczeniem maksymalnego terminu, o którym mowa w art. 203 § 3 k.p.k. W sposób aprobujący odnosi się do poglądu wyrażonego przez Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 19 listopada 2014 r. (V KK 259/14), zgodnie z którym fakt przekroczenia maksymalnego terminu obserwacji w zakładzie leczniczym (art. 203 § 3 k.p.k.) nie uzasadnia przyjęcia braku możliwości posłużenia się opinią sporządzoną po przeprowadzeniu takiej obserwacji w procesie. Zwraca również uwagę na ewentualne konsekwencje procesowe uznania, że opinia sporządzona na podstawie obserwacji psychiatrycznej z przekroczeniem maksymalnego terminu z art. 203 § 3 k.p.k. nie może posłużyć jako dowód w sprawie.
    The author discusses the issues related to the possibility evidentiary use of a psychiatric opinion drew up with overrun maximum date determined in Article 203 § 3 of the Criminal Procedure Code. The commentator agrees with the view of the Supreme Court in its decision of 19 November 2014 (V KK 259/14), according to which the fact of exceeding the maximum observation period in a medical institution (Article 203 § 3 of the Criminal Procedure Code) does not justify the impossibility to use an opinion prepared after such observation in the process. Furthermore, the commentator draws attention to the possible procedural consequences of recognizing that psychiatric opinion drawn up with overrun maximum date determined in Article 203 § 3 of the Criminal Procedure Code cannot serve as evidence in the case.
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius); 2020, 67, 2; 181-199
    0458-4317
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius)
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    ODDALENIE WNIOSKU DOWODOWEGO STRONY ZŁOŻONEGO PO ZAKREŚLONYM PRZEZ ORGAN PROCESOWY TERMINIE ‒ ROZWAŻANIA NA TLE ART. 170 § 1 PKT 6 I § 1A K.P.K.
    Dismissal of a Party’s Evidentiary Motion Submitted after the Deadline set by the Judicial Body: Remarks on Art. 170 § 1. 6 and § 1a of the Polish Code of Criminal Procedure
    Autorzy:
    Kil, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2096664.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-24
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    proces karny; inicjatywa dowodowa; zasada prawdy materialnej; zasada kontradyktoryjności; prekluzja dowodowa; ustalenia faktyczne; strony procesu.
    criminal proceedings; evidentiary initiative; the principle of substantive truth; the adversarial principle; preclusion of evidence; fndings of fact; parties to the proceedings.
    Opis:
    Zaprezentowany artykuł poświęcony został statuowanej w art. 170 § 1 pkt 6 k.p.k. podstawie oddalenia wniosku dowodowego strony w procesie karnym, wprowadzonej do kodeksu postępowania karnego ustawą z 19 lipca 2019 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1694), zgodnie z którą to podstawą wniosek dowodowy podlega oddaleniu także wówczas, gdy został złożony po zakreślonym przez organ procesowy terminie, o którym strona składająca wniosek została zawiadomiona. W opracowaniu odrębne rozważania poświęcono także analizie dyspozycji nowo wprowadzonego art. 170 § 1a k.p.k., który włącza możliwość oddalenia wniosku dowodowego złożonego po terminie zakreślonym przez organ procesowy, w sytuacji gdy dotyczy on okoliczność kluczowych z punktu widzenia rozstrzygnięcia o odpowiedzialności prawnokarnej. W artykule przedstawiono ratio legis wprowadzenia art. 170 § 1 pkt 6 i § 1a k.p.k., dokonano analizy dogmatycznej wskazanych przepisów, jak również ich oceny z punktu widzenia aksjologii procesu karnego. W tym zakresie przedmiotowe regulacje skonfrontowano z obowiązującym systemem naczelnych zasad procesowych, a także zaproponowano odpowiedni sposób wykładni nowo wprowadzonych przepisów.
    This article discusses the grounds for the dismissal of a party’s evidentiary motion in criminal proceedings, as defined in Art. 170 § 1 point 6 of Kodeks postępowania karnego (the Polish Code of Criminal Procedure) and brought into the Code by the amendment of 19 July 2019 (Ustawa z 19 lipca 2019 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw; Dz.U. 2019, Item 1694). Under the amended article, an evidentiary motion may be dismissed also if it was submitted after the deadline set by the judicial body, of which the party submitting the motion was notified. The present study also considers the disposition of the amended Art. 170 § 1a, which offers the possibility of an evidentiary motion being dismissed if it was submitted after the deadline set by the judicial body, in a situation where it concerns the key circumstances from the point of view of the decision on criminal liability. I present the ratio legis for the amendment of Art. 170 § 1 point 6 and § 1a, and give a dogmatic analysis of these provisions as well as their assessment from the point of view of the axiology of criminal proceedings. I compare the new regulations with the set of key procedural principles currently in force, and offer a practicable interpretation of the new provisions.
    Źródło:
    Zeszyty Prawnicze; 2021, 21, 2; 213-235
    2353-8139
    Pojawia się w:
    Zeszyty Prawnicze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ochrona zamawiającego przed zmowami przetargowymi w polskim prawie karnym, antymonopolowym oraz prawie zamówień publicznych
    Protection of the procuring party against tender collusions in Polish criminal, antitrust and public procurements law
    Autorzy:
    Minkiewicz, Mariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/508081.pdf
    Data publikacji:
    2015-06-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
    Tematy:
    zmowy przetargowe
    „ustawienie przetargu”
    art. 305 k.k.
    zamówienia publiczne
    dowody pośrednie
    ne bis in idem
    domniemanie niewinności
    tender collusion
    “bid rigging”
    Article 305 of the Criminal Code
    public procurements
    circumstantial evidence
    innocent until proven guilty
    Opis:
    Celem artykułu jest porównanie zakresu zastosowania przepisów prawa karnego, prawa ochrony konkurencji oraz prawa zamówień publicznych chroniących zamawiającego przed zmowami przetargowymi. W artykule omówiono rodzaje zmów przetargowych oraz tzw. ustawienia przetargu, wskazano, które z nich mogą podlegać ocenie z punktu widzenia poszczególnych dziedzin prawa, a także przedstawiono możliwe sankcje dla przedsiębiorcy oraz osób fizycznych. Zwrócono również uwagę na aspekty proceduralne, w szczególności w zakresie możliwych do wykorzystania środków dowodowych oraz standardu dowodu opartego na poszlakach. W artykule poruszono również kwestię potencjalnej odpowiedzialności osób zarządzających za zawarcie antykonkurencyjnych porozumień przetargowych oraz oceniono zasadność tego rozwiązania w świetle zasady ne bis in idem.
    The purpose of this article is to compare the scope of the application of criminal law, competition law and public procurements law in protecting the procuring party against tender collusions. The article discusses the different types of tender collusions as well as “bid rigging”, it indicates which of them may be examined under the provisions of each legal branch, and presents potential sanctions to business entities and natural persons. Addressed also are procedural aspects of the issue, in particular the type of evidence which can be used and the standard of proof in proceedings based on circumstantial evidence. The article continues on to describe the issue of potential liability for tender collusion of persons holding an executive position and assesses it in the light of the ne bis in idem principle.
    Źródło:
    internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2015, 4, 4; 19-38
    2299-5749
    Pojawia się w:
    internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przegląd uchwał Izby Karnej Sądu Najwyższego w zakresie prawa karnego procesowego za 2019 r.
    Autorzy:
    Stefański, Ryszard A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1336004.pdf
    Data publikacji:
    2021-07-21
    Wydawca:
    Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    dowody
    kontrola operacyjna postępowanie karne
    pytanie prawne
    termin
    tożsamość czynu
    Sąd Najwyższy
    skarga na wyrok sądu odwoławczego
    uzupełnienie wyroku
    evidence
    surveillance
    criminal procedure
    legal questions
    term
    identity of an act
    Supreme Court
    complaint about an appellate court’s judgement
    supplement to a sentence
    Opis:
    Artykuł ma charakter naukowo-badawczy, a jego przedmiotem jest analiza uchwał i postanowień Izby Karnej Sądu Najwyższego w zakresie prawa karnego procesowego za 2019 rok wydanych w wyniku rozpatrzenia tzw. pytań prawnych. Dotyczyły one tożsamości czynu (art. 14 § 1 k.p.k.), obliczania terminów procesowych (art. 123 § 1 i 2 k.p.k.), dowodów uzyskanych z kontroli operacyjnej (art. 168b k.p.k.), konieczności przeprowadzenia na nowo przewodu w całości (art. 437 § 2 k.p.k.), konkretnych pytań prawnych sądów odwoławczych (art. 441 § 1 k.p.k.), zakresu uzupełnienia uzasadnienia zaskarżonego wyroku (art. 449a k.p.k.), uprawnień Sądu Najwyższego rozpatrującego skargę na wyrok sądu odwoławczego (art. 539a § 3 k.p.k.), konkretnych i abstrakcyjnych pytań prawnych składów Sądu Najwyższego (art. 82 § 1 i art. 83 § 1 ustawy o S N). Podstawowym celem naukowym była ocena zasadności dokonanych przez ten organ interpretacji przepisów regulujących zagadnienia prawne poddane Sądowi Najwyższemu do rozstrzygnięcia. Głównymi tezami badawczymi było wykazanie, że tak zwana instytucja pytań prawnych kierowanych do Sądu Najwyższego spełnia ważną rolę w zapewnieniu jednolitości orzecznictwa sądów powszechnych i wojskowych, gdyż argumentacja stanowiska tego organu jest pogłębiona. Wyniki badania mają oryginalny charakter, gdyż rozwijają twórczo interpretację zawartą w analizowanych rozstrzygnięciach. Badania mają przede w wszystkim zasięg krajowy. Artykuł ma istotne znaczenie dla nauki, gdyż zawiera pogłębioną analizę dogmatyczną oraz duży ładunek myśli teoretycznej, a także jest przydatny dla praktyki, wzbogacając argumentację Sądu Najwyższego lub przytaczając okoliczności uzasadniające poglądy odmienne.
    This scientific research-based article aims to analyse the resolutions and rulings of the SupremeCourt Criminal Chamber concerning criminal procedure law that were issued in 2019 as theresponse to the so-called legal questions. They concerned the identity of an act (Article 14 § 1CCP), the calculation of procedural terms (Article 123 §§ 1 and 2 CCP), the evidence obtained inthe course of surveillance (Article 168b CCP), the necessity of conducting the whole trial fromscratch (Article 437 § 2 CCP), specific legal questions asked by appellate courts (Article 441§ 1 CCP), the scope of supplementing the justification of a sentence appealed against (Article539a § 3 CCP), and specific and abstract legal questions asked by the Supreme Court benches(Article 82 § 1 and Article 83 § 1 Act on the Supreme Court). The basic scientific aim was toassess the validity of the interpretation of the provisions regulating the issues that were subjectto the Supreme Court’s judgement. The main research theses aimed to prove that the so-calledlegal questions asked to the Supreme Court play an important role in ensuring uniformityof common and military courts’ case law, because the Court’s reasoning is deepened. Theresearch findings are original in nature because they creatively develop the interpretationcontained in the analysed judgements. The extent of the research is mainly national. The articleis significant for the doctrine because it presents a deepened dogmatic analysis and a big loadof theoretical thought due to the fact that it is practically useful and enriches the SupremeCourt’s reasoning or presents the circumstances justifying different opinions.
    Źródło:
    Ius Novum; 2021, 15, 2; 113-140
    1897-5577
    Pojawia się w:
    Ius Novum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-49 z 49

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies