Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "coping styles" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 34
Tytuł:
Emocjonalne predyktory nonkonformizmu
Autorzy:
Bernacka, Ryszarda Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/614613.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
nonconformity
emotional intelligence
styles of coping with stress
neuroticism
nonkonformizm
inteligencja emocjonalna
radzenie sobie ze stresem
neurotyczność
Opis:
The article analyzes the issue of nonconformity in the context of creative attitude and typological approaches. The main objective of this study was to investigate whether are emotional predictors of constructive and apparent nonconformity. Among the possible emotional predictors of nonconformity, it was checked whether emotional intelligence, styles of coping with stress and neuroticism predict types of nonconformity. Scores of 440 people were analyzed. Comparison of clusters in terms of emotional properties allows the conclusion that “apparent nonconformists” do not differ statistically significantly from “constructive nonconformists”, but “apparent conformist nonconformists” have significantly higher scores than people from the group “conformists” and “average” in emotional intelligence, the task-oriented coping style. The emotional predictor of apparent nonconformity turned out to be the personality trait – low neuroticism.  
W artykule analizie poddano zagadnienie nonkonformizmu w kontekście postawy twórczej i ujęć typologicznych. Głównym celem badawczym było sprawdzenie, czy istnieją emocjonalne predyktory nonkonformizmu konstruktywnego i pozornego. Biorąc pod uwagę możliwe emocjonalne predyktory nonkonformizmu, sprawdzono, czy inteligencja emocjonalna, style radzenia sobie ze stresem i neurotyczność prognozują typy nonkonformizmu. Przeanalizowano wyniki 440 osób badanych. Porównanie skupień pod względem właściwości emocjonalnych pozwala na sformułowanie wniosku, że „nonkonformiści pozorni” nie różnią się statystycznie istotnie od „nonkonformistów konstruktywnych”, ale „nonkonformiści pozorni” mają istotnie wyższe wyniki od osób z grup „konformiści” oraz „przeciętni” w zakresie inteligencji emocjonalnej i radzenia sobie ze stresem – styl skoncentrowany na zadaniu. Predyktorem emocjonalnym nonkonformizmu pozornego okazała się cecha osobowości – niska neurotyczność.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia; 2018, 31, 4
0867-2040
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Style radzenia sobie ze stresem i poziom poczucia własnej skuteczności u studentów VI roku medycyny Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach
Styles of coping with stress and level of sense of self-efficacy among VI year medical students of Medical University of Silesia in Katowice
Autorzy:
Borek, Irena
Drzastwa, Witold J.
Matuszewska-Zbrońska, Hanna
Oleksiak, Aleksandra
Bujak-Rosenbeiger, Ewa
Mizgała, Elżbieta
Lewandowski, Dominik
Karpe, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/765512.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
choice of specialization
coping styles with stress
medical students
poczucie własnej skuteczności
sense of self-efficacy
studenci medycyny
style radzenia sobie ze stresem
wybór specjalizacji
Opis:
INTRODUCTION: The medical profession belongs to those professions having one of the highest levels of stress. The aim of the work was to define the styles of coping with stress and the level of sense of self-efficacy and to establish the dependencies of the factors mentioned by students of medicine. MATERIAL AND METHODS: The survey study included a group of 184 VI year students of medicine. The following were used: Questionnaire for coping in stressful situations CISS, Generalized self-efficacy scale – GSES, authors’ own multiple-choice research questionnaire for the specialization of medicine. Analysis was conducted using the statistical package for IBM, SPSS Statistics 22. RESULTS: Among the 184 surveyed students, there were 122 women and 62 men. 57 people considered the choice of family medicine as their target specialization and 127 subjects chose other specializations. More than half of the students had a task-oriented style of coping, among 32% the the evasion style dominated and 14.6% of the emotional style, equally in men and women. There were no inter-group differences in the styles of coping with stress. CONCLUSIONS: 1. Medical students, regardless of their choice of specialization, have a task style of coping with stress and a high level of self-efficacy. 2. Students with higher levels of self-efficacy often display the task style of coping with stress and engage in seeking social contacts. 3. Students choosing a specialization other than family medicine had a significantly higher sense of self-efficacy. 4. A high level of self-efficacy and task style of coping with stress as part of the personality profile of a future doctor may indicate the possibility of better functioning in the profession.
WSTĘP: Zawód lekarza należy do profesji cechujących się jednym z najwyższych wskaźników poziomu stresu. Celem pracy było określenie stylów radzenia sobie ze stresem i poziomu poczucia własnej skuteczności oraz ustalenie zależności wymienionych czynników u studentów VI roku medycyny. MATERIAŁ I METODY: Badaniem ankietowym objęto grupę 184 studentów VI roku medycyny SUM w Katowicach. Zastosowano Kwestionariusz Radzenia Sobie w Sytuacjach Stresowych – CISS, Skalę Uogólnionej Własnej Skuteczności – GSES, autorską ankietę badania wyboru specjalizacji medycznej. Analizę przeprowadzono za pomocą pakietu statystycznego IBM SPSS Statistics 22. WYNIKI: Spośród 184 badanych studentów (122 kobiety i 62 mężczyzn) 57 osób rozważało wybór medycyny rodzinnej jako specjalizacji docelowej, a 127 wybrało inne specjalizacje. Ponad połowa studentów charakteryzowała się stylem zadaniowym radzenia sobie ze stresem, u 32% dominował styl unikowy, a u 14,6% styl emocjonalny, w równym stopniu u kobiet i mężczyzn. Nie stwierdzono różnic międzygrupowych w stylach radzenia sobie ze stresem. WNIOSKI: 1. Studenci medycyny, niezależnie od wyboru specjalizacji, w większości charakteryzują się zadaniowym stylem radzenia sobie ze stresem i wysokim poziomem poczucia własnej skuteczności. 2. Badani studenci o wyższym poziomie poczucia własnej skuteczności częściej radzą sobie ze stresem w sposób zadaniowy i angażują się w poszukiwanie kontaktów towarzyskich. 3. Studenci wybierający specjalizację inną niż medycyna rodzinna charakteryzują się istotnie wyższym poczuciem własnej skuteczności. 4. Wysoki poziom poczucia własnej skuteczności i zadaniowy styl radzenia sobie ze stresem, jako elementy profilu osobowościowego przyszłego lekarza, mogą wskazywać na możliwości lepszego funkcjonowania w zawodzie.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2016, 70; 229-235
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The role of the sense of coherence and stress coping strategies as indicators of readiness to execute tasks in crisis situations among police officers, national fire service members and military career officers
Autorzy:
Borowicz, L.
Sokołowski, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/347663.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Akademia Wojsk Lądowych imienia generała Tadeusza Kościuszki
Tematy:
sense of coherence
coping styles
transaction of stress
crisis situation
crisis management
Opis:
One of the main factors connected with the effectiveness of realizing tasks in crisis situations is the psycho-physiological condition of the team members. The specificity of tasks, which are carried out during crisis management, imposes the risk of functioning under pressure. Crisis response teams can counteract or foster the development of a crisis situation if the tasks are delayed or performed incorrectly. The aim of the article is to examine stress coping strategies and the sense of coherence in army, police, and fire brigade adepts. The level of the sense of coherence was assessed using the SOC-29 questionnaire (Antonovsky, 1995), whereas stress coping strategies were measured using the CISS questionnaire (Endler & Parker, 1990). The results revealed no significant differences between the representatives of the three formations in their sense of coherence or stress coping strategies. Statistical differences between the groups were noted for the following subscales: avoidance strategy, engagement in substitutionary tasks, and searching for social contact. There were no significant correlations between the total and subscale scores of the measures.
Źródło:
Zeszyty Naukowe / Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych im. gen. T. Kościuszki; 2015, 4; 5-18
1731-8157
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe / Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych im. gen. T. Kościuszki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Investigate the effectiveness of psychological treatment on the life quality and coping styles of Shishe abusers, based on the matrix model
Autorzy:
Dehkordi, Mahnaz Ali Akbari
Alipour, Ahmad
Saberi, Afshin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1191235.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Przedsiębiorstwo Wydawnictw Naukowych Darwin / Scientific Publishing House DARWIN
Tematy:
Matrix model based psychological therapy
Life quality
Coping styles
Opis:
The current research was aimed to investigate the effectiveness of psychological treatment on the life quality and coping styles of Shishe abusers, based on the matrix model. The current study was semi-experimental. The statistical population of this research consisted of Shishe abusers in the city of Rasht. The research sample included 20 people who were selected through in access method and were randomly divided into two experimental and control groups. The World Health Organization's Life Quality Scale and Parker and Andler's Coping Styles Scale were administered to both groups in form of pretest and posttest. Findings: Findings revealed that participants' scores in therapeutic sessions were significantly higher compared to those in the control group in regard to subscales of problem oriented and emotion oriented coping styles. Also, in relation to life quality subscales, it was determined that experimental group scores in subscales of interpersonal relations, physical health and life requirements were significantly higher than those in the control group. It appears that a psychological therapy, based on a matrix model, cam cause to promote peoples' life quality level and thus offer more effective techniques for coping with negative stresses and emotions.
Źródło:
World Scientific News; 2016, 54; 98-109
2392-2192
Pojawia się w:
World Scientific News
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wybrane psychologiczne aspekty funkcjonowania zawodowego kobiet w grupach dyspozycyjnych
Selected psychological aspects of the professional functioning of women in disposable groups
Autorzy:
Fijałkowska, Sylwia
Bieniek, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/24203000.pdf
Data publikacji:
2018-12-17
Wydawca:
Wojskowa Akademia Techniczna im. Jarosława Dąbrowskiego
Tematy:
grupy dyspozycyjne
służby mundurowe
dyrektywność
lęk
style radzenia sobie ze stresem
służba kobiet
disposable groups
uniformed services
directiveness
anxiety
styles of coping with stress
women’s service
Opis:
Prezentowana praca dotyczy różnic pomiędzy kobietami służącymi w grupach dyspozycyjnych a kobietami cywilami, w poziomie nasilenia dyrektywności, lęku jako cechy i jako stanu oraz przyjmowanych stylach radzenia sobie ze stresem. Osobami badanymi były dwie grupy kobiet o łącznej liczbie sześćdziesięciu osób (grupy równoliczne). Potwierdziła się hipoteza dotycząca różnic nasileniu dyrektywności (wyższa dyrektywność kobiet z grup dyspozycyjnych) oraz częściowo hipoteza dotycząca różnic w stylach radzenia sobie ze stresem (większe preferencje stylu skoncentrowanego na emocjach i poszukiwania kontaktów towarzyskich w grupie kobiet cywilów).
The presented article concerns the differences between women serving in disposable groups and women civilians, in the level of directiveness, level of anxiety as a trait and as a state and preferred styles of coping with stress. The subjects were two groups of women with a total of sixty people (parallel groups). The hypothesis concerning the differences in the intensity of directiveness (higher directiveness of women from disposable groups) and the hypothesis regarding the differences in styles of coping with stress (greater preferences of the emotion-oriented style and avoidant-social coping style in the group of civilian women) were confirmed.
Źródło:
Nowoczesne Systemy Zarządzania; 2018, 13, 4; 177-191
1896-9380
2719-860X
Pojawia się w:
Nowoczesne Systemy Zarządzania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rodzaj i poziom wsparcia społecznego a poziom depresji i style radzenia sobie u studentów narodowości polskiej uczelni zagranicznych
Type and level of social support, coping styles and level of depression of Polish students at foreign universities
Autorzy:
Godek, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2139054.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
social support
coping styles
depression
acculturative stress
Opis:
This paper is an attempt to answer the question on the role of the social support in the process of coping with stress within a group of Polish students in an acculturative stress situation. The research had two primary goals. The first goal was to show the differences between students of Polish nationality enrolled at foreign universities and students of Polish universities in terms of social support, coping with stress and the depression level. The second goal was to examine relations between those three variables. In order to select groups with high and low social support the scale of social support by Kmiecik-Baran has been used. In order to define styles of coping with stress, preferred by the cured drug addicts, the Polish version of The Coping Inventory for Stressful Situations has been used. Both groups responded to the The Beck Depression Inventory (BDI), consisting of a self-evaluated scale of 21 items, each with four assertions corresponding to increasing levels of depressive symptoms. The obtained results indicate that students of Polish universities were characterized by a lower level of social support and they reported higher levels of depression than the control group of Polish students living abroad. The groups did not differ significantly with respect to the measures of coping styles. According to the results of the study, the stronger preference for the emotion-oriented coping style, the higher level of depression, which indicates that this coping style was ineffective in dealing with stressful life events in both groups of students. In addition, the level of received social support was negatively correlated (r = –0,589) with the task-oriented coping style in a group of students in Poland
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Psychologica; 2012, 16; 61-71
2353-4842
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Psychologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Correlational Research on Mobile Phone Addiction and the Interpersonal Relationship Distress of Chinese College Students
Autorzy:
He, Liming
Yang, Shaogang
Meng, Yangyang
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29433359.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Mobile phone addiction
interpersonal relationship distress
basic psychological needs
negative coping styles
Opis:
In this essay, we utilized the following scales: Mobile and Internet Addiction Test, Basic Psychological Needs Scale, Negative Coping Style Questionnaire, and Interpersonal Relationships Assessment Scale. With those, we surveyed 1,730 college students, investigating the influence of mobile phone addiction on their interpersonal relationship distress and the mediating chain effect of basic psychological needs and negative coping styles on mobile phone addiction and interpersonal relationship distress. The results indicate that: (1) Mobile phone addiction can predict interpersonal relationship distress in college students; (2) Basic psychological needs serve as the mediating variables between mobile phone addiction and interpersonal relationship distress; (3) Negative coping styles prove to be the mediator between mobile phone addiction and interpersonal relationship distress; and (4) Basic psychological needs and negative coping styles establish a mediating chain effect between mobile phone addiction and interpersonal relationship distress.
Źródło:
Ethics in Progress; 2023, 14, 1; 126-143
2084-9257
Pojawia się w:
Ethics in Progress
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Style radzenia sobie w sytuacjach stresowych prezentowane przez młodzież dokonującą samouszkodzeń
Coping styles adopted in stressful situations by self-harming adolescents
Autorzy:
Jabłkowska, Karolina
Szczepaniak, Anna
Gmitrowicz, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945279.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
adolescents
avoidance
coping styles with stress
deliberate self-harm
emocje
emotions
młodzież
samouszkodzenia
style radzenia sobie ze stresem
unikanie
Opis:
The state of stress and styles of coping with stress constitute an important component of life of every human being, particularly during adolescence. Effective coping mechanisms enable reduction of severity of stress experienced, while inability to manage stressful situations results in alterations in emotional and physiological domains, disturbances of mental well-being, somatic health and social functioning. Since a few years, we are witnessing a significant aggravation of the phenomenon of auto-aggression among children and adolescents, particularly in populations already undergoing psychiatric treatment. Such behaviours fulfil several functions: they may represent a way to express emotions, a means of adaptation or a style of coping with difficulties encountered in everyday life and emotional tension associated therewith. The aim of this study was to analyse predominating styles of coping with stressful situations, adopted by adolescent patients performing self-harm. The study population encompassed 35 patients, aged 16.60±0.18 years, there of 27 girls and 8 boys, hospitalised at the Department of Adolescent Psychiatry of the Medical University in Łódź, who had a history of deliberate self-harm (DSH). Control group included 32 healthy volunteers aged 16.91±0.16 years, thereof 23 girls and 9 boys. In view of the size of study population, it was subdivided into subgroups depending on whether episodes of DSH were sporadic or repetitive. Data were collected using the Coping Inventory for Stressful Situations (CISS). This questionnaire was designed specifically to explore styles of coping with stress. Self-harming adolescents, both girls and boys, significantly more often adopted emotion-oriented style. Patients with repetitive DSH (over 4 episodes) significantly more often adopted emotion-oriented style and/or avoidance-oriented style, particularly in the form of seeking social contacts – social diversion, as compared with those committing episodic DSH.
Stres i radzenie sobie ze stresem to stany, które odgrywają ważną rolę w życiu każdego człowieka, zwłaszcza w okresie dojrzewania. Skuteczne radzenie sobie z sytuacjami trudnymi powoduje zmniejszenie stanu odczuwanego stresu, natomiast niemożność radzenia sobie w takich sytuacjach wiąże się ze zmianami w sferze emocjonalnej lub fizjologicznej, a także zaburzeniami dotyczącymi dobrostanu psychicznego, zdrowia somatycznego oraz funkcjonowania społecznego. Z perspektywy ostatnich kilku lat obserwuje się znaczne nasilenie zjawiska zachowań autoagresywnych u dzieci i młodzieży, szczególnie w populacjach leczonych psychiatrycznie. Zachowania te pełnią różne funkcje, mogą być sposobem ekspresji emocji, obronno-adaptacyjnym środkiem bądź sposobem radzenia sobie z trudnościami i towarzyszącym napięciem emocjonalnym. Celem podjętych badań była ocena dominujących stylów radzenia sobie w sytuacjach stresowych stosowanych przez młodocianych pacjentów dokonujących samouszkodzeń. Do badania zakwalifikowano 35 pacjentów (16,60±0,18 roku) – 27 dziewcząt i 8 chłopców, hospitalizowanych w Klinice Psychiatrii Młodzieżowej UM w Łodzi, u których stwierdzono samouszkodzenia (SU). Grupę kontrolną stanowiło 32 zdrowych ochotników (16,91±0,16 roku) – 23 dziewcząt i 9 chłopców. Ze względu na liczbę SU grupa badana została podzielona na dwie podgrupy z epizodycznymi SU oraz z powtarzającymi się SU. W badaniu zastosowano Kwestionariusz Radzenia Sobie w Sytuacjach Stresowych (CISS). Kwestionariusz ten służy do diagnozowania stylów radzenia sobie ze stresem. Młodzież dokonująca samouszkodzeń, zarówno dziewczęta, jak i chłopcy, istotnie częściej stosują w sytuacjach trudnych styl radzenia sobie skoncentrowany na emocjach. Pacjenci z powtarzającymi się samouszkodzeniami (SU>4) znacząco częściej w porównaniu z pacjentami z epizodycznymi samouszkodzeniami (SU≤4) wykorzystują w sytuacjach stresogennych styl skoncentrowany na emocjach oraz styl skoncentrowany na unikaniu, zwłaszcza w formie poszukiwania kontaktów towarzyskich.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2010, 10, 1; 15-24
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Style radzenia sobie ze stresem u dziewcząt z grupy ryzyka anoreksji
Styles of Coping with Stress among Girls from the Group of Anorexia Risk
Autorzy:
Jaros, Katarzyna
Oszwa, Urszula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2141372.pdf
Data publikacji:
2014-03-31
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
Tematy:
stres
style radzenia sobie
ryzyko anoreksji
stress
styles of coping
risk of anorexia
Opis:
Cel badań. W badaniu poszukiwano różnic w stylach radzenia sobie ze stresem nastoletnich dziewcząt (N = 189) w grupie ryzyka anoreksji (n = 23) oraz w grupie kontrolnej (n = 23). Analizowano też związek między stylami radzenia sobie ze stresem a tendencją do reagowania nieprawidłowymi postawami wobec jedzenia i swojego ciała w warunkach stresu w obu grupach.Metoda. Zastosowano KSJ do oceny ryzyka anoreksji oraz CISS do pomiaru stylów radzenia sobie ze stresem.Wyniki. Badane z grupy ryzyka anoreksji wykazały istotną preferencję emocjonalnego stylu radzenia sobie ze stresem (t = 4,56, p < 0,01), zaś ich zdrowe rówieśniczki częściej posługiwały się stylem zadaniowym (t = –2,68, p < 0,05). Wystąpiła istotna umiarkowana korelacja między stylami radzenia sobie a tendencją do reagowania nieprawidłową postawą wobec jedzenia i własnego ciała w sytuacji trudnej w badanych grupach. Wysokiemu natężeniu tej tendencji w grupie ryzyka anoreksji towarzyszyła preferencja emocjonalnego (rho = 0,45; p < 0,05) oraz unikowego stylu radzenia sobie (rho = 0,42; p < 0,05), zaś jej niskie natężenie w grupie kontrolnej wiązało się z tendencją do stosowania stylu nastawionego na zadanie (rho = 0,46; p < 0,05).Wnioski. Skłonność do używania nieefektywnych i dezadaptacyjnych strategii radzenia sobie odgrywa istotną rolę w mechanizmie anoreksji, natomiast preferencja aktywnych i skutecznychsposobów walki ze stresem stanowi jeden z czynników chroniących nastolatki przed tym zaburzeniem.
The purpose of the study was to find differences in styles of coping with stress in the group of teenage girls (N = 189) with the risk of anorexia (n = 23) and in the control group (n = 23). The relation between styles of coping with stress and the tendency to respond with abnormal attitudes towards eating and perception of the body in difficult situations in both groups was analyzed as well.There was KSJ used to assess the risk of anorexia and CISS to assess styles of coping with stress. The subjects with the risk of anorexia indicated significant preference of emotional style of coping with stress (t = 4,56, p < 0,01) and the control group used the task style more often (t = –2,68, p < 0,05). There was a significant moderate correlation between styles of coping with stress and tendency to respond with abnormal attitude towards eating and perception of the body in difficult situations in both groups. High tendency in the group with the anorexia risk correlated with the preference of emotional style (rho = 0,45; p < 0,05) and avoidance style (rho = 0,42; p<0,05) of coping with stress. Low tendency in control subjects correlated with the preference of task style of coping with stress (rho = 0,46; p < 0,05). Predisposition to use ineffective and maladaptive styles of coping with stress (avoidance and emotional styles) plays a role in the mechanism of anorexia and preference of active and efficient ways of coping with stress (task style) could be one of the factors protecting teenagers against this disorder.
Źródło:
Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja; 2014, 17, 1(65); 93-107
1505-8808
2450-3428
Pojawia się w:
Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poczucie koherencji i style radzenia sobie ze stresem u młodzieży wychowywanej w placówkach opiekuńczo-wychowawczych i w domach rodzinnych
Sense of coherence and styles of coping with stress in youth brought up in educational care facilities and in family homes
Autorzy:
Kleszczewska-Albińska, Angelika
Jaroń, Dżesika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/893767.pdf
Data publikacji:
2020-01-12
Wydawca:
Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej. Wydawnictwo APS
Tematy:
sense of coherence
styles of coping with stress
youth
children’s home
family home
poczucie koherencji
style radzenia sobie ze stresem
młodzież
dom dziecka
dom rodzinny
Opis:
Introduction: The article concerns sense of coherence and styles of coping with stress in group of adolescents brought up in children’s homes and in family homes. Short characteristic of functioning of youth from educational care facilities was presented in the first part of the text. The functions of children’s homes and family homes are described. Concept of sense of coherence and coping with stress in in research on youth was discussed. Method: The level of sense of coherence and styles of coping with stress in youth brought up in educational care facilities and in family homes were compared. A group of 90 teenagers aged 15-19 was examined using the SOC-29 and CISS questionnaires. The analyzed group consisted of 40 adolescents brought up in children’s homes and 50 adolescents brought up in family homes. Results: In the group of youth brought up in children’s homes negative correlations between the sense of comprehensibility and the style focused on avoiding and seeking social contacts were observed. In the group of youth brought up in family homes negative correlations between the sense of coherence, the sense of comprehensibility, resourcefulness and the style focused on emotions and a positive relationship between the sense of comprehensibility and the style focused on task was observed. The level of resourcefulness was significantly higher in the group of youth brought up in family homes, compared to adolescents brought up in children’s homes. Youth brought up in family homes significantly more often than their peers from children’s homes uses task-focused strategies. Youth growing up in children’s homes and having contact with their own families significantly more often, compared to teenagers growing up in children’s homes and not having contact with their own families, uses strategies focused on avoiding and seeking social contacts. Conclusions: There are differences in the intensity of sense of coherence and the use of adaptive strategies related to coping with stress in the group of youth from children’s homes and family homes. Contact with the family of origin causes the increase in the frequency of using dysfunctional strategies of coping with stress in youth from children’s homes.
Wstęp: Artykuł dotyczy poczucia koherencji i stylów radzenia sobie ze stresem w grupie adolescentów wychowywanych w domach dziecka i w domach rodzinnych. W pierwszej części zaprezentowano krótką charakterystykę funkcjonowania młodzieży z placówek opiekuńczo-wychowawczych. Opisano funkcje domów dziecka i domów rodzinnych. Przybliżono zagadnienie poczucia koherencji i radzenia sobie ze stresem w badaniach nad młodzieżą. Metoda: Porównano poziom poczucia koherencji oraz strategii radzenia sobie ze stresem u młodzieży wychowywanej w domach dziecka i w domach rodzinnych. Z wykorzystaniem kwestionariuszy SOC-29 i CISS przebadano grupę 90 nastolatków w wieku 15-19 lat. Pośród respondentów znalazło się 40 adolescentów wychowywanych w domach dziecka i 50 adolescentów wychowywanych w domach rodzinnych. Wyniki: W grupie młodzieży wychowywanej w domach dziecka zaobserwowano ujemne zależności pomiędzy poczuciem zrozumiałości a stylem skoncentrowanym na unikaniu i poszukiwaniem kontaktów towarzyskich. W grupie młodzieży wychowywanej w domach rodzinnych zaobserwowano ujemną zależność pomiędzy poczuciem koherencji, poczuciem zrozumiałości i zaradności a stylem skoncentrowanym na emocjach oraz dodatnią zależność pomiędzy poczuciem zrozumiałości i stylem skoncentrowanym na zadaniu. Poziom zaradności okazał się istotnie wyższy w grupie młodzieży wychowywanej w domach rodzinnych, w porównaniu do adolescentów wychowywanych w domach dziecka. Młodzież wychowywana w domach rodzinnych istotnie częściej, niż ich rówieśnicy z domów dziecka, wykorzystuje strategie skoncentrowane na zadaniu. Młodzież wychowująca się w domach dziecka i posiadająca kontakt z rodzinami własnymi istotnie częściej, w porównaniu do nastolatków wychowujących się w domach dziecka i nie posiadających kontaktu z rodzinami własnymi, wykorzystuje strategie skoncentrowane na unikaniu oraz poszukiwaniu kontaktów towarzyskich. Wnioski: Występują różnice w zakresie natężenia poziomu poczucia koherencji oraz stosowania adaptacyjnych strategii radzenia sobie ze stresem w grupie młodzieży z domów dziecka i domów rodzinnych. Kontakty z rodziną pochodzenia powodują u młodzieży z domów dziecka nasilenie częstości korzystania z dysfunkcyjnych strategii radzenia sobie ze stresem.
Źródło:
Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze; 2019, 585(10); 35-53
0552-2188
Pojawia się w:
Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The attachment style and stress coping strategies in adult men and women
Autorzy:
Komorowska-Pudło, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1162724.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
Tematy:
attachment styles
coping with stress
stress
Opis:
This paper contains an analysis of the determinants of predispositions of individuals to cope with stress in adulthood, very likely shaped in childhood. The theoretical part defines stress and ways to cope with it and describes the conclusions reached to date of studies on attachment styles determinants to cope with stress. Presents the results of the author’s own research showing the preferences of choosing different strategies to cope with stress depending on an attachment style shaped in childhood. The research conducted in 2013 and 2014 was participated by 180 women and 180 men aged 20-40 (M = 28.99, SD = 4.23), living in the Zachodniopomorskie and Lubuskie Voivodeships in Poland. Participants filled in questionnaires defining their ways of coping with stress and their attachment style. The research results obtained show that the respondents who the most frequently manifest active coping with stress and seeking support in difficult situations come from families that built in their child a secure attachment style. Helplessness and avoidant behaviours are more often evinced in stressful situations by the respondents brought up in families who built an anxiety-ambivalent and an avoidance attachment style.
Źródło:
Polskie Forum Psychologiczne; 2016, XXI, 4; 573-587
1642-1043
Pojawia się w:
Polskie Forum Psychologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Choroba i strata jako regulator tożsamości: Rok magicznego myślenia
Disease and loss as an identity regulator: 'A year of magical thinking' by Joan Didion
Autorzy:
Kosman, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/459989.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:
life writing
psychologia zdrowia i choroby style radzenia sobie
tanatografia tożsamość
identity
psychology of health and disease styles of coping
tanatography
Opis:
Cel badań. Celem artykułu było omówienie wpływu ekspresywnego pisania na sposób przeżywania żałoby i żalu po stracie. Analiza stanowi przyczynek do dyskusji o terapeutycznej mocy ekspresywnego pisania. Metoda. Analizie poddano książkę Rok magicznego myślenia Joan Didion (2016), w której autorka opisuje swoje zmagania z codziennością po nagłej śmierci jej męża. Pamiętnik został przeanalizowany zgodnie z koncepcją autobiografistyki Georges’a Gusdorfa (2009). W kontekście książki omówiono również koncepcje odnoszące się do psychologii zdrowia i choroby: teorię pięciu etapów przeżywania żałoby według Elisabeth Kübler-Ross (2007) oraz sposoby radzenia sobie ze stresem Normana S. Endlera i Jamesa D. A. Parkera (1990). Wyniki. Analiza wykazała, że myślenie magiczne, którym posługuje się autorka pamiętnika, służy jej za normatywny mechanizm obronny. Styl pisarski J. Didion, zakorzeniony w tzw. nowym dziennikarstwie, przeplata się z refleksjami na temat śmierci, co czyni go jeszcze bardziej ekspresywnym i szczerym. Można zauważyć, że J. Didion sukcesywnie przechodzi przez kolejne etapy przeżywania żałoby, a sposobem radzenia sobie, z którego pisarka korzysta najczęściej jest działanie. Odejście od myślenia magicznego pod koniec książki oraz ostateczne pogodzenie się ze śmiercią męża sugeruje, że ekspresywne pisanie było jednym z czynników, który pomógł autorce w zmaganiach z żalem po stracie. Wnioski. Rok magicznego myślenia stanowi przykład tanatografii oraz jest logicznym i spójnym odbiciem przeżyć osoby zmagającej się z traumą po śmierci bliskiej osoby. W celu pełniejszego zbadania wpływu ekspresywnego pisania na samopoczucie i dobrostan wskazana byłaby podobna analiza książki Blue Nights (2011), w której J. Didion zmaga się ze śmiercią córki.
Aim. The aim of the paper was to investigate whether expressive writing influences the way in which people mourn and grieve. The analysis may be treated as a basis for a discussion as regards expressive writing as a form of therapy. Method. The book called A Year of Magical Thinking, written by Joan Didion (2016) was analyzed. In the book the author describes her struggle with everyday life after her husband’s sudden death. The memoir was analyzed in accordance with Georges Gusdorf’s (2009) theory of autobiography. Various theories pertaining to the sphere of psychology of health and disease were also discussed: five stages of grief by Elisabeth Kübler-Ross (2007) and styles of coping by Norman S. Endler and James D. A. Parker (1990). Results. The analysis showed that the ‘magical thinking’ implemented by the author is a normative defensive mechanism. Joan Didion’s writing style, deeply rooted in New Journalism, is mixed with reflections regarding death which only adds more sincerity to it. One can observe that Didion progressively goes through successive stages of grief. Moreover, it is clear that Didion’s preferred coping style is a task-oriented one. The fact that she ultimately turns away from ‘magical thinking’ and comes to terms with her husband’s death suggests that expressive writing was one of the factors which helped her with her struggle against grief. Conclusions. A Year of Magical Thinking represents tanatography and is a logical and coherent reflection of experience of a person struggling with trauma caused by a partner’s death. In order to investigate the impact of expressive writing on wellbeing and health in general, it may be beneficial to analyze the book Blue Nights (2011) in which Didion writes about her daughter’s death.
Źródło:
Ogrody Nauk i Sztuk; 2019, 9; 491-498
2084-1426
Pojawia się w:
Ogrody Nauk i Sztuk
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Humor nauczycieli i jego związki z przewlekłym zmęczeniem – mediacyjna rola poczucia stresu w pracy
Teachers’ humor and its relationships with chronic fatigue − the mediating role of the sense of stress at work
Autorzy:
Kruczek, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2162686.pdf
Data publikacji:
2019-06-14
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
nauczyciele
stres zawodowy
przewlekłe zmęczenie
radzenie sobie ze stresem przez humor
style humoru
stres nauczycieli
teachers
job stress
chronic fatigue
coping humor
humor styles
teachers’ stress
Opis:
Wstęp W ostatnich latach wiele badań naukowych zarówno w Polsce, jak i na świecie dowiodło, że zawód nauczycielski jest związany z wysokim poziomem stresu. Doświadczanie długotrwałego stresu oraz niewielka umiejętność sprostania wyzwaniom mogą doprowadzić do wystąpienia przewlekłego zmęczenia. Kluczowe znaczenie w radzeniu sobie ze stresem mają zasoby osobiste, do których zaliczono humor opisywany za pomocą stylów i radzenie sobie przez humor. Materiał i metody W badaniach wzięło udział 166 nauczycieli (145 kobiet i 21 mężczyzn) w wieku 23–67 lat (M = 43,02, SD = 9,98). Zastosowano następujące narzędzia: Skalę radzenia sobie przez humor (Coping Humour Scale – CHS), Kwestionariusz stylów humoru (Humor Style Questionnaire – HSQ), Skalę odczuwanego stresu w pracy (PSS-10P, polska modyfikacja 10-item Perceived Stress Scale – PSS-10), Kwestionariusz oceny samopoczucia (Checklist Individual Strength – CIS20R) oraz ankietę własną. Wyniki Wartości nasilenia poczucia stresu w pracy, radzenia sobie przez humor i przewlekłego zmęczenia u nauczycieli były średnie. W tej grupie zawodowej dominowały 2 style humoru: afiliacyjny i w służbie ego. Im częściej nauczyciele radzili sobie za pomocą tych 2 stylów, tym rzadziej byli narażeni na przewlekłe zmęczenie. Poczucie stresu w pracy mediowało związek między pozytywnymi wymiarami humoru a przewlekłym zmęczeniem i jego wymiarami. Natomiast humor agresywny i samodeprecjonujący nie był związany z przewlekłym zmęczeniem. Wnioski Można postawić hipotezę, że humor pozytywny chroni przed przewlekłym zmęczeniem. W wyjaśnianiu tego związku istotną rolę odgrywa poczucie stresu w pracy. Med. Pr. 2019;70(3):343–361
Background In recent years, many scientific studies, both in Poland and in the world, have proven that teaching is considered a profession with a high level of stress. The experience of prolonged stress and a lack of abilities to meet challenges can lead to the occurrence of chronic fatigue in teachers. Of key importance in coping with stress are personal resources, which include humor described by humor styles and coping humor. Material and Methods The study involved 166 teachers (145 women and 21 men) aged 23–67 (M = 43.02, SD = 9.98). The following tools were used in the research: the Coping Humor Scale (CHS), the Humor Style Questionnaire (HSQ), the Sense of Stress at Work (PSS-10P) (the Polish modification of the 10-item Perceived Stress Scale – PSS-10), the Checklist Individual Strength (CIS20R) and a personal questionnaire. Results In the light of the research, teachers were characterized by a medium level of the sense of stress at work, coping humor and chronic fatigue. Affiliative and self-enhancing styles dominated in this group. The more often teachers used the affiliative and self-enhancing styles, the less likely they were to experience chronic fatigue. The sense of stress at work mediated the relationship between the positive dimensions of humor and chronic fatigue and its dimensions. In contrast, aggressive and self-deprecating humor styles were not associated with chronic fatigue. Conclusions It can be hypothesized that positive humor protects against chronic fatigue. The sense of stress at work plays an important role in explaining this relationship. Med Pr. 2019;70(3):343–61
Źródło:
Medycyna Pracy; 2019, 70, 3; 343-361
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Radzenie sobie przez humor dla relacji między stresem w pracy a satysfakcją zawodową
Coping humor for the relationship between a sense of stress at work and job satisfaction
Autorzy:
Kruczek, Agnieszka
Basińska, Małgorzata A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2162573.pdf
Data publikacji:
2018-12-18
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
satysfakcja z pracy
satysfakcja zawodowa
radzenie sobie przez humor
stres w pracy
Skala radzenia sobie przez humor
style humoru
job satisfaction
professional satisfaction
coping humor
sense of stress at work
Coping Humor Scale
humor styles
Opis:
Wstęp Humor jako zasób podmiotowy jednostki pozwala jej redukować napięcia i spostrzegać sytuacje jako mniej zagrażające. Poprzez takie działania wpływa na efektywne radzenie sobie m.in. ze stresem zawodowym oraz zwiększa satysfakcję z wykonywanej pracy. Materiał i metody Do badań zakwalifikowano 201 osób pracujących zawodowo (113 kobiet i 88 mężczyzn) w wieku 19–60 lat – średnia wieku w tej grupie wyniosła 37,76 roku (SD = 12,04). Badania były prowadzone przez miesiąc (przełom lutego i marca 2017 r.). Zastosowano w nich: Skalę radzenia sobie przez humor (Coping Humor Scale – CHS), Skalę satysfakcji z pracy (SSP), Skalę odczuwanego stresu w pracy (PSS-10-P) oraz ankietę własną. Wyniki Radzenie sobie ze stresem przez humor częściowo mediuje związek między poczuciem stresu w pracy a satysfakcją zawodową. Zmniejszając napięcie nerwowe wywołane różnymi sytuacjami związanymi z wykonywanymi obowiązkami pracowniczymi, pozytywnie wpływa na poczucie satysfakcji z pracy. Wnioski Radzenie sobie przez humor zwiększa zdolności adaptacyjne jednostki w obliczu stresu w pracy m.in. poprzez przesunięcie perspektywy i zdystansowanie się do problemów zawodowych. Pozwala także na ponowną analizę i w rezultacie ocenę stresora jako mniej zagrażającego. Med. Pr. 2018;69(6):621–631
Background Humor is considered as a personal resource that allows individuals to effectively deal with stressful situations at work by reducing tension and perceiving the situation as less threatening. By reducing stress, humor contributes to increased job satisfaction. Material and Methods A total of 201 professionally active participants (113 women and 88 men) aged 19–60 years old were qualified for the study – the average age in the study group was 37.76 years (SD = 12.04). The study was conducted for 1 month (at the turn of February and March 2017). The following methods were used in the research: Coping Humor Scale (CHS), Satisfaction with Job Scale (SSP), Sense of Stress at Work Scale (PSS-10-P) and own survey. Results Humor coping with stress partially mediates the relationship between a sense of stress at work and job satisfaction. It is associated with less tension at work and greater job satisfaction. Conclusions Coping humor with stress increases the individual adaptation capacity in the face of stress at work, by shifting the perspective, distancing from problems at work and changing stressors appraisal as less threatening. Med Pr 2018;69(6):621–631
Źródło:
Medycyna Pracy; 2018, 69, 6; 621-631
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poczucie koherencji a style radzenia sobie ze stresem u kobiet po operacji usunięcia macicy
Sense of coherence and coping styles in women after hysterectomy
Autorzy:
Kurowska, Krystyna
Zachulska, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031232.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
hysterectomy
sense of coherence
coping styles
stress
acceptance of disease
operacja usunięcia macicy
poczucie koherencji (soc)
style radzenia sobie
stres
akceptacja
choroby
Opis:
Introduction: Stress associated with inevitable hysterectomy affects an ever increasing number of women. A person’s ability to cope depends on individual predisposition which is closely related to sense of coherence (SOC) and individual coping style. Aim of paper: To define possible associations between SOC level and type of coping style in women after hysterectomy as a determinant of recovery and successful functioning in society and family. Material and methods: Analysis encompassed data of 97 women after hysterectomy, treated at the Department of Gynecology, Obstetrics and Pathology of Gestation at Dr Emil Warmiński Memorial Hospital, Bydgoszcz. SOC was assessed by Antonovsky SOC-29 questionnaire and effectiveness of coping was measured by Endler and Parker CISS questionnaire, in its Polish version developed by Szczepaniak, Strelau and Wrześniewski. Results: SOC score was within average limits (134.46 pts). High scores were noticed in the area of resourcefulness. Most patients presented “task-oriented” and “emotional” styles of coping with health problems. Patients with higher global SOC level usually resorted to task-oriented coping style while those with lower SOC level mostly resorted to emotional style. Conclusions: our results may be used to develop psychoeducational programs and to plan care of women at different stages of their treatment.
Wstęp: Stres związany z koniecznością poddania się operacji usunięcia macicy dotyka coraz większej liczby kobiet. Umiejętność radzenia sobie z nim jest predyspozycją człowieka znacząco powiązaną z poczuciem koherencji i określonym stylem radzenia sobie ze stresem. Cel: Określenie związków pomiędzy poziomem poczucia koherencji a rodzajem preferowanych stylów radzenia sobie ze stresem po operacji usunięcia macicy, jako wyznacznika powrotu do zdrowia i właściwego funkcjonowania w społeczeństwie i rodzinie. Materiał i metoda badawcza: Przebadano 97 kobiet leczonych na Oddziale Ginekologii, Położnictwa i Patologii Ciąży Wielospecjalistycznego Szpitala Miejskiego im. dra Emila Warmińskiego w Bydgoszczy, w związku z wykonaniem u nich operacji usunięcia macicy. Poczucie koherencji ocenione było za pomocą kwestionariusza orientacji życiowej SOC-29 autorstwa Antonovsky’ego, a pomiar radzenia sobie w sytuacjach stresowych – kwestionariuszem CISS Endlera i Parkera, w polskiej adaptacji autorstwa Szczepaniaka, Strelaua i Wrześniewskiego. Wyniki: Poczucie koherencji mieściło się w przedziale wyników przeciętnych (134,46 pkt). Wysokie wartości osiągnięto w zakresie zaradności. Badane preferowały styl zadaniowy i emocjonalny radzenia sobie z problemem zdrowotnym. Osoby o wyższym poziomie globalnego poczucia koherencji (sens of coherence, SOC) częściej stosowały styl skoncentrowany na zadaniu, a badane o niższym poziomie preferowały styl emocjonalny. Wnioski: Otrzymane wyniki mogą posłużyć do opracowywania programów psychoedukacyjnych oraz planowania opieki nad kobietą, na różnych etapach stosowanej terapii.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2013, 11, 1; 42-54
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 34

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies