Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "criminal attempt" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-11 z 11
    Tytuł:
    Glosa do postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 20 stycznia 2017 r. (IV KK 438/16)
    Autorzy:
    Kulik, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/609299.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    criminal attempt
    directness
    danger
    usiłowanie
    bezpośredniość
    niebezpieczeństwo
    Opis:
    The commentary concerns the assessment of the directness of going to the commission as the sign of the criminal attempt. The author criticizes the view of the Supreme Court, according to which the endeavor of the criminal attempt is to pose a direct danger to the interest protected by the law.
    Glosa dotyczy oceny bezpośredniości zmierzania do dokonania przy usiłowaniu. Autor krytykuje pogląd Sądu Najwyższego, zgodnie z którym cechą usiłowania jest spowodowanie bezpośredniego zagrożenia dla dobra prawnego.
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius); 2017, 64, 1
    0458-4317
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius)
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Impossible attempt versus voluntary withdrawal or prevention of perpetration: comments on the Supreme Court resolution of 19 January 2017 (I KZP 16/16)
    NIEUDOLNOŚĆ USIŁOWANIA A DOBROWOLNE ODSTĄPIENIE LUB ZAPOBIEŻENIE DOKONANIU. UWAGI NA MARGINESIE UCHWAŁY SĄDU NAJWYŻSZEGO Z DNIA 19 STYCZNIA 2017 R. (I KZP 16/16)
    Autorzy:
    Gruszecka, Dagmara
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1389853.pdf
    Data publikacji:
    2018-03-30
    Wydawca:
    Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    inchoate offences
    criminal attempt
    impossible attempt
    failed attempt
    voluntary
    withdrawal
    “active regret”
    criminal liability for attempt
    formy stadialne popełnienia przestępstwa
    usiłowanie
    usiłowanie nieudolne
    usiłowanie chybione
    dobrowolne odstąpienie od dokonania
    czynny żal
    odpowiedzialność
    karna za usiłowanie
    Opis:
    Usiłowanie nieudolne, jako szczególna forma stadialna popełnienia przestępstwa, przy której sprawca nie zdaje sobie sprawy, że dokonanie jest ex ante niemożliwe z uwagi na brak przedmiotu lub brak środka nadającego się do popełnienia przestępstwa, stanowi źródło wielu – jak dotąd nierozwiązanych – dogmatycznych dylematów, z uzasadnieniem jego karalności na czele. Jednym z takich właśnie zagadnień jest dopuszczalność stosowania instytucji czynnego żalu wobec zachowania, które nawet gdyby sprawca go nie zaniechał, i tak nigdy nie sprowadziłoby niebezpieczeństwa dla dobra prawnego. Kwestia ta po raz kolejny pojawiła się w związku z ostatnią uchwałą Sądu Najwyższego z dnia 19.01.2017 r., w której Sąd analizował kryteria udolności usiłowania oraz dobrowolności odstąpienia. Autorka stara się wykazać, że po pierwsze nie ma żadnych przeszkód, by sprawca, który w swoim wyobrażeniu dobrowolnie odstąpił od dokonania lub zapobiegł skutkowi stanowiącemu znamię czynu zabronionego, mógł korzystać z takich samych przywilejów w zakresie odpowiedzialności karnej, co sprawca usiłowania udolnego (zwykłego), choć stosowanie przepisu art. 15 k.k. możliwie jest jedynie na zasadzie analogii. Po drugie, celem artykułu jest przybliżenie konstrukcji usiłowania chybionego, która pozwala na efektywniejsze i teoretycznie poprawniejsze rozwiązanie zarysowanych problemów.
    Impossible attempt, as a special form of inchoate offences, where the offender fails to realise that the attempt could under no circumstances lead to the completion of the offence due to the nature of its object or the means by which it was to be committed, is a source of many unsolved dogmatic dilemmas, with the justification of its criminalization in the first place. One of such issue is the admissibility of applying the institution of “active regret” to behavior which, even if the perpetrator did not prevent its completion would never cause any danger to the legal good. This issue has once again appeared in connection with the last Supreme Court’s resolution of 19 January 2017, in which the Court analysed the criteria of the impossible attempt and the voluntariness of withdrawal. The author attempts to prove that, firstly, there are no reasons preventing one from treating an offender, who in his or her vision voluntarily gives up further execution of an offence or prevents its completion as the offender of effective (ordinary) attempt, although the application of Article 15 of the Criminal Code is possible only by analogy. Secondly, the objective of the paper is to explain in more detail the institution of failed attempt, which allows the outlined problems to be solved more effectively and in a more theoretically correct way.
    Źródło:
    Ius Novum; 2018, 12, 1; 185-204
    1897-5577
    Pojawia się w:
    Ius Novum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Istota obrony koniecznej w polskich kodeksach karnych
    The essence of self-defense in the Polish criminal codes
    Autorzy:
    Knapczyk, Ewelina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/527279.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Tematy:
    self-defense
    Polish criminal codes
    attempt
    Opis:
    The article presents the necessity and the evolution of the institutions of self-defense in the Polish criminal codes of the years 1932, 1969 and 1997. Analyzed are the signs of self-defense in relation to the previous regulations. The study cited the views of eminent legal theorists, judgment and comparison of understanding the institutions in the comments from various years.
    Źródło:
    Państwo i Społeczeństwo; 2014, 4; 117-131
    1643-8299
    2451-0858
    Pojawia się w:
    Państwo i Społeczeństwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wybrane zagadnienia związane ze stosowaniem instytucji usiłowania we współczesnym orzecznictwie sądów polskich
    Selected issues concerning application of the successful attempt and inept attempt in contemporary jurisprudence of the Polish courts
    Autorzy:
    Zawidzka, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2016208.pdf
    Data publikacji:
    2021-05-24
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    successful attempt
    inept attempt
    aiming directly to commit a crime
    an object that is suitable for committing a criminal act on it
    Opis:
    The institution of attempt is used relatively frequently in the practice of justice system.Importantly, it always separates the punishable stage of attempt from punishable preparatory activities, and therefore constitutes the limit of criminalization. Despite its practical importance, using of the indicated legal structure, raises a number of doubts that are related to the proper interpretation of the normative concepts comprising it. A consequence is moving the limit of punishability of the crime by adjudicating authorities. It can raise some objections – from fundamental principle of criminal law inthe form of nullum crimen sine lege point of view. The article discusses the problems of that appear in jurisdiction in connection with the application of the attempt institution; these problems raise interest among doctrine. The author confronts irreconcilable judgments. The Author searches interpretative solutions that seem the most appropriate from theoretical and dogmatic structure of the successful attempt and inept attempt point of view.
    Źródło:
    Problemy Prawa Karnego; 2021, 5, 1; 1-24
    0208-5577
    2353-9712
    Pojawia się w:
    Problemy Prawa Karnego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Indywidualne właściwości desygnatu przedmiotu czynności wykonawczej jak o problem strony podmiotowej czynu zabronionego
    Individual properties of the designate of the subject of executive activity as a problem of the subjective side of a prohibited act
    Autorzy:
    Pohl, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1596051.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    object of criminal offence
    subjective side of criminal offence
    aberratio ictus vel iactus
    inefficient attempt
    przedmiot przestępstwa
    strona podmiotowa przestępstwa
    usiłowanie nieudolne
    Opis:
    Artykuł dotyczy charakterystyki przedmiotu przestępstwa.
    The article concerns the characteristics of criminal offence’s object.
    Źródło:
    Acta Iuris Stetinensis; 2018, 21, 1; 113-126
    2083-4373
    2545-3181
    Pojawia się w:
    Acta Iuris Stetinensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Glosa do wyroku SA w Lublinie z dnia 30 listopada 2016 r., II AKa 242/16, LEX nr 2188879
    Autorzy:
    Budyn-Kulik, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/609260.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    criminal law
    commentary
    verdict
    subjective side of a crime
    attempt
    prawo karne
    wyrok
    glosa
    strona podmiotowa
    zamiar bezpośredni
    zamiar ewentualny
    usiłowanie
    czynny żal
    Opis:
    The verdict deals with a kind of subjective side of a crime. The author criticizes the thesis that a court can settle it only because of a level of wrongdoers’ consciousness. It also demands a certain knowledge of volitional sphere. The verdict also deals with a possibility of using the institution of the so-called active remorse; the Court mistakenly associates it with the degree of an attempt development (unfinished attempt – finished attempt).
    Wyrok sądu dotyczy ustalenia postaci strony podmiotowej. Autorka glosy krytycznie odnosi się do tezy, że wystarczy tu samo ustalenie stanu świadomości oskarżonego. Przypisanie sprawcy zamiaru wymaga również poczynienia odpowiednich stwierdzeń co do sfery wolicjonalnej. Wyrok odnosi się także do możliwości skorzystania z tzw. instytucji czynnego żalu, błędnie uzależniając ją od stopnia zaawansowania usiłowania (usiłowanie ukończone – usiłowanie nieukończone).
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius); 2017, 64, 1
    0458-4317
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius)
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Gloss to the Judgement of the Constitutional Court from 17th July 2013 (SK 35/12), OTK-A 2014, No. 7, Issue 74
    Autorzy:
    Kulik, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/618903.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    criminal law
    incitement
    abetment
    attempt
    the rule of law
    individual freedom rule
    prawo karne
    podżeganie
    pomocnictwo
    usiłowanie
    zasada państwa prawnego
    zasada wolności jednostki
    Opis:
    The commentary addresses the problem of amenability to punishment so called chain of incitement and abettment (incitement or abettment to incitement and abettment). The author shares the view of the Constitutional Court that prosecution of these forms of complicity is permissible and is not opposed to the principle of the rule of law. The author expands and complements the argument CT. In addition, the author moves close to the analyzed issue of the offenses performed in the various forms of complicity by a minor criminally responsible according  to art. 10 § 2 K.K.
    Glosa dotyczy problemu dopuszczalności karalności usiłowania tzw. łańcuszkowego podżegania i pomocnictwa (podżegania i pomocnictwa do podżegania i pomocnictwa). Autor podziela pogląd Trybunału Konstytucyjnego, że karalność tych form zjawiskowych popełnienia czynu zabronionego jest dopuszczalna i nie sprzeciwia się zasadzie państwa prawnego. Rozbudowuje i uzupełnia też argumentację TK. Ponadto porusza zbliżone do analizowanego zagadnienie karalności czynów pełnionych w różnych formach współdziałania przestępnego przez nieletniego odpowiadającego karnie na podstawie art. 10 § 2 k.k.
    Źródło:
    Studia Iuridica Lublinensia; 2015, 24, 4
    1731-6375
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica Lublinensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Gloss to the Decision of the Supreme Court from 5th March 2014, IV KK 316/13, OS-NKW 2014, No. 11, Item 82
    Autorzy:
    Budyn-Kulik, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/618939.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    criminal law
    deliberate intent
    domestic violence
    suicide attempt
    death
    subjective side
    prawo karne
    zamiar
    znęcanie się
    targnięcie się na własne życie
    śmierć
    strona podmiotowa
    Opis:
    The commentary deals with the deliberate intent a victim of an art. 207 § 3 C.C. crime, who attempts to commit suicide. Such victim’s decision as a consequence of domestic violence (art. 207 § 3 C.C.) suggests at least consciousness of a death possibility as a result of victim’s own behavior and acceptance of the death. Supreme Court thesis, that the art. 207 § 3 C.C. claims, that victim’s subjective side has a form of deliberate intent, is a very strict one. In many cases a victim’s behavior, that objectively is “a suicide attempt” with death result, victim’s consent cannot be positively proved. Better solution would be to proclaim a specific presumption, that there is always a connection between a suicide attempt and violence.
    Glosa dotyczy ustalenia zamiaru pokrzywdzonego przestępstwem z art. 207 § 3 k.k., który dokonuje targnięcia się na własne życie. Decyzja samobójcza pokrzywdzonego, której wyrazem jest targnięcie się na własne życie jako następstwo znęcania się (art. 207 § 3 k.k.), oznacza co najmniej świadomość możliwości odebrania sobie życia wskutek określonego zachowania i godzenie się na własną śmierć. Przyjęcie przez Sąd Najwyższy, że w art. 207 § 3 k.k. chodzi wyłącznie o nastawienie pokrzywdzonego odpowiadające wyłącznie umyślności, jest niezwykle restrykcyjne i wydaje się, że w wielu przypadkach, gdy mielibyśmy do czynienia z zachowaniem obiektywnie odpowiadającym „targnięciu się” na własne życie przez pokrzywdzonego, w wyniku którego poniósł on śmierć, ustalenie istnienia tej zgody w sposób pewny byłoby niemożliwe. Właściwsze w takiej sytuacji jest zastosowanie swego rodzaju domniemania istnienia związku targnięcia się z uprzednim znoszeniem znęcania oraz intencjonalności owego targnięcia się (opartego na obiektywnym przypisaniu z uprzedniego zachowania sprawcy).
    Źródło:
    Studia Iuridica Lublinensia; 2015, 24, 4
    1731-6375
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica Lublinensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dziecko jako ofiara namowy do targnięcia się na własne życie – uwagi na tle art. 151 k.k
    A child as a victim of incitement to attempt on his own life – comments in the context of Article 151 of the Criminal Code
    Autorzy:
    Kędra-Chmielewska, Róża
    Kubacki, Oskar
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2027108.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    child
    Criminal Code
    incitement to attempt on one’s own life
    suicide
    murder
    dziecko
    kodeks karny
    przestępstwo namowy człowieka do targnięcia się na własne życie
    samobójstwo
    zabójstwo
    Opis:
    Celem artykułu było udzielenie odpowiedzi na pytanie, czy w przypadku namowy dziecka do czynu suicydalnego jest ono ofiarą przestępstwa namowy człowieka do targnięcia się na własne życie (art. 151 k.k.), czy też raczej narzędziem w rękach sprawcy i pokrzywdzonym w wyniku przestępstwa zabójstwa (art. 148 § 1 k.k.). W pierwszej kolejności zaprezentowano ogólną charakterystykę czynu zabronionego, stypizowanego w przepisie art. 151 k.k., a więc jego podmiot, przedmiot, stronę podmiotową i przedmiotową. Szczególną uwagę poświęcono zwłaszcza znamieniu ,,namowy”, zastanawiając się, czy należy je rozumieć w ujęciu wąskim (wyłącznie jako namawianie za pomocą słów), czy raczej szerokim (utożsamiając ją z nakłanianiem, charakteryzującym podżeganie). Wskazano również, że bardziej przekonujący jest drugi z wyżej zakreślonych poglądów. Dostrzeżono także, że – zgodnie z większościowym poglądem prezentowanym w piśmiennictwie – możliwe jest namówienie do targnięcia się na własne życie jedynie takiego człowieka, który rozumie znaczenie czynu suicydalnego. Następnie omówiono spór w doktrynie, który pojawił się wokół tytułowego zagadnienia. Niektórzy autorzy wskazują bowiem, że w przypadku namowy dziecka, które nie potrafi rozpoznać znaczenia własnego czynu do targnięcia się na własne życie, należy w istocie mówić o zabójstwie. W tym przypadku dziecko jest zarówno ofiarą, jak i narzędziem w rękach sprawcy. Inni z kolei podnoszą, że zachowanie się sprawcy namawiającego takie dziecko do czynu suicydalnego musi być kwalifikowane jako przestępstwo stypizowane w przepisie art. 151 k.k. W opracowaniu ustalono, że bardziej przekonujący jest pierwszy pogląd i zaprezentowano argumenty przemawiające na jego rzecz oraz omówiono dorobek doktryny w tym zakresie. Rozważono także, czy możliwe jest wyznaczenie jakiejś konkretnej granicy wiekowej, do której możliwe będzie dokonanie kwalifikacji omawianego przestępstwa już jako namowy człowieka do targnięcia się na własne życie, dochodząc do wniosku, że granica taka nie powinna zostać wyznaczona, albowiem rozwoju człowieka nie można ściśle utożsamiać z jego wiekiem. Na zakończenie wyrażono opinię, że konieczna jest nowelizacja przepisu art. 151 k.k., ponieważ jego obecne brzmienie wywołuje liczne wątpliwości interpretacyjne. Do dokonania powyższych ustaleń wykorzystano metodę dogmatycznoprawną.
    The aim of the article is to answer the question whether in the case of inciting a child to a suicidal act he or she is a victim of a crime involving incitement to attempt on one’s own life (Article 151 of the Criminal Code) or rather a tool in the hands of the perpetrator and a murder victim (Article 148(1) of the Criminal Code). First, the article describes the general characteristics of the prohibited act specified in Article 151 of the Criminal Code, i.e. its subject, object, subjective and objective side. Particular attention is given to the trait of “incitement”. The authors wonder whether it should be understood narrowly (only as incitement with the use of words) or perhaps broadly (identifying it with abetting, which characterizes instigation). The authors point out that they are more convinced by the latter view. It is also noticed—in line with the majority view presented in the literature—that it is only possible to incite someone to make an attempt on his life if they understand the meaning of a suicidal act. This is followed by a discussion of the dispute on the issues in question in the scholarly circles. Some authors raise that in the case of inciting a child who cannot recognize the meaning of his own act to take his own life, we should in fact talk about murder. In this case, the child is both a victim and a tool in the hands of the perpetrator. Others, in turn, argue that the behaviour of the perpetrator who incites such a child to commit a suicidal act must be classified as a crime specified in Article 151 of the Criminal Code. The authors find the first view more convincing and thus present arguments in its favour and discuss relevant scholarly writings and commentary. They also assess whether it is possible to set a specific age limit up to which it will be possible to classify the crime in question as incitement to make an attempt on one’s own life, reaching the conclusion that such a limit should not be set, because human development cannot be strictly identified with one’s age. Finally, the authors express an opinion that the provision of Article 151 of the Criminal Code must be amended, because its current wording raises numerous interpretation doubts. An analysis of the law in force is used to formulate these conclusions.
    Źródło:
    Acta Iuris Stetinensis; 2021, 35; 37-51
    2083-4373
    2545-3181
    Pojawia się w:
    Acta Iuris Stetinensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Crime of persuasion to commit or assistance in the commission of suicide under article 151 CC
    PRZESTĘPSTWO NAMOWY LUB UDZIELENIA POMOCY DO SAMOBÓJSTWA (ART. 151 K.K.)
    Autorzy:
    Bachmat, Paweł
    Mozgwa, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1390896.pdf
    Data publikacji:
    2017-06-30
    Wydawca:
    Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    suicide
    attempt on one's own life
    persuasion and assistance in the commission
    of suicide
    features of the crime
    substantive criminal law
    samobójstwo
    targnięcie się na życie
    namawianie i pomoc do samobójstwa
    znamiona przestępstwa
    prawo karne materialne
    Opis:
    W art. 151 k.k. stypizowany został swoisty typ sprawczy, czyli namawianie i udzielenie pomocy do samobójstwa. Przedmiotem ochrony omawianego występku jest życie człowieka, jak również jego wolność od wywierania destrukcyjnego wpływu na sposób, w jaki człowiek będzie swym życiem dysponować w aspekcie społecznym. Art. 151 k.k. określa czynność sprawczą jako „doprowadzenie człowieka do targnięcie się na własne życie”, przy czym owo doprowadzenie może być zrealizowane bądź namową bądź też poprzez udzielenie pomocy. Przestępstwo to może zostać popełnione zarówno przez działanie, gdy polega na doprowadzeniu namową (w tej postaci może to być wyłącznie działanie); jak i przez zaniechanie, gdy polega na udzieleniu pomocy do samobójstwa. Występek z art. 151 k.k. jest przestępstwem powszechnym i materialnym. Skutek polega na podjęciu przez pokrzywdzonego próby samobójczej, która nie musi jednak prowadzić do śmierci pokrzywdzonego. Strona podmiotowa analizowanego przestępstwa charakteryzuje się umyślnością: może zostać ono popełnione w obu postaciach zamiaru. Występek z art. 151 k.k. zagrożony jest karą pozbawienia wolności od trzech miesięcy do pięciu lat.
    A specific causative type, i.e. persuasion to and assistance in the commission of suicide, is classified in Article 151 CC. Human life and freedom from exerting destructive influence on the way in which man decides about their life in a social aspect are subject to protection against the discussed misdemeanour. Article 151 CC specifies a causative act as “making a person attempt on their own life” but this influence may be exerted with the use of persuasion or assistance. The crime may be committed through an act, when it consists in persuasion (this form may be only an action), as well as through omission, when it consists in assistance in suicide. The misdemeanour under Article 151 CC is a common and substantive crime. The consequence consists in a victim’s suicidal attempt that does not have to result in death. The objective aspect of the analysed crime is intentional in nature; it may be committed in two intentional forms. A misdemeanour under Article 151 CC carries a penalty of three months’ to five years’ imprisonment.
    Źródło:
    Ius Novum; 2017, 11, 2; 61-82
    1897-5577
    Pojawia się w:
    Ius Novum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Subiektywne komponenty czynu a bezprawność i okoliczności ją wyłączające. Kilka uwag o przyjmowanych w piśmiennictwie karnistycznym płaszczyznach i metodach analizy subiektywnych elementów bezprawności
    Subjective components of the act in light of unlawfulness and circumstances excluding it. A few comments about accepted in the criminal literature planes and methods of subjective analysis elements of unlawfulness
    Autorzy:
    Kardas, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1596056.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    act
    unlawfulness
    circumstances excluding unlawfulness
    behavior
    consciousness
    will
    intention
    purpose
    wake-up
    sanctioned norm
    sanctioning norm
    structure of crime
    inept attempt
    directional offenses
    axiological plane
    ontological plane
    criminal-political plane
    pragmatic-procedural plane
    monistic unlawfulness
    pluralistic view of illegitimacy
    subsidiarity
    proportionality
    consciousness as an objective characteristic of behavior
    czyn
    bezprawność
    okoliczności wyłączające bezprawność
    zachowanie
    świadomość
    wola
    intencja
    cel
    pobudka
    norma sankcjonowana
    norma sankcjonująca
    struktura przestępstwa
    usiłowanie nieudolne
    przestępstwa kierunkowe
    płaszczyzna aksjologiczna
    płaszczyzna ontologiczna
    płaszczyzna kryminalnopolityczna
    płaszczyzna pragmatyczno-proceduralna
    monistyczne ujęcie bezprawności
    pluralistyczne ujęcie bezprawności
    subsydiarność
    proporcjonalność
    świadomość jako zobiektywizowana cecha zachowania
    Opis:
    W opracowaniu przedstawiono aktualny stan analiz dogmatycznych w odniesieniu do zagadnienia tzw. subiektywnych komponentów: czynu, bezprawności oraz okoliczności wyłączających bezprawność. W pierwszej kolejności przedstawiono rekonstrukcyjne uwagi dotyczące obecnego stanu badań nad problematyką komponentów subiektywnych w strukturze czynu, bezprawności oraz okoliczności wyłączających bezprawność. Na bazie zarysowanej dychotomii prezentowanych w polskiej teorii prawa karnego ujęć – obiektywnego oraz subiektywnego – zarysowano część płaszczyzn, na których dokonywać należy analizy oraz weryfikacji koncepcji odnoszących się do funkcji i znaczenia komponentów subiektywnych w ramach karnoprawnych ujęć: czynu, bezprawności oraz okoliczności wyłączających bezprawność. Odwołując się do płaszczyzny teoretycznej, normatywnej, dogmatycznej oraz strukturalnej, przedstawiono wady i zalety konkurencyjnych koncepcji. W podsumowaniu zamieszczono propozycję zobiektywizowanego ujęcia świadomości, jako jednej z właściwości opisywanego w ustawie zachowania, stanowiącego możliwy kierunek rozwiązania paradoksów łączących się immanentnie z prezentowanymi dotychczas w polskim piśmiennictwie konkurencyjnymi ujęciami analizowanego zagadnienia.
    The paper presents the current state of dogmatic analysis in relation to the issue of the so-called subjective components: act, unlawfulness and circumstances excluding unlawfulness. First of all reconstructive remarks concerning the current state of research on the subject matter of subjective components in the structure of the act, unlawfulness and circumstances excluding unlawfulness were presented. On the basis of the outlined dichotomy of the conceptual and objective perspectives presented in the Polish criminal law theory, some areas have been outlined for analysis and verification of concepts relating to the function and meaning of subjective components within the framework of criminal legal actions, unlawfulness and circumstances excluding unlawfulness. Referring to the theoretical, normative, dogmatic and structural levels, the advantages and disadvantages of competing concepts are presented. The summary contains an offer of objectivized recognition of consciousness as one of the properties described in the Behavior Act, constituting a possible direction of solving the paradoxes immanently combining with the previously presented in the Polish literature competing perspectives of the analyzed issue.
    Źródło:
    Acta Iuris Stetinensis; 2018, 21, 1; 7-43
    2083-4373
    2545-3181
    Pojawia się w:
    Acta Iuris Stetinensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-11 z 11

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies